ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση αρ. 529/2024
21 Αυγούστου, 2024
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.Δ.Δ]
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Κ. Π.,
Καταδίκου στις Κεντρικές Φυλακές
Αιτητή,
και
Συμβούλιο Αποφυλάκισης Επ' Αδεία
Καθ’ ου η αίτηση.
------------
Λ. Μούζουρου (κα), για Μούζουρου & Νεοφύτου ΔΕΠΕ για τον Aιτητή.
Θ. Χατζηλούκας μαζί με Κ. Χριστοφή (κα), για τον Γενικό Εισαγγελέα για το Καθ’ ου η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.Δ.Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής, επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του Καθ’ ου η αίτηση, Συμβουλίου Αποφυλάκισης Κρατουμένων Επ’ Αδεία, ημερομηνίας 13 Φεβρουαρίου 2024 με την οποία απέρριψε το αίτημα του για υπό όρους αποφυλάκιση επ' αδεία στη βάση του περί Φυλακών Νόμου Ν. 62(Ι)/1996.
Ως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης ο οποίος έχει παραδοθεί στο Δικαστήριο κατά το στάδιο των Διευκρινήσεων, τα γεγονότα τα οποία συνθέτουν την παρούσα υπόθεση είναι τα εξής:
Ο Αιτητής είναι κύπριος πολίτης ηλικίας 58 ετών, είναι έγγαμος και πατέρας έξι τέκνων, τριών από τον πρώτο του γάμο και τριών από τον δεύτερο. Στις 26/04/2017 καταδικάστηκε από το Δικαστήριο του Wolverhampton Crown Court του Ηνωμένου Βασιλείου στη ποινική υπόθεση με αρ. Τ20167578, σε ποινή φυλάκισης 12 ετών για δύο αδικήματα βιασμού. Ο Αιτητής είχε προχωρήσει σε παραδοχή στις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν και δεν προχώρησε σε καταχώρηση έφεσης κατά της ποινής που του επιβλήθηκε. Ακολούθως, βάση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τη μεταφορά καταδίκων μεταφέρθηκε από τις φυλακές του Ηνωμένου Βασιλείου, στις Κεντρικές Φυλακές Κύπρου στις 21/08/2018. Βάσει επιστολής του Καθ΄ου η Αίτηση προς το Αρχηγό Αστυνομίας ημερ.21/7/2022, ο Αιτητής έχει συμπληρώσει το ήμισυ της ποινής του στις 3/02/2021 και σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 14Α του περί Φυλακών Νόμου 62(Ι)/1996 αυτός ενδεχομένως να απολυθεί στις 22/03/2025.
Αναφέρεται ότι, προηγουμένως στις 4/08/2020 ο Αιτητής είχε υποβάλει αίτηση για αποφυλάκιση επ’ αδεία, η οποία εξετάστηκε και απορρίφθηκε στις 13/07/2021. Ένα έτος αργότερα, στις 13/07/2022 ο Αιτητής υπέβαλε την επίδικη αίτηση στο Καθ’ ου η αίτηση για την υπό όρους αποφυλάκισή του επ’ αδεία, δυνάμει των προνοιών του άρθρου 14Α(1) του Νόμου.
Το Συμβούλιο, για σκοπούς εξέτασης του αιτήματος, κάλεσε τον Aιτητή, δυνάμει των προνοιών του άρθρου 14Θ(1)(β) του Νόμου, σε προφορική συνέντευξη, η οποία καταγράφηκε στα πρακτικά που τηρούσε το Συμβούλιο. Προηγουμένως εξασφαλίστηκαν εκθέσεις από το Τμήμα Φυλακών, τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας. Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στις 21/12/2023, όπου εκ μέρους του Αιτητή παρουσιάστηκαν 4 μάρτυρες. Συγκεκριμένα παρουσιάστηκαν, ο Συντονιστής των προγραμμάτων απασχόλησης και επιμόρφωσης που προσφέρονται στους εγκλείστους από το Τμήμα Φυλακών, η δεύτερη σύζυγος του Αιτητή, ένας εκ των ενήλικων υιών του και ο επ' αδελφή γαμπρός του. Επιπρόσθετα προσκομίστηκαν μέσω των δικηγόρων του, πιστοποιητικό αναφορικά με την παρακολούθηση του από Ψυχολόγο σε συνολικά 11 συνεδρίες κατά την περίοδο από τις 22/01/2021 έως και τις 31/07/2023, καθώς και βεβαίωση εταιρείας εργολάβων οικοδομών για την προθυμία και την ετοιμότητά της να συνεχίσει να προσφέρει εργασία στον Αιτητή. Στις 13/02/2024 εκδόθηκε απορριπτική απόφαση στην αίτηση του Αιτητή, η οποία και προσβάλλεται με την παρούσα δικαστική διαδικασία.
