ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9(3)(ε) ΤΟΥ Ν. 33/1964
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗ
Αίτηση αρ. 1/2023
(συνεκδ. με 2/2023 και 3/2023)
8 Μαρτίου, 2024
[Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Α. ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. Ν. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗ Κ. ΠΟΤΣΗ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 245/21
Γ. Ν.
Αιτητής
ν.
Μ. Μ. Χ.
Καθ’ ης η Αίτηση
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. Ν. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗ Κ. ΠΟΤΣΗ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 255/20
Αίτηση αρ. 2/2023
(συνεκδ. με 1/2023 και 3/2023)
Γ. Ν.
Αιτητής
ν.
Μ. Μ. Χ.
Καθ’ ης η Αιτηση
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. Ν. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗ Κ. ΠΟΤΣΗ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ 184/20
Αίτηση αρ. 3/2023
(συνεκδ. με 1/2023 και 2/2023)
Γ. Ν.
Αιτητής
ν.
Μ. Μ. Χ.
Καθ’ ης η Αιτηση
Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά
Χρ. Κανέλα (κα) μαζί με Μ. Χατζιδάκι για Mousoulos, Kanella & Associates LLC, για την Εφεσίβλητη
----------------------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον
Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ. Ο κ. Γ. Ν. (εν προκειμένω ο αιτητής), είναι ο καθ’ ου η αίτηση σε τρεις πρωτογενείς αιτήσεις ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου το οποίο έχει την έδρα του στη Λάρνακα. Αιτήτρια σε αυτές, είναι η κ. Μ. Μ. Χ., η εδώ καθ’ ης η αίτηση. Αυτοί έχουν μαζί ένα παιδί, προσχολικής ηλικίας, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ν.. Οι διαφορές τους, κατά τεκμήριο, εστιάζουν στην προσπάθεια να εξευρεθεί ό,τι είναι καλύτερο και ορθότερο για την ανατροφή και γενικώς την ευημερία του, έχοντας καταφύγει προς τούτο, στο Οικογενειακό Δικαστήριο. Μάλιστα, οι δύο από τις τρεις αιτήσεις, η υπ΄ αριθμό 255/2020 και η υπ’ αριθμό 245/2021, αφορούν σε διαδικασία γονικής μέριμνας. Η τρίτη αίτηση με αριθμό 184/2020 αφορά στη διατροφή του. Δεν αναφέρεται, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, συγκεκριμένα, σε ποιο στάδιο βρίσκεται η κάθε μια από αυτές. Προφανώς, όμως, βρίσκονται σε πορεία εξέτασης, επί της ουσίας τους, ώστε αυτές να συμπληρωθούν το ταχύτερο δυνατό, όπως επιτάσσει το καλώς νοούμενο συμφέρον του παιδιού.
Η παρούσα διαδικασία, αφορά τρεις ξεχωριστές αιτήσεις, οι οποίες έχουν συνεκδικαστεί για το λόγο ότι αφορούν σε πανομοιότυπο θέμα. Επομένως, θα εκδοθεί μια απόφαση και για τις τρεις. Όπως φαίνεται από τον τίτλο της παρούσας απόφασης, καταχωρίστηκαν από τον κ. Ν., ως αιτητή, κατ’ επίκληση του άρθρου 9(3)(ε) του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964, Ν.33/1964, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί, ειδικά, από τους ομώνυμους τροποποιητικούς Νόμους 145(Ι)/2022 και 223(Ι)/2022, ο Νόμος.. Με αυτές, ζητείται η εξαίρεση της Δικαστού στην οποία οι προαναφερθείσες πρωτογενείς αιτήσεις έχουν ανατεθεί, για λόγους υποκειμενικής προκατάληψης της τελευταίας, έναντι του αιτητή. Πρόκειται για δικαιοδοσία η οποία ασκείται σε πρώτο και τελευταίο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο, του οποίου, πλέον, κύρια δικαιοδοσία είναι η εξέταση υποθέσεων οι οποίες έχουν καταχωριστεί ή και αποφασιστεί στο νεοσυσταθέν Εφετείο, δυνάμει του προαναφερθέντος Νόμου, άρθρο 3Α.
Κατά την άσκηση της πιο πάνω δικαιοδοσίας, το Ανώτατο Δικαστήριο «(ε) επιλαμβάνεται αιτήσεως προς εξαίρεση Δικαστή οιουδήποτε άλλου δικαστηρίου πλην του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, ύστερα από την απόρριψη τοιαύτης αιτήσεως εξαιρέσεως από το κατά περίπτωση δικαστήριο·». Τέτοιο είναι το αντικείμενο κάθε μιας υπό τις υπό εξέταση αιτήσεις, δεδομένης της απορριπτικής απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, το οποίο εξέτασε ανάλογη αίτηση, με την οποίο ζητείτο η εξαίρεση της Δικαστού από την εξέταση των προαναφερθεισών πρωτογενών αιτήσεων. Όπως έχει η πιο πάνω πρόνοια, διάδικος ο οποίος επιδιώκει την εξαίρεση Δικαστή από την εκδίκαση της υπόθεσης του, δύναται να υποβάλει σχετική αίτηση, σε οποιοδήποτε στάδιο και αν βρίσκεται η διαδικασία ενώπιον του κατώτερου Δικαστηρίου.
Εν πάση περιπτώσει, ο αιτητής προς το σκοπό υποστήριξης των ταυτόσημων, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των υπό εξέταση αιτήσεων, προτάσσει δώδεκα (12) λόγους, τους οποίους αναπτύσσει με συγκεκριμένη αιτιολογία και επιχειρηματολογία. Αυτοί, στην συνοπτική τους μορφή, η οποία είναι αρκούντως περιεκτική, αναφέρουν διάφορες αιτιάσεις, στη βάση των οποίων γίνεται εισήγηση ότι η Δικαστής μεροληπτεί εναντίον του αιτητή. Οι λόγοι αυτοί είναι οι ακόλουθοι:
«1. Δικαστήριο χωρίς καμία αιτιολόγηση, κρίνει ότι δεν υπάρχει
μεροληψία και αναφέρει ότι δεν θα προβεί ούτε σε σχολιασμό.
2. Το Δικαστήριο παραγνωρίζει τεκμηριωμένες δηλώσεις αδικήματα σχετικά με τη Δικαιοσύνη (παραποιήσεις πρακτικών, αλλαγές ενόρκων δηλώσεων, κτλ) για τις υποθέσεις που είναι υπεύθυνο.
3. Το Δικαστήριο μπήκε στην αρένα της μάχης και παράτυπα μπλόκαρε αίτηση ακύρωσης αίτησης ημ. 11.8.23.
4. Το Δικαστήριο φαίνεται να μην μπορεί να πάρει έστω τις πιο απλές αποφάσεις σχετικά με την διαδικασία, επιδρώντας εις βάρος μου.
5. Πρόσκληση από το Δικαστήριο στους αντιδίκους σε μονομερή επικοινωνία.
6. Δεν επιβάλλει την τάξη και δεν προστατεύει, παραγνωρίζει πλήρως.
7. Παραγνωρίζει και καλύπτει χυδαία εργαλειοποίηση του παιδιού και πειθαρχικά/ποινικά αδικήματα.
8. Παραγνωρίζει και καλύπτει εκβιασμό και εργαλειοποίηση για ανταλλαγή επικοινωνίας με απόσυρση ποινικών και λεφτά.
9. Παραγνωρίζει και καλύπτει εμπαιγμό ενός πατέρα.
10. Παραγνωρίζει και καλύπτει προσπάθεια εξαπάτησης Δικαστηρίου.
11. Παρά την δήλωση μου για πρόθεση καταχώρησης αίτησης εξαίρεσης το Δικαστήριο από την μία δεν μου παραδίδει τα πρακτικά για να προχωρήσω στην εξαίρεση και από την άλλη συνεχίζει να δικάζει, φθάνοντας στο σημείο να εκδίδει αποφάσεις.
12. Θέμα ανεξαρτησίας με αντιγραφή προβληματικών χειρισμών (μη διερεύνηση για πρακτικά, αίτηση ακύρωσης, μη παράδοση πρακτικών, εκδίκαση υπό challenge της αμεροληψίας).»
Σημειώνεται πως οι ίδιοι λόγοι, ανωτέρω, είχαν τεθεί και ενώπιον της Δικαστού, με την αίτηση διά της οποίας είχε ζητηθεί η εξαίρεση της, όπως έχει προαναφερθεί. Η Δικαστής, στην απόφαση της παρέθεσε και τις επεξηγήσεις που ο αιτητής πρόβαλε για τον κάθε ένα από αυτούς, χωρίς, όμως, να αλλοιώνεται, έτσι, η σύνοψη τους που παρατίθεται προηγουμένως. Στο πλαίσιο, λοιπόν, των προαναφερθέντων λόγων, εμφανώς ο αιτητής αναφέρεται σε συγκεκριμένους χειρισμούς, στους οποίους το Δικαστήριο προέβη κατά τη διαχείριση των ενώπιον του αιτήσεων, προς το σκοπό προώθησης τους για εκδίκαση. Δεδομένου ότι τα παράπονα του αιτητή αφορούν αποκλειστικά και μόνο σε αυτούς, δεν είναι επιτρεπτό για το παρόν Δικαστήριο, να προβεί σε οποιοδήποτε σχολιασμό τους, τοσούτο μάλλον να εκφέρει άποψη επί τούτων. Οι οποιοιδήποτε χειρισμοί έγιναν από το πρωτόδικο Δικαστήριο στα διάφορα στάδια της διαδικασίας των εν λόγω πρωτογενών αιτήσεων και οποιαδήποτε, τυχόν, ενδιάμεσα διατάγματα αυτό εξέδωσε, συναφώς, θα υπόκεινται σε έφεση από το διάδικο ο οποίος, μέχρι τέλους, θα διαφωνεί με αυτά, χωρίς να σημαίνει ότι το πρόσωπο αυτό θα είναι ο αιτητής. Σημειώνεται, πως ίδια ήταν η αντιμετώπιση και της Δικαστού, έχοντας επίγνωση του καθήκοντος της, να μην προκαταλάβει την οποιαδήποτε τελική απόφαση της.
Η Δικαστής κατέληξε στην προαναφερθείσα απορριπτική απόφαση της, στη βάση των δεδομένων που είχε ενώπιον της και των αρχών τις οποίες καθιέρωσε η σχετική νομολογία στο πλαίσιο εξέτασης αιτήματος για εξαίρεση Δικαστή, λόγω παραβίασης από αυτόν των αρχών της αμεροληψίας. Η εν λόγω νομολογία υπήρξε αντικείμενο αναφοράς και εφαρμογής, σε αίτημα για εξαίρεση δικαστή, το οποίο εξέτασε και αποφάσισε πρόσφατα το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Αίτηση αρ. 1/2024, DE. T. DOMIKI INVESTMENT LTD v. 1. IRON MOUNTAIN CYPRUS LIMITED κ.α., 18.1.2024, (Σύνθεση: Μαλαχτός, Ιωαννίδης, Εφραίμ, Δικαστές). Όπως λέχθηκε, μεταξύ άλλων, στην πιο πάνω απόφαση με αναφορά σε προηγούμενη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου:
«Η αµεροληψία και ανεξαρτησία του δικαστή, αποτελεί µια από τις βασικότερες αρχές, αν όχι τη βασικότερη αρχή δικαίου, µε θεµελιακή σηµασία στην απονοµή της δικαιοσύνης. Συνδέεται µε τη γνωστή αρχή δικαίου, ότι η δικαιοσύνη δεν πρέπει µόνο να απονέµεται, αλλά και να φαίνεται ότι απονέµεται.»
Ο δικαστής, σε κάθε υπόθεση λειτουργεί ως ανεξάρτητος και αμερόληπτος κριτής με αποκλειστικό σκοπό την απονομή της δικαιοσύνης, μεταξύ των διαδίκων. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχει οποιαδήποτε ένδειξη από τα τεθέντα, ανωτέρω, δεδομένα, ότι η Δικαστής επιλαμβανόμενη των υποθέσεων του αιτητή, έχει αποστεί από το πιο πάνω καθήκον της. Αντιθέτως, με δεδομένη και την αιτιολογία της απορριπτικής απόφασής της, αυτή, ενήργησε με πλήρη επίγνωση τούτου, προς διαφύλαξη, όπως ξεκάθαρα προκύπτει, του κύρους του ίδιου του Δικαστηρίου και εν γένει της Δικαιοσύνης. Η αρνητική εντύπωση που ο αιτητής έχει σχηματίσει, για δικούς του λόγους, σε σχέση με τη Δικαστή, δεν είναι δυνατό να καταλήξουν σε συμπέρασμα ότι αυτή μεροληπτεί, κατά οποιοδήποτε τρόπο, σε βάρος του. Επομένως, δεν δικαιολογείται η εξαίρεση της Δικαστού από το χειρισμό των υποθέσεων του.
Για τους πιο πάνω λόγους οι αιτήσεις δεν μπορούν να επιτύχουν και απορρίπτονται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της καθ’ ης η αίτηση και εναντίον του αιτητή σε μία μόνο αίτηση, τα οποία καθορίζονται στο ποσό των €1.000 πλέον Φ.Π.Α.
Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/γκ