(2012) 1 ΑΑΔ 643
[*643]10 Απριλίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
1. ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ,
2. ΑΛΕΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ,
Εφεσείουσες,
v.
ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ (ΑΡ. 1),
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 242/2011)
Πολιτική Δικονομία ― Αίτηση για συμπληρωματική ένορκη δήλωση – Εφαρμοστέες αρχές ― Κατά πόσον συνίστατο καλός λόγος για παραχώρηση άδειας δεδομένης και της λανθασμένης νομικής βάσης στην οποία στηρίχθηκε η αίτηση.
Οι εφεσείουσες επεδίωξαν την εξασφάλιση άδειας για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης στην ένορκη δήλωση που είχαν καταχωρήσει προς υποστήριξη αίτησης τροποποίησης που είχαν ήδη προωθήσει με αίτημα την προσθήκη έξι επιπρόσθετων λόγων έφεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η νομική και δικονομική βάση της αίτησης ήταν λανθασμένη.
2. Η αίτηση δεν συνήδε με την πάγια θεμελιωμένη αρχή της νομολογίας , ότι στο σώμα μιας αίτησης και ειδικά μιας ενδιάμεσης αίτησης, θα πρέπει να αναγράφονται ρητά και συγκεκριμένα οι νομικές και δικονομικές διατάξεις στις οποίες αυτή βασίζεται.
3. Ως προς την ουσία της αιτήσεως, τα όσα οι εφεσείουσες επιθυμούσαν να αναφέρουν προς υποστήριξη του αιτήματος τους για προσθήκη 6 νέων λόγων εφέσεως αναγράφονταν στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση των εφεσειουσών.
4. Με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, που ζητείτο να καταχω[*644]ρηθεί, δεν γινόταν αντιληπτό τι περισσότερο επιθυμούν οι εφεσείουσες να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου πέραν της επανάληψης του περιεχομένου της ενόρκου δηλώσεως ημερ. 12.7.2011 και της επιχειρηματολογίας τους.
5. Ούτε όμως η επανάληψη, ούτε και η επιχειρηματολογία των εφεσειουσών, δικαιολογούν το ζητούμενο διάταγμα για συμπληρωματική ένορκη δήλωση.
Η αίτηση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αίτηση.
Αίτηση από τις εφεσείουσες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Στυλιανίδης, Α.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 5938/04), ημερομηνίας 12/5/2011.
Αλ. Παπακόκκινου (κα.), για τις Εφεσείουσες-Αιτήτριες.
Ξ. Κόκκινου (κα.) για Π. Πολυβίου, για τους Εφεσίβλητους-Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Δ..
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση αυτή, οι εφεσείουσες-αιτήτριες ζητούν διάταγμα του δικαστηρίου για καταχώριση συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως της πρώτης εφεσείουσας, Βερεγγάριας Παπακόκκινου, «στην υπό τον άνω αριθμό και τίτλο αίτηση».
Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Δ.48 θ.θ. 1-4, 8 και 9, Δ.35 θ.θ. 1-32, Δ.34 θ.θ. 1-21, «επί των Estoppels», επί του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, Άρθρα 31-33, επί του Άρθρου 30 του Συντάγματος, του Άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, επί των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και των «Γενικών και Συμφυών Εξουσιών του Ανωτάτου Δικαστηρίου».
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκες δηλώσεις της κας Βερεγγάριας Παπακόκκινου, πρώτης εφεσείουσας, και της κας Αντωνίας Φιλιππίδου, τότε υπαλλήλου του Πρωτοκολλητείου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
[*645]Η υπό εξέταση αίτηση σχετίζεται με την προηγούμενη αίτηση των εφεσειουσών ημερ. 12.7.2011, η οποία εκκρεμεί και με την οποία οι εφεσείουσες ζητούν διάταγμα του δικαστηρίου για να προστεθούν, μετά τους υφιστάμενους 123 λόγους εφέσεως, άλλοι 6 λόγοι εφέσεως, ώστε οι λόγοι εφέσεως να γίνουν συνολικά 129.
Τόσο στην αίτηση ημερ. 12.7.2011, όσον και στην υπό εξέταση αίτηση, καταχωρήθηκαν ενστάσεις. Στην ένσταση για την υπό εξέταση αίτηση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι τα γεγονότα που επιθυμούν να φέρουν εις γνώση του δικαστηρίου οι αιτήτριες, με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, ήταν ήδη γνωστά σ’ αυτές από τότε που καταχώρισαν την προηγούμενη αίτηση ημερ. 12.7.11.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία και συμφωνούμε με τη θέση των εφεσιβλήτων-καθ’ ων η αίτηση, ότι η νομική και δικονομική βάση της παρούσας αίτησης είναι λανθασμένη υπό την έννοια του ότι οι διατάξεις των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ,αλλά και οι νομικές διατάξεις στις οποίες βασίζεται η αίτηση δεν θεμελιώνουν οποιοδήποτε δικαίωμα των εφεσειουσών να καταχωρήσουν συμπληρωματική ένορκη δήλωση στην παρούσα υπόθεση. Συναφώς παρατηρούμε ότι η Δ.48 και ειδικά οι θεσμοί στους οποίους βασίζεται η αίτηση, δεν αναφέρονται σε ζητήματα συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων. Η Δ.34, η οποία έχει μόνον 7 κανόνες και όχι 21, όπως αναγράφεται στην αίτηση, αφορά στην καταχώρηση αποφάσεων και η Δ.35 αφορά σε εφέσεις. Τα Άρθρα 31-33 του Ν 14/60 αφορούν στις εξουσίες των δικαστηρίων, μεταξύ άλλων για έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων και για τόκο επί των οφειλών, ενώ το Άρθρο 30 του Συντάγματος και το Άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, αφορούν στο δικαίωμα για δίκαιη δίκη.
Επομένως, η παρούσα αίτηση δεν συνάδει με την πάγια θεμελιωμένη αρχή της νομολογίας μας, ότι στο σώμα μιας αίτησης και ειδικά μιας ενδιάμεσης αίτησης, θα πρέπει να αναγράφονται ρητά και συγκεκριμένα οι νομικές και δικονομικές διατάξεις στις οποίες αυτή βασίζεται.
Ως προς την ουσία της αιτήσεως, παρατηρούμε ότι τα όσα οι εφεσείουσες επιθυμούσαν να αναφέρουν προς υποστήριξη του αιτήματος τους για προσθήκη 6 νέων λόγων εφέσεως αναγράφονται στην ένορκη δήλωση της κας Βερεγγάριας Παπακόκκινου που συνοδεύει την αίτηση των εφεσειουσών ημερ. 12.7.2011 και είναι επίσης ημερ. 12.7.2011. Στην ένορκη δήλωση εκείνη επεξηγούνται με λεπτομέρεια τα γεγονότα στα οποία βασίζονται οι εφεσείουσες και συνίστανται ουσιαστικά στο ότι, μετά την έκδοση της απόφασης [*646]του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην Αγωγή 5938/2004, στις 12.5.2011, η οποία ήταν υπέρ των εφεσιβλήτων και εις βάρος των εφεσειουσών, με έξοδα, η δικηγορική εταιρεία Χρυσαφίνης και Πολυβίου ΔΕΠΕ, στις 17.5.2011, ζήτησε τον υπολογισμό των εξόδων από τον Πρωτοκολλητή και ο Πρωτοκολλητής στη συνέχεια συμπεριέλαβε, εσφαλμένα κατά τις εφεσείουσες, στην προαναφερόμενη απόφαση, παράγραφο με την οποίαν επιδικάζεται το ποσό των €16.591,88 σεντ, ως έξοδα, με νόμιμο τόκο 8% ετησίως από 28.6.2004 μέχρι 14.10.2008 και νόμιμο τόκο 5.5% ετησίως από 15.10.2088 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον €42.- έξοδα της απόφασης και πλέον €2.471,10 σεντ Φ.Π.Α..
Η προαναφερόμενη παράγραφος για υπολογισθέντα έξοδα, τόκο επί των εξόδων και Φ.Π.Α., σύμφωνα με τις εφεσείουσες, δεν περιλαμβανόταν στην απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου ημερ. 12.5.2011, και με τους πρόσθετους 6 λόγους έφεσης οι εφεσείουσες επιθυμούν να προσβάλουν, ως λανθασμένο, και αυτό το μέρος της απόφασης που αφορά δηλαδή στην υποβολή καταλόγου εξόδων, στην έγκριση του από τον Πρωτοκολλητή και στη συμπερίληψη των εξόδων στο σώμα της απόφασης του δικαστηρίου.
Με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, που ζητείται να καταχωρηθεί, της κας Βερεγγάριας Παπακόκκινου, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τι περισσότερο επιθυμούν οι εφεσείουσες να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου πέραν της επανάληψης του περιεχομένου της ενόρκου δηλώσεως ημερ. 12.7.2011 και της επιχειρηματολογίας τους. Ούτε όμως η επανάληψη, ούτε και η επιχειρηματολογία των εφεσειουσών, δικαιολογούν το ζητούμενο διάταγμα για συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Σημειώνουμε συναφώς ότι στην αίτηση δεν έχει επισυναφθεί η ένορκη δήλωση που θα καταχωρείτο, αν δινόταν άδεια, όπως θα έπρεπε και επομένως το περιεχόμενο της το υποθέσαμε από τα στοιχεία που είχαμε.
Υπό τις περιστάσεις η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος των εφεσειουσών-αιτητριών τα οποία να υπολογιστούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή στο τέλος της υπόθεσης.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.