ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΔΙΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ
Σύνθεση Δικαστηρίου: Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
Α. Κάρνου, Α.Ε.Δ.
Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 22Α/23
Αστυνομικός Διευθυντής Λεμεσού
ν.
Α.Α
Κατηγορούμενου
Ημερομηνία: 13 Μαΐου 2024
Εμφανίσεις:
Για την Κατηγορούσα Αρχή: κα. Λ. Σίγαρ
Για τον κατηγορούμενο: κ. Ζαχαρίου
Κατηγορούμενος: παρών
ΠΟΙΝΗ
(κεκλεισμένων των θυρών)
Ο κατηγορούμενος έχει κριθεί ένοχος, κατόπιν δικής του παραδοχής, στη διάπραξη των αδικημάτων (1) της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, (2) της εξαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, κατά παράβαση του άρθρου 4(1) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 (εφεξής ο «Νόμος»), (3) της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, κατά παράβαση του άρθρου 6 του Νόμου, και (4) της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β’ με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο, κατά παράβαση του άρθρου 5(1) του Νόμου.
Λόγω του ότι κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων ο κατηγορούμενος δεν είχε ακόμη συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, η παρούσα υπόθεση εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου Παιδιών και, κατά συνέπεια, τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του Ν.55(Ι)/2021.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν τη διάπραξη των αδικημάτων έχουν εκτεθεί γραπτώς από την Κατηγορούσα Αρχή (Έγγραφο «Α»). Συνοπτικά αναφέρουμε ότι στις 18/08/2023, άγνωστο πρόσωπο το οποίο συνωμότησε με τον κατηγορούμενο, αφού παρέλαβε πακέτο από τον κατηγορούμενο, το οποίο περιείχε ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Β, ήτοι 3 κιλά και 500 γραμμάρια φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, μετέβηκε στα γραφεία εταιρείας ταχυμεταφορών, παραδίδοντας το με σκοπό την αποστολή του στην Ελλάδα. Την ίδια μέρα, κατόπιν σχετικής ενημέρωσης της ΥΚΑΝ Λεμεσού, το πακέτο ελέγχθηκε από τις αστυνομικές αρχές και διαπιστώθηκε ότι εντός αυτού υπήρχε διαχωρισμένη σε τέσσερις νάιλον συσκευασίες ξηρή φυτική ύλη κάνναβης συνολικού βάρους, 3 κιλών και 500 γραμμαρίων. Περαιτέρω, λήφθηκαν δειγματοληψίες από το εσωτερικό του εν λόγω πακέτου καθώς και από τις νάιλον συσκευασίες, οι οποίες παραδόθηκαν για έλεγχο στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής με σκοπό τη διενέργεια επιστημονικών εξετάσεων. Βάσει της έκθεσης που ετοιμάστηκε, το γενετικό υλικό του κατηγορούμενου βρέθηκε σε 3 διαφορετικά σημεία επί των νάιλον διαφανών συσκευασιών που περιείχαν την προαναφερθείσα ποσότητα κάνναβης. Κατόπιν εκτέλεσης εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του, ο κατηγορούμενος αρχικά δήλωσε άγνοια σε σχέση με τα υπό διερεύνηση αδικήματα και έπειτα, κατόπιν συμβουλής από τον δικηγόρο του, άσκησε το δικαίωμά του στη σιωπή. Ο κατηγορούμενος δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες.
Κατόπιν σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου ετοιμάστηκε έκθεση από αρμόδιο κηδεμονευτικό λειτουργό, δυνάμει του άρθρου 89 του Ν.55(Ι)/2021, προς υποβοήθηση του Δικαστηρίου στον καθορισμό της κατάλληλης ποινής ή άλλου τρόπου μεταχείρισης του κατηγορουμένου.
Με σκοπό τον μετριασμό της ποινής που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο, έχει αγορεύσει ενώπιον του Δικαστηρίου ο ευπαίδευτος συνήγορός του, καταθέτοντας και γραπτό κείμενο αγορεύσεων. Έχουμε εξετάσει με προσοχή τα όσα έχουν, επιμελώς, τεθεί ενώπιον μας και τα έχουμε αποτιμήσει. Προς αποφυγή αχρείαστης επιβάρυνσης της παρούσας απόφασης δεν κρίνουμε σκόπιμο να τα επαναλάβουμε, εφόσον θα αναφερθούμε στα διάφορα σημεία που έχει, μέσω της αγόρευσής του, επισημάνει ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορούμενου πιο κάτω.
Η προβλεπόμενη από τον νόμο ανώτατη ποινή είναι ενδεικτική της σοβαρότητας που προσδίδει ο Νομοθέτης στο εκάστοτε αδίκημα και αποτελεί την αφετηρία από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο (βλ. Λεβέντης ν. Αστυνομίας (1999) 2 ΑΑΔ 632).
Δυνάμει του Νόμου, το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β τιμωρείται με μέγιστη ποινή φυλάκισης 8 χρόνων, ενώ το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο, καθώς και το αδίκημα της εξαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, επισύρουν ποινή μέχρι και δια βίου φυλάκισης. Σύμφωνα με το άρθρο 371 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, το αδίκημα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι και 7 χρόνων.
Επισημαίνεται ότι, δυνάμει του άρθρου 119 του Ν. 55(Ι)/2021, η ποινή κράτησης παιδιού δεν δύναται να υπερβαίνει το ήμισυ της ποινής που προβλέπεται για το εκάστοτε αδίκημα και σε περίπτωση που η ποινή που προβλέπεται είναι η ισόβια κάθειρξη, τυχόν διάταγμα κράτησης δεν δύναται να υπερβαίνει τα δέκα έτη. Επίσης, ακολουθώντας τις πρόνοιες του ίδιου άρθρου, η συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής έχει δηλώσει ότι υπάρχουν οι απαραίτητες εγκαταστάσεις για την κράτηση παιδιού σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο κράτησης εντός των Κεντρικών Φυλακών, όπου το παιδί δεν θα κρατείται με οποιοδήποτε ενήλικο πρόσωπο που έχει συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του.
Όπως έχει νομολογηθεί, το ανώτατο όριο της προβλεπόμενης ποινής αντανακλά την αγωνία της κοινωνίας για τη διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα διάπραξης αδικημάτων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, τα οποία αποτελούν επικίνδυνη πληγή στο σώμα ολόκληρης της κοινωνίας και επηρεάζουν όχι μόνο το πρόσωπο που τα διαπράττει αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο κινείται (βλ. Σίμκαση ν. Αστυνομίας (1995) 2 Α.Α.Δ. 22 και Χατζημάρκου ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 482). Τα Δικαστήρια έχουν καθήκον να συνδράμουν, έστω κατασταλτικά, στον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με τις ποινές που καλούνται να επιβάλουν.
Σε υποθέσεις κατοχής ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα μπορεί να αποτυπωθεί ως απαύγασμα της νομολογίας η ανάγκη για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, λόγω ακριβώς των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά ευρύτερα στην κοινωνία. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 79/2017, ημερ. 13.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:B110, όπου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών.»
Επίσης, στην υπόθεση Κλεομένης v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350 αναφέρθηκαν τα εξής:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Ανασκόπηση της νομολογίας, η οποία, βεβαίως, δεν είναι δεσμευτική ως προς την ποινή που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο (βλ. Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2000) 2 ΑΑΔ 1), καταδεικνύει ότι σε παρόμοιας φύσεως υποθέσεις έχουν επιβληθεί από τα Δικαστήρια πολυετείς ποινές φυλάκισης. Ενδεικτικά παραπέμπουμε στην υπόθεση Κωνσταντίνου ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 466, όπου επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 1 ½ κιλών κάνναβης. Ο εφεσείων ήταν 25 ετών, λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε τη μεταμέλεια του. Στην Γιώργος Πόλεος ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 141/2016, ημερ. 2/6/2017, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια κάνναβης συνολικού βάρους 1908,425 γραμμαρίων σε πρόσωπο προχωρημένης ηλικίας, με λευκό ποινικό μητρώο, το οποίο παραδέχθηκε ενοχή. Στην Κώστας Προεστού ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση αρ.17/2016, ημερ. 22/5/2017, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 4 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 2 κιλών και 7,5 γραμμαρίων φυτού κάνναβης από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη. Ο εφεσείων, ο οποίος παραδέχθηκε ενοχή, ήταν 45 ετών, λευκού ποινικού μητρώου και πατέρας 3 παιδιών εκ των οποίων το ένα ανήλικο, με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η κάθε υπόθεση, βεβαίως, κρίνεται με βάση τα δικά της περιστατικά (Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 930). Κατά την επιμέτρηση της ποινής, το Δικαστήριο οφείλει να εξισορροπεί δίκαια τη διαφύλαξη της ευνομούμενης πολιτείας από τη μία και την ορθή μεταχείριση κάθε κατηγορούμενου από την άλλη, μέσω της διαδικασίας εξατομίκευσης της ποινής του. Στόχος του Δικαστηρίου είναι η ποινή που θα επιβληθεί να αρμόζει στο πρόσωπο του συγκεκριμένου παραβάτη, συνεκτιμώντας προς τούτο, τη φύση και τη σοβαρότητα του αδικήματος, τις περιστάσεις διάπραξης του αλλά και τις προσωπικές περιστάσεις του ίδιου του κατηγορούμενου, χωρίς όμως η διεργασία αυτή να εξουδετερώνει τη σοβαρότητα του αδικήματος ή το στοιχείο της αποτροπής.
Στο εδάφιο (4) του άρθρου 30 του Νόμου, παρατίθενται διάφοροι παράγοντες που καθιστούν ένα αδίκημα που σχετίζεται με την κατοχή και χρήση απαγορευμένων ουσιών ιδιαίτερα ή λιγότερο σοβαρό, με ανάλογο αντίκτυπο στην ποινή που καλείται το Δικαστήριο να επιβάλει. Στην προκειμένη περίπτωση, αν και λαμβάνουμε υπόψη ότι τα αδικήματα αφορούν ελεγχόμενα φάρμακα τάξεως Β (σε αντιδιαστολή με ναρκωτικά υψηλότερου κινδύνου, ήτοι τάξεως Α), την ίδια στιγμή δεν παραβλέπουμε τη μεγάλη ποσότητα των ναρκωτικών που βρέθηκε στην κατοχή του κατηγορούμενου αλλά και το γεγονός ότι σκοπός του ήταν να προμηθεύσει τα ναρκωτικά σε τρίτα πρόσωπα, συνωμοτώντας, μάλιστα, με άγνωστο πρόσωπο ώστε να επιτευχθεί η εξαγωγή των ναρκωτικών αυτών σε τρίτη χώρα, δεδομένα τα οποία λειτουργούν επιβαρυντικά για τον κατηγορούμενο.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορούμενου (σε συνάρτηση με τις κατευθυντήριες γραμμές ‘Definitive Sentencing Guidelines for Drug Offences’ του Ηνωμένου Βασιλείου) μας καλεί να λάβουμε υπόψη ότι ο ρόλος του κατηγορούμενου δεν ήταν «πρωταγωνιστικός», καθότι αυτός περιορίστηκε στη μεταφορά της ποσότητας ελεγχόμενου φαρμάκου και στην παράδοσή της σε τρίτο πρόσωπο. Αν και δεν αμφισβητήθηκε η πιο πάνω δήλωση, εντούτοις παρατηρούμε ότι κατά την έκθεση των γεγονότων από την Κατηγορούσα Αρχή δεν δόθηκαν λεπτομέρειες ως προς το ευρύτερο σχέδιο βάσει του οποίου θα επιτυγχάνονταν η διακίνηση και προμήθεια των ναρκωτικών ουσιών, τον αριθμό των προσώπων που συμμετείχαν σε αυτό, ή εάν ο κατηγορούμενος είχε λάβει (ή ανέμενε να λάβει) κάποιο οικονομικό ή άλλο όφελος λόγω της συμμετοχής του στη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων, στοιχεία τα οποία θα επέτρεπαν στο Δικαστήριο να διαβαθμίσει τον ρόλο του κατηγορούμενου στο παράνομο εγχείρημα διασποράς των ναρκωτικών με ανάλογο αντίκτυπο στην ποινή που θα του επιβληθεί. Απουσιάζει, επομένως, εκείνο το υπόβαθρο γεγονότων που θα επέτρεπε στο Δικαστήριο να εντοπίσει τον ακριβή ρόλο του κατηγορούμενου. Αυτό που μπορεί να εξαχθεί με ασφάλεια από τα γεγονότα είναι ότι ο κατηγορούμενος κατέστησε τον εαυτό του ως κρίκο της αλυσίδας διακίνησης μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών σε τρίτα πρόσωπα. Στην απόφαση Ιωσήφ ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση Αρ. 130/21, ημερ.29/3/22, το Ανώτατο Δικαστήριο επικρότησε τις πιο κάτω αναφορές του Κακουργιοδικείου, οι οποίες εφαρμόζονται κατά την κρίση μας και στην προκειμένη περίπτωση:
