ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ.
766/2024 και 1004/2024)
5 Αυγούστου, 2024
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης ΔΔ]
(Υπόθεση Αρ. 766/2024)
S. M. S.
Αιτητή,
v.
1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η Αίτηση.
…………………………
(Υπόθεση Αρ. 1004/2024)
S. M. S.
Αιτητή,
v.
1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η Αίτηση.
…………………………
Δρ Χρίστος Π. Χριστοδουλίδης, για τον αιτητή.
Γεώργιος Χατζηπροδρόμου για Γενικό Εισαγγελέα, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ: Η προσφυγή 766/2024 στρέφεται κατά των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης ημερομηνίας 21.5.2024 και η προσφυγή 1004/2024 κατά της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 8.2.2024 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητή για παραχώρηση άδειας παραμονής της οποίας απόφασης έλαβε γνώση ο αιτητής από το περιεχόμενο της ένστασης των καθ’ ων η αίτηση που καταχωρήθηκε στις 12.6.2024 στην προσφυγή 766/2024.
Η προσφυγή 766/2024 είχε αρχικά συνεκδικαστεί με την προσφυγή 1409/2023 η οποία στρεφόταν κατά της απόφασης των καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 9.8.2023 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητή για παραχώρηση άδειας παραμονής και απασχόλησης ως μέλος της οικογένειας Κύπριας πολίτη. Μεταγενέστερα, διαφάνηκε ότι η βάση της έκδοσης των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης δεν ήταν το αντικείμενο της 1409/2023 και οι δύο υποθέσεις διαχωρίστηκαν. Καταχώρησε, ακολούθως, ο αιτητής την 1004/2024 και εκδόθηκε διάταγμα συνεκδίκασης με την 766/2024.
Ο αιτητής στις 23.11.2017 τέλεσε πολιτικό γάμο με Κύπρια πολίτη και στις 24.1.2018 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση άδειας παραμονής ως σύζυγος Κύπριας πολίτη η οποία εγκρίθηκε στις 15.7.2022 με διαμονή μέχρι τις 24.1.2019 αλλά επειδή η ημερομηνία είχε παρέλθει, καλείτο ο αιτητής να αναχωρήσει από τη χώρα εντός τριάντα ημερών. Στις 4.5.2023 εκδόθηκε διαζύγιο από το Δικαστήριο. Στις 16.5.2023 ο αιτητής συνελήφθη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης παραμονής αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Στις 12.7.2023 ο αιτητής απευθύνθηκε μέσω των δικηγόρων του στους καθ’ ων η αίτηση για να του δοθεί έγκριση να υποβάλει αίτηση άδειας παραμονής η οποία απορρίφθηκε στις 9.8.2023. Με νέα επιστολή μέσω των δικηγόρων του ημερομηνίας 15.1.2024 ο αιτητής ζήτησε να επανεξεταστεί η αίτησή του να του επιτραπεί η υποβολή αίτησης άδειας παραμονής η οποία απορρίφθηκε με επιστολή ημερομηνίας 8.2.2024 που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής 1004/2024. Στις 21.5.2024 ο αιτητής συνελήφθη και εκδόθηκαν εναντίον του τα δύο διατάγματα που αποτελούν το αντικείμενο της προσφυγής 766/2024.
Προτεραιότητα εξέτασης έχει η προδικαστική ένσταση που εγείρουν οι καθ’ ων η αίτηση με την οποία εισηγούνται ότι η προσφυγή 1004/2024 ασκήθηκε εκπρόθεσμα. Εισηγούνται ότι ο αιτητής είχε λάβει γνώση της επιστολής ημερομηνίας 8.2.2024 πριν την αναφορά της στην ένσταση των καθ’ ων η αίτηση αφού αποστάλθηκε στη διεύθυνση των δικηγόρων του αιτητή. Ο αιτητής εισηγείται ότι η διεύθυνση που χρησιμοποιήθηκε ήταν εσφαλμένη και πως είχαν ληφθεί όλα τα δέοντα μέτρα για ενημέρωση των καθ’ ων η αίτηση περί της ορθής διεύθυνσης των δικηγόρων.
Η διεύθυνση αποστολής της επιστολής ημερομηνίας 8.2.2024 ήταν σε κάποια ταχυδρομική θυρίδα στη Λευκωσία. Η εν λόγω επιστολή αποστάλθηκε σε απάντηση επιστολής που προηγήθηκε από τον δικηγόρο του αιτητή με ημερομηνία 15.1.2023 στην οποία καταγράφονται τα στοιχεία επικοινωνίας του αλλά δεν περιλαμβάνουν την εν λόγω ταχυδρομική θυρίδα. Συνεπώς, το σφάλμα της διοίκησης να αποστείλει την επιστολή σε λανθασμένη διεύθυνση δεν μπορεί να ενεργήσει εις βάρος του αιτητή και κατ’ επέκταση, η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Ο αιτητής εισηγείται ότι οι καθ’ ων η αίτηση λαμβάνοντας την απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής 1004/2024 ενήργησαν χωρίς δέουσα έρευνα και αιτιολογία και υπό πλάνη περί τον νόμο και τα πράγματα.
Το αίτημα που υπέβαλε ο αιτητής με την επιστολή μέσω των δικηγόρων του ημερομηνίας 15.1.2023 ήταν το ακόλουθο:
«Ο πελάτης μου στις 30/05/2023 υπέβαλε αίτημα προς το Τμήμα σας μέσω του δικηγόρου του, συνάδελφου κ. Νέστορα Νικηφόρου με την οποία αιτήθηκε επανεξετάσετε την απόφαση σας ημερομηνίας 04/07/2023. Το αίτημα του πελάτη μου απορρίφθηκε και καταχώρησε την διοικητική προσφυγή 1409/2023 εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Ο πελάτης μου τους τελευταίους τρεις μήνες εργάζεται στην εταιρεία K.S. SHOPNER MAHAL LIMITED με συμβόλαιο εργασίας. Αντίγραφο του συμβολαίου εργασίας του μαζί με την κατάσταση αποδοχών κοινωνικών ασφαλίσεων.
Παρακαλώ όπως εξεταστεί το ενδεχόμενο παραχώρησης άδεια παραμονής στον πελάτη μου ενόψει του προηγούμενου γάμου του με Κύπρια πολίτη.»
Επί της εν λόγω επιστολής υπάρχει η χειρόγραφη σημείωση με ημερομηνία 1.2.2024 «Απορρίπτεται λόγω του μεταναστευτικού ιστορικού του αλλοδαπού στη Δημοκρατία». Ουσιαστικά, αυτός είναι και ο λόγος που καταγράφεται στην προσβαλλόμενη απόφαση της 8.2.2024. Είναι γεγονός ότι δεν δίδονται πολλές λεπτομέρειες ποιο είναι εκείνο το μεταναστευτικό ιστορικό του αιτητή που αποτελεί λόγο απόρριψης του αιτήματός του. Παρόλο που από τον διοικητικό φάκελο προκύπτει ότι ο αιτητής διέμενε παράνομα στη Δημοκρατία τουλάχιστο από τις 9.8.2023 όταν απορρίφθηκε προηγούμενο αίτημα που υπέβαλε για να του παραχωρηθεί άδεια παραμονής, εντούτοις στο αίτημά του της 15.1.2023 ο αιτητής ρητώς ζήτησε να εξεταστεί το αίτημά του εν όψει του προηγούμενου γάμου του. Η διερεύνηση αυτή δεν φαίνεται να έγινε από τους καθ’ ων η αίτηση, ούτε καταγράφεται πουθενά γιατί θεωρήθηκε ότι δεν έχει δικαίωμα παραμονής ο αιτητής στη βάση του Άρθρου 26 του περί του Δικαιώµατος των Πολιτών της Ένωσης και Ορισµένων Υπηκόων του Ηνωµένου Βασιλείου και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαµένουν Ελεύθερα στη Δηµοκρατία Νόµου, Ν. 7(Ι)/2007.
Η έλλειψη αυτή καθιστά τον δικαστικό έλεγχο αδύνατο ενώ, αναπόφευκτα, οδηγεί σε ακύρωση και τα προσβαλλόμενα με την προσφυγή 766/2024 διατάγματα απέλασης και κράτησης τα οποία εκδόθηκαν στη βάση της προσβαλλόμενης με την προσφυγή 1004/2024 απόφαση η οποία πάσχει για τον λόγο που εξηγήθηκε.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται. Επιδικάζονται €2000 πλέον Φ.Π.Α. υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ’ ων η αίτηση.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, ΔΔΔ