Το Καθ’ ου η αίτηση Συμβούλιο απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης, παραθέτοντας στο κείμενο της απόφασης, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
«Το Συμβουλίου διαπιστώνει και καταλήγει στα ακόλουθα:
α'. Ο Κρατούμενος καταδικάστηκε, μετά από παραδοχή, από δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας σε συνολική ποινή φυλάκισης 17 ετών για την διάπραξη, σε δύο περιπτώσεις, του κακουργήματος του βιασμού. Το δικαστήριο όρισε την ποινή να αποτελείται «από φυλάκιση για περίοδο 12 ετών με περίοδο παράτασης πέντε ετών». Στην απόφαση επί των ποινικών υποθέσεων Cases Νο.:Τ2Ο167578 και Τ2Ο177115 The Queen ν. Konstantinos Papanikolaou (In The Crown Court at Wolverhampton) ημερ. 26.4.2017, αναφέρονται και τα εξής:
«...»
β'. Οι Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, διαπιστώνουν, κατ' αρχάς, πως η λειτουργικότητα του Κρατουμένου δεν φάνηκε να παρουσιάζει οιαδήποτε έκπτωση. Όμως, σημειώνουν την άρνησή του όσον αφορά στη διάπραξη των 2 βιασμών [άρθρο 14 Η(2)(ιγ)].
γ'. Η ενώπιον του Συμβουλίου σταθερή θέση του Κρατουμένου ότι διέπραξε τους 2 βιασμούς διότι υπήρξε θύμα κακών συναναστροφών, έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών και παρασύρθηκε, η οποία δεν συνάδει με την απόφαση του Βρετανικού Δικαστηρίου, δηλώνουν πως αυτός συνεχίζει να παραπληροφορεί ως προς τα γεγονότα και συνεχίζει να είναι πρόσωπο κλονισμένης αξιοπιστίας. Ο Κρατούμενος δεν αποδέχεται, γνήσια και ειλικρινά, την σοβαρότητα των κακουργημάτων που διέπραξε και δεν μεταμελήθηκε ειλικρινά και έμπρακτα νια την οδύνη που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί στα θύματά του. Ο Κρατούμενος δεν βελτιώθηκε ηθικά και ούτε αναμορφώθηκε [άρθρο 14 Θ(2)(η), (ια) και (Ιβ)].
δ'. Αυτές οι κεντρικές διαπιστώσεις καθιστούν περιορισμένης σημασίας τις όποιες προθέσεις του Κρατουμένου για την εκ νέου, νομοταγή ένταξή της στην κοινωνία. Δεδομένων των όσων ισχύουν σήμερα, εάν αυτός επιστρέψει στην κοινωνία, θα το πράξει χωρίς να έχει βελτιωθεί ηθικά, χωρίς να έχει αναμορφωθεί και χωρίς να έχει μεταμεληθεί γνήσια και έμπρακτα [άρθρο 14 Η(2)(ζ)].
Είναι, βεβαίως, γεγονός πως, κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του, ο Κρατούμενος επιδεικνύει πολύ καλή συμπεριφορά, διαγωγή και εργατικότητά και αξιοποιεί τις ευκαιρίες, τις οποίες Του παρέχει το Τμήμα Φυλακών για επιμόρφωση και άλλες ωφέλιμες δραστηριότητες [άρθρο 14 Είναι, επίσης, γεγονός πως ο Κρατούμενος δεν φαίνεται να σχεδιάζει άλλες κακόβουλες πράξεις και ούτε φαίνεται αναγκαία η κράτησή του σε πτέρυγα ύψιστης ασφάλειας [άρθρο 14 Θ(2) (ι) και (ιε)]. Μάλιστα, το Τμήμα Φυλακών έχει θέσει τον Κρατούμενο σε θέση εμπιστοσύνης εφ' όσον τον ενέταξε στην Ανοικτή Φυλακή και ακολούθως στο Κ.Κ.Ε.Α.Κ. και του παραχωρεί πολύωρες άδειες εξόδου χωρίς συνοδεία [άρθρο 14 Η(2)(ιδ)].
