ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ  

   (Υπόθεση αρ. 1127/2021)

26 Απριλίου 2024

[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

J. T.

Αιτήτρια

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

Καθ’ ων η αίτηση.

……………………………

Γεώργιος Βασιλόπουλος, για Χρίστο Π. Χριστοδουλίδη, για τον αιτητή.

Θεοχάρια Παπανικολάου, Δικηγόρος, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.

   Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της υπό κρίση προσφυγής, συνιστά η απόφαση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ημερομηνίας 8.9.2021, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση που υπέβαλε η αιτήτρια την 1.6.2021, για έκδοση δελτίου διαμονής στη Δημοκρατία, λόγω του ότι ο ευρωπαίος της σύζυγος αναχώρησε από την Δημοκρατία.

 

  Σύμφωνα με τα γεγονότα της προσφυγής, όπως αυτά αναφέρονται στην Ένσταση, η αιτήτρια κατάγεται από το Νεπάλ. Αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 19.8.2014, με άδεια εισόδου ως οικιακή βοηθός, με ισχύουσα άδεια διαμονής, μέχρι την 14.6.2020. Στις 5.9.2019, η αιτήτρια τέλεσε γάμο με υπήκοο Ρουμανίας και στις 6.9.2019 υπέβαλε αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής, ως μέλος της οικογένειας ευρωπαίου υπηκόου. Στις 14.10.2020, παραχωρήθηκε στην αιτήτρια άδεια διαμονής, με ισχύ μέχρι την 14.10.2025.

 

  Την 3.1.2021, έγινε έλεγχος γνησιότητας του γάμου της αιτήτριας με τον ευρωπαίο της σύζυγο. Στο σχετικό έντυπο το οποίο συμπληρώθηκε από τον Λοχία που προέβη στη διερεύνηση και περιέχεται στις σελιδώσεις 242-237 του Τεκμηρίου 1, προκύπτει πως ο ευρωπαίος σύζυγος δεν είχε εντοπιστεί στην δηλωθείσα διεύθυνση διαμονής, η αιτήτρια συγκατοικούσε με άλλους τρεις ομοεθνείς της, ενώ όπως δήλωσε κι η ίδια, ο σύζυγος της είχε αναχωρήσει για την χώρα του λίγες μέρες μετά τον γάμο τους και δεν γνωρίζει πότε θα επιστρέψει.

 

  Σε σχετικό σημείωμα που ετοιμάστηκε από τον Προϊστάμενο του Κλάδου Ευρωπαίων, προς τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, ημερομηνίας 27.3.2021, γίνεται εισήγηση για ακύρωση του ισχύοντος δελτίου διαμονής της, που είχε ισχύ μέχρι την 14.10.2025, λόγω του ότι ο σύζυγος της αιτήτριας αναχώρησε από τη Δημοκρατία για την χώρα του και το ζεύγος δεν συμβιώνει κάτω από την ίδια στέγη.

 

  Με την επιστολή ημερομηνίας 31.3.2021, γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια η ακύρωση του δελτίου διαμονής το οποίο είχε εκδοθεί στις 14.10.2020 και είχε ισχύ μέχρι την 14.10.2025, λόγω του ότι η ίδια δεν διέμενε με τον ευρωπαίο της σύζυγο, αφού ο τελευταίος έχει αναχωρήσει από τη Δημοκρατία. Σημειώνεται πως η νομιμότητα της εν λόγω απόφασης για ακύρωση του προαναφερθέντος δελτίου διαμονής, δεν προσεβλήθη με προσφυγή.

 

  Αντιθέτως, δύο μήνες αργότερα, ήτοι την 1.6.2021, η αιτήτρια υπέβαλε δεύτερη αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής, ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης. Η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε με την εδώ προσβαλλόμενη απόφαση, ημερομηνίας 8.9.2021, για τον ίδιο λόγο, ήτοι στη βάση της απουσίας του ευρωπαίου συζύγου από τη Δημοκρατία.

 

  Κατά τις εισηγήσεις της αιτήτριας, η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη πεπλανημένα και παραβιάζει την αρχή της καλής πίστης, αφού όπως διατείνεται, εφόσον επιθυμούσε η διοίκηση να ελέγξει την γνησιότητα του γάμου της αιτήτριας με τον σύζυγό της, όφειλε να εφαρμόσει τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις των άρθρων 7Α και 7Β του Κεφ. 105 και να παραπέμψει την περίπτωση στην Συμβουλευτική Επιτροπή που είναι αρμόδια για να κρίνει την γνησιότητα ή μη ενός γάμου.   

 

  Σύμφωνα με τις θέσεις της, όπως αυτές αναφέρονται στην απαντητική της αγόρευση, πράγματι η νομιμότητα της απόφασης ημερομηνίας 31.3.2021 με την οποία ακυρώθηκε το δελτίο διαμονής της, δεν προσεβλήθη από την αιτήτρια, λόγω του ότι η ίδια μαζί με τον σύζυγό της, προσήλθαν στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, προκειμένου να υποβάλουν την επίδικη αίτηση ημερομηνίας 1.6.2021, ενώ την 29.9.2021 που η αιτήτρια προσήλθε στο Αεροδρόμιο Πάφου για να αναχωρήσει για άλλη χώρα, αυτή συνοδευόταν από τον σύζυγό της.

 

  Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, υποστήριξε τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, υποβάλλοντας τη θέση πως αυτή έχει εκδοθεί νόμιμα και ορθά, μετά από δέουσα έρευνα και παράθεση πλήρους αιτιολογία. Τόνισε παράλληλα και το ζήτημα της μη προσβολής της νομιμότητας της απόφασης ακύρωσης του δελτίου διαμονής, απόφαση ημερομηνίας 31.3.2021.

 

  Η προσβαλλόμενη εν προκειμένω απόφαση, αφορά την απόρριψη της αίτησης που υπέβαλε η αιτήτρια την 1.6.2021, για έκδοση δελτίου διαμονής, ως μέλος της οικογένειας πολίτη της Ένωσης. Όπως καταγράφεται επ’ αυτής, ο λόγος της απόρριψης, αφορούσε το γεγονός ότι πως ο ευρωπαίος της σύζυγος είχε αναχωρήσει από την Δημοκρατία.

 

  Στη βάση του περιεχομένου του Τεκμήριου 1, διαφαίνεται πως ο λόγος που απορρίφθηκε η αίτησή της, ήταν ο ίδιος λόγος για τον οποίο είχε ακυρωθεί το ισχύον τότε δελτίο διαμονής της στη Δημοκρατία, λόγος που αφορούσε στην αναχώρηση του συζύγου της από την Δημοκρατία. Το γεγονός δηλαδή αυτό, δεν είχε διαπιστωθεί το πρώτον με την προσβαλλόμενη εδώ απόφαση, αλλά υπήρξε ο λόγος που ακυρώθηκε το δελτίο διαμονής της κι η νομιμότητα αυτής της διοικητικής απόφασης, δεν αμφισβητήθηκε από την αιτήτρια, ούτε κι υπέβαλε οποιαδήποτε στοιχεία που να τεκμηριώνουν το αντίθετο. Το μόνο στοιχείο το οποίο υπέβαλε η αιτήτρια, είναι ο ισχυρισμός της πως για την υποβολή της επίδικης αίτησης ημερομηνίας 1.6.2021, προσήλθε στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, συνοδευόμενη από τον σύζυγό της, γεγονός το οποίο όμως δεν προκύπτει από τον φάκελο, όπως επίσης κι ο ισχυρισμός της πως στο Αεροδρόμιο Πάφου, κατά την αναχώρησή της από τη Δημοκρατία στις 29.9.2021, η ίδια συνοδευόταν από τον σύζυγό της, στοιχείο το οποίο, εν πάση περιπτώσει, είναι εκτός του ουσιώδους χρόνου έκδοσης της επίδικης διοικητικής αποφάσεως, ημερομηνίας 8.9.2021.

 

  Κρίνεται, ουσιαστικά, πως η μη συμβίωση της αιτήτριας με τον σύζυγό της, αφού ο τελευταίος αναχώρησε από την Δημοκρατία, νομίμως αποτέλεσε το έρεισμα απόρριψης της αίτησης ημερομηνίας 1.6.2021 για έκδοση δελτίου διαμονής

 

  Δεν συμφωνώ με τους ισχυρισμούς που προβάλλονται από την αιτήτρια, περί παράλειψης της διοίκησης να προβεί σε δέουσα έρευνα και πως όφειλε η διοίκηση να παραπέμψει την περίπτωση στη Συμβουλευτική Επιτροπή για εικονικούς γάμους. Η εδώ εξεταζόμενη περίπτωση, δεν αφορά σε κήρυξη γάμου ως εικονικού, ούτε κι έγινε επίκληση περί εικονικότητας του γάμου, στην προσβαλλόμενη απόφαση. Αντιθέτως, επίδικη, εν προκειμένω, είναι η κρίση της διοίκησης πως η αιτήτρια δεν  συζούσε με τον ευρωπαίο της σύζυγο, αφού ο ίδιος είχε αναχωρήσει από την Κυπριακή Δημοκρατία.

 

  Τίποτε όμως δεν εγέρθηκε από την αιτήτρια προς αμφισβήτηση αυτής της διαπίστωσης της διοίκησης, ούτε στην παρούσα διαδικασία, ούτε κι αμφισβητήθηκε εκ μέρους της, η ίδια αυτή διαπίστωση, κατά την προηγουμένως εκδοθείσα διοικητική απόφαση ημερομηνίας 31.3.2021, που είχε το ίδιο υπόβαθρο.

 

  Στη βάση των όσων έχουν αναφερθεί πιο πάνω, καταλήγω πως όλοι οι ισχυρισμοί που προβάλλει η αιτήτρια, θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Η προσβαλλόμενη απόφαση, κρίνω πως είναι καθόλα νόμιμη και ορθή. 

 

  Υπό το φως των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται με €1.900 έξοδα εναντίον της αιτήτριας.

 

  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.                 

 

 

                       

 

   Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο