(2003) 1 ΑΑΔ 1298
[*1298]2 Οκτωβρίου, 2003
[ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11.2 ΚΑΙ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 42 (Α) ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 22/9/03
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ
(Αίτηση Aρ. 92/03)
Προνομιακά Εντάλματα — Certiorari — Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης Certiorari προς ακύρωση εντάλματος σύλληψης το οποίο είχε εκδοθεί εναντίον του αιτητή για παρακοή διατάγματος Δικαστηρίου — Ισχυρισμός για παραβίαση των Άρθρων 11(2) του Συντάγματος, των Άρθρων 42 και 49 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Νόμος 14/60) καθώς επίσης και των προνοιών της Δ.42(Α) των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών — Απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης για χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Προνομιακά εντάλματα — Certiorari — Αίτηση για άδεια — Εφαρμοστέες αρχές — Εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση — Είναι αρκετή στο στάδιο εξέτασης της αίτησης για παραχώρηση ή μη άδειας — Λόγοι εκδόσεως προνομιακών ενταλμάτων.
Αποφάσεις και διατάγματα — Παρακοή διατάγματος Δικαστηρίου — Προϋποθέσεις έκδοσης διατάγματος εξαναγκασμού σε υπακοή ή [*1299]τιμωρία — Προσωπική επίδοση τόσο της αίτησης με την οποία επιδιώκεται η συμμόρφωση όσο και της μαρτυρικής κλήσης.
Ο αιτητής είναι αρχισυντάκτης της εφημερίδας Αλήθεια η οποία εκδίδεται από την εταιρεία Αλήθεια Εκδοτική Εταιρεία Λτδ. Στις 29.11.99 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε απόφαση εναντίον του αιτητή και της πιο πάνω εκδοτικής εταιρείας στην αγωγή 2422/93 που είχε εγείρει εναντίον τους ο Α. Αλωνεύτης. Μεταξύ των άλλων, η απόφαση προνοούσε για την έκδοση διατάγματος που απαγόρευε στους εναγομένους να δημοσιεύουν κυκλοφορούν, διανέμουν ή ανέχονται τη δημοσίευση δυσφημηστικών δημοσιευμάτων σε βάρος του ενάγοντος. Το διάταγμα επιδόθηκε στους εναγομένους στις 2.12.99.
Στις 12.8.03 ο ενάγων καταχώρησε αίτηση εναντίον των εναγομένων στην αγωγή (καθ’ ων η αίτηση 1 και 2) και επίσης εναντίον των διευθυντών της εναγομένης 1 (καθ’ ων η αίτηση 3 και 4) για έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται η κατάσχεση ή/και μεσεγγύηση της περιουσίας των εναγομένων 1 και 3 ή/και σύλληψη ή/και επιβολή προστίμου στους διευθυντές της εναγομένης 1 για περιφρόνηση του Δικαστηρίου λόγω της άρνησης τους να συμμορφωθούν με το διάταγμα. Επιδιώκεται περαιτέρω η έκδοση διατάγματος για σύλληψη ή/και φυλάκιση του εναγομένου 3 και των καθ’ ων η αίτηση 3 και 4 λόγω εσκεμμένης παρακοής στο διάταγμα του Δικαστηρίου και λόγω άρνησης και παράλειψης να συμμορφωθούν και για την περιφρόνηση του Δικαστηρίου.
Στις 22.9.03 το Δικαστήριο εξέδωσε το διάταγμα σύλληψης για τους καθ’ ων η αίτηση 2, 3 και 4.
Ο αιτητής καταχώρησε αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari με στόχο την ακύρωση του διατάγματος σύλληψης. Ο συνήγορος του αιτητή υποστήριξε ότι για να ενεργοποιηθεί η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να εκδώσει ένταλμα σύλληψης στο πλαίσιο της αίτησης ημερ. 12.8.03 και να συνάδει με τις πρόνοιες του Συντάγματος, του Νόμου και των Κανονισμών θα έπρεπε να υπήρχε προσωπική επίδοση τόσο του διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ. 29.11.99 όσο και της αίτησης ημερ. 12.8.03, μαζί δε με την αίτηση θα έπρεπε να είχε επιδοθεί μαρτυρική κλήση που καλούσε τους καθ’ ων η αίτηση να παρουσιαστούν στο Δικαστήριο. Στην περίπτωση του αιτητή υπήρξε προσωπική επίδοση του διατάγματος του Δικαστηρίου όχι όμως και προσωπική επίδοση της αίτησης και δεν υπήρξε έκδοση και/ή επίδοση μαρτυρικής κλήσης προσωπικά στον αιτητή.
