ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Δικαιοδοσία δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) του Ν.33/1964
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ
Αίτηση Αρ. 5/2023
2 Ιουλίου, 2024
[Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Α. ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]
Αναφορικά με την Αίτηση του Μάρκου Κουζάλη (αποβιώσαντα, διά του διαχειριστή της περιουσίας του, Τζιοβάνη Κουζάλη)
Αναφορικά με νομικά θέματα που προκύπτουν από την Απόφαση του Εφετείου
Αρ. Υπόθεσης Ε4/2018 – Πολιτικής Δικαιοδοσίας Ημερομηνίας 28/09/2023
ΜΕΤΑΞΥ:
ΜΑΡΚΟΥ ΚΟΥΖΑΛΗ (ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΑ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΖΙΟΒΑΝΗ ΚΟΥΖΑΛΗ)
Εφεσείοντας στο Εφετείο
ΚΑΙ
GORDIAN HOLDINGS LIMITED
Εφεσίβλητη στο Εφετείο
...............
Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 2/2/2024
για τροποποίηση της αίτησης
Γ.Φ. Πιττάτζης για Γιώργος Φ. Πιττάτζης ΔΕΠΕ, για τον Αιτητή
Μ. Αβραάμ (κα) για Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ, για τον Καθ’ου η Αίτηση
----------------------------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ. Υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου, αίτηση για τροποποίηση της κύριας αίτησης, η οποία καταχωρίστηκε δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964, (Ν.33/1964), όπως έχει τροποποιηθεί, (ο Νόμος). Στις 10.1.2024, ημερομηνία κατά την οποία αυτή ήταν ορισμένη για εξέταση, υποδείχθηκε στον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή ότι το περιεχόμενο της δεν συνάδει με τις απαιτήσεις, ειδικά, του Μέρους 2 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2023. Αυτό προβλέπει για τον τύπο και το περιεχόμενο της αίτησης που υποβάλλεται στο Ανώτατο Δικαστήριο για χορήγηση άδειας, δυνάμει της προαναφερθείσας διάταξης του Νόμου. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει αναφορά σε αυτή σε κάποιο λόγο, στη βάση του οποίου να ζητείται να εξεταστούν τα νομικά θέματα που αναφέρεται ότι προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου στην Πολιτική Έφεση Αρ. Ε4/2018, ημερομηνίας 28.9.2023.
Εν πάση περιπτώσει, ο ευπαίδευτος συνήγορος δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να αγορεύσει επί της κύριας αίτησης. Δεδομένης, όμως, της προηγηθείσας υπόδειξης του Δικαστηρίου, ζήτησε χρόνο να εξετάσει το θέμα δηλώντας, συγχρόνως, ευθαρσώς, ότι είχε «πλήρη άγνοια», για τους προαναφερθέντες νέους Κανονισμούς. Η ευπαίδευτη συνήγορος για την καθ’ ης η αίτηση, συγκατένευσε στο αίτημα να δοθεί χρόνος στο συνάδελφο της, για το σκοπό που αυτός είχε αναφέρει.
Ως αποτέλεσμα, των διαμειφθέντων κατά την προαναφερθείσα ημερομηνία, καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση για τροποποίηση. Οι αιτούμενες τροποποιήσεις φαίνονται στο σώμα της αίτησης. Διαπιστώνεται ότι σε αυτή καθορίζονται κάποιοι λόγοι επί τη βάσει των οποίων ζητείται όπως χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια, όπως έχει προαναφερθεί. Η πλευρά των καθ’ ης η αίτηση αντέδρασε με την καταχώρηση ένστασης, στην οποία προβάλλει διάφορους λόγους, επιδιώκοντας την απόρριψη της αίτησης για τροποποίηση, ως συνεπακόλουθο, ενδεχόμενα, και της κύριας αίτησης για παραχώρηση άδειας, δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου.
Κατ’ αρχάς, να λεχθεί ότι δεν διαπιστώνεται κακοπιστία από μέρους του συνηγόρου του αιτητή και αυτό φαίνεται από την ίδια τη δήλωση του, όσον αφορά το λόγο γιατί δεν συμμορφώθηκε, εξ αρχής, με τις απαιτήσεις του σχετικού μέρους των Κανονισμών. Είναι γεγονός ότι το άρθρο 9(3)(γ) του Νόμου, προβλέπει για την, καινοτόμο, τρίτου βαθμού δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ενώ νεοφανείς είναι και οι σχετικοί Κανονισμοί που υποστηρίζουν τη διαδικασία σε σχέση με αυτή. Εν πάση περιπτώσει, προς το σκοπό προώθησης οποιασδήποτε από τις δικαιοδοσίες του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου, προβλέπονται στους προαναφερθέντες Κανονισμούς και ειδικά στον Κ. 8(1) ότι: «Οποιαδήποτε παράλειψη διαδίκου να συμμορφωθεί με τους Κανονισμούς, δεν καθιστά τη διαδικασία άκυρη ή ακυρώσιμη.». Η πιο πάνω πρόβλεψη αντανακλά την παρόμοια πρόνοια στη Δ.64 Κ.1, η οποία είχε αποδειχθεί σωτήρια σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με τους ισχύοντες, τότε, Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση στην υπόθεση Cybarco Ltd v. Rawnselo Trading Co Ltd (2002) 1 A.A.Δ. 1288. Το ακόλουθο απόσπασμα, από τη σελίδα 1291 αυτής, είναι ενδεικτικό της αρχής επί της οποίας η Δ.64 έτυχε εφαρμογής:
«Η εξίσωση όμως, που επέφερε η νέα Διαταγή, της κάθε μορφής παράλειψης διαδίκου να συμμορφωθεί με τους τύπους ή άλλες διατάξεις του Διαδικαστικού Κανονισμού, με διορθώσιμη παρατυπία, στην οποία απέβλεψαν οι πιο δικαιοκρατικές αντιλήψεις, που διαπνέουν τη Δ.64 επιτρέπουν από το 1995, υπό προϋποθέσεις, τη διάσωση έφεσης στην οποία ελλείπει η αιτιολογία, όπως ακριβώς είναι η κρινόμενη περίπτωση.»
Επιπρόσθετα, πέραν των οδηγιών που το Δικαστήριο έχει εξουσία να δώσει ως, «θεωρεί κατάλληλες, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της μη συμμόρφωσης και γενικά τις περιστάσεις της υπόθεσης», (Κ.8(2)), υπάρχει και η δυνατότητα, δυνάμει του Κ.33, για καταχώρηση αίτησης, προς το σκοπό τροποποίησης εγγράφου που καταχωρείται στο πλαίσιο διαδικασίας ενώπιον του. Εν προκειμένω ο αιτητής επιζητεί τη συνδρομή του συγκεκριμένου κανονισμού για την τροποποίηση της κύριας αίτησης.
Πλέον σημαντική, όμως, ως προς το σκοπό των Κανονισμών, είναι η πρόνοια στον Κ.3. Σύμφωνα με αυτό, το Δικαστήριο, κατά την ενάσκηση της εξουσίας του, σε σχέση με οποιαδήποτε διαδικασία ενώπιον του, λαμβάνει υπόψη ότι, «Πρωταρχικός σκοπός των Κανονισμών είναι να διασφαλιστεί το δικαίωμα πρόσβασης στο Δικαστήριο και ότι το Δικαστήριο θα λειτουργεί δίκαια και αποτελεσματικά». Επίσης, λαμβάνει υπόψη, ότι σε κάθε περίπτωση «…πρέπει να ερμηνεύει και να εφαρμόζει τους Κανονισμούς με σκοπό τη διασφάλιση της πρόσβασης σε αυτό κατά τρόπο δίκαιο και αποτελεσματικό και προς αποφυγή αχρείαστων διαδικασιών σε σχέση με διαδικαστικά θέματα», (Κ.3). Ο συγκεκριμένος Κανονισμός, που είναι στο πνεύμα του Μέρους 1 (Πρωταρχικός σκοπός) των νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, κατευθύνει το Δικαστήριο μακριά από τυπολατρικές προσεγγίσεις και στη στόχευση, αντιθέτως, της διαδικασίας, στην εξέταση, σε κάθε περίπτωση, της ουσίας της, παρακάμπτοντας σκόπιμες δικονομικές περιπλοκές και τακτικές κωλυσιεργίες. Ο σκοπός της παραχώρησης άδειας, εφόσον τούτο επιτευχθεί, θα είναι ο καθορισμός του δικαίου όπως η πρόνοια του άρθρου 9(3)(γ) του Νόμου ορίζει.
Στην προκειμένη περίπτωση, η αίτηση για τροποποίηση προς το σκοπό καθορισμού του λόγου ή των λόγων επί των οποίων θα εξεταστούν τα εγειρόμενα νομικά θέματα, κρίνεται δικαιολογημένη. Ικανοποιείται έτσι ο πρωταρχικός σκοπός της διασφάλισης του δικαιώματος του αιτητή για πρόσβαση στο Δικαστήριο. Έχει ήδη αναφερθεί πως δε διαπιστώνεται οποιαδήποτε κακοπιστία από μέρους του αιτητή ή του δικηγόρου του και ειδικά στο να αντιληφθούν ορθά την αδήριτη ανάγκη για προσδιορισμό του νομικού πεδίου στο πλαίσιο του οποίου πρέπει να εξεταστούν τα προβαλλόμενα νομικά θέματα.
Για τους λόγους που έχουν προαναφερθεί, η αίτηση επιτυγχάνει ως έχει. Τα έξοδα να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της κυρίως αίτησης.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/γκ