[*158] 1985 Οκτωβρίου 31
(ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.Ε.Δ.)
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Επί τοις αφορώσι τη Λετίτσια Νικολαΐδου Φέρες, τέως από τη Λευκωσία,
(Αρ. Αιτήσεως 51Α/81).
Κληρονομική διαδοχή - Διαθήκη - Κληροδότημα – Διαθήκη κληροδοτούσα σε διάφορα πρόσωπα "παν ποσόν ευρεθησόμενον κατά τον χρόνον του θανάτου ...... κατατεθειμένον εις τρεχούμενον λογαριασμόν παρά τη τραπέζη ...... " - Κατά τον χρόνον του θανάτου δεν υπήρχε τέτοιος τρεχούμενος λογαριασμός - Υπήρχαν μόνον δυο λογαριασμοί προθεσμίας - Το Δικαστήριο δεν μπορεί να αλλάζει την ορολογία της διαθήκης, ώστε το κληροδότημα να αλλάζει αντικείμενο - Έτσι, τα ποσά στους δυο λογαριασμούς προθεσμίας δεν ανήκουν στους κληροδόχους, αλλά στους κληρονόμους.
Α. Λαδάς, για τον Εκτελεστή της διαθήκης.
Α. Χριστοδούλου (κα) για τον Α. Μηχανικό, για τον Κληροδόχο Αρ. 17.
Κ. Αιμιλιανίδης , για τον Καθ' ου η Αίτηση 3.
Α. Ιντιάνος, για τον Καθ' ου η Αίτηση 6.
Α. Παντελίδης, για τους Διαχειριστές της περιουσίας του συζύγου.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η απόφαση δόθηκε από:
ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Π.Ε.Δ. : Με πρωτογενή αίτηση που καταχωρίστηκε στις 6.2.82 ο εκτελεστής της διαθήκης της Λετίτσιας Νικολαΐδου ζητούσε από το Δικαστήριο να επιλύσει το πιο πάνω νομικό ζήτημα: Κατά πόσον τα κληροδοτήματα που άφησε η αποθανούσα στη διαθήκη της, που έγινε στις 2.4.70, θα πρέπει να δοθούν στους κληροδόχους ή το ποσό των κληροδοτημάτων αυτών θα πρέπει[*159] να υπολογιστεί στο υπόλοιπο της περιουσίας της α π ο - βιώσασας. Το ζήτημα αυτό έχει δημιουργηθεί γιατί η διαθέτιδα αναφέρει τα εξής στην παράγραφο 5 της διαθήκης της:
"Δίδω και κληροδοτώ στους ακολούθους βαπτιστικούς και βαπτιστικές μου ήτοι ...... (ακολουθούν δέκα ονόματα ...... ) παν ποσόν ευρεθησόμενον κατά την στιγμήν του θανάτου μου κατατεθειμένον επ' ονόματί μου εις τρεχούμενον λογαριασμόν παρά τη τραπέζη Λόμπαρτ Μπάνγκιγκ (Κύπρος Λτδ.) της Λευκωσίας το οποίον να κατανεμηθεί μεταξύ αυτών εξίσου".
Κατά το χρόνο του θανάτου της, 27.12.80, η αποβιώσασα δεν άφησε κανένα τρεχούμενο λογαριασμό με την τράπεζα που αναφέρεται στη διαθήκη της αλλά μόνο δύο λογαριασμούς προθεσμίας 12 μηνών ο καθένας. Το ζήτημα που προέκυψε έπρεπε να επιλυθεί με βάση μόνον τα γεγονότα που αναφέρονται στην ένορκο δήλωση που επισυνάπτεται στην αίτηση της 6.2.82 γιατί κανένα άλλο υλικό δεν προσκομίστηκε.
Η απόφαση μου πάνω στο σημείο αυτό ήταν έτοιμη και θα διδόταν στις 29.10.85. Στις 26.10.85 όμως ο κ. Λαδάς καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε να αναβληθεί η έκδοση της απόφασης ενώ παράλληλα υπέβαλε νέα αίτηση με κλήση στην οποία επισυνάπτει ένορκη δήλωση όπου αναφέρονται νέα γεγονότα σε σχέση με την κατάσταση των λογαριασμών της αποθανούσας τόσο κατά το χρόνο της σύνταξης της διαθήκης όσο και του[*160] θανάτου της. Αν διαβαστεί η απόφασή μου, που ήμουν έτοιμος να εκδόσω στις 29.10.85 και αν εξεταστούν τα νέα γεγονότα που περιέχονται στην ένορκη δήλωση της 26.10.85, τότε θα διαπιστωθεί ότι η όλη κατάσταση αλλάζει γιατί τα γεγονότα που αποτελούν τη βάση της απόφασης μου είναι παντελώς διαφορετικά.
Γίνεται τώρα γνωστό ότι η διαθέτιδα κατά το χρόνο της εκτέλεσης της διαθήκης είχε δυο λογαριασμούς ταμιευτηρίου, ένα προθεσμίας έξη μηνών και έναν όψεως. Ο λογαριασμός προθεσμίας τερματίστηκε από την ίδια την αποβιώσασα στις 8.9.75. Ο λογαριασμός όψεως μετατράπηκε από την ίδια στις 15.9.78 σε κοινό λογαριασμό με το σύζυγό της Ν. Νικολαΐδη ο οποίος και απόσυρε ολόκληρο το ποσό στις 13.1.81. 0 λογαριασμός όψεως έδιδε το δικαίωμα στην αποβιώσασα να αποσύρει δίχως προειδοποίηση οποιονδήποτε ποσό. Έτσι ο λογαριασμός αυτός ήταν από τη φύση του τρεχούμενος. Κατά το χρόνον του θανάτου της επομένως η αποβιώσασα δεν είχε τρεχούμενο λογαριασμό. Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η αποβιώσασα γνώριζε την ύπαρξη των δυο λογαριασμών κατά την εκτέλεση της διαθήκης και έτσι ειδικά αναφέρεται στην παράγραφο 5 ότι τα κληροδοτήματα θα έπρεπε να πληρωθούν από τον τρεχούμενο λογαριασμό. Εφόσον τέτοιος λογαριασμός δεν υπήρχε κατά το χρόνον του θανάτου της, όπως προβλέπεται στη σχετική παράγραφο της διαθήκης, σημαίνει ότι η πρόνοια για τα κληροδοτήματα δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Έτσι το ποσό που βρίσκεται κατατεθειμένο στους δυο λογαριασμούς με προθεσμία ανήκει στο υπόλοιπο της περιουσίας.[*161]
Επισυνάπτω στην παρούσα και την απόφαση που θα απάγγελλα στις 29.10.85 γιατί σε αυτή γίνεται η ανάλυση του κοινού νομικού ζητήματος, της ερμηνείας δηλαδή της υπό κρίση παραγράφου της διαθήκης.
Απόφαση ως ανωτέρω.
29.10.85.
By a summons, dated 6.2.82 the executor of the will, Mr. G. Ladas, of Nicosia, sought the determination by the Court, amongst other issues, of the following question: Whether clause 5 of the will should be given effect to and the specific legacies mentioned therein be paid over to the beneficiaries or whether the relevant assets shall form part of the residue of the estate. The testatrix Letitsia Nicolaidou Feres died on 27.10.80 leaving as heirs her husband, brothers, sisters and nieces. She made her will on 2.4.70 and in clause 5 the deceased bequests to ten godchildren of hers all the money to be found deposited in her name at the time of her death in a current account with Lombard Banking (Cyprus Ltd.) Nicosia, and be shared by them equally. The material wording of the clause is as follows:- "Παν ποσόν ευρεθησόμενον κατά τη στιγμή του θανάτου μου κατατεθειμένον επ' ονόματι[*162] μου σε τρεχούμενον λ/σμόν παρά τη Τραπέζη Λόμπαρτ Μπάνγκιγκ (Κύπρος Λτδ.) της Λευκωσίας, το οποίον να κατανεμηθεί μεταξύ αυτών εξίσου".
The deceased had no current account at the time of her death with the aforesaid bank but she had though with that bank two fixed deposit accounts, for 12 months each, of the total sum of £2,685.915. It is common ground that the deceased had no other accounts at the time of her death with Lombard Banking (Cyprus Ltd.).
Although the directions of the court are sought on a number of other issues, the parties who appeared to this summons, agreed that those have been raised prematurely and the court should confine itself only with the point, as same has been formulated hereinabove. Counsel for the executor said that he takes no stand on the issue posing for resolution, since he will carry into effect any decision of the court on the matter.
Expressing his own opinion he proceeded to say that since there was no current account standing in the name of the deceased but only two fixed deposit accounts, the bequests are of no effect and the assets should form part of the estate. Counsel for the husband, now deceased himself, and appearing for his administrators, counsel for the heirs as well as counsel for one of the beneficiaries agreed with the stand Mr. Ladas has taken. I must, however,[*163] point out that no endeavour has been made by anyone of counsel appearing to argue this submission and rely on authority. They have virtually left the matter with the Court. In the end of the short hearing I told counsel that I had recently come across an English case which may have a serious bearing on this issue. I intimated to them that I could grant a short adjournment so that they could see it and make any use of it they thought proper. They did not show any interest in my suggestion and the hearing closed.
The case is that of Re Lewis's Will Trusts- Lewis v. Williams (1984) 3 ALL E.R. 930. In the judgment of Scott J. reference is made to the principle of construction applied when a testator is under a misapprehension as to what he owns at the time of making the will and consequently fails to specify properly the gifts he is making. In the judgment useful reference is also made to previous authority on the matter, relevant to the case in hand, namely, Re Gifford (deceased) Gifford v. Seaman (1944) 1 ALL E.R. 268.
The principle is that the Court will not alter the language of the will so as to make a gift in it apply to a different asset altogether with the one described by the testator, even though this may give effect to the intention of the deceased. Thus in the Lewis case a testator made a specific bequest of a "freehold farm", whilst he had only shares in the company owning the farm. The Court held[*164] that the shares owned by the testator was a completely different asset than the freehold in the property of the farm and thus the bequest could not be given effect to. The case, however, would be different if the testator had merely misdescribed the gift bequethed, as it happened in the Gifford case. The testatrix there devised to her grand child "the income derived from my War Bonds etc. ...... ". The testatrix did not possess property described as "War Bonds" at the time of her will but Consolidated Inscribed Stock which was stock converted from National War Bonds and Treasury Bonds. Simonds J. held that on the principle of falsa demοnstratio non nocet the bequest should be given effect to. He said the following at p. 269:
"With regard to the Inscribed Stock, if that is to pass it passes under the principle of falsa demonstratio non nocet, which means this, that, if upon consideration of the relevant parts of the will you come to the conclusion that the testatrix intended to pass something and can determine what that something is, then the fact that a testatrix has given it a wrong description will not prevent her will taking effect in regard to that thing which is wrongly described. Is there here any material upon which I can come to the conclusion that when the testratrix referred to 'my War Bonds' she intended to refer to the £740 odd 4 per cent consolidated Inscribed Stock? As has been pointed out, not only in this but in other descriptions the testatrix has made[*165] mistakes in description. She has referred to my shares in the Brompton, Chatham, Gillingham and Rochester Water Co.'. In fact she held not shares but stock in a company which no longer at the date of her will bore that name. She has referred to a house belonging to herself as No.11, Balfour Road. In fact it was No. 12, Balfour Road. That is relied upon as a pointer to the fact that the testatrix was not accurate in her description of the property which she was describing and intending to pass by her will, and it is said that, just as she had misdescribed those properties, so also she was misdescribing a property which represented what could fairly be described as War Bonds".
In the present case no other evidence has been adduced except the contents of the affidavit and that of the will which is attached. It is an agreed fact that at the time of her death the deceased had no other account standing in her name with the Lombard Bank (Cyprus Ltd.) except for the two fixed deposit accounts. In my judgment the deceased simply failed to describe correctly the form of account standing to her name but her intention was to pass these assets to the beneficiaries named in her will. The bequest described in her will is not of a different nature than the assets left, which is money, but simply standing in a form of account different than the one described by the deceased. This construction is supported also by the words used in[*166] the will i.e.: "Παν ποσόν ευρεθησόμεvoν κ.λ.π. ... ". Consequently the executor should proceed and give effect to the bequest contained in the relevant paragraph of the will. There will be no order as to costs.