ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
i-justice
(Πολιτική Έφεση Αρ. 7/2023)
12 Ιανουαρίου 2024
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΚΑΤ΄ΕΦΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ – ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 106/2023 (ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 15/09/2023), ECLI:CY:AD:2023:D282
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018 (5/2018)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑ ΔΕΠΕ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΗΕ 223315, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ 13, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟ ΚΩΡΤ, 2Ος ΟΡΟΦΟΣ, 8010 – ΠΑΦΟΣ, ΓΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑ ΔΕΠΕ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΗΕ 223315, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟΥ 13, ΤΕΠΕΛΕΝΙΟ ΚΩΡΤ, 2Ος ΟΡΟΦΟΣ, 8010 – ΠΑΦΟΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/05/2023 ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΠΟΙΝΗ, ΗΤΟΙ ΠΡΟΣΤΙΜΟ €19.000,00 (ΔΕΚΑ ΕΝΝΕΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ), Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΤΗΝ 31/07/2023 ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20/06/2022, ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/05/2022 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, Ν.188(Ι)/2007 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ.
____________________
Αίτηση ημερ.3.1.2024
____________________
Χρ. Κινάνης, για Kinanis LLC και Ιωάννης Παπαζαχαρία, για την Αιτήτρια - Εφεσείουσα.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ζητείται η εξαίρεση μου από τη σύνθεση του εφετείου που θα εκδικάσει την παρούσα έφεση λόγω φαινομενικής μεροληψίας. Όπως επικαλείται η Αιτήτρια, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης μπορεί να φανεί σε ένα εύλογο παρατηρητή ότι έχω κώλυμα να αποφασίσω την υπόθεση αμερόληπτα.
Με την έφεση προσβάλλεται ως εσφαλμένη απόφαση Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην πρωτόδικη της δικαιοδοσία, με την οποία απέρριψε αίτηση της Αιτήτριας για επέκταση της προθεσμίας για την καταχώριση αίτησης για άδεια για την καταχώριση αίτησης με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Σύμφωνα με την Αίτηση, το ίδιο νομικό ζήτημα που απασχόλησε στην πρωτόδικη απόφαση και επί του οποίου αυτή κρίθηκε, είχε απασχολήσει και στην Κριθαρίδου, Αίτ. Αρ.103/2023, ημερ.1.9.2023, ECLI:CY:AD:2023:D270, την οποία εκδίκασα στην πρωτόδικη μου δικαιοδοσία. Η Κριθαρίδου, αναφέρει η Αιτήτρια, υιοθετήθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση. Ήταν η μοναδική υποστηρικτική απόφαση που αναφέρθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, που παρέθεσε εκτενές απόσπασμα από αυτή.
Είναι με αυτό το υπόβαθρο που ζητείται η εξαίρεση μου. Αναφέρεται ότι ουσιαστικά θα κληθώ να εξετάσω κατά πόσο το σκεπτικό της δικής μου απόφασης είναι ορθό και έτσι δικαιολογείται η εντύπωση στο μυαλό του μέσου εχέφρονα πολίτη ο οποίος γνωρίζει όλα τα γεγονότα, ότι προφανώς θα υποστηρίξω τη θέση που ανέπτυξα στην Κριθαρίδου. Αυτό, κατά την Αιτήτρια, στοιχειοθετεί την ύπαρξη φαινομενικής μεροληψίας.
Κατά την Αιτήτρια, η παρούσα διακρίνεται από άλλες περιπτώσεις όπου ζητείται η εξαίρεση δικαστή στη βάση ότι ο δικαστής αυτός έχει εκδώσει προγενέστερη απόφαση για το ίδιο ή παρεμφερές νομικό θέμα. Η διαφοροποίηση, επιχειρηματολογεί η Αιτήτρια, εδράζεται στο ότι εδώ με την έφεση στην ουσία κρίνεται η δική μου απόφαση.
Οι εισηγήσεις της Αιτήτριας δεν με βρίσκουν σύμφωνο και αδυνατώ να διακρίνω την παρούσα από τις πιο πάνω περιπτώσεις, όπου η εξαίρεση δικαστή δεν δικαιολογείται. Όπως το θέτει η Αιτήτρια, το γεγονός ότι η πρωτόδικη απόφαση έκρινε νομικό ζήτημα με τον ίδιο τρόπο όπως κρίθηκε από εμένα στην Κριθαρίδου δεν θα ήταν λόγος για να ζητηθεί η εξαίρεση μου, αλλά αναδύεται η ανάγκη εξαίρεσης μου για το λόγο ότι στην πρωτόδικη απόφαση γίνεται επίκληση της Κριθαρίδου και υιοθετείται το σκεπτικό της.
Αυτό που επιδιώκει η Αιτήτρια είναι την εξαίρεση δικαστή από την σύνθεση του Εφετείου που θα εκδικάσει την έφεση της γιατί ο δικαστής έχει σε άλλη υπόθεση αποφασίσει, έστω κυρίαρχο ή καταλυτικό για την έφεση της νομικό ζήτημα, κατά τρόπο που δεν ευνοεί την επιτυχία της υπόθεσης της. Αυτό δεν είναι επιτρεπτό. Η ευχέρεια δηλαδή στο διάδικο να επιλέγει το δικαστή του στη βάση της εκτίμησης του για το πώς ενδέχεται να κρίνει ένα νομικό ζήτημα στην υπόθεση του, στη βάση του πώς αποφάσισε το ίδιο νομικό ζήτημα σε άλλη υπόθεση προηγουμένως.
Στην Μιχαηλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Πολ. Εφ. Αρ.125/2017 και άλλες, ημερ.26.4.2018, αναφέρθηκε ότι η εγρήγορση για διασφάλιση των δικαιωμάτων ενός διαδίκου και η αδιαμφισβήτητη ανάγκη για διαφάνεια στην απονομή της δικαιοσύνης δεν είναι επιτρεπτό να οδηγήσουν το δικαστή σε αβασάνιστη ή, εν πάση περιπτώσει, αδικαιολόγητη παραίτηση από το καθήκον του να εκδικάσει την υπόθεση που του αναλόγισε και σε αναγνώριση δικαιώματος ενός διαδίκου να επιλέγει το δικαστή που θα τον δικάσει, κάτι που χαρακτηρίστηκε ως συνέπεια ολέθρια για το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης.
Δεν εγείρεται ζήτημα φαινομενικής μεροληψίας στη βάση ότι ο δικαστής αναμένεται ότι θα αποφασίσει την υπόθεση εφαρμόζοντας την ίδια νομική προσέγγιση που εφάρμοσε σε προηγούμενη υπόθεση.
Το κριτήριο είναι κατά πόσο δημιουργείται φαινομενική προκατάληψη στα μάτια του μέσου εχέφρονα πολίτη που είναι ταυτόχρονα ένας δίκαια σκεπτόμενος και πληροφορημένος παρατηρητής, που «δεν είναι ασφαλώς ο τυχαίος απληροφόρητος άνθρωπος που θα μπορούσε να σχηματίσει μια βεβιασμένη εντύπωση παρασυρόμενος από την υποκειμενική του μονομερή και αποσπασματική αντίληψη, αλλά εκείνος ο οποίος, με ολοκληρωμένη πληροφόρηση και κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των διαδικασιών στα πλαίσιά τους, μπορεί έτσι να καταλήξει σε μια αντάξια της αντικειμενικότητας του άποψη ως προς το ζητούμενο» (Typye v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 279, 286).
Καταλήγω ότι δεν δικαιολογείται η εξαίρεση μου από την εκδίκαση της έφεσης και δεν δικαιολογούμαι να μην εκτελέσω το καθήκον μου να συμμετάσχω στη σύνθεση του Εφετείου στο οποίο ανατέθηκε η εκδίκαση της παρούσας έφεσης.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Χ. Μαλαχτός, Δ.