ΕΦΕΤΕΙΟ ‑ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Αίτηση Αρ.: 4/23)
13 Φεβρουαρίου 2024
[Ρ. ΛΙΜΝΑΤΙΤΟΥ, Πρ., Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΣΑΒΒΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ
Εφεσείων
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑
Ι. Νικολαΐδη-Ταμπούρη (κα), για Νεοφύτου και Νεοφύτου Δ.Ε.Π.Ε., για Αιτητή
Σ. Χατζηκωνσταντή (κα), για Γενικόν Εισαγγελέα, για Καθ' ης η Αίτηση
Αίτηση ημερ. 6.12.23 για Παράταση Προθεσμίας Έφεσης
ΛΙΜΝΑΤΙΤΟΥ, Πρ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Στις 8.10.21 ο Αιτητής δεν είχε εμφανιστεί στην ποινική υπόθεση υπ' αρ. 337/21 και το Ε.Δ. Λευκωσίας επισημαίνοντας ότι ήταν ορισμένη για ακρόαση και ότι μπορούσε να εκδικαστεί στην απουσία του κατηγορουμένου, προχώρησε στην εκδίκασή της, λαμβάνοντας τη μαρτυρία ενός αστυφύλακα (ΜΚ). Στη βάση αυτής καταδίκασε τον Αιτητή στις κατηγορίες 1 και 2 που αφορούσαν συμμετοχή σε διαδήλωση κατά παράβαση διατάγματος το οποίο είχε εκδοθεί βάσει του περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου και επέβαλε πρόστιμο €400 και €350 αντίστοιχα.
Με την παρούσα αίτησή του ημερ. 6.12.23 ο Αιτητής ζητά παράταση 10 ημερών για την καταχώριση έφεσης εναντίον της εν λόγω απόφασης. Η αίτηση υποστηρίζεται από δύο ένορκες δηλώσεις, ήτοι της εκ των δικηγόρων του κας Νικολαΐδη‑ Ταμπούρη και του ιδίου του Αιτητή, ο οποίος δηλώνει ότι συμφωνεί με την πρώτη ένορκη δήλωση.
Οι σχετικές νομολογιακές αρχές θεωρούμε ότι συνοψίζονται επαρκέστατα στην υπόθεση Rolandos Enterprises Public Ltd κ.ά v. Frou Frou Investments Ltd, Ποιν. Αίτ. 5/20, ημερ. 3.2.21 ως εξής:
«Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να παρατείνει το χρόνο καταχώρισης έφεσης δυνάμει του άρθρου 134 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, ασκείται κατόπιν απόδειξης «βάσιμου λόγου» στη βάση των γεγονότων της κάθε υπόθεσης και συναρτάται με τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Θεωρούμε χρήσιμο να υπομνήσουμε τη βασική νομολογιακή αρχή ότι παράταση δίδεται όταν συντρέχει ουσιαστική αδυναμία του εφεσείοντα να ενεργήσει έγκαιρα και ορθά για την καταχώριση έφεσης (βλ. Komurgu & Άλλος ν. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 83), τα χρονικά δε πλαίσια που θέτει ο νομοθέτης για τη λήψη δικονομικών μέτρων είναι σημαντικά και σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον που συνυπάρχει στην τελεσιδικία και στο τελέσφορο της διαδικασίας.
Οι σχετικές αρχές επαναλήφθηκαν πρόσφατα από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση LGS HANDLING LTD, Ποιν. Αιτ. 22/2018, ημερ. 22 Φεβρουαρίου 2019, ECLI:CY:AD:2019:B125 στην οποία λέχθηκε ότι:
«...η προεξάρχουσα αρχή που λαμβάνεται υπόψη είναι η ανάγκη για τελεσιδικία χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για τη χορήγηση παράτασης χρόνου ασκείται με φειδώ και λαμβάνει υπόψη τους λόγους αδυναμίας έγκαιρης καταχώρησης της έφεσης, τόσο κατά το χρόνο εντός του οποίου έπρεπε αυτή να είχε καταχωρηθεί, όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου από την εκπνοή της προθεσμίας, μέχρι την καταχώρηση της αίτησης για παράταση, (Delincyp Company Ltd v. Wogang κ.ά. Ποινική Αίτηση υπ' αρ. 10/2018, ημερ. 15.10.2018). Η αδυναμία καταχώρησης πρέπει να είναι ουσιαστική και πρέπει να εμπίπτει εντός του εξαιρετικού εκείνου μέτρου το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντισταθμίζον την ανάγκη για τελεσιδικία, (Δημοκρατία ν, Γεωργίου Ποινική Αίτηση αρ. 9/2015, ημερ. 26.1.2016 και Λουκαΐδης ν. Αστυνομικής Διεύθυνσης Λευκωσίας, Ποινική Αίτηση αρ. 15/2017, ημερ. 13.3.2018), ECLI:CY:AD:2018:B107». Αν οι συνθήκες της υπόθεσης το δικαιολογούν, το δικαστήριο μπορεί, χαλαρώνοντας τον κανόνα, να δεχθεί το αίτημα για παράταση (Ηλιάδη ν. Δήμου Λάρνακας (1996) 2 Α.Α.Δ. 236)».
(Βλ. και E&G Electricplus Ltd v. Ορφανίδης Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά Ποιν. Αίτ. 5/18, ημερ. 16.5.18, Επί τοις αφορώσι τους Άκουα Σολ Mythos Τουριστικές Επιχειρήσεις Α.Ε. Ποιν. Αίτ. 2/21, ημερ. 20.5.21).
Αν χρειάζεται να τονίσουμε κάτι είναι αυτό που έχει επεξηγηθεί στην υπόθεση Χρύσικου v. Δήμου Λάρνακας, Ποιν. Αίτ. 14/17, ημερ. 15.1.18 ότι η έννοια του «καλού λόγου» έχει τη σημασία της παροχής επαρκούς και πειστικής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας και όχι απλής δυσκολίας. Για δε την αδυναμία η οποία αφορά τη μη καταχώριση έφεσης θα πρέπει να καταδεικνύεται ότι επέδρασε ουσιωδώς καθόλη τη διάρκεια του κρίσιμου χρόνου ως παράγων ανασταλτικός στην άσκηση έφεσης (Naydenov v. Δημοκρατίας (2015) 2(Β) Α.Α.Δ. 607).
Στην παρούσα περίπτωση η κυρία Νικολαΐδη‑Ταμπούρη προβάλλει ότι θεωρεί ως δικαιολογημένο το αίτημα για παράταση εν όψει του ότι υπάρχουν σοβαροί ή και καλοί λόγοι προς έγκριση καθότι το πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη στην εκδίκαση της υπόθεσης κατά παράβαση των «φυσικών κανόνων της δικαιοσύνης και κατά παράβαση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου». Ειδικότερα προβάλλει (i) ότι ο Αιτητής στις 8.10.21 «βρισκόταν στη φυλακή για σκοπούς της ποινικής υπόθεσης που εκκρεμεί εναντίον του, γεγονός το οποίο ήταν εις γνώσιν του Σεβαστού Δικαστηρίου», (ii) ότι ενώ ζήτησε από τους αστυνομικούς να βρίσκεται στη δικάσιμο αυτό δεν εισακούστηκε και (iii) ότι υπάρχουν λόγοι που δικαιολογούν την καθυστέρηση υποβολής έφεσης και συγκεκριμένα πρώτον το ότι με επιστολή των δικηγόρων του ημερ. 27.12.20 είχε υποβάλει στην Ανεξάρτητη Αρχή Διερεύνησης Ισχυρισμών και Παραπόνων εναντίον της Αστυνομίας περί του ότι είχε κτυπηθεί από την Αστυνομία στις 10.12.20 (επεισόδια SIGMA T.V.), θέμα για το οποίο διορίστηκε ποινική ανακρίτρια (Τεκμήριο 4) και δεύτερον το ότι ο Αιτητής είχε προβλήματα υγείας ή και ψυχολογικά, απόρροια της κακοποίησής του από τους αστυνομικούς στις 10.12.20 (Τεκμήρια 5 έως 18).
Έχουμε εξετάσει με προσοχή την αίτηση και όλα τα αναφερθέντα προς υποστήριξή της. Δεν θα εμπλακούμε στη συζήτηση σε σχέση με το κατά πόσον υπήρχε εξήγηση για την απουσία του Αιτητή κατά την ορισθείσα ακρόαση ή σε σχέση με την ύπαρξη υπεράσπισης στις δύο κατηγορίες που αντιμετώπιζε. Στη βάση των νομολογιακών αρχών εστιαζόμαστε στο κατά πόσον υπήρχε ουσιαστική αδυναμία καταχώρισης της έφεσης.
Πρόκειται για απόφαση η οποία εξεδόθη στις 8.10.21. Ο Αιτητής είχε γνώση για την ορισθείσα ημερομηνία ακρόασης. Ουσιαστικά ως λόγος για τη μη έγκαιρη καταχώριση έφεσης προβάλλεται μια καταγγελία που υπέβαλε και προβλήματα υγείας ή και ψυχολογικά του.
Τόσο η καταγγελία όσο και τα θέματα υγείας έχουν ως αφορμή την προβληθείσα κακοποίησή του από αστυνομικούς στις 10.12.20, ήτοι σχεδόν 10 μήνες πριν την καταδίκη του. Από την καταδίκη και ύστερα παρήλθαν άλλα δύο και πλέον έτη για την υποβολή της παρούσας. Όσον αφορά την ίδια την καταγγελία καμμιά εξήγηση δεν δίδεται ως προς το πώς επηρέαζε την καταχώριση έφεσης. Τα δε θέματα υγείας επίσης προβάλλονται γενικά και αόριστα και πάλι χωρίς να εξηγείται πώς αυτά έχουν επηρεάσει τη δυνατότητα καταχώρισης έφεσης για δύο ολόκληρα χρόνια. Η ουσία είναι ότι δεν έχει αναφερθεί οτιδήποτε το οποίο ευλόγως ή βάσιμα θα δικαιολογούσε την πάροδο δύο ετών. Δεν εντοπίζουμε βάσιμο λόγο που να συνιστούσε ουσιαστική αδυναμία καταχώρισης της έφεσης.
Ήταν υπό το φως των πιο πάνω που κρίναμε ότι δεν ήταν απαραίτητο να ακούσουμε την πλευρά της Καθ΄ ης η Αίτηση ή να δώσουμε οδηγίες για ένστασή της.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Ρ. ΛΙΜΝΑΤΙΤΟΥ, Πρ.
X.B. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.