ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 8/24)
15 Ιουλίου 2024
[ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 Ν.165(Ι)/2002 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:
F. K.
Αιτητής
–––––––––––––––––––––––––––
Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Ν. Κωνσταντίνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
(Ζωοπηγή Αβραμίδου, μεταφράστρια, παρούσα για πιστή μετάφραση από Ελληνικά στα Αγγλικά και αντίστροφα).
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.: Με την παρούσα αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε την 1.7.2024, ο αιτητής ζητεί από το Δικαστήριο όπως του παραχωρηθεί το ευεργέτημα της Νομικής Αρωγής, ώστε να δυνηθεί να διορίσει δικηγόρο, προκειμένου να καταχωρήσει Προσφυγή κατά της νομιμότητας των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδοθήκαν στις 7.6.2024.
Στο σχετικό σημείωμα που καταχωρήθηκε από το Γενικό Εισαγγελέα, μετά από Οδηγίες του Δικαστηρίου, περιγράφονται τα σχετικά γεγονότα, τα οποία επιβεβαιώνονται και από το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, ο οποίος επίσης προσκομίστηκε από τον εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα και τα οποία έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής είναι υπήκοος της Σιέρα Λεόνε, ο οποίος αφίχθηκε στη Δημοκρατία μέσω των μη ελεγχόμενων περιοχών και στη συνέχεια εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές από άγνωστο μέρος και σε άγνωστο χρόνο.
Στις 25.2.2021, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, αίτημα το οποίο απορρίφθηκε στις 27.1.2022 από την Υπηρεσία Ασύλου. Κατά της νομιμότητας της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την Προσφυγή αρ.3526/22 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, η οποία απορρίφθηκε στις 30.10.2023.
Εν συνεχεία, ο αιτητής υπέβαλε πρώτη μεταγενέστερη αίτηση για χορήγηση διεθνούς προστασίας, η οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από την Υπηρεσία Ασύλου στις 27.3.24, απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 6.6.2024.
Ακολούθως και κατά την ίδια ημέρα, ήτοι στις 6.6.2024, ο αιτητής συνελήφθη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία. Στις 7.6.2024 εκδόθηκαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασης κατά του αιτητή δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου. Όπως δε αναγράφεται στο ίδιο το διάταγμα κράτησης, η έκδοση του κρίθηκε αναγκαία επειδή διαπιστώθηκε στη βάση του άρθρου 18 ΠΣΤ (1)(α) του Κεφ. 105 ότι υφίσταται κίνδυνος διαφυγής του αιτητή. Σημειώνεται ότι έρεισμα για την έκδοση των εν λόγω διαταγμάτων αποτέλεσε η κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη δυνάμει της παραγράφου (κ) του εδαφίου (1) του άρθρου 6 του Κεφ.105 λόγω της παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία από τις 30.10.2023, ημερομηνία κατά την οποία απορρίφθηκε η Προσφυγή που καταχώρησε κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου από το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας.
Ο κ. Κωνσταντίνου με το γραπτό του σημείωμα, υπέβαλε ότι ο αιτητής δεν κατέχει την ιδιότητα αιτητή ασύλου ώστε να υπέχουν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 6Β (7)(α) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου Ν. 165(Ι)/2002, αλλά ξεκάθαρα πρόκειται για παρανόμως παραμένοντα αλλοδαπό. Τόνισε δε ότι η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί καθότι η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του Ν. 165(Ι)/2002 και δη στις περιπτώσεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου, εφόσον εναντίον του αιτητή εκδοθήκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ. 105 και όχι απόφαση επιστροφής ή απόφαση απομάκρυνσης ή απαγόρευσης εισόδου, σύμφωνα με τα άρθρα 18 ΟΗ, 18Π ή 18ΠΓ του Κεφ.105. Περαιτέρω και σε ότι αφορά το διάταγμα απέλασης, υπέβαλε ότι και πάλι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 6Γ(2)(ββ) του Νόμου καθότι δεν υπάρχει πιθανότητα έκδοσης θετικής για τον αιτητή δικαστικής απόφασης σε περίπτωση καταχώρησης Προσφυγής.
Κατά την ακρόαση της αίτησης, αντίγραφο του σχετικού σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα μεταφράστηκε στον αιτητή. Από την πλευρά του, ο αιτητής, ερωτηθείς υπό του Δικαστηρίου εάν επιθυμεί να αναφέρει οτιδήποτε, ανέφερε ότι όλα όσα αναγράφονται στο σημείωμα είναι αληθή καθώς και ότι αντιμετωπίζει προβλήματα με τα μάτια του και ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην πατρίδα του. Ανέφερε δε ότι κάποιος φίλος του, του έχει αποστείλει έγγραφα, από τα οποία προκύπτει ότι είναι καταζητούμενος στη χώρα καταγωγής του.
Ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος του 2002, Ν.165(Ι)/2002, καθορίζει με σαφήνεια τις περιπτώσεις στις οποίες είναι δυνατή η παραχώρηση δωρεάν νομικής αρωγής. Ως ρητώς προνοείται στο άρθρο 3 του Νόμου: «Παρέχεται δωρεάν νοµική αρωγή στις διαδικασίες που αναφέρονται στα άρθρα 4, 4Α, 5, 6, 6Α, 6Β, 6Γ, 6∆, 6Ε και 6ΣΤ, στην έκταση και υπό τους όρους που διαλαµβάνονται στον παρόντα Νόµο».
Στη βάση των γεγονότων, ως αυτά εκτέθηκαν ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι η παρούσα αίτηση θα πρέπει να εξεταστεί υπό τις διατάξεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου δια των οποίων προβλέπεται η δυνατότητα παροχής δωρεάν νομικής αρωγής σε παρανόμως παραμένοντες υπηκόους τρίτης χώρα. Τις παραθέτω:
«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε παρανόμως παραμένοντα υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος κατά –
(α) απόφασης επιστροφής που εκδίδεται από το Διευθυντή σύμφωνα με το άρθρο 18ΟΗ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(β) απόφασης περί απομάκρυνσης που εκδίδεται από τον Υπουργό Εσωτερικών σύμφωνα με το άρθρο 18Π του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(γ) απαγόρευσης εισόδου που εκδίδεται από το Υπουργικό Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΓ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο,
υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(αα) η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο· και
(ββ) είναι πιθανόν να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης της προσφυγής ».
Καθίσταται σαφές ότι η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει σε καμία από τις ανωτέρω περιοριστικά απαριθμούμενες περιπτώσεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου. Τούτο διότι, ως καταγράφεται άλλωστε και στο ίδιο το σώμα των ενώπιον μου τιθέμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, αυτά εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ.105, έχοντας ως έρεισμα, ως ήδη υποδείχθηκε, την κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη δυνάμει του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ.105. Το δε διάταγμα κράτησης, σύμφωνα και με την αιτιολογία που το περιβάλλει, εκδόθηκε αφού πρώτα διαπιστώθηκε και στη βάση του άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ.105, ότι υφίσταται κίνδυνος διαφυγής του αιτητή ένεκα της μη συμμόρφωσης του αιτητή με προηγούμενη απόφαση επιστροφής και της απροθυμίας του να επαναπατριστεί και χωρίς να υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών της κράτησης μέτρων.
Έπεται ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 7.6.2024, τα οποία ο αιτητής επιθυμεί να προσβάλλει δια Προσφυγής και τα οποία εκδόθηκαν δυνάμει των άρθρων 14 και 18ΠΣΤ του Κεφ.105, δεν συνιστούν ούτε απόφαση επιστροφής εκδοθείσα υπό του άρθρου 18ΟΗ, ούτε απόφαση απομάκρυνσης εκδοθείσα υπό του άρθρου 18Π, ούτε απόφαση απαγόρευσης εισόδου που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 18ΠΓ του Κεφ. 105 και επομένως εκπίπτουν του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 6 Γ (2).
Ακόμα, όμως, και αν η περίπτωση του αιτητή ενέπιπτε σε κάποια εκ των προαναφερόμενων περιπτώσεων του άρθρου 6Γ (2) και πάλι δεν διαβλέπω να υπήρχε οποιοδήποτε περιθώριο επιτυχίας της παρούσας αίτησης. Τούτο διότι δεν έχω ικανοποιηθεί ότι πληρείται η έτερη νομοθετική προϋπόθεση του άρθρου 6Γ(2) (ββ) του Νόμου, η οποία επίσης απαιτείται να πληρείται για την έγκριση της υπό κρίση αίτησης. Εν προκειμένω από το σύνολο των ενώπιον μου στοιχείων και εγγράφων, τα οποία συναπαρτίζουν τα γεγονότα που περιβάλλουν την περίπτωση του αιτητή και τα οποία μάλιστα ο αιτητής κατά την ακρόαση της αιτήσης αποδέχτηκε ως αληθή καθώς και των όσων επιπρόσθετα ο αιτητής υπέβαλε, δεν διαφαίνεται να υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες, δοθέντος και του παραδεκτού γεγονότος ότι ο αιτητής παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία, να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση για τον αιτητή στην Προσφυγή που προτίθεται να καταχωρήσει κατά της νομιμότητας των εν λόγω διαταγμάτων.
Στη βάση των ανωτέρω, είναι σαφές ότι η υπό κρίση αίτηση δεν εμπίπτει στις απαιτούμενες εκ του Νόμου προϋποθέσεις ώστε να καθίσταται επιτρεπτή η δωρεάν παροχή νομικής αρωγής. Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Κελεπέσιη, Δ.Δ.Δ.