ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 370/2021)
13 Φεβρουαρίου 2024
[ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Γ. Α.
Αιτητής,
ΚΑΙ
1.ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, δια του ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2.ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
Καθ’ ων η αίτηση
––––––––––––––––––––––––––––––––
Νεοφύτου (κα) για ΑΝΔΡΕΟΥ & ΠΟΣΝΑΚΙΔΗΣ ΔΕΠΕ, δικηγόροι για τον αιτητή.
Π. Κωνσταντίνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, δικηγόρος για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της παρούσας Προσφυγής, συνιστά η νομιμότητα της απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση που υπέβαλε ο αιτητής κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιδομάτων Προνοίας να απορρίψει την αίτηση του για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος (στο εξής «Ε.Ε.Ε.»).
Ως προκύπτει από τα γεγονότα της ένστασης και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, ο αιτητής ηλικίας 50 ετών, έγγαμος και πατέρας τεσσάρων τέκνων υπέβαλε αίτηση για παροχή Ε.Ε.Ε με αρ. 112693, η οποία παραλήφθηκε από την Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας στις 9.10.2019. Ο αιτητής διαμένει με τη σύζυγο του και τα τρία του παιδιά ηλικίας 17, 14 και 6 ετών αντίστοιχα ενώ στη Δημοκρατία διαμένει και ο ενήλικας υιός του Α. Α., τέκνο του αιτητή από προηγούμενο γάμο, ηλικίας 27 ετών.
Σημειώνεται ότι με την υποβληθείσα αίτηση του, ο αιτητής προσκόμισε, μεταξύ άλλων πιστοποιητικών, στοιχεία και καταστάσεις τραπεζικών λογαριασμών που αφορούσαν μόνο τον ίδιο, τη σύζυγο του και τρία ανήλικα τους τέκνα και όχι το ενήλικο τέκνο του Α. Α.
Με επιστολή ημερομηνίας 6.5.2020 η Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων Προνοίας πληροφόρησε τον αιτητή ότι δεν δικαιούτο να καταστεί δικαιούχος του Ε.Ε.Ε καθότι διαπιστώθηκε ότι οι καταθέσεις της οικογενειακής μονάδας του αιτητή υπερέβαιναν το επιτρεπόμενο όριο που καθορίζεται στον περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμου Ν.109(Ι)/2014. Συγκεκριμένα και όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης, συλλέχθηκαν, προς επιβεβαίωση και διερεύνηση των στοιχείων που υπέβαλε ο αιτητής, πληροφορίες από Αδειοδοτημένα Πιστωτικά Ιδρύματα, σύμφωνα με τις οποίες εντοπιστήκαν καταθέσεις σε διάφορους τραπεζικούς λογαριασμούς συνολικού ύψους €14.093,42 επ’ ονόματι του ίδιου του αιτητή, της συζύγου, των δυο ανήλικων τέκνων του αιτητή, εκ των οποίων και δυο καταθέσεις στο όνομα του ενήλικα υιού του αιτητή Α. Α. ποσού ύψους €3170,18 και €8214,58 σε αντίστοιχα τραπεζικά ιδρύματα.
Ακολούθως, ήτοι στις 18.5.2020 ο αιτητής δυνάμει των προνοιών του άρθρου 32 του Ν.109(Ι)/2014, υπέβαλε ένσταση στην Υπουργό Εργασίας, Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας, καταγράφοντας ως μοναδικό λόγο ένστασης ότι: «ο μόνος τραπεζικός λογαριασμός που υπερβαίνει το όριο των €20.000 βρίσκεται στο όνομα Α. Α. μαζί με την αρραβωνιαστικιά του από κοινού Μ. Μ. και καμία σχέση έχω εγώ με αυτά τα λεφτά».
