ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 6/2024
27 Ιουνίου, 2024
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002, Ν. 165(Ι)/2002, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ. 1 ΤΟΥ 2003
M. A.
Αιτητή
__________________
Ο Aιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Φ. Χριστοφίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
(Duran Dirie, μεταφραστής ο οποίος μεταφράζει στον Αιτητή από τα Σομαλέζικα στα Ελληνικά και αντίστροφα).
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Η παρούσα αφορά αίτημα του ως άνω Αιτητή για παροχή προς αυτόν νομικής αρωγής για κάλυψη των δικηγορικών του εξόδων, ούτως ώστε να μπορέσει να διορίσει δικηγόρο, με οδηγίες να προσβάλει ενώπιον του Δικαστηρίου τη νομιμότητα της έκδοσης των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 18/4/2024, τα οποία εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, αφού θεωρήθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6(1)(δ) και (κ) του ίδιου Νόμου, Διατάγματα τα οποία του κοινοποιήθηκαν με επιστολή της Διευθυντρίας Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερομηνίας 18 Απριλίου 2024.
Μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου στις 12/6/2024, καταχωρήθηκε από τον εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, σχετικό Σημείωμα, στο οποίο και περιγράφονται τα γεγονότα που συνοδεύουν τη παρούσα αίτηση, ως εξής:
Ο Αιτητής είναι υπήκοος Σομαλίας με ημερομηνία γέννησης την 1 Ιανουαρίου 2003. Στις 6/5/2021, υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, η οποία απορρίφθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2022. Στις 24 Ιουλίου 2023, καταχώρισε στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας την προσφυγή υπ' αρ. 3780/2023 κατά της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, η οποία απορρίφθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024 λόγω μη προώθησης. Σύμφωνα με επιστολή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λάρνακας ημερομηνίας 17 Απριλίου 2024, ο Αιτητής συνελήφθη στον Αερολιμένα Λάρνακας καθώς, στις 30 Δεκεμβρίου 2023, αποπειράθηκε να αναχωρήσει για τη Ρώμη με πλαστό ταξιδιωτικό έγγραφο.
Στις 22 Ιανουαρίου 2024, ο Αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας όπου και κρίθηκε ένοχος για τα αδικήματα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και της πλαστοπροσωπίας. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας του επέβαλε ποινή φυλάκισης 9 μηνών για το πρώτο αδίκημα και ποινή φυλάκισης 6 μηνών για το δεύτερο αδίκημα, ποινές οι οποίες συνέτρεχαν. Στις 18 Απριλίου 2024, εκδοθήκαν τα επίδικα διατάγματα κράτησης και απέλασης κατά του Αιτητή δυνάμει του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, ΚΕΦ. 105 (εφεξής «ο Νόμος»), τα οποία του κοινοποιήθηκαν με επιστολή ημερομηνίας 18 Απριλίου 2024.
Τα Διατάγματα αυτά ο Αιτητής επιθυμεί να προσβάλει ενώπιον του Δικαστηρίου, και για την καταχώρηση της σχετικής προσφυγής αιτείται την παροχή νομικής αρωγής προς κάλυψη των εξόδων του δικηγόρου του, μέσω της παρούσας.
Μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου στις 21/6/2024, πριν την ακρόαση της επίδικης αίτησης, το Σημείωμα το οποίο καταχωρήθηκε από τον εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, μεταφράστηκε και εξηγήθηκε από τον προαναφερθέντα Μεταφραστή. Ο Αιτητής δήλωσε ότι αντιλαμβάνεται το περιεχόμενο, αλλά όταν ερωτήθηκε από το Δικαστήριο εάν επιθυμεί να δηλώσει οτιδήποτε, περιορίστηκε να εκφράσει την επιθυμία του να αφεθεί ελεύθερος.
Ο εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα, στο εκτενές σημείωμα το οποίο κατέθεσε στο Δικαστήριο, ανέφερε ότι η περίπτωση κράτησης παρανόμως παραμένοντα υπηκόου τρίτης χώρας, δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του άρθρου 6Γ(2) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου. Υπέβαλε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος για έγκριση της αίτησης, αφού η περίπτωση δεν καλύπτεται από τον περί Νομικής Αρωγής Νόμο, λόγω του ότι στις διατάξεις του άρθρου 6Γ(2) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου, δεν περιλαμβάνεται η έκδοση διαταγμάτων κράτησης που εκδόθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105. Ως προς το διάταγμα απέλασης, υποστήριξε πως και πάλιν δεν καλύπτεται από τις νομοθετικές διατάξεις, καθότι δεν πρόκειται, ούτε περί απόφασης επιστροφής, ούτε απομάκρυνσης, ούτε και απαγόρευσης εισόδου.
Επιπρόσθετα ανέφερε ότι, ακόμα κι εάν θεωρηθεί πως η παρούσα περίπτωση εμπίπτει στις διατάξεις του Νόμου, υποστήριξε πως και πάλιν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 6Γ(2)(ββ) του Νόμου, εφόσον δεν υπάρχει πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης σε περίπτωση καταχώρησης της προσφυγής κατά των διαταγμάτων κράτησης κι απέλασης που τον αφορούν. Τούτο, αφού ο Αιτητής παραμένει παράνομα στη Δημοκρατία, δεν έχει νόμιμο καθεστώς παραμονής, ενώ η ίδια η συμπεριφορά του δικαιολογεί την έκδοση των εναντίον του διαταγμάτων.
Το νομικό πλαίσιο στο οποίο στηρίζεται η παρούσα αίτηση, στη βάση και των προνοιών του περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικού Κανονισμού (Αρ. 1) του 2003, είναι ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος του 2002, Ν. 165(Ι)/2002, ως αυτός έχει τροποποιηθεί. Στις διατάξεις του άρθρου 6Γ του Νόμου, προβλέπεται η δυνατότητα παροχής δωρεάν νομικής αρωγής σε παρανόμως παραμένοντες υπηκόους τρίτης χώρας. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο εδάφιο (2) του εν λόγω άρθρου:-
«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε παρανόμως παραμένοντα υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος κατά -
(α) απόφασης επιστροφής που εκδίδεται από το Διευθυντή σύμφωνα µε το άρθρο 18ΟΗ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(β) απόφασης περί απομάκρυνσης που εκδίδεται από τον Υπουργό Εσωτερικών σύμφωνα µε το άρθρο 18Π του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(γ) απαγόρευσης εισόδου που εκδίδεται από το Υπουργικό Συμβούλιο σύμφωνα µε το άρθρο 18ΠΓ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο.».
Όπως προκύπτει από το γραπτό αίτημα του Αιτητή στις 12/6/2024, σκοπός της παρούσας διαδικασίας είναι να του παρασχεθεί από το Δικαστήριο η οικονομική ευχέρεια να προσβάλει τη νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης κι απέλασης ημερομηνίας 18/4/2024, τα οποία εκδόθηκαν βάσει των διατάξεων του άρθρου 14 του Κεφ. 105, καθότι αυτός κηρύχθηκε απαγορευμένος μετανάστης, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 6(1)(δ) και (κ) του Κεφ. 105, λόγω της καταδίκης του στις 22/1/2024 για τα ποινικά αδικήματα κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και πλαστοπροσωπίας.
Λόγω ακριβώς της καταδίκης του σε ποινές φυλάκισης, έχει διαπιστωθεί από τη Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ότι υφίσταται κίνδυνος διαφυγής και διαπιστώθηκε πως δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών της κράτησης μέτρων, εκδόθηκε το διάταγμα κράτησης στις 22/1/2024, δυνάμει επίσης του άρθρου 6(1)(δ) και (κ) του Κεφ. 105. Συγκεκριμένα, η Διευθύντρια του Τμήματος έκρινε αναγκαία την κράτηση του Αιτητή μέχρι να απελαθεί στη Σομαλία «καθότι διαπιστώθηκε ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής (Άρθρο 18ΠΣΤ(1)(α) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου (1952-2021). Λόγω καταδίκης σε ποινή φυλάκισης, κατοχή πλαστών εγγράφων και παροχή ψευδών πληροφοριών, δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών της κράτησης μέτρων».
Επιλαμβανόμενο το Δικαστήριο το παρόν αίτημα, σημειώνει ότι, στις διατάξεις του περί Νομικής Αρωγής Νόμου, δεν υπάρχει πρόνοια για δυνατότητα παροχής νομικής αρωγής σε παρανόμως διαμένοντα υπήκοο τρίτης χώρας, σε σχέση με το διάταγμα κράτησης, συνεπώς, η δυνάμει του άρθρου 18ΠΣΤ απόφαση έκδοσης διατάγματος κράτησης, εκπίπτει του πεδίου εφαρμογής των νομοθετικών διατάξεων. Ως προς δε το διάταγμα απέλασης, ίδιας ημερομηνίας, την νομιμότητα του οποίου ο Αιτητής επιθυμεί επίσης να προσβάλει με προσφυγή, θεωρώ πως ούτε αυτό εμπίπτει στις εξαντλητικώς απαριθμούμενες περιπτώσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (2) του άρθρου 6Γ. Τούτο, αφού η επιθυμούμενη να προσβληθεί διοικητική απόφαση απέλασης, δεν συνιστά, ούτε απόφαση επιστροφής, ούτε απομάκρυνσης, ούτε απαγόρευσης εισόδου.
Όπως έχει πολύ ορθά τονίσει ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας, παραπέμποντας μας στο σκεπτικό της αδελφής Δικαστού Ε.Γαβριήλ ΔΔΔ στη πρόσφατη απόφαση της ημερ. 30/4/2024 στην Αίτηση του T.W. για Νομική Αρωγή με αρ. 4/2024, η οποία αφορά παρόμοια γεγονότα, ακόμα όμως και σε περίπτωση που ήθελε θεωρηθεί πως το εν λόγω διάταγμα απέλασης, συνιστά μορφή απομάκρυνσης, ήτοι φυσική μεταφορά του Αιτητή εκτός της Δημοκρατίας, εμπίπτον (το διάταγμα απέλασης) κατ' αυτόν τον τρόπο εντός των προνοιών του άρθρου 18Π του Κεφ. 105 και της παραγράφου (2)(β) του άρθρου 6Γ του περί Νομικής Αρωγής Νόμου, ήτοι απόφασης απομάκρυνσης και πάλιν η θεώρηση του Δικαστηρίου θα πρέπει να είναι πως δεν πληρείται η άλλη προϋπόθεση της υποπαραγράφου (ββ), για την ύπαρξη πιθανότητας να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση υπέρ του αιτητή. Τούτο, αφού για να πετύχει η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί πως υπάρχει πιθανότητα να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας εκδίκασης της προσφυγής, την οποία ο αιτητής προτίθεται να καταχωρήσει, αξιολόγηση που διενεργείται από το Δικαστήριο στη βάση των στοιχείων που τίθενται ενώπιον του, στα πλαίσια πάντοτε της παρούσας διαδικασίας.
Όπως έχει επισημάνει και η αδελφή μου Δικαστής, στη προαναφερθείσα απόφαση το σκεπτικό της οποίας υιοθετώ, προς το σκοπό αξιολόγησης αυτής της πιθανότητας, λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα τα οποία έχουν τεθεί υπόψη μου και τα όσα έχει δηλώσει σήμερα ο Αιτητής, χωρίς να προβαίνω σε απόφανση επί της οριστικής τύχης της προσφυγής που ενδεχομένως θα καταχωρηθεί από τον Αιτητή, διαπιστώνω πως δεν έχει τεθεί υπόψη μου οποιοδήποτε στοιχείο που να υποδηλώνει πλάνη της διοίκησης για το καθεστώς του Αιτητή στη Δημοκρατία, αλλά ούτε και για τα πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα, ή για την συμπεριφορά του Αιτητή, καθόσον χρονικό διάστημα ο ίδιος παρέμενε στη Δημοκρατία.
Το Δικαστήριο, ως το σχετικό σημείωμα της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας και τα έγγραφα που το συνοδεύουν, πληροφορείται ότι η προσφυγή υπ' αρ. 3780/2023 του Αιτητή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, κατά της απόρριψης της αίτησης του ημερ. 6/5/5021 για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας έχει απορριφθεί στις 11 Ιανουαρίου 2024, λόγω μη προώθησης, με ότι αυτό συνεπάγεται δια τη νόμιμη παραμονή του Αιτητή στη Δημοκρατία. Επίσης κρίνω ότι, η διαπίστωση του αρμόδιου οργάνου ότι η προηγηθείσα καταδίκη του Αιτητή για τα δύο σοβαρά ποινικά αδικήματα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και της πλαστοπροσωπίας, για τα οποία το αρμόδιο Δικαστήριο επέβαλε ποινές φυλάκισης 9 μηνών και 6 μηνών αντίστοιχα, φαίνεται εκ πρώτης όψεως να δικαιολογούν την ενέργεια της Διευθύντριας να θεωρήσει τον Αιτητή ως ανεπιθύμητο μετανάστη και στη συνέχεια να εκδώσει τα σχετικά διατάγματα.
Για τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα αίτηση απορρίπτεται.
Νοείται ότι ο Αιτητής διατηρεί το δικαίωμα του δυνάμει του Συντάγματος να προχωρήσει με την καταχώρηση προσφυγής εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, καταβάλλοντας ο ίδιος τα αντίστοιχα έξοδα.
Τα έξοδα του Μεταφραστή να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.