ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 1639/2021)
30 Μαΐου 2024
[Ε. ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ]
Μεταξύ
Χ. Π.
Αιτήτριας
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ, ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
Καθ’ ου η Αίτηση
…………………………
Μαρία Μικελλίδου (κα), για την αιτήτρια.
Παντελής Κωνσταντίνου για Γενικό Εισαγγελέα, για τον καθ’ ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ: Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης του καθ’ ου η αίτηση της οποίας έλαβε γνώση με επιστολή ημερομηνίας 12.11.2021 να απορρίψει την ένσταση που υπέβαλε κατά της απόφασης απόρριψης του αιτήματός της για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Η αιτήτρια υπέβαλε στις 21.10.2020 αίτηση για παροχή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος η οποία, αφού εξετάστηκε, απορρίφθηκε στις 21.9.2021 με την αιτιολογία ότι η αξία της ακίνητης περιουσίας της είναι μεγαλύτερη από το όριο που καθορίζεται στο Άρθρο 13 του περί Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και Άλλων Κοινωνικών Παροχών Νόμου, Ν. 109(Ι)/2014 (στο εξής ο «Νόμος»). Κατά της απόφασης η αιτήτρια υπέβαλε στις 5.11.2021 ένσταση η οποία απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια συνοψίζονται σε πλάνη περί τον νόμο και έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Εισηγείται η αιτήτρια ότι δεν κατέχει δύο ακίνητα όπως εσφαλμένα αναφέρει ο καθ’ ου η αίτηση και ότι το εμβαδόν της οικίας της δεν υπερβαίνει τα 300 τ.μ. Εισηγείται, επίσης, η αιτήτρια ότι σύμφωνα με τις πρόνοιες των Άρθρων 10 και 11, θα μπορούσε να τύχει έγκρισης το αίτημά της.
Όπως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε ως Τεκμήριο 1 και συγκεκριμένα την καταχώρηση 26 η αιτήτρια φαίνεται ως ιδιοκτήτρια κατά το όλο τεμαχίου στην επαρχία Αμμοχώστου με μηδενική αξία και ιδιοκτήτρια κατά το ήμισυ οικοπέδου στην επαρχία Λάρνακας. Το υπόλοιπο μισό του εν λόγω ακινήτου ανήκει στον σύζυγο της αιτήτριας και η συνολική αξία του σύμφωνα με εκτίμηση του 2018 είναι €337.800. Συνεπώς, το τί λήφθηκε υπόψη για σκοπούς λήψης της απόφασης ήταν μόνο το ακίνητο που κατέχει η αιτήτρια από κοινού με τον σύζυγό της.
Το Άρθρο 13 του Νόμου ως ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο προνοεί τα ακόλουθα:
«13. Δεν καθίσταται δικαιούχο για παροχή ελάχιστου εγγυηµένου εισοδήµατος οποιοδήποτε πρόσωπο ή αιτητής-
(α) κατέχει ακίνητη ιδιοκτησία είτε ο ίδιος ή/και οποιοδήποτε άλλο µέλος της οικογενειακής µονάδας η οποία υπερβαίνει σε αξία τις εκατό χιλιάδες ευρώ (€100.000), µε βάση την εκτίµηση του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, χωρίς να λαµβάνεται υπόψη οποιαδήποτε ακίνητη ιδιοκτησία αξίας µέχρι εκατό χιλιάδων ευρώ (€100.000), η οποία δεν είναι αξιοποιήσιµη ολόκληρη ή το µεγαλύτερο µέρος αυτής, λόγω εγγραφής εµπράγµατου βάρους ή δικαιώµατος επικαρπίας στα βιβλία του Τµήµατος Κτηµατολογίου και Χωροµετρίας, η οποία έλαβε χώρα πριν την 11η Ιουλίου 2014 και η ηµεροµηνία αυτή δύναται να αναθεωρείται κάθε δύο χρόνια από την ηµεροµηνία έναρξης της ισχύος του περί Ελάχιστου Εγγυηµένου Εισοδήµατος και Γενικότερα περί Κοινωνικών Παροχών (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόµου του 2015:
[….]
Νοείται έτι περαιτέρω ότι, για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, η ιδιόκτητη κατοικία στην οποία διαµένει ο αιτητής ή/και δικαιούχος δεν λαµβάνεται υπόψη, εφόσον η κατοικία αυτή δεν υπερβαίνει τα τριακόσια (300) τετραγωνικά µέτρα· ή/και
[…]»
Από τις πιο πάνω πρόνοιες προκύπτει ότι σε περίπτωση που η ακίνητη ιδιοκτησία που κατέχει ένας αιτητής η αξία της οποίας υπερβαίνει τις €100.000 είναι η ιδιόκτητη κατοικία στην οποία διαμένει, δεν λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς παραχώρησης του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος εκτός εάν το εμβαδό της υπερβαίνει τα 300 τετραγωνικά μέτρα.
Η αιτήτρια στην ένσταση που υπέβαλε επισύναψε αρχιτεκτονικά σχέδια και βεβαίωση ημερομηνίας 25.10.2021 από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου στο οποίο βρίσκεται η κατοικία με την οποία βεβαιώνεται ότι σύμφωνα με την άδεια οικοδομής που εκδόθηκε το εμβαδό της είναι 282 τετραγωνικά μέτρα (βλ. ερ. 7-3).
Ο λόγος όμως αυτός που επικαλέστηκε στην ένστασή της η αιτήρια δεν φαίνεται να έτυχε καμίας εξέτασης ή αξιολόγησης στο στάδιο της ένστασης. Από την έκθεση γεγονότων που καταγράφεται στο έντυπο αξιολόγησης ένστασης με ημερομηνία 12.11.2021 (ερ. 40-39) η αξιολόγηση της ένστασης εστιάστηκε μόνο στο ένα σκέλος της ένστασης της αιτήτριας που αφορούσε την αξία της ακίνητης περιουσίας χωρίς να γίνεται καμία αξιολόγηση του λόγου ένστασης και των στοιχείων που υπέβαλε η αιτήτρια σε σχέση με την εσφαλμένη εκτίμηση του εμβαδού της κατοικίας της αιτήτριας.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται €2000 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. υπέρ της αιτήτριας και εναντίον του καθ’ ου η αίτηση.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