ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 333/2021)
5 Φεβρουαρίου 2024
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ AΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
S. I.
Αιτήτρια
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Ιωάννα Κατσαρά, για G. Vrikis & Associates LLC, για την αιτήτρια.
Αθανασία Αχιλλέως, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της υπό εκδίκαση προσφυγής, αποτελεί η νομιμότητα της απόφασης της Υπουργικής Επιτροπής, όπως αυτή λήφθηκε κατά τη συνεδρία της, ημερομηνίας 9.12.2020, με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή που υπέβαλε η αιτήτρια, κατά της Γνωστοποίησης Αρνήσεως Χορηγήσεως της Πολεοδομικής Άδειας με αρ. ΛΕΜ/292/2019, όπως η εν λόγω απόφαση της γνωστοποιήθηκε δια της επιστολής ημερομηνίας 15.1.2021.
Από τις 22.3.2017 η αιτήτρια είναι η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του τεμαχίου με αρ. […], Φ./Σχ. […], στον Πύργο Λεμεσού, δυνάμει αγοράς. Για το εν λόγω τεμάχιο, είχε εξασφαλιστεί από τον προηγούμενο εγγεγραμμένο ιδιοκτήτη, η Πολεοδομική Άδεια με αρ. ΛΕΜ/880/2015, ημερομηνίας 24.11.2015 για την ανέγερση ισόγειας κατοικίας, της οποίας το εμβαδόν είχε υπολογιστεί στα 366 τ.μ. και περιλάμβανε και κολυμβητική δεξαμενή. Για το εν λόγω τεμάχιο, είχε εκδοθεί την 1.11.2016 και άδεια οικοδομής με αρ. Β251/2016, προς υλοποίηση της εκδοθείσας πολεοδομικής άδειας, η οποία είχε ισχύ μέχρι την 23.11.2018, ομοίως και η ΛΕΜ/880/2015. Όπως αναφέρεται στην παράγραφο 5 των γεγονότων της προσφυγής – και δεν αμφισβητήθηκε από την πλευρά των καθ’ ων η αίτηση – η αιτήτρια ξεκίνησε τις κατασκευαστικές εργασίες εντός του τεμαχίου, ήτοι ξεκίνησε την κατασκευή του πεδίλου. Οι εν λόγω άδειες ανάπτυξης, όμως, έληξαν τον Νοέμβριο του 2018.
Στις 8.3.2019, η αιτήτρια υπέβαλε την αίτηση με αρ. ΛΕΜ/292/2019, με τα ίδια δεδομένα, τα ίδια αρχιτεκτονικά σχέδια και το ίδιο εμβαδόν, για την ανάπτυξη στο ίδιο τεμάχιο με αρ. […]. Στις 19.6.2019 εκδόθηκε η Γνωστοποίηση Αρνήσεως Χορηγήσεως Πολεοδομικής Άδειας, η οποία στηρίχθηκε στους όρους (500), (501) και (502), τους οποίους και παραθέτω:-
«(500) Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτραπεί επειδή κρίνεται ότι η χωροθέτηση της εκτός Ορίου Ανάπτυξης και σε μεγάλη απόσταση από αυτό αναμένεται να επηρεάσει ουσιωδώς τη Γενική Στρατηγική της Δήλωσης Πολιτικής, που είναι η διατήρηση του προεξάρχοντος αγροτικού χαρακτήρα της υπαίθρου και η οργανωμένη και ενοποιημένη ανάπτυξη των οικισμών, με την αποθάρρυνση της διασποράς των διαφόρων τύπων ανάπτυξης σε περιοχές άλλες από τις καθορισμένες, τη συνετή και βέλτιστη διαχείριση των πόρων και τη διαφύλαξη της ποιότητας του περιβάλλοντος (παράγραφος 2.3 της Δήλωσης Πολιτικής).
(501) Η Πολεοδομική Αρχή έχει λάβει ως Ουσιώδη Παράγοντα, με βάση το Άρθρο 26(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν.90/72, στη λήψη αρνητικής απόφασης την απόσταση του τεμαχίου από τα Όρια Ανάπτυξης (περίπου 1100 μ. από την Οικιστική Ζώνη Η5 του χωριού).
(502) Η χωροθέτηση της ανάπτυξης σε τεμάχιο που εμπίπτει σε περιοχή αναδασμού και ειδικά σε Γεωργική Ζώνη δεν είναι σύμφωνη με τη χωροθετική Πολιτική του Κεφαλαίου 6 (Παράγραφος 6.3) της Δήλωσης Πολιτικής.»
Κατά της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, η αιτήτρια υπέβαλε στις 5.8.2019 ιεραρχική προσφυγή ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, πως στο διπλανό τεμάχιο (τεμ. αρ. […]) διαμένει η οικογένεια της, πως κατά το χρόνο που η πολεοδομική και οικοδομική άδεια ήταν σε ισχύ άρχισε τις εργασίες κατασκευής πεδίλου και λόγω λήξης των δύο αδειών, προχώρησε με την υποβολή της επίδικης πολεοδομικής αίτησης με αρ. ΛΕΜ/292/2019. Αναφέρθηκε, ανάμεσα σε άλλα, σε συγκεκριμένες πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, που κατά τη θέση της, της παρέχεται το δικαίωμα για ανέγερση οικοδομής, υποστηρίζει πως η διοίκηση φάσκει και αντιφάσκει, αφού προηγουμένως εξέδωσε πολεοδομική άδεια, χωρίς να θεωρήσει πως επηρεάζεται η Γενική Στρατηγική της Δήλωσης Πολιτικής, ούτε ότι αποτελεί εμπόδιο η απόσταση του τεμαχίου από το όριο ανάπτυξης, ενώ δεν αναφέρεται πουθενά η απαγόρευση ανέγερσης οικίας σε περιοχή αναδασμού. Τόνισε τέλος, τα οικονομικά έξοδα τα οποία έχει υποστεί με την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών, σε σχέση με τις προηγουμένως εκδοθείσες άδειες ανάπτυξης.
Ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής, τέθηκε το Σημείωμα με αρ. 126/13, στο οποίο περιλήφθηκαν οι απόψεις: (α) της Πολεοδομικής Αρχής, (β) του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και (γ) του Επάρχου Λεμεσού, ως τοπική αρχή. Στο προαναφερόμενο σημείωμα οι απόψεις που εκφράστηκαν ήταν απορριπτικές. Κατά τη συνεδρία της Υπουργικής Επιτροπής ημερομηνίας 9.12.2020, αποφασίστηκε όπως η ιεραρχική προσφυγή απορριφθεί, κρίνοντας πως η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ν’ αρνηθεί την χορήγηση της πολεοδομικής άδειας, υπήρξε ορθή. Η εν λόγω απόφαση γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια με την επιστολή ημερομηνίας 15.1.2021.
Κύρια θέση που προβλήθηκε εκ μέρους της ευπαιδεύτου συνηγόρου της αιτήτριας, άπτεται ισχυρισμού περί παράβασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, υποστηρίζοντας πως η διοίκηση επέλεξε την ανεπιεική λύση, αφού φαίνεται πως ενώ η αρχική θέση του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ήταν θετική (με αναφορά στην έκθεση του Διευθυντή Πολεοδομίας ημερομηνίας 17.12.2019), εντούτοις, η θέση του άλλαξε αργότερα (όπως αυτή παρουσιάζεται στο Σημείωμα με αρ. 126/13) και έγινε αρνητική. Όπως υποστηρίζει, η διοίκηση θα έπρεπε να παρασχεθεί ειδική αιτιολογία για την δυσμενή απορριπτική απόφαση, ιδιαίτερα, λαμβανομένου υπόψη πως είχε ήδη προηγηθεί η έκδοση της Πολεοδομικής Άδειας με αρ. ΛΕΜ/880/2015, καθώς επίσης και άδεια οικοδομής, όπου τότε, η Πολεοδομική Αρχή δεν είχε εντοπίσει οποιοδήποτε κώλυμα, ούτε και πρόσκρουση της άδειας σε πάγια πολιτική του Τμήματος Πολεοδομίας, ενώ κατά τους ισχυρισμούς της, παραβιάζεται η αρχή της ισότητας και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη έναντι της διοίκησης. Ισχυρισμός περί μη τήρησης άρτιων πρακτικών, απεσύρθη κατά το στάδιο των προφορικών διευκρινίσεων.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, υποστήριξε την νομιμότητα της προσβαλλόμενης αποφάσεως, τονίζοντας πως το γεγονός της έκδοσης προηγούμενης πολεοδομικής άδειας, δεν δημιούργησε οποιαδήποτε, προς όφελός της, κεκτημένα δικαιώματα, υποστηρίζοντας πως με τις αρνητικές απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως συμφωνούσε, τόσο η Πολεοδομική Αρχή, όσο και ο Έπαρχος Λεμεσού. Αναφορικά με τον ισχυρισμό της αλλαγής της στάσης του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, η ευπαίδευτη συνήγορος υποστηρίζει πως η θετική εισήγηση υπεβλήθη προτού ο Έπαρχος Λεμεσού αποστείλει τις δικές του θέσεις και πως μετά την αρνητική του τοποθέτηση, επιβαλλόταν επαναξιολόγηση της θέσης του Διευθυντή Πολεοδομίας, θέση η οποία ήταν τελικώς, αρνητική. Εισηγείται πως η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί, καθότι για την απορριπτική προσβαλλόμενη απόφαση, δόθηκε πλήρης αιτιολογία, μετά από δέουσα έρευνα επί όλων των ουσιωδών παραγόντων που θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη, επαναλαμβάνοντας, ουσιαστικά, τα όσα επικαλέστηκε η Πολεοδομική Αρχή στο υποβληθέν, προς την Υπουργική Επιτροπή, σημείωμα.
Κατατέθηκαν στη διαδικασία, σε ηλεκτρονική μορφή, ο διοικητικός φάκελος του Υπουργείου Εσωτερικών, του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, καθώς επίσης και ο φυσικός διοικητικός φάκελος της Πολεοδομικής Αρχής, οι οποίοι σημειώθηκαν ως Τεκμήρια 1-3.
Όπως έχει προαναφερθεί, για την ίδια ανάπτυξη στο ίδιο τεμάχιο με αρ. […], είχε εξασφαλιστεί η Πολεοδομική Άδεια με αρ. ΛΕΜ/880/2015, ημερομηνίας 24.11.2015, καθώς επίσης και η άδεια οικοδομής με αρ. Β251/2016, με ισχύ μέχρι την 23.11.2018. Με την λήξη τους, υπεβλήθη εκ νέου αίτηση στην Πολεοδομική Αρχή για την ίδια ανάπτυξη. Αυτή τη φορά, όμως, η άδεια δεν εκδόθηκε.
Στο Τεκμήριο 3, ήτοι στον φάκελο της Πολεοδομικής Αρχής, στα κυανά 21-19, περιέχεται το έντυπο μελέτης της πολεοδομικής αίτησης, με το οποίο, στις 13.6.2019 ζητούνται οδηγίες σε σχέση με την αίτηση, ενώ καταγράφεται, ως παρατήρηση, το γεγονός πως στην περιβάλλουσα εκείνη περιοχή έχουν δοθεί άδειες για την ανέγερση οικοδομής. Στις 19.6.2019, οι οδηγίες που είχαν δοθεί, ήταν η άρνηση χορήγησης, όπερ και εγένετο.
Μετά την υποβολή ιεραρχικής προσφυγής εκ μέρους της αιτήτριας κατά της απορριπτικής απόφασης ημερομηνίας 19.6.2019, η Πολεοδομική Αρχή υπέβαλε έκθεση ημερομηνίας 20.11.2019, με την οποία εκφράστηκε εισήγηση για αποδοχή, υπό προϋποθέσεις, ήτοι για υποβολή τροποποιημένων σχεδίων με μικρότερο εμβαδόν και χωρίς κολυμβητική δεξαμενή, υποβολή στοιχείων που να αποδεικνύουν την μη κατοχή ιδιοκτησίας εκ μέρους της αιτήτριας και της οικογένειάς της άλλου οικιστικού τεμαχίου και σύναψη συμφωνίας μη πώλησης και ενοικίασης της κατοικίας για περίοδο 10 ετών (κυανά 195-188).
Αργότερα, αυτή η εισήγηση άλλαξε, κατόπιν οδηγιών του Επαρχιακού Λειτουργού Λεμεσού και ενσωματώθηκε στην έκθεση της Πολεοδομικής Αρχής ημερομηνίας 22.11.2019 (κυανά 211-207), στην οποία η εισήγηση υπήρξε απορριπτική. Σημειώνεται πως, αυτή η απορριπτική εισήγηση της Πολεοδομικής Αρχής, περιλήφθηκε στο ενώπιον της Υπουργικής Επιτροπής σημείωμα με αρ. 126/13.
Τις απόψεις του, απέστειλε προς την Υπουργική Επιτροπή και ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, με την επιστολή ημερομηνίας 17.12.2019, στην οποία επισυνάφθηκε η έκθεσή του. Αυτές περιλαμβάνονται στα κυανά 217-213 του Τεκμήριου 3, τις οποίες παραθέτω αυτούσιες:-
«7. ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ:
7.α. Λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερόμενα, ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως κρίνει ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να απορρίψει την αίτηση λήφθηκε με βάση τις πρόνοιες του ισχύοντος Σχεδίου Ανάπτυξης και της πολεοδομικής νομοθεσίας.
7.β. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τα επιχειρήματα της Προσφεύγουσας ως καταγράφονται στην παράγραφο 5α, και ειδικά ότι χορηγήθηκε άδεια για το ίδιο τεμάχιο στο παρελθόν, ενώ στο γειτονικό τεμάχιο υφίσταται η οικογενειακή της κατοικία ενώ στην ευρύτερη περιοχή έχουν ανεγερθεί και άλλες κατοικίες, εισηγείται αποδοχή της Ιεραρχικής Προσφυγής για επανεξέταση της στα πλαίσια της οποίας, η προσφεύγουσα θα πρέπει να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της και να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν κατέχει άλλη ακίνητη ιδιοκτησία, κατάλληλη για οικιστική ανάπτυξη.»
Ακολούθησε η αποστολή και των απόψεων του Επάρχου Λεμεσού, δια της επιστολής ημερομηνίας 10.12.2019, στην οποία εκφράζεται η συμφωνία με τις εισηγήσεις της Πολεοδομικής Αρχής, ήτοι για απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής.
Με την αποστολή των πιο πάνω αναφερόμενων απόψεων / εισηγήσεων, ετοιμάστηκε σχετικό Σημείωμα προς την Υπουργική Επιτροπή, με αρ. 126/13, ημερομηνίας 13.11.2020, στην οποία περιλήφθηκαν οι θέσεις όλων των εμπλεκόμενων μερών, ήτοι τα επιχειρήματα της αιτήτριας, οι εισηγήσεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και τέλος, του Επάρχου Λεμεσού.
Εντούτοις, παρατηρείται, σε συμφωνία και με τις θέσεις της αιτήτριας, πως οι απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, όπως αυτές τέθηκαν υπόψη της Υπουργικής Επιτροπής, προς λήψη απόφασης, δεν καταγράφηκαν όπως αποστάληκαν προς την Υπουργική Επιτροπή. Απαλείφεται από αυτές, η παράγραφος 7.β. (όπως αυτή έχει εκτεθεί ανωτέρω), στην οποία εκφράστηκε, εκ μέρους του Διευθυντή Πολεοδομίας, εισήγηση για επανεξέταση της περίπτωσης της αιτήτριας. Επί του Σημειώματος με αρ. 126/13, παρατηρείται η καταγραφή μόνον της απορριπτικής εισήγησης (παράγραφος 7.α.).
Η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση, μέσα στη γραπτή της αγόρευση, απαντά πως ο Διευθυντής Πολεοδομίας εξέφρασε αυτή την εισήγηση προτού έχει στην κατοχή του τις θέσεις και απόψεις του Επάρχου Λεμεσού, οι οποίες απεστάλησαν αργότερα και λόγω των οποίων επιβαλλόταν η επαναξιολόγηση των θέσεων του. Κατά τα όσα αναφέρθηκαν στην γραπτή αγόρευση της Δημοκρατίας, ενόψει τούτου, εν τέλει, ο Διευθυντής Πολεοδομίας, εισηγήθηκε την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής.
Από το περιεχόμενο, όμως, του Τεκμήριου 3, δεν εντοπίζω να αποστάλθηκε οποιοδήποτε άλλη επιστολή εκ μέρους του Διευθυντή Πολεοδομίας που να αλλάζει την εισήγησή του. Τα όσα αναφέρονται από την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ’ ων η αίτηση στη γραπτή της αγόρευση, δεν μπορούν βεβαίως να ληφθούν υπόψη. Κατά δεύτερον, οι απόψεις του Επάρχου Λεμεσού, δεν πρόσθεσαν οτιδήποτε το νεότερο, για να επιβάλλεται επαναξιολόγηση των θέσεων του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας, ενός τμήματος που είναι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο, από τεχνικής απόψεως, προκειμένου να τοποθετηθεί για την αιτούμενη ανάπτυξη. Κι εν πάση περιπτώσει, ο Έπαρχος Λεμεσού, υιοθέτησε την εισήγηση της Πολεοδομικής Αρχής, η οποία ήταν ήδη ενώπιον του Διευθυντή Πολεοδομίας, κατά το χρόνο που ο τελευταίος έδωσε τη δική του εισήγηση.
Όλα τα πιο πάνω, οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Υπουργική Επιτροπή δεν είχε ενώπιον της τις ορθές εισηγήσεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, γεγονός που οδηγεί σε πλάνη της Υπουργικής Επιτροπής ως προς τις θέσεις των εμπλεκόμενων υπηρεσιών.
Εν πάση περιπτώσει, η εισήγηση της παραγράφου 7.β. της Έκθεσης του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας (κυανούν 213 Τεκμήριου 3), επεσήμανε το γεγονός της προηγούμενης χορήγησης πολεοδομικής άδειας σε σχέση με την ίδια ανάπτυξη στο επίδικο τεμάχιο […], καθώς και την ανέγερση κι άλλων κατοικιών εντός της ίδιας πολεοδομικής ζώνης και περιοχής.
Λόγω, όμως, της άγνωστης και αναιτιολόγητης απαλοιφής της πιο πάνω παραγράφου από τις εισηγήσεις που τέθηκαν υπόψη της Υπουργικής Επιτροπής, αυτοί οι δύο παράγοντες έμειναν αδιερεύνητοι και ασχολίαστοι.
Με την αιτούμενη πολεοδομική άδεια (ΛΕΜ/292/2019) η οποία σημειώνεται πως υπεβλήθη 3,5 χρόνια μετά την αρχική (ΛΕΜ/880/2015 και ΛΕΜ/292/2019), τίποτε δεν άλλαξε, ούτε στο νομικό καθεστώς, ούτε στην αιτούμενη ανάπτυξη, ούτε στα νομικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά του τεμαχίου. Η διοίκηση, όμως, κατά την άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας, προέβη σε διαφορετικό χειρισμό της πολεοδομικής αίτησης, χωρίς να δώσει τους λόγους που επέβαλλαν την διαφοροποίηση αυτής της στάσης, παραβιάζοντας έτσι και την αρχή της καλής πίστης.
Η αδικαιολόγητη αλλαγή στον τρόπο χειρισμού της αιτούμενης ανάπτυξης, χωρίς να παρατεθούν λόγοι που να υποστηρίζουν αυτή την αλλαγή, που δεν υπήρχαν αρχικά, συνιστά αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης, που προσβάλλει την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντί της και μπορεί να στηρίξει την παρανομία της προσβαλλόμενης διοικητικής αποφάσεως. Κανένας λόγος δεν υποστηρίχθηκε που να δικαιολογεί αυτή την μεταστροφή (Παρισινός κ.ά. ν. Δήμου Στροβόλου (1995) 3 Α.Α.Δ 263, Κουρσάρος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 345 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου τους Επικρατείας 1929-1959, σελ. 187).
Στη βάση των πιο πάνω αναφερόμενων, περί πλάνης της Υπουργικής Επιτροπής, ως προς τις πλήρεις εισηγήσεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, αλλά και της αλλαγής στάσης της Πολεοδομικής Αρχής, που δεν αιτιολογήθηκε, εφ’ όσον δεν ελήφθησαν υπόψη νέα στοιχεία, αλλ’ εκείνα, εφ’ ων εστηρίχθη η αρχική απόφαση, καταλήγω πως η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Υπό το φως των ανωτέρω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ’ ων η αίτηση €2.000 πλέον Φ.Π.Α.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.