ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(β)(i) N. 33/64 – Μεταβατικές Διατάξεις)
(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ. 95/2017)
19 Δεκεμβρίου, 2023
[ΛΙΑΤΣΟΣ Π., ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΡΑΚΑΝΝΑ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΗΛΕΙΔΗΣ
Εφεσείων
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Εφεσίβλητης
………………………
Aχ. Αιμιλιανίδης για τον εφεσείοντα.
Μ. Κοτσώνη, (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας με κ. Χ. Ορφανίδη, ασκούμενο δικηγόρο, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την εφεσίβλητη.
Α. Κωνσταντίνου, για τη Ν. Καραγιάννη, Eνδιαφερόμενο Mέρος.
……………….
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Π: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί
από τη Δ. Σωκράτους, Δ.
…………………..
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Δ. ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, Δ.: H Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής η ΕΔΥ) στις 11/6/2014 προήγαγε μετά από επανεξέταση αναδρομικά από τις 15 Μαρτίου 2011, στη μόνιμη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Α, Βουλή των Αντιπροσώπων, την Νάτια Καραγιάννη (ΕΜ) αντί τον εφεσείοντα. Τα γεγονότα που προηγήθηκαν της επίδικης προαγωγής παρατίθενται.
Η ΕΔΥ είχε με απόφαση της προάξει στην ανωτέρω θέση τρίτο πρόσωπο, απόφαση η οποία μετά από προσφυγή του εδώ εφεσείοντα κηρύχθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, στην Κωνσταντίνος Πηλείδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας) Αρ. Υπ. 642/11 ημερ. 16/4/2014, άκυρη (στο εξής η ακυρωτική απόφαση) καθώς έκρινε ότι η σύσταση του Διευθυντή των υποψηφίων έπασχε καθώς εξαντλήθηκε στην παρουσίαση των στοιχείων των φακέλων και πως το “λακωνικό σχόλιο του Γενικού Διευθυντή συνιστά αναπαραγωγή, ελλιπή μάλιστα των στοιχείων των φακέλων”, η οποία δεν ικανοποιούσε την απαίτηση του νόμου για αιτιολογημένη σύσταση.
Κατόπιν τούτου, προς συμμόρφωση με το ακυρωτικό αποτέλεσμα, η ΕΔΥ κάλεσε την Διευθύντρια της Βουλής των Αντιπροσώπων για την επανεξέταση πλήρωσης της επίδικης θέσης. Η ΕΔΥ προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης, κρίνοντας ως προάξιμους τέσσερις υποψηφίους, οι οποίοι κατά τον ουσιώδη χρόνον κατείχαν την πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, μεταξύ των οποίων τον εφεσείοντα και το ΕΜ.
Κατά τη διαδικασία επανεξέτασης η Γενική Διευθύντρια της Βουλής, συνέστησε για προαγωγή τον εφεσείοντα, σύσταση την οποία η ΕΔΥ, αφού αξιολόγησε και σύγκρινε τους υποψηφίους και διεξήλθε των φακέλων, όπως παραδέχεται και ο συνήγορος του εφεσείοντα, αποφάσισε να μην υιοθετήσει, κρίνοντας ως καταλληλότερη και ως υπερέχουσα των ανθυποψηφίων της το ΕΜ, στην οποίαν και πρόσφερε την προαγωγή.
Ο εφεσείων αντέδρασε, καταχωρώντας την αίτηση ακυρώσεως αρ. 1231/2014, με την οποίαν επικαλείτο διάφορους λόγους ακυρώσεως όπως: Παραγνώριση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας χωρίς ειδική αιτιολογία, παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος του, παραβίαση των αρχών που διέπουν την επανεξέταση των διοικητικών αποφάσεων, παράβαση του Κανόνα του δεδικασμένου, πλάνη περί τα γεγονότα, παραβίαση του ίδιου μέτρου κρίσης των υποψηφίων.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε τους εγερθέντες λόγους ακυρώσεως, αποφαινόμενο ότι η ΕΔΥ ενήργησε εντός των επιτρεπτών ορίων της διακριτικής της εξουσίας.
