ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. Ε58/2023)
(i-justice)
10 Ιουνίου 2024
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ/στες]
Η.Φ.,
Εφεσείουσα
v.
Χ.Χ.,
Εφεσίβλητου
Αίτηση ημερομηνίας 15.4.2024 για άδεια καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
Ε. Αντωνιάδου – Φράγκου (κα) για Αιτητή/Εφεσίβλητο
Λ. Μουσκή (κα) για Αργεντούλα Ιωάννου ΔΕΠΕ για Καθ’ ης η αίτηση/Εφεσείουσα
------------------------
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Αμπίζα, Δ.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ: Ενδιάμεση απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού αποτέλεσε αντικείμενο έφεσης, καταχωρηθείσας, στις 18.8.2023, μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής δικαιοσύνης (i-justice). Κατά την ημερομηνία ορισμού της εν λόγω έφεσης για προδικασία, στις 2.10.2023, ουδείς εμφανίστηκε, με αποτέλεσμα την απόρριψη της έφεσης.
Με αίτησή της, ημερομηνίας 5.3.2024, η εφεσείουσα ζητά τον παραμερισμό της απόφασης με την οποία η ως άνω έφεση απερρίφθη και επαναφορά της έφεσης. Η πλευρά του εφεσίβλητου καταχώρησε ένταση, στην αίτηση επαναφοράς και, κατά την πρώτη ημέρα ορισμού της αίτησης, ζήτησε να επιτραπεί η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, προκαλώντας την αρνητική αντίδραση της πλευράς της εφεσείουσας. Το Εφετείο επιλήφθηκε του θέματος και έδωσε οδηγίες για καταχώρηση γραπτής αίτησης από πλευράς του εφεσίβλητου.
Είναι αυτή η αίτηση που είναι υπό κρίση στην παρούσα απόφαση. Ζητείται, από τον εφεσίβλητο, να επιτραπεί η καταχώρηση ένορκης δήλωσης, συμπληρωματικής της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την ένσταση στην αίτηση επαναφοράς, ως το συνημμένο, στην αίτηση, σχέδιο προτιθέμενης ένορκης δήλωσης.
Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 2023, οι οποίοι, για το Εφετείο, τέθηκαν σε ισχύ την 3 Ιουλίου 2023, και συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, Μέρος 3, Μέρος 23 και Μέρος 41.
Είναι χρήσιμο να τεθεί ότι, στην ως άνω αίτηση επαναφοράς, προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ο ισχυρισμός ότι, από τον ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης, προκύπτει ότι ουδεμία ειδοποίηση για την ημερομηνία ορισμού της προδικασίας είχε αναρτηθεί και η μη εμφάνιση και των δύο δικηγόρων οφείλεται στη μη λήψη τέτοιας ειδοποίησης.
Με την ένσταση στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης, προβάλλονται, από την ενόρκως δηλούσα, μεταξύ άλλων, οι ισχυρισμοί ότι « 5.Τόσον εγώ όσον και η κα Φράγκου, την 02/10/2023 το βράδυ, λίγο πριν φύγουμε από το γραφείο, σε έλεγχο που διενήργησε η κα Φράγκου στα μηνύματα της πλατφόρμας i justice, η ίδια εντόπισε μήνυμα το οποίον μας ενημέρωνε αναφορικά με την απόρριψη της έφεσης 58/23. Κατ' εκείνον τον χρόνο, η κα Φράγκου εκτύπωσε το πρακτικό της ημερομηνίας 02/10/2023, το οποίον φαίνεται και σήμερα στον ηλεκτρονικό φάκελο της υπόθεσης.
6. Την 03/10/23, την επομένη δηλαδή που απορρίφθηκε η Έφεση της Αιτήτριας/ Εφεσείουσας, ανατρέξαμε στα μηνύματα του i justice και εντοπίσαμε την ειδοποίηση του Πρωτοκολλητή με την οποίαν μας ειδοποιούσε όπως την 02/10/23 παρουσιαστούμε ενώπιον του Εφετείου κατά την προδικασία της εν τίτλω Έφεσης. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το εν λόγω μήνυμα ήταν ημερομηνίας 18/09/2023. Λάθος μας τότε, δεν το φωτογραφήσαμε πλην όμως με πάσαν ειλικρίνεια και εντιμότητα ορκίζομαι και λέγω ότι τόσον εγώ όσο και η κα Φράγκου είδαμε στα μηνύματα της πλατφόρμας του Ι justice την εν λόγω ειδοποίηση του Πρωτοκολλητή την 03/10/2023.
7. Την 28/03/2024, στην πιο πάνω αναφερόμενη επικοινωνία με τον λειτουργό της πλατφόρμας Ι justice κο Εμμανουήλ, όταν η κα Φράγκου παρέπεμψε τον κο Εμμανουήλ να ελέγξει τα «μηνύματα» της 18ης/09/2023, ο τελευταίος μας επιβεβαίωσε, ότι την 18/09/2023 και ώραν 3:26:11 τόσον η κα Φράγκου όσο και οι συνήγοροι της Αιτήτριας έλαβαν «Ενημέρωση Ημερολογίου» στην καρτέλα «Μηνύματα». Ως μας ανέφερε, η διαφορά είναι ότι η κα Φράγκου το διάβασε, ενώ οι συνήγοροι της Αιτήτριας δεν το διάβασαν.»
Προς υποστήριξη της υπό κρίση αίτησης, προβάλλεται ότι αναζητήθηκε η γραπτή επιβεβαίωση των ως άνω, όμως απαιτείτο η συγκατάθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Γι’ αυτό καταχωρήθηκε η ένσταση, στις 29.3.2024, και αναζητήθηκε, στις 8.4.2024, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος, η εν λόγω συγκατάθεση. Στις 11.4.2024, λήφθηκε ηλεκτρονικό μήνυμα παρέχοντας τις ζητούμενες πληροφορίες και επιβεβαιώσεις. Τα σχετικά μηνύματα τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου, ως τεκμήρια στην εν λόγω ένορκη δήλωση.
Είναι αυτά που ο εφεσίβλητος ζητά να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου με την προτιθέμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση. Ως έγγραφα που ακολούθησαν της αρχικής ένορκης δήλωσης προς υποστήριξη της ένστασης, ημερομηνίας 29.3.2024 και τα οποία θα δώσουν στο Εφετείο πλήρη και σφαιρική εικόνα όλων των γεγονότων που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση.
Η ένσταση στην υπό κρίση αίτηση βασίζεται σε δώδεκα λόγους ένστασης, ως αυτοί συγκεκριμενοποιούνται στο σώμα της ένστασης. Το τι, ουσιαστικά, προβάλλεται, επί πραγματικού υποβάθρου, είναι ότι, με εύλογη επιμέλεια, ο εφεσίβλητος θα μπορούσε να είχε εξασφαλίσει τα εν λόγω έγγραφα εγκαίρως, ώστε να ετίθεντο στην αρχική ένορκη δήλωση που συνόδευε την ένσταση του. Υπό δε τας περιστάσεις, αυτά είναι περιττά και δεν προβάλλεται καλός λόγος ώστε να επιτραπεί η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
Έχουμε με λεπτομέρεια εξετάσει κάθετι σχετικό με το υπό κρίση αίτημα, συμπεριλαμβανομένων των όσων προβάλλονται στην αίτηση και ένσταση, αλλά και την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία.
Είναι προφανές ότι το ζήτημα υπάγεται στις διαδικαστικές οδηγίες που το Δικαστήριο – επί του προκειμένου, το Εφετείο – θα δώσει καθ’ όσον αφορά την αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Ως προβλέπεται στο Μέρος 23.11 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2023, κατά την ΑΔΟ, το Δικαστήριο καθορίζει χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας και δίδει οδηγίες για τα αναφερόμενα στο εν λόγω Μέρος, τα οποία περιλαμβάνουν την καταχώρηση ένστασης και την καταχώρηση συμπληρωματικής γραπτής μαρτυρίας.
Με τον ορισμό της, η αίτηση επαναφοράς ουσιαστικά τέθηκε για ακρόαση των διαδικαστικών οδηγιών (Μέρος 23.8). Στην προκειμένη περίπτωση, καμία από τις διάδικες πλευρές δεν ενήργησε στη βάση του Μέρους 23.10 υποβοηθώντας το Εφετείο με τον καθορισμό χρονοδιαγράμματος. Όταν, λοιπόν, τέθηκε το αίτημα για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, η αρνητική στάση της πλευράς της εφεσείουσας οδήγησε στην οδηγία, από μέρους του Εφετείου, για καταχώρηση, γραπτώς, σχετικής αίτησης.
Στην παρούσα περίπτωση, έχει ήδη καταχωρηθεί η ένσταση στην αίτηση επαναφοράς, παρά το ότι υπήρχε η ευχέρεια να εδίδονταν τέτοιες οδηγίες κατά την ακρόαση διαδικαστικών οδηγιών. Αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο για καταχώρηση συμπληρωματικής γραπτής μαρτυρίας, ως προβλέπεται στο Μέρος 23.11(1)(β).
Με βάση το τι ίσχυε υπό το καθεστώς των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας (Δ.48 Θ4(2)), το Δικαστήριο είχε την ευχέρεια να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ενόρκων δηλώσεων για καλό λόγο. Ως καθορίζεται στη σχετική νομολογία, το ζητούμενο, σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι να κρίνεται επιθυμητό να επιτραπεί η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, ώστε το Δικαστήριο να έχει ενώπιόν του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων (βλ. σχετικά A. Messios & Sons Ltd v. Ανδρέα Α. Λεωνίδα (2010) 1Α ΑΑΔ 195).
Δεν χρησιμοποιείται τέτοιο λεκτικό, ούτε προνοείται κάτι τέτοιο, στο Μέρος 23, από το οποίο διαπιστώνεται η πρόθεση τέτοια ζητήματα να ρυθμίζονται μέσω συναινετικού προτεινόμενου χρονοδιαγράμματος και, εν πάση περιπτώσει, όχι μέσω πολλαπλών διαδικασιών, αλλά κατά την ακρόαση διαδικαστικών οδηγιών. Φυσικά, το Δικαστήριο διατηρεί πάντοτε την ευχέρεια να ρυθμίζει τη διαδικασία εξυπηρετώντας τον πρωταρχικό σκοπό των Νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Επομένως, σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, είναι επιτρεπτή η καταχώρηση συμπληρωματικής γραπτής μαρτυρίας, αναλόγως της χρησιμότητάς της.
Στην υπό κρίση περίπτωση, είναι εμφανές ότι το τι αναζητείται να τεθεί, ενώπιον του Εφετείου, μέσω συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, είναι καθόλα σχετικό με το τι θα απασχολήσει το Εφετείο στην κυρίως αίτηση για επαναφορά της έφεσης. Δεδομένο, επίσης, προκύπτει να είναι ότι τα αναφερόμενα έγγραφα δεν ήταν στη διάθεση του εφεσίβλητου κατά την ημερομηνία καταχώρησης της ένστασης και της αρχικής ένορκης δήλωσης. Σαφώς και θα μπορούσε να αναζητηθεί χρόνος για μεταγενέστερη καταχώρηση της ένστασης, ώστε να προηγείτο η εξασφάλιση αυτών των εγγράφων, όμως δεν διαπιστώνεται οτιδήποτε μεμπτό στον τρόπο που, υπό τας περιστάσεις, ενήργησε η πλευρά του εφεσίβλητου, ούτε, βέβαια, μπορεί να διαπιστωθεί κατάχρηση διαδικασιών ή επιβάρυνση, αχρείαστα, της διαδικασίας.
Είμαστε της άποψης ότι δεν ευσταθεί οποιοσδήποτε από τους λόγους ένστασης που προβάλλονται, καθώς επίσης, ότι η καταχώρηση της προτεινόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης θα εξυπηρετήσει ώστε το Εφετείο να έχει, κατά την εκδίκαση της αίτησης επαναφοράς της έφεσης, ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των σχετικών γεγονότων.
Συνακόλουθα, η αίτηση, ημερομηνίας 15.4.2024, εγκρίνεται ως η παράγραφος Α αυτής. Η καταχώρηση της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης να γίνει εντός επτά ημερών από σήμερα. Η Πρωτοκολλητής να προχωρήσει με ορισμό της αίτησης επαναφοράς για ολοκλήρωση των διαδικαστικών οδηγιών.
Επιδικάζονται υπέρ του εφεσίβλητου/αιτητή και εναντίον της εφεσείουσας/καθ’ ης η αίτηση €600.- πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, ως έξοδα της παρούσας αίτησης.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
Μ. ΤΟΥΜΑΖΗ, Δ.