Στις 21.1.2021 η κα Χατζηιωάννου Λειτουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών, ενεργώντας κατ΄ εξουσιοδότηση της Υπουργού Εργασίας Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αποφάσισε την απόρριψη της ένστασης του αιτητή. Ο αιτητής ενημερώθηκε για την εν λόγω απόρριψη με επιστολή ημερομηνίας 2.2.2021, το περιεχόμενο της οποίας παρατίθεται αυτούσιο:
«Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην ένσταση σας με ημερομηνία παραλαβής 18/05/20 και να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:
2.Σύμφωνα με το άρθρο 13 του περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμου(Ν.109(Ι)/2014), δεν καθίσταται δικαιούχο για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος οποιοδήποτε πρόσωπο ή αιτητής που είτε κατέχει χρηματοοικονομικά στοιχεία ο ίδιος ή/και οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογενειακής μονάδας και το ύψος των καταθέσεων υπερβαίνει το ποσό των €5.000 αυξανόμενο κατά €1.000 για κάθε πρόσθετο μέλος της οικογενειακής μονάδας.
3. Το όριο των καταθέσεων για την οικογενειακή σας μονάδα, με βάση τις πιο πάνω αναφερόμενες πρόνοιες της Νομοθεσίας είναι €9000.
4. Σύμφωνα με στοιχεία που λήφθηκαν από τα Αδειοδοτημένα Πιστωτικά Ιδρύματα κατά το χρόνο εξέτασης της αίτησης σας, μετά από εξουσιοδότηση, δική σας και των μελών της οικογενειακής σας μονάδας, το συνολικό ύψος των καταθέσεων και της αποξένωσης υπερέβαιναν τα καθορισμένα από τη Νομοθεσία όρια.
5.Με βάση τα πιο πάνω, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία που τέθηκαν κατά την εξέταση της ένστασης, αποφασίστηκε η απόρριψη την ένστασή σας κατά της απόφασης για απόρριψη της αίτησης σας για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, εφόσον οι καταθέσεις σας υπερβαίνουν το επιτρεπόμενο όριο καταθέσεων που ορίζονται στο άρθρο».
Προς ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης προβάλλεται από την πλευρά του αιτητή ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν διερεύνησαν «τα πραγματικά γεγονότα που εκτίθενται στο λογαριασμό επ΄ονόματι του υιού του Αιτητή, Α.Α.» και δεν προέβηκαν σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να διαπιστώσουν την εγκυρότητα των ισχυρισμών του αιτητή αναφορικά με την κατάσταση του εν λόγω λογαριασμού. Τονίζει δε, ο συνήγορος του αιτητή ότι παρόλο που ο αιτητής προσκόμισε σχετικά έγγραφα και παραστατικά, παρουσιάζοντας ότι οι καταθέσεις στον λογαριασμό του ενήλικα υιού του Α. Α. και συγκεκριμένα το ποσό των €8214,58, προήλθαν από δάνειο, εντούτοις οι καθ΄ων η αίτηση υπό πλάνη συνυπολόγισαν αυτό το ποσό ως μέρος των καταθέσεων της οικογενειακής μονάδας. Πρόσθετα υποβάλλεται, ότι ο εν λόγω τραπεζικός λογαριασμός συνιστά ανεξάρτητο λογαριασμό του ενήλικα υιού του αιτητή, ο οποίος διαμένει με τη συμβία του στη Λευκωσία σε δικό του σπίτι, έχοντας δικές του υποχρεώσεις και χωρίς να έχει οποιαδήποτε ανάμειξη στα οικονομικά της οικογένειας του αιτητή. Έτερος ισχυρισμός αναπτύσσεται περί του ότι οι καθ’ ων η αίτηση, παραβιάζοντας την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης, δεν παρείχαν πριν την έκδοση της απόφασης το δικαίωμα στον αιτητή να παραθέσει τις θέσεις του καθώς και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις αρχές της χρήστης διοίκησης, της καλής πίστης, της αναλογικότητας, και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.
Αντίθετα η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση, απορρίπτοντας όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθόλα νόμιμη, δεόντως αιτιολογημένη καθώς και ότι λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα χωρίς να έχει εμφιλοχωρήσει ουδεμία πλάνη κατά τη λήψη της. Τονίζει δε η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση με παραπομπή στις σχετικές νομοθετικές διατάξεις ότι η εξέταση της αίτησης του αιτητή διενεργήθηκε στη βάση των άρθρων 13(β) και 15 του Νόμου. Αναφορικά δε με τη θέση του αιτητή ότι σημαντικό μέρος των καταθέσεων του υιού του αιτητή Α. Α. ήταν προϊόν δανείου, η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση, αντιτείνει ότι ο ισχυρισμός αυτός προβάλλεται για πρώτη φορά με τη γραπτή αγόρευση του αιτητή και ουδέποτε υποβλήθηκε ενώπιον της διοίκησης, παρά το ότι παρασχέθηκε στον αιτητή κάθε ευκαιρία να παραθέσει τις θέσεις του. Επισημαίνει δε η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση, ότι οι ισχυρισμοί γεγονότων οι οποίοι προβάλλονται από την πλευρά του αιτητή αλλά δεν συνάδουν με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου θα πρέπει να αγνοηθούν και να μην ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. Πρόσθετα υποβάλλεται ότι ο αιτητής προέβαλε ως μοναδικό λόγο στην ένσταση του ότι ο τραπεζικός λογαριασμός του υιού του ήταν κοινός με την αρραβωνιαστικιά του, χωρίς ωστόσο να επισυνάψει οποιοδήποτε υποστηρικτικό στοιχείο. Μάλιστα, επισημαίνει η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση ότι όπως εμφαίνεται από τα γεγονότα της υπόθεσης, η διοίκηση στα πλαίσια διερεύνησης της ένστασης και των ισχυρισμών που προβλήθηκαν από τον αιτητή, επικοινώνησε με τον ενιστάμενο για να προσκομίσει οποιαδήποτε παραστατικά που να υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Έχω εξετάσει με προσοχή τις εκατέρωθεν θέσεις των ευπαίδευτων συνηγόρων σε συνάρτηση με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης.
Εν πρώτοις, διαπιστώνω ότι ουδόλως ευσταθεί και επομένως απορρίπτεται η κύρια επιχειρηματολογία του αιτητή που ερείδεται επί της θέσης ότι παρά την προσκόμιση από μέρους του αιτητή σχετικών εγγράφων και παραστατικών, υπό πλάνη συνυπολογίστηκε το ποσό των €8,214,58 το οποίο βρίσκεται μεν σε τραπεζικό λογαριασμό του υιού του αιτητή Α., προήλθε όμως από δάνειο για σκοπούς αγοράς οχήματος του υιού του.
Αποτελεί πάγια νομολογία, ότι δεν μπορεί να εγερθεί κατά πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου, οτιδήποτε δεν τέθηκε από τον αιτητή προς το διοικητικό όργανο ως λόγος ένστασης και το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε πρωτογενή έλεγχο ισχυρισμών ή μαρτυρίας που ουδέποτε τέθηκαν υπόψη, μέσω της υποβληθείσας ένστασης, ενώπιον του διοικητικού οργάνου(Έπαυλις Κομήτης Λτδ ν. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 342) Δημοκρατίας ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ΕΔΔ 3/2020, ημερομηνίας 28.1.2022)Αδάμος Νικηφόρου v Δημοκρατίας (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 9/2018, ημερομηνίας 17/11/23).
Εν προκειμένω-και ως ορθά υποδεικνύει η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση- παρατηρώ ότι η εν λόγω θέση του αιτητή, προβάλλεται για πρώτη φορά στη γραπτή αγόρευση του αιτητή και ουδέποτε τέθηκε ενώπιον της διοίκησης κατά το στάδιο εξέτασης της ένστασης. Απλή ανάγνωση του περιεχομένου της ένστασης του αιτητή φανερώνει αναντίλεκτα ότι ο μοναδικός λόγος ένστασης που τέθηκε από τον ίδιο τον αιτητή ήταν ότι ο καταθετικός τραπεζικός λογαριασμός του υιού του Α. (μάλιστα ως αναγράφηκε ύψους €20.000 και όχι €8, 214,58) ήταν κοινός με την αρραβωνιαστικιά του και ότι ο αιτητής ουδεμία σχέση είχε με τα χρήματα αυτά. Ουδέν όμως τέθηκε από τον αιτητή, ως όφειλε, προς την κατεύθυνση, που για πρώτη φορά επιχειρεί να εγείρει δια μέσω της γραπτής του αγόρευσης στα πλαίσια της υπό κρίση Προσφυγής, ήτοι ότι το εν λόγω ποσό, το οποίο συνυπολογίστηκε ως μέρος των καταθέσεων, συνιστούσε ποσό δανείου, ισχυρισμός ο οποίος κατ΄ επιταγή της πάγιας νομολογίας, δεν δύναται να τύχει πρωτογενούς εξέτασης από το Δικαστήριο.
Άλλωστε έχω διεξέλθει επιστάμενα το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, το περιεχόμενο του οποίου κατά πάγια νομολογιακή αρχή συνιστά τον μόνο οδηγό πληροφόρησης ως προς την ύπαρξη δεδομένων και γεγονότων (MEHMET MAHER CEMAL EDDIN v Δημοκρατίας (Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 97/2019, ημερομηνίας 14/11/23 Δημοκρατία ν. Δ. Αυλωνίτης και Υιοί Λτδ (2000) 3 Α.Α.Δ. 137) και δεν εντοπίζω και σε αντίθεση με τις αιτιάσεις της πλευράς του αιτητή να προσκομίστηκε από τον αιτητή οποιοδήποτε «έγγραφο» ή «παραστατικό» δια του οποίου να προέκυπτε ή να αποδεικνύετο ή έστω να έθετε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι η κατάθεση του ποσού των €8,214,58 σε τραπεζικό λογαριασμό επ΄ ονόματι του υιού του αιτητή Α. Α. ήταν ποσό που προέρχετο από δάνειο με σκοπό την αγορά οχήματος.
Καθίσταται εν προκειμένω απόλυτα σαφές ότι οι αναφορές και οι ισχυρισμοί του αιτητή ουδόλως υποστηρίζονται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης και ως εκ τούτου δεν δύνανται να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο, αφού ως είναι νομολογημένο, δεν είναι επιτρεπτή η προσκόμιση μαρτυρίας και η απόδειξη γεγονότων δια μέσω των γραπτών αγορεύσεων ( Χατζηγεωργίου v Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς (Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 33/2015, ημερομηνίας 1/2/22) ΕΖΕ v Δημοκρατίας (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 36/16, ημερομηνίας 19/5/22).
Ούτε όμως η έτερη αναφορά στη γραπτή αγόρευση του αιτητή ότι οι υπό αναφορά καταθέσεις συνιστούν ανεξαρτήτους λογαριασμούς του ενήλικα υιού του αιτητή, ο οποίος διαμένει σε άλλη πόλη με τη συμβία του, σε δικό του σπίτι, με δικές του υποχρεώσεις μπορεί να καταδείξει πλάνη των καθ΄ων η αίτηση.
Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις, που διέπουν το υπό εξέταση ζήτημα.
Ειδικότερα στις διατάξεις του άρθρου 13(β) του περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών Νόμου (Ν.109(Ι)/2014), που εδώ ενδιαφέρουν, προνοούνται τα ακόλουθα:
«13. Δεν καθίσταται δικαιούχο για παροχή ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος οποιοδήποτε πρόσωπο ή αιτητής-
[…]
(β) είτε κατέχει χρηµατοοικονοµικά στοιχεία ο ίδιος ή/και οποιοδήποτε άλλο µέλος της οικογενειακής µονάδας και το ύψος των καταθέσεων υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων ευρώ (€5.000) αυξανόµενο κατά χίλια ευρώ (€1.000) για κάθε πρόσθετο µέλος της οικογενειακής µονάδας είτε η αξία των λοιπών χρηµατοοικονοµικών στοιχείων υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων ευρώ (€5.000) […]»
Στις διατάξεις του άρθρου 15 του ίδιου Νόμου, με πλαγιότιτλο «Οικογενειακή μονάδα», προνοούνται τα ακόλουθα:
«15. Τηρουµένων των διατάξεων της νοµοθεσίας, η οικογενειακή µονάδα αναφορικά µε τον αιτητή ή/και δικαιούχο ορίζεται ως ακολούθως:
(α) Ο/η σύζυγός του, εφόσον διαµένει στην ίδια κατοικία µε τον αιτητή ή/και δικαιούχο·
(β) το ανήλικο τέκνο του, εφόσον διαµένει στην ίδια κατοικία µε τον αιτητή ή/και δικαιούχο·
(γ) το τέκνο του, ανεξάρτητα του χώρου διαµονής του, εφόσον η διαµονή του βρίσκεται στη ∆ηµοκρατία:
Νοείται ότι δεν εφαρµόζεται η προϋπόθεση για διαµονή του τέκνου στη ∆ηµοκρατία στην περίπτωση που το τέκνο είναι φοιτητής:
Νοείται περαιτέρω ότι, στην περίπτωση άγαµου ορφανού προσώπου που δεν έχει συµπληρώσει το εικοστό όγδοο (28) έτος της ηλικίας του, η οικογενειακή µονάδα αναφορικά µε τον αιτητή ή/και δικαιούχο περιλαµβάνει και τα αδέλφια του προσώπου αυτού:
Νοείται έτι περαιτέρω ότι η οικογενειακή µονάδα αναφορικά µε τον αιτητή ή/και δικαιούχο δύναται να µην περιλαµβάνει οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο αναφέρεται στο παρόν άρθρο, εφόσον πρόκειται για αιτιολογηµένες περιπτώσεις, οι οποίες επιβεβαιώνονται από αρµόδιο λειτουργό.»
(η έμφαση προστέθηκε)
Εν προκειμένω, ξεκάθαρα προκύπτει από το σαφές λεκτικό του εδαφίου (γ) του άρθρου 15 του Νόμου, ότι εντός της οικογενειακής μονάδας του εκάστοτε αιτητή περιλαμβάνεται και το τέκνο που διαμένει στη Δημοκρατία και μάλιστα ανεξαρτήτως του χώρου που αυτό διαμένει, ως ακριβώς και η περίπτωση του υιού του αιτητή.
Με δεδομένο ότι ουδέν ζήτημα αντισυνταγματικότητας τέθηκε από τον αιτητή αναφορικά με το άρθρο 15(γ) του Νόμου αλλά ούτε και τέθηκε οποιοσδήποτε ισχυρισμός περί εσφαλμένης εφαρμογής του αρθρου 13 (β) ή 15 του Νόμου, έπεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση σύννομα ενέταξαν το ενήλικο τέκνο του αιτητή στην οικογενειακή μονάδα του αιτητή και συνεπώς ορθά συνυπολόγισαν στη βάση των ρητών προνοιών του άρθρου 13(β) του Νόμου και τα ποσά των καταθέσεων αυτού ύψους €3170,18 και €8214,58.
Άλλωστε, δεν θα μπορούσα να μην επισημάνω ότι σε υπηρεσιακό σημείωμα που τέθηκε ενώπιον της κας Χατζηιωάννου που έλαβε την απόφαση αναφορικά με την ένσταση του αιτητή (ερυθρό 43 του διοικητικού φακέλου) και το οποίο απολήγει σε απορριπτική εισήγηση επί της βασιμότητας του λόγου ένστασης, καταγράφεται ότι ο αιτητής μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας κλήθηκε να προσκομίσει πειστήρια των όσων ανέφερε στην ένσταση του, ήτοι ότι ο λογαριασμός με το υψηλότερο ποσό κατάθεσης που ανήκει στο τέκνο του είναι κοινός με την αρραβωνιαστικιά του. Ως περαιτέρω καταγράφεται στο εν λόγω σημείωμα, ο αιτητής, στα πλαίσια τηλεφωνικής επικοινωνίας που μεσολάβησε, δήλωσε ότι ο υιός του δεν είναι αρραβωνιασμένος και δεν τηρεί κανένα κοινό λογαριασμό με τη σύντροφο του, με την οποία όμως διαμένει. Καταλήγει, μεταξύ άλλων, το σημείωμα με τη διαπίστωση ότι: «Δεν επισυνάπτεται οποιοδήποτε παραστατικό το οποίο να διαφοροποιεί οποιοδήποτε δεδομένο.»
Επί τη βάσει των ανωτέρω, παντελώς ατεκμηρίωτοι και χωρίς να βρίσκουν οποιοδήποτε έρεισμα στα ενώπιον μου έγγραφα, παρέμειναν και οι γενικολόγοι και παντελώς αόριστοι ισχυρισμοί του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας και μη επαρκούς αιτιολογίας αναφορικά με το ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν προέβηκαν στις απαιτούμενες ενέργειες για να διαπιστώσουν την εγκυρότητα των ισχυρισμών του αιτητή καθώς και ότι δεν έλαβαν υπόψη τα έγγραφα που προσκόμισε ο αιτητής, τα οποία του είχαν ζητηθεί για την εξέταση της αίτησης του. Παρέμεινε αναντίλεκτο και παρά τις αόριστες αναφορές του αιτητή περί προσκόμισης «παραστατικών», τα οποία εν πάση περιπτώσει ουδόλως υποδεικνύονται ή κατονομάζονται, ότι ο αιτητής δεν προσκόμισε ούτε με την αρχική του αίτηση του οποιοδήποτε στοιχείο ή έγγραφο αναφορικά με την κατάσταση των τραπεζικών λογαριασμών του υιού του Α. αλλά ούτε και δια της ενστάσεως του, ώστε η περίπτωση του να μπορεί έστω να εξεταστεί υπό την τρίτη επιφύλαξη του άρθρου 15 του Νόμου. Όταν δε μάλιστα ζητήθηκε από τον αιτητή στα πλαίσια εξέτασης της ένστασης του να προσκομίσει οποιοδήποτε σχετικό έγγραφο που να υποστηρίζει τα όσα ανέφερε στην ένσταση του, δεν το έπραξε. Δεν διαπιστώνω οτιδήποτε μεμπτό. Εν προκειμένω, από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου καθίσταται σαφές ότι διενεργήθηκε η απαιτούμενη υπό τις περιστάσεις έρευνα αναφορικά με την αίτηση του αιτητή, η εξέταση της οποίας διενεργήθηκε στη βάση των στοιχείων που συνέλεξαν οι καθ΄ων η αίτηση από αδειοδοτημένα πιστωτικά ιδρύματα καθώς και από τα όσα ο ίδιος ο αιτητής προσκόμισε, σύμφωνα και με τα όσα ο Νόμος ορίζει (Ανδρέου v Υπουργείου Εργασίας Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Υπόθεση αρ. 957/18, ημερομηνίας 17/12/21) Ιωαννίδου v Υπουργείου Εργασίας Προνοίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Υπόθεση αρ. 467/18, ημερομηνίας 15/12/21) Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου v Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού ( Αναθεωρητική Έφεση αρ. 129/2015, ημερομηνίας 2/11/22).
Στο σημείο αυτό επισημαίνω, ότι δεν παραβλέπω, ότι στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης εντοπίζω έγγραφα που προσκομίστηκαν από τον αιτητή στην Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων Προνοίας στις 2.6.20, πλην όμως τα έγγραφα αυτά, αφορούν σε άλλη απόφαση της Υπηρεσίας να μην καταστήσει τον αιτητή δικαιούχο για επιχορήγηση τόκων του στεγαστικού του δανείου ένεκα μη προσκόμισης των απαιτούμενων από τον αιτητή εγγράφων. Εν προκειμένω, τα έγγραφα αυτά, τα οποία ρητώς και αποκλειστικά αφορούν, ως καθίσταται φανερό από το περιεχόμενο τους, το στεγαστικό δάνειο που λήφθηκε από τον ίδιο τον αιτητή από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα για την οικία του, ουδόλως συσχετίζονται με την πτυχή της υπό κρίση υπόθεσης.
Περαιτέρω η πλευρά του αιτητή ισχυρίζεται ότι παραβιάστηκε η αρχή της φυσικής δικαιοσύνης καθότι δεν δόθηκε το δικαίωμα στον αιτητή να θέσει τις απόψεις του πριν την έκδοση της απορριπτικής απόφασης.
Οι ισχυρισμός ουδόλως ευσταθεί και απορρίπτεται. Ως είναι δε νομολογημένο, η παροχή δυνατότητας υποβολής αιτήματος αναθεώρησης αποτελεί, κατ΄ ουσία, άσκηση δικαιώματος ακρόασης ( Μίχαλος Δημητρίου Λτδ και Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 675 Ταλιαδώρου και Δημοκρατίας (Υπόθεση αρ. 615/17, ημερομηνίας 30/9/20). Επί τούτου αρκεί να αναφέρω ότι ο αιτητής είχε κάθε ευκαιρία να εκθέσει με την ένσταση του όλους τους λόγους που κατά την κρίση του θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τις θέσεις του ώστε να γίνει αποδεκτό το αίτημα αναθεώρησης της αίτησης του. Πόσο δε μάλλον στην προκειμένη περίπτωση όπου και πριν την έκδοση της απορριπτικής απόφασης παρασχέθηκε στον αιτητή η δυνατότητα να προσκομίσει σχετικά δικαιολογητικά, προς υποστήριξη της ένστασης του, πράγμα που τελικά δεν έπραξε.
Σε συνάρτηση με τα ανωτέρω, απορριπτέοι κρίνονται και οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του αιτητή περί παραβίασης των αρχών της καλής πίστης, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της αναλογικότητας.
Καταρχάς παρατηρώ ότι οι ισχυρισμοί αυτοί προβάλλονται με παντελώς αόριστο και γενικό τρόπο, χωρίς οποιαδήποτε, έστω στοιχειώδη, τεκμηρίωση με αποτέλεσμα να μην επιδέχονται δικαστικής κρίσης και να υπόκεινται ωσαύτως σε απόρριψη. Μάλιστα παρατηρώ ότι η μοναδική θέση επί της οποίας ερείδονται οι εν λόγω αιτιάσεις του αιτητή, έγκειται στο ότι οι καθ΄ων η αίτηση δεν εξέτασαν τα παραστατικά που ο αιτητής κατ΄ ισχυρισμό καλόπιστα προσκόμισε, θέση η οποία, ως ενδελεχώς επεξηγήθηκε ανωτέρω, ουδόλως συνάδει με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και ως εκ τούτου κρίνεται απορριπτέα. Αφής στιγμής μάλιστα οι καθ’ ων η αίτηση ενήργησαν δυνάμει συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου και η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 13(β) του Ν.109(Ι)/2014, δεν τίθεται οποιοδήποτε ζήτημα παραβίασης των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου, οι οποίες έχουν μόνο συμπληρωματικό χαρακτήρα εκεί όπου υφίσταται σχετική νομοθετική πρόνοια ουσιαστικού δικαίου (Δημοκρατία ν. Παπαφώτη (1997) 3 Α.Α.Δ. 191) και Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου ν. Γιαννάκης Τσικκουρής κ.α. (Αναθεωρητική Έφεση αρ.19/11, ημερομηνίας 22/12/2016).
Έπεται ότι και επί τη βάση των ανωτέρω, ο αιτητής δεν έχει θέσει οτιδήποτε ικανό για να ανατρέψει το τεκμήριο της κανονικότητας που περιβάλλει την προσβαλλομένη απόφαση (Καττιμέρη v Δημοκρατία (Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 65/2019, ημερομηνίας 22 Νοεμβρίου 2023).
Συνεπώς, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Λόγω των ειδικών προσωπικών συνθηκών του αιτητή, περιορίζω το ύψος των επιδικασθέντων εξόδων στα €300 εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ’ ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Κελεπέσιη, Δ.Δ.Δ.