ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση αρ. 502/2021
23 Απριλίου 2024
[ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1.E. O. J.
2.Σ. Π.
Αιτητές,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1.Υπουργού Εσωτερικών
2.Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης
Καθ’ ων η αίτηση
––––––––––––––––––––––––––––––––
Χρίστος Π. Χριστοδουλίδης, δικηγόρος για τους αιτητές.
Τατιάνα Ιακωβίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.: Με την παρούσα προσφυγή και μετά την απόσυρση κατά το στάδιο των διευκρινήσεων των αιτητικών της Προσφυγής υπό παραγράφους (Β), (Γ) και (Δ) ο αιτητής ζητεί πλέον την ακόλουθη θεραπεία:
«Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι οι Καθ' ων η αίτηση παραλείπουν και/ή αρνούνται οφειλόμενη ενέργεια, ήτοι να παραλάβουν την αίτηση του Αιτητή αρ.1 ημερομηνίας 08/04/2021 για δελτίο διαμονής (ΜΕU2a) του Αιτητή αρ.1 ως μέλος οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη λόγο του γάμου του με την Ευρωπαία πολίτη Αιτήτρια αρ.2, βάση των άρθρων 11 και 12 του Νόμου 7 (Ι)/2007 (Παράρτημα Α) και αυτή η παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας και/ή καθυστέρηση και/ή αποφυγή είναι άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και πως ότι παραλείφθηκε να διαταχθεί να διενεργηθεί.»
Με τη γραπτή της αγόρευση, η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση ήγειρε αριθμό προδικαστικών ενστάσεων επί τη βάσει των γεγονότων, οι οποίες αφορούν την έλλειψη έννομου συμφέροντος των αιτητών, την προσβολή μη εκτελεστής πράξης, την απουσία νομοθετικής διάταξης με την οποία να επιβάλλεται τέτοια θετική ενέργεια, το πρόωρο της Προσφυγής και τη μη ύπαρξη παράλειψης οφειλόμενης ενέργειας αμφισβητώντας και προωθώντας ως κύριο προδικαστικό ζήτημα το γεγονός ότι ουδέποτε υποβλήθηκε ή παραλήφθηκε οποιαδήποτε αίτηση εκ μέρους των αιτητών και ότι ουδέποτε οι αιτητές προέβησαν σε διευθέτηση επίσκεψης για καταχώρηση οποιασδήποτε αίτησης στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.
Ο αιτητής αρ.1 είναι υπήκοος Νιγηρίας, ο οποίος εισήλθε για πρώτη φορά στη Δημοκρατία στις 6.7.2019 και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Ακολούθως στις 20.2.2021 τέλεσε γάμο με την ελληνικής υπηκοότητας Σ. Π. (αιτήτρια αρ. 2) σε δημαρχείο στη Νιγηρία.
Καταρχάς, διαπιστώνω ότι η αιτήτρια αρ.2 δεν νομιμοποιείται ούτε στην έγερση αλλά ούτε και στην προώθηση της παρούσας Προσφυγής (Δημοκρατία v Βάσω Ανδρέου (Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 132/2018, ημερομηνίας 15/2/24). Τούτο διότι αντικείμενο της Προσφυγής, ως αυτό καθορίζεται πάντοτε δια της αιτούμενης θεραπείας, είναι αποκλειστικά και μόνο η κατ’ ισχυρισμό παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας για μη παραλαβή της αίτησης του αιτητή αρ. 1 για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλους οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη (ΜΕU2α). Το δε γεγονός ότι η αιτήτρια αρ. 2 τέλεσε γάμο με τον αιτητή αρ. 1 ουδόλως μπορεί να της προσδώσει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο το απαιτούμενο ίδιον προσωπικό έννομο συμφέρον για άσκηση και προώθηση της παρούσας Προσφυγής. Ούτε όμως οι όποιες αναφορές στα γεγονότα της Προσφυγής για μη παραλαβή και άλλης αίτησης από μέρους της αιτήτριας αρ.2 για έκδοση βεβαίωση εγγραφής της ως ευρωπαία πολίτης, διαφοροποιούν καθ΄ οιανδήποτε τρόπο την ως άνω κατάληξη, αφού ως ήδη υποδείχθηκε, καθοριστικό παραμένει ότι δια του αιτητικού της Προσφυγής δεν προσβάλλεται οποιαδήποτε παράλειψη που να συναρτάται με την ίδια την αιτήτρια αρ.2 και δη με τη μη παραλαβή τέτοιας αίτησης εκ μέρους της. Ως προς τούτο υπενθυμίζεται η πάγια νομολογιακή αρχή ότι ο προσδιορισμός της θεραπείας είναι άρρηκτα συνυφασμένος με τον καθορισμό της πράξης, απόφασης ή παράλειψης η οποία προσβάλλεται (Οικονόμου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ 530).
Προέχει, ως ζήτημα λογικής προτεραιότητας και υπό τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης, η εξέταση του προδικαστικού ζητήματος που ηγέρθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση κατά πόσον όντως ο αιτητής αρ. 1 είχε υποβάλλει ή μη, ως προωθείται δια του το αιτητικού της Προσφυγής, αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη εξ αφορμής του γάμου του με Ευρωπαία πολίτη. Τούτο διότι η προσβολή της παράλειψης παραλαβής της αίτησης του αιτητή προϋποθέτει ως προαπαιτούμενο την εκ μέρους του απόδειξη του γεγονότος ότι πράγματι επιχειρήθηκε να υποβληθεί τέτοια αίτηση. Σε περίπτωση δε που κριθεί, επί τη βάσει των ενώπιον μου δεδομένων, ότι ουδέποτε επιχειρήθηκε η υποβολή τέτοιας αίτησης, καθίσταται αυτομάτως αλυσιτελής και άνευ αντικειμένου η ενασχόληση του Δικαστηρίου με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, αφού κατά πάγια νομολογία τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω, ούτε είναι νοητό να ασχολούνται ακαδημαϊκά ή θεωρητικά με νομικά ζητήματα, η επίλυση των οποίων δεν θα καταλήξει σε οποιοδήποτε πρακτικό αποτέλεσμα (Tudor (2011) 1 Α.Α.Δ. 1176, Mohammed Marta Ayeredin ν. Δημοκρατίας (2013) 3 ΑΑΔ 753), Παντελής ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 360) Χριστοφόρου και άλλων v Δημοκρατίας ( Αναθεωρητική Έφεση αρ. 32/14, ημερομηνίας 30/1/2020).
Στα γεγονότα της ένστασης, τα οποία ενβρίσκουν έρεισμα στην έκθεση γεγονότων που ετοίμασε το ίδιο το Τμήμα για σκοπούς της παρούσας Προσφυγής και η οποία περιλαμβάνεται στο προσωπικό φάκελο του αιτητή (ερυθρό 92 Τεκμήριο 1Β), καταγράφονται και τα ακόλουθα, ως εδώ ενδιαφέρουν:
«Ουδέποτε οι Αιτητές προσήλθαν στο Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης για υποβολή αίτησης για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίου πολίτη και/ή ουδέποτε οι Καθ’ ων η αίτηση αρνήθηκαν παραλαβή της υπό αναφορά αίτησης.
Περαιτέρω ουδέποτε δοθήκαν οδηγίες για μη παραλαβή αιτήσεων που αφορούν γάμους οι οποίοι συνάφθηκαν στο εξωτερικό. Ο κλάδος ευρωπαίων πολίτων έχε μέχρι σήμερα παραλάβει και εξετάσει εκατοντάδες αιτήσεις οι οποίες αφορούν γάμους εξωτερικού »
Με τη γραπτή τους αγόρευση, οι καθ’ ων η αίτηση και στα πλαίσια ανάπτυξης της εκ μέρους τους εγερθείσας προδικαστικής ένστασης για το πρόωρο της Προσφυγής και της προδικαστικής ένστασης ότι δεν είναι υπαρκτή οποιαδήποτε παράλειψη, η οποία να μπορεί να προσβληθεί με Προσφυγή, τονίζουν το γεγονός ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν υφίσταται οποιαδήποτε παράλειψη από μέρους των καθ΄ων η αίτηση αφού ουδέποτε οι αιτητές προχώρησαν στην καταχώρηση σχετικής αίτησης στο αρμόδιο Τμήμα.
Ως υποδείχθηκε ανωτέρω το αιτητικό της Προσφυγής περιορίζεται αποκλειστικά στην παράλειψη παραλαβής της αίτησης που αφορά τον αιτητή αρ. 1. Ο αιτητής στην Προσφυγή του επισυνάπτει ως Παράρτημα Α μερικώς συμπληρωμένη αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής για μέλη της οικογένειας πολίτη της ένωσης που δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους της ένωσης (form ΜΕU 2 Α), η οποία φέρει τα στοιχεία του αιτητή, χωρίς ωστόσο να φέρει οποιαδήποτε ημερομηνία ή να καταγράφεται επί αυτής οποιαδήποτε ένδειξη άρνησης παραλαβής. Με τη γραπτή του αγόρευση ο συνήγορος του αιτητή αναφέρει ότι ο αιτητής αποτάθηκε με τη σύζυγο του στο Τμήμα για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίου πολίτη «αλλά η λειτουργός τους ενημέρωσε ότι δεν μπορεί να κάνει αποδεκτή αίτηση όπου ο γάμος αφορά άτομο από τρίτες χώρες και ευρωπαίο πολίτη που έγινε στο εξωτερικό εφόσον κατά αυτόν ο γάμος αυτός δεν είναι έγκυρος στην Κύπρο». Σε άλλο δε σημείο της γραπτής του αγόρευσης ο συνήγορος του αιτητή -και προς απάντηση των προδικαστικών ενστάσεων- αναφέρει ότι η διοίκηση, σκόπιμα δεν δίδει γραπτώς την αρνητική της απάντηση καθώς και ότι παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του αιτητή και της συζύγου του η διοίκηση τους αγνοεί.
Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά. Καθίσταται σαφές ότι τα όσα αναφέρει συγκεχυμένα μάλιστα ο αιτητής ενίοτε περί άρνησης της διοίκησης και ενίοτε περί παράλειψης απάντησης και/ή παράλειψης οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, επικαλούμενος μάλιστα και σωρεία διαφορετικών άρθρων ήτοι τα άρθρα 29 και 146 του Συντάγματος καθώς και άρθρα του Ν.7(Ι)/2007 δεν θεμελιώνουν καν ως υπαρκτό, το προαπαιτούμενο, γεγονός, ότι έστω επιχειρήθηκε η υποβολή αίτησης για έκδοση δελτίου διαμονής εκ μέρους του αιτητή. Η δε απλή και αόριστη αναφορά από μέρους του δικηγόρου του αιτητή ότι κάποτε και σε κάποια άγνωστη χρονική στιγμή ο αιτητής αποτάθηκε στο Τμήμα, το οποίο δεν παράλαβε την αίτηση του, πέραν του ότι ουδόλως υποστηρίζεται από τα ενώπιον μου στοιχεία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει μαρτυρία αφού ως είναι παγίως νομολογημένο δεν είναι επιτρεπτή η προσκόμιση μαρτυρίας δια των γραπτών αγορεύσεων και οι ισχυρισμοί που προβάλλονται σε αυτές δεν αποδεικνύουν πραγματικά γεγονότα (Χατζηγεωργίου v Δήμου Πόλεως Χρυσοχούς (Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 33/2015, ημερομηνίας 1/2/22), ECLI:CY:AD:2022:C40 ΕΖΕ v Δημοκρατίας (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 36/16, ημερομηνίας 19/5/22) Φυρίλλα v Δημοκρατίας (Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 40/17, ημερομηνίας 1/11/23). Εν προκειμένω και παρόλο που στην παρούσα περίπτωση το ζήτημα υποβολής της αίτησης και/ή της διευθέτησης συνάντησης με λειτουργό του Τμήματος για καταχώρηση τέτοιας αίτησης αμφισβητήθηκε ευθέως από τους καθ΄ων η αίτηση με την προώθηση προδικαστικών ενστάσεων, καμία μαρτυρία δεν προσκομίστηκε από πλευράς του αιτητή προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι πράγματι μετέβη στο αρμόδιο Τμήμα και επιχειρήθηκε η υποβολή αίτησης εκ μέρους του αιτητή.
Συνεπώς καταλήγω ότι ο αιτητής απέτυχε να καταδείξει ότι πράγματι είχε υποβάλει ενώπιον των καθ’ ων η αίτηση οποιαδήποτε αίτηση, επί της οποίας θα μπορούσε να επιχειρήσει να στοιχειοθετήσει νομικά την ισχυριζόμενη εκ μέρους του παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας.
Η πιο πάνω κατάληξη καθιστά άνευ αμφιβολίας την ενασχόληση του Δικαστηρίου με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα αλυσιτελή (Δημοκρατία και Philips College Ltd (Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ. 77/18,ημερομηνιας 10/4/24).
Συνεπακόλουθα οι προδικαστικές ενστάσεις που εγέρθηκαν από τους καθ΄ων η αίτηση ότι η προσφυγή έχει καταχωρισθεί πρόωρα αφού ουδέν αίτημα έχει υποβληθεί καθώς και ότι δεν υφίσταται παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας καθότι ουδέποτε οι αιτητές προέβησαν σε διευθέτηση επίσκεψης για καταχώρηση οποιασδήποτε αίτησης, γίνονται δέκτες.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται €1.700 έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Κελεπέσιη, Δ.Δ.Δ.