[*1300]Αποφασίστηκε ότι:
1. Με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης φαίνεται ότι δεν υπήρξε προσωπική επίδοση της αίτησης προς τον αιτητή ούτε και εκδόθηκε και βεβαίως δεν του επιδόθηκε μαρτυρική κλήση. Φαίνεται δε από το σχετικό πρακτικό ότι το Δικαστήριο δεν έχει ερευνήσει αν ικανοποιήθηκαν οι πιο πάνω προϋποθέσεις πριν εκδώσει το ένταλμα σύλληψης.
2. Ο αιτητής έχει καταδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για χορήγηση της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση έγινε δεκτή.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Krashias Shoe Factory Ltd v. Adidas Sports (1989) 1 Α.Α.Δ. 762,
G. Hjicosta v. Eteris Thomaides Bros (1979) 1 C.L.R. 476,
Iberian Trust Limited v. Founders Trust and Investment Co. Ltd [1932] 2JK.B. 87,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129,
Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165,
Kakos (1985) 1 C.L.R. 250,
Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23,
A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd, (2000) 1 Α.Α.Δ. 51,
Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία ο αιτητής ζητά άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσεως Certiorari με το οποίο ζητά την ακύρωση του εντάλματος σύλληψης που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 22/9/03 στο πλαίσιο της αγωγής 2422/93 και της αίτησης ημερομηνίας 12/8/03.
[*1301]Ε. Πουργουρίδης, για τον Aιτητή.
Cur. adv. vult.
ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ.: Ο αιτητής επιδιώκει την ακόλουθη θεραπεία:
«(Α) Άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσεως Certiorari δια του οποίου θα ζητηθεί η ακύρωση του Εντάλματος Σύλληψης που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 22/9/03 στο πλαίσιο της αγωγής 2422/93 και της αίτησης ημερομηνίας 12/8/03.»
Ισχυρίζεται - και είναι η νομική βάση της αίτησης του - ότι το πρωτόδικο δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του και/ή το σύνταγμα και ότι υπάρχει νομικό σφάλμα στην όψη της απόφασης.
Είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε σε συντομία στα γεγονότα που προηγήθηκαν. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στις 29/11/99, στην αγωγή με αρ. 2422/93, εξέδωσε απόφαση υπέρ του ενάγοντα Ανδρέα Αλωνεύτη και εναντίον της εταιρείας Αλήθεια Εκδοτική Εταιρεία Λτδ., η οποία εκδίδει την εφημερίδα Αλήθεια και του Αλέκου Κωνσταντινίδη, Αρχισυντάκτη της εφημερίδας που είναι και ο αιτητής στην παρούσα αίτηση. Μεταξύ των άλλων, η απόφαση προνοούσε για την έκδοση διατάγματος που απαγόρευε στους εναγομένους με οποιονδήποτε τρόπο από του να δημοσιεύουν ή και προξενούν ή/και κυκλοφορούν ή/και διανέμουν ή/και να ανέχονται τη δημοσίευση δυσφημιστικών δημοσιευμάτων σε βάρος του ενάγοντα.
Το διάταγμα επιδόθηκε στους εναγομένους στις 2/12/99.
Στις 12/8/03 καταχωρήθηκε εκ μέρους του ενάγοντα αίτηση η οποία στρέφεται εναντίον των εναγομένων στην αγωγή (καθών η αίτηση 1 και 2) αλλά και των διευθυντών της εναγομένης 1 ήτοι εναντίον των Φρίξου και Άννας Κουλέρμου (καθών η αίτηση 3 και 4), με βάση την οποία επιδιώκεται η έκδοση διατάγματος του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η κατάσχεση ή/και μεσεγγύηση της περιουσίας των εναγομένων 1 και 3 ή/και σύλληψη ή/και επιβολή προστίμου στους διευθυντές της εναγομένης 1 για περιφρόνηση του δικαστηρίου λόγω της άρνησης και/ή της παράλειψης τους να συμμορφωθούν με το διάταγμα του δικαστηρίου και περαιτέρω επιδιώκουν την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται η σύλληψη ή/και φυλάκιση του εναγομένου 3 και των καθ’ ών η αί[*1302]τηση 3 και 4 λόγω εσκεμμένης παρακοής στο διάταγμα του δικαστηρίου και λόγω άρνησης και παράλειψης να συμμορφωθούν και για την περιφρόνηση του δικαστηρίου.
Με βάση ισχυρισμό που περιέχεται στην ένορκη δήλωση, η οποία συνοδεύει την εν λόγω αίτηση, οι εναγόμενοι 1 και 3 καθώς επίσης και οι διευθυντές της εναγομένης 1, δηλαδή, οι καθών η αίτηση 3 και 4 εξακολουθούν και συνεχίζουν να δημοσιεύουν δυσφημιστικά δημοσιεύματα σε βάρος του ενάγοντα και ειδικότερα αναφέρεται ότι στις 7/8/03 δημοσιεύτηκε δυσφημιστικό δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Ελεύθερο Βήμα Απάντηση στον κ. Αλωνεύτη.»
Η αίτηση ημερ. 12/8/03 ορίστηκε στις 22/9/03. Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, στις 19/8/03 επισκέφθηκε τα κεντρικά γραφεία της εναγομένης 1 δικαστικός επιδότης και παρέδωσε στην τηλεφωνήτρια αντίγραφο της αίτησης χωρίς οποιαδήποτε μαρτυρική κλήση. Στις 22/9/03 εμφανίστηκε εκ μέρους του αιτητή δικηγόρος η οποία και ζήτησε χρόνο για καταχώρηση ένστασης. Κανένας από τους καθών η αίτηση δεν ήταν παρών στο δικαστήριο. Ο συνήγορος του ενάγοντα/αιτητή ζήτησε την έκδοση εντάλματος σύλληψης το οποίο και το δικαστήριο προχώρησε και εξέδωσε. Το πρακτικό του δικαστηρίου επισυνάπτεται στην παρούσα αίτηση. Βρίσκω χρήσιμο να το παραθέσω αυτούσιο:
«Δικηγόρος καθ’ ών η αίτηση: Ενίσταμαι στην αίτηση και ζητώ οδηγίες για να καταχωρήσω ένσταση.
Δικηγόρος αιτητή: Δεν έχω ένσταση. Ζητώ ένταλμα σύλληψης για τους καθ’ ών η αίτηση 2, 3 και 4.
Δικαστήριο: Η αίτηση ορίζεται για ακρόαση την 20.1.2004 η ώρα 11.00 π.μ.. Δίνονται οδηγίες να καταχωρηθεί η ένσταση τουλάχιστον 15 (δεκαπέντε) καθαρές ημέρες πριν από την πιο πάνω ημερομηνία και αντίγραφο της να παραδοθεί στο δικηγόρο του αιτητή.
Τα έξοδα στην πορεία.
Ενόψει της απουσίας των καθ’ ών η αίτηση 2, 3 και 4 εκδίδεται ένταλμα σύλληψης για καθ’ ων η αίτηση 2, 3 και 4. Να εκτελεστεί μέχρι τότε.»
Ο κ. Πουργουρίδης αγορεύοντας ενώπιον μου προς υποστήριξη της αίτησης ανέφερε ότι η έκδοση του εντάλματος σύλληψης παρα[*1303]βιάζει εν πρώτοις το άρθρ. 11(2) του Συντάγματος διότι εκδόθηκε κατά παράβαση του νόμου που εξουσιοδοτεί το δικαστήριο να προχωρήσει σε μια τέτοια σύλληψη. Ήταν ο ισχυρισμός του ότι το ένταλμα σύλληψης παραβιάζει τα άρθρ. 42 και 49 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Νόμος 14/60) καθώς επίσης και τις πρόνοιες της Δ.42(Α) των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών. Ήταν εν ολίγοις η επιχειρηματολογία του κ. Πουργουρίδη ότι για να ενεργοποιηθεί η δικαιοδοσία του δικαστηρίου να εκδώσει ένταλμα σύλληψης στο πλαίσιο της αίτησης ημερ. 12/8/03 και να συνάδει με τις πρόνοιες του Συντάγματος του Νόμου και των Κανονισμών θα έπρεπε να υπήρχε προσωπική επίδοση τόσο του διατάγματος του δικαστηρίου ημερ. 29/11/99 όσο και της αίτησης ημερ. 12/8/03, μαζί δε με την αίτηση θα έπρεπε να είχε επιδοθεί μαρτυρική κλήση που να καλούσε τους καθών η αίτηση να παρουσιαστούν στο δικαστήριο. Στην περίπτωση του αιτητή υπήρξε προσωπική επίδοση του διατάγματος του δικαστηρίου όχι όμως και επίδοση προσωπική της αίτησης και δεν υπήρξε έκδοση και/ή επίδοση μαρτυρικής κλήσης προσωπικά στον αιτητή.
Ο κ. Πουργουρίδης παρέπεμψε, μεταξύ άλλων, το δικαστήριο στις υποθέσεις Krashias Shoe Factory Ltd. v. Adidas Sports (1989) 1 Α.Α.Δ. 762, G. Hjicosta v. Eteris Thomaides Bros (1979) 1 C.L.R. 476 και στην Αγγλική υπόθεση Iberian Trust Limited v. Founders Trust and Investment Co. Ltd. [1932] 2JK.B. 87.
Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd. (2000) 1 Α.Α.Δ. 51.
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:
(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.
(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου.
(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν [*1304]την απόφαση.
(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).
Προκύπτει από τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας και των κανονισμών στα οποία έγινε αναφορά πιο πάνω αλλά και τις σχετικές αποφάσεις στις οποίες ο συνήγορος του αιτητή παρέπεμψε το δικαστήριο, ότι προτού το δικαστήριο προχωρήσει στην έκδοση εντάλματος σύλληψης σε υποθέσεις αυτής της φύσης θα πρέπει να ικανοποιείται ότι το διάταγμα στο οποίο επιδιώκεται να υπάρξει συμμόρφωση πρέπει να έχει επιδοθεί προσωπικά στον καθ’ ού η αίτηση αλλά επιπλέον προσωπική επίδοση θα πρέπει να γίνει της ίδιας της αίτησης μέσα από την οποία επιδιώκεται η συμμόρφωση καθώς επίσης και επίδοση μαρτυρικής κλήσης. Στην περίπτωση δε που επιδιώκεται η τιμωρία των διευθυντών εταιρείας είναι απαραίτητο όπως τόσο το διάταγμα όσο και η αίτηση επιδίδονται προσωπικά στους διευθυντές και δεν είναι αρκετή η επίδοση στην ίδια την εταιρεία.
Με βάση τα γεγονότα που έχουν εκτεθεί πιο πάνω φαίνεται ότι δεν υπήρξε προσωπική επίδοση της αίτησης προς τον αιτητή, ούτε και εκδόθηκε και βεβαίως δεν του επιδόθηκε μαρτυρική κλήση. Φαίνεται δε από το πιο πάνω πρακτικό το Δικαστήριο να μη ερεύνησε αν υπήρξαν τα πιο πάνω πριν εκδώσει ένταλμα σύλληψης.
Έχω, επομένως, καταλήξει ότι ο αιτητής έχει καταδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα του τύπου certiorari και παραχωρείται τέτοια άδεια.
Η αίτηση να καταχωρηθεί εντός 10 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί στον αιτητή στην αίτηση ημερ. 12/8/03. Η αίτηση να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 14/10/03 η ώρα 9.00 π.μ. Υπό τις περιστάσεις αναστέλλεται το εκδοθέν ένταλμα σύλληψης μέχρι πλήρους ακρόασης και έκδοσης απόφασης στην αίτηση που θα καταχωρηθεί ή μέχρι νεώτερης διαταγής του δικαστηρίου.
Η αίτηση γίνεται δεκτή.