ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση αρ. 2293/22(i)
22 Ιανουαρίου, 2024
[Α. ΖΕΡΒΟΥ, Δ.Δ.Δ.]
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Α. Χ.
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΠΑΦΟΥ (Σ.Α.ΠΑ.)
Καθ’ ου η αίτηση.
------------
Δ. Στεφανίδης, για την αιτήτρια.
Σ. Κυριακίδης, για το καθ’ ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΖΕΡΒΟΥ, Δ.Δ.Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια αιτείται της ακόλουθης θεραπείας:
«Δήλωση ή/και απόφαση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη του καθ’ ου η αίτησις να προβεί σε επανεξέταση, ως όφειλε, στα πλαίσια επιβεβλημένης υποχρέωσης ενεργού συμμόρφωσης με την ακυρωτική απόφαση ημ. 11.4.2022 στην προσφυγή 1113/17, Α. Χ. ν. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΕΩΝ ΠΑΦΟΥ (Σ.Α.ΠΑ.) δεν έπρεπε να είχε επισυμβεί και είναι παράνομη και αντισυνταγματική και επομένως παν ό,τι έχει παραλειφθεί δέον όπως εκτελεσθεί».
Το ιστορικό της διαφοράς της αιτήτριας με το καθ’ ου η αίτηση Συμβούλιο συνοψίζεται στην ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή υπ’ αρ. 1113/17 και έχει ως ακολούθως:
Η αιτήτρια, κάτοχος πτυχίου της Σχολής Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής και Τεχνικής Εκπαιδεύσεως (Σ.Ε.Λ.Ε.Τ.Ε.), το οποίο είναι ισότιμο με το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου (ΑΤΙ), διορίσθηκε στη θέση Τεχνικού στον καθ’ ου η αίτηση στις 17.04.2001 και τοποθετήθηκε στην 1η βαθμίδα της Κλίμακας Α2.
Την 18.05.2009 το καθ’ ου η αίτηση, εξασφαλίζοντας προς τούτο σχετική γνωμάτευση των νομικών του συμβούλων, αποφάσισε να αναβαθμίσει την αιτήτρια στην Κλίμακα Α5 αναδρομικά από την ημερομηνία διορισμού της, απόφαση η οποία ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο λόγω κακής σύνθεσης του Συμβουλίου (Γεωργίου Δία κ.ά. ν ΣΑΠΑ, Συνεκδ. Υποθ. αρ. 805/2009 και 1044/2009, ημερ. 17.05.2013).
Ακολούθησε επανεξέταση, με το Συμβούλιο να αποφασίζει, σε συνεδρία ημερομηνίας 12.06.2013, εκ νέου την αναδρομική τοποθέτηση της αιτήτριας στην Κλίμακα Α5, απόφαση η οποία επίσης ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Γεωργίου Δία ν ΣΑΠΑ, Υπόθ. αρ. 5826/2013, ημερ. 09.07.2015, ECLI:CY:AD:2015:D495), κατόπιν διαπίστωσης ότι από το υλικό του φακέλου και το περιεχόμενο των πρακτικών δεν προκύπτει δέουσα πρόσκληση των απόντων μελών του Συμβουλίου κατά τη συνεδρία λήψης της απόφασης, ούτε καταγράφονται οι λόγοι της απουσίας τους, στοιχείο που είχε επισημανθεί στην πρώτη ακυρωτική απόφαση.
Λόγω της καθυστέρησης του καθ’ ου η αίτηση να προβεί σε επανεξέταση της ακυρωθείσας απόφασης, η αιτήτρια προσέφυγε στο Δικαστήριο, το οποίο διαπίστωσε την παράλειψη του Συμβουλίου να επανεξετάσει την υπόθεση και να συμμορφωθεί με το δεδικασμένο της προσφυγής αρ. 5826/2013 και διέταξε όπως παν το παραληφθέν εκτελεσθεί (Χαραλάμπους ν ΣΑΠΑ, Υπόθ. αρ. 94/2016, ημερ. 07.04.2017).
Το Συμβούλιο επανεξέτασε το ζήτημα σε συνεδρία του ημερομηνίας 22.06.2017 και αποφάσισε την παραμονή της αιτήτριας στην Κλίμακα Α2.
Εναντίον της εν λόγω απόφασης η αιτήτρια καταχώρισε την προσφυγή υπ’ αρ. 1113/2017, στην οποία εκδόθηκε την 11.04.2022 ακυρωτική απόφαση, κατόπιν εκ νέου διαπίστωσης κακής σύνθεσης του καθ’ ου η αίτηση κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 22.06.2017.
