ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 6/2023)
4 Ιουνίου 2024
[Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ
Εφεσείων
v.
ALI TERZELAKI
Εφεσίβλητου
(Ποινική Έφεση Αρ.: 7/2023)
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ
Εφεσείων
v.
ALI TESHORI
Εφεσίβλητου
(Ποινική Έφεση Αρ.: 34/2023)
ALI TESHORI
Εφεσείων
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑--------
Α. Δημοσθένους, για Γενικόν Εισαγγελέα, για Εφεσείοντες στις 6/2023 και 7/2023 και για Εφεσίβλητη στην 34/2023
Μ. Παυλίδου (κα), για Εφεσίβλητους στις 6/2023 και 7/2023 και για Εφεσείοντα στην 34/2023
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα απαγγελθεί από την Παπαδοπούλου, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι Εφεσίβλητοι στις Εφέσεις 6/23 και 7/23 (εφεξής καλούμενοι οι «Κατηγορούμενοι αρ. 1 και 2» αντίστοιχα) κρίθηκαν ένοχοι από το Κακουργιοδικείο Λάρνακας κατόπιν δικής τους παραδοχής σε δύο κατηγορίες που αφορούσαν (α) είσοδο στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας απαγορευμένου μετανάστη κατά παράβαση των Άρθρων 2, 6(1)(α)(στ)(ι) – (μ), (2) και 19(2) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, του Άρθρου 5(1)(3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, των Άρθρων 2 και 3 του περί της Χωρικής Θάλασσας Νόμου Ν.45/1964 και των Κανονισμών 5 και 6 της Κ.Δ.Π. 242/72 (Κατηγορία 1) και, (β) μεταφορά προσώπων δια της υδάτινης οδού με υπερφορτωμένο σκάφος κατά παράβαση των Άρθρων 20 και 240 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Στους Κατηγορούμενους είχε επιβληθεί πρωτόδικα ποινή φυλακίσεως 2,5 ετών στην πρώτη Κατηγορία και 3,5 ετών στη δεύτερη Κατηγορία. Με τις Εφέσεις 6/2023 και 7/2023 ο Γενικός Εισαγγελέας προβάλλει ότι οι ποινές αυτές είναι έκδηλα ανεπαρκείς, ενώ με την Έφεση 34/2023 ο Κατηγορούμενος 2 προσβάλλει την ποινή που του επιβλήθηκε ως υπέρμετρη.
Τα γεγονότα ως είχαν τεθεί ενώπιον του Κακουργιοδικείου συνοπτικά έχουν ως εξής:
«Στις 24.7.2022 γύρω στις 19:10, το σύστημα ραδιοεπισήμανσης του ναυτικού σταθμού Παραλιμνίου αναγνώρισε ύποπτο θαλάσσιο στόχο να πλέει νοτιοανατολικά του Κάβο Γκρέκο, εντός χωρικών υδάτων της Δημοκρατίας. Προς το σημείο απέπλευσε άκατος της Λιμενικής και Ναυτικής Αστυνομίας για εντοπισμό και έλεγχο του στόχου. Εντοπίστηκε ξύλινη ψαρόβαρκα 8 περίπου μέτρων να πλέει πράγματι εντός χωρικών υδάτων της Δημοκρατίας κατευθυνόμενη προς τις Κυπριακές ακτές. Πάνω σε αυτή επέβαιναν 58 άτομα, εννέα εκ των οποίων ήταν ανήλικα παιδιά.
Το σκάφος ήταν εμφανώς υπερφορτωμένο αφού κάθε σπιθαμή της επιφάνειας του σκάφους ήτοι του χώρου καταστρώματος, του πρυμνίου μέρους, του χώρου πηδαλιουχίας, της καμπίνας διακυβέρνησης, ακόμα και της κουπαστής ήταν κατειλημμένα από τους στρυμωγμένους επιβάτες που για να χωρέσουν αναγκάζονταν σε κάποιες περιπτώσεις να εκθέτουν μέλη του σώματος τους (κυρίως τα πόδια τους) εκτός της επιφάνειας της βάρκας, τα οποία αιωρούνταν πάνω από τη θάλασσα. Η κατάσταση αυτή επηρέαζε δυσμενώς την πλεύση και την ευστάθεια της βάρκας η οποία μετά δυσκολίας αντιστεκόταν στις προκληθείσες, από την υπερφόρτωση και την θαλασσοταραχή που επικρατούσε, κεκλιμένες κλίσεις, επανερχόμενη πολύ αργά και οριακά σε οριζόντια θέση. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το τμήμα εμπορικής ναυτιλίας Κύπρου, ο ανώτατος αριθμός επιβατών που θα μπορούσε να επιβιβαστεί με ασφάλεια σε σκάφος ιδίων τεχνικών χαρακτηριστικών δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να ξεπερνά τους οκτώ ενήλικες. Τέτοιο δε σκάφος θεωρείται άκρως επικίνδυνο να διενεργήσει υπεράκτια ταξίδια ακόμα και εάν σε αυτό επιβαίνει ο προβλεπόμενος αριθμός επιβατών.
