ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ.: 182/24)
24 Ιουλίου 2024
[Α. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Π., Στ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ - ΜΕΣΣΙΟΥ, Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
Ε. Ε.
Εφεσείων
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑
Εφεσείων αυτοπροσώπως
Χ. Καραολίδου (κα) για Γενικόν Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη
Αλ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Π.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Πική, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας έφεσης είναι η απόφαση του Κακουργοδικείου Λευκωσίας ημερ. 11.7.24, με την οποία παρατάθηκε ο χρόνος κράτησης του Εφεσείοντος μέχρι τις 2.9.24, που η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση. Οι κατηγορίες τις οποίες ο Εφεσείων αντιμετωπίζει είναι πολύ σοβαρές. Αφορούν την εισαγωγή και κατοχή κοκαΐνης βάρους 14.283 κιλών με σκοπό την προμήθεια, αδικήματα τα οποία φέρονται να διαπράχθηκαν από 15.2.22 έως 2.8.22. Με βάση την ειδοποίηση έφεσης την οποία καταχώρησε μόνος του ο Εφεσείων, οι λόγοι έφεσης αφορούν: «παράνομη κράτηση – απάνθρωπες συνθήκες διαμονής». Ενώπιον μας ο Εφεσείων δεν εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο και μας έδωσε χειρόγραφες σημειώσεις στις οποίες στηρίζει την επιχειρηματολογία του, την οποία ανέπτυξε προφορικά.
Εν συντομία η θέση του είναι ότι (α) ο χρόνος κράτησης είναι στο σύνολο του υπερβολικός, (β) επιθυμεί να εκδικαστεί από δικαστήριο των Βρετανικών Βάσεων, (γ) οι συνθήκες κράτησης του στις Κεντρικές Φυλακές είναι άθλιες. Το στοιχείο (β) ανωτέρω εκφεύγει του πλαισίου της έφεσης βάσει του άρθρου 137Α της Ποινικής Δικονομίας, και επομένως δεν θα μας απασχολήσει. Ούτε τέθηκε θέμα συνθηκών κράτησης από τον συνήγορο που εκπροσωπούσε τον Εφεσείοντα ενώπιον του Κακουργοδικείου, ο οποίος μάλιστα, ως αναφέρεται στη συνέχεια, δεν έφερε ένσταση στην κράτηση. Το μόνο θέμα το οποίο χρήζει εξέτασης είναι κατά πόσο δικαιολογείται η επέμβαση μας στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Κακουργιοδικείου για παράταση του χρόνου κράτησης.
Το ιστορικό της παρούσας υπόθεσης είχαμε την ευκαιρία να το πραγματευτούμε εν εκτάσει πολύ πρόσφατα σε προηγούμενη έφεση αφορώσα την επιμήκυνση του χρόνου κράτησης του ιδίου Εφεσείοντος, την οποία απορρίψαμε (βλ. Ευαγγέλου ν Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 128/24, ημερ. 4.7.2024) για τους λόγους που εκεί αναφέρονται, τους οποίους δεν κρίνουμε σκόπιμο να επαναλάβουμε. Τόσον η προηγούμενη διαταγή κράτησης όσον και η παρούσα, εκδόθηκαν μετά από αίτημα της υπεράσπισης για αναβολή της ακρόασης. Εν προκειμένω, το Κακουργοδικείο ανάφερε ότι θα εγκρίνει το αίτημα αναβολής και θα προγραμματίσει την υπόθεση για ακρόαση με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους στις 2.9.24 και 3.9.24, λόγω του βεβαρημένου του προγράμματος με αριθμό συνεχιζόμενων ακροάσεων παλαιότερων ποινικών υποθέσεων στις οποίες οι Κατηγορούμενοι τελούν επίσης υπό κράτηση. Επί τούτου ο συνήγορος του Εφεσείοντος δήλωσε ότι «δεν υπάρχει ένσταση». Ακολούθως καταγράφεται το σκεπτικό της εκκαλούμενης διαταγής κράτησης:
«Με δεδομένο ότι δεν έχει τεθεί ενώπιον μας οποιοδήποτε διαφοροποιητικό στοιχείο δεν δικαιολογείται η εκ νέου εξέταση του νομικού ή πραγματικού πλαισίου εντός του οποίου εκδόθηκε η προηγούμενη διαταγή για κράτηση του Κατηγορούμενου με σκοπό την εξασφάλιση της παρουσίας του στο Δικαστήριο. Το μόνο επομένως ζήτημα το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί αφορά την επιμήκυνση του χρόνου κράτησης του Κατηγορούμενου. Προς τούτο λαμβάνουμε υπόψη τον χρόνο που μεσολαβεί μέχρι την επόμενη ορισθείσα δικάσιμο, βεβαίως και τον συνολικό χρόνο κράτησης του Κατηγορούμενου, καθώς και το γεγονός ότι η αναβολή της σημερινής δικασίμου οφείλεται στην ουσία σε κώλυμα της Υπεράσπισης, και κρίνουμε ότι δεν δικαιολογείται η απόλυση του Κατηγορούμενου στη βάση του συνολικού χρόνου κράτησης υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης. Ως εκ των προαναφερομένων ο Κατηγορούμενος θα παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την επόμενη ορισθείσα δικάσιμο».
Το Κακουργιοδικείο εφάρμοσε τα ορθά νομολογιακά κριτήρια εν σχέσει με την κράτηση του Εφεσείοντος (βλ. D.R.M. v Αστυνομίας, Ποιν. Εφ. 138/23, ημερ. 30.6.2023, ECLI:CY:AD:2023:B233). Παρότι στις 11.7.24 είχαν συμπληρωθεί δώδεκα και πλέον μήνες από την κράτηση του Εφεσείοντος, και μέχρι την επόμενη δικάσιμο θα συμπληρωθούν 14 περίπου μήνες, κρίνουμε ότι υπό τις περιστάσεις και βάσει του ιστορικού της υπόθεσης, το συνολικό διάστημα κράτησης δεν απολήγει σε παραβίαση του Άρθρου 5(3) της ΕΣΔΑ (βλ. Κρασοπούλης ν Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 450, Σταυρινού ν Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 255/17, ημερ. 13.12.2017, ECLI:CY:AD:2017:B458). Δεν διαπιστώνουμε επομένως ότι συντρέχει βάσιμος λόγος επέμβασης στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του Κακουργοδικείου βάσει των καθιερωμένων αρχών (βλ. Dydi v Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 103/20 κ.α., ημερ. 3.9.2020). Εν όψει όμως του συνολικού χρόνου κράτησης ο οποίος μας έχει προβληματίσει ιδιαίτερα, αναμένουμε ότι θα δοθεί προτεραιότητα στην εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης.
Η έφεση απορρίπτεται.
Αλ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Π.
Στ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ- ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.
Μ.Γ. ΠΙΚΗΣ, Δ.