ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ  

(Συνεκδ. Υποθέσεις αρ. 1519/21 και 2056/2023(Κ))

 

30 Ιανουαρίου 2024

[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

(Υπόθ. αρ. 1519/2021)

 

S. A. H. A. H.,

Αιτητή,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ

ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Καθ’ ων η αίτηση.

__________________________________

(Υπόθ. αρ. 2056/2023(Κ))

 

S. A. H. A. H.,,

Αιτητή,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Καθ’ ων η αίτηση.

 ……………………………

Μιχάλης Μαυρονικόλας, για Αλ Ταχέρ, Μπενέτης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε. και για Παναγιώτη Χατζηπαναγιώτου, για τον αιτητή.

Μαρία Καρπούζη, Δικηγόρος, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Στις 9.12.2021, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή με αρ. 1519/2021, με την οποία αξιώνει από το Δικαστήριο θεραπεία ως εξής:-

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ’ ης η Αίτηση ημερομηνίας 08/11/21 η οποία γνωστοποιήθηκε εις τον Αιτητή την 11/11/21 και δια της οποίας η Καθ’ ης η Αίτηση απέρριψε την αίτηση του Αιτητού για διαμονή ημ. 26/10/21 είναι άκυρη, στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος και ότι ο Αιτητής δικαιούται άδεια διαμονής αλλά και δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση επαναπατρισμού ημ. 28/9/21 για την οποία ενημερώθηκε ο Αιτητής την 11/11/21 μέσω της απόφασης της Καθ’ ης η Αίτηση ημ. 8/11/21 για απόρριψη του αιτήματος του για άδεια διαμονής είναι και αυτή άκυρη και στερείται αποτελέσματος, καθ’ ότι ουδέποτε έλαβε γνώση της απόφασης και του λόγου τούτης της απόφασης».

 

  Με την προσφυγή με αρ. 2056/2023(Κ), ο αιτητής προσβάλλει την νομιμότητα της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση, ημερομηνίας 20.11.2023, με την οποία κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, λόγω παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία από 16.12.2021 και εναντίον του εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης, ίδιας ημερομηνίας.

 

  Λόγω του ότι η προσβαλλόμενη με την προσφυγή με αρ. 1519/2021 διοικητική απόφαση, αποτελεί το υπόβαθρο έκδοσης της προσβαλλόμενης με την προσφυγή με αρ. 2056/2023(Κ) διοικητικής απόφασης, οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν στις 21.12.2023, κατόπιν έκδοσης εκ συμφώνου σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.

 

  Όπως αναφέρεται στην Ένσταση, ο αιτητής είναι Αιγύπτιος υπήκοος και αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 11.1.2016 με άδεια για εποχική εργασία, στον γεωργικό τομέα, άδεια που εκδόθηκε στις 14.12.2015, με ισχύ μέχρι την 14.12.2016. Κατόπιν σχετικής διερεύνησης παραπόνου που υπέβαλε κατά του εργοδότη του, ο αιτητής αναγνωρίστηκε στις 8.11.2016, ως θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευση στην εργασία.

 

  Όπως προκύπτει από επιστολή της Αστυνομίας ημερομηνίας 15.12.2017 προς τον Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ο αιτητής υπήρξε μάρτυρας κατηγορίας σε ποινική υπόθεση που εκκρεμούσε στο Δικαστήριο κατά του εργοδότη του, για τον οποίο και εξασφαλίστηκε προσωρινή άδεια παραμονής στη Δημοκρατία, με ημερομηνία λήξης την 14.12.2017. Ενόψει τούτου, ζητήθηκε ανανέωση της άδειας παραμονής του, βάσει των διατάξεων του άρθρου 55 του περί Πρόληψης και Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου, Ν. 60(Ι)/2014.

 

  Κατόπιν υποβολής, εκ μέρους του αιτητή, σχετικής αιτήσεως, στο έντυπο ΜΤΕ1, αναφορικά με αναγνωρισμένα θύματα εμπορίας και/ή εκμετάλλευσης προσώπων, του παραχωρήθηκε άδεια προσωρινής παραμονής με ισχύ μέχρι την 14.12.2018. Όπως αναφέρεται στους όρους της εν λόγω άδειας (σελίδωση 65 Τεκμηρίου 1) αυτή παραχωρήθηκε στον αιτητή, βάσει των προνοιών του πιο πάνω αναφερόμενου Ν. 60(Ι)/2014. Η υπό αναφορά άδεια, ανανεώθηκε εκ νέου, μέχρι την 14.12.2019, στη βάση των ίδιων όρων, ήτοι για τους ίδιους λόγους.

 

  Καθίσταται απαραίτητη η παράθεση αυτούσιων των όρων και παρατηρήσεων που παρατίθενται επί της προαναφερόμενης άδειας:-

«Η άδεια διαμονής παραχωρείται για προσωρινή διανομή και σε περίπτωση ενηλίκων και για απασχόληση του/της κατόχου της στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και είναι δυνατόν να ανακληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου, όπως αυτός εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται.»

  Με τη λήξη της προσωρινής άδειας, η διαμονή του αιτητή έτυχε εξέτασης από την Αστυνομία. Διαφαίνεται μέσα από την επιστολή ημερομηνίας 28.1.2020 (σελίδωση 83-82 Τεκμηρίου 1), εκ μέρους του Αρχηγού Αστυνομίας, προς τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, πως η ποινική υπόθεση στην οποία ο ίδιος υπήρξε μάρτυρας, ολοκληρώθηκε. Διενεργήθηκε αξιολόγηση κινδύνου, στη βάση του άρθρου 60 του Ν. 60(Ι)/2014, στην οποία και αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:-

 

«[...] 3. Από τον Οκτώβριο του 2016 που έφυγε από τον εργοδότη του και υπέβαλε παράπονο στην Αστυνομία, μέχρι το Νοέμβριο του 2017 που βρήκε νέο εργοδότη, ήταν λήπτης του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Από τον Νοέμβριο του 2017, εργάζεται σε πρατήριο βενζίνης στη Λάρνακα, με εργοδότη τον [...] και ο μισθός του είναι 850 ευρώ το μήνα. Έχει έξοδα περίπου 500 ευρώ το μήνα (διαμονή, διατροφή, ηλεκτρικό κλπ).

4. Δική του επιθυμία είναι όπως συνεχίσει να παραμένει στην Κύπρο και να έχει τη δυνατότητα αν εργαστεί, για να βοηθά την οικογένεια του. Λόγω του ότι ο πατέρας του έχει πεθάνει, στέλλει χρήματα στη μητέρα του στην Αίγυπτο, η οποία δεν εργάζεται και στο μικρότερο του αδελφό.

5. Όσον αφορά θέματα κινδύνου ή επαναπροώθησης, σε περίπτωση επαναπατρισμού του, δεν φαίνεται να διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο σε περίπτωση που επαναπατριστεί. Επίσης, δεν διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο σε περίπτωση που παραμείνει στην Κύπρο.»

 

  Με επιστολή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ζητήθηκε από τις Ιατρικές Υπηρεσίες, η ιατρική εξέταση του αιτητή, από την οποία δεν προέκυψε οτιδήποτε το παθολογικό, σύμφωνα με τη σχετική ιατρική βεβαίωση ημερομηνίας 3.11.2020.

 

  Ακολούθησε σημείωμα από τη Διοικητική Λειτουργό κα Τ. Χαραλαμπίδου προς την Ανώτερη Διοικητική Λειτουργό κα Ν. Οικονόμου, για επαναπατρισμό του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 60 του Ν. 60(Ι)/2014 (σελιδώσεις 93-92 Τεκμηρίου 1), εισήγηση η οποία έγινε αποδεκτή. Στη σελίδωση 95 εντοπίζεται σχετική επιστολή ημερομηνίας 28.9.2021 προς τον αιτητή, στην οποία και αναφέρεται η απόφαση για τον ασφαλή επαναπατρισμό του στην Αίγυπτο, κατά τις διατάξεις του άρθρου 60 του Ν. 60(Ι)/2014.

  Μετά τα πιο πάνω και συγκεκριμένα στις 26.10.2021, ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση, ως αναγνωρισμένο θύμα εμπορίας προσώπων στην εργασία, για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής του στη Δημοκρατία. Η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε, με την απορριπτική απόφαση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, η οποία του γνωστοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 8.11.2021, στην οποία λέχθηκαν τα εξής:-

«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην πιο πάνω αίτηση και να σας πληροφορήσω ότι, μετά από δέουσα έρευνα, αυτή έχει απορριφθεί για τους λόγους που καταγράφονται στην παράγραφο 3 πιο κάτω. Ως εκ τούτου, καλείστε όπως εντός τριάντα (30) ημερών αναχωρήσετε από την Κύπρο, διαφορετικά θα ληφθούν μέτρα για την απομάκρυνσή σας.

[…] 3. Λόγος/Λόγοι απόρριψης:

Έχει ήδη εκδοθεί απόφαση επαναπατρισμού, ημερομηνίας 28.9.2021».

 

  Η νομιμότητα της πιο πάνω αναφερόμενης διοικητικής απόφασης, αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής 1519/21.

 

  Ο αιτητής δεν αναχώρησε από τη Δημοκρατία. Αφού εντοπίστηκε στις 20.11.2023, εναντίον του εκδόθηκαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασης, ίδιας ημερομηνίας, λόγω του ότι κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης ενόψει της παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία, από 16.12.2021. Η νομιμότητα των πιο πάνω διοικητικών αποφάσεων, αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής 2056/2023.

 

  Όπως έγινε αποδεκτό από τα μέρη κι εκ συμφώνου εκδόθηκε διάταγμα συνεκδίκασης των δύο προσφυγών, η έκδοση των προσβαλλόμενων με την προσφυγή 2056/2023 διαταγμάτων, στηρίχθηκε στην έκδοση της προσβαλλόμενης με την προσφυγή 1519/2021 διοικητική απόφαση απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 26.10.2021 για έκδοση άδειας προσωρινής παραμονής στη Δημοκρατία. Επομένως, τυχόν ακύρωση της εν λόγω διοικητικής αποφάσεως, θα συμπαρασύρει σε ακύρωση και τα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 20.11.2023. Αντίθετα, σε περίπτωση που η προσφυγή 1519/2021 απορριφθεί, το υπόβαθρο έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, περιβάλλεται πλέον με τεκμήριο νομιμότητας και θα οδηγήσει σε απόρριψη και την προσφυγή με αρ. 2056/2023.

 

  Προς ακύρωση της προσβαλλόμενης με την προσφυγή 1519/2021 διοικητικής απόφασης, ο αιτητής υποστηρίζει πως η αίτηση για έκδοση προσωρινής άδειας παραμονής στη Δημοκρατία, απορρίφθηκε, λόγω της προηγούμενης απόφασης του Τμήματος ημερομηνίας 28.9.2021, την οποία ουδέποτε παρέλαβε και με την οποία τον πληροφορούσαν πως θα πρέπει να επιστρέψει πίσω στην Αίγυπτο, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε, επί τούτου, έρευνα. Κατά τις εισηγήσεις, εσφαλμένα αποφασίστηκε ο επαναπατρισμός του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, αφού ουδέποτε του γνωστοποιήθηκε το αποτέλεσμα της ποινικής υπόθεσης που εκκρεμούσε εναντίον του πρώην εργοδότη του, ενώ ο ίδιος παρέμενε στη Δημοκρατία δύο χρόνια χωρίς να έχει δικαίωμα εργασίας και χωρίς να λαμβάνει οποιοδήποτε βοήθημα από το κράτος.

