ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
e-justice
Αρ. Αίτησης 7/2024
23 Ιανουαρίου 2024
[Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤON ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Π. Π., ΕΚ ΠΑΦΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16.10.2023 ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ (DNA) ΑΡΙΘΜΟΣ 85/23.
___________________
Στ. Δημητρίου για Ηλίας Α. Στεφάνου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Λ. Κάρνος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α’, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δοθείσα αυθημερόν)
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: O Αιτητής ζητά άδεια για να καταχωρίσει αίτηση με κλήση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για ακύρωση του διατάγματος ημερ.16.10.2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, το κατώτερο Δικαστήριο, για τη λήψη αποτυπωμάτων και άλλων γενικών δειγμάτων (DNA) από αυτόν.
Ο Αιτητής είχε συλληφθεί την 13.10.2023 ως ύποπτος για σοβαρά αδικήματα και είχε αρνηθεί να συναινέσει ώστε να ληφθούν από αυτόν παλαμικά αποτυπώματα και δείγμα γενετικού υλικού. Η Αστυνομία αποτάθηκε στο κατώτερο Δικαστήριο και εξασφάλισε το επίδικο διάταγμα, συνεπεία του οποίου, όπως αναφέρει ο Αιτητής, υποχρεώθηκε και έδωσε τόσο αποτυπώματα όσο και δείγμα γενετικού του υλικού.
Το διάταγμα εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 25(1) των περί Αστυνομίας Νόμων του 2004 έως 2023, το οποίο προβλέπει για τη λήψη «από οποιοδήποτε πρόσωπο που τελεί υπό νόμιμη κράτηση ή το οποίο υπόκειται σε αστυνομική επιτήρηση, για σκοπούς καταχώρισης, σύγκρισης, αναγνώρισης και γενικά για σκοπούς διερεύνησης οποιουδήποτε αδικήματος: (α) μετρήσεις, φωτογραφίες, δακτυλικά αποτυπώματα, αποτυπώματα παλάμης και πέλματος, δείγματα γραφικού χαρακτήρα, αποκόμματα ονύχων, δείγματα τριχών, σάλιου, κατάλοιπα ξένης ουσίας στο σώμα οποιουδήποτε από τα πρόσωπα αυτά με συναίνεσή του ή κατόπιν διαταγής του Δικαστηρίου, αν αυτό δε συναινεί». Το εδάφιο (3) του άρθρου προνοεί ότι «Πρόσωπο που τελεί υπό νόμιμη κράτηση ή το οποίο υπόκειται σε αστυνομική επιτήρηση και αρνείται ή παρεμποδίζει ή δεν επιτρέπει να ληφθούν τα στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (1) είναι ένοχο αδικήματος …».
Η Αίτηση προωθείται στη βάση όλων των λόγων για τους οποίους δόθηκε άδεια (Π.Π., Αρ. Αίτ.143/2023, ημερ.9.1.2024). Είχε διαπιστωθεί ότι υπήρχε συζητήσιμο ζήτημα ότι το άρθρο 25 παραβιάζει το Άρθρο 15 του Συντάγματος και ότι δεν είναι συμβατό με την ΟΔΗΓΙΑ (EE) 2016/680 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 27ης Απριλίου 2016 για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αρμόδιες αρχές για τους σκοπούς της πρόληψης, διερεύνησης, ανίχνευσης ή δίωξης ποινικών αδικημάτων ή της εκτέλεσης ποινικών κυρώσεων και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της απόφασης-πλαίσιο 2008/977/ΔΕΥ του Συμβουλίου Περαιτέρω, στη βάση ότι το κατώτερο Δικαστήριο δεν είχε εξετάσει κατά πόσο ήταν αναγκαίο και αναλογικό να εκδώσει το διάταγμα, με την εισήγηση ότι δεν ήταν.
Ο εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα δήλωσε ότι δεν θα καταχωριστεί ένσταση, αφού αναγνωρίζεται ότι ο τελευταίος λόγος είναι βάσιμος.
Η επεξεργασία των γενετικών και βιομετρικών δεδομένων του πολίτη επιτρέπεται μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαία και όταν ο επιδιωκόμενος σκοπός δεν μπορεί εύλογα να επιτευχθεί κατά τρόπο εξίσου αποτελεσματικό με άλλα μέσα τα οποία θίγουν λιγότερο τα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκείμενου των δεδομένων. Στο προσβαλλόμενο διάταγμα δεν γίνεται καμιά αναφορά σε σχέση με την αναγκαιότητα της έκδοσης του ενώ, από την ένορκη μαρτυρία που είχε τεθεί ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου, δεν προέκυπτε καμιά σύνδεση των ανευρεθέντων τεκμηρίων με τον Αιτητή, ώστε να συγκριθούν τα αποτυπώματα του ή το γενετικό του υλικό με τυχόν ανευρεθέντα σε αυτά. Είναι ορθή η παρατήρηση του Αιτητή ότι ο εντοπισμός αποτυπωμάτων και γενετικού υλικού στα κατασχεθέντα τεκμήρια θα έπρεπε να είχε προηγηθεί και ήταν προϋπόθεση για να μπορούσε να δικαιολογηθεί η έκδοση διατάγματος όπως το υπό έλεγχο και τέτοια μαρτυρία δεν είχε τεθεί ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου.
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η έκδοση του υπό έλεγχο διατάγματος δεν ήταν αναγκαία και θα πρέπει να ακυρωθεί. Δεδομένης και της προσέγγισης του Γενικού Εισαγγελέα, καθίσταται αχρείαστη η ενασχόληση με τους άλλους λόγους ακύρωσης.
Συνεπώς, η Αίτηση εγκρίνεται και εκδίδεται προνομιακό ένταλμα Certiorari με το οποίο ακυρώνεται το διάταγμα ημερ.16.10.2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για τη λήψη αποτυπωμάτων και άλλων γενικών δειγμάτων (DNA) από τον Αιτητή.
Τα έξοδα της Αίτησης, όπως και τα έξοδα της Αίτησης 143/2023 για την άδεια, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. εάν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ του Αιτητή και εναντίον του Καθ΄ ου η Αίτηση.
Χ. Μαλαχτός, Δ.