ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθ. αρ. 858/2019)
9 Φεβρουαρίου 2024
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ AΡΘΡΑ 25, 26, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. Χ.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Μελίνα Ναπολέοντος, για Αλεξάνδρου & Παπαθεοδώρου Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή.
Γεώργιος Χατζηπροδρόμου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό εκδίκαση προσφυγή, ο αιτητής αξιώνει από το Δικαστήριο την εξής θεραπεία:-
«Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση ημερομηνίας 20/03/2019 με την οποία αρνήθηκαν να χορηγήσουν άδεια πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών και άδεια χρήσης μεγαφώνων μετά από αίτηση που παρέλαβαν από τον Αιτητή στις 16/10/2018 αναφορικά με το υποστατικό που ενοικιάζει ο Αιτητής το οποίο βρίσκεται στην οδό […] στην Παλαιά Κακοπετριά και για την οποία ο Αιτητής έλαβε γνώση στις 05/04/2019 είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος».
Όπως αναφέρεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε εκ μέρους των καθ’ ων η αίτηση, ο αιτητής υπέβαλε στις 16.10.2018 προς την Επαρχιακή Διοίκηση Λευκωσίας, δύο αιτήσεις σε σχέση με το υποστατικό επί της οδού […], στην Κακοπετριά, που λειτουργεί υπό την επωνυμία Old Classics. Με την πρώτη αίτηση, ζητείτο η παραχώρηση άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών και με τη δεύτερη, η έκδοση άδειας χρήσης μεγαφώνων.
Οι δύο αιτήσεις εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν, όπως αυτό γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 20.3.2019, το περιεχόμενο της οποίας παραθέτω, πιο κάτω, αυτούσιο:-
«Επιθυμώ να αναφερθώ στις αιτήσεις σας, με ημερομηνία 16/10/2018, οι οποίες λήφθηκαν στο Γραφείο μου στις 16/10/2018, για να σας παραχωρηθεί άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών και άδεια χρήσεως μεγαφώνων στο υποστατικό που βρίσκεται στον οδό […] στην Παλαιά Κακοπετριά και να σας πληροφορήσω ότι το αίτημά σας δεν μπορεί να εγκριθεί, καθότι δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη η κατά νόμο Άδεια Λειτουργίας από το Υφυπουργείο Τουρισμού (πρώην Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού), καθώς και των αρνητικών απόψεων της Αστυνομίας.»
Η νομιμότητα της πιο πάνω διοικητικής αποφάσεως, αποτελεί το αντικείμενο της υπό εκδίκαση προσφυγής.
Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή, προς ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, επικεντρώθηκε στις διατάξεις του άρθρου 11Α του περί Πωλήσεως Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ. 144, υποβάλλοντας πως η εν λόγω αίτηση υπεβλήθη πλήρως συμπληρωμένη, συνοδευόμενη από όλα τα απαραίτητα έγγραφα, διαφορετικά, δεν θα παραλαμβάνετο από τον Έπαρχο, ως η σχετική σημείωση επί του εντύπου της αιτήσεως.
Κατά τις εισηγήσεις, η αρμόδια αρχή είχε υποχρέωση για εξέταση της αιτήσεως, εντός δύο μηνών από το χρόνο παραλαβής όλων των απαιτούμενων στοιχείων, προθεσμία ανατρεπτική, αφού κατά τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 11Α, σε περίπτωση παρόδου αυτής της προθεσμίας και μη λήψης απάντησης, η άδεια θεωρείται χορηγηθείσα. Κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 11 του Ν. 158(Ι)/99, η συνήγορος του αιτητή υπέδειξε πως υπέρβαση ανατρεπτικής προθεσμίας, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο για λόγους ανωτέρας βίας και εφόσον δεν παραβλάπτονται τα δικαιώματα του διοικουμένου, ενώ η υποστελέχωση της διοίκησης, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την καθυστέρηση και μη τήρηση της πιο πάνω αναφερόμενης προθεσμίας.
Διατείνεται ο αιτητής πως η απόφαση των καθ’ ων η αίτηση να απορρίψουν την αίτηση πέντε μήνες μετά την υποβολή της αιτήσεως, συνιστά επαχθές μέτρο για τον ίδιο, αφού θεωρούσε πως είχε εξασφαλισμένη την άδεια πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11Α(2) του Κεφ. 144, γι’ αυτό και πωλούσε στο υποστατικό οινοπνευματώδη ποτά, με αποτέλεσμα να καταγγέλλεται από την Αστυνομία. Κατά τις εισηγήσεις, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης είναι αντικανονική, αφού εφόσον θεωρούσαν οι καθ’ ων η αίτηση πως η αίτηση ήταν ελλιπής, όφειλαν να τον ενημερώσουν και να ζητήσουν την εκ μέρους του υποβολή των στοιχείων που απαιτούνταν, για συμπλήρωσή της, όπως αυτό αναφέρεται στην επιφύλαξη του άρθρου 11Α(1) του Κεφ. 144.
