ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ KΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

 

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 183/2023)

 

 

26 Ιανουαρίου, 2024

 

 

[Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ KANONIΣΜΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 2018

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. CASSADAVO LTD HE 445444, 2. S.V. AΔΤ [ ] ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣ  ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 17/11/2023 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΑ  ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ 12524/2023 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ.

..................

Κ. Δημητρίου, για Ελ. Ραάτ, για τους Αιτητές.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

      ΔΑΥΙΔ, Δ.:  Στις 17.11.2023, Δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, στο πλαίσιο ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης που προωθείται σε βάρος εταιρείας και δύο φυσικών προσώπων, η οποία αφορά αδικήματα κατά παράβαση του περί Κτηματομεσιτών Νόμου, (Ν.71(Ι)/2010) προχώρησε, κατόπιν μονομερούς αίτησης, στην έκδοση Διατάγματος με το οποίο:

 

«ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ Δ.1ΑΤΑΤΤΕΙ όπως οι Καθ' ων η Αίτηση-Κατηγορούμενοι και/ή οι υπηρέτες τους και/ή οι υπάλληλοι τους και/ή οι αντιπρόσωποί τους και/ή οποιοιδήποτε άλλοι λαμβάνουν οδηγίες από αυτούς, παύσουν να ενεργούν ή να προβάλλονται ή να διαφημίζονται ως κτηματομεσίτες, μέσω οποιουδήποτε γραφείου και/ή υποστατικού και/ή μέσω της ιστοσελίδας και/ή εφαρμογής Facebook και/ή να ασκούν το επάγγελμα του κτηματομεσίτη και/ή να επαγγέλλονται τον κτηματομεσίτη υπό οποιονδήποτε όνομα ή τίτλο ή/και όπως παύσουν να αξιώνουν ή εισπράττουν ή αποκτούν δικαιώματα σχετικά με την εργασία του κτηματομεσίτη,

ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΑΠΈΡΩ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΤΤΕΙ όπως οι Καθ’ ων η Αίτηση-Κατηγορούμενοι τερματίσουν τη λειτουργία και/όπως δεν χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα https://www.cassadavo.com/, μόνο σε σχέση με οτιδήποτε αφορά κτηματομεσιτικές εργασίες και ιδιαίτερα την διαφήμιση και/ή προώθηση ακινήτων προς πώληση και προς ενοικίαση,

 

μέχρι τελικής εκδίκασης της ως άνω αριθμό και τίτλο ποινικής υπόθεσης και/ή μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου και/ή μέχρι την εγγραφή των Κατηγορούμενων στο Μητρώο Εγγραφής Κτηματομεσιτών σύμφωνα με το Νόμο».

 

Με την προώθηση της υπό συζήτηση αίτησης, δύο εκ των κατηγορούμενων στην ως άνω ποινική υπόθεση, ήτοι η κατηγορούμενη 1 εταιρεία Cassadavo Ltd και η διευθύντρια της,  S.V., (κατηγορούμενη 2)  επιζητούν την παραχώρηση άδειας για την καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari που να ακυρώνει το ως άνω μονομερώς εκδοθέν διάταγμα, ημερομηνίας 17.11.2023, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (στο εξής κατώτερο Δικαστήριο) .

Η υπό κρίση αίτηση συνοδεύεται από σχετική Έκθεση και ένορκη δήλωση της ως άνω S.V.. Σύμφωνα με τους ως άνω Αιτητές, ανάμεσα στους σκοπούς της Αιτήτριας 1 εταιρείας, είναι η συντήρηση και η προώθηση προς ενοικίαση ακινήτων που εμφαίνονται στην ιστοσελίδα www.cassadavo.com, την οποία διαχειρίζεται η Αιτήτρια 1  εταιρεία.  Οι Αιτητές έλκουν συμφέροντα δυνάμει συμφωνιών διαχείρισης  των ως άνω ακινήτων με τους ιδιοκτήτες τους, φυσικά ή νομικά πρόσωπα (management agreement). Η ιστοσελίδα www.cassadavo.com, υποδεικνύεται, αγοράστηκε από την S.V. περί τον Οκτώβριο του 2021. Προηγουμένως ανήκε σε κτηματομεσιτικό γραφείο. Παρά το γεγονός ότι μέχρι το τέλος Ιουλίου 2023, απεικονίζονταν σε αυτή ακίνητα προς πώληση, την ημέρα της καταχώρησης του κατηγορητηρίου της ως άνω ποινικής υπόθεσης και της μονομερούς αίτησης, στη βάση της οποίας εκδόθηκε το σχετικό Διάταγμα, κατόπιν οδηγιών της S.V., η ως άνω ιστοσελίδα είχε ήδη τροποποιηθεί. Δεν απεικόνιζε πλέον ακίνητα προς πώληση, κατά τρόπο που να δικαιολογείται η έκδοση του σχετικού διατάγματος. Η Αιτήτρια 1 εταιρεία, προκρίνεται, δεν ασκεί οποιεσδήποτε κτηματομεσιτικές εργασίες ούτε απολαμβάνει οποιεσδήποτε αμοιβές και/ή πληρωμές υπό τον μανδύα του κτηματομεσίτη. Κάθε ενδιαφερόμενο πρόσωπο προς ενοικίαση των ως άνω ακινήτων, παραπέμπεται από τις Αιτήτριες, τους αντιπροσώπους και/ή υπηρέτες τους σε αδειούχο κτηματομεσιτικό γραφείο. Αυτός είναι ο λόγος που η S.V. (Αιτήτρια 2) δρα και ως υπάλληλος σε κτηματομεσιτικό γραφείο. Αποτελεί θέση των Αιτητών ότι ο «κατήγορος», ενώ είχε όλο τον διαθέσιμο χρόνο να ελέγξει εκ νέου το περιεχόμενο της εν λόγω ιστοσελίδας και να προβεί σε ενέργειες για την εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής διαθέσιμης μαρτυρίας, απέκρυψε στοιχεία ή και δεν προέβη σε εμπεριστατωμένο ανακριτικό έργο ως όφειλε. Δρομολόγησε δε τη σχετική μονομερή αίτηση για έκδοση του εγκαλούμενου διατάγματος στηριζόμενος σε ψεύδη και/ή ασάφειες, οι οποίες οδήγησαν το κατώτερο Δικαστήριο να εκδώσει το διάταγμα ημερομηνίας 17.11.2023 υπό το καθεστώς πλάνης.

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των Αιτητών, υιοθετώντας γραπτή του αγόρευση, αποσαφήνισε ταυτόχρονα ότι το αίτημα εδράζεται στο γεγονός ότι ενώπιον του Δικαστηρίου δεν τέθηκαν τα πραγματικά γεγονότα που περιβάλλουν την υπό συζήτηση περίπτωση, με αποτέλεσμα το τελευταίο να ενεργήσει υπό πλάνη. Παράλληλα,  υποστήριξε πως η προώθηση της υπό συζήτηση αίτησης, κατ’ επίκληση της προνομιακής δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, αποτελεί το μοναδικό μέσο το οποίο προσφέρεται, αφού ο σχετικός νόμος, (Ν. 71(Ι)/2010) δεν προβλέπει τον ορισμό διατάγματος ως το διάταγμα ημερομηνίας 17.11.2023, ως επιστρεπτέου.

Το Δικαστήριο με πολλή προσοχή έχει διεξέλθει τόσο το προσβαλλόμενο διάταγμα του κατώτερου Δικαστηρίου, την Έκθεση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την υπό συζήτηση Αίτηση όσο και τις αναφορές, θέσεις και εισηγήσεις του ευπαίδευτου δικηγόρου των Αιτητών.

      Οι αρχές  που διέπουν την χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari έχουν επανειλημμένα αναδειχθεί σε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η διαχρονική και καλά εδραιωμένη νομολογία των Δικαστηρίων μας, καταδεικνύει ότι τα Προνομιακά Εντάλματα, ως κατάλοιπο της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, χορηγούνται κατ’ εξαίρεση. Πρόκειται για δικαιοδοσία που ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ. Παρέχεται κατά προνόμιο, όπου από το πρακτικό του Κατώτερου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη ή μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Σύγγραμμα Π. Αρτέμη «Προνομιακά Εντάλματα, Αρχές και Υποθέσεις», σελ. 109 κ.ε., Αναφορικά με την Αίτηση του Α. Κωνσταντινίδη (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1298). Το βάρος να καταδειχθεί εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, βρίσκεται πάντα στους ώμους του Αιτητή (Αναφορικά με την Αίτηση του Πέτρου Ευδόκα (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 3018). Ωστόσο, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, ως κατ’ επανάληψη έχει διακηρυχθεί, όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τέτοια άδεια δεν δίδεται, εκτός και αν καταδειχθούν, με επάρκεια, εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον πιο πάνω κανόνα (Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 42, ΧΧΧ Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.α. (2012) 1 Α.Α.Δ.878). Παρεμβάλλεται πως η εξουσία του Δικαστηρίου να εκδίδει προνομιακά εντάλματα, δεν έχει ως αντικείμενο την ορθότητα των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων, ούτε τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρεια τους. Μια προνομιακή διαδικασία ως η υπό συζήτηση, δεν συνιστά υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας και μέσο για τον έλεγχο της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων. Ούτε μπορεί να αφεθεί να χρησιμοποιηθεί ως έφεση υπό μεταμφίεση. Ό,τι ενδιαφέρει, είναι η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών. Ακόμα και στην περίπτωση που το Δικαστήριο έχει λανθασμένα αντιληφθεί και ερμηνεύσει ένα νομοθέτημα, αυτό διορθώνεται κατ’ έφεση και όχι μέσω Προνομιακών Ενταλμάτων (βλ. μεταξύ άλλων: Αναφορικά με την αίτηση των Junport International Limited κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. 321/2017, ημερ. 2/4/2018, ECLI:CY:AD:2018:A145), Γενικός Εισαγγελέας (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42, Global Consolidation Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464, Daventree Trustees Ltd (2005) 1(A) Α.Α.Δ. 712, Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116 και Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/21, ημερ. 06.04.2021).

      Σύμφωνα με το άρθρο 34 του περί Κτηματομεσιτών Νόμου, (Ν.71(Ι)/2010):

(1) Κατόπιν μονομερούς (ex parte) αίτησης που υποβάλλεται από το Συμβούλιο σε οποιοδήποτε στάδιο μετά την καταχώριση κατηγορητηρίου σε Δικαστήριο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εξαιρουμένου του άρθρου 38, το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα απαγόρευσης διενέργειας κτηματομεσιτείας από οποιοδήποτε κατηγορούμενο, ως επίσης και διάταγμα αναστολής της λειτουργίας οποιουδήποτε γραφείου ή υποστατικού που συνδέεται με το εκδικαζόμενο αδίκημα, αφού ικανοποιηθεί ότι-

(α) το κατηγορητήριο περιέχει αναφορά σε αδικήματα του παρόντος Νόμου. και

(β) υπάρχει εκ πρώτης όψεως μαρτυρία που να συνδέει συγκεκριμένο γραφείο ή υποστατικό με το εκδικαζόμενο αδίκημα:

Νοείται ότι ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε νόμου ή κανονισμών ή άλλης πρακτικής, για την έκδοση των αναφερόμενων διαταγμάτων δεν απαιτείται η συνδρομή οποιασδήποτε άλλης προϋπόθεσης ή η συνδρομή επειγουσών περιστάσεων:

Νοείται περαιτέρω ότι σε ότι αφορά τον τύπο (form) της αίτησης, ακολουθούνται οι διατάξεις των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας που αφορούν ενδιάμεσες μονομερείς (ex parte) αιτήσεις.

(2) Επιπρόσθετα με την επιβολή της ποινής και αφού λάβει υπόψη του κατά πόσο υπάρχει εύλογος κίνδυνος τέλεσης νέου αδικήματος στο μέλλον, το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου καταδικάζεται πρόσωπο για το αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο μπορεί να διατάξει το καταδικαζόμενο πρόσωπο-

(α) να διακόψει ή αναστείλει οποιεσδήποτε ενέργειες ή πρακτικές που σχετίζονται με το ποινικό αδίκημα για το οποίο έχει καταδικαστεί.

(β) να κλείσει και διατηρήσει κλειστό οποιοδήποτε γραφείο ή υποστατικό σε σχέση με το οποίο έχει διαπραχθεί το ποινικό αδίκημα για το οποίο έχει καταδικαστεί,

αμέσως ή εντός τέτοιας προθεσμίας και κάτω από τέτοιους όρους όπως το δικαστήριο ήθελε κρίνει σκόπιμο ή αναγκαίο να καθορίσει στο διάταγμα, με σκοπό την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδιδομένων κανονισμών.

(3) Πρόσωπο εναντίον του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου και το οποίο παραλείπει ή αμελεί να συμμορφωθεί με τέτοιο διάταγμα μέσα στη χρονική περίοδο που τυχόν καθορίζεται σ’ αυτό, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη.»

 

      Είναι προφανές ότι οι πρόνοιες του άρθρου 34(1) του περί Κτηματομεσιτών Νόμου, (Ν.71(Ι)/2010) παρέχουν το δικαιοδοτικό έρεισμα για έκδοση διατάγματος της φύσης του εγκαλούμενου διατάγματος, ημερομηνίας 17.11.2023, στα πλαίσια ποινικής υπόθεσης που καταχωρίστηκε ενώπιον αρμόδιου Δικαστηρίου, κατόπιν υποβολής μονομερούς αίτησης. Ως επισημάνθηκε στην απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση των Σέργιος Χριστιανίδης και I.T.S. Infinity Tourist Services Ltd (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2442 - υπόθεση όπου επίσης εκδόθηκε, μονομερώς, διάταγμα για αναστολή και τερματισμό κτηματομεσιτικών εργασιών ενόψει του γεγονότος ότι δεν βρισκόταν σε ισχύ άδεια άσκησης του εν λόγω επαγγέλματος - στις περιπτώσεις που καλύπτονται από την ως άνω νομοθετική πρόνοια, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/1960, αφού το ζήτημα ρυθμίζεται απευθείας και ειδικά από το άρθρο 34 του Ν.71(Ι)/2010.

      Επανερχόμενος στην υπό συζήτηση περίπτωση το κατώτερο Δικαστήριο φαίνεται να ενήργησε εντός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων του, εξετάζοντας την μονομερώς προωθηθείσα ενώπιον του αίτηση, ημερομηνίας 14.11.2023. Παράλληλα, εντός των πλαισίων και προϋποθέσεων της σχετικής νομοθετικής πρόνοιας,  προχώρησε, κατ’ ενάσκηση των εκ του νόμου προβλεπόμενων εξουσιών και δυνατοτήτων του, στην έκδοση του σχετικού διατάγματος, ημερομηνίας 17.11.2023. Δεν εντοπίζεται, ούτε έχει υποδειχθεί από την πλευρά των Αιτητών, οποιαδήποτε έκδηλη νομική πλάνη του κατώτερου Δικαστηρίου.  Γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει διάσταση θέσεων, ως προς την εξέλιξη γεγονότων και δεδομένων που περιβάλλουν την υπό συζήτηση περίπτωση. Τούτο, όμως, κατά τον τρόπο που επιχειρείται να προωθηθεί από τη πλευρά τρων Αιτητών, δεν αποτελεί ζήτημα έκδηλης νομικής πλάνης, δυνάμενο να απασχολήσει στα πλαίσια της προνομιακής δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου που επιχειρεί να ενεργοποιήσει η πλευρά των τελευταίων.  

      Ούτε μπορεί να γίνεται λόγος για παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης ενόψει του γεγονότος ότι το σχετικό διάταγμα εκδόθηκε μονομερώς, χωρίς να οριστεί επιστρεπτέο. Πέραν του γεγονότος, ως έχει ήδη σημειωθεί, ότι η δυνατότητα αυτή προβλέπεται στο σχετικό άρθρο του νόμου, (άρθρο 34 του Ν. 71(Ι)/2010) δεν θα πρέπει να διαλανθάνει της προσοχής ότι εκδόθηκε στο πλαίσιο ενδιάμεσης διαδικασίας, χωρίς η έκδοση του σχετικού διατάγματος να προοιωνίζει ή να προκαταβάλλει το αποτέλεσμα της ποινικής δίκης, η οποία, ως έχει τεθεί υπόψιν του Δικαστηρίου, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ρητά άλλωστε καταγράφεται στο εγκαλούμενο διάταγμα,  ότι το τελευταίο παραμένει σε ισχύ, μεταξύ άλλων,  «… και/ή  μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου …».

      Παρεμβάλλεται ότι οι επισημάνσεις του Δικαστηρίου στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Σέργιος Χριστιανίδης και I.T.S. Infinity Tourist Services Ltd (2016) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2442.  σε σχέση με την  δυνατότητα εκ μέρους των Αιτητών σε περιπτώσεις του είδους να θέσουν ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου το ζήτημα της ορθότητας και της αναγκαιότητας της έκδοσης του διατάγματος, είτε καταχωρώντας σχετική αίτηση για παραμερισμό του (κατ’ αναλογία της Δ.48 θ.3 των παλαιών Διαδικαστικών Κανονισμών)  είτε ακόμα στο πλαίσιο της εξέλιξης της ακρόασης της ποινικής διαδικασίας, φαίνεται να αποβαίνουν, στην απουσία εξαιρετικών παραστάσεων, καταλυτικές για την τύχη της υπό συζήτηση αίτησης. Ως ειδικότερα τέθηκε το ζήτημα από το Δικαστήριο στην ως άνω υπόθεση:

«Σε κάθε περίπτωση, οι αιτητές είχαν, θεωρώ χωρίς να εκφράζω τελική κρίση, δικαίωμα να θέσουν το ζήτημα ενώπιον του Δικαστηρίου, είτε καταχωρώντας αίτηση δυνάμει της Δ.48 θ.4, κατ’ αναλογίαν και κατ’ ακολουθίαν της δεύτερης επιφύλαξης του Άρθρου 34(1) του Νόμου ανωτέρω, για ακύρωση του, ή και προφορικά κατά την πρώτη εμφάνιση των κατηγορουμένων-αιτητών στο Δικαστήριο στις 29.9.2016. Το διάταγμα που έχει εκδοθεί δεν παύει να είναι ένα ενδιάμεσο διάταγμα μέχρι την τελική έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, καταδικαστικής ή αθωωτικής αναλόγως της μαρτυρίας της οποίας ήθελε τεθεί ενώπιον του και στα πλαίσια της ποινικής δίκης.

 

Οι αιτητές δεν έχουν, κατά την κρίση μου, θεμελιώσει παραβίαση των δικαιωμάτων τους, Άρθρο 12 του Συντάγματος, ή των καθιερωμένων αρχών της φυσικής δικαιοσύνης. Η απόφαση του Δικαστηρίου λήφθηκε συννόμως, εντός των ρητών προϋποθέσεων του Νόμου. Η ενδιάμεση διαδικασία και η έκδοση του διατάγματος δεν προοιωνίζει ή προκαταβάλλει το αποτέλεσμα της δίκης. Τα δικαιώματα των κατηγορουμένων-αιτητών παραμένουν αλώβητα. Μόνο μετά το πέρας της δίκης και σε περίπτωση καταδικαστικής απόφασης ενδέχεται το διάταγμα να καταστεί τελικό, Άρθρο 34(2)(α) και (β) του Νόμου.»

      Συνεκτιμώντας όλα τα πιο πάνω, η υπό κρίση αίτηση δεν έχει περιθώρια επιτυχίας.

      Αναπόδραστα ως εκ τούτου, οδηγείται σε απόρριψη.

     

 

                                                                Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

/κβπ

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο