ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1153/2024 (Κ)
18 Σεπτεμβρίου, 2024
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
G. S.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μέσω ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
__________________
Κ. Ιμανίμης, δικηγόρος για τον Αιτητή.
Π. Κωνσταντίνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δικηγόρο για τους Καθ' ων η Αίτηση.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής με την υπό κρίση προσφυγή ζητά τις εξής θεραπείες: «Α. Δήλωση του Δικαστηρίου, ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 13/08/2024, για την έκδοση διατάγματος κράτησης εναντίον της αιτήτη, είναι άκυρη, παράνομη και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση ή/και απόφαση του Δικαστηρίου, ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 13/08/2024, με την οποία εκδόθηκε διάταγμα απέλασης εναντίον του αιτητή λόγω του ότι παρέμενε στην Κύπρο παράνομα ως απαγορευμένη μετανάστης είναι άκυρη, παράνομη και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»
Τα γεγονότα της υπόθεσης ως προκύπτουν από τα σχετικά έγγραφα του διοικητικού φακέλου και καταγράφονται στην ένσταση των Καθ' ων η αίτηση, έχουν ως εξής:
Ο Αιτητής, υπήκοος Ινδίας, με ημερομηνία γέννησης 17/04/1992, υπέβαλε στις 21/03/2016, αίτημα για παροχή σ’ αυτόν διεθνούς προστασίας, το οποίο και απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στις 23/06/2016.
Στις 04/08/2016, ο Αιτητής τέλεσε πολιτικό γάμο με υπήκοο Ρουμανίας και την επόμενη ημέρα υπέβαλε αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας πολίτη της ΕΕ. Στις 19/10/2016, το αρμόδιο τμήμα απέστειλε επιστολή στον Αιτητή, ενημερώνοντας τον ότι η αίτηση του ημερομηνίας 05/08/2016 είχε απορριφθεί καθότι, μεταξύ άλλων, δεν είχαν υποβληθεί τα απαραίτητα έγγραφα. Στις 20/02/2017, ο Αιτητής υπέβαλε εκ νέου αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας πολίτη της ΕΕ.
Ακολούθησε έρευνα της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης σε διαφορετικά χρονικά σημεία το 2017 στην Αθηαίνου, όπου διαπιστώθηκαν τα εξής: Ο Αιτητής διατηρούσε δεσμό με υπήκοο Ινδίας η οποία ήταν παντρεμένη με Ε/Κ και διέμεναν μαζί στην Αθηαίνου. Ο Αιτητής παρουσίαζε την ομοεθνή του ως ξαδέλφη του, ενώ όπως καταγράφεται στην Έκθεση του αρμόδιου αστυνομικού οργάνου, κατά την 20/7/2017, αφού του υποδείχθηκαν συγκεκριμένα στοιχεία, παραδέχθηκε ότι, η ομοεθνής είναι σύντροφος του και ο ίδιος είχε τελέσει τον γάμο με την Ευρωπαία έναντι αμοιβής, προκειμένου να διασφαλίσει την παραμονή του στην Δημοκρατία. Στην εν λόγω εκτενή και λεπτομερή Έκθεση (Ερυθρού 63 και 156 στο διοικητικό φάκελο) διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής διέμενε σε διαφορετική διεύθυνση από τη δηλωθείσα, ενώ η ακριβής διεύθυνση διαμονής δεν ήταν γνωστή ούτε στον εργοδότη του.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή για την εξέταση του γάμου του Αιτητή σε συνεδρία της στις 18/05/2018, διαπίστωσε ότι υφίσταντο επαρκή στοιχεία που έτειναν να καταδείξουν ότι ο γάμος του με την υπήκοο Ρουμανίας ήταν εικονικός. Στις 30/07/2018, το Τμήμα απέστειλε επιστολή στον Αιτητή, ενημερώνοντας τον ότι ο γάμος του με την ευρωπαία σύζυγο του κρίθηκε εικονικός. Στις 03/09/2018, ο Αιτητής και η σύζυγος του, μέσω δικηγόρου καταχώρησαν ιεραρχική προσφυγή στον Υπουργό Εσωτερικών, προσβάλλοντας την απόφαση του Τμήματος ημερομηνίας 30/07/2018, η οποία στη συνέχεια απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.
Στις 12/09/2019, ο Αιτητής καταχώρησε την αίτηση υπ' αριθμό 666/2019, αιτούμενος την έκδοση διατάγματος για την λύση του γάμου του με την σύζυγο του και στις 24/09/2019, υπέβαλε εκ νέου αίτηση για έκδοση δελτίου διαμονής ως μέλος οικογένειας πολίτη της ΕΕ.
Στις 22/06/2021, το Τμήμα απέστειλε επιστολή στον Αιτητή, ενημερώνοντας τον ότι η αίτηση του ημερομηνίας 20/02/2017 και ακολούθως 24/09/2019 είχε απορριφθεί καθότι ο γάμος του με την σύζυγο του είχε κριθεί ως εικονικός. Ταυτόχρονα, τον κάλεσε όπως αναχωρήσει από την Δημοκρατία. Την 21/07/2021, ο Αιτητής καταχώρησε προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο προσβάλλοντας την απόφαση του τμήματος ημερομηνίας 22/06/2021.
Στις 13/08/2024, ο Αιτητής συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης παραμονής στο έδαφος της Δημοκρατίας, καθότι κατέστη απαγορευμένος μετανάστης και συνέχισε να διαμένει παράνομα στη Δημοκρατία από 30/07/2021. Σύμφωνα με την επιστολή της ΥΑ&Μ, ημερομηνίας 13/08/2024, με την οποία ζητείτο η έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να επαναπατριστεί, δεν διαμένει στη δηλωθείσα του διεύθυνση διαμονής, ούτε έχει μόνιμο τόπο διαμονής. Την ίδια ημέρα εκδόθηκαν και επιδόθηκαν στον Αιτητή τα διατάγματα κράτησης και απέλασης τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας υπόθεσης.
Ο Αιτητής δια του δικηγόρου του προβάλει ότι, οι Καθ' ων η Αίτηση έλαβαν την απόφαση καθ' υπέρβαση εξουσίας και/ή ασκώντας λανθασμένα και/ή άδικα την διακριτική τους εξουσία, καθώς επίσης ότι, η απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς και/ή ελαττωματικής έρευνας και αυτή λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα. Υποστήριξε ότι, η κρίση πως στη παρούσα υπήρχε κίνδυνος διαφυγής είναι εσφαλμένη, αφού κατά αυτόν, «ο Αιτητής δεν έψαχνε τρόπους να διαφύγει από την Δημοκρατία αλλά να παραμείνει», χωρίς να αμφισβητεί τα αποτελέσματα της εκτενούς όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, έρευνας της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης. Περαιτέρω υποστηρίζει ότι, οι Καθ’ ων η Αίτηση εξέδωσαν την προσβαλλόμενη απόφαση κατά παράβαση της Αρχής της Αναλογικότητας και ειδικότερα της υποχρέωσης της Διοίκησης επιβολής κύρωσης ανάλογης προς την φερόμενη παράβαση. Εν προκειμένω, ισχυρίζεται, «επιβλήθηκε στον Αιτητή, ο οποίος τυγχάνει Ινδός πολίτης και βρίσκεται για λόγους εργασίας στη Κύπρο, το επαχθέστερο και δυσμενέστερο μέτρο απαγόρευσης εισόδου στη Δημοκρατία και την Ε.Ε. για διάστημα πέντε ετών».
Αντίθετα, θέση των Καθ’ ων η Αίτηση είναι ότι, η διοίκηση με βάση τα δεδομένα ορθά και νόμιμα προχώρησε στη σύλληψη του Αιτητή και στην έκδοση του διατάγματος κράτησης και του διατάγματος απέλασης ημερομηνίας 13/08/2024. Όπως τονίζεται δια του δικηγόρου τους, η συνολική συμπεριφορά του Αιτητη τείνει να καταδείξει ότι αυτός είχε πρόθεση να χειραγωγήσει την νομοθεσία προκειμένου πάση θυσία να διασφαλίσει την παραμονή του εντός της Δημοκρατίας. Το Διάταγμα Απέλασης εκδόθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου και μετά από διεξαγωγή δέουσας έρευνας, είναι δε επαρκώς αιτιολογημένο. Με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης, προκύπτει ότι η έκδοση του επίδικου διατάγματος απέλασης στη βάση του άρθρου 6(Ι)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, ήταν αναπόφευκτη και μάλιστα επιβεβλημένη, αφού ο Αιτητής ήταν παράνομος μετανάστης στο έδαφος της Δημοκρατίας ήδη από 30/07/2017. Στην παρούσα περίπτωση, τονίζεται από τους Καθ' ων η Αίτηση, ο Αιτητής τέθηκε υπό κράτηση με σκοπό την απέλασή του αφού ίδιος αρνήθηκε να αναχωρήσει οικειοθελώς και συνελήφθη από την αστυνομία αφού διέμενε παράνομα, χωρίς σταθερή διεύθυνση, ενώ οι όλες ενέργειες του έδειχναν πρόθεση καταστρατήγησης της νομοθεσίας. Σημειώνει ο δικηγόρος της Δημοκρατίας ότι, δεν υπάρχει υποχρέωση του Υπουργού για επιβολή άλλων λιγότερο περιοριστικών μέτρων, αλλά αυτό επαφίεται στη διακριτική του ευχέρεια, αν ο ίδιος κρίνει ότι πρέπει να εφαρμοστούν άλλα λιγότερο αναγκαστικά μέτρα, χωρίς αυτό να αποτελεί προϋπόθεση στην έκδοση του διατάγματος κράτησης.
Σχολιάζοντας τις εκατέρωθεν θέσεις, διαπιστώνω καταρχήν ότι, τα γεγονότα τα οποία προηγήθηκαν αλλά και οδήγησαν στα προσβαλλόμενα διατάγματα, είναι ξεκάθαρα και επί της ουσίας τους δεν αμφισβητούνται από τον Αιτητή.
Το δεδομένο της κήρυξης του Αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη ήδη από 30/07/2021, όταν παρήλθε η προθεσμία αναχώρησης του από το έδαφος της Δημοκρατίας, ουσιαστικά δεν αμφισβητείται. Ακολούθως, αναγνωρίζει το Δικαστήριο, μεσολάβησε μέχρι και τη πραγματοποίηση της σύλληψης του, η καταχώρηση στις 21/07/2021 της προσφυγής του υπ' αριθμό 788/21 στο Διοικητικό Δικαστήριο, προσβάλλοντας την απόρριψη των αιτήσεων του για έκδοση δελτίου διαμονής με συνέπεια να καταστεί απαγορευμένος μετανάστης. Ωστόσο, αυτή του η ενέργεια, ουδέν ανασταλτικό αποτέλεσμα έχει και ούτε έχει τεθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου στοιχείο ότι επιδιώχθηκε και πολύ περισσότερο έχει επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Ειδικότερα, υποδεικνύεται από το Δικαστήριο ότι, αποκαλυπτικές για τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή είναι οι δύο εκθέσεις της αστυνομίας, οι οποίες επισυνάπτονται ως Ερυθρούν 158 – 154 στο διοικητικό φάκελο τον οποίον έχουν καταθέσει στο Δικαστήριο οι Καθ΄ ων η Αίτηση.
Συνεπώς, όταν ο Αιτητής συνελήφθη στις 13/08/2024 και εκδόθηκαν τα διατάγματα κράτησης και απέλασης την ίδια ημέρα, ήταν όντως παρανόμως διαμένοντας στο έδαφος της Δημοκρατίας. Η δε αιτιολογία των επίδικων αποφάσεων προκύπτει ρητώς από τα αντίστοιχα κείμενα.
Περαιτέρω, μεσολαβούσης της σύλληψης του, όπως διαπιστώνεται από το Δικαστήριο, ο εν λόγω αλλοδαπός δήλωσε ότι δεν επιθυμούσε να επαναπατριστεί και όπως διαπίστωσε η αστυνομία, αυτός δεν διέμενε πλέον στη δηλωθείσα διεύθυνση του και ούτε είχε μόνιμο τόπο διαμονής. Τα όσα φαίνεται να έχει δηλώσει ο ίδιος ο Αιτητής και ουδόλως έχουν αμφισβητηθεί από τον δικηγόρο του, οδηγούν στο εύλογο συμπέρασμα ότι στη παρούσα περίπτωση θα υπήρχε κίνδυνος διαφυγής από το συγκεκριμένο πρόσωπο και παρεμπόδιση της όλης διαδικασίας επαναπατρισμού του. Το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και τα όσα αρκούντως αναλυτικά καταγράφονται κατόπιν έρευνας των οργάνων, είναι δηλωτικό των πιο πάνω δεδομένων τα οποία είχε ενώπιον της η διοίκηση κατά την έκδοση των διαταγμάτων. Με αυτά τα στοιχεία και με ορατό τον κίνδυνο να διαφύγει ο Αιτητης ή να παρεμποδίσει την απομάκρυνση του, κρίνεται ότι, η διοίκηση ορθώς προχώρησε στα πιο πάνω μέτρα σύλληψης και κράτησης του.
Υπό το φως των ανωτέρω, διαπιστώνεται ότι, οι προσβαλλόμενες πράξεις ελήφθησαν μετά από δέουσα έρευνα των Καθ’ ων η αίτηση και ουδόλως συντρέχει λόγος επέμβασης του ακυρωτικού Δικαστηρίου προς ακύρωση αυτών. Ειδικότερα δε το διάταγμα κράτησης του Αιτητή για τον σκοπό της απέλασης, δεδομένου του ευρήματος περί κινδύνου διαφυγής του, ήταν νομίμως αιτιολογημένο και εκδόθηκε υπό τις περιστάσεις ορθώς.
Καταλήγοντας, τονίζω ότι, η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμόδιου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα. Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. Περαιτέρω, όπως έχει καταγραφεί κατ’επανάληψη στην ημεδαπή νομολογία, το Δικαστήριο κατά τον αναθεωρητικό του έλεγχο, δεν ασχολείται με τη διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων εφόσον κρίνει ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν επαρκής Εν προκειμένω, η διοίκηση μέσω της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ουσιώδη γεγονότα, ήτοι ότι ο Αιτητης ήταν παράνομος μετανάστης από 30/07/2021 και υπήρχε κίνδυνος διαφυγής του, προχώρησε νενομισμένα, στην σύλληψη και κράτηση του με σκοπό την απέλαση του ως εσχάτου μέτρου απομάκρυνσης του από την Κύπρο εκδίδοντας τα επίδικα διατάγματα, ασκώντας τις εξουσίες που της παρέχει ο περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμος. Όλα όσα δε υποστηρίζει ο δικηγόρος του Αιτητή, ειδικότερα περί υπέρβασης εξουσίας εκ μέρους του διοικητικού οργάνου, έχουν παραμείνει αστήρικτα και ατεκμηρίωτα ενώπιον του Δικαστηρίου.
Επαναλαμβάνοντας ότι αμφότερα τα προσβαλλόμενα διατάγματα είναι νόμιμα και αιτιολογημένα, κρίνω ότι ουδείς εκ των λόγων ακυρώσεως που προωθήθηκαν ευσταθεί.
Η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα ύψους 1500 Ευρώ υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.