ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 72/2024)
4 Ιουλίου, 2024
[Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ AΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜHΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. ALPHA BANK CYPRUS LIMITED (HE923), 2. SKY CAC LIMITED (HE 428187), 3. ALPHA CREDIT ACQUISITION COMPANY LIMITED (HE 404233), 4. AGI-CYPRE ERMIS LIMITED (HE 338005), 5. AGI-CYPRE PROPERTY 13 LIMITED (HE 388003), 6. AGI- CYPRE PROPERTY 14 LIMITED (HE 388076), 7. AGI-CYPRE PROPERTY 15 LIMITED (HE 388008), 8. AGI-CYPRE PROPERTY 16 LIMITED (HE 388018), 9. AGI-CYPRE PROPERTY 17 LIMITED (HE 387998), 10 AGI-CYPRE PROPERTY 18 LIMITED (HE 388000), 11. AGI-CYPRE PROPERTY 19 LIMITED (HE 388004), 12. AGI-CYPRE PROPERTY 20 LIMITED (HE 388006) ΚΑΙ 13. AGJ-CΥPRE RES PAFOS LIMITED (HE 388107) ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI.
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ (EX-PARTE) ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16/04/2024 ΣΤΗΝ ΜΟΝΟΜΕΡΗ (EX PARTE) ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 02/04/2024 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΔ ΠΑΦΟΥ ΑΓΩΓΗ ΥΠ. ΑΡΙΘΜΟ 365/23 ALPHA BANK CYPRUS LIMITED ΚΑ. V ALPHA PANARETΙ PUBLIC LTD Κ.Α.
.................
Αίτηση Εξαίρεσης του Δικαστηρίου ημερ. 27.5.24
Στ. Πολυβίου (κα) μαζί με Π. Μακρίδη, για Χρυσαφίνης & Πολυβίου Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές/Καθ’ ων η Αίτηση.
Π. Βορκάς, για Μιχάλης Βορκάς & Συνεργάτες και για Ανδρέας Θ. Μαθηκολώνης & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ’ ων η Αίτηση/Αιτητές
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΑΥΙΔ, Δ.: Στις 02.05.2024, το παρόν Δικαστήριο παραχώρησε άδεια για καταχώριση διά κλήσεως Αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari σε σχέση με το μονομερώς εκδοθέν Διάταγμα Eιδικής Αποκάλυψης, ημερομηνίας 16.04.2024 και/ή σχετικής αιτιολογημένης απόφασης που εκδόθηκε στα πλαίσια της Αγωγής Αρ. 365/2023 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου.
Ως οι οδηγίες του Δικαστηρίου, σχετική διά κλήσεως Αίτηση καταχωρήθηκε και επιδόθηκε προς τους καθ’ ων η Αίτηση. Οι τελευταίοι, εμφανίστηκαν στη διαδικασία, προωθώντας παράλληλα την υπό συζήτηση αίτηση εξαίρεσης του παρόντος Δικαστηρίου από την εκδίκαση της υπό τον ως άνω αριθμό Πολιτικής Αίτησης.
Την αίτηση εξαίρεσης συνοδεύει και υποστηρίζει ένορκη δήλωση του Ανδρέα Ιωάννου, διευθυντή ομίλου εταιρειών «Όμιλος Alpha Panareti», στον οποίο, ως εξηγεί, ανήκουν και οι αιτήτριες στην παρούσα εταιρείες. Ο ως άνω ομνύων, δηλώνοντας εξ αρχής πως με την προώθηση της υπο συζήτηση αίτησης «ουδεμία μομφή προς το Έντιμο Δικαστήριο απορρέει» ούτε αμφισβητείται το κύρος, η εντιμότητα, η ικανότητα και αμεροληψία του Δικαστηρίου, και ότι μοναδικός της σκοπός είναι να διαφυλαχθεί η αντικειμενικότητα του Δικαστηρίου, προβάλλει τη θέση πως το γεγονός ότι το παρόν Δικαστήριο, λειτουργώντας ως Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στις 07.12.2022, επιλήφθηκε των Εταιρικών Αιτήσεων 645/22 και 655/22, στα πλαίσια των οποίων εξέδωσε αντίστοιχα Διατάγματα Επικύρωσης Σχεδίων Διακανονισμού και Συγχώνευσης, θα πρέπει να εξαιρεθεί από την εκδίκαση της ως άνω Πολιτικής Αίτησης, αφού «ουδέν στίγμα δεν πρέπει να αφεθεί ακόμη και δυνητικά να επιμολύνει τη σκέψη οποιουδήποτε ουδέτερου ή μη κριτή σε σχέση με την αντικειμενικότητα του Σεβαστού Δικαστηρίου».
Το πιο πάνω, υποστηρίζουν οι αιτητές, είναι δυνατόν να συμβεί, αφού τα Διατάγματα Επικύρωσης Σχεδίων Διακανονισμού και Συγχώνευσης, σύμφωνα πάντα με την εκδοχή των τελευταίων, εκδόθηκαν παράνομα, παράτυπα και κατά παραπλάνηση του ως άνω Δικαστηρίου, χωρίς να τεθούν υπόψη του, στα πλαίσια των σχετικών Εταιρικών Αιτήσεων, έγγραφα όπως αυτά που αφορά και αναφέρονται στο Διάταγμα Ειδικής Αποκάλυψης, ημερομηνίας 02.04.2024, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Αγωγής Αρ.365/2023, Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και αποτελεί το εγκαλούμενο διάταγμα στην δια κλήσεως Αίτηση. Από τη στιγμή που υφίσταται η ευχέρεια να εκδικαστεί η δια κλήσεως Αίτηση από άλλο Δικαστή, καταλήγουν, τούτο μπορεί να αποφευχθεί.
Οι αιτητές στην δια κλήσεως Αίτηση αντέδρασαν στο πιο πάνω αίτημα, καταχωρώντας σχετική ένσταση. Μέσω της ένορκης δήλωσης που τη συνοδεύει, επαναλαμβάνονται ουσιαστικά οι προβαλλόμενοι λόγοι ένστασης. Προκρίνοντας ότι η έκφραση δικαστικής κρίσης εκ μέρους του Δικαστηρίου, υπό άλλη θέση και λειτούργημα, στα πλαίσια των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων 645/22 και 655/22, δεν δικαιολογεί το συγκεκριμένο αίτημα εξαίρεσης του Δικαστηρίου, υποδεικνύουν παράλληλα ότι οι αιτιάσεις και δικαιολογίες οι οποίες προκρίνονται από την πλευρά των αιτητών προς υποστήριξη του αιτήματος εξαίρεσης του φυσικού Δικαστή της υπόθεσης, επ’ ουδενί δεν δικαιολογούν τη δημιουργία ή εντύπωση στο μυαλό του ενημερωμένου, μέσου πολίτη, ότι υπάρχει πιθανότητα προκατάληψης και/ή έλλειψης αντικειμενικότητας του παρόντος Δικαστηρίου. Τυχόν έγκριση του αιτήματος, υποστηρίζουν, θα οδηγήσει στο αποτέλεσμα οι αιτητές, παραθέτοντας αόριστους και/ή αβάσιμους ισχυρισμούς και υπόνοιες, χωρίς νομικό και/ή πραγματικό έρεισμα, ουσιαστικά να επιλέγουν το Δικαστήριο που θα επιληφθεί της υπόθεσης τους. Η ορθή απονομή της δικαιοσύνης, καταλήγουν, επιτάσσει την απόρριψη του αιτήματος, μέσω του οποίου οι Αιτητές, ως εισηγούνται, ουσιαστικά επιχειρούν να επιλέξουν το Δικαστήριο που θα επιληφθεί των επίδικων ζητημάτων που αφορά η υπο τον ως άνω αριθμό και τίτλο Πολιτική Αίτηση.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι, ως οι οδηγίες του Δικαστηρίου, προνόησαν να καταγράψουν και να θέσουν υπόψιν του Δικαστηρίου τις θέσεις τους. Τούτο έπραξαν και διά ζώσης στην έκταση που έκριναν αναγκαίο κατά την ακρόαση της αίτησης. Το Δικαστήριο, με πολλή προσοχή έχει σημειώσει τις αναφορές, τοποθετήσεις και εισηγήσεις των πλευρών, λαμβάνοντας υπόψιν τόσο τα επιχειρήματα όσο και τις νομικές αυθεντίες στις οποίες αναφέρθηκαν, όπως και άλλες, σχετικές πάντα με το ζήτημα που εδώ απασχολεί.
Παρεμβάλλεται ότι κατά την ημερομηνία της ακρόασης της υπο συζήτηση αίτησης, οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών έθεσαν υπόψη του Δικαστηρίου ότι σχετικές αιτήσεις Παραμερισμού των Διαταγμάτων Επικύρωσης των Σχεδίων Διακανονισμού και Συγχώνευσης που εκδόθηκαν στο πλαίσιο των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων 645/22 και 655/22, οι οποίες στο μεσοδιάστημα είχαν καταχωρηθεί και προωθούντο στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας από την πλευρά των αιτητών στην παρούσα, διακόπηκαν στις 26.06.2024 και 20.06.2024 αντίστοιχα, από την πλευρά των τελευταίων, με έξοδα προς όφελος της πλευράς των καθ’ ων η αίτηση, παραμένοντας προς δικαστική κρίση και απόφαση μόνο το ζήτημα κατά πόσο η ως άνω διακοπή έγινε άνευ βλάβης, όπως ισχυρίζεται η πλευρά των αιτητών ή ανεπιφύλακτα, ως ισχυρίζεται η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση.
Η αμεροληψία και ανεξαρτησία του Δικαστή, όπως έχει υποδειχθεί στην DE.T. Domiki Investment Ltd v. Iron Mountain Cyprus Ltd κ.α., Αίτηση Αρ. 1/2024, ημερ. 18.01.2024, αποτελεί μια από τις βασικότερες αρχές αν όχι τη βασικότερη αρχή δικαίου, με θεμελιακή σημασία στην απονομή της δικαιοσύνης. Σημειώθηκε παράλληλα πως συνδέεται με τη γνωστή αρχή δικαίου, ότι η δικαιοσύνη δεν πρέπει να απονέμεται αλλά και να φαίνεται ότι απονέμεται. Στην εν λόγω απόφαση, επαναλήφθηκε ο λόγος της Πίτσιλλος ν. Δημοκρατίας κ.α. (1994) 1 Α.Α.Δ. 268, ότι δηλαδή «το κριτήριο για εξαίρεση Δικαστή είναι η δημιουργία δικαιολογημένης εντύπωσης ύπαρξης πραγματικής πιθανότητας προκατάληψης από το Δικαστή στο νου του μέσου εχέφρονα πολίτη, ο οποίος γνωρίζει όλα τα γεγονότα. Εικασίες και καχυποψίες μόνο δεν είναι αρκετές».
Το κριτήριο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι κατά πόσο στο μυαλό του μέσου εχέφρονα πολίτη, που γνωρίζει τα γεγονότα, δικαιολογημένα δημιουργείται εντύπωση περί ύπαρξης πιθανότητας προκατάληψης. Ως τέθηκε στην υπόθεση Typye v. Αστυνομίας (2008) 2Α.Α.Δ. 279:
«Ο αντικειμενικός παρατηρητής δεν είναι ασφαλώς ο τυχαίος απληροφόρητος άνθρωπος που θα μπορούσε να σχηματίσει μια βεβιασμένη εντύπωση παρασυρόμενος από την υποκειμενική του μονομερή και αποσπασματική αντίληψη, αλλά εκείνος ο οποίος, με ολοκληρωμένη πληροφόρηση και κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των διαδικασιών στα πλαίσιά τους, μπορεί έτσι να καταλήξει σε μια αντάξια της αντικειμενικότητας του άποψη ως προς το ζητούμενο.»
Στην υπόθεση Συμεού (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 974, σημειώθηκε ότι το τεκμήριο αμεροληψίας του Δικαστή μπορεί να ανατραπεί, εξεταζόμενο με βάση τόσο το υποκειμενικό κριτήριο, δηλαδή την προσωπική περίπτωση του κάθε Δικαστή, όσο και με βάση το αντικειμενικό κριτήριο, δηλαδή κατά πόσον ο Δικαστής έδωσε εγγυήσεις ικανοποιητικές, για να αποκλείσουν οποιαδήποτε εύλογη αμφιβολία περί έλλειψης αμεροληψίας. Το Δικαστήριο, παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, Κυπριακή αλλά και διεθνή, επανέλαβε ότι το κριτήριο προκατάληψης για εξαίρεση ενός Δικαστή, είναι κατά πόσο θα δημιουργηθεί η εντύπωση στο μυαλό του μέσου εχέφρονα πολίτη, ο οποίος γνωρίζει όλα τα γεγονότα, ότι υπάρχει πράγματι πιθανότητα προκατάληψης από το Δικαστή. Παράλληλα, υπέδειξε τη σημαντική αρχή της νομολογίας, ότι ο Δικαστής δεν εξαιρείται ανάλογα με τις επιθυμίες των διαδίκων, οι οποίοι, δεν έχουν δικαίωμα να καθορίζουν τη σύνθεση του Δικαστηρίου. Ούτε βεβαίως η ευαισθησία του Δικαστή μπορεί να αποτελέσει οδηγό για τη διαπίστωση κωλύματος, αφού παραίτηση του τελευταίου από το καθήκον του να επιλαμβάνεται των υποθέσεων που του ανατίθενται, ενέχει ορατούς κινδύνους για την απονομή της δικαιοσύνης, με ορατό το ενδεχόμενο ο διάδικος να επιλέγει ουσιαστικά τον Δικαστή που θα τον Δικάσει. Όπως υπεδείχθη στην υπόθεση Μιχαηλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Πολ. Εφ. Αρ. 125/2007, και άλλες, ημερ. 26.04.2008, η εγρήγορση για διασφάλιση των δικαιωμάτων ενός διαδίκου και η αδιαμφισβήτητη ανάγκη για διαφάνεια στην απονομή της δικαιοσύνης, δεν επιτρέπουν την αβασάνιστη ή εν πάση περιπτώσει αδικαιολόγητη παραίτηση ενός Δικαστή από το καθήκον του να εκδικάσει την υπόθεση που του αναλόγισε, οδηγώντας στην αναγνώριση δικαιώματος ενός διαδίκου να επιλέγει τον Δικαστή που θα δικάσει την υπόθεσή του, χαρακτηρίζοντας μια τέτοια εξέλιξη ως ολέθρια για το σύστημα απονομής της δικαιοσύνης.
Επανερχόμενος στην υπό συζήτηση περίπτωση, ως έχει ήδη σημειωθεί, από την πλευρά των αιτητών δεν εγείρεται ζήτημα υποκειμενικής αμεροληψίας του Δικαστηρίου. Αντίθετα, ως διακηρύχθηκε από τον ομνύοντα Ανδρέα Ιωάννου και επαναλήφθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των Αιτητών, η αντικειμενικότητα, εντιμότητα, κύρος, ικανότητα, εμπειρία και αμεροληψία του Δικαστηρίου δεν αμφισβητούνται. Ούτε προτάσσεται οποιαδήποτε μομφή ως προς τον τρόπο άσκησης της Δικαστικής του κρίσης, καθ’ ον χρόνο επιλαμβανόταν, το 2022, των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων 645/22 και 655/22 και της έκδοσης των σχετικών διαταγμάτων. Ως υποστηρίζει η πλευρά των αιτητών, εδράζουν το αίτημα τους για εξαίρεση του παρόντος Δικαστηρίου από την εκδίκαση της δια κλήσεως Αίτησης, με μοναδικό σκοπό «να διαφυλαχθεί προς κάθε τρίτο μέσο παρατηρητή η αντικειμενικότητα του Δικαστηρίου στη βάση όσων ακριβώς τίθενται σήμερα ενώπιων του», επικαλούμενοι την κατά τους ίδιους παραπλάνηση και απόκρυψη ουσιωδών στοιχείων και πληροφοριών από την πλευρά των αιτητών στην δια κλήσεως Αίτηση, ειδικότερα καθ’ ον χρόνο εμφανίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, σε πρότερο χρόνο, όταν το τελευταίο υπό άλλη θέση και λειτούργημα, επιλαμβανόταν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων και εξέδιδε τα σχετικά διατάγματα, ημερομηνίας 07.12.2022. Στοιχείων και πληροφοριών που σύμφωνα πάντα με τους αιτητές στην υπο συζήτηση αίτηση, περιλαμβάνονται στο Διάταγμα Ειδικής Αποκάλυψης που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Αγωγής Αρ.365/2023, Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, που αποτελεί το αντικείμενο της δια κλήσεως Αίτησης. Η ως άνω στάση και συμπεριφορά των αιτητών στην δια κλήσεως Αίτηση, το 2022, εισηγούνται, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το παρόν Δικαστήριο θα εκδικάσει την ως άνω Πολιτική Αίτηση, ενδεχόμενα να δημιουργήσει σε κάποιο τρίτο σκιές, ως προς την αμεροληψία του Δικαστηρίου.
Με κάθε σεβασμό, προσεγγίζοντας το ζήτημα με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή, αποκλίνω από την ως άνω προσέγγιση. Ως κατ’ επανάληψη έχει διακηρυχθεί από τη νομολογία, κριτήριο δημιουργίας εντύπωσης προκατάληψης δεν είναι κάποιος απληροφόρητος και μη ενημερωμένος πολίτης αλλά ένας μέσος ενημερωμένος και πληροφορημένος πολίτης, εχέφρονας, ο οποίος γνωρίζει τα πραγματικά γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση.
Στη βάση όλων όσων έχουν τεθεί υπόψιν του Δικαστηρίου δεν βλέπω πώς στην υπό συζήτηση περίπτωση ένας μέσος, ενημερωμένος, εχέφρων και πληροφορημένος πολίτης-παρατηρητής, θα μπορούσε να θεωρήσει ότι το παρόν Δικαστήριο δεν θα λειτουργήσει κατά τρόπο δικαστικό και αμερόληπτο. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου στα πλαίσια των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων, 645/22 και 655/22, αφορούσαν τοποθετήσεις επί νομικού ζητήματος στη βάση όλων όσων είχαν τεθεί ενώπιον του. Όπως υποδείχθηκε στην υπόθεση Αποστολίδου ν. Δημοκρατίας (2002) (Αρ.1) 3 Α.Α.Δ. 80:
«Αναντίλεκτο είναι ότι η επίλυση νομικού ζητήματος πρωτοδίκως ή κατ' έφεση δεν αποκλείει τη συμμετοχή Δικαστή στη σύνθεση Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται του ιδίου, όμοιου, ή παρεμφερούς νομικού ζητήματος.»
Η παράνομη και παράτυπη μη αποκάλυψη εγγράφων και πληροφοριών, σύμφωνα πάντα με τους ισχυρισμούς της πλευράς των αιτητών στην παρούσα, δεν αφορά το Δικαστήριο που επιλήφθηκε των εν λόγω αιτήσεων. Δεν αποδίδεται στο παρόν Δικαστήριο ότι το ίδιο δεν έλαβε υπόψη του οποιαδήποτε στοιχεία τέθηκαν υπόψη του καθ’ ον χρόνο τοποθετείτο δικαστικά επί των ζητημάτων που αφορούσαν οι ως άνω Εταιρικές Αιτήσεις. Αν και εφόσον πράγματι παραπλανήθηκε ή αποστερήθηκε από την δυνατότητα αποκάλυψης συγκεκριμένων εγγράφων, στοιχείων ή πληροφοριών, ως είναι η θέση των αιτητών στην παρούσα, αποτελεί ζήτημα ξένο προς την παρούσα διαδικασία. Ζήτημα που ως έχει ήδη τεθεί, ενώ προωθήθηκε για συζήτηση και εξέταση ενώπιον αρμόδιου Δικαστηρίου με την προώθηση ανάλογων αιτήσεων Παραμερισμού των ως άνω Διαταγμάτων, μόλις πρόσφατα η πλευρά των Αιτητών, αποφάσισε να τις διακόψει.