Εντούτοις, εξ αντικειμένου, στο παρόν στάδιο, ο δείκτης επικινδυνότητας προσώπου με τα χαρακτηριστικά του κρατουμένου, στα οποία γίνεται αναφορά ανωτέρω, παραμένει υψηλός. Η δε παρουσία της συζύγου, του υιού και του επ' αδελφή γαμβρού του δεν φαίνεται να διασφαλίζει την ύπαρξη περιβάλλοντος που θα μπορούσε να τον υποστηρίζει, εκτός φυλακής, και να τον προστατεύει από τον κίνδυνο της υποτροπής.
Σημειώνεται πως όλοι οι μάρτυρες του Κρατουμένου υιοθετούν και επαναλαμβάνουν, με μεγάλη ευκολία, τις θέσεις του, χωρίς να τηρούν οιανδήποτε κριτική στάση έναντι του. Όλοι επιδεικνύουν μια αδικαιολόγητη ανοχή στην κακουργηματική δράση του, την οποίαν με ευκολία συγχωρούν.
Επαναλαμβάνεται πως, για το Συμβούλιο, η μέριμνα για την δημόσια ασφάλεια και για την ασφάλεια των θυμάτων εγκληματικών ενεργειών, η οποία συνυφαίνεται και με την γνήσια και έμπρακτη μεταμέλεια, παραμένει η απόλυτη προτεραιότητα.
ε'. Τέλος, ούτε οι προσωπικές συνθήκες του Κρατουμένου είναι τέτοιες ώστε να συνηγορούν στην αποφυλάκισή του επ' αδεία. Η ικανοποίηση της επιθυμίας του ιδίου και των οικείων του να αποφυλακισθεί επ' αδεία για να επανενταχθεί στο κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον και. για να μπορεί να συνδράμει την πυρηνική οικογένειά του, θα αντιστρατεύονταν την πρωταρχική ανάγκη για την προστασία της κοινωνίας [άρθρο 14 Η(1)(γ)].
Επί τη βάσει όλων όσων καταγράφονται και αναπτύσσονται στην παρούσα, το Συμβούλιο αποφασίζει πως στο παρόν στάδιο, ο εγκλεισμός του Κρατουμένου συνεχίζει να είναι απαραίτητος.
Η Αίτηση αρ. ΣΑ/2022/034 προς το Συμβούλιο Αποφυλάκισης Κρατουμένων επ' Αδεία του κρατουμένου 9768 Κχχχχχχχχχχχχ Πχχχχχχχχχχχ απορρίπτεται.»
Εναντίον της εν λόγω απορριπτικής απόφασης του Συμβουλίου, ο Αιτητής προβάλει σειρά λόγων ακύρωσης, τους οποίους αναπτύσσει στα πλαίσια της γραπτής και της απαντητικής του αγόρευσης. Ειδικότερα, μέσω των δικηγόρων του ισχυρίζεται ότι, οι Καθ’ ων η αίτηση εξέδωσαν την προσβαλλόμενη απόφαση υπό πλάνη περί τα πράγματα και/ή χωρίς ενδελεχή και/ή επαρκή έρευνα, εκθέτοντας την έτσι σε ακύρωση. Υποστηρίζεται ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δίκαιο να ακυρωθεί καθότι εκδόθηκε με προκατάληψη και/η υπό πλάνη και/ή με κατάχρηση εξουσίας.
Τονίζεται η θέση της πλευράς του Αιτητή ότι, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει καθώς, όπως ισχυρίζεται «εκδόθηκε κατόπιν στατικής εκτίμησης της διαγωγής του και όχι δυναμικά με την εξελικτική συμπεριφορά του στο χώρο των φυλακών». Ειδικότερα, προβάλλεται ότι, αυθαίρετα και χωρίς να υποστηρίζεται από οποιαδήποτε μαρτυρία οι Καθ’ ων η αίτηση χαρακτηρίζουν τον Αιτητή επικίνδυνο και ως τέτοιο απορρίπτουν την αίτηση αποφυλάκισης του. Δεν λαμβάνουν υπόψη και δεν αξιολογούν την εξαίρετη διαγωγή του και τη συμπεριφορά του εντός των Κεντρικών Φυλακών, όπως και τη προσπάθεια που κατέβαλε ο Αιτητής, εκτός από την αναμόρφωση του και για τις οικογενειακές σχέσεις και επαφές του. Αντίθετα, προβάλλεται, οι Καθ’ ων η αίτηση, επιλεκτικά αποκόπτουν συγκεκριμένες αναφορές από την Έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, με απώτερο σκοπό να παρουσιάσουν μια επιβαρυντική για τον Αιτητή εικόνα η οποία δεν ανταποκρίνεται στη πραγματική και πλήρη κατάσταση ως το συνολικό περιεχόμενο αυτής. Υποστηρίζεται ότι, οι Καθ’ ων η αίτηση δεν αξιολογούν και δεν προχωρούν σε οποιαδήποτε αναφορά σε σχέση με το σοβαρό ζήτημα της επικινδυνότητας του Αιτητή. Συγκεκριμένα δεν αναφέρουν ότι, δεν εντοπίστηκε συμπτωματολογία σε έκταση και βαθμό που να ικανοποιεί ψυχική διαταραχή σύμφωνα με τα καθιερωμένα συστήματα ταξινόμησης ψυχικών διαταραχών ούτε ότι απλώς «Συστήνεται η λήψη συμβουλευτικής καθοδήγησης για διαχείριση των οικογενειακών και κοινωνικών δυσκολιών που δύναται να προκύψουν κατά την επανένταξη.» Σε αντίφαση με τα ευρήματα του ειδικού, καταλήγουν αυθαίρετα σε διαπίστωση ότι ο δείκτης επικινδυνότητας του Αιτητή παραμένει υψηλός. Γι' αυτό το λόγο, υποστηρίζουν οι δικηγόροι του Αιτητή, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι υποκείμενη σε ακύρωση καθότι είναι αναιτιολόγητη και/ή καταλήγει σε αυθαίρετα συμπεράσματα με στατική αντίληψη και ερμηνεία της ενώπιον τους μαρτυρίας.
Τέλος, υποστηρίζεται ότι, κατ' αντίφαση με την ενώπιον τους προσκομισθείσα μαρτυρία και εντελώς αυθαίρετα οι Καθ’ ων η αίτηση καταλήγουν σε διαπίστωση ότι δεν φαίνεται να διασφαλίζεται η ύπαρξη περιβάλλοντος που θα μπορούσε να υποστηρίζει τον Αιτητή εκτός φυλακής και να τον προστατεύει από τον κίνδυνο της υποτροπής.
Αντίθετα, η θέση των Καθ' ων η Αίτηση είναι ότι, ουδεμία πλάνη εμφιλοχώρησε στην απόφασή τους, αλλά το Συμβούλιο ακολούθησε όσα ο περί φυλακών Νόμος (62(Ι)/1996) επιτάσσει και συνακόλουθα απορρίπτουν τα όσα ισχυρίζεται ο Αιτητής ως λανθασμένα και ως απόρροια της λανθασμένης ερμηνείας της ισχύουσας νομοθεσίας. Ως καταγράφουν οι δικηγόροι των Καθ' ων η Αίτηση, τα περί πλάνης κατά τη λήψη της απόφασης, ουδόλως βρίσκουν αντίκρισμα στη παρούσα περίπτωση. Η Διοίκηση ενεργεί με πλάνη περί τα πράγματα, αν, κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και προϋποθέσεις που είναι εξ αντικειμένου ανύπαρκτα, ή αν παραλείπει να λάβει υπόψη της ουσιώδη πραγματικά γεγονότα. Στην παρούσα περίπτωση, τέτοια πλάνη, κατά την άποψή των ευπαίδευτων δικηγόρων, δεν υπάρχει. Οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν καλόπιστα, μέσα στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας και η κρίση τους ήταν εύλογα επιτρεπτή υπό το φως των στοιχείων τα οποία ήταν ενώπιον της διοίκησης, κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Ειδικότερα, σχολιάζοντας την αναφορά του Αιτητή για μη αξιολόγηση των επιπρόσθετων εγγράφων που αναφέρουν στη γραπτή του αγόρευση για παρακολούθηση του από ψυχολόγο, σημειώνουν ότι αυτό ουδόλως βοηθά την επιχειρηματολογία του Αιτητή, αφού το γεγονός ότι απλά παρακολουθείται από αρμόδιους λειτουργούς ψυχικής υγείας δε συνεπάγεται ότι έχει βελτιωθεί κιόλας. Η εν λόγω έκθεση ημερ. 24/01/2024 καταδεικνύει απλά συναντήσεις και συνεδρίες με ψυχολόγο και δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά για βελτίωση του Κρατουμένου, έμπρακτη μεταμέλειά του, ή οτιδήποτε άλλο θα οδηγούσε σε απόφαση αντίθετη με την ήδη ληφθείσα. Σε κάθε περίπτωση σημειώνουν ότι, το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου του Αιτητή έχει δεόντως αξιολογηθεί και ληφθεί υπόψη για τους σκοπούς της έκδοσης της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση. Σχετικά σχολιάζουν και την έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, όπου ρητώς αναφέρεται στη κατάληξη του κειμένου ότι, αυτή δεν αποτελεί αξιολόγηση του βαθμού επικινδυνότητας και του πιθανού κινδύνου υποτροπής του εν λόγω προσώπου.
Σε σχέση δε με το επιχείρημα του Αιτητή ότι, του δίδεται το δικαίωμα των επισκέψεων, βρίσκεται στην ανοικτή φυλακή και εργάζεται, και ως εκ τούτου ήδη βρίσκεται εντός της κοινωνίας, τονίζεται ότι αυτό από μόνο του δε μπορεί να στηρίξει την υπόθεσή του και ούτε να αναιρέσει την επικινδυνότητα του εγκλήματος που διέπραξε ο Αιτητής. Η «εν μέρει παραδοχή και απόδοση των πράξεων στη χρήση ναρκωτικών» αλλά και η δήλωση του στην αρμόδια λειτουργό ότι δεν έχει βιάσει και καταγράφεται στην έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας ημερ. 1/9/2023, υποδεικνύουν ότι ο Αιτητής δείχνει να μην έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τις συνέπειες των πράξεων του και τη σοβαρότητα του εγκλήματός του. Αυτά, σημειώνουν οι ευπαίδευτοι δικηγόροι των Καθ' ων η Αίτηση, έχουν εντοπιστεί από το Συμβούλιο και έχουν καταγραφεί στη προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία σε κάθε περίπτωση είναι πλήρως αιτιολογημένη.
Αξιολογώντας τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς και εξετάζοντας την ουσία της υπόθεσης, σημειώνω ότι, οι παράγοντες που το Συμβούλιο οφείλει να λάβει υπόψη του και να συνεκτιμήσει, αναφέρονται στις πρόνοιες του άρθρου 14Η, ως κατωτέρω:-
«14Η(1) [.] (α) Το βαθμό επικινδυνότητας του κρατουμένου και τις πιθανότητες υποτροπής του·
(β) τη διασφάλιση της προστασίας της κοινωνίας διά της πρόληψης αδικημάτων όπως εκείνα για τα οποία ο κρατούμενος εκτίει την ποινή ή ανάλογα με την περίπτωση, τις
συντρέχουσες ή διαδοχικές ποινές των οποίων το εναπομένον μέρος επιζητεί με το αίτημα του να εκτίσει εκτός των Φυλακών·
(γ) τυχόν προσωπικές, οικογενειακές ή και άλλες συνθήκες που δυνατόν να συνηγορούν σε υπό όρους αποφυλάκιση του κρατουμένου επ' αδεία, χωρίς αυτό να αντιστρατεύεται την προστασία της κοινωνίας:
Νοείται ότι ο παράγοντας της διασφάλισης της προστασίας της κοινωνίας διά της πρόληψης αδικημάτων, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα αναφορικά με αιτήματα κρατουμένων που εκτίουν ποινή ή ποινές ισόβιας φυλάκισης ή πολυετείς ποινές φυλάκισης για τη διάπραξη αδικημάτων με την άσκηση βίας.
(2) Προκειμένου να συνεκτιμήσει τους παράγοντες που αναφέρονται στο εδάφιο (1), το Συμβούλιο Αποφυλάκισης εξετάζει σε κάθε περίπτωση κρατουμένου, μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
(α) Το είδος του αδικήματος για το οποίο ο κρατούμενος εκτίει την ποινή φυλάκισης της οποίας το εναπομένον μέρος επιζητεί με το αίτημά του να εκτίσει εκτός των Φυλακών·
(β) την ποινή της οποίας το εναπομένον μέρος ο κρατούμενος επιζητεί με το αίτημά του να εκτίσει εκτός των Φυλακών·
(γ) σε περίπτωση που το αίτημα του κρατουμένου αφορά έκτιση εκτός των Φυλακών του εναπομένοντος μέρους ποινών οι οποίες συντρέχουν ή τρέχουν διαδοχικά, εξετάζεται επίσης το είδος όλων των αδικημάτων για τα οποία επιβλήθηκαν οι συντρέχουσες ή διαδοχικές ποινές, όπως και όλες οι ποινές που επιβλήθηκαν για τα εν λόγω αδικήματα·
(δ) τα γραπτά σχόλια του Δικαστηρίου κατά την επιβολή της ποινής ή των ποινών που αναφέρονται στη παραγράφους (β) και (γ)·
(ε) το ποινικό μητρώο του κρατουμένου·
(στ) τις προηγούμενες ευκαιρίες που τυχόν δόθηκαν στον κρατούμενο από Δικαστήριο και ή τη διεύθυνση των Φυλακών για αποτροπή υποτροπής του·
(ζ) τις προθέσεις και τα σχέδια του κρατουμένου για επιτυχή και νομοταγή ένταξή του στη κοινωνία·
(η) κατά πόσο ο κρατούμενος έχει καταβάλει θετικές και πετυχημένες προσπάθειες για λύση του προβλήματος ή των προβλημάτων που τον οδήγησαν στη διάπραξη του αδικήματος ή αδικημάτων που αναφέρονται στις παραγράφους (α) και (γ)·
(θ) τη συμπεριφορά του κρατουμένου προς το προσωπικό των Φυλακών και την αντιμετώπισή του στο θέμα τήρησης των πειθαρχικών κανόνων των Φυλακών·
(ι) κατά πόσο κρίνεται επί του παρόντος αναγκαία η κράτηση του κρατουμένου στην πτέρυγα υψίστης ασφαλείας των Φυλακών·
(ια) κατά πόσο ο κρατούμενος έχει έμπρακτα μετανοήσει για την εγκληματική του συμπεριφορά και κατά πόσο έχει συνειδητοποιήσει τις συνέπειες της εγκληματικής του συμπεριφοράς για το θύμα ή τα θύματα και τους συγγενείς τους·
(ιβ) κατά πόσο ο κρατούμενος έχει επίγνωση των δικών του προβλημάτων ή και αντιλήψεων που οδήγησαν στη διάπραξη του αδικήματος ή αδικημάτων που αναφέρονται στις παραγράφους (α) και (γ) και κατά πόσο έχει έμπρακτα συμβάλει στη σημαντική μείωση του κινδύνου επανάληψής τους·
(ιγ) την έκθεση του δικανικού ψυχίατρου των Φυλακών, ιδίως όπου υπάρχει ιστορικό σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων·
(ιδ) τη συμπεριφορά του κρατουμένου όταν τυχόν τοποθετήθηκε από τη διεύθυνση των Φυλακών σε θέση εμπιστοσύνης·
(ιε) τις τυχόν βάσιμες πληροφορίες από τη διεύθυνση των Φυλακών ή την Αστυνομία που δημιουργούν εύλογη υπόνοια ότι με την επ' αδεία αποφυλάκισή του ο κρατούμενος σχεδιάζει κακόβουλες πράξεις εναντίον του θύματος ή της οικογένειας ή φίλων του θύματος·
(ιστ) την όλη συμπεριφορά του κρατουμένου κατά την περίοδο που προηγουμένως είχε εκτίσει μέρος της ποινής ή των ποινών του ή μέρος άλλης ποινής ή ποινών εκτός των Φυλακών δυνάμει απόφασης του Συμβουλίου Αποφυλάκισης για επ' αδεία αποφυλάκισή του·
(ιζ) το δείκτη επικινδυνότητας του κρατουμένου.»
Σχετικές είναι και οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Vinter and Others v. The United Kingdom, Appl. no. 66069/09, 130/10 and 3896/10, dated 9.7.2013, όπως επίσης και η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Παναγιώτης Αγαπίου Παναγή άλλως Καυκαρής ν. Συμβουλίου Αποφυλακίσεως επ' Αδεία, υπόθ. αρ. 1407/14, ημερομηνίας 15.2.2015, ECLI:CY:AD:2015:D132, ECLI:CY:AD:2015:D132 και του Διοικητικού Δικαστηρίου στην Σιδερένου ν. Συμβουλίου Αποφυλακίσεως επ' Αδεία, ημερομηνίας 24.10.2017, στις οποίες γίνεται ανασκόπηση της σχετικής νομοθεσίας και νομολογίας. Σύμφωνα με τις εν λόγω αποφάσεις, το όργανο θα πρέπει να προβεί σε μια σφαιρική και συνολική εξέταση των παραγόντων που προδιαγράφει ο ίδιος ο Νόμος, εφαρμόζοντας κριτήριο δυναμικό και όχι στατικό.
Το Συμβούλιο Αποφυλάκισης Κρατουμένων επ΄ Αδεία, οφείλει να εξασφαλίζει, προς υποβοήθηση του έργου του, εκθέσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες όπως τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας και τη διεύθυνση του Τμήματος Φυλακών και ακολούθως να καλέσει τον κρατούμενο σε προφορική συνέντευξη, προκειμένου να ακούσει αυτόν, όπως και τυχόν δικούς του μάρτυρες, τηρώντας για το σκοπό αυτό, πρακτικά.
Στην παρούσα περίπτωση, το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι, οι απαιτούμενες εκ του νόμου ενέργειες έχουν υλοποιηθεί από τους Καθ΄ων η Αίτηση. Συγκεκριμένα, έχει εξασφαλιστεί έκθεση των Κεντρικών Φυλακών από την οποία προκύπτει η καλή διαγωγή του εντός των Κεντρικών Φυλακών, η εργατικότητά του και η διευρυμένη συμμετοχή του στις εκπαιδευτικές και άλλες δραστηριότητες των Κεντρικών Φυλακών. Όπως μάλιστα σημειώνεται και εντός της προσβαλλόμενης απόφασης, το Τμήμα Φυλακών έχει θέσει τον Κρατούμενο σε θέση εμπιστοσύνης εφ' όσον τον ενέταξε στην Ανοικτή Φυλακή και ακολούθως στο Κ.Κ.Ε.Α.Κ. και του παραχωρεί πολύωρες άδειες εξόδου χωρίς συνοδεία. Όπως πάντα αναγνωρίζει το Συμβούλιο με την απόφαση του, παραχωρήθηκαν στον Αιτητή άδειες εξόδου χωρίς συνοδεία συνολικής διάρκειας 471 ωρών από τις 8/09/2022 εως και τις 5/05/2023, και αυτός εντάχθηκε στις 4/10/2023 στο Κέντρο Καθοδήγησης Εξωιδρυματικής Απασχόλησης και Αποκατάστασης Κρατουμένων (ΚΚΕΑΑΚ) και του παρέχεται εβδομαδιαίως 48ωρη άδεια χωρίς συνοδεία. Το Συμβούλιο περαιτέρω είχε ενώπιον του επιστολή από εργοληπτική εταιρεία, η οποία εξέφραζε την προθυμία και την ετοιμότητά της να συνεχίσει να του προσφέρει εργασία, καθώς και βεβαίωση του Προϊστάμενου Ειδικών Ψυχολόγων (Δ.Υ.Ψ.Υ). η οποία πληροφορεί πώς ο Κρατούμενος, κατά την περίοδο από τις 22/1/2021 έως και τις 31/7/2023 αξιολογήθηκε για σκοπούς ένταξής του στην Ανοιχτή Φυλακή, για τους σκοπούς της Αίτησης και για σκοπούς αντιμετώπισης κρίσης.
Ομοίως και η σχετική έκθεση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, με όλες τις λεπτομέρειες έχει τύχει εξέτασης από τους Καθ΄ων η Αίτηση. Αφού σημειώνονται οι οικογενειακές περιστάσεις του Αιτητή, το Συμβούλιο διαπιστώνει ότι: «Η δεύτερη σύζυγος του Κρατουμένου διαμένει με τα τέκνα τους σε κατάλληλο διαμέρισμα σε συνοικισμό εκτοπισμένων, είναι άνεργη και λαμβάνει δημόσιο βοήθημα. Μετά την αποφυλάκισή του ο Κρατούμενος θα διαμένει σε αυτό το διαμέρισμα και θα εργάζεται. Αναφερόμενος στα κακουργήματα για τα οποία καταδικάστηκε και ευρίσκεται έγκλειστος, o Κρατούμενος δήλωσε «μερική παραδοχή» (Παρ.(Ι) της έκθεσης ημερ.24.3.2023)»
Σχετικά με την ουσιαστική, για την κατάληξη του Συμβουλίου ότι ο Αιτητής δεν επέδειξε την απαιτούμενη μεταμέλεια, καταγράφεται στην απόφαση και το ακόλουθο απόσπασμα από την Έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας ημερομηνίας 01/09/2023: «Η έκθεση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας: Τα ευρήματα από την εξέταση της τρέχουσας κατάστασης της Ψυχικής υγείας του Κρατουμένου είναι φυσιολογικά. Όμως, όσον αφορά στα κακουργήματα για τα οποία καταδικάστηκε και εκτίει την συγκεκριμένη ποινή η αρμόδια Ειδική Ψυχολόγος καταγράφει τα εξής: «… ο κρατούμενος … αναφέρει ότι είχε κάνει συμφωνία με μια κοπέλα να προβούν σε σεξουαλική πράξη και στη συνέχεια θα την αποζημιώσει ... αρνείται ότι διεπράχθη βιασμός — και ισχυρίζεται ότι λόγω του ότι δεν αποζημίωσε τελικά την κοπέλα, η ίδια τον κατήγγειλε εκδικητικά διότι δεν τήρησε τη συμφωνία τους. Όσον αφορά την δεύτερη κοπέλα που τον κατήγγειλε ... ισχυρίζεται ότι δεν έγινε καθόλου πράξη μαζί της και πιστεύει ότι τον συνέδεσαν άδικα με αυτή.»
Οι πιο πάνω αναφορές στις δύο εκθέσεις, σε συνάρτηση με τη στάση του Αιτητή ενώπιον του Συμβουλίου όπου αντίθετα παραδέχθηκε τους βιασμούς, αποτελεί δεδομένο το οποίο κρίθηκε ως καθοριστικό για να καταλήξει ότι «Ο Κρατούμενος δεν αποδέχεται, γνήσια και ειλικρινά, την σοβαρότητα των κακουργημάτων που διέπραξε και δεν μεταμελήθηκε ειλικρινά και έμπρακτα νια την οδύνη που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί στα θύματά του. Ο Κρατούμενος δεν βελτιώθηκε ηθικά και ούτε αναμορφώθηκε [άρθρο 14 Θ(2)(η), (ια) και (Ιβ)].»
Εξετάζοντας τον προβαλλόμενο λόγο ακύρωσης περί πλάνης του Συμβουλίου, σημειώνεται ότι, το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τις αποφάσεις της Διοίκησης, ούτε προβαίνει σε επανεκτίμηση γεγονότων, εφόσον κρίνει ότι η έρευνα την οποία το διοικητικό όργανο πραγματοποίησε ήταν, υπό τις περιστάσεις, επαρκής. Σύμφωνα δε με τη νομολογία, επαρκής θεωρείται η έρευνα εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε σχετικού γεγονότος (Motorways Ltd ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447). Η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμοδίου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων, τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Ράφτης ν Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, Χουλιώτης ν Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 524). Το κατά πόσον μια έρευνα είναι ή όχι επαρκής είναι θέμα γεγονότων και συνεπώς κρίνεται στη βάση των εκάστοτε ενώπιον του Δικαστηρίου περιστατικών (Χρίστος Ηροδότου ν Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 220). Το ερώτημα σε κάθε περίπτωση που εξετάζεται το πρέπον και η επάρκεια της έρευνας, είναι κατά πόσον έχει ερευνηθεί κάθε πτυχή του θέματος που τείνει να αποκαλύψει το διερευνώμενο γεγονός (Ευαγόρας Νικολαΐδης και Άλλοι ν. Δρα. Μιχαλάκη Μηνά και Άλλων (1994) 3 Α.Α.Δ. 321).
Η έκταση και η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένες με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Στη παρούσα, μελετώντας και το σύνολο των πρακτικών της συνέντευξης του Αιτητή συμπεριλαμβανομένης και της μαρτυρίας των 4 προσώπων τα οποία παρουσιάστηκαν, διαπιστώνεται ότι το Συμβούλιο έχει προχωρήσει στη δέουσα έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της επικινδυνότητας του Αιτητή αλλά και του οικογενειακού και φιλικού του περιβάλλοντος σε περίπτωση αποφυλάκισης του. Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα, φαίνεται ότι το Συμβούλιο μελέτησε ενδελεχώς ότι τέθηκε ενώπιόν του από πλευράς του Αιτητή, αλλά και το περιεχόμενο των γραπτών εκθέσεων των αρμοδίων τμημάτων που περιέχονται στο φάκελο της αίτησης και κατέληξε στην ομόφωνη απόφαση ότι δεν δικαιολογείται η αποφυλάκισή του, για τους λόγους που καταγράφονται στην απόφαση του. Συνακόλουθα, πάντα μέσα στα πλαίσια της αξιολόγησης των ενώπιον του δεδομένων, δεν τεκμηριώνεται ούτε ο ισχυρισμός του Αιτητή περί θεμελίωσης πλάνης του οργάνου, το οποίο θα στοιχειοθετούσε τον αντίστοιχο λόγο ακυρότητας. Πολύ περισσότερο, δεν τεκμηριώνεται ούτε η θέση του Αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε με προκατάληψη και με κατάχρηση εξουσίας, αλλά φαίνεται ότι το Συμβούλιο ενήργησε μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο Νόμος.
Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, αφού αξιολογήθηκαν όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης και είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη, ο δε Αιτητής απέτυχε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του. Η ορθότητα και η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, ως το αποτέλεσμα της ορθής ενάσκησης των εξουσιών με τις οποίες το Συμβούλιο περιβάλλεται, παραμένει ακλόνητη. Για αυτούς τους λόγους, η παρούσα προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει.
Υπό τις περιστάσεις που συνοδεύουν την υπόθεση δεν θεωρώ ορθό να επιδικάσω έξοδα ενάντια στον Αιτητή. Η προσφυγή απορρίπτεται, χωρίς οιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.