Τέλος, προβλήθηκαν και ισχυρισμοί περί παράβασης της αρχής της αμεροληψίας, αφού ο σταθμάρχης του Αστυνομικού Σταθμού Κακοπετριάς, είχε προσωπικές αντιπαλότητες με τον αιτητή, ενώ ήταν ένα εκ των προσώπων που κλήθηκε για να υποβάλει τις απόψεις του.
Στην Ένσταση που καταχωρήθηκε εκ μέρους της Δημοκρατίας, ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση, προέβαλε προδικαστική ένσταση περί ελλείψεως άμεσου και προσωπικού εννόμου συμφέροντος του αιτητή να εγείρει και να προωθήσει στην προσφυγή του.
Όπως ανέπτυξε το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος στην γραπτή του αγόρευση, η εισήγησή του, εδράζεται σε δύο πτυχές: αφενός, στο γεγονός της μη ύπαρξης άδειας λειτουργίας του κέντρου από τον ΚΟΤ (αργότερα Υφυπουργείο Τουρισμού), ως αυτό απαιτείται εκ των διατάξεων των άρθρων 6 και 24 του περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου, Ν. 29/85, όπως τροποποιήθηκε και του άρθρου 5(β) του περί Πωλήσεως Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ. 144 και αφετέρου, λόγω του ότι δεν θεμελίωσε την ιδιότητά του ως ενοικιαστής ή διαχειριστής του υποστατικού, αφού δεν προσκόμισε οποιοδήποτε έγγραφο μίσθωσης ή αγοράς από τους νόμιμους ιδιοκτήτες του.
Επί της ουσίας, διατείνεται πως η αίτηση ήταν ελλιπής και πως το γεγονός της παραλαβής της από την Επαρχιακή Διοίκηση, δεν τον απάλλασσε από την υποχρέωση που είχε προς προσκόμιση όλων των απαιτούμενων εγγράφων, ενώ η προθεσμία των δύο μηνών για απάντηση, ξεκινούσε από τον χρόνο παραλαβής όλων των απαιτούμενων εγγράφων. Υποστήριξε πως η προσβαλλόμενη απορριπτική απόφαση, υπήρξε ορθή και πλήρως αιτιολογημένη, απορρίπτοντας όλους τους αντίθετους ισχυρισμούς.
Κατά το στάδιο των προφορικών διευκρινίσεων, διαφάνηκε εκ μέρους του αιτητή, η ανάγκη για καταχώρηση αιτήσεως για προσαγωγή μαρτυρίας, προς αντίκρουση της προδικαστικής ένστασης και απόδειξη της θέσης του, πως ο ίδιος ήταν ενοικιαστής του επίδικου υποστατικού κατά τον ουσιώδη χρόνο. Η αίτηση συνάντησε την ένσταση της άλλης πλευράς και το ζήτημα επιλύθηκε με την ενδιάμεση απόφαση του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 2.3.2023, με την οποία εκδόθηκε διάταγμα για προσαγωγή της αιτούμενης μαρτυρίας.
Ο αιτητής κατέθεσε ενόρκως ενοικιαστήριο έγγραφο με ενοικιαστή του επίδικου υποστατικού και επιχείρησης, τον ίδιο, για την περίοδο από 1.4.2018 – 31.3.2019. Οι καθ’ ων η αίτηση καταχώρησαν απαντητική ένορκη δήλωση, με ομνύουσα Λειτουργό της Επαρχιακής Διοίκησης Λευκωσίας, η οποία αμφισβήτησε την ύπαρξη νομίμου ενοικιαστηρίου εγγράφου, λόγω μη ύπαρξης ημερομηνίας υπογραφής, έλλειψης μαρτύρων και μη χαρτοσήμανσης.
Η δυνατότητα έκδοσης άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών σε υποστατικά, ρυθμίζεται από τις διατάξεις του περί Πώλησης Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ. 144. Δυνάμει των προνοιών των άρθρων 2 και 4, σε περίπτωση που το υποστατικό βρίσκεται εντός Κοινοτικού Συμβουλίου, όπως η εδώ περίπτωση, ως Αρχή Αδειών ενεργεί ο Έπαρχος. Στις διατάξεις του άρθρου 11Α του Νόμου, ρυθμίζεται η προθεσμία εξέτασης τέτοιων αιτήσεων και αναφέρονται τα εξής:-
«11Α.(1) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (3) μέχρι (7) του άρθρου 13 του περί της Ελευθερίας Εγκατάστασης Παρόχων Υπηρεσιών και της Ελεύθερης Κυκλοφορίας των Υπηρεσιών Νόμου, οι αιτήσεις χορήγησης οποιασδήποτε άδειας, βάσει του παρόντος Νόμου, εξετάζονται χωρίς καθυστέρηση και, σε κάθε περίπτωση, εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών, η οποία αρχίζει από το χρόνο παραλαβής όλων των απαιτούμενων στοιχείων και εγγράφων. Η προθεσμία μπορεί να παραταθεί μόνο μια φορά από την Αρχή Αδειών για περιορισμένο χρονικό διάστημα, μετά από δέουσα αιτιολόγηση της Αρχής Αδειών, η οποία κοινοποιείται στον αιτούντα πριν την εκπνοή της αρχικής προθεσμίας:
Νοείται ότι εάν η αίτηση είναι ελλιπής, ο αιτητής ενημερώνεται χωρίς καθυστέρηση σχετικά με την ανάγκη υποβολής συμπληρωματικών εγγράφων, καθώς και σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στην προβλεπόμενη στο εδάφιο (1) προθεσμία διεκπεραίωσης:
Νοείται περαιτέρω ότι σε περίπτωση που μια αίτηση απορριφθεί λόγω μη τήρησης των απαιτούμενων διαδικασιών ή διατυπώσεων, ο αιτητής ενημερώνεται το ταχύτερο για την απόρριψή της.
(2) Σε περίπτωση που δεν υπάρξει απάντηση της Αρχής Αδειών για την έκδοση της αιτούμενης άδειας εντός της προθεσμίας που καθορίζεται στο εδάφιο (1), η άδεια θεωρείται χορηγηθείσα.»
Αναφορά στις πρόνοιες του περί Πώλησης Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου, Κεφ. 144, γίνεται και στην επιφύλαξη του άρθρου 24 του περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου, Ν. 29/85, ως έχει τροποποιηθεί. Όπως αναφέρεται στο άρθρο 24:-
«24. Αι διατάξεις του παρόντος Νόμου ισχύουν επιπροσθέτως και ουχί κατ’ αναίρεσιν των διατάξεων των περί Δήμων Νόμων του 1964 έως 1984, του περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Νόμου και του περί Δημοσίας Υγείας (Χωρίων) Νόμου, των αφορωσών εις την έκδοσιν αδείας υπό λειτουργίαν κέντρων άτινα ρυθμίζονται υπό του παρόντος Νόμου:
Νοείται ότι απαραίτητος προϋπόθεσις διά την εξασφάλισιν αδείας πωλήσεως οινοπνευματωδών ποτών, βάσει του άρθρου 8 του περί Πωλήσεως Οινοπνευματωδών Ποτών Νόμου και αδείας λειτουργίας βάσει των διατάξεων των περί Δήμων Νόμων του 1964 έως 1984, του περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Νόμου και του περί Δημοσίας Υγείας (Χωρίων) Νόμου, είναι η εκ των προτέρων εξασφάλισις αδείας λειτουργίας εκδιδομένης βάσει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.»[1]
Στο άρθρο 6 του Ν. 29/85, αναφέρεται πως ουδείς λειτουργεί κέντρο χωρίς άδεια λειτουργίας, η οποία σύμφωνα με τις ερμηνευτικές διατάξεις του άρθρου 2, εκδίδεται από τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού.[2]
Ως προς την δυνατότητα έκδοσης άδειας μεγαφώνων, σχετικές είναι οι διατάξεις του άρθρου 187(1)(β) του Κεφ. 154, δυνάμει των οποίων καθορίζεται ως αρμόδια αρχή έκδοσης τέτοιας άδειας, ο Έπαρχος, στη βάση όρων που ο ίδιος τυχόν θα θέσει επ’ αυτής.
Βάσει των πιο πάνω, προκύπτει πως για την έκδοση άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, απαιτείται ως απαραίτητη προϋπόθεση, η ύπαρξη άδειας λειτουργίας του «κέντρου» από τον ΚΟΤ (άρθρα 6 και 24 του Ν. 29/85), η κατοχή από το πρόσωπο που υποβάλλει την αίτηση πιστοποιητικού καλού χαρακτήρα εκδιδόμενου από την Αστυνομία (άρθρο 5(α) του Κεφ. 144), λήψη υπόψη των απόψεων του Κοινοτικού Συμβουλίου στην προκείμενη περίπτωση (άρθρο 4 Κεφ. 144).
Τα πιο πάνω απαραίτητα στοιχεία, είχαν αναφερθεί ως απαραίτητα συνημμένα έγγραφα και στο ίδιο το έντυπο της αίτησης για έκδοση άδειας οινοπνευματωδών ποτών, αλλά και στην αίτηση για έκδοση άδειας μεγαφώνων, ενώ στην πρώτη αίτηση θεωρήθηκε απαραίτητη και η προσκόμιση άδειας οικοδομής του υποστατικού. Θα πρέπει, επίσης, ν΄αναφερθεί πως στο έντυπο και των δύο αιτήσεων, υπήρχε η εξής Σημείωση:-
«Σε περίπτωση που η αίτηση δεν συμπληρωθεί κανονικά με όλα τα απαραίτητα στοιχεία ή που δεν συνοδεύεται με όλα τα απαραίτητα έγγραφα δεν θα παραλαμβάνεται από τον Έπαρχο».
Στις διατάξεις του άρθρου 11Α του Κεφ. 144, γίνεται αναφορά στις προθεσμίες που τάσσονται για εξέταση των αιτήσεων, ήτοι εξέταση εντός δύο μηνών, προθεσμία η οποία αρχίζει από το χρόνο παραλαβής όλων των απαιτούμενων στοιχείων και εγγράφων. Σε περίπτωση που η αίτηση είναι ελλιπής, ο αιτητής ενημερώνεται για την ανάγκη υποβολής των συμπληρωματικών εγγράφων, ενώ σε περίπτωση που μετά δεν υπάρξει απάντηση, η αίτηση θεωρείται χορηγηθείσα.
Η αίτηση για έκδοση άδειας για πώληση οινοπνευματωδών ποτών εντοπίζεται στα κυανά 250-247 του Τεκμηρίου 2, η δε αίτηση για έκδοση άδειας μεγαφώνων, εντοπίζεται στα κυανά 376-374 του Τεκμηρίου 4. Στην πρώτη αίτηση (οινοπνευματωδών ποτών) είχε επισυναφθεί άδεια οικοδομής του υποστατικού και πιστοποιητικό λευκού ποινικού μητρώου, στη δε δεύτερη αίτηση (μεγαφώνων), μόνο λευκό ποινικό μητρώο. Από τα έγγραφα των διοικητικών φακέλων, δεν προκύπτει να προσκομίστηκε άδεια λειτουργίας από τον ΚΟΤ.
Επανερχόμενη στα υπό κρίση γεγονότα, προχωρώ να εξετάσω την προδικαστική ένσταση που έχει εγερθεί εκ μέρους της Δημοκρατίας, σε σχέση με ισχυρισμό περί ελλείψεως εννόμου συμφέροντος του αιτητή να εγείρει και να προωθήσει την προσφυγή του, λόγω του ότι δεν απέδειξε την οποιαδήποτε συμβατική του σχέση με το υποστατικό, είτε ως κάτοχος, είτε ως ιδιοκτήτης αυτού.
Η πιο πάνω αναφερόμενη προδικαστική ένσταση, θα πρέπει να απορριφθεί. Εν πρώτοις, ουδέποτε απαιτήθηκε από τον αιτητή η προσκόμιση οποιουδήποτε εγγράφου που να τεκμηριώνει συμβατική σχέση του ιδίου, ως αιτητή σε τέτοιας φύσεως αιτήσεις, με το υποστατικό για το οποίο ζητείται η έκδοση άδειας, είτε από τον νόμο, είτε από την ίδια τη διοίκηση. Παρά ταύτα, λόγω έγερσης αμφιβολίας ως προς τούτο, κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία, η ένορκη προσκόμιση ενοικιαστηρίου εγγράφου του υποστατικού με ενοικιαστή τον αιτητή, για την περίοδο από 1.4.2018 – 31.3.2019, θεωρείται επαρκής απόδειξη της συμβατικής του σχέσης με το ακίνητο.
Η δεύτερη πτυχή της εισήγησης περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος του αιτητή, σχετίζεται, όπως αναφέρθηκε, με την μη ύπαρξη προηγούμενης άδειας λειτουργίας του υποστατικού από τον ΚΟΤ, απαραίτητης προϋπόθεσης για την εξέταση της αίτησης. Εντούτοις, η εξέταση αυτού του λόγου, άπτεται της ουσίας της προσφυγής και θα εξεταστεί αμέσως πιο κάτω.
Έχω ήδη εκθέσει τις νομοθετικές πρόνοιες και απαιτήσεις για την έκδοση άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, ενώ για την άδεια μεγαφώνων, αυτό που απαιτείται, είναι η έκδοση σχετικής άδειας από τον Έπαρχο. Από τη συνδυασμένη εφαρμογή των άρθρων 6 και 24 του Ν. 29/85, πράγματι απαιτείται η ύπαρξη άδειας λειτουργίας του κέντρου / υποστατικού από τον ΚΟΤ, έγγραφο που απαιτείτο να προσκομιστεί μαζί με την αίτηση.
Αυτό δεν το αρνείται η πλευρά του αιτητή. Υποστηρίζει πως κατά τον Οκτώβριο του 2018 που υπεβλήθη η αίτηση, το υποστατικό κατείχε άδεια λειτουργίας από τον ΚΟΤ.
Διατείνεται, όμως, πως η Επαρχιακή Διοίκηση παρέλαβε την αίτηση, ενώ όφειλε να το ζητήσει από τον αιτητή, αφού όπως αναφέρεται στο σώμα της αίτησης, σε περίπτωση που δεν συμπληρωθεί κανονικά η αίτηση με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, δεν θα παραλαμβάνεται από τον Έπαρχο.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις θέσεις του αιτητή. Η απαίτηση υποβολής, μαζί με την αίτηση, της άδειας λειτουργίας του υποστατικού από τον ΚΟΤ για το τρέχον έτος, καταγράφετο ξεκάθαρα στην ίδια την αίτηση. Ενώ ο αιτητής υπέβαλε την άδεια οικοδομής και το πιστοποιητικό λευκού ποινικού μητρώου, για τα οποία επίσης υπήρχε ρητή αναφορά επισύναψης στο έντυπο της αίτησης, εντούτοις, δεν ακολούθησε την ίδια οδηγία, σε σχέση με την άδεια λειτουργίας του υποστατικού από τον ΚΟΤ. Πράγματι, η διοίκηση, όφειλε να τηρήσει τη σημείωση που η ίδια έθεσε επί του εντύπου, περί μη παραλαβής της αιτήσεως αν δεν υποβάλλονταν με αυτήν όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Όμως η παραλαβή της, κρίνεται πως δεν αναιρεί την υποχρέωση τήρησης των απαραίτητων νομοθετικών προνοιών.
Δεδομένης της μη προσκόμισης απαραίτητου εγγράφου που έπρεπε να υποβληθεί εκ του Νόμου για την εξέταση της αίτησης για έκδοση άδειας πώλησης οινοπνευματωδών ποτών, δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί η προθεσμία που αναφέρεται στις διατάξεις του άρθρου 11Α του Κεφ. 144, αφού αυτή άρχεται από τον χρόνο παραλαβής όλων των απαιτούμενων εγγράφων και στοιχείων.
Από την άλλη, κρίνεται πλήρως αδικαιολόγητη η στάση της ίδιας της διοίκησης. Αφ’ ης στιγμής η αίτηση ήταν ελλιπής, όφειλε να ενημερώσει προς τούτο τον αιτητή, το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να υποβάλει τα στοιχεία που δεν είχαν προσκομιστεί με την αίτηση. Αντί τούτου, οι δύο ελλιπείς αιτήσεις, τέθηκαν υπόψη της Αστυνομίας για απόψεις, οι οποίες ήταν αρνητικές. Προς τούτο, αναφέρεται πως οι αόριστοι και ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί του αιτητή για έλλειψη αμεροληψίας του σταθμάρχη Κακοπετριάς, λόγω προσωπικών αντιπαλοτήτων του με τον αιτητή, δεν μπορούν να αποδώσουν μεροληψία στην δική του εισήγηση.
Καταληκτικά, διαπιστώνω πως οι δύο λόγοι για τους οποίους απορρίφθηκαν οι επίδικες αιτήσεις, υπήρξαν νόμιμοι και εύλογοι, καίτοι οι χειρισμοί που ακολουθήθηκαν από την Επαρχιακή Διοίκηση δεν ήταν οι ενδεδειγμένοι.
Για τους πιο πάνω αναφερόμενους λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με €500 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
[1] Η έμφαση προστέθηκε από το Δικαστήριο.
[2] Από τις 2.1.2019, δυνάμει του Ν. 123(Ι)/2018, από το Υφυπουργείο Τουρισμού.