ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ‑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ.: 119/2021)
12 Απριλίου 2024
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/στες]
1. J. MOUZAS DRILLING CO. LIMITED,
2. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΥΖΑ,
3. ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΟΥΖΑ,
4. ΛΙΖΑ HUNT ΜΟΥΖΑ,
5. ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΟΥΖΑ,
6. ΧΡΥΣΤΑΛΛΑ ΜΟΥΖΑ,
Εφεσειόντων/Εναγομένων,
v.
SKY CAC LIMITED,
Εφεσίβλητων/Εναγόντων.
____________________
Κ. Πόλεος και για Κ. Λούτσιου (κα), για τους Εφεσείοντες.
Ρ. Ευγενίου (κα) για κ.κ. Μ. Ηλιάδης & Συνεταίροι Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσίβλητους.
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.: Στις 28.12.2020 εκδόθηκε απόφαση, στο πλαίσιο ακρόασης αγωγής, με την οποία οι εφεσείοντες, ως εναγόμενοι, διατάχθηκαν να καταβάλουν στους Alpha Bank Cyprus Ltd, ως ενάγοντες στην αγωγή, διάφορα χρηματικά ποσά, πλέον διατάγματα πώλησης ακινήτου, καθώς και συναφή, με την πώληση, διατάγματα, πλέον τόκους και έξοδα. Οι Alpha Bank Cyprus Ltd έχουν μεταβιβάσει, δυνάμει Σχεδίου Διακανονισμού τα εξ αποφάσεως δικαιώματα τους στους SKY CAC LIMITED. Σχετική ειδοποίηση, δυνάμει του Άρθρου 18(6) του Ν.169(Ι)/2015, καταχωρίστηκε στον φάκελο του Εφετείου στις 04.12.2023.
Οι εφεσείοντες καταχώρησαν την παρούσα έφεση, ενόψει της διαφωνίας τους με την προειρημένη απόφαση, προβάλλοντας επτά (7) λόγους έφεσης, το περιεχόμενο των οποίων, ως θα γίνει αντιληπτό στη συνέχεια, δεν έχει σημασία και δεν είναι αναγκαίο να αναφερθεί για σκοπούς της παρούσας απόφασης, γι’ αυτό και δεν το παραθέτουμε.
Κατά το στάδιο της προδικασίας εγέρθηκε, από το Εφετείο, ζήτημα ότι ενδέχεται η έφεση να είναι εκπρόθεσμη, και τούτο εν’ όψει, χειρόγραφης, σημείωσης επί της Ειδοποίησης Έφεσης, με τη λέξη «εκπρόθεσμη». Ως εκ τούτου, ζητήθηκαν, πριν τον ορισμό της για ακρόαση, οι θέσεις και των δύο ευπαίδευτων συνηγόρων των διαδίκων. Το ζήτημα ορίστηκε για ακρόαση και οι συνήγοροι έθεσαν ενώπιον μας τις τοποθετήσεις τους, δια των γραπτών αγορεύσεων, αλλά και δια των πολύ συνοπτικών παρουσιάσεων τους κατά την ακρόαση του προαναφερόμενου ζητήματος.
Αποτελεί κοινό έδαφος, προκύπτει άλλωστε από τα έγγραφα που βρίσκονται στον φάκελο της έφεσης, ότι η πρωτόδικη, εκκαλούμενη, απόφαση εκδόθηκε στις 28.12.2020 και ότι η έφεση καταχωρίστηκε στις 07.04.2021.
Η προθεσμία καταχώρισης έφεσης, κατά τον ουσιώδη, για την παρούσα περίπτωση, χρόνο, προνοείται στη Δ.35 θ.2 των Παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προβλέπει τα ακόλουθα:
«2. Subject and without prejudice to the power of the Court of Appeal under Order 57, Rule 2, no appeal from any interlocutory order, or from an order, whether final or interlocutory, in any matter not being an action, shall be brought after the expiration of fourteen days, and no other appeal shall be brought after the expiration of six weeks, unless the Court or Judge, at the time of making the order or at any time subsequently, or the Court of Appeal shall enlarge the time. The said respective periods shall be calculated from the time that the judgment or order becomes binding on the intending appellant, or in the case of the refusal of an application, from the date of such refusal. Such deposit or other security for the costs to be occasioned by any appeal shall be made or given as may be directed under special circumstances by the Court of Appeal.
Νοείται ότι………………………………………………………………..»
Αναμφίβολα η εκκαλούμενη απόφαση δεν είναι ενδιάμεση, και, εν πάση περιπτώσει, δεν συνιστά απόφαση επί οποιουδήποτε άλλου διατάγματος όπου η προθεσμία καταχώρισης έφεσης είναι δεκατέσσερεις (14) ημέρες. Πρόκειται για τελική απόφαση και συνεπώς η προθεσμία καταχώρισης έφεσης είναι έξι (6) εβδομάδες, ήτοι σαρανταδύο (42) ημέρες. Ως διαπιστώνεται, ο μαθηματικός υπολογισμός των ημερών από την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης μέχρι την καταχώριση της έφεσης, και ως εύκολα γίνεται αντιληπτό, ξεπερνά τις σαρανταδύο (42) ημέρες. Είναι δε δεδομένο ότι δεν εξασφαλίστηκε οποιαδήποτε παράταση της εν λόγω προθεσμίας. Επί της διαπίστωσης αυτής, ο συνήγορος των εφεσειόντων προωθεί, προς υποστήριξη της εκδοχής του ότι η έφεση είναι εμπρόθεσμη, τη θέση ότι οι προθεσμίες, λόγω της πανδημίας της COVID 19, αναστάλθηκαν με σχετικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οπότε δόθηκε παράταση κατά τρόπο που η προθεσμία των σαρανταδύο (42) ημερών επεκτάθηκε, με αποτέλεσμα η καταχώρηση της έφεσης στις 07.04.2021 να είναι εμπρόθεσμη. Αντίθετη είναι η θέση των συνηγόρων των εφεσίβλητων. Αποτελεί θέση τους πως, λόγω συγκεκριμένων ανακοινώσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η προθεσμία καταχώρησης εφέσεων δεν αναστάλθηκε με τους προαναφερόμενους Κανονισμούς που εξέδωσε το Ανώτατο Δικαστήριο. Οι εφεσείοντες, ως εκ τούτου, μπορούσαν να καταχωρίσουν την έφεση τους κατά τη διάρκεια των περιορισμών της πανδημίας. Και οι δύο ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων μας έχουν παραπέμψει σε συγκεκριμένους Κανονισμούς και νομολογία για την ερμηνεία, γενικά, των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας.
Οι σχετικοί, επί του υπό συζήτηση θέματος, Kανονισμοί, που εκδόθηκαν κατά την κρίσιμη περίοδο που ενδιαφέρει στην παρούσα περίπτωση, είναι ο (α) Περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 6) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2020, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 12.11.2020 και ο (β) Περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 1) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2021, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 08.03.2021.
Με τον πρώτο Κανονισμό, του 2020, προνοήθηκε ότι:
«Οπουδήποτε στο Βασικό Διαδικαστικό Κανονισμό ή κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, προνοούνται χρονικές προθεσμίες για την καταχώρηση οποιουδήποτε δικογράφου ή άλλου εγγράφου ή αιτήσεως, ή γενικά για την τέλεση ή τη διεκπεραίωση οποιουδήποτε δικονομικού βήματος, αυτές αναστέλλονται λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού και μέχρι την έκδοση νέου σχετικού Διαδικαστικού Κανονισμού που θα καταργεί την παρούσα διάταξη, εκτός εάν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά.»
Με τον δεύτερο Κανονισμό, του 2021, προνοήθηκαν τα ακόλουθα:
«Με τον παρόντα Κανονισμό καταργείται ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 6) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2020.»
Έχουμε αξιολογήσει κάθε επιχείρημα που έθεσαν ενώπιον μας οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων. Φρονούμε πως η θέση που προώθησε η πλευρά των εφεσειόντων, και δη ότι η έφεση είναι εμπρόθεσμη, είναι ορθή. Η ρύθμιση, ρητή και σαφής, με τον (Τροποποιητικό Αρ. 6) Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικό Κανονισμό του 2020, Άρθρο 2, δεν αφήνει περιθώρια άλλης ερμηνείας, παρ’ εκτός πως μέχρι τις 08.03.2021, που υπήρξε κατάργηση του με τον νεότερο (Τροποποιητικό Αρ. 1) Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικό Κανονισμό του 2021, η προθεσμία καταχώρισης εφέσεων, όπως και άλλων δικονομικών διαβημάτων, δεν έτρεχε, λόγω της αναστολής. Συνεπώς κατά την έκδοση της εκκαλούμενης απόφασης, στις 28.12.2020, η προθεσμία καταχώρισης έφεσης τελούσε υπό αναστολή, και άρχισε να τρέχει στις 08.03.2021. Λαμβανομένων υπόψη, κατ’ ακολουθίαν, των 42 ημερών που είχαν στη διάθεση τους οι εφεσείοντες για καταχώριση έφεσης, προκύπτει πως η έφεση είναι εμπρόθεσμη, καθ’ ότι, όταν αυτή καταχωρίστηκε, στις 07.04.2021, ήταν εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε από τους πιο πάνω Κανονισμούς του 2020 και του 2021.
Όσον αφορά στην παραπομπή, από την πλευρά των εφεσίβλητων, στο περιεχόμενο των ανακοινώσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στο οποίο έχουμε ανατρέξει, δεν θεωρούμε ότι αυτό επιδρά επί της ρύθμισης των προειρημένων Κανονισμών, αφού, ό,τι συνάγεται, από το περιεχόμενο των εν λόγω ανακοινώσεων (ημερομηνίας 30.12.2020, 09.01.2021, 11.01.2021, 12.01.2021, 28.01.2021 και 04.02.2021) είναι πως αυτές δεν έχουν ρυθμίσει θέματα προθεσμιών, ως προς την καταχώριση εφέσεων κατά αντίθετο τρόπο με ό,τι προνοήθηκε από τους δύο Κανονισμούς (ανωτέρω, του 2020 και 2021). Το γεγονός δε ότι στις ανακοινώσεις δόθηκε η δυνατότητα, αν έκρινε το Δικαστήριο (προφανώς το Ανώτατο) να δώσει άδεια για καταχώριση έφεσης, και τούτο κατόπιν αιτήματος διαδίκου, δεν είναι ορθό ή εύλογο να ερμηνευθεί ότι άρθηκε η αναστολή που προνοήθηκε με τους δύο προαναφερόμενους Κανονισμούς. Πρόκειται για μία κατ’ εξαίρεση δυνατότητα στην καταχώριση έφεσης, κατόπιν άδειας του Δικαστηρίου, και όχι για πρόνοια άρσης του κανόνα της κανονιστικής αναστολής στις προθεσμίες καταχώρισης έφεσης. Κατ’ επέκταση η θέση των εφεσίβλητων απορρίπτεται.
Συνακόλουθα, σ’ ότι αφορά στο εγερθέν προδικαστικό ζήτημα, γίνεται αποδεκτή η θέση των εφεσειόντων. Η έφεση κρίνεται εμπρόθεσμη. Δίδονται οδηγίες στον Πρωτοκολλητή όπως προχωρήσει με τον ορισμό της έφεσης εκ νέου για προδικασία με σχετική ειδοποίηση προς τους συνηγόρους των διαδίκων.
Εν’ όψει του ότι το προαποφασισθέν ζήτημα ηγέρθηκε εκ μέρους του Εφετείου, υπό τις περιστάσεις που έχουν εξηγηθεί, δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.