 

  Επαναλαμβάνει ο αιτητής, πως η προηγούμενη απόφαση για επαναπατρισμό του, ημερομηνίας 8.11.2021 ουδέποτε του γνωστοποιήθηκε, ούτε έλαβε με οποιονδήποτε τρόπο γνώση γι’ αυτήν, η οποία είναι αναιτιολόγητη και ληφθείσα υπό πλάνη περί το νόμο.

 

  Αντίθετες υπήρξαν οι θέσεις της ευπαιδεύτου συνηγόρου της Δημοκρατίας, η οποία υποστήριξε πως η άδεια προσωρινής παραμονής του αιτητή στη Δημοκρατία, χορηγήθηκε σ’ αυτόν, βάσει των διατάξεων του Ν. 60(Ι)/2014 ως αναγνωρισμένο θύμα εμπορίας προσώπων στην εργασία, εξ’ ου και η άδεια προσωρινής παραμονής του, ανανεώνετο μέχρι τις 14.12.2019. Με αναφορά στην έκθεση της Αστυνομίας ημερομηνίας 28.1.2020, αναφέρει πως η ποινική υπόθεση ολοκληρώθηκε, ενώ ο ίδιος ο αιτητής, ουδέποτε ζήτησε να ενημερωθεί για την εξέλιξη της ποινικής διαδικασίας, όπως του παρέχεται τέτοιο δικαίωμα, σύμφωνα με το άρθρο 32(2) του Ν. 60(Ι)/2014. Όπως υποστήριξε η Δημοκρατία, η αναφορά της Αστυνομίας για την ολοκλήρωση της υπόθεσης, αποτελεί ικανοποιητική βάση για την απόρριψη της υποβληθείσας αίτησης για έκδοση άδειας προσωρινής παραμονής στη Δημοκρατία.

  Έχω εξετάσει όλους τους προβληθέντες νομικούς ισχυρισμούς, υπό το φως και του διοικητικού φακέλου που κατατέθηκε στη διαδικασία, ως Τεκμήριο 1.

 

  Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω αναφερόμενα γεγονότα, ο αιτητής βρισκόταν στη Δημοκρατία, αρχικά με άδεια εργασίας στον γεωργικό τομέα και αργότερα, ήτοι κατά το έτος 2017, βρισκόταν στη Δημοκρατία, ως αναγνωρισμένο θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευση στην εργασία, βάσει των όσων προνοούνται στις διατάξεις του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου, Ν. 60(Ι)/2014 ως αυτός τροποποιήθηκε.

 

  Από το 2017 μέχρι και τις 14.12.2019, ημερομηνία που έληξε κι η τελευταία άδεια προσωρινής παραμονής του αιτητή στη Δημοκρατία, το καθεστώς του αιτητή ήταν ως αναγνωρισμένο θύμα εμπορίας προσώπων. Οι προαναφερόμενες άδειες προσωρινής παραμονής του αιτητή, είχαν εκδοθεί κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 55 του Ν. 60(Ι)/2014. Η τελευταία σε ισχύ άδεια προσωρινής διαμονής του, όπως προκύπτει από τη σελίδωση 80 του Τεκμήριου 1, εκδόθηκε βάσει των διατάξεων του Ν. 60(Ι)/2014, με ισχύ μέχρι την 14.12.2019.

 

  Όπως αναφέρεται στο άρθρο 56 του προαναφερόμενου Νόμου, τέτοια προσωρινή παραμονή αναγνωρισμένου θύματος, μπορεί να μην ανανεωθεί εφόσον, μεταξύ άλλων, η ποινική διαδικασία περατώθηκε με απόφαση Δικαστηρίου, νοουμένου ότι θα προηγηθεί εξατομικευμένη αξιολόγηση από την Αστυνομία και τις ιατρικές υπηρεσίες για τη διαπίστωση του κατά πόσον είναι δυνατός ο ασφαλής επαναπατρισμός του αλλοδαπού πίσω στη χώρα καταγωγής του, για σκοπούς κοινωνικής επανένταξης και αποκατάστασής του.

 

  Στην προκείμενη περίπτωση, η εδώ προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση ημερομηνίας 8.11.2021, αναφέρεται στην προηγούμενη απόφαση της διοίκησης για επαναπατρισμό του αιτητή, ήτοι διοικητική απόφαση ημερομηνίας 28.9.2021. Ο αιτητής υποστηρίζει πως ουδέποτε έλαβε αυτήν και ως εκ τούτου, βάλλει σήμερα, κατά της νομιμότητάς της, ως υπόβαθρο έκδοσης της απορριπτικής απόφασης ημερομηνίας 8.11.2021. Η δε Δημοκρατία, ουδέν αναφέρει ως προς αυτό το ζήτημα.

 

  Πράγματι, το υπόβαθρο έκδοσης της προσβαλλόμενης με την προσφυγή 1519/2021, συνιστά η διοικητική απόφαση ημερομηνίας 28.9.2021, με την οποία αποφασίστηκε εκ μέρους των καθ’ ων η αίτηση, ο επαναπατρισμός του αιτητή στη χώρα καταγωγής του. Αυτή η απόφαση εντοπίζεται στη σελίδωση 95 του Τεκμήριου 1. Απευθύνεται στον αιτητή και καταγράφεται επ’ αυτής, η διεύθυνση […], που προκύπτει να είναι ορθή, με αντιπαραβολή της διευθύνσεως που αναγράφεται στην αίτηση που ο ίδιος υπέβαλε στις 26.10.2021.

 

  Αυτό όμως που δεν προκύπτει από τις έγγραφες σημειώσεις του φακέλου, είναι το κατά πόσον πράγματι αυτή η επιστολή ταχυδρομήθηκε στη διεύθυνση που αναφέρεται στην εν λόγω  επιστολή, έτσι ώστε να λάβει γνώση αυτής ο αιτητής. Εντοπίζω μόνο τη σελίδωση 94 του Τεκμηρίου 1, ήτοι την αποστολή της επιστολής, μέσω τηλεομοιότυπου μηνύματος, στη Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, γραφείο Αμμοχώστου, ενώ τίποτε δεν αναφέρεται ούτε και το minute sheet του φακέλου για τη σελίδωση 95, στο οποίο υπάρχει μόνον μία χειρόγραφη σημείωση «Προς […]» με υπογραφή, χωρίς όμως καμία ημερομηνία, ούτε και άλλη σημείωση ότι αυτή πράγματι στάληκε.

 

  Έχοντας αυτά υπόψη, καταλήγω πως η επιστολή ημερομηνίας 28.9.2021, ουδέποτε απεστάλη προς τον αιτητή και συνεπώς, δεν μπορεί να λεχθεί πως αυτή περιβάλλεται με τεκμήριο νομιμότητας. Άλλωστε, ούτε και υποστηρίχθηκε κάτι τέτοιο από την άλλη πλευρά. Επομένως, με δεδομένο ότι γνώση της απόφασης ημερομηνίας 28.9.2021 έλαβε ο αιτητής με την εδώ προσβαλλόμενη διοικητική απόφαση ημερομηνίας 8.11.2021, προχωρώ να εξετάσω τους ισχυρισμούς του, σε σχέση με την απόφαση επαναπατρισμού, που αποτέλεσε το βάθρο της απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 26.10.2021.

 

  Έχει ήδη αναφερθεί το καθεστώς διαμονής του αιτητή στη Δημοκρατία, ως αναγνωρισμένο θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευσή του στην εργασία. Δυνατότητα ανάκλησης ή μη ανανέωσης άδειας προσωρινής παραμονής σε αναγνωρισμένο θύμα, παρέχεται εκ των διατάξεων του άρθρου 56 του Ν. 60(Ι)/2014, εφόσον, ανάμεσα και σε άλλα, η ποινική διαδικασία περατώθηκε, νοουμένου ότι θα προηγηθεί εξατομικευμένη αξιολόγηση από την Αστυνομία κι ιατρική εξέταση του θύματος, προκειμένου να διαπιστωθεί η ασφάλεια επαναπατρισμού.

 

  Στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου, διαπιστώνω πως τέτοια εξατομικευμένη αξιολόγηση προηγήθηκε από την Αστυνομία, στις 28.1.2020, όπως επίσης κι ιατρική εξέταση του αιτητή, στις 3.11.2020. Όπως αναφέρεται από την Αστυνομία, η ποινική υπόθεση στην οποία ο αιτητής ήταν μάρτυρας, ολοκληρώθηκε.

 

  Στις διατάξεις του άρθρου 32(2) του Νόμου, γίνεται αναφορά στο δικαίωμα του θύματος για ενημέρωσή του σε σχέση με την συνέχεια που δόθηκε στην καταγγελία του, για την εξέλιξη της ποινικής υπόθεσης, καθώς και για την απόφαση του Δικαστηρίου, εφόσον το θύμα το επιθυμεί. Δεν προκύπτει όμως από τον διοικητικό φάκελο να ζητήθηκε εκ μέρους οποιαδήποτε τέτοια ενημέρωση, αλλά εν πάση περιπτώσει, ακόμα και να ζητήθηκε και να μην ενημερώθηκε, το γεγονός αυτό δεν μπορεί να άρει την δυνατότητα του κράτους να μην χορηγήσει εκ νέου ανανέωση της προσωρινής παραμονής του θύματος στη Δημοκρατία.

 

  Λαμβανομένης υπόψη της φύσης της άδειας που είχε χορηγηθεί στον αιτητή, βάσει ακριβώς των διατάξεων του Ν. 60(Ι)/2014, διαπιστώνω από τα ενώπιον μου έγγραφα, πως παρέχεται επαρκές και αιτιολογημένο έρεισμα για την απόρριψη της αίτησης ημερομηνίας 26.10.2021, απόρριψη που έλαβε χώρα μετά από δέουσα έρευνα ως προς τα πραγματικά περιστατικά του καθεστώτος του αιτητή.

 

  Στη βάση των πιο πάνω, κρίνεται πως ορθά και νόμιμα η διοίκηση απέρριψε την αίτηση ημερομηνίας 26.10.2021 που υπέβαλε ο αιτητής για έκδοση άδειας προσωρινής παραμονής στη Δημοκρατία, ως αναγνωρισμένο θύμα, αφ’ ης στιγμής τηρήθηκε η διαδικασία που προνοείται στο Ν. 60(Ι)/2014, με την οποία και ελήφθη απόφαση για τον ασφαλή επαναπατρισμό του αιτητή στη χώρα καταγωγής του. Συνεπώς, η προσφυγή με αρ. 1519/2021 απορρίπτεται.

 

  Μετά την έκδοση της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης ημερομηνίας 8.11.2021, ο αιτητής δεν αναχώρησε από τη Δημοκρατία, ούτε και νομιμοποίησε με οποιονδήποτε τρόπο την παραμονή του στη Δημοκρατία. Αντιθέτως, συνέχισε να διαμένει παράνομα στη Δημοκρατία, μέχρι και τη σύλληψή του στις 20.11.2023, ημερομηνία που κηρύχθηκε, νομίμως και ορθώς, ως απαγορευμένος μετανάστης.

 

  Ο αιτητής δεν έχει προβάλει οποιουσδήποτε άλλους λόγους προς ακύρωση των εκδοθέντων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 20.11.2023, ενώ ο λόγος για τον οποίο αυτά έχουν εκδοθεί κι ο αιτητής κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, όπως αυτό του γνωστοποιήθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 20.11.2023, τεκμαίρεται νόμιμος, λόγω της νομιμότητας του υποβάθρου της, για τους πιο πάνω αναφερόμενους λόγους.

 

  Στη βάση των πιο πάνω, οι προσφυγές απορρίπτονται, οι δε προσβαλλόμενες αποφάσεις επικυρώνονται, βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. 

 

  Τα έξοδα επιδικάζονται εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ’ ων η αίτηση, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

                                                  Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο