ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση Αρ. 58/2024)
12 Ιουνίου, 2024
[ΔΑΥΙΔ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤIΑΣ, ΤΑ AΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡI ΑΠΟΝΟΜHΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣYΝΗΣ (ΠΟΙΚIΛΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 33/64
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΗΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ P. L. ΑΠΌ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, ΜΟΝΙΜΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ HABEUS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 12 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 5, 6 ΚΑΙ 7 ΤΗΣ Ε.Σ.Δ.Α., ΤΑ ΑΡΘΡΑ 48, 124Α, 125, 127 ΚΑΙ 157 ΕΩΣ 165 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΕΦ.155 ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ, ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ ΠΕΡΊ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΌΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (14/60)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΡΙΑ ΕΝΤΑΛΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ 3554/20, 013485/20, 1714/21, 8584/21 ΚΑΙ 12536/22 ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 169/20
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
1. ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ
2. ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ/ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ/ΥΠΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΙΤΗΤΗ
........................
Λ. Βραχίμης, για Ελένη Βραχίμη & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και Ν. Παναγιώτου (κα), για Παναγιώτου Νικολάου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.
Μ. Μασούρα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Παράνομη θεωρεί ο Αιτητής την κράτηση του στις Κεντρικές Φυλακές, δυνάμει εκτέλεσης φυλακτηρίων ενταλμάτων που εκδόθηκαν από το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού, στη βάση διαταγμάτων διατροφής που εκδόθηκαν σε βάρος του. Αιτείται προς τούτο την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus Ad Subjiciendum, με το οποίο να διατάσσεται η άμεση αποφυλάκισή του.
Ως αναδύεται από τα γεγονότα τα οποία έχουν τεθεί υπόψιν του Δικαστηρίου, ο Αιτητής κατάγεται από τη Ρωσία, διαμένοντας μόνιμα στην Κύπρο. Με την τέως σύζυγό του, απέκτησαν δύο παιδιά που εξακολουθούν να είναι ανήλικα. Στις 03.08.2020, η τέως σύζυγος του, καταχώρισε στο Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού την υπ’ αριθμό 169/2020, Αίτηση Διατροφής, στο πλαίσιο της οποίας εξασφάλισε σε βάρος του προσωρινό διάταγμα διατροφής για τα ως άνω δύο παιδιά του. Στις 11.11.2021, στο πλαίσιο της ως άνω Αίτησης Διατροφής, εκδόθηκε σε βάρος του Αιτητή τελικό διάταγμα διατροφής, για το ποσό των €1.000 μηνιαίως από 01.12.2021. Με δεδομένο ότι ο Αιτητής δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τα ως άνω διατάγματα διατροφής, εκδόθηκαν σε βάρος του διάφορα εντάλματα φυλάκισης, που κατά περίπτωση κάλυπταν συγκεκριμένες περιόδους. Ειδικότερα:
1. Στις 18.12.2020 εκδόθηκε ένταλμα με το οποίο επιβλήθηκε στον Αιτητή ποινή φυλάκισης 2 μηνών, εκτός αν πληρωνόταν το ποσό των €2.805. Το εν λόγω ένταλμα, ως προκρίνεται από την πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση, εκτελέστηκε στις 25.9.2023 και αφού ο Αιτητής έκτισε την ποινή του, ειδικότερα από τις 25.09.2023 - 10.11.2023, επιστράφηκε στον Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
2. Στις 19.03.2021 εκδόθηκε ένταλμα με το οποίο επιβλήθηκε στον Αιτητή ποινή φυλάκισης 3 μηνών, εκτός αν πληρωνόταν το ποσό των €3.505. Το εν λόγω ένταλμα, ως προκρίνεται από την πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση, εκτελέστηκε στις 10.11.2023 και αφού ο Αιτητής έκτισε την ποινή, ειδικότερα από τις 10.11.2023 - 22.01.2024, επιστράφηκε στον Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
3. Στις 22.06.2021 εκδόθηκε ένταλμα με το οποίο επιβλήθηκε στον Αιτητή ποινή φυλάκισης 3 μηνών, εκτός αν πληρωνόταν το ποσό των €9,105. Το εν λόγω ένταλμα, ως προκρίνεται από την πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση, εκτελέστηκε στις 22.01.2024 και εφόσον ο Αιτητής έκτισε την ποινή του, ειδικότερα από τις 22.01.2024 - 03.04.2024, επιστράφηκε στον Πρωτοκολλητή του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
4. Στις 02.12.2022 εκδόθηκε ένταλμα φυλάκισης σε βάρος του Αιτητή, εκτός αν πληρωνόταν το ποσό των €11.005. Το εν λόγω ένταλμα εκτελέστηκε στις 03.04.2024. Ο Αιτητής εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κράτηση δυνάμει της εκτέλεσης του ως άνω εντάλματος φυλάκισης με πιθανή ημερομηνία αποφυλάκισης του τις 14.06.2024, νοουμένου ότι θα επιδείξει καλή διαγωγή και εργατικότητα ως προνοείται στα σχετικά άρθρα του περί Φυλακών Νόμου.
Σημειώνεται ότι, ένταλμα φυλάκισης που επίσης εκδόθηκε σε βάρος του Αιτητή, σε συνάρτηση με το ως άνω διάταγμα διατροφής, ημερομηνίας 03.08.2020, εξοφλήθηκε από τον τελευταίο στις 14.12.2020.
Παρεμβάλλεται ότι στις 21.07.2022, καταχωρήθηκε σε βάρος του Αιτητή, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, Ποινική Υπόθεση. Για την εξασφάλιση της παρουσίας του τελευταίου στο ως άνω Δικαστήριο, κατά την ορισθείσα ως δικάσιμο ημερομηνία, τέθηκαν διάφοροι όροι. Ανάμεσα σε αυτούς, ο Αιτητής κλήθηκε να καταθέσει εγγύηση ύψους €10.000 με ένα αξιόχρεο εγγυητή και να παραδώσει τα ταξιδιωτικά του έγγραφα, όρους που δεν εκπλήρωσε. Η ως άνω Ποινική Υπόθεση, επαναπρογραμματίστηκε σε διάφορες περιπτώσεις, με τελευταία ημερομηνία την 25.09.2023. Καθ’ όλη την πιο πάνω χρονική περίοδο ο Αιτητής δεν είχε ικανοποιήσει τους προαναφερόμενους όρους και παρέμενε υπό κράτηση. Στις 25.09.2023, το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου ακύρωσε τον όρο για καταβολή εγγύησης με αξιόχρεο εγγυητή. Ο Αιτητής, ικανοποιώντας τους όρους εξασφάλισης της εμφάνισης του στο Δικαστήριο, ως αυτοί είχαν πλέον διαμορφωθεί, αντί να αφεθεί ελεύθερος οδηγήθηκε εκ νέου στις κεντρικές φυλακές προς εκτέλεση των ως άνω ενταλμάτων φυλάκισης που εκκρεμούσαν σε βάρος του.
Αποτελεί θέση του Αιτητή ότι η εκτέλεση των ενταλμάτων φυλάκισης που εκκρεμούσαν σε βάρος του, άρχισε κατά τον χρόνο που αυτά απεστάλησαν στις κεντρικές φυλακές, κατά τον ίδιο στις 23.07.2022, καθ’ ον χρόνο ο τελευταίος τελούσε εκεί υπο κράτηση και ως εκ τούτου, κατ’ εφαρμογή ανάλογων μαθηματικών πράξεων η έκτιση της ποινής φυλάκισης του σε σχέση με αυτά, (7 μήνες και 13 ημέρες κατά τους υπολογισμούς του ιδίου) ολοκληρώθηκε στις 07.03.2023. Ως εκ τούτου, υποστηρίζει, η περαιτέρω κράτηση του, μετά την αλλαγή των όρων εξασφάλισης της παρουσίας του στην ως άνω Ποινική Υπόθεση, η οποία έγινε στις 25.09.2023, είναι παράνομη.
Διαφορετική είναι η θεώρηση των πραγμάτων από την πλευρά των καθ’ ων η αίτηση. Παραπέμποντας στις πρόνοιες του άρθρου 124(Α) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ.155), προκρίνεται ότι στις περιπτώσεις όπου πρόσωπο που παραλείπει να συμμορφωθεί με διάταγμα διατροφής, που εκδίδεται δυνάμει του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου και του περί Σχέσεων Γονέων και Τέκνων Νόμου, αφού ακολουθηθεί η σχετική διαδικασία που προβλέπεται στο Νόμο, το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει ένταλμα φυλάκισης εναντίον του επηρεαζόμενου προσώπου για την περίοδο που ορίζεται στο ένταλμα, πράγμα το οποίο και έγινε στην υπό συζήτηση περίπτωση. Παραπέμποντας σε σχετικά τεκμήρια, υποδεικνύουν ότι τα σχετικά εντάλματα φυλάκισης του Αιτητή, ως αποτέλεσμα της μη πληρωμής των διαταγμάτων διατροφής, το σύνολο των οποίων, πλην του εντάλματος φυλάκισης με αριθμό 12536/22, που εκδόθηκε στις 02.12.2022, απεστάλησαν στις κεντρικές φυλακές στη Λευκωσία στις 25.07.2022, δεν εκτελέστηκαν στις 23.07.2022 αλλά τις ημερομηνίες που πιο πάνω έχουν αναφερθεί. Για σκοπούς υπολογισμού του χρόνου φυλάκισης, προκρίνουν, δεν μπορεί να συνυπολογιστούν προηγούμενες ποινές φυλάκισης που εκτίει ένα άτομο. Η κράτηση του Αιτητή, υποστηρίζουν, δεν είναι παράνομη ή αδικαιολόγητη. Ο τελευταίος κρατείται στις κεντρικές φυλακές μετά την εκτέλεση νόμιμα εκδοθέντος εντάλματος φυλάκισης, από αρμόδιο Δικαστήριο. Στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας, υποδεικνύεται, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει τη δυνατότητα να εξετάσει κατά πόσο το Οικογενειακό Δικαστήριο ορθά εξέδωσε τα σχετικά εντάλματα.
Πριν από την ενασχόληση με τα ουσιαστικότερα των ζητημάτων που απασχολούν στην παρούσα, στρέφοντας κατά προτεραιότητα την προσοχή στο ζήτημα που τίθεται ως προδικαστική ένσταση από την πλευρά των καθ’ ων η αίτηση, το γεγονός δηλαδή ότι δεν περιλαμβάνεται στην αίτηση η νομική βάση επί της οποίας αυτή εδράζεται, δεν χρειάζεται αισθάνομαι να λεχθούν πολλά. Με δεδομένη τη φύση της αίτησης, ειδικότερα του γεγονότος ότι αφορά και πραγματεύεται ένα από τα πλέον θεμελιώδη δικαιώματα, την ελευθερία του ανθρώπου, σε συνδυασμό θεωρούμενου με το γεγονός ότι οι καθ’ ων η αίτηση παρουσιάζονται, όχι μόνο να αντιλαμβάνονται πλήρως το αντικείμενο της αίτησης, τη στόχευση και την αιτούμενη θεραπεία, συμμετέχοντας και καταχωρώντας σχετική ένσταση, χωρίς να επηρεάζεται οποιοδήποτε δικαίωμα τους, κρίνεται ότι, στην υπο συζήτηση περίπτωση, η παράλειψη αυτή δεν θα μπορούσε από μόνη της, να έχει καταλυτική επίδραση στην τύχη της Αίτησης. Έχοντας άλλωστε κατά νου τις δυνατότητες που παρέχονται στο Δικαστήριο μέσω των Κανονισμών 14 και 15 του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018, ως έχει τροποποιηθεί, η απαλλαγή της αίτησης από την ως άνω παρατυπία, αυτεπάγγελτα, κρίνεται δικαιολογημένη.
Στην υπόθεση Δημητράκης Χ'Σάββας (1993) 1 Α.Α.Δ. 102, αναφέρθηκε ότι:
«Το Habeas Corpus ad subjiciendum είναι προνομιακή διαδικασία για τη διασφάλιση της ελευθερίας του πολίτη. Παρέχει αποτελεσματικό μέσο άμεσης απελευθέρωσης από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση, είτε στη φυλακή, είτε σε ιδιωτικό χώρο, από Αρχή ή ιδιώτη. Απαραίτητη προϋπόθεση δι' έκδοση του εντάλματος η απόδειξη, εκ μέρους του αιτούντος, του παράνομου της κράτησης ή φυλάκισης (Βλέπε Καρφοπούλου (1998) 1 A.Α.Δ. 55).»
Ομοίως, στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Κυριάκου Ζάνα (2013) 1(Β) Α.Α.Δ. 1156, 1162-3 αναφέρθηκε ότι:
«Η ελευθερία του ατόµου είναι το ύψιστο αγαθό που πρέπει να διασφαλίζεται σε κάθε δηµοκρατική κοινωνία, διεπόµενη από το κράτος δικαίου. Σε περίπτωση παράνοµης κράτησης ή περιορισµού προσφέρεται η δυνατότητα στον πολίτη να αµφισβητήσει τη νοµιµότητα της τοιαύτης κράτησης, µέσω του προνοµιακού εντάλµατος Habeas Corpus Ad Subjiciendum.
Το ένταλµα Habeas Corpus είναι άµεσο δραστικό µέτρο για την απελευθέρωση ατόµου από παράνοµη ή αδικαιολόγητη κράτηση, είτε αυτή ενεργείται από δηµοσία αρχή, ή ιδιώτη. Είναι µια θεραπεία η οποία επικεντρώνεται στο πρόσωπο που τελεί υπό κράτηση.»
Το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζοντας αίτηση του είδους περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας της κράτησης (Δημοκρατία ν. Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 858). Κατ’ επανάληψη έχει υποδειχθεί ότι δεν εκδίδεται ένταλμα Habeas Corpus για πρόσωπα τα οποία έχουν καταδικαστεί και εκτίουν την ποινή τους. Η μόνη περίπτωση κατά την οποία το Δικαστήριο μπορεί να εκδώσει ένταλμα του είδους, είναι να ικανοποιηθεί ότι ο φυλακισμένος κρατείται πέραν του χρόνου της ποινής που του έχει επιβληθεί ή κρατείται εάν το χρονικό διάστημα της επιβληθείσας ποινής έχει παρέλθει (Φανιέρος ν. Διευθυντή Φυλακών (2004) 1(Β) Α.Α.Δ. 937, και Halsbury’s Laws of England, 3η έκδοση, τόμος 11, παρ. 62).
Το ένταλμα Habeas Corpus, ως υποδεικνύεται και στο σύγγραμμα “Προνομιακά Εντάλματα (Αρχές και Υποθέσεις)” του Π. Αρτέμη, σελ. 78 κ.επ., με παραπομπή σε σχετική νομολογία, αποτελεί μέτρο άμεσο και δραστικό για την απελευθέρωση ενός ατόμου που τελεί υπό παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση. Δεν πρόκειται για τιμωρητικό μέτρο ούτε μέτρο προς αποζημίωση. Εν πάση περιπτώσει, δεν δικαιολογείται η έκδοση του όταν η κράτηση παύσει (βλ. Halsbury’s Laws of England, 4th ed., Vol. 11, σελ. 771, παρ. 1456).
Στην υπό συζήτηση περίπτωση, στη βάση όλων όσων έχουν τεθεί υπόψιν του Δικαστηρίου, ο Αιτητής φαίνεται να έχει ήδη εκτίσει περιόδους φυλάκισης που αφορούν τα εντάλματα φυλακίσεως με αρ. 013485/20, 1714/21 και 8584/21 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Συνακόλουθα, στα πλαίσια διαδικασίας ως η υπό συζήτηση, δεν θα μπορούσε, ούτος ή άλλως να απασχολήσει το Δικαστήριο το ζήτημα της παράνομης ή τυχόν αδικαιολόγητης παρελθούσας κράτησης του Αιτητή, για τον χρόνο που τα ως άνω εντάλματα φυλάκισης παρουσιάζονται να κάλυπταν. Μετά την έκτιση της ποινής, ζήτημα παράνομης και αδικαιολόγητης κράτησης, δεν μπορεί να απασχολήσει στα πλαίσια διαδικασία ως η υπό συζήτηση.
Ούτε η εισήγηση από την πλευρά του Αιτητή για διασύνδεση του χρόνου για τον οποίο τελούσε υπο κράτηση, ενόψει του γεγονότος ότι δεν κατάφερε, μεταξύ άλλων, να εκπληρώσει συγκεκριμένους όρους που τέθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου οι οποίοι θα διασφάλιζαν την παρουσία του σε Ποινική Υπόθεση που εκκρεμούσε σε βάρος του ενώπιον του ως άνω Δικαστηρίου, με τον χρόνο φυλάκισης που προέβλεπαν τα σχετικά εντάλματα φυλάκισης που τον αφορούσαν, μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ο χρόνος για τον οποίο τελούσε υπο κράτηση, για διαφορετικό λόγο, δεν θα μπορούσε να «πιστωθεί» στον αιτητή, κατά τρόπο που να συντρέχει με τον χρόνο φυλάκισης που προβλεπόταν στα σχετικά εντάλματα φυλάκισης του. Ο Αιτητής, βρισκόταν στη φυλακή για άλλο λόγο και όχι λόγω των ενταλμάτων φυλάκισης του. Δεν θα μπορούσε, προφανώς, να συνυπολογιστεί ο χρόνος που ο Αιτητής παρέμενε υπό κράτηση ενόψει της αδυναμίας ικανοποίησης όρων που τέθηκαν από άλλο Δικαστήριο για σκοπούς άλλης διαδικασίας. Το αδικαιολόγητο της ως άνω προσέγγισης, υπο τις περιστάσεις, καταγράφεται ως «παράδοξο» και στο σκεπτικό της υπόθεσης Χαραλάμπους άλλως Στηβ (2004) 1(Β) Α.Α.Δ. 1273, στην οποία παρέπεμψε ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή.
Των ως άνω λεχθέντων, δεν παραβλέπω το γεγονός ότι ο Αιτητής εξακολουθεί να τελεί υπό κράτηση στο πλαίσιο της εκτέλεσης, στις 03.04.2024, του εντάλματος φυλάκισης με αρ. 12536/22. Κατ’ επανάληψη έχει υποδειχθεί από τη νομολογία των Δικαστηρίων μας, ότι δεν εκδίδεται ένταλμα Habeas Corpus αναφορικά με πρόσωπα τα οποία, κατ’ εφαρμογή σχετικής νομοθεσίας, έχουν φυλακιστεί από νόμιμα συσταθέν Δικαστήριο, η απόφαση του οποίου δεν έχει τύχει αναθεώρησης, κατ’ εφαρμογή των ανάλογων ένδικων διαβημάτων.
Στην υπό συζήτηση περίπτωση, με δεδομένη την μη αμφισβήτηση, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, της νομιμότητας του ως άνω εντάλματος φυλάκισης, εκδοθέντος από αρμόδιο προς τούτο Δικαστήριο, είναι φανερό ότι η έκτιση της ποινής που αυτό προβλέπει από τον Αιτητή, δεν παραπέμπει σε παράνομη και αδικαιολόγητη φυλάκιση του τελευταίου, κατά τρόπο που να δικαιολογεί την αιτούμενη παρέμβαση του Δικαστηρίου.
Συνεκτιμώντας όλα όσα έχουν τεθεί ενώπιων του Δικαστηρίου, τον τρόπο δράσης και λειτουργίας των αρμόδιων αρχών και οργάνων της Δημοκρατίας, με δεδομένη την μη λήξη της περιόδου έκτισης της ποινής που προβλέπεται στο ως άνω ένταλμα φυλάκισης του Αιτητή, ημερομηνίας 02.12.2022 (Αρ.12536/2022), οι αιτιάσεις και τα παράπονα του τελευταίου, κρίνονται ανεδαφικά.
Ως εκ τούτου η Αίτηση απορρίπτεται.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/κβπ