Παρεμβάλλεται πως στην υπό συζήτηση περίπτωση, το Δικαστήριο, επιλαμβανόμενο της διά κλήσεως Αίτησης, δεν έχει καν τη δυνατότητα να υπεισέλθει επί της ουσίας της εγκαλούμενης απόφασης. Κατ’ επανάληψη έχει διακηρυχθεί ότι η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να εκδίδει Προνομιακά Εντάλματα, δεν έχει ως αντικείμενο την ορθότητα των αποφάσεων κατώτερων Δικαστηρίων, ούτε τον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρεια τους. Δεν συνιστά δηλαδή υποκατάστατο της δευτεροβάθμιας διαδικασίας και μέσο για έλεγχο της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων Δικαστηρίων. Ό,τι ενδιαφέρει, είναι η νομιμότητα των ελεγχόμενων ενεργειών.
Εξετάζοντας με προσοχή και αυξημένη ευαισθησία το ζήτημα που ούτως ή άλλως οφείλει ένας Δικαστής να επιδεικνύει καθ’ ον χρόνο εγείρεται ζήτημα εξαίρεσης του από μια δικαστική διαδικασία, στη βάση όλων όσων έχουν τεθεί υπόψιν του Δικαστηρίου, κρίνεται ότι το αίτημα δεν έχει αιτιολογηθεί, κατά τρόπο αντικειμενικό και ως η νομολογία επιβάλλει. Αντίθετα, στην υπό συζήτηση περίπτωση δεν φαίνεται ότι στα μάτια του μέσου πληροφορημένου κοινωνού, οι θέσεις και ισχυρισμοί του κ. Ιωάννου θα δικαιολογούσαν την εξαίρεση του Δικαστηρίου από την εκδίκαση της παρούσας υπόθεσης. Η τοποθέτηση του Δικαστηρίου, προ μακρού χρόνου στα πλαίσια των ως άνω Εταιρικών Αιτήσεων του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, επί των επίδικων ζητημάτων που αυτές αφορούσαν, ως οι τελευταίες προωθήθηκαν ενώπιων του, απομονωμένο τούτο ως γεγονός, δεν φαίνεται να δικαιολογεί την εξαίρεση του Δικαστηρίου.
Τυχόν έγκριση του αιτήματος, στην ουσία θα ισοδυναμούσε με αδικαιολόγητη εκ μέρους μου παραίτηση από το καθήκον να επιληφθώ της υπόθεσης η οποία αναλόγισε στο πρόγραμμα εργασίας μου, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, ο νόμος και η δικαστική μου συνείδηση, ενώ παράλληλα, ουσιαστικά θα δινόταν η δυνατότητα στην πλευρά των αιτητών επιλογής του Δικαστηρίου που θα εκδικάσει την υπόθεσή τους, εξέλιξη κατά τη νομολογία ανεπίτρεπτη, η οποία ενέχει ορατούς κινδύνους για την εν γένει απονομή της δικαιοσύνης.
Ενόψει των πιο πάνω, η υπο συζήτηση αίτηση εξαίρεσης, απορρίπτεται.
Τα έξοδα της η αίτησης θα είναι στην πορεία της διαδικασίας, σε καμία όμως περίπτωση σε βάρος των αιτητών στην δια κλήσεως Αίτηση.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/κβπ