ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Aίτηση αρ. 56/2024)

(i-Justice)

 

23 Απριλίου, 2024

 

[ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 KAI 9 TΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ CHANTWAY TRADING LIMITED ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 10/04/2024 ΠΟΥ ΕΞΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 482/2019, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.17 Θ.10 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

_________________

Μάριος Παναγίδης για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε., για την  Αιτήτρια.

_________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.:-  Mε την υπό εκδίκαση μονομερή αίτηση, η οποία συνοδεύεται από Έκθεση και από Ένορκη Δήλωση του      κ. Ξάνθου Σαράντη, διευθυντή της αιτήτριας κυπριακής εταιρείας, η τελευταία επιδιώκει την εξασφάλιση άδειας για καταχώριση Αίτησης διά κλήσεως για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται η ενδιάμεση απόφαση ημερ. 10.4.2024, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (στο εξής «το κατώτερο Δικαστήριο»), που εξεδόθη, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της αγωγής 482/2019.

 

Καταγράφεται στην προσβαλλόμενη απόφαση πως με την πιο πάνω αγωγή, η αιτήτρια-ενάγουσα αξίωνε εναντίον της εναγόμενης Δημοκρατίας της Ισημερινής Γουϊνέας «ποσό εξ €5.432.686,44 και $1.456.474,45, δυνάμει τιμολογίων και/ή ως αποζημιώσεις για παράβαση σύμβασης, ημερ. 14.10.2013, που σύναψε με το Εναγόμενο κράτος μέσω εξουσιοδοτημένου από το Υπουργικό Συμβούλιο του ρηθέντος κράτους προσώπου, ως θα μπορούσε να πράξει ο οποιοσδήποτε ιδιώτης.»  

 

Το κατώτερο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του, βρήκε, για λόγους που παραθέτει, πως η επίδοση της αγωγής έπασχε και κατ΄ επέκταση παραμέρισε «ex debito justitiae» την απόφαση ημερ.  6.6.2019, η οποία είχε εκδοθεί λόγω μη καταχώρισης σημειώματος εμφάνισης εκ μέρους της εναγομένης, και αφορούσε στο ποσό των Δολαρίων Αμερικής 1.456.474,45, πλέον τόκους και έξοδα.

 

Για τα διαδικαστικά μέτρα που είχαν ληφθεί πριν από την έκδοση της απόφασης ημερ. 6.6.2019, το κατώτερο Δικαστήριο καταγράφει τα ακόλουθα:

 

·          «Στις 24.2.2019 στα πλαίσια γενικής αίτησης, εκδόθηκε διάταγμα για σφράγιση του κλητηρίου.

·          Η αγωγή με ειδικά οπισθογραφημένο κλητήριο καταχωρήθηκε την 8.3.2019. Στην Έκθεση Απαίτησης τέθηκαν οι εξής ισχυρισμοί:

 

        […]

·          Στη βάση μονομερούς αίτησης ημερ. 8.3.2019, την 19.3.2019 εκδόθηκε διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης της αγωγής ως εξής:

 

1. Εκδοθεί και δια του παρόντος εκδίδεται διάταγμα παρέχον άδεια για την υποκατάστατη επίδοση του Κλητηρίου Εντάλματος της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αγωγής και/ή Ειδοποίησης περί αυτού, στους Εναγόμενους μέσω διεθνούς εταιρείας ταχυμεταφορών «courier» στην κατωτέρω διεύθυνση:

     The Presidency of the Republic of Equatorial Guinea

     1 Santa Marija Str.

     Malabo, Equatorial Guinea.

 2. O χρόνος εντός του οποίου η Εναγόμενη δύναται να καταχωρήσει Εμφάνιση, ορίζεται σε 30 ημέρες από την επίδοση.

3.  Εάν η Εναγόμενη δεν καταχωρήσει εμφάνιση όπως ορίστηκε, τότε οποιαδήποτε αίτηση στην αγωγή, θα θεωρείται ότι της έχει επιδοθεί εφόσον τούτη αναρτηθεί στον Πίνακα Ειδοποιήσεων του Δικαστηρίου για περίοδο εφτά (7) ημερών.

4.  Έξοδα στην πορεία της αγωγής, αλλά όχι εναντίον της Αιτούσας.»

 

Στις 27.1.2023 η εναγόμενη αντέδρασε με την καταχώριση Αίτησης διά κλήσεως, με την οποία αξίωνε τις ακόλουθες θεραπείες:

 

«1.  Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται και/ή ακυρώνεται η επίδοση του ειδικού οπισθογραφημένου κλητηρίου εντάλματος ημερομηνίας 08/03/2019, της υπό των ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής.

2.    Διάταγμα και/ή απόφαση του Δικαστηρίου δια του οποίου να παραμερίζεται και/ή ακυρώνεται (set aside) η απόφαση που εκδόθηκε στην 06/06/2019 εναντίον της εναγόμενης στα πλαίσια της ως άνω αριθμό και τίτλο αγωγής.

3.    Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να παραμερίζεται και/ή ακυρώνεται και/ή παραμερίζεται η παρούσα αγωγή και/ή η εκδοθείσα απόφαση ημερομηνίας 06/06/2019, καθότι τα προαναφερόμενα διαβήματα είναι εξ υπαρχής άκυρα και ως τέτοια δύνανται να ακυρωθούν από το Δικαστήριο.

4.    […]

5.    […]». 

 

Η αιτήτρια-ενάγουσα καταχώρισε ένσταση η οποία βασιζόταν σε δεκαοκτώ λόγους, στο περιεχόμενο των οποίων δεν χρειάζεται να κάνω αναφορά. Το κατώτερο Δικαστήριο αναφέρθηκε στη νομική πτυχή που αφορά στον παραμερισμό δικαστικής απόφασης και στη νομολογία. Αφού έθεσε ενώπιον του το μαρτυρικό υλικό, τα παραδεκτά γεγονότα και το περιεχόμενο των γραπτών αγορεύσεων των ευπαίδευτων συνηγόρων, αποφάσισε, ως ελέχθη, να παραμερίσει την απόφαση.

   

Δεν έχει αμφισβητηθεί, και ορθά, πως η εκδοθείσα, κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, στις 10.4.2024, ενδιάμεση απόφαση, υπόκειται σε έφεση. Παρόμοια θέματα είχα εξετάσει πρόσφατα στην Αναφορικά με την Αίτηση της ACP TRADING I LLC από Cayman Islands για άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, Πολ. Αίτ. Αρ. 40/2024, ημερ. 4.4.2024. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα από την εν λόγω απόφαση: 

 

«Ουκ ολίγες φορές έχει λεχθεί ότι η έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων δεν λειτουργεί ως υποκατάστατο της έφεσης ή των άλλων ένδικων μέσων. Το Προνομιακό Ένταλμα Certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται «ούτε σαν έφεση υπό μεταμφίεση, ούτε ως μέσο επανακρόασης του ζητήματος που εγείρεται» (Βιολάρη (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 1327). Όπως εύστοχα τέθηκε στην Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Πεππή Οφειλέτη/Χρεώστη για τη Χορήγηση Άδειας Καταχώρισης Εντάλματος Certiorari, Πολ. Αίτηση Αρ. 68/2019, ημερ. 9.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:D176: «Είναι γνωστό ότι τα Προνομιακά Εντάλματα κατά προνόμιο δίδονται διότι αποτελούν εξαίρεση της φυσιολογικής πορείας των πραγμάτων που είναι η εξάντληση των άλλων διαθέσιμων ένδικων μέσων ή διαδικασιών ενώπιον του ίδιου του Δικαστηρίου που ανέλαβε εν πρώτοις τη διαδικασία. Η έφεση αποτελεί τον ορθόδοξο και κλασσικό τρόπο ελέγχου μιας δικαστικής απόφασης. Τα Προνομιακά Εντάλματα με πάγια νομολογία δεν έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν την έφεση (Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 404)».  

 

 

Έχω θέσει ενώπιον μου το περιεχόμενο της ικανής γραπτής αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου και τα όσα ανέπτυξε προφορικά ενώπιόν μου. Συμφωνώ πως δεν επιτρέπεται σε ένα πρωτόδικο Δικαστήριο να κρίνει ως Εφετείο απόφαση άλλου πρωτόδικου Δικαστηρίου (Τράπεζας Κύπρου Λτδ ν. Μακρίδη κ.ά. (2012) 1(Β) 1218). Με τον προσήκοντα σεβασμό όμως, διαφωνώ πως εν προκειμένω το κατώτερο Δικαστήριο «εισήλθε στη σφαίρα αρμοδιότητας του Εφετείου».

 

Το κατώτερο Δικαστήριο εκδικάζοντας την αίτηση της εναγομένης, με την οποία ουσιαστικά ζητούσε παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος και της απόφασης που εξεδόθη εναντίον της στις 6.6.2019, λόγω μη καταχώρισης εκ μέρους της σημειώματος εμφάνισης, σημείωσε πως «Άλλο η ισχύς του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας ημερ. 19.3.2019, το οποίο δεν αμφισβητήθηκε, και άλλο το εσφαλμένο ή όχι της επίδοσης. Αν είναι εσφαλμένη η επίδοση και παραμεριστεί η απόφαση ημερ. 6.6.2019, δεν θα υπάρχουν οποιαδήποτε αλληλοαντικρουόμενα διατάγματα». 

 

Δεν με βρίσκει σύμφωνο η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου ότι από την πιο πάνω προσέγγιση του κατώτερου Δικαστηρίου «τίθεται θέμα εξόφθαλμης περίπτωσης έλλειψης και υπέρβασης δικαιοδοσίας, που μοιραία έχει οδηγήσει στην παραβίαση των κανόνων της φυσικής …».   

Εν προκειμένω, το κατώτερο Δικαστήριο αφού άκουσε και τις δύο πλευρές, εξέτασε κατά πόσο η επίδοση του κλητηρίου εντάλματος ήταν καλή, για να καταλήξει πως «η σχετική επίδοση πάσχει, θα πρέπει να παραμεριστεί, ως και η επίδικη απόφαση ex debito justitiae».

 

Το πιο πάνω θέμα ως και τα υπόλοιπα, τα οποία εξέτασε και αποφάσισε, ενέπιπταν στη δικαιοδοσία του. Μάλιστα, όπως υπεδείχθη στην Easygroup Holdings Limited (2016) 1(Β) Α.Α.Δ. 1599:

 

«Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως διαφαίνεται ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία με ομαλή εξέλιξη της διαδικασίας, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού εντάλματος επειδή το πρωτόδικο Δικαστήριο ενδεχομένως να αντιλήφθηκε λάθος ένα νομικό σημείο ή να προέβη σε λανθασμένη ερμηνεία νόμου. (βλ. In Re Χρίστου (1996) 1(Α) Α.Α.Δ. 398), In Re Aίτηση της Marewave Shipping and Trading Co. Ltd (1992) 1(A) A.A.Δ. 116 και Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 878)

 

 

 

Με άλλα λόγια, δεν εξετάζεται τώρα εάν το κατώτερο Δικαστήριο ορθά έκρινε ότι η επίδοση ήταν κακή και ότι η εκδοθείσα απόφαση έπρεπε να παραμερισθεί «ex debito justitiae». Ως ελέχθη, η αιτήτρια έχει στη διάθεσή της το ένδικο μέσο της έφεσης, με το οποίο μπορεί να επικαλεστεί τους ίδιους λόγους που τώρα επικαλείται για ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.

 

Παρόμοια θέμα εξετάστηκαν στην Αναφορικά με την Αίτηση των Pafico Ltd κ.α., για Χορήγηση Άδειας Καταχώρισης Αίτησης για Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, Πολ. Έφ. Αρ. 1/2021, ημερ. 21.9.2021. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

 

«Σε πλήρη συμφωνία με το πρωτόδικο Δικαστήριο, καταλήγουμε ότι δεν επρόκειτο για περίπτωση υπέρβασης εξουσίας ή έκδηλης νομικής πλάνης από το κατώτερο Δικαστήριο.  Ό,τι πραγματικά εγειρόταν ήταν κατά πόσο η απόφαση του κατώτερου Δικαστηρίου ήταν ορθή ή εσφαλμένη.  Προς διαπίστωση τούτου, το ένδικο μέσο της έφεσης, όχι μόνο ήταν διαθέσιμο στους Εφεσείοντες, όπως ορθά υπέδειξε το πρωτόδικο Δικαστήριο, αλλά ήταν και η μόνη δικονομική οδός που θα μπορούσε να επιφέρει το επιθυμητό γι΄ αυτούς αποτέλεσμα.» 

 

 

Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση και/ή συζητήσιμο θέμα (Ανθίμου (1991) 1 ΑΑΔ, 41, 48).

 

Και αν ακόμη διαπίστωνα ότι υπήρχε εκ πρώτης όψεως υπόθεση, αυτό δεν θα ήταν αρκετό για χορήγηση της αιτούμενης άδειας (Αναφορικά με την Αίτηση του ΧΧΧ Mιτέλα για Άδεια για την Καταχώριση Αίτησης για την Έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition, Πολ. Έφ. 43/2019, ημερ. 2.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:A121 και Αναφορικά με την Αίτηση της Ελληνικής Τράπεζας Δημόσια Εταιρεία Λτδ για Άδεια για Καταχώριση Αίτησης για Έκδοση Προνομιακών Ενταλμάτων Certiorari και Prohibition, Πολ. Έφ. Αρ. 108/2018, ημερ. 16.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:A187)

 

Στην τελευταία πιο πάνω απόφαση, αδελφός Δικαστής έκρινε ότι το κατώτερο Δικαστήριο είχε υποπέσει σε έκδηλη νομική πλάνη και ότι υπήρχε νομικό σφάλμα λόγω έκδηλης έλλειψης δικαιοδοσίας. Κατ΄ επέκταση, χορήγησε το Προνομιακό Ένταλμα Certiorari. Στο πλαίσιο όμως έφεσης που ακολούθησε, η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, με παραπομπή στις υποθέσεις Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1(Α) Α.Α.Δ. 878 και Μιτέλα (ανωτέρω), έκανε δεκτή την έφεση και παραμέρισε το εκδοθέν Προνομιακό Ένταλμα Certiorari.

 

Τελειώνοντας, θα πρέπει να σημειώσω πως το κατώτερο Δικαστήριο, αφού βρήκε πως η επίδοση δεν ήταν καλή, έδωσε οδηγίες όπως «Η αιτήτρια-εναγόμενη θα έχει δικαίωμα καταχώρισης σημειώματος εμφάνισης εντός 20 ημερών από σήμερα και ακολούθως να ακολουθηθούν οι Θεσμοί».  Αυτή η προσέγγισή του, εν ουδεμιά περιπτώσει επηρεάζει δυσμενώς την αιτήτρια και ορθά ο ευπαίδευτος συνήγορός της δεν έχει επικαλεστεί την πιο πάνω προσέγγιση για να υποστηρίξει ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις χορήγησης της αιτούμενης άδειας.    

 

Υπό το φως των πιο πάνω, η αίτηση απορρίπτεται.

 

 

 

    Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.

 

 

/ΣΓεωργίου

 

 

 

 

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο