ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ 

                                        

Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις αρ. 744/2023 και 1991/2023

                                                  

3 Σεπτεμβρίου, 2024

 

                                             [ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]

 

               ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

Υπόθεση αρ. 744/2023

 

Χ. Ν.

Αιτητής

και

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , μέσω Υπουργείου Υγείας

____________________________________

 

Υπόθεση αρ. 1991/2023

 

Χ. Ν.

Αιτητής

και

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , μέσω Υπουργείου Υγείας

 

 

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5.04.2024

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως.

 

Τ. Ιακωβίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δικηγόρο των Καθ' ων η αίτηση.

  ___________________

                                                

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής καταχώρησε στις 10.05.2023, την πρώτη χρονικά προσφυγή του, δια της οποίας προσβάλλει την απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 28.02.2023, με την οποία τον πληροφόρησαν ότι το αίτημα του για επιδότηση θεραπείας στο εξωτερικό απορρίπτεται. Στις 19.11.2023 καταχώρησε την δεύτερη χρονικά προσφυγή, δια της οποίας προσβάλλει την απόφαση/πρακτικό των Καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 20.09.2023, με την οποία απέρριψαν το αίτημα του για επιδότηση θεραπείας στο εξωτερικό.

 

Ακολούθησε η καταχώρηση των Ενστάσεων των Καθ’ ων η αίτηση σε αμφότερες τις υποθέσεις στις 19.01.2024, μέσω των οποίων παρουσιάστηκαν σωρεία εγγράφων και ιατρικών πιστοποιητικών, τα οποία προέρχονται από τους διοικητικούς φακέλους των Καθ’ ων η αίτηση επί των οποίων και βασίστηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Στις 7.03.2024 η δικηγόρος των Καθ’ ων η αίτηση καταχώρησε αίτηση συνεκδίκασης των προσφυγών 744/2023 και 1991/2023 και αρχικά υπεβλήθη ένσταση προς τούτο εκ μέρους του Αιτητή, αλλά στις 10.04.2024 ημερομηνία οπότε η αίτηση είχε οριστεί για ακρόαση, το διάταγμα συνεκδίκασης των δύο υποθέσεων εκδόθηκε από το παρόν δικαστήριο με τη σύμφωνο γνώμη αμφοτέρων.

 

Στη συνέχεια ο Αιτητής, αφού αποδέσμευσε τον δικηγόρο του λόγω διαφωνίας στο χειρισμό της υπόθεσης και δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι πλέον προτίθεται να εμφανίζεται αυτοπροσώπως, καταχώρησε στις 5.04.2024 την υπό κρίση ενδιάμεση αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας, δια της οποίας ζητά: «Α. Άδεια και/ή διαταγή του Δικαστηρίου που να επιτρέπει την καταχώρηση των τεκμηρίων, όπως καταχωρίστηκαν κατά ημερομηνίες στον προσωπικό ιατρικό φάκελο από τον αιτητή.».  Την αίτηση συνοδεύει ένορκη δήλωση του Αιτητή όπου προσδιορίζει την μαρτυρία την οποία επιθυμεί να προσκομίσει, ως ακολούθως:

«5.    Επιπλέον, επιθυμώ να προσκομίσω στο Σεβαστό Δικαστήριο τα τεκμήρια στα οποία θα αναφερθώ στην γραπτή αγόρευση, που στηρίζουν γεγονότα, και τους ισχυρισμούς μου, και στις δύο προσφυγές, αλλά θα καταχωρίσω και μία απόφαση της καθ' η αίτηση 10/04/2023, η οποία εσκεμμένα δεν καταχωρήθηκε από την καθ' η αίτηση στην ένσταση που καταχώρησαν στο Δικαστήριο, που καταμαρτυρά την πλήρη αντιφατικότητα στις αποφάσεις τους, και αιτούμαι όπως καταχωρίσω όλα μου τα τεκμήρια όπως καταχωρίστηκαν ημερολογιακά από μένα μέσα στον φάκελο, που και κάποια τεκμήρια δεν τα βρήκα στον ιατρικό μου φάκελο, γιατί παραποίησαν τους προσωπικούς μου φακέλους, και μετά από έρευνα που έκανα στους φακέλους, 22/02/2024, 23/02/2024, και 26/02/2024 βρήκα τα κύρια μου τεκμήρια (εκθέσεις των ειδικών γιατρών μου, και διαγνωστικών εξετάσεων μου) ότι καταχωρήθηκαν, στις 18/09/2023, για να αναφέρουν ότι δεν ήταν ενώπιων των συμβουλίων, που εγώ ποτέ δεν ξαναπήγα από τις 12/09/2023 στο υπουργείο υγείας, και ζήτησα και από την εργασία μου, να μην ξαναπάω στο υπουργείο υγείας, γιατί δεν θέλω να έχω καμία επαφή μαζί τους.