Η ορθότητα της εκκαλούμενης απόφασης προσβάλλεται με τέσσερις (4) λόγους έφεσης, με τους οποίους προβάλλεται πως:
Έσφαλλε το πρωτόδικο Δικαστήριο να επικυρώσει τη διοικητική απόφαση θεωρώντας ότι η ΕΔΥ παρέθεσε εύλογη αιτιολογία εντός της διακριτικής της ευχέρειας για να παραγνωρίσει τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας (1ος λόγος). Κατ’ εσφαλμένο επίσης τρόπο έκρινε ότι η ΕΔΥ ανέλυσε επαρκώς και αιτιολόγησε δεόντως την απόφαση της ότι τα προσόντα του εφεσείοντα δεν σχετίζονται άμεσα με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης (2ος λόγος) και πως ότι η ΕΔΥ είχε δικαίωμα να επανεξετάσει το θέμα της σχετικότητας των πρόσθετων προσόντων με τα καθήκοντα της θέσης (3ος λόγος) και κακώς έκρινε ότι δεν υπερέβη η ΕΔΥ τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας και δεν έδωσε βαρύτητα στα πρόσθετα προσόντα του ΕΜ (4ος λόγος).
Με τον πρώτο λόγο, ως προαναφέρθηκε, πλήττεται η κρίση του Δικαστηρίου να επικυρώσει την απόφαση της ΕΔΥ, την αποκλίνουσα από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας χωρίς ειδική και εύλογη αιτιολογία.
Επιχειρηματολογώντας ο συνήγορος του εφεσείοντα αφού επικαλέστηκε σχετική επί του θέματος νομολογία, (μεταξύ άλλων την Κώστας Δ. Ιωάννου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1998) 3 ΑΑΔ 624) υπέδειξε πως η Γενική Διευθύντρια ενεργώντας ως η καθόλα αρμόδια αρχή για να κρίνει την καταλληλότητα των υποψηφίων και τη σχετικότητα των προσόντων τους, τεκμηρίωσε πλήρως την επιλογή της εξετάζοντας και αποδίδοντας τη δέουσα βαρύτητα στα σχετικά ακαδημαϊκά προσόντα όλων των υποψηφίων και αιτιολογώντας την υπεροχή του εφεσείοντα στα απολύτως σχετικά προσόντα της ευθυκρισίας και ισχυρής προσωπικότητας. Συνεπώς, σημείωσε, απόκλιση από αυτή θα έπρεπε να αιτιολογηθεί ειδικά, δεδομένου του ότι η σύσταση συνιστά αυτοτελές στοιχείο κρίσης που προσδίδει στην αξία.
Τόνισε επίσης πως η πρωτόδικη απόφαση πάσχει καθόσον, ανεξαρτήτως της θέσης της εφεσίβλητης ως προς τα πρόσθετα προσόντα, ουδόλως εξηγήθηκε από την ΕΔΥ γιατί η κρίση της ως προς τα πρόσθετα προσόντα επαρκούσε για να παραγνωριστεί η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Αντιθέτως, αποτελεί τη θέση των συνηγόρων της εφεσίβλητης και του ΕΜ ότι η ΕΔΥ παρέσχε επαρκή και εύλογη αιτιολογία για τη μη υιοθέτηση της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας.
Η πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου με προεξέχουσα την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Ιωάννης Μοδίτης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (2002) 3 ΑΑΔ 695, στην οποίαν έγινε ανασκόπηση της μέχρι τότε νομολογίας για τη σημασία της σύστασης του προϊσταμένου του προς προαγωγή υπαλλήλου και την βαρύτητα που θα πρέπει να της αποδίδεται, αναγνωρίζει την αξία της, στην οποία προσδίδεται ανάλογη βαρύτητα ως αυτοτελές στοιχείο κρίσης, όταν βέβαια αυτή συνάδει και δεν βρίσκεται σε αντιφατικότητα με τα στοιχεία των φακέλων των υποψηφίων, γι’ αυτό και η απόκλιση από αυτή απαιτεί ειδική αιτιολογία. Λέχθηκε στην Μοδίτης, ανωτέρω:
«…..η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων. Δεν είναι πηγή τέτοιας πληροφόρησης και δε συναρτάται προς την αξία, ως του ενός από τα κριτήρια που προβλέπει ο Νόμος. Η σύσταση, στην οποία αναφέρεται ο Νόμος, εμπεριέχει μόνο τη συμβουλή ή γνώμη του προϊσταμένου ως προς τον κατάλληλο για προαγωγή στη βάση του συνόλου των κριτηρίων, με δοσμένη την υπηρεσιακή τους εικόνα όπως την αποτυπώνουν οι φάκελοι. Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τί από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ' αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος. Οπότε, και στην περίπτωση που η ΕΔΥ έχει άλλη άποψη ως προς το ποιός είναι ο καταλληλότερος, να χρειάζεται να αιτιολογήσει αυτή την απόκλιση ειδικά.»
Στην κρινόμενη περίπτωση η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας είχε το ακόλουθο περιεχόμενο:
«Κατ' αρχήν, παρατηρώ ότι οι υποψήφιοι με α/α 1-4 του καταλόγου αρχαιότητας είναι προάξιμοι και διαθέτουν την πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, όπως προβλέπεται από την Παράγραφο 1 των Απαιτούμενων Προσόντων του Σχεδίου Υπηρεσίας της εν λόγω θέσης, γεγονός που διαπιστώνεται και από τους Υπηρεσιακούς Φακέλους των υποψηφίων. Διαθέτουν, επίσης, ισχυρή προσωπικότητα, πρωτοβουλία, αξιοπιστία, ακεραιότητα χαρακτήρα, εχεμύθεια, ευθυκρισία, καθώς και διοικητική και οργανωτική ικανότητα, προσόντα τα οποία αναφέρονται στην Παράγραφο 2 των Απαιτούμενων Προσόντων του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας και για τα οποία θα αναφερθώ αναλυτικότερα πιο κάτω.
Σύμφωνα με τις αξιολογήσεις τους, όπως αυτές καταγράφονται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές τους Εκθέσεις προ του ουσιώδους χρόνου ετών, είναι και οι τέσσερις ίσης αξίας.
Ως προς την αρχαιότητα, έχουν και οι τέσσερις την ίδια ημερομηνία διορισμού στη μόνιμη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και, επομένως, η όποια διαφορά στην αρχαιότητα καθίσταται, σύμφωνα με τη νομολογία, περιθωριακής σημασίας, εφόσον αυτή ανάγεται στην ημερομηνία γεννήσεως.
Όσον αφορά τα μη απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προσόντα, παρατηρώ τα ακόλουθα:
α) Η ΧΧΧ έχει εγγραφή στο Μητρώο Δικηγόρων από το 2001.
β) Ο Κωνσταντίνος Πηλείδης κατέχει MSC in Investment Management.
γ) Η ΧΧΧ κατέχει MBA του CIIM. Έχει επίσης εγγραφή στο Μητρώο Δικηγόρων από το 2002.
δ) Η Νάτια Καραγιάννη κατέχει LLM in Advanced Legal Studies. Έχει επίσης εγγραφή στο Μητρώο Δικηγόρων από το 2001.
Τα τρία μεταπτυχιακά προσόντα που κατέχουν οι Πηλείδης, ΧΧΧ και Καραγιάννη είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Το επαγγελματικό προσόν της εγγραφής στο Μητρώο Δικηγόρων που κατέχουν οι ΧΧΧ, ΧΧΧ και Καραγιάννη είναι επίσης σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Όλα τα πιο πάνω πρόσθετα προσόντα που κατέχουν οι υποψήφιοι αποτελούν πρόσθετα σχετικά προσόντα και τους αποδίδω ισότιμη περίπου βαρύτητα.
Όσον αφορά την Παράγραφο 2 των Απαιτούμενων Προσόντων του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας, για «Ισχυρή προσωπικότητα, πρωτοβουλία, αξιοπιστία, ακεραιότητα χαρακτήρα, εχεμύθεια, ευθυκρισία, καθώς και διοικητική και οργανωτική ικανότητα», παρατηρώ ότι όλοι οι υποψήφιοι διαθέτουν την εν λόγω απαίτηση. Ωστόσο, σ' ότι αφορά τα προσόντα της ευθυκρισίας και της ισχυρής προσωπικότητας, θεωρώ ότι ο Πηλείδης Κωνσταντίνος τα διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι οι ανθυποψήφιές του.
Έχοντας υπόψη τις ανάγκες της θέσης, όπως αυτές περιγράφονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, και όλα τα προαναφερθέντα, κρίνω ότι ο Πηλείδης είναι ο καταλληλότερος για την προαγωγή, γι' αυτό και τον συστήνω.»
Η ΕΔΥ αποφασίζοντας να μην υιοθετήσει τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας κατέγραψε πως επέλεξε το EM, την οποία έκρινε ότι υπερείχε των υπολοίπων υποψηφίων και ήταν η καταλληλότερη για τη θέση, προσφέροντας την ακόλουθη αιτιολογία:
«Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει την υπέρ του Πηλείδη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας της Βουλής των Αντιπροσώπων, καθώς έκρινε ότι αυτή δεν λαμβάνει υπόψη τη σχετικότητα των μεταπτυχιακών ή/ και των επαγγελματικών προσόντων των υποψηφίων σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης, όπως αυτά καταγράφονται στην Παράγραφο 1 του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας και, ιδιαίτερα, στις παραγράφους (γ), (δ) και (ε), που διαλαμβάνουν τα εξής:
« 1(γ). Ελέγχει το κείμενο των νομοσχεδίων, προτάσεων νόμου, κανονισμών ή εγγράφων που κατατίθενται στη Βουλή και υποβάλλει τις παρατηρήσεις του στο Διευθυντή της Υπηρεσίας Κοινοβουλευτικών Επιτροπών ή / και τις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές.
1(δ). Συντάσσει εκθέσεις, μνημόνια, επιστολές ή άλλα έγγραφα αναγκαία για τη διεξαγωγή των εργασιών των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και συλλέγει και επεξεργάζεται υλικό για ετοιμασία μελετών για θέματα που αφορούν τα καθήκοντά του.
1(ε). Συντάσσει, έπειτα από οδηγίες του Διευθυντή της Υπηρεσίας Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, προτάσεις νόμου και προβαίνει στον τελικό νομοτεχνικό έλεγχο και στη διαμόρφωση νομοσχεδίων, προτάσεων νόμου, Κανονισμών και εγγράφων που υποβάλλονται για συζήτηση στη Ολομέλεια της Βουλής.»
Η Επιτροπή έκρινε ότι τα πιο πάνω προϋποθέτουν γνώσεις νομικής φύσης και, επομένως, οποιαδήποτε προσόντα στη Νομική Επιστήμη θεωρούνται σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Η Επιτροπή παρατήρησε, περαιτέρω, ότι, ενόψει των πιο πάνω, ο μεταπτυχιακός τίτλος που κατέχει η επιλεγείσα Καραγιάννη Νάτια (α/α 4), ήτοι το Master of Laws, University of London, είναι απόλυτα σχετικός με τα καθήκοντα της θέσης. Περαιτέρω, η επιλεγείσα κατέχει εγγραφή ως Δικηγόρος (7.11.2001), την οποία απέκτησε μετά από επιτυχία στις Εξετάσεις Δυνάμει του περί Δικηγόρων Νόμου (26.7.2001), και έχει ασκήσει το επάγγελμα της δικηγορίας μέχρι και το διορισμό της στη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, Βουλή των Αντιπροσώπων (1.7.2005), προσόντα τα οποία επίσης είναι απόλυτα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και επαυξάνουν την αξία της.
Σε αντίθεση, η Επιτροπή παρατηρεί ότι, σ' ότι αφορά το μεταπτυχιακό δίπλωμα που κατέχει ο συστηθείς Πηλείδης Κωνσταντίνος (α/α 2), ήτοι το MSC in Investment Management, The City University, αυτό δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, διότι ο εν λόγω τίτλος, όπως φαίνεται και από την αναλυτική κατάσταση των σπουδών του, καλύπτει θεματολογία σχετική με επενδύσεις και χρηματοοικονομικά. Εξάλλου, η Επιτροπή παρατήρησε ότι η εργασιακή πείρα του Πηλείδη πριν από το διορισμό του στη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, Βουλή των Αντιπροσώπων (1.7.2005), αφορούσε καθήκοντα σχετικά με τον κλάδο σπουδών του, δηλαδή μη σχετικά με τα καθήκοντα της παρούσας θέσης.»
Είναι σαφές από το ανωτέρω κείμενο ότι η ΕΔΥ παρείχε επαρκή και εύλογη αιτιολογία για την απόκλιση της από τη σύσταση του προϊσταμένου, αφού έλαβε υπόψη τη σχετικότητα των μεταπτυχιακών και επαγγελματικών προσόντων του ΕΜ σε συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης του. Δεν παραγνώρισε τη σύσταση με μια ατελή ή λακωνική αναφορά σε παράγοντες μη ουσιαστικούς, όπως επεσυνέβη στην απόφαση Π. Καμπουρίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΕΔΥ, υποθ. Αρ. 117/13, ημερ. 23/1/17, την οποία επικαλέστηκε ο συνήγορος του εφεσείοντα και στην οποία η απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή έγινε με μοναδικό λόγο την υπεροχή του ΕΜ στη ηλικιακή του αρχαιότητα, η οποία θεωρείται συμβολικής σημασίας. Ορθή, κρίνουμε επομένως, ήταν η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου ότι η ΕΔΥ αιτιολόγησε πλήρως την απόφαση της «παραθέτοντας με σαφή και καθαρό τρόπο το σκεπτικό και τους λόγους που την ώθησαν να μην ακολουθήσει τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας».
Οι υπόλοιποι λόγοι έφεσης ως επάλληλοι και σχετικοί εξετάζονται σωρευτικά, δεδομένου πως έχουν ως αντικείμενο τους, τη σχετικότητα των προσόντων του εφεσείοντα αναφορικά με τα καθήκοντα της θέσης, καθώς και τα πρόσθετα προσόντα αμφοτέρων των υποψηφίων, κατά τρόπο o οποίος έπληττε, ως ο ισχυρισμός του δικηγόρου του εφεσείοντα, τον κανόνα του δεδικασμένου και την αρχή της χρηστής διοίκησης. Αποτέλεσε κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο περιεστράφη η επιχειρηματολογία του συνηγόρου του εφεσείοντα, πως τα προσόντα του πελάτη του είχαν κριθεί απολύτως σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης του, στην προηγούμενη ακυρωτική απόφαση και αποτέλεσμα αυτής ήταν η επανεξέταση, διαδικασία κατά την οποία δεν επιτρέπετο η αναμόχλευση της σχετικότητας των προσόντων.
Οι συνήγοροι της εφεσίβλητης και του ΕΜ υιοθετούν το σκεπτικό της πρωτόδικης κρίσης, και υποδεικνύουν ότι ο ακυρωτικός δικαστής είχε προτρέψει την ΕΔΥ να προβεί σε σύγκριση των πρόσθετων προσόντων των υποψηφίων.
Εν πρώτοις, θεωρούμε ορθή την παρατήρηση του συνηγόρου του εφεσείοντα πως τα καθήκοντα της επίδικης θέσης είναι τα ίδια με εκείνα της θέσης που κατείχαν οι υποψήφιοι, δηλαδή της θέσης Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών, με μόνη προσθήκη την εκτέλεση τους, «σε αυξημένο βαθμό ευθύνης».
Απαιτούμενα προσόντα της επίδικης θέσης ήταν η πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Γραμματέα Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και ισχυρή προσωπικότητα, πρωτοβουλία, αξιοπιστία, ακεραιότητα χαρακτήρα, εχεμύθεια, ευθυκρισία καθώς και διοικητική ικανότητα. Απαιτούμενα προσόντα της προηγουμένης θέσης ήσαν: (α) πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος στα νομικά (περιλαμβανομένου του Barrister at Law) ή στις Οικονομικές Επιστήμες ή στη δημόσια διοίκηση και (β) μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος σε οποιαδήποτε από τα πιο πάνω θέματα θεωρείται πρόσθετο προσόν. Γι’ αυτό και η σχετική δήλωση του κ. Αιμιλιανίδη ότι δεν προέκυπτε θέμα σχετικότητας του προσόντος του εφεσείοντα από την ακυρωτική απόφαση αλλά θέμα σύγκρισης των πρόσθετων προσόντων. Δεδομένου του γεγονότος εισηγείται, ότι ο εφεσείων κατείχε τη θέση Γραμματέα, από αυτό και μόνο εξυπακουόταν ότι κατείχε το απαιτούμενο προσόν.
Οι θέσεις του ευπαιδεύτου συνηγόρου δεν μας βρίσκουν σύμφωνους. Είναι γεγονός ότι η ΕΔΥ κατά τη διαδικασία η οποία οδήγησε στην επιλογή τρίτου προσώπου έκρινε με ένα σύντομο σχόλιο ότι τα πρόσθετα προσόντα των υποψηφίων αν και δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Όμως η ακυρωτική απόφαση προς συμμόρφωση της οποίας έλαβε χώρα η διαδικασία επανεξέτασης, δεν εξέτασε τη σχετικότητα των προσόντων των υποψηφίων αλλά έψεξε την παράλειψη της ΕΔΥ να συγκρίνει τα πρόσθετα προσόντα τους, υποδεικνύοντας πως «……και στην παρούσα περίπτωση θα έπρεπε να γίνει ένας συγκριτικός συσχετισμός για να διαφανεί ποιος κατείχε τα πλέον σχετικά πρόσθετα προσόντα, εφόσον όπως είναι προφανές από την πρακτική η αναφορά στην εγγραφή δικηγόρου αποτελεί μέρος της αιτιολογίας της επιλογής.» Σημείωσε δε σε προηγούμενο σημείο της απόφασης του με αναφορά στο γεγονός της εγγραφής κάποιου υποψηφίου ως δικηγόρου ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η εγγραφή δικηγόρου αποτελούσε ένα προσόν που δεν μπορούσε να αγνοηθεί ενόψει και της σχετικής νομολογίας ότι επαυξάνει τις γνώσεις ενός υποψηφίου στα νομικά (βλ. Δημοκρατία κ.α. ν. Παπαχριστοδούλου κ.α (2002) 3 ΑΑΔ 329, Δημοκρατία κ.α. ν. Κόκκινου κ.α (2005) 3 ΑΑΔ 199)».
Σχετική επιβεβαίωση του τεκμηρίου γνώσης των νομικών με το γεγονός της εγγραφής υποψηφίου ως δικηγόρου έγινε και στην Μ. Μιτσίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας αρ. 415/10 ημερ. 21/2/12. Είναι σαφές ότι οι γνώσεις νομικής διευκολύνουν την εκτέλεση των καθηκόντων της οικείας θέσης αφού περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την εκτέλεση καθηκόντων σχετικών με την εφαρμογή της νομοθεσίας. Συνεπώς η ΕΔΥ είχε υποχρέωση συμμορφούμενη με το αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης να συγκρίνει τα πρόσθετα προσόντα όλων των υποψηφίων περιλαμβανομένου βέβαια και του εφεσείοντα όπερ και έπραξε (Χαρ. Χατζηγέρου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2007) 3 ΑΑΔ 345).
Υπενθυμίζουμε πως η διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ, όταν ασκείται εντός των ευλόγων και επιτρεπτών πλαισίων όπως εδώ, δεν υποκαθίσταται ούτε ανατρέπεται από το διοικητικό δικαστήριο ή το Εφετείο.(Δημ. Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 449).
Έχοντας υπόψη την αιτιολογία που παρέσχε η ΕΔΥ ως ανωτέρω αναφέρεται, κρίνουμε πως ορθά αποφάσισε το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι η ενέργεια της ΕΔΥ ήταν σε απόλυτη εναρμόνιση με το ακυρωτικό αποτέλεσμα της προηγούμενης διαδικασίας και εντός των ορίων της διακριτικής της ευχέρειας. Συνεπώς δε υφίσταται πεδίο παρέμβασης μας.
Η έφεση απορρίπτεται. Επιδικάζονται έξοδα €3.000 πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει, εναντίον του εφεσείοντα.
Α. Λιάτσος, Π.
Δ. Σωκράτους, Δ.
Τ. Καρακάννα, Δ.
/ΚΑς