ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 643/2022)
14 Μαρτίου 2024
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. Κ.
Αιτητής
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 673/2022)
1. Σ. Θ.
2. Κ. Κ.
3. Ι. Λ.
4. Ι. Ι.
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 710/2022)
Χ. Τ.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 711/2022)
Ε. Γ.
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 737/2022)
Η. Π.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 744/2022)
Α. Α.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 745/2022)
Μ. Ε.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 758/2022)
Χ. Χ.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 759/2022)
Ι. Ι.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 772/2022)
Π. Κ.
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
____________________________
(Υπόθ. αρ. 789/2022)
Α. Α.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Αίτηση ημερομηνίας 2.11.2023 για συνεκδίκαση των προσφυγών
Γεώργιος Α. Καραπατάκης, για τους αιτητές στις προσφυγές 643/22 και 673/22.
Καμία εμφάνιση, για Στέλιος Αμερικάνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή στην προσφυγή 710/22.
Νεόφυτος Ξάνθου, για Ορφανίδης, Χριστοφίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή στην προσφυγή 711/22.
Μιλτιάδης Σάββα, για τον αιτητή στην προσφυγή 737/22.
Κυριακή Χατζηθωμά, για Κυριακή Χατζηθωμά & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τους αιτητές στις προσφυγές 744/22 και 745/22.
Καμία εμφάνιση, για Πογιατζής & Ανδρέου Δ.Ε.Π.Ε., για τους αιτητές στις προσφυγές 758/22, 759/22 και 789/22.
Ραφαέλα Α. Φιλίππου, για την αιτήτρια στην προσφυγή 772/22.
Σοφοκλής Καρασαμάνης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Μαργαρίτα Παντελή, για Ηρακλής Ν. Κυριακίδης Δ.Ε.Π.Ε., για το ενδιαφερόμενο μέρος Ι. Χ.
Καμία εμφάνιση, για Γεωργία Α. Γεωργίου, για το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Ι.
Καμία εμφάνιση, για Δημητρίου & Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε., για το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Ν.
Καμία εμφάνιση, για Ηλίας Α. Στεφάνου Δ.Ε.Π.Ε., για το ενδιαφερόμενο μέρος Μ. Τ.
Χαρά Πιερή, για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για το ενδιαφερόμενο μέρος Κ. Ι.
Καμία εμφάνιση, για Λ. Λουκαΐδου – Θεοφάνους Δ.Ε.Π.Ε., για το ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Θ.
Ε Ν Δ Ι Α Μ Ε Σ Η Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με όλες τις προσφυγές προσβάλλεται η νομιμότητα της απόφασης του Αρχηγού Αστυνομίας, η οποία έτυχε έγκρισης από την Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως και δημοσιεύθηκε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομίας Κύπρου ημερομηνίας 21.2.2022, με την οποία προήχθησαν στο βαθμό του Λοχία, από 14.2.2022, τα εκάστοτε αναφερόμενα σε κάθε προσφυγή ενδιαφερόμενα μέρη.
Στην Ένσταση που καταχωρήθηκε σε όλες τις προσφυγές, στην οποία περιγράφονται τα γεγονότα, αναφέρεται πως μετά την αποπαγοποίηση από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών και Προϋπολογισμού κενών θέσεων που υπήρχαν στην Αστυνομία, είχαν προκύψει 111 κενές θέσεις στο βαθμό του Λοχία. Από τις 111 κενές θέσεις προαγωγής, ο Αρχηγός Αστυνομίας αποφάσισε όπως, για 5 θέσεις, κάνει χρήση των διατάξεων της κατ’ εξαίρεση διαδικασίας του άρθρου 17(8)(β) του περί Αστυνομίας Νόμου, Ν. 73(Ι)/2004 και του Κανονισμού 10(4) της Κ.Δ.Π. 214/2004. Ως εκ τούτου, μετά από έγκριση της απόφασης του Αρχηγού Αστυνομίας, ημερομηνίας 8.2.2022, από την Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, στις 14.2.2022 πραγματοποιήθηκε η προαγωγή 106 μελών της Αστυνομίας στο βαθμό του Λοχία, με την κανονική διαδικασία και 5 μελών της Αστυνομίας, με την κατ’ εξαίρεση διαδικασία.
Οι εν λόγω προαγωγές δημοσιεύθηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές ημερομηνίας 21.2.2022.
Με όλες τις προσφυγές, οι αιτητές προσβάλλουν την προαγωγή των προσώπων που κατέλαβαν τον εν λόγω βαθμό, αντί των ιδίων και μία έκαστη προσφυγή στρέφεται κατά συγκεκριμένων προσώπων, ως αυτά καταγράφονται, είτε στο αιτητικό της προσφυγής τους, είτε σε ξεχωριστό παράρτημα στην αίτηση ακυρώσεως. Σημειώνεται, πως σε όλες τις προσφυγές καταχωρήθηκε η Ένσταση.
Στις 2.11.2023, ο ευπαίδευτος συνήγορος της Δημοκρατίας, καταχώρησε αίτηση για συνεκδίκαση των πιο πάνω αναφερόμενων προσφυγών, λόγω του ότι όλες έχουν κοινή πραγματική και νομική βάση, αφορούν την ίδια διοικητική πράξη και σχετίζονται με την προαγωγική διαδικασία που κατέληξε στην επιλογή των ενδιαφερομένων μερών, στο βαθμό του Λοχία, αντί των αιτητών, από 14.2.2024.
Η αίτηση στηρίζεται στα άρθρα 11 και 17 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου, Ν. 33/64, στους Κανονισμούς 9(6), 10(2), 18 και 19 του περί του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, στους περί του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς του 2015, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας.
Όλες οι πλευρές, συναίνεσαν στην έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, πλην των αιτητών στις προσφυγές με αρ. 744/2022 και 745/2022, στις οποίες καταχωρήθηκε ένσταση επί της ενδιάμεσης αιτήσεως, ημερομηνίας 1.3.2024.
Όπως αναφέρεται στην ένσταση, οι προσφυγές δεν έχουν κοινά επίδικα θέματα, δεν στέφονται κατά των ίδιων ενδιαφερομένων μερών και κατά τις εισηγήσεις, τυχόν ακύρωση της προσβαλλόμενη απόφασης για τα εν λόγω ενδιαφερόμενα μέρη, δεν θα επηρεάσει την κατάληξη των άλλων προσφυγών, τα επίδικα θέματα είναι διαφορετικά, αφού αφορούν συγκεκριμένα προσόντα, αξία και αρχαιότητα και συνεπώς, τυχόν συνεκδίκασή τους, δεν θα επιφέρει οποιοδήποτε όφελος στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά επιπλοκή και περαιτέρω καθυστέρηση. Υπεβλήθη, πρόσθετα, ως λόγος ένστασης, το γεγονός πως η ακύρωση μίας εκ των προσφυγών, δεν θα συμπαρασύρει σε ακύρωση την άλλη, εφόσον το δεδικασμένο της μίας δεν επηρεάζει τα πραγματικά ή νομικά δεδομένα, λόγω του ότι τα επίδικα θέματα σε κάθε μία προσφυγή είναι διαφορετικά. Τέλος, υποβάλλουν οι αιτητές πως με τις προσφυγές τους, προσβάλλεται η προαγωγή προσώπων που προήχθησαν με βάση την κατ΄ εξαίρεση διαδικασία του Κανονισμού 10(4) της Κ.Δ.Π. 214/2004, που συνιστά διαφορετική διαδικασία κι έχει άλλη νομική βάση από τις υπόλοιπες προαγωγές.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο μερών, προώθησαν τις θέσεις τους, υπέρ ή εναντίον της συνένωσης, δια της καταχώρησης εκατέρωθεν γραπτών αγορεύσεων, στη βάση των οποίων η κάθε πλευρά υποστήριξε τη θέση της.
Η εξουσία του Δικαστηρίου για συνένωση προσφυγών, στηρίζεται στις διατάξεις των Κανονισμών 18 και 19 του περί Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, ο οποίος ισχύει κι εφαρμόζεται κατ’ αναλογίαν στη βάση του Κανονισμού 3 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 2015.
Στη βάση των ανωτέρω αναφερόμενων Κανονισμών, το Δικαστήριο μπορεί να εκδίδει τις οδηγίες εκείνες, που θεωρεί πως είναι αναγκαίες προς το συμφέρον της δικαιοσύνης. Λόγω του ότι στους Διαδικαστικούς Κανονισμούς του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 δεν υπάρχουν ρητές πρόνοιες που να διέπουν το θέμα της συνεκδίκασης, εφαρμόζονται κατ’ αναλογία, οι πρόνοιες της Δ.14 των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών.
Στην Μενελάου ως διαχειριστή της περιουσίας Σπαρσή Χατζησπύρου ν. Ξενοφώντος κ.ά. (1989) 1Ε Α.Α.Δ. 371, 374 λέχθηκαν τα ακόλουθα:-
«’’Όταν δύο ή περισσότερες αγωγές εκκρεμούν στο ίδιο Δικαστήριο είτε από τον ίδιο ή από διαφορετικούς ενάγοντες εναντίον του ιδίου ή διαφορετικών εναγομένων, και οι αξιώσεις σε αυτές τις αγωγές περιέχουν κοινό ζήτημα νόμου ή πραγματικού γεγονότος τέτοιας σημασίας σε σχέση με τα υπόλοιπα επίδικα ζητήματα που εγείρονται στις αγωγές αυτές, έτσι που να καθίστανται επιθυμητό οι αγωγές να πρέπει να συνενωθούν, το Δικαστήριο ή ο Δικαστής δύναται να διατάξει τη συνένωση τους.’’
Βασικός σκοπός της πιο πάνω πρόνοιας είναι ασφαλώς η αποφυγή της πολλαπλότητας στη δικαστική διαδικασία και έτσι να εξοικονομείται χρόνος και έξοδα. Οι νομικές αρχές που ισχύουν στην εφαρμογή της έτυχαν ευρείας συζήτησης στην υπόθεση Χ" Αθανασίου ν. Παρπερίδη κ.α. (1975) 1 Α.Α.Δ. 401, στην οποία παραπέμπουμε απλώς γιατί τα νομικά ζητήματα καλύπτονται σε αυτή εκτενώς έτσι που η επανάληψή του θα ήταν άσκοπη. Όπως αναφέρεται στην υπόθεση Παρπερίδη, και γενικά στη νομολογία, η άσκηση της δικαστικής ευχέρειας στην εφαρμογή της Διάταξης 14, εξαρτάται από τα ιδιαίτερα γεγονότα στην κάθε υπόθεση στα οποία ως εκ τούτου το Δικαστήριο θα πρέπει να αναφέρεται για να αιτιολογείται η τελική του κρίση.»
Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το ζήτημα της συνένωσης, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, το οποίο μάλιστα έχει και το δικαίωμα να διατάξει αν όχι την πλήρη συνένωση έστω και μερική, αν κρίνει ότι με αυτό το τρόπο θα προκύψει όφελος από τη συνεκδίκαση και εξυπηρετείται το συμφέρον της δικαιοσύνης. Το ουσιώδες κριτήριο για τη συνένωση αγωγών, είναι η ύπαρξη κοινού πραγματικού ή νομικού ζητήματος. Η αποφυγή πολλαπλότητας των διαδικασιών, η αποφυγή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων, η εξοικονόμηση πολύτιμου δικαστικού χρόνου και ο περιορισμός των εξόδων συνιστούν παράγοντες που προσμετρούν στην κρίση του Δικαστηρίου επί του θέματος (Κυπριακή Τράπεζα Αναπτύξεως Λτδ ν. Αpak Agro Industries κ.ά. (1999) 1Γ Α.Α.Δ. 1721).
Κατ’ αναλογία των ανωτέρω, στις υποθέσεις του διοικητικού δικαίου, το ζήτημα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, ευχέρεια η οποία είναι πιο ευρεία, νοουμένου βεβαίως ότι πληρούνται οι βασικές προϋποθέσεις και παράγοντες που έχουν αναφερθεί πιο πάνω.
Έχοντας κατά νου τις πιο πάνω αναφερόμενες νομικές αρχές, έχω αποφασίσει να αποδεχθώ την αίτηση και ν’ ασκήσω την διακριτική μου ευχέρεια, υπέρ της έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος συνένωσης όλων των προσφυγών, αφού υπάρχει συνάφεια, τόσο του νομικού, όσο και πραγματικού βάθρου στο οποίο στηρίζονται οι προσβαλλόμενες, με τις προσφυγές, διοικητικές αποφάσεις.
Επίδικο ζήτημα σε όλες τις προσφυγές, είναι η απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας ημερομηνίας 8.2.2022, η οποία στη συνέχεια έτυχε έγκρισης στις 14.2.2022, από την Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, να προάξει στον βαθμό του Λοχία, 111 πρόσωπα, αντί και/ή στη θέση των αιτητών. Η πλευρά των αιτητών στις προσφυγές 744/2022 και 745/2022 / καθ’ ων η αίτηση, δέχεται πως πρόκειται περί της ίδιας διοικητικής αποφάσεως. Πλην όμως, θεωρεί πως με την συνεκδίκαση θα επέλθουν επιπλοκές στην ανάπτυξη των εκατέρωθεν επιχειρημάτων και καθυστέρηση.
Υπενθυμίζεται ότι η αποδοχή ή απόρριψη αιτημάτων της εξεταζόμενης φύσεως συνιστά κατά πάγια νομολογία άσκηση διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, η οποία πρέπει να ασκείται θετικά όταν οι προσφυγές στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης (Διακόπουλος κ.α. ν. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3(Β) Α.Α.Δ. 1366), δεν εξομοιώνει τα επίδικα θέματα (Μακρίδης ν. Μιχαηλίδου (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 416), ενώ ως προς το παραδεκτό της προσφυγής και τη θεραπεία η οποία επιζητείται, η κάθε προσφυγή συνεχίζει να διατηρεί την αυτοτέλειά της (Στυλιανίδου ν. Α.ΤΗ.Κ. (Αρ.2) (1993) 4 Α.Α.Δ. 1835). Η συνένωση, δε συνεπάγεται ούτε τη συγχώνευση, ούτε την εξομοίωση των επίδικων θεμάτων που εγείρονται σε κάθε μια από τις προσφυγές που θα συνεκδικαστούν (Χατζηχάννα ν. Δημοκρατίας (αρ. 1) (2006) 3 Α.Α.Δ. 256, Γεωργίου ν. Δήμου Λ/σού (Αρ.4) (1992) 4 Α.Α.Δ. 3225).
Κι εφόσον διαπιστώνεται ότι τα κοινά σημεία, νομικά και πραγματικά, μεταξύ των προτεινόμενων για συνεκδίκαση προσφυγών είναι, σε σύγκριση με τις διαφορές, τέτοιας σημασίας κι έκτασης που να στοιχειοθετούν ουσιώδη συνάφεια μεταξύ των επίδικων θεμάτων, μπορεί να διαταχθεί η συνένωσή τους χάριν της καλής απονομής της δικαιοσύνης.
Σε μία προαγωγική διαδικασία, της τάξεως μάλιστα της επιλογής 111 προσώπων, αντί των αιτητών, είναι αναπόφευκτο να έχουν όλοι τα ίδια προσόντα, ίδια αξία, ή και αρχαιότητα, αφού αυτά τα ζητήματα, παραμένουν πάντοτε επίδικα, στη βάση των πραγματικών δεδομένων μίας έκαστης προσφυγής. Δεν συμμερίζομαι ούτε και τις θέσεις των ενιστάμενων αιτητών στις προσφυγές 744/2022 και 754/2022 πως οι συγκεκριμένες προσφυγές, προσβάλλουν και την επιλογή ενδιαφερομένων μερών με την κατ΄ εξαίρεση διαδικασία προαγωγής.
Όπως πολύ ορθά ανέφερε κι ο ευπαίδευτος συνήγορος της Δημοκρατίας, υπάρχουν κι άλλες προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται, επίσης, μαζί με την κανονική διαδικασία προαγωγής, η προαγωγή συγκεκριμένων ενδιαφερομένων μερών, η οποία συντελέστηκε με την κατ’ εξαίρεση διαδικασία του άρθρου 17(8)(β) του Ν. 73(Ι)/2004 ως έτυχε τροποποίησης, όπως και του Κανονισμού 10(4) της Κ.Δ.Π. 214/2004 και συγκεκριμένα, οι προσφυγές με αρ. 711/2022, 758/2022 και 759/2022.
Δεν θα πρέπει να παραμείνει ασχολίαστο, το γεγονός πως κι οι ίδιοι οι αιτητές, συμπροσβάλλουν τον διορισμό των δύο ενδιαφερομένων μερών που προήχθησαν με την κατ’ εξαίρεση διαδικασία (Κ. Ε. και Α. Κ.) στο ίδιο ακριβώς αιτητικό με τα πρόσωπα που έχουν προαχθεί κατά τις διατάξεις της συνήθους διαδικασίας προαγωγής.
Ούτε θεωρώ πως το γεγονός ότι οι προσφυγές δεν βρίσκονται στο ίδιο στάδιο - αφού κατά τις εισηγήσεις στις προσφυγές 744/2022 και 745/2022 έχει καταχωρηθεί η γραπτή αγόρευση των αιτητών - μπορεί να θεωρηθεί ως καταλυτικός παράγοντας για τη μη συνεκδίκαση των προσφυγών, εφόσον επιδειχθεί το ανάλογο ενδιαφέρον προώθησης των υποθέσεων από όλους τους διαδίκους.
Για τους πιο πάνω λόγους, κρίνω ότι η παρούσα περίπτωση συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που δικαιολογούν όπως το Δικαστήριο ασκήσει θετικά τη διακριτική του ευχέρεια επί του θέματος.
Εκδίδεται διάταγμα συνεκδίκασης των προσφυγών 643/2022, 673/2022, 710/2022, 711/2022, 737/2022, 744/2022, 745/2022, 758/2022, 759/2022, 772/2022 και 789/2022.
Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της Δημοκρατίας και εναντίον των αιτητών στις προσφυγές 744/2022 και 745/2022, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας.
Όλες οι προσφυγές ορίζονται για οδηγίες στις 14.5.2024. Μέχρι τότε να καταχωρηθούν οι γραπτές αγορεύσεις των αιτητών που υπολείπονται στις προσφυγές 710/2022, 711/2022, 737/2022, 758/2022, 759/2022, 772/2022 και 789/2022.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.