Η κατάσταση κρίθηκε επικίνδυνη για την ασφάλεια των επιβαίνοντων, καθότι λόγω της υπερφόρτωσης και των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν, η ψαρόβαρκα κατακλυζόταν από θαλάσσιο νερό το οποίο μάταια προσπαθούσαν με κουβάδες να αδειάσουν οι επιβαίνοντες. Ως εκ τούτου, το πλήρωμα της αστυνομικής ακάτου σε συντονισμό με το ΚΣΕΔ, προχώρησε στην διάσωση των 58 αυτών επιβαίνοντων προσώπων επιβιβάζοντας τα με μεγάλη δυσκολία στην αστυνομική άκατο και μεταφέροντας τα στην Μαρίνα Αγίας Νάπας. Σημειώνεται ότι κατά την ρυμούλκηση της ψαρόβαρκας προς την στεριά, αυτή βυθίστηκε λόγω της μεγάλης ποσότητας θαλάσσιου ύδατος που ήδη είχε εισρεύσει εντός αυτής.
Κατά την αποβίβαση των πιο πάνω προσώπων στην στεριά, μέλος της Υ.Α.&Μ ήλεγξε το καθεστώς τους και διαπίστωσε ότι επρόκειτο για 46 ενήλικες άνδρες, 3 γυναίκες και 9 ανήλικα παιδιά όλοι από την Συρία. Ήταν στο σύνολο τους απαγορευμένοι μετανάστες σύμφωνα με τον Νόμο, αφού δεν είχαν στην κατοχή τους θεωρημένο διαβατήριο από τις Αρχές της Δημοκρατίας και άδεια μετανάστευσης χορηγούμενη από τις Αρχές της Δημοκρατίας.
Εναντίον των κατηγορουμένων, οι οποίοι όπως διεφάνη, ήταν οι πηδαλιούχοι της ψαρόβαρκας από το Ταρτούς της Συρίας προς την Κύπρο, εξασφαλίστηκαν εντάλματα σύλληψης. Στις 25.7.2022 συνελήφθηκε ο 1ος Κατηγορούμενος ο οποίος τέθηκε υπό κράτηση. Οδηγήθηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου στις 26.7.2022 και εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα προφυλάκισης 7 ημερών. Ο 2ος Κατηγορούμενος συνελήφθηκε στις 27.7.2022 και την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου το οποίο εξέδωσε διάταγμα προφυλάκισης του για 5 ημέρες.
Ανακρινόμενος από την Αστυνομία ο 1ος Κατηγορούμενος ανέφερε ότι είναι ψαράς και ως εκ τούτου είναι καταρτισμένος στην πλοήγηση θαλάσσιων σκαφών και στην διενέργεια μακρινών ταξιδιών. Στη Συρία δέχτηκε και αποδέχτηκε πρόταση από τους διοργανωτές του ταξιδιού (οι οποίοι παρέμειναν στη Συρία) να πλοηγήσει την βάρκα με προορισμό την Κύπρο. Ως αντάλλαγμα δεν θα κατέβαλλε το αντίτιμο των $2.500 που αντιστοιχούσε στο κόμιστρο του ταξιδιού. Μαζί με τον 2ο Κατηγορούμενο που τον κατονόμασε ως συνεργό του, επιθεώρησαν την βάρκα και έκριναν ότι ήταν κατάλληλη για το ταξίδι. Τους έδωσαν τις συντεταγμένες και μαζί με τον 2ο Κατηγορούμενο κάθισαν στο πηδάλιο με προορισμό την Κύπρο. Το ταξίδι διήρκησε σχεδόν 24 ώρες. Όταν η ψαρόβαρκα εντοπίστηκε από τις Κυπριακές αρχές κρύφτηκαν για να μην αποκαλυφθεί ο ρόλος τους. Γνώριζαν εξ αρχής την επικινδυνότητα του ταξιδιού λόγω της υπερφόρτωσης του σκάφους.
Ανακρινόμενος ο 2ος Κατηγορούμενος ανέφερε ότι κατέβαλε μόνο $500 ως κόμιστρο αντί $2.500 που ήταν το πραγματικό κόστος του ταξιδιού. Απέφυγε όμως να απαντήσει για ποιο λόγο επωφελήθηκε αυτής της σοβαρής έκπτωσης δηλώνοντας ότι ο ίδιος δεν είχε καμία σχέση με την οργάνωση του ταξιδιού.
Καταθέσεις λήφθηκαν επίσης από έξι άλλους επιβαίνοντες στην βάρκα…Όλοι δήλωσαν ότι ο καθένας ξεχωριστά πλήρωσε στους διοργανωτές του ταξιδιού το ποσό των $2.500 για να τους επιτραπεί να ταξιδέψουν από τη Συρία προς την Κύπρο».
Για το αδίκημα της 1ης Κατηγορίας προβλέπεται στο Άρθρο 19(2) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 5 ποινή φυλακίσεως που δεν υπερβαίνει τα 10 έτη ή τις €50.000, ενώ για το αδίκημα της 2ης Κατηγορίας στο Άρθρο 240 του Ποινικού Κώδικα προβλέπεται ποινή φυλακίσεως μέχρι 12 έτη ή πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις €100.000. Χρήζει επισήμανσης το γεγονός ότι η προβλεπόμενη για το αδίκημα της 1ης Κατηγορίας ποινή αυξήθηκε με τον Ν.46(Ι)/21 από φυλάκιση μέχρι 3 έτη ή πρόστιμο μέχρι Λ.Κ.5.000 σε ποινή φυλακίσεως μέχρι 10 έτη και πρόστιμο μέχρι €50.000, γεγονός που δείχνει και την αυξημένη σοβαρότητα την οποία ο Νομοθέτης ήθελε να προσδώσει σε αδικήματα τέτοιας φύσης.
Όπως έχει νομολογηθεί το Εφετείο δεν κρίνει πρωτογενώς το ύψος της ποινής, απλώς εξετάζει το κατά πόσο αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο που καθορίζεται από τη νομολογία και που αρμόζει στα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση S.J.L. v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 129/21 κ.ά., ημερ. 27.10.2022:
«Η έφεση δεν αποσκοπεί στον επανακαθορισμό της ποινής, αλλά στον έλεγχο της ορθότητάς της. Η επάρκεια δε της τιμωρίας καταδικασθέντος κρίνεται υπό το φως του συνόλου των γεγονότων που άπτονται της ποινής. Το Εφετείο έχει εξουσία επέμβασης μόνο όπου η επιβληθείσα ποινή, αντικειμενικά κρινόμενη, είναι είτε έκδηλα ανεπαρκής, είτε έκδηλα υπερβολική. Στις περιπτώσεις αυτές εναπόκειται στο Εφετείο ο καθορισμός της αρμόζουσας ποινής. Επέμβαση του Εφετείου χωρεί επίσης όπου διαπιστώνεται σφάλμα αρχής (Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525, Γενικός Εισαγγελέας ν. Αβρααμίδου (1993) 2 Α.Α.Δ. 355, Γενικός Εισαγγελέας ν. Λάμπρου (2009) 2 Α.Α.Δ. 686, Χρίστου Μιχαήλ ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 130/2013, ημερ. 16/5/2014 και Αναστάσιος Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 222/2014, ημερ. 25/11/2015).
Η επιτυχία ισχυρισμού περί έκδηλα ανεπαρκούς ή υπερβολικής ποινής, προϋποθέτει τεκμηρίωση πασιφανούς αναντιστοιχίας μεταξύ σοβαρότητας του εγκλήματος και επιβληθείσας ποινής ή/και ουσιώδη απόκλιση της ποινής από το πλαίσιο που οριοθετεί η νομολογία σε παρόμοιες περιπτώσεις (Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525)».
Αδικήματα που σχετίζονται με παράνομη είσοδο, διέλευση και παραμονή στη Δημοκρατία παρουσιάζουν αύξηση, γεγονός που επιβάλλει αυστηρή αντιμετώπιση τους. Όπως λέχθηκε και πρόσφατα στην απόφαση Γενικός Εισαγγελέας ν. Kabeer Khan, Ποιν. Έφ. 123/23, ημερ. 15.9.2023:
«Η Κύπρος λόγω της γεωγραφικής της θέσης και κυρίως λόγω της Τουρκικής στρατιωτικής κατοχής σημαντικού τμήματος της, στο οποίο αδυνατεί να ασκήσει έλεγχο, αντιμετωπίζει συχνότατα περιστατικά παράνομης εισόδου, διέλευσης και παραμονής στο έδαφος της υπηκόων τρίτων χωρών. Σε πλείστες όσες περιπτώσεις τα Κατεχόμενα λειτουργούν ως η βάση και το ορμητήριο των υπηκόων τρίτων χωρών προς τις ελεγχόμενες περιοχές και προς άλλα κράτη-μέλη μέσω παράνομων και οργανωμένων δράσεων τις οποίες προωθούν διάφοροι επιτήδειοι, τις πλείστες φορές έναντι οικονομικού οφέλους».
Στην υπόθεση El Feky v. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 166 υπογραμμίστηκε ότι ενόψει του μεγέθους του προβλήματος καθοριστικός παράγοντας στην επιμέτρηση της ποινής είναι η αποτροπή. Στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευαγόρου (2001) 2 Α.Α.Δ. 285 επισημάνθηκαν οι σοβαρές συνέπειες που προκαλούνται στην αγορά εργασίας και την κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου από αδικήματα που σχετίζονται με παράνομη μετανάστευση. Όπως μάλιστα καθορίζεται στην Οδηγία του Συμβουλίου της Ευρώπης αρ. EC2002/90, ημερ. 28.11.2002 για τον Ορισμό της Υποβοήθησης της Παράνομης Εισόδου, Διέλευσης και Διαμονής «Ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προοδευτική εγκαθίδρυση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, η οποία συνεπάγεται ιδίως την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης».
Αναμφίβολα τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπό κρίση περίπτωση την κατατάσσουν στις σοβαρότερες του είδους. Οι Κατηγορούμενοι, έναντι ανταλλάγματος, είχαν σημαντικό ρόλο στην όλη οργάνωση του επικίνδυνου αυτού ταξιδιού. Δεν διστάζουμε να πούμε ότι συνειδητά έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή 58 ατόμων, αφού γνώριζαν εξαρχής την επικινδυνότητα του ταξιδιού λόγω υπερφόρτωσης της βάρκας. Παρά το γεγονός αυτό, επιθεώρησαν και έκριναν κατάλληλη για τον σκοπό μία βάρκα η οποία είχε σχεδιαστεί για να μεταφέρει μέχρι οκτώ άτομα, ενώ και αυτά όχι για υπεράκτιο ταξίδι. Σε τέτοια βάρκα οι Κατηγορούμενοι φόρτωσαν 56 άτομα πέραν των ιδίων, τα οποία αναγκάζονταν να «κρεμάσουν» μέρη του σώματος τους εκτός αυτής για να χωρέσουν, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την ύπαρξη κινδύνου. Από τύχη και μόνο τα 58 άτομα έφτασαν ζωντανά στην Κύπρο, αφού όταν, μετά την ανακοπή τους, επιβιβάστηκαν στην Αστυνομική άκατο, η βάρκα βυθίστηκε.
Χρήσιμα είναι τα όσα καταγράφονται στο σύγγραμμα Blackstone’s Criminal Practice του 2024 στο Μέρος Β, Ενότητα Β22.51 με τίτλο «Modern Slavery, Trafficking and Immigration Offences, Facilitating Unlawful Immigration» αναφορικά με το τι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντικό κατά την επιμέτρηση ποινής σε τέτοιας φύσης αδικήματα:
«Le and Stark [1999] 1 Cr App R (S) 422 provides an important guideline judgment in relation to the previous s. 25(1)(a) offence of 'assisting illegal entry' into the UK. At that stage, the maximum sentence was one of seven years. Lord Bingham CJ stated (at p. 425): 'The offence is one which calls very often for deterrent sentences and as the statistics make plain, the problem of illegal entry is on the increase.' The Court of Appeal indicated that the appropriate penalty for all but the most minor offences would be one of immediate custody. The offence would be aggravated where:
· (a) the offence had been repeated,
· (b) it was committed for financial gain,
· (c) the illegal entry was facilitated for strangers as opposed to a spouse or a close family member,
· (d) in cases of conspiracy, the offence had been committed over a period,
· (e) there had been a high degree of planning, organisation and sophistication,
· (f) D had played a prominent role or
· (g) the offence was committed in relation to a large number of illegal entrants».
Στην προκειμένη περίπτωση συνυπάρχουν όλα τα πιο πάνω, πλην της επαναλαμβανόμενης διάπραξης των αδικημάτων από μέρους των Κατηγορουμένων. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν έναντι ανταλλάγματος και αφορούσαν στην μεταφορά 56 αγνώστων προς τους Κατηγορούμενους, προσώπων. Τα γεγονότα καταδεικνύουν, όπως ορθά επισήμανε και το πρωτόδικο Δικαστήριο, το στοιχείο της οργανωμένης δράσης. Οι Κατηγορούμενοι ενεργούσαν ως οι πηδαλιούχοι της βάρκας.
Η ευπαίδευτος συνήγορος για τους Κατηγορούμενους υποστήριξε ότι η επιβληθείσα ποινή δεν αντικατοπτρίζει τον αυξημένο ρόλο που είχε ο Κατηγορούμενος αρ. 1 στη διάπραξη των αδικημάτων σε σύγκριση με τον Κατηγορούμενο αρ. 2. Την εισήγηση της στήριξε στο ότι ο Κατηγορούμενος αρ. 1 δεν κατέβαλε κανένα ποσό για το κόστος του ταξιδιού ενώ ο Κατηγορούμενος αρ. 2 κατέβαλε ποσό €500. Ο Κατηγορούμενος αρ. 1 είχε απευθείας επαφή με τους διοργανωτές του ταξιδιού και πλοήγησε για περισσότερη ώρα τη βάρκα. Ο δε Κατηγορούμενος αρ. 2 ήρθε στην Κύπρο προς αναζήτηση καλύτερης ζωής.
Με όλο το σέβας προς τη συνήγορο, τα όσα καταγράφονται πιο πάνω ουδόλως μειώνουν τη σοβαρότητα των αδικημάτων που ο Κατηγορούμενος αρ. 2 διέπραξε, αφού και ο ίδιος είχε ενεργό ρόλο στην επιθεώρηση και επιλογή της άκρως ακατάλληλης και επικίνδυνης βάρκας και ενεργούσε και αυτός ως πλοηγός της.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψη τον, κατά τα άλλα, αυξημένο ρόλο του Κατηγορούμενου αρ. 1, αλλά ταυτόχρονα ορθά προσμέτρησε ως μετριαστικό παράγοντα την εκ γενετής αναπηρία που αυτός παρουσιάζει στον δεξιό του ώμο. Σε σχέση και με τους δύο Κατηγορούμενους λήφθηκε επίσης υπόψη το λευκό τους ποινικό μητρώο και το σύνολο των προσωπικών τους περιστάσεων, αλλά και η παραδοχή τους, έχοντας βέβαια κατά νουν το ότι οι Κατηγορούμενοι είχαν συλληφθεί επ’ αυτοφώρω. Κατέγραψε, όμως, ορθά ότι σε σχέση με αδικήματα για τα οποία αρμόζει η επιβολή αποτρεπτικής ποινής, οι προσωπικές περιστάσεις ενός κατηγορουμένου είναι ήσσονος σημασίας.
Έχοντας, όμως υπόψη τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, όπως αυτά καταγράφηκαν πιο πάνω, και ιδιαίτερα τον ριψοκίνδυνο τρόπο με τον οποίο οι Κατηγορούμενοι ενήργησαν μεταφέροντας στην Κύπρο 56 παράνομους μετανάστες θέτωντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή των επιβαινόντων στη βάρκα, καταλήγουμε ότι οι επιβληθείσες ποινές δεν αντικατοπτρίζουν ορθά το στοιχείο της αποτροπής. Οι περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων ήταν σαφώς σοβαρότερες από αυτές στην Kabeer Khan (ανωτέρω). Συνακόλουθα αυτές κρίνονται ως έκδηλα ανεπαρκείς.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω οι πρωτοδίκως επιβληθείσες ποινές στους Κατηγορούμενους αρ. 1 και 2 ακυρώνονται και αντικαθίστανται με τις εξής ποινές:
Στην 1η Κατηγορία: ποινή φυλακίσεως 4 ετών στον καθένα.
Στην 2η Κατηγορία: ποινή φυλακίσεως 5 ετών στον καθένα.
Οι ποινές για τον κάθε Κατηγορούμενο να συντρέχουν.
Οι Εφέσεις υπ’ αρ. 6/2023 και 7/2023 επιτυγχάνουν και οι πρωτοδίκως επιβληθείσες ποινές αυξάνονται ως ανωτέρω.
Η Έφεση υπ’ αρ. 34/2023 αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Χ.Β. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, Δ.
Μ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.