Ακολούθησε η καταχώριση της παρούσας προσφυγής, με την αιτήτρια να προβάλλει ότι, μετά την έκδοση της ανωτέρω ακυρωτικής απόφασης, το καθ’ ου η αίτηση δεν έλαβε καμία απόφαση στα πλαίσια της επιβεβλημένης επανεξέτασης, παρά το ότι έλαβαν χώρα επανειλημμένες συνεδρίες του Συμβουλίου.
Την 01.02.2023, ο ευπαίδευτος δικηγόρος του καθ’ ου η αίτηση καταχώρισε Σημείωμα Εμφάνισης στην προσφυγή και δόθηκαν οδηγίες από το Δικαστήριο, ακολούθως και σχετικές παρατάσεις, για την καταχώριση Ένστασης.
Με ηλεκτρονικό μήνυμα, ημερομηνίας 07.12.2023, ο κ. Κυριακίδης ενημέρωσε το Δικαστήριο πως, κατόπιν συνεννόησης με τον ευπαίδευτο δικηγόρο της αιτήτριας, έχουν καταλήξει όπως εκδοθεί απόφαση ως η αιτούμενη θεραπεία της προσφυγής και, επιπλέον, όπως επιδικαστούν υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ’ ου η αίτηση έξοδα ύψους €600, πλέον ΦΠΑ, συμφωνία την οποία επιβεβαίωσε ο κ. Στεφανίδης, με ηλεκτρονικό μήνυμα ίδιας ημερομηνίας.
Σε συνέχεια των ανωτέρω δηλώσεων επιφυλάχθηκε απόφαση από το Δικαστήριο, δοθέντος ότι η δήλωση του ευπαιδεύτου δικηγόρου του καθ’ ου η αίτηση ότι αποδέχεται την υπέρ της αιτήτριας έκδοση απόφασης, δεν δεσμεύει το Δικαστήριο το οποίο, λόγω της φύσης της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας, οφείλει να εξετάσει την υπόθεση και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα, τόσο επί των νομικών ζητημάτων όσο και επί των γεγονότων (Φινόπουλος ν Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υποθ. αρ. 1729/11 κ.ά., ημερ. 10.10.2013).
Εν προκειμένω, βεβαίως, που αντικείμενο της προσφυγής είναι η παράλειψη του καθ’ ου η αίτηση να επανεξετάσει μετά από ακυρωτική απόφαση, η εξέταση οποιουδήποτε άλλου ζητήματος παρέλκει. Το διοικητικό όργανο οφείλει να συμμορφωθεί με ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου που εκδίδεται δυνάμει του Άρθρου 146.4 του Συντάγματος. Η εν λόγω απόφαση, όπως ρητώς καθορίζεται στο Άρθρο 146.5 του Συντάγματος «δεσμεύει παν δικαστήριον, όργανον ή αρχήν εν τη Δημοκρατία, και τα περί ων πρόκειται όργανα, αρχαί ή πρόσωπα υποχρεούνται εις ενεργόν συμμόρφωσιν προς ταύτην».
Όπως επεσήμανε το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφαση Επαμεινώνδας Τάκη Επαμεινώνδας κ.ά. ν Δήμου Λεμεσού κ.ά. (2016) 3 ΑΑΔ 203:
«Το Άρθρο 146.5 του Συντάγματος, επιβάλλει τη συμμόρφωση. Εναπόκειται στα διοικητικά όργανα να ενεργήσουν υπεύθυνα, ως θέμα χρηστής διοίκησης, και να συμμορφωθούν προς τις δηλωτικές αποφάσεις του Δικαστηρίου. Η «ενεργός συμμόρφωση», που προνοείται στο εδάφιο 5, του Άρθρου 146 του Συντάγματος, παραπέμπει στην υποχρέωση της διοίκησης να επανεξετάζει υπό το φως του ακυρωτικού αποτελέσματος».
Συνακόλουθα, η προσφυγή επιτυγχάνει. Η παράλειψη του καθ’ ου η αίτηση κηρύσσεται άκυρη. Πάν το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεσθή.
Υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ' ου η αίτηση επιδικάζονται έξοδα €600, πλέον ΦΠΑ.
Α. ΖΕΡΒΟΥ, Δ.Δ.Δ.