ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 12/2023)
28 Φεβρουαρίου, 2024
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,
ΕΦΡΑΙΜ, ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΚΑΤ' ΕΦΕΣΙΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/01/2023 ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟΝ 06/2023
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ EΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ TRICOR LTD, ΥΠΟ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΗ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI KAI PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19/01/2023 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 3498/2012 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΗΝΙΑΣ 12/01/2023 ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ Ε66/2020
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 220 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΝΟΜΟΥ, ΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ 2 ΘΕΣΜΟΣ 3, ΔΙΑΤΑΞΗ 12 ΘΕΣΜΟΣ 4, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
........................
Χρ. Νεοφύτου, για Νεοφύτου & Νεοφύτου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσείοντες.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Δαυίδ, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας έφεσης είναι η απόφαση που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας Δικαιοδοσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου, στις 10.02.2023, στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 6/2023. Με την ως άνω απόφαση του, το Πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρισης διά κλήσεως Αίτησης για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Certiorari και Prohibition. Τα Προνομιακά Εντάλματα για τα οποία επιζητείτο η άδεια, ως καταγράφονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, αφορούσαν:
«1. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση της ακροαματικής διαδικασίας που έλαβε χώρα στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
2. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση οιασδήποτε απόφασης ή/και διαδικασίας λάβει χώρα στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
3. Ένταλμα της φύσης Prohibition για απαγόρευση συνέχισης εκδίκασης οιωνδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών ενώπιον του Εντίμου Προέδρου Επαρχιακού Δικαστή Χρήστου Φιλίππου στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
4. Διάταγμα για ορισμό της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ενώπιον άλλου Επαρχιακού Δικαστή, ανάλογης κλίμακας της Αγωγής υπ’ αριθμό 3498/2012 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, εκτός του Εντίμου Προέδρου Επαρχιακού Δικαστή Χρήστου Φιλίππου.
……………………………………………………....…………………………............
5. Διάταγμα για αναστολή της έκδοσης απόφασης στα πλαίσια της Αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ως και εκδίκασης οιωνδήποτε Αιτήσεων ή Διαδικασιών αφορούν, ή σχετίζονται στα πλαίσια της αγωγής 3498/12 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας μέχρι τη καταχώρηση, εκδίκαση και αποπεράτωση της Αιτήσεως διά Κλήσεως αναφορικά με την παρούσα Αίτηση και Διαδικασία.
……..………………………………………………………………….………………..».
Μοναδικός λόγος έφεσης που προκρίνεται από την πλευρά της εφεσείουσας, είναι ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε πως δεν υπήρξε σοβαρή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και εξαιρετικές περιστάσεις για καταχώριση δια κλήσεως Αίτησης, για έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων, συμπεραίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι έναυσμα για την καταχώριση της αίτησης για την παραχώρηση της σχετικής άδειας, (και όσων την συνθέτουν) αποτέλεσε Εφετειακή απόφαση στην Πολιτική Έφεση Ε66/2020, με την οποία παραμερίστηκε εκδοθέν στις 06.05.2020 διάταγμα τροποποίησης στην Αγωγή Αρ.3498/2012, Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και αντικατάστασης του με ανάλογο, στο οποίο να αναφέρεται το όνομα του εκκαθαριστή της εφεσείουσας, Αθανάση Αθανασίου.
Για σκοπούς πληρέστερης κατανόησης του ζητήματος που απασχολεί στην παρούσα, ως αυτό οριοθετήθηκε από τους εφεσείοντες με τον μοναδικό λόγο έφεσης που προωθούν, κρίνεται χρήσιμη η παράθεση, αδρομερώς έστω, των γεγονότων που την περιβάλλουν, ως αναδύονται από το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν στο Δικαστήριο.
Ως αποκαλύπτεται από το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου, στις 09.12.2022, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, έχοντας ολοκληρωθεί η ακροαματική διαδικασία στην Αγωγή Αρ.3498/2012, επιφύλαξε την απόφαση του. Στις 16.01.2023, οι δικηγόροι της εναγόμενης 4 εταιρείας στην ως άνω αγωγή, απέστειλαν επιστολή στην Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, μέσω της οποίας της γνωστοποιείτο η έκδοση, στις 12.01.2023, της απόφασης του Εφετείου στην Πολιτική Έφεση Ε66/2020, σε ενδιάμεση απόφαση που εξεδόθη στο πλαίσιο της ως άνω αγωγής, ημερομηνίας 06.05.2020, μέσω της οποίας είχε διαταχθεί η τροποποίηση του τίτλου του κλητηρίου εντάλματος της Αγωγής Αρ.3498/2012. Το Εφετείο, με την ως άνω απόφαση του, παραμέρισε το εκδοθέν στις 06.05.2020 διάταγμα τροποποίησης και διέταξε την αντικατάσταση του με ανάλογο διάταγμα, στο οποίο να αναφέρεται το όνομα του εκκαθαριστή της εφεσείουσας, Αθανάση Νεοφύτου. Στην ίδια επιστολή τους, οι ως άνω δικηγόροι υπεδείκνυαν την ανάγκη άμεσης εφαρμογής και εκτέλεσης της σχετικής απόφασης του Εφετείου προς όφελος της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, ζητώντας όπως η Αγωγή Αρ.3498/2012, οριστεί άμεσα, ώστε να δοθούν οι ανάλογες οδηγίες. Στις 19.01.2023, η Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, σε συνάρτηση πάντα με το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 16.01.2023 των δικηγόρων της ως άνω εναγόμενης εταιρείας, απέστειλε στους τελευταίους, με τηλεομοιότυπο, «πρακτικό» ίδιας ημερομηνίας. Αυτούσιο το ως άνω πρακτικό, μεταφέρεται στην παρούσα. Ως καταγράφεται σε αυτό:
«ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ. Γ. Φιλίππου, Π.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής 3498/2012
Ημερομηνία: 19.01.2023
Για Ενάγουσα: κ. Φοίβος Ζωμενής για Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ
Για Εναγόμενη 4: κα Γ. Μιχαηλίδου για Νεοφύτου & Νεοφύτου Δ.Ε.Π.Ε.
Δικαστήριο: Στην αγωγή αυτή επιφυλάχθηκε απόφαση μετά από ακροαματική διαδικασία την 09.12.2022. Πληροφορήθηκα από την κ. Μ. Τσιάππα, Πρωτοκολλητή Α΄, υπεύθυνη του Τμήματος Αστικών Υποθέσεων του E.Δ. Λάρνακας ότι έλαβε επιστολή ημερ. 16.01.2023 από τους δικηγόρους που εκπροσωπούν την υπό εκκαθάριση εταιρεία εναγομένη 4 (TRICOR LIMITED), ότι εκδόθηκε απόφαση στην Έφεση αρ. Ε66/2020 στις 12.01.2023, απόφαση η οποία κατά την άποψη τους θα πρέπει να οδηγήσει στο επανάνοιγμα της υπόθεσης αυτής από το Δικαστήριο.
Δίδονται οδηγίες όπως η Πρωτοκολλητής ενημερώσει τους δικηγόρους της εναγόμενης 4 ότι οποιοδήποτε αίτημα τους θα πρέπει να υποβληθεί σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και να ενημερωθεί και η άλλη πλευρά προς τούτο για να παραστεί και τοποθετηθεί επί του αιτήματος.
Σε περίπτωση που πράγματι υποβληθεί ένα τέτοιο αίτημα τότε δίδονται οδηγίες όπως αυτό οριστεί σε μια από τις ακόλουθες ημερομηνίες ήτοι την 27.01.2023, 03.02.2023 και 10.02.2023 και ώρα 12:00 μ. και ενημερωθώ έγκαιρα προς τούτο για τον ορθό προγραμματισμό των υποθέσεων μου.
(Υπ.) ……………………... Χρ. Γ. Φιλίππου, Π.Ε.Δ.».
Με την πολυσέλιδη γραπτή του αγόρευση, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών ουσιαστικά επανέλαβε και σε κάποιο βαθμό επιχείρησε να εξειδικεύσει την εκτεταμένη αιτιολογία που προκρίνει προς υποστήριξη του προβαλλόμενου λόγου έφεσης. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, υποστηρίζει, δεν αντιλήφθηκε την σοβαρότατη παράβαση των Κανόνων Φυσικής Δικαιοσύνης σε βάρος της Εφεσείουσας ως προκύπτουν από τον γενικότερο χειρισμό του Κατώτερου Δικαστηρίου στις 19.01.2023 και αποτυπώνονται στο φερόμενο πρακτικό ίδιας ημερομηνίας. Τα όσα συνέβησαν κατά την εν λόγω ημερομηνία, προκρίνει, δεν έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε θεσμοθετημένη διαδικασία. Πέραν του γεγονότος ότι το Κατώτερο Δικαστήριο δεν μπορούσε να δώσει οποιεσδήποτε οδηγίες χωρίς την παρουσία των διαδίκων, η πλευρά της Εφεσείουσας, παρά το γεγονός ότι στο φερόμενο πρακτικό αναφέρεται η παρουσία δικηγόρου της, όχι μόνο δεν ακούστηκε αλλά δεν κλήθηκε καν προς τούτο κατά την εν λόγω ημερομηνία. Ως υποστηρίζει, ο Δικαστής που παρουσιάζεται να υπογράφει το φερόμενο πρακτικό, χωρίς να καλέσει τους δικηγόρους που εκπροσωπούν τους διαδίκους για να τοποθετηθούν σχετικά και να καταγραφούν οι θέσεις τους για το ζήτημα, επέλεξε, κατά τρόπο ανεπίτρεπτο, να δώσει οδηγίες στη βάση όσων υποτίθεται του ανέφερε η Πρωτοκολλητής. Ενόψει της ως άνω συμπεριφοράς, προκρίνεται, έχει απωλεσθεί το τεκμήριο της αμεροληψίας του Κατώτερου Δικαστηρίου, παράγοντας που δικαιολογούσε την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, υποδεικνύει ο ευπαίδευτος συνήγορος, ενώ παρουσιάζεται να παραδέχεται ότι στις 19.01.2023, δεν υπήρξε οποιαδήποτε εμφάνιση εκ μέρους της Εφεσείουσας στο Κατώτερο Δικαστήριο, (παρά το γεγονός ότι στο φερόμενο πρακτικό σημειώθηκε εμφάνιση για λογαριασμό της τελευταίας όπως και για την ενάγουσα), αντί να επισημάνει την παραβίαση των Κανόνων Φυσικής Δικαιοσύνης σε βάρος της Εφεσείουσας, την δικαιολόγησε, παραπέμποντας στο γεγονός ότι στη συνέχεια του φερόμενου πρακτικού ημερομηνίας 19.0,1.2023, δίδονται οδηγίες όπως η εφεσείουσα ενημερωθεί για το γεγονός ότι οποιοδήποτε αίτημα της θα πρέπει να υποβληθεί σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις, ως επίσης να ενημερωθεί η άλλη πλευρά για να παραστεί και να τοποθετηθεί επί τούτου.
Οι αρχές που διέπουν τη χορήγηση άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari είναι διαχρονικές και καλά εδραιωμένες. Πρόκειται για δικαιοδοσία που ασκείται με ιδιαίτερη φειδώ. Τα προνομιακά εντάλματα, ως κατάλοιπο και εφεδρεία της εξουσίας του Ανώτατου Δικαστηρίου για έλεγχο των κατώτερων Δικαστηρίων, χορηγούνται κατ’ εξαίρεση. Άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος, παρέχεται όπου από το πρακτικό του κατώτερου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Αίτηση του Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298 και Perrella (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, προκρίνει η πλευρά της Εφεσείουσας, δεν αναγνώρισε τη μη τήρηση των Κανόνων της Φυσικής Δικαιοσύνης στην υπό συζήτηση περίπτωση.
Με κάθε σεβασμό η ως άνω εισήγηση δεν μπορεί να υιοθετηθεί. Κάθε άλλο. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, αποτυπώνοντας στον επιτρεπτό για διαδικασία ως η υπό συζήτηση βαθμό όλα όσα τέθηκαν υπόψιν του, σε συνδυασμό θεωρούμενα με τις καλά καθιερωμένες αρχές που περιβάλλουν ζητήματα της έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων του είδους, εξήγησε ότι το ως άνω πρακτικό, υπό τις περιστάσεις, δεν μπορούσε να λογιστεί ως απόφαση τέτοιας φύσης και αντικειμένου, δυνάμενη να επηρεάσει τα δικαιώματα των Αιτητών. Όπως χαρακτηριστικά το έθεσε:
«Το γεγονός ότι, κατά τη θέση των Αιτητών, δεν υπήρξε εμφάνιση για την Εναγόμενη 4, δεν οδηγεί απαρεγκλίτως - ακόμη και υπό τις παρούσες δικαιοδοτικές παραμέτρους - σε οποιοδήποτε συνειρμό της φύσης και έκτασης που ξεδίπλωσαν οι Αιτητές, ιδίως, όταν, στο ίδιο Πρακτικό, παρουσιάζεται και αναφορά του Κατώτερου Δικαστηρίου για ενημέρωση των δικηγόρων «… της εναγόμενης 4 …» πως οποιοδήποτε αίτημα ήθελε τούτη αποφασίσει να προωθήσει, θα έπρεπε να δρομολογηθεί κατά τα δικονομικά δέοντα».
Συμφωνούμε με την ως άνω προσέγγιση. Η επιχειρούμενη, μικροσκοπική θεώρηση του ζητήματος από την πλευρά της Εφεσείουσας, φαίνεται να παραγνωρίζει τον πυρήνα βασικών παραμέτρων που καλύπτουν, εξυπηρετούν και διασφαλίζουν, οι Κανόνες Φυσικής Δικαιοσύνης τους οποίους επικαλείται, όπως η δυνατότητα πρόσβασης στη δικαιοσύνη και η ισότητα των όπλων μεταξύ των διαδίκων. Στην υπό συζήτηση περίπτωση, κανένας επηρεασμός των δικαιωμάτων της Εφεσείουσας δεν φαίνεται να προέκυψε κατά τον τρόπο που επιχείρησε η πλευρά της τελευταίας να πείσει το Πρωτόδικο Δικαστήριο. Τα όποια, πιθανά δικαιώματα ή υποχρεώσεις θεωρούσε ως διάδικος ότι επηρεάζονταν ή απέρρεαν από την έκδοση της απόφασης του Εφετείου, ημερομηνίας 12.01.2023, στην Πολιτική Έφεση Ε66/2020, και τα οποία επιχείρησε, υπό τις συνθήκες που εξήγησε, μέσω επιστολής να θέσει ενώπιον του Κατώτερου Δικαστηρίου, παρέμειναν αλώβητα με τον χειρισμό του ζητήματος από το Κατώτερο Δικαστήριο, όπως αποτυπώνεται στο φερόμενο ως πρακτικό, ημερομηνίας 19.01.2023. Το Κατώτερο Δικαστήριο, δεν τοποθετήθηκε, ούτε αποφάνθηκε επί οποιουδήποτε θέματος που επιχειρήθηκε να τεθεί υπόψη του κατά τον πιο πάνω τρόπο από τους δικηγόρους της Εφεσείουσας, κατά τρόπο που να αποκαλύπτει μη τήρηση των Κανόνων της Φυσικής Δικαιοσύνης ως υποστηρίζει η Εφεσείουσα. Αντίθετα, παρουσιάζεται να ενημερώνει τους δικηγόρους της Εφεσείουσας, μέσω του Πρωτοκολλητή, ότι σε περίπτωση που επιθυμούν να υποβάλουν οποιοδήποτε αίτημα, τούτο θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και αφού ενημερωθεί η άλλη πλευρά. Όπως δωρικά υπέδειξε το Πρωτόδικο Δικαστήριο «Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό». Διαπίστωση, θα προσθέταμε, που καταδεικνύει το αβάσιμο της αίτησης.
Πέραν όμως από την ως άνω, καταλυτική για την τύχη της Έφεσης διαπίστωση, δεν διαλανθάνει της προσοχής η υπόδειξη στο σύγγραμμα του Πέτρου Αρτέμη, «Προνομιακά Εντάλματα», σελίδα 121, ότι «Το ένταλμα Certiorari δεν αποτελεί μέσο για την εποπτεία της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου ή της πορείας που ακολουθείται.» Προσέγγιση που ακολουθήθηκε, μεταξύ άλλων, και στην υπόθεση Νεοφύτου (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 1, όπου απορρίφθηκε αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώριση εντάλματος Certiorari, για την ακύρωση αναβολής Ακρόασης που έγινε με πρωτοβουλία του κατώτερου Δικαστηρίου προκειμένου να τοποθετηθούν οι δύο πλευρές για συγκεκριμένο νομικό ζήτημα. Ως υπεδείχθη στην εν λόγω απόφαση:
«Το Δικαστήριο έχει ασφαλώς πάντοτε την ευθύνη της διεξαγωγής της ενώπιόν του διαδικασίας κατά τον καλύτερο τρόπο. [...] Δεν θα κριθεί εδώ η ορθότητα του χειρισμού αυτού στον οποίο προέβηκε το Δικαστήριο. Δεν είναι ο ρόλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην παρούσα διαδικασία ο έλεγχος της ορθότητας του χειρισμού στον οποίο είχε προβεί το Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια και μη έχοντας αποφασίσει οτιδήποτε τελικό, πάρα μόνο έδωσε χρόνο για να ακουστούν οι διάδικοι επί του θέματος το οποίο το ίδιο ήγειρε.»
Ενόψει των πιο πάνω, ο προωθούμενος λόγος έφεσης, δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η Έφεση απορρίπτεται.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/κβπ