«Επισημαίνουμε ότι τα ναρκωτικά, είτε προωθούνται με σκοπό το άμεσο χρηματικό κέρδος, είτε για οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο όφελος, η κατάληξη παραμένει πάντα η ίδια, που δεν είναι άλλη από τη διάδοση των ναρκωτικών σε άλλα πρόσωπα και τη διασπορά του θανάτου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο κατηγορούμενος 1 διέπραξε τα αδικήματα με τη συνδρομή του στην αλυσίδα διακίνησης των ναρκωτικών, δίδοντας ξεκάθαρα χέρι βοήθειας σε εμπόρους. Ό,τι οφείλουμε να επισημάνουμε είναι πως, ο μόνος δρόμος για όσους δέχονται πιέσεις ή πειρασμούς είναι, είτε η απόσταση είτε η συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές του κράτους, κυρίως πριν την εμπλοκή τους στη διάπραξη αδικημάτων, παρ ́ ότι και η μετέπειτα συνεργασία είναι καλοδεχούμενη, προκειμένου να βοηθήσουν και τους ίδιους αλλά και την υπόλοιπη κοινωνία. Δικαιολογίες για αντίθετη συμπεριφορά δεν θα πρέπει να αναμένεται ότι θα τυγχάνουν ιδιαίτερης βαρύτητας ως μετριαστικός παράγοντας.».
Προς όφελος του κατηγορούμενου λαμβάνουμε υπόψη μας την άμεση παραδοχή του, παράγοντας ο οποίος, ως είναι νομολογημένο, αποτελεί ένδειξη της έμπρακτης μεταμέλειάς του και στοιχείο το οποίο λειτουργεί προς εξοικονόμηση πολυτίμου δικαστικού χρόνου. Δικαιούται ο κατηγορούμενος έκπτωση στην ποινή που διαφορετικά θα του επιβαλλόταν (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28). Λαμβάνουμε, επίσης, υπόψη το λευκό ποινικό μητρώο του, ένδειξη της καλής του διαγωγής πριν τη διάπραξη των υπό κρίση αδικημάτων, καθώς και την εκφρασθείσα μεταμέλεια και απολογία του, την οποία αποδεχόμαστε ως ειλικρινή.
Επίσης, προς όφελος του κατηγορούμενου, λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη το νεαρό της ηλικίας του, τόσο κατά τον χρόνο διάπραξης των αδικημάτων όσο και σήμερα, ήτοι κατά τον χρόνο επιβολής ποινής. Η επιβολή ποινής σε νεαρά άτομα αποτελούσε ανέκαθεν ευαίσθητο έργο και σε τέτοιες περιπτώσεις έμφαση πρέπει να δίδεται στην αναμόρφωση των νεαρών παραβατών παρά στην τιμωρία τους. Υπερισχύει η ανάγκη για υποβοήθησή τους να αναμορφωθούν, αφού ακριβώς η πιθανότητα αναμόρφωσης στους νέους είναι ισχυρότερη από ότι σε μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα (βλ. επίσης Ioannou v. Police (1986) 2 C.L.R. 149). Αυτό εξάλλου επιτάσσει και το πνεύμα του Νόμου 55(Ι)/21, οι πρόνοιες του οποίου εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση. Ποινή στερητική της ελευθερίας επιβάλλεται μόνο ως έσχατο μέτρο εκεί όπου οποιαδήποτε άλλη ποινή θα ήταν αναμφίβολα ακατάλληλη και ανεπαρκής (βλ. Προδρόμου v. Αστυνομίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 98). Ακόμη, όμως, και σε τέτοιες περιπτώσεις, το νεαρό της ηλικίας ενός παραβάτη δεν μπορεί παρά να αποτελεί καθοριστικό μετριαστικό παράγοντα ως προς το ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί.
Λαμβάνουμε περαιτέρω υπόψη τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορουμένου, ως αυτές εκτίθενται στη σχετική έκθεση του κηδεμονευτικού λειτουργού ημερομηνίας 22.04.2024. Συγκεκριμένα, ο κατηγορούμενος είναι απόφοιτος γυμνασίου ενώ, λόγω απουσιών, διέκοψε τη φοίτησή του στην [ ]. Σήμερα εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία [ ] και τα απογεύματα φοιτά στην [ ] του [ ] για να αποκτήσει [ ]. Χαίρει της στήριξης και της φροντίδας του οικογενειακού του περιβάλλοντος.
Συνυπολογίζουμε, επίσης, την επιτυχή προσπάθεια απεξάρτησης του κατηγορούμενου από τις ναρκωτικές ουσίες, ως καταδεικνύεται και από τα αποτελέσματα σχετικών εξετάσεων που έχουν τεθεί ενώπιον μας και οι οποίες υποδηλώνουν ότι δεν είναι πλέον χρήστης εξαρτησιογόνων ουσιών (Γιαννακάκης ν. Αστυνομίας, (2016) 2Α ΑΑΔ 364 και Χαραλάμπους ν. Αστυνομίας (2005) 2 ΑΑΔ 82). Η προσπάθεια αυτή του κατηγορούμενου, σε συνδυασμό με το στόχο του να ολοκληρώσει τη φοίτησή του στο [ ], ενώ παράλληλα ο ίδιος εργάζεται ώστε να καλύπτει τα έξοδα διαβίωσής του, ενθαρρύνεται και επικροτείται από το Δικαστήριο.
Τέλος, προσμετρούμε το γεγονός ότι απουσιάζουν τα επιβαρυντικά στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 30(4) του Νόμου.
Συνεκτιμώντας τα πιο πάνω, τη φύση και τη σοβαρότητα των υπό κρίση αδικημάτων, τις περιστάσεις διάπραξής τους, αλλά και τους μετριαστικούς παράγοντες που συντρέχουν στην προκειμένη περίπτωση, κρίνουμε ότι κατάλληλη υπό τις περιστάσεις ποινή, δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή της στερητικής της ελευθερίας του κατηγορούμενου. Είναι τέτοια η σοβαρότητα των αδικημάτων που έχει διαπράξει ο κατηγορούμενος και κατ’ επέκταση η ανάγκη για επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, ως αυτή αναδύεται από τη νομολογία, που, κατά την κρίση μας, οποιαδήποτε άλλη ποινή, η οποία προβλέπεται στη βάση του Ν. 55(Ι)/2021, θα ήταν έκδηλα ανεπαρκής αφού δεν θα αντικατόπτριζε τη σοβαρότητα των αδικημάτων που έχουν διαπραχθεί. Οι μετριαστικοί παράγοντες, βεβαίως, που υφίστανται εν προκειμένω, έχουν επηρεάσει σημαντικά το ύψος της ποινής που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο× όχι, όμως, το είδος της.
Εκδίδεται, λοιπόν, σε σχέση με την κατηγορία αρ. 2 διάταγμα κράτησης του κατηγορούμενου το οποίο θα ισχύει για περίοδο 2,5 ετών από σήμερα.
Σε σχέση με την κατηγορία αρ. 4, εκδίδεται, επίσης, διάταγμα κράτησης του κατηγορούμενου, το οποίο θα ισχύει για περίοδο 2,5 ετών από σήμερα.
Νοείται ότι η περίοδος ισχύος των πιο πάνω διαταγμάτων θα συντρέχει.
Δεν κρίνουμε σκόπιμο να επιβάλουμε οποιαδήποτε ποινή σε σχέση με τις κατηγορίες αρ. 1 και 3, λόγω του ότι τα γεγονότα που συνθέτουν τη διάπραξη αυτών των αδικημάτων εμπεριέχονται στις κατηγορίες αρ. 2 και 4 (βλ. Χασσάν κ.α. ν. Δημοκρατίας, (2014) 2Β Α.Α.Δ. 742).
Αναφορικά με την εισήγηση του συνηγόρου Υπεράσπισης για αναστολή της έκτισης της ποινής που επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο, τέτοια δυνατότητα παρέχεται δυνάμει του άρθρου 121 του Ν.55(Ι)/2021 σε συνδυασμό με τις πρόνοιες του Περί της Υφ’ Όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972 Ν.95/72, ως αυτός έχει τροποποιηθεί, διευρύνοντας την εξουσία του Δικαστηρίου να διατάξει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής φυλάκισης ενός κατηγορούμενου, αν αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά περιστατικά του κατηγορουμένου. Στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στην Γεωργίου κ.α. ν. Αστυνομίας (2016) 2Β Α.Α.Δ. 753 τονίστηκε ότι η σοβαρότητα διαπραχθέντος αδικήματος και η αποτρεπτικότητα της ποινής αφορούν το είδος και το ύψος της ποινής που επιβάλλει το πρωτόδικο Δικαστήριο. Τα όρια, όμως, της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου αναφορικά με το ενδεχόμενο αναστολής της ποινής, δεν περιορίζονται με αναφορά σε συγκεκριμένους παράγοντες και δη με αναφορά σε παράγοντες που έχουν ήδη ληφθεί υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής. Το δικαστήριο έχει απεριόριστη διακριτική ευχέρεια να εξετάσει αν η αναστολή δικαιολογείται από το σύνολο των περιστατικών της υπόθεσης και τα προσωπικά δεδομένα του κάθε κατηγορούμενου.
Το ζήτημα αυτό μας έχει προβληματίσει ιδιαίτερα. Έχουμε εξετάσει με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μας και έχουμε συνεκτιμήσει την άμεση παραδοχή του κατηγορούμενου, τη μεταμέλειά του, το λευκό του ποινικό μητρώο, την προσπάθεια του για επανένταξη στην κοινωνία, όπως αυτή αποτυπώνεται στην απεξάρτησή του, στη φοίτησή του στο [ ] και την εξεύρεση εργασίας. Προσμετρούμε, επίσης, ιδιαίτερα το πολύ νεαρό της ηλικίας του κατηγορούμενου και κατ’ επέκταση την ανάγκη εξυπηρέτησης του ποινολογικού στόχου της αναμόρφωσής του· στόχος, ο οποίος διαχέεται και στις πρόνοιες του Ν. 55(Ι)/2021. Ως εκ των ανωτέρω, κρίνουμε ότι υφίστανται, εν προκειμένω, ικανοί παράγοντες που να δικαιολογούν και να καθιστούν επιθυμητή την αναστολή των διαταγμάτων κράτησης που έχουμε εκδώσει εναντίον του κατηγορούμενου. Όπως έχει αναφερθεί και στην Θεόδωρος Αργυρίδης κ.α. ν. Αστυνομίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 449 «νεαρά άτομα αυτής της ηλικίας ιδιαίτερα χρήζουν αυτής της μεταχείρισης εφόσον το αποτέλεσμα που θα επιτυγχάνετο από μια ποινή άμεσης φυλάκισης μακράς σχετικώς διάρκειας, […] ενδέχεται να είναι πολύ μικρότερο από το όφελος που θα προέρχετο από την προσδοκία, με την καλή χρήση του μέτρου της αναστολής, ότι όντως θα υπάρξει αναμόρφωση και θα αποφευχθεί μια χειροτέρευση της θέσης των Εφεσειόντων εάν αυτοί περνούσαν στη φυλακή το μεγάλο αυτό σχετικά χρονικό διάστημα.».
Αναστέλλεται, λοιπόν, η ισχύς των διαταγμάτων κράτησης του κατηγορούμενου για περίοδο 3 χρόνων από σήμερα.
Για την καλύτερη επίτευξη του στόχου της αναμόρφωσης του κατηγορούμενου και για να διασφαλίσουμε, στο βαθμό που είναι δυνατό, ότι αυτός θα λαμβάνει την απαραίτητη στήριξη και καθοδήγηση, ώστε να μην υποπέσει στο μέλλον στη διάπραξη νέων αδικημάτων, προχωρούμε, κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 121(2) του Ν. 55(1)/2021, στην έκδοση διατάγματος επιτήρησης του κατηγορούμενου υπό την εποπτεία κηδεμονευτικού λειτουργού ως εξής:
(1) Το διάταγμα θα ισχύει για περίοδο 2 ετών και ημερομηνία έναρξης του ορίζεται η 23.05.24. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ισχύος του διατάγματος:
(2) Ο κατηγορούμενος θα τελεί υπό την επιτήρηση και εποπτεία αρμόδιου για το σκοπό αυτό Κηδεμονευτικού Λειτουργού ειδικά εκπαιδευμένου σε θέματα παιδικής παραβατικότητας και δικαιωμάτων του παιδιού.
(3) Ο κατηγορούμενος θα διαμένει μόνιμα στη διεύθυνση που έχει δηλώσει, ήτοι στην οδό [ ]. Σε περίπτωση αλλαγής διεύθυνσης, ο κατηγορούμενος οφείλει να ειδοποιεί τουλάχιστον 15 ημέρες προηγουμένως τον Κηδεμονευτικό Λειτουργό κάτω από την επιτήρηση του οποίου θα τεθεί.
(4) Ο κατηγορούμενος θα παρουσιάζεται και/ή επικοινωνεί με τον Κηδεμονευτικό Λειτουργό σύμφωνα με τις οδηγίες που θα του δίδονται από το εν λόγω πρόσωπο.
(5) Ο κατηγορούμενος θα συμμορφώνεται και συνεργάζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου επιτήρησης με τις υποδείξεις και απαιτήσεις του Κηδεμονευτικού Λειτουργού, τις οποίες ο τελευταίος θεωρεί αναγκαίες για τη διασφάλιση της καλής διαγωγής του κατηγορούμενου και της αποτροπής επανάληψης ή διάπραξης οποιουδήποτε αδικήματος.
(6) Ο κατηγορούμενος θα συμμορφώνεται με τις οδηγίες που θα του δίδει ο Κηδεμονευτικός Λειτουργός για την υποβολή του, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο και κατάλληλο υπό τις περιστάσεις και προς το συμφέρον του, σε αξιολόγηση και/ή παρακολούθηση και/ή θεραπεία από ή υπό την καθοδήγηση οποιουδήποτε εγγεγραμμένου ιατρού ή ψυχολόγου ή θεραπευτή ή άλλου κατάλληλου επαγγελματία.
(7) Ο κατηγορούμενος θα παρουσιαστεί στις 23.05.24 στο γραφείο των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας Λεμεσού με σκοπό την επεξήγηση και υλοποίηση του παρόντος διατάγματος.
(8) Υπεύθυνος για την υλοποίηση του προγράμματος επιτήρησης και τήρησης του παρόντος διατάγματος διορίζεται ο εκάστοτε Κηδεμονευτικός Λειτουργός, ο οποίος θα επισκέπτεται και θα λαμβάνει αναφορά από τον κατηγορούμενο κάθε μήνα και θα υποβάλλει στο Δικαστήριο Έκθεση Προόδου αναφορικά με την τήρηση και εφαρμογή του διατάγματος κάθε έξι (6) μήνες. Η πρώτη έκθεση του Λειτουργού να υποβληθεί στο Δικαστήριο εντός 6 μηνών από σήμερα.
(9) Σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος δεν συμμορφώνεται με τις πρόνοιες του Διατάγματος ή δεν συμμορφώνεται με τις υποδείξεις του Κηδεμονευτικού Λειτουργού, το Δικαστήριο να ενημερωθεί αμέσως με σχετική έκθεση.
Αντίγραφο του παρόντος Διατάγματος να σταλεί προς ενημέρωση από το Πρωτοκολλητείο του Δικαστηρίου Παιδιών στο Επαρχιακό Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού. Αντίγραφο να δοθεί και στον κατηγορούμενο και στους γονείς του.
Τα τεκμήρια να κατασχεθούν και να καταστραφούν.
Καμία διαταγή για έξοδα.
[Υπ.] …………………………………….
Μ. Αγιομαμίτης, Π.Ε.Δ.
[Υπ.] …………………………………….
Α. Κάρνου, Α.Ε.Δ.
[Υπ.] …………………………………….
Θ. Συμεωνίδης, Ε.Δ.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής