ECLI:CY:AD:2016:D148
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1534/2012)
10 Mαρτίου, 2016
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΤΑΛΑ ΚΙΟΥΠΗ,
2. ΣΚΕΥΟΥΛΑ ΜΙΣΣΟΥΡΗ,
Aιτήτριες,
-ΚΑΙ-
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ’ ης η αίτηση.
----------------------
Άννα Πηλείδου (κα), για τις Αιτήτριες.
Λαμπρινή Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ ης η Αίτηση.
-----------------------
A Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:- Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται η προαγωγή της Θεοδώρας Ζαχαριάδου (στο εξής «Ενδιαφερόμενο Μέρος») στη μόνιμη θέση Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημοσίας Υγείας από 1.8.2012 αντί και/ή στη θέση των αιτητριών, απόφαση που λήφθηκε σε συνεδρία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «ΕΔΥ»), στις 18.6.2012.
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και το Σχέδιο Υπηρεσίας προνοούσε αναφορικά με τα απαιτούμενα προσόντα τα εξής:
«(1) Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Υγεία ή στην Ιατρική της Εργασίας ή στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων ή στην Επιδημιολογία.
(2) Οκταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης και 2ης Τάξης σε καθήκοντα γενικής ιατρικής σε Νοσοκομεία, Εξωτερικά Ιατρεία, Τμήματα Πρώτων Βοηθειών, Αγροτικά Υγειονομικά Κέντρα ή Αγροτικές Περιοχές, ή σε καθήκοντα στα Κεντρικά Γραφεία του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στον τομέα της Δημόσιας Υγείας και Σχολιατρικής Υπηρεσίας.
(3) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία
Σημείωση:
Αν δεν υπάρχουν υποψήφιοι που να κατέχουν το στην παράγραφο (1) απαιτούμενο προσόν, μπορούν να είναι υποψήφιοι και υπάλληλοι που δεν κατέχουν το προσόν αυτό, νοουμένου όμως ότι έχουν δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης και 2ης Τάξης, όπως αυτή περιγράφεται στην παράγραφο (2), αντί της προβλεπόμενης οκταετούς υπηρεσίας»
Με επιστολή ημερομηνίας 23.5.2012 ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών ενημέρωσε την ΕΔΥ ότι προσοντούχοι, κατά τον ουσιώδη χρόνο (7.5.2012), στην βάση του μεταπτυχιακού τίτλου που κατείχαν και της υπηρεσίας τους πέραν των 8 χρόνων στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης και 2ης Τάξης, ήταν οι ιατρικοί λειτουργοί 1ης τάξης κα Ειρήνη Αντωνίου Παπαπέτρου και το Ενδιαφερόμενο Μέρος. Το Ενδιαφερόμενο Μέρος κατείχε μεταπτυχιακό τίτλο Magister Artium στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας (Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου). Ο Δρ. Χαράλαμπος Μιχαήλ, ο οποίος επίσης κατείχε μεταπτυχιακό δίπλωμα, δήλωσε ότι δεν ενδιαφέρεται για την επίδικη θέση. Σε περίπτωση μη αποδοχής της θέσης από τους πιο πάνω υποψηφίους, ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών επισύναπτε πίνακα των Ιατρικών Λειτουργών 1ης τάξης οι οποίοι κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχαν δεκαετή τουλάχιστον υπηρεσία όπως αυτή περιγράφεται στην πιο πάνω σημείωση του Σχεδίου Υπηρεσίας, ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι αιτήτριες (οι οποίες είχαν συνολική υπηρεσία 15χρόνια, 4 μήνες και 7 ημέρες).
Σε συνεδρία της ημερομηνίας 18.6.2012, η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη την παραπάνω επιστολή με το περιεχόμενο της οποίας συμφώνησε, σημείωσε ότι ο Δρ. Μιχαήλ δεν ενδιαφερόταν για την επίδικη θέση, και, ως εκ τούτου, δεν θα λαμβανόταν υπόψη στη διαδικασία. Ούτε η υποψηφιότητα της Δρ. Παπαπέτρου θα λαμβανόταν υπόψη, διότι επιλέγηκε σε άλλη ίδια θέση στα πλαίσια διαδικασίας που είχε προηγηθεί. Στη συνέχεια προσήλθε ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας (στο εξής «ο Διευθυντής»), ο οποίος σύστησε το Ενδιαφερόμενο Μέρος ως τη μοναδική υποψήφια που κατείχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα και την οποία έκρινε ως κατάλληλη για προαγωγή. Η ΕΔΥ κρίνοντας την καταλληλότητα της με βάση τον Φάκελο Πλήρωσης της θέσης καθώς και τον Προσωπικό Φάκελο και το Φάκελο των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων, αποφάσισε να της προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση.
Προσβάλλοντας την επίδικη απόφαση οι αιτήτριες προβάλλουν ότι ήταν άδικη και εσκεμμένη η μη συμπερίληψη της επίδικης θέσης στα πλαίσια εκκρεμούσης διαδικασίας πλήρωσης τριών άλλων ίδιων θέσεων που κενώθηκαν την 15.11.2011, 1.1.2012 και 1.2.2012 αντίστοιχα, την πλήρωση των οποίων είχε ζητήσει ο Διευθυντής από την ΕΔΥ με επιστολή του ημερομηνίας 8.3.2012. Ενώ η επίδικη θέση κενώθηκε την 1.3.2012 λόγω οικειοθελούς πρόωρης αφυπηρέτησης, εντούτοις δεν περιλήφθηκε στην πρόταση του Διευθυντή ημερομηνίας 8.3.2012, αλλά έγινε νέα κατεπείγουσα πρόταση από την αρμόδια αρχή στις 7.5.2012. Αυτό, κατά τις αιτήτριες, έγινε εσκεμμένα και σε βάρος τους, αφού ο Διευθυντής άφησε την μια θέση για να πληρωθεί αμέσως μόλις το Ενδιαφερόμενο Μέρος θα καθίστατο προσοντούχο σύμφωνα με την παράγραφο (2) του Σχεδίου Υπηρεσίας, η οποία απαιτεί «Οκταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ιατρικού Λειτουργού 1ης και 2ης Τάξης». Το Ενδιαφερόμενο Μέρος υπηρετούσε από 3.5.2004 στην θέση Ιατρικού 2ης τάξης (προήχθη σε Ιατρικό Λειτουργό 1ης τάξης στις 1.6.2006) και συμπλήρωσε την απαιτούμενη οκταετή υπηρεσία μόλις στις 3.5.2012, δηλαδή λίγες μέρες πριν από τον ουσιώδη χρόνο. Αν η επίδικη θέση εντασσόταν στην προηγούμενη διαδικασία, για την οποία η ΕΔΥ επίσης επιλήφθηκε σε συνεδρία την ίδια ημερομηνία, 18.6.2012, (βλ. Επισυναπτόμενο 2 στην αγόρευση των αιτητριών), το Ενδιαφερόμενο Μέρος δεν θα ήταν προσοντούχο αφού ουσιώδης χρόνος συνδρομής των προσόντων θα ήταν η 14.3.2012.
Οι αιτήτριες ισχυρίζονται ακόμη ότι τόσο η ΕΔΥ, όσο και ο Διευθυντής περιέπεσαν σε πραγματική πλάνη ως προς τα προσόντα των υποψηφίων, λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας. Θεωρούν ότι εσφαλμένα τις απέκλεισαν, χωρίς καν να ερευνήσουν ποιοι ήταν οι προσοντούχοι με βάση το Σχέδιο Υπηρεσίας και χωρίς να αξιολογήσουν τους μεταπτυχιακούς τίτλους που αυτές κατείχαν - η αιτήτρια 1 κατείχε Μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διοίκηση στη Δημόσια Υπηρεσία (Public Sector Management) και η αιτήτρια 2 μεταπτυχιακό στην Διοίκηση Επιχειρήσεων (Business Administration) - οι οποίοι, κατά τις αιτήτριες, υπερκάλυπταν τις απαιτήσεις της παραγράφου 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, εισηγούνται ότι το μείζον περιλαμβάνει το έλασσον και, συνεπώς, οι τίτλοι Διοίκηση στη Δημόσια Υπηρεσία και Διοίκηση Επιχειρήσεων, αντίστοιχα, ως γενικότεροι, υπερκάλυπταν την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων.
Οι καθ’ ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστική ένσταση έλλειψης εννόμου συμφέροντος των αιτητριών. Υποστηρίζουν, ότι εφόσον οι αιτήτριες δεν κατέχουν το απαιτούμενο προσόν της παραγράφου (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, διότι οι μεταπτυχιακοί τους τίτλοι δεν είναι σε θέμα που εμπίπτει στα διαζευκτικώς αναφερόμενα στην παρ.(1) του Σχεδίου Υπηρεσίας, δεν νομιμοποιούνται να προσβάλουν την προαγωγή του Ενδιαφερόμενου Μέρους.
H προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί. Όπως, κατ’ επανάληψη, έχει νομολογηθεί, εφόσον η εκτίμηση της διοίκησης αναφορικά με τα προσόντα αμφισβητείται κατά τρόπο που αυτή καθίσταται επίδικο θέμα προσφυγής, όπως στην παρούσα υπόθεση, τότε ο αιτητής δεν στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τη διοικητική απόφαση (βλ. Παντελή v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1020, Γεωργίου v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1127, Χρυσοστόμου κ.ά v. Κωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13, ΕΤΕΚ ν. Ορφανίδου και άλλων (2000) 3 Α.Α.Δ 524).
Σε ότι αφορά τον ισχυρισμό ότι ήταν άδικη και εσκεμμένη η μη συμπερίληψη της επίδικης θέσης στα πλαίσια της προηγούμενης διαδικασίας πλήρωσης τριών ίδιων θέσεων, αφού εξέτασα τα γεγονότα με προσοχή, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι οι καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση του Ν.1/90. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί συναφώς ότι το άρθρο 29 ορίζει:
«29.-(1) … η Επιτροπή δεν προβαίνει στην πλήρωση οποιασδήποτε θέσης παρά μόνο ύστερα από λήψη γραπτής πρότασης για το σκοπό αυτό από την αρμόδια αρχή:
[….]
(2) … η αρμόδια αρχή οφείλει να υποβάλλει πρόταση για πλήρωση μιας θέσης το βραδύτερο σε τέσσερις μήνες από την ημέρα που η θέση έχει δημιουργηθεί ή έχει κενωθεί.»
Εν προκειμένω, η πρόταση του Διευθυντή για πλήρωση της επίδικης θέσης έγινε εντός του τετράμηνου από την κένωση της την 1.3.2012, ενώ δεν προκύπτει από το Νόμο οποιαδήποτε υποχρέωση της αρμόδιας αρχής να συμπεριλάβει τυχόν πρόταση λόγω νέας κένωσης θέσης σε παλαιότερη πρόταση. Ούτε προκύπτει οποιαδήποτε υποχρέωση συμπερίληψης της επίδικης θέσης στην πρόταση που αφορούσε τις τρεις άλλες ίδιες θέσεις, όπως είναι η εισήγηση των αιτητριών. Επίσης, δεν συναρτήθηκε από τις αιτήτριες η ξεχωριστή διαδικασία πλήρωσης της επίδικης θέσης που ακολουθήθηκε – η οποία πράγματι επενέργησε σε βάρος των αιτητριών και επωφελώς για το Ενδιαφερόμενο Μέρος – με οποιαδήποτε παράβαση του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου Ν.158(Ι)/99, ώστε να μπορεί να εξεταστεί το παράπονο τους και από αυτή τη σκοπιά.
Έρχομαι τώρα στους λόγους ακύρωσης που αφορούν στην έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα. Έχει νομολογηθεί ότι το κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα αποτελεί θέμα το οποίο εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου. Έχει, επίσης, νομολογηθεί ότι στα πλαίσια του δικαστικού ελέγχου το Δικαστήριο εξετάζει μόνο κατά πόσο, με βάση το ενώπιον της υλικό, η Ε.Δ.Υ. εύλογα μπορούσε να καταλήξει στο επίδικο συμπέρασμα. (Βλ. Petsas v. Republic 3 R.S.C.C. 60, 63 και Τριανταφυλλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, Αδάμου κ.ά. v. Πούλλου (2009) 3 Α.Α.Δ. 541). Η διεργασία και η τελική κρίση του οργάνου είναι εύλογη και νόμιμη, μέσα από στοιχεία και δεδομένα, τα οποία το όργανο οφείλει να παραθέτει με την αναμενόμενη λεπτομέρεια (βλ. Ιερωνυμίδης ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις αρ. 5/2008, 43/2008, 166/2008 και 167/2008, ημερομηνίας 22.7.2010).
Η συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζει ότι οι μεταπτυχιακοί τίτλοι που κατέχουν οι αιτήτριες δεν είναι ούτε στη Δημόσια Υγεία, ούτε σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Υγεία ή στην Ιατρική της Εργασίας ή στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων ή στην Επιδημιολογία, ώστε να εμπίπτουν στην παράγραφο 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας. Περαιτέρω, εφόσον η ΕΔΥ έχει την αρμοδιότητα ερμηνείας και διαπίστωσης κατοχής των προσόντων, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει.
Στην προκειμένη περίπτωση τόσο η επιστολή του Διευθυντή όσο και το πρακτικό της ΕΔΥ περιορίστηκαν να αναφέρουν τους υποψηφίους που κατείχαν το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας μεταπτυχιακό προσόν, χωρίς οτιδήποτε περαιτέρω. Ακόμη και στην περίπτωση που τα μεταπτυχιακά των αιτητριών (βλ. ερυθρό 18, στο διοικητικό φάκελο, Τεκμήριο 1Β, και ερυθρό 90 στο διοικητικό φάκελο, Τεκμήριο 3), λόγω του αντικειμένου τους και του τίτλου τους δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των μεταπτυχιακών με πιο εξειδικευμένο αντικείμενο που απαιτούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας, το διορίζον όργανο είχε υποχρέωση να το αναφέρει ρητά και να το αιτιολογήσει.
Το παραπάνω προβαλλόμενο επιχείρημα της συνηγόρου των καθ΄ ων η αίτηση αναφορικά με τους μεταπτυχιακούς τίτλους των αιτητριών δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αιτιολογία. Οι σχετικές εκτιμήσεις και η συγκριτική θεώρησή τους θα έπρεπε να είχαν γίνει από το Διευθυντή και την ΕΔΥ κατά τον ουσιώδη χρόνο της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (βλ. Φράγκου v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270 και Περικλέους v. Δημοκρατίας (2011) 3(Β) Α.Α.Δ. 674) και βεβαίως, δεν είναι έργο του Δικαστηρίου να διατυπώνει οποιαδήποτε σχετική κρίση.
Υπό το φως των πιο πάνω, θεωρώ ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των αιτητριών και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
/ΣΓεωργίου