6.      Συγκεκριμένα, εγώ o ίδιος επιφυλάσσομαι να προσκομίσω ως τεκμήριο 1 όλα μου τα τεκμήρια με την ημερομηνια έκδοσης τους, όπως καταχωρίστηκαν από εμένα σταδιακά από την ημερομηνία έκδοση τους, μέσα στο προσωπικό μου ιατρικό φάκελο, όπως ήταν πριν παραποιηθεί ο φάκελος μου από την καθ΄ η αίτηση, και ο λόγος ο οποίος παραποίησαν τις καταχωρήσεις είναι για να δικαιολογήσουν τις αντιφατικές τους, κακές αποφάσεις και ότι δεν ήταν ενώπιων των συμβουλίων καταχωρημένα τα τεκμηρία, όταν έπαιρναν τις αντιφατικές, κακές, σκόπιμες εκδικητικές αποφάσεις.

7.      Περαιτέρω, επιθυμώ να προσκομίσω ως τεκμήριο 2 την απόφαση 10/04/2023, την οποία η καθ' η αίτηση παρέλειψε να την καταχωρήσει εσκεμμένα, και δεν την είχα εντοπίσει στον προσωπικό ιατρικό μου φάκελο.»

 

Ακολούθησαν, με οδηγίες του Δικαστηρίου, η καταχώρηση ένστασης εκ μέρους των Καθ' ων η αίτηση στην ενδιάμεση αίτηση στις 23.04.2024, η γραπτή αγόρευση του Αιτητή στις 30.04.2024, η αγόρευση των Καθ' ων η αίτηση στις 21.05.2024, ενώ η ακρόαση της αίτησης πραγματοποιήθηκε στις 4.06.2024.

 

Στην γραπτή του αγόρευση ο Αιτητής αναφέρεται σε περιστατικά σχετικά με τις δύο προσφυγές του, προσπαθώντας να παρουσιάσει το σχετικό με την υπόθεση του ιστορικό, χωρίς να αποφεύγει την προβολή αχρείαστων, προσβλητικών και εν πάση αρνητικών χαρακτηρισμών για τους Καθ’ ων η Αίτηση και τους ιατρικούς λειτουργούς οι οποίοι είχαν εμπλοκή στην υπόθεση του, κάποιοι εκ των οποίων μάλιστα, παντελώς ανεπίτρεπτα, κατονομάζονται από τον Αιτητή. Επί της ουσίας της υπόθεσης, η αγόρευση δεν προωθεί ουσιαστικά επιχειρήματα δια την επιτυχία της παρούσα αίτησης, ούτε ο Αιτητής επικαλείται οιαδήποτε υποστηρικτική για την έγκριση αυτής νομολογία. Με την αγόρευση του ο Αιτητής ακριβώς καταδεικνύει ότι δεν αποδέχεται τα γεγονότα και τα αντίστοιχα έγγραφα τα οποία έχουν καταχωρήσει και ουσιαστικά επιθυμεί να ανατρέψει την εικόνα του διοικητικού φακέλου. Όπως καταλήγει στην ένορκη του δήλωση, «είναι συνεπώς καταλυτικής σημασίας και προς το συμφέρον της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, να μου επιτραπεί η καταχώρηση των τεκμηρίων όπως ήταν καταχωρημένα στους φακέλους μου, πριν την παραποίηση των φακέλων μου, απο την καθ' η αίτηση, και για ευκολία του δικαστηρίου, που θα είναι όλα μαζί ημερολογιακά, όπως είχαν καταχωρήσει στον φάκελο, που αφορά την ουσία των προσφυγών, μαζί με τα πρακτικά.»

 

Έντονη είναι η θέση της κας Ιακωβίδου εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση, η οποία, αρχικώς δια της ενστάσεώς της και εν συνεχεία δια της γραπτής της αγόρευσης, εισηγείται την απόρριψη της αίτησης, προβάλλοντας τα ακόλουθα:

«Οι λόγοι πάνω στους οποίους βασίζεται η ένσταση είναι οι ακόλουθοι:

1. Με την αποδοχή τέτοιας μαρτυρίας επί του ζητήματος αυτού, διαφοροποιείται, αλλοιώνεται και/ή μεταβάλλεται το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης γεγονός που καθιστά ανεπίτρεπτη την καταχώρηση των εν λόγω τεκμηρίων και/ή την αποδοχή μαρτυρίας επί τέτοιου θέματος. Όλα τα σχετικά έγγραφα τα οποία είναι σχετικά με την παρούσα υπόθεση και μέχρι την ημερομηνία λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης βρίσκονταν εντός των διοικητικών φακέλων οι οποίοι θα κατατεθούν στο στάδιο των διευκρινήσεων. Όλα τα έγγραφα τα οποία προσκόμιζε ο αιτητής καταχωρούνταν και προσκομίζονταν στο κάθε ιατροσυμβουλίου που τον εξέταζε.

2. Η αποδοχή της προτεινόμενης μαρτυρίας θα ισοδυναμούσε με ανάληψη δικαιοδοσίας ελέγχου της ουσιαστικής κρίσης της Διοίκησης επί ζητημάτων τεχνικής φύσεως, η οποία δεν είναι επιτρεπτή από τη νομολογία. Διαγνώσεις από ιατρούς θωρούνται τεχνικής φύσεως.

3. Περαιτέρω δεν είναι αποδεικτική οποιουδήποτε γεγονότος που να τεκμηριώνει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. Όλο το σχετικό υλικό βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου και αυτό είναι πέραν από αρκετό για να δώσει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να αποφασίσει εάν ορθά, δίκαια και αιτιολογημένα άσκησαν οι καθ' ων η αίτηση τη διακριτική τους εξουσία.

4. Επίσης, o αιτητής δεν έχει προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και/ή τη μαρτυρία την οποία επιδιώκει να προσάξει με τα εν λόγω τεκμήρια ώστε να ικανοποιήσουν το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά και/ή η μαρτυρία αυτή είναι σχετική με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία η προσφυγή βασίζεται. Αναφέρεται γενικά και αόριστα σε γεγονότα.

5. Η σκοπούμενη για να προσαχθεί μαρτυρία μέσω των τεκμηριων δεν είναι επίσης σχετική με την εγκυρότητα ή νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και δεν είναι αναγκαία, αφού δεν είναι δυνατό να τεκμηριώσει οποιοδήποτε λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης αφού δεν είναι σχετική και ούτε μπορεί να βοηθήσει το Δικαστήριο στην επίλυση των επίδικων θεμάτων. Η παράθεση και η αποσαφήνιση των γεγονότων και/ή των στοιχείων που αφορούν την υπόθεση βαρύνει αποκλειστικά το διοικητικό όργανο που έχει την ευθύνη της αξιολόγησής τους.

6. Τα όσα προτείνονται από τον αιτητή στην ένορκη δήλωση έχουν ήδη εκτεθεί αναλυτικά στα δικόγραφα του και συνεπώς εκ του περισσού επιδιώκονται να προσαχθούν μέσω της επίδικης αίτησης.

7. Ο αιτητής επιδιώκει με την αίτηση του αυτή όπως και η ίδια αναφέρει τόσο στην αίτηση όσο και στην ένορκη δήλωση που την συνοδεύει να προσκομίσει ιατρικές εκθέσεις και διαγνώσεις και τις διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες είναι καταχωρημένες ήδη στο φάκελο του και λήφθηκαν υπόψη όταν εξετάζετο το αίτημα του και τεκμήρια τα οποία φέρουν ημερομηνίας μεταγενέστερης από την ημερομηνία της προσβαλλόμενης απόφασης..

8. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας για να επιτραπεί από το Σεβαστό Δικαστήριο η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας.

9. Η αιτούμενη προσαγωγή μαρτυρίας σε τίποτε δεν θα βοηθούσε το δικαιοδοτικό έργο του Δικαστηρίου, απεναντίας θα αποτελούσε αχρείαστη κατάχρηση δημόσιου χρόνου και χρήματος.

10. Όπως ειλικρινά πιστεύω, η παρούσα αίτηση δεν υποστηρίζεται από τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις και κανονισμούς, ούτε από τη νομολογία, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί με έξοδα εναντίον του αιτητή..»

 

Μέσω της γραπτής της αγόρευσης, τονίζοντας τη φειδώ με την οποία αντιμετωπίζει το Δικαστήριο τέτοιες αιτήσεις, η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας, αναφέρει ότι, η Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι πλούσια και σαφής σχετικά με το πότε επιτρέπεται η προσαγωγή μαρτυρίας σε διοικητική δίκη και εισηγείται πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας για να επιτραπεί από το Δικαστήριο η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας. Προς υποστήριξη της θέσης της, παραθέτει σειρά αποσπασμάτων αποφάσεων του Δικαστηρίου.

 

Ειδικότερα, υποβάλει ότι όλο το σχετικό υλικό βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου και αυτό είναι πέραν από αρκετό για να δώσει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να αποφασίσει εάν ορθά, δίκαια και αιτιολογημένα άσκησαν οι Καθ' ων η αίτηση τη διακριτικής τους εξουσία ως προς το αίτημα του Αιτητή. Σημειώνει δε ότι, όλα τα συνημμένα τεκμήρια στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, βρίσκονται καταχωρημένα στον σχετικό διοικητικό φάκελο του Υπουργείου Υγείας, ενώ εύστοχα υποδεικνύει ακόμα πως κάποια εκ των εγγράφων αυτών, φέρουν ημερομηνία μεταγενέστερης της προσβαλλόμενης απόφασης. Ακόμα αναφέρει ότι, η σκοπούμενη να προσαχθεί μαρτυρία δεν είναι σχετική με την εγκυρότητα ή νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και δεν είναι αναγκαία, αφού δεν είναι δυνατό να τεκμηριώσει οποιοδήποτε λόγο ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης αφού δεν είναι σχετική και ούτε μπορεί να βοηθήσει το Δικαστήριο στην επίλυση των επίδικων θεμάτων.

 

Έχω εξετάσει την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα τα οποία συνοδεύουν την ενώπιον μου υπόθεση ως καταγράφονται στην Ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση, αλλά και τους σχετικούς λόγους ακύρωσης που προωθούνται στην προσφυγή από τον Αιτητή.

 

Η νομολογία η οποία διέπει την αντιμετώπιση τέτοιων αιτήσεων είναι καλά γνωστή. Παραπέμπω σχετικά στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατíaς (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, 595 στην οποία συνοψίζονται οι βασικοί κανόνες οι οποίοι διαμορφώθηκαν διαχρονικώς από τη νομολογία επί του θέματος, ως εξής:

 «Από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτει σαφώς η αρχή ότι προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. (Βλέπε: Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.α., Α.Ε. 2064, ημερ. 29.7.99, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 779/87, ημερ. 26.1.89, Τάσου Μιχαηλίδη κ.α. ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου, Υπόθ. Αρ. 530/97, ημερ. 5/7/2000). Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει την διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, με γνώμονα πάντοτε τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα. Ο διάδικος που ζητά την έκδοση οδηγιών για προσαγωγή μαρτυρίας, είτε προφορικής είτε υπό μορφή ένορκης δήλωσης, οφείλει να προσδιορίσει με εύλογη λεπτομέρεια τα γεγονότα τα οποία επιδιώκει να αποδείξει και να ικανοποιήσει επίσης το Δικαστήριο ότι τα γεγονότα αυτά είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα που εγείρονται στην προσφυγή, λαμβανομένων υπόψη των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή. Επιτρέπεται η προσκόμιση γεγονότων με μαρτυρία μόνο όταν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα και όταν η απόδειξη τους δυνατό να τεκμηριώσει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. (Βλέπε: Sunrise Industry Clothing Ltd., v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24/9/92, Νικολαϊδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 374/92, ημερ. 19/3/93, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων ΠαραλιμνίουΥποθ. αρ. 71/97, ημερ. 18/11/99) 

 

 

Η νομολογία των δικαστηρίων μας αντιμετωπίζει τις αιτήσεις για προσαγωγή μαρτυρίας με εξαιρετική φειδώ, επιβεβαιώνουσα το γνωστό κανόνα ότι το ακυρωτικό Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και ουδέποτε υπεισέρχεται σε διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων ή στην αξιολόγηση των δεδομένων από πλευράς πραγματικών στοιχείων, ούτε βέβαια προβαίνει σε κρίση επί αντικρουόμενων θέσεων (Κωνσταντίνος Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 529/2009, ημερ. 25.2.2011, Φώτης Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 52/2009, ημερ. 30.12.2010). Το παρόν Δικαστήριο στην ενάσκηση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας, έχει διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, πάντοτε με γνώμονα τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα και την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος ενώπιον του Δικαστηρίου και καταπόσον μπορεί ή όχι να το βοηθήσει στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση. Όπως έχει κατά κόρον αναφερθεί στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οιαδήποτε μαρτυρία η οποία διαφοροποιεί ή αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Πρωταρχικός παράγοντας ο οποίος λαμβάνεται υπόψη κατά την εξέταση αίτησης για προσαγωγή μαρτυρίας, δεδομένου του εξεταστικού χαρακτήρα της ακυρωτικής διαδικασίας, είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας, δηλαδή κατά πόσο η μαρτυρία είναι εύλογα σχετική και αποδεικτική οποιουδήποτε επίδικου θέματος (Petrolina Ltd κ.α. v. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. Αριθ. 223/2000, ημερ. 4.4.2002, Ζαρβός ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 106, Kyriakides v. Republic, 1 RSCC 66).  Ταυτόχρονα, έχει κατ' επανάληψη τονιστεί το ανεπιθύμητο της διαφοροποίησης, αλλοίωσης ή μεταβολής των στοιχείων που είχαν τεθεί ενώπιον της Διοίκησης κατά τον ουσιώδη χρόνο, και το οποίο πηγάζει από τη φύση της ακυρωτικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και από τις αρχές που διέπουν τον δικαστικό έλεγχο των διοικητικών πράξεων. Ουδόλως μπορεί να γίνει αποδεκτή η προσαγωγή μαρτυρίας που διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη, προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης, το οποίο συναρτάται με το καθεστώς των πραγμάτων που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο κατά τη λήψη της απόφασης και, ως εκ τούτου, πηγή πληροφόρησης και υλικό για την οποιαδήποτε επιχειρηματολογία αποτελεί ο φάκελος και το υλικό που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο (βλ. Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.α. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549 και Ράφτη κ.α. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335).

 

Αναφορικά με την ενώπιον μου περίπτωση, ο λόγος ο οποίος προβάλλεται από τον Αιτητή για την αναγκαιότητα επιτυχίας της ενδιάμεσης αίτησης για προσαγωγή της προβαλλόμενης μαρτυρίας είναι όπως χαρακτηριστικά προβάλει στην ένορκη του δήλωση «να μου επιτραπεί η καταχώρηση των τεκμηρίων όπως ήταν καταχωρημένα στους φακέλους μου, πριν την παραποίηση των φακέλων μου, απο την καθ' η αίτηση». 

 

Ακριβώς επί τούτου παρατηρώ ότι, έχει κατ' επανάληψη επισημανθεί από τη νομολογία ότι «όταν εγείρεται θέμα ελλιπούς έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα, τα ζητήματα αυτά πρέπει αποκλειστικά να αποφασίζονται με βάση το περιεχόμενο των σχετικών φακέλων και αποδοχή μαρτυρίας για τα ζητήματα αυτά δυνατό να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει. ή μεταβάλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη και τέτοια πορεία δεν τυγχάνει της επιδοκιμασίας της νομολογίας» (βλ. Δημοκρατία ν D.J. Karapatakis Sons Ltd Consortium,  ΑΕ. 125/14, ημερ.13.7.2015 και M. Σχίζα v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 691/2002, ημερ. 16.9.2004).

 

Το κύρος της επίδικης απόφασης συναρτάται με το καθεστώς των πραγμάτων τα οποία είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο κατά τη λήψη της απόφασης και, ως εκ τούτου, πηγή πληροφόρησης και υλικό για την οποιαδήποτε επιχειρηματολογία αποτελεί ο φάκελος και το υλικό που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο (βλ. Terence Menelaos Spiby ν. Δήμος Πάφου, Υποθ. Αρ. 2095/2006, ημερ.27.3.2018).

 

Εν προκειμένω στη παρούσα περίπτωση διαπιστώνω ότι, βρίσκει έρεισμα ο πρώτος λόγος ένστασης τον οποίο προβάλουν οι Καθ’ ων Αίτηση, ότι δηλαδή με την αποδοχή τέτοιας μαρτυρίας επί του ζητήματος αυτού, επιχειρείται αλλοίωση και/ή μεταβάλλεται του περιεχομένου των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, γεγονός που καθιστά ανεπίτρεπτη την επιτυχία της παρούσας αίτησης.  

 

Στην παρούσα, η αιτούμενη να προσαχθεί μαρτυρία, εάν γίνει αποδεκτή, θα έχει ως αποτέλεσμα να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλλει έστω και σε μέρος αυτών το περιεχόμενο των στοιχείων που  λήφθηκαν υπόψη από τους Καθ' ων η αίτηση κατά την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων κατά τον ουσιώδη χρόνο, με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να κληθεί να προβεί σε πρωτογενή κρίση στη βάση στοιχείων που ουδέποτε είχαν τεθεί ούτε και ευρίσκονταν ενώπιον του διοικητικού οργάνου.  

 

Θα συμφωνήσω ομοίως και με τον υπό 3 λόγο ένστασης Καθ’ ων η αίτηση ότι, η αιτούμενη να προσκομιστεί με την παρούσα αίτηση μαρτυρία δεν είναι αποδεικτική οποιουδήποτε γεγονότος που να τεκμηριώνει οποιονδήποτε από τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. Το σχετικό υλικό το οποίο βρίσκεται ενώπιον του Δικαστηρίου είναι πέραν από αρκετό για να δώσει στο Δικαστήριο τη δυνατότητα να αποφασίσει εάν ορθά, δίκαια και αιτιολογημένα άσκησαν οι Καθ’ ων η αίτηση τη διακριτική τους εξουσία απορρίπτοντας το αίτημα του Αιτητή.  

 

Καταλήγω ότι, τυχόν αποδοχή της συγκεκριμένης μαρτυρίας, θα προσέκρουε ευθέως στις πιο πάνω αρχές της νομολογίας. Ως εκ των πιο πάνω, η αιτούμενη προς προσαγωγή μαρτυρία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.

 

Κατά συνέπεια, η αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο στο τέλος της υπόθεσης.

 

Η προσφυγή ορίζεται για περαιτέρω οδηγίες στις 25.09.2024 και ώρα 9.00 π.μ..

 

 

                                                                             Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο