ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 1794/2023
25 Ιανουαρίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
C.H.A
Αιτητή
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Α. Πλιάκα (κα) για Χ. Ματθαίου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Π. Βρυωνίδου (κα) για Ν. Ιερωνυμίδη (κος), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Ο Αιτητής Παρών.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 07/06/23, η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 10/03/21, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 28/04/23, ακολούθησε έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 09/05/23 και απόφαση απόρριψη της αίτησης ασύλου 10/05/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο Αιτητής μέσω της δικηγόρου διατείνεται ότι η έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν μη επαρκής και μη δέουσα, ελήφθη δε υπό πλάνη και υπό πλανημένα κριτήρια, είναι αντίθετη στο Νόμο και εκδόθηκε κατά κατάχρηση εξουσίας. Τέλος, υποστηρίζει ότι είναι μη δεόντως αιτιολογημένη ή/και αναιτιολόγητη.
Οι Καθ' ων η Αίτηση αντιτείνουν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Οι ισχυρισμοί του Αιτητή που προβάλλονται μέσω της συνηγόρου του στο δικόγραφο της προσφυγής του δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή του Αγόρευση, το περιεχόμενο της οποίας περιορίζεται μόνο σε επανάληψη νομικών ισχυρισμών χωρίς να γίνεται υπαγωγή τους σε πραγματικά γεγονότα και νομικά δεδομένα της υπόθεσης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ’ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμό 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019, 3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον Αιτητή όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως (Βλέπε σχετικά, Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598).
Λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές που εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση, κρίνω ότι κανένας από τους νομικούς λόγους και ισχυρισμούς που καταγράφονται τόσο στο δικόγραφο της προσφυγής όσο και μέσω της Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή, πληροί τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης, συνεπώς, απορρίπτονται.
Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).
Με την αίτηση ασύλου του ο Αιτητής ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του εξαιτίας των δολοφονιών των μελών του I.P.O.B (Indigenous People of Biafra[1]), και των συγγενών του, στην πόλη διαμονής του, Orlu, πολιτεία Imo. Όπως καταγράφει, κατόπιν της διαταγής της Νιγηριανής κυβέρνησης για την δολοφονία των μελών της I.P.O.B., αποφάσισε να εγκαταλείψει την χώρα επειδή και ο ίδιος είναι μέλος της εν λόγω οργάνωσης (ερυθρό 1 ΔΦ).
Κατά τη διάρκεια της ελεύθερης αφήγησης, στο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα επειδή προσδιορίζεται ως «Biafran», ότι ο αρχηγός της I.P.O.B. βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, ότι πρόσωπα του κινήματος διώκονται από το κράτος, δολοφονούνται και φυλακίζονται (ερυθρό 47 ΔΦ). O ίδιος έχασε έναν φίλο του και λόγω των δράσεων/αναφορών των αρχών του κράτους φοβήθηκε για την ζωή του. Ενεγράφη ως μέλος στο κίνημα το 2015, πρόσφερε μηνιαίες δωρεές και συμμετείχε σε συναντήσεις της ομάδας και διαδηλώσεις. Το περιστατικό το οποίο τον ώθησε να εγκαταλείψει την χώρα ήταν μια διαδήλωση που συμμετείχε τον 1ο/2021, στο Orlu, στον δρόμο Njba όπου υπήρξαν πυροβολισμοί και δολοφονίες (ερυθρά 44, 43, 42, 41 ΔΦ). Σε περίπτωση επιστροφής του, φοβάται ότι θα δολοφονηθεί ή φυλακιστεί, ενώ δεν θα μπορούσε να μετοικήσει σε άλλη περιοχή, όπως η Abuja, επειδή είναι μέλος του I.P.O.B. (ερυθρά 39, 38 ΔΦ).
Με βάση το περιεχόμενο της Έκθεσης/Εισήγησης έγιναν αποδεκτά τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή ήτοι, η Νιγηριανή του υπηκοότητα, ο τόπος γέννησης και διαμονής του το Awo – Omamma, της περιοχής Orlu, της πολιτείας Imo. Απορρίφθηκε, όμως, ο ισχυρισμός του ότι ήτο μέλος του κινήματος IPOB και ότι συμμετείχε σε διαδήλωση τον 1ο/2021. Παρόλο που γνώριζε τον αρχηγό, την σημαία και τον κύριο στόχο του κινήματος, δεν παρείχε επαρκείς λεπτομέρειες αναφορικά με την οργάνωση του κινήματος και την διαδικασία στην οποία υπεβλήθηκε για να γίνει μέλος. Δεν ήταν συγκεκριμένος ως προς την περιγραφή της διαδήλωσης τον 1ο/2021, αλλά και την στρατιωτική επιχείρηση που έλαβε χώρα σε αυτήν. Η δε αφήγηση του σε σχέση με το πώς κατάφερε να διαφύγει, δεν εμπεριείχε το απαραίτητο βιωματικό στοιχείο για να θεωρηθεί ως μια προσωπική εμπειρία (ερυθρά 68, 67 ΔΦ). Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του, ο λειτουργός εξηύρε πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Νιγηριανός στρατός εισέβαλε στην περιοχή Orlu, του Imo State, παρ’ όλα αυτά δεν εντοπίστηκαν πληροφορίες για διαδήλωση τον 1ο/2021, η οποία να διοργανώθηκε από το IPOB στην περιοχή Orlu. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή δεν ήταν συνεκτικοί ούτε λεπτομερείς και η εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του απορρίφθηκε (ερυθρά 67, 66 ΔΦ). Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός παρέθεσε την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, καταγράφοντας ότι κατά την διάρκεια του 2020 συνέβησαν διάφορες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην συγκεκριμένη πολιτεία, τόσο από δυνάμεις ασφαλείας, συμμορίες και μυστικιστικές οργανώσεις, συγκρούσεις με τους αγρότες Fulani, όπως και εντάσεις με τους MASSOB και IPOB/ESN, όπως και άλλες διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης. Καταγράφηκε επίσης και ο αριθμός των περιστατικών με στατιστικά στοιχεία από την ACLED (ερυθρό 66 Δ.Φ.). Εν τέλει κρίθηκε ότι παρά την ύπαρξη σωρείας περιστατικών ασφαλείας στην συγκεκριμένη πολιτεία, το προφίλ του Αιτητή ως υγιής, με εκπαιδευτικό υπόβαθρο ενήλικας και ικανότητα να υποστηρίξει οικονομικά τον εαυτό του, δεν υφίσταται εύλογη πιθανότητα να υποστεί μεταχείριση που να ισοδυναμεί σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη (ερυθρό 66 ΔΦ). Ως εκ τούτου, ούτε από την νομική ανάλυση προέκυψε ότι δύναται να αναγνωριστεί σε αυτόν το καθεστώς του πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας (ερυθρό 65 ΔΦ).
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός που πρόβαλε ο Αιτητής για εγκατάλειψη της χώρας καταγωγής του. Δεν ήταν σε θέση να προσφέρει λεπτομερή περιγραφή των όσων του είχαν συμβεί, υπήρχαν ασάφειες και δεν μπορούσε να δώσει επαρκείς απαντήσεις. Ούτε παρουσίασε αξιόπιστα έγγραφα σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του. Συνεπώς, ο Αιτητής δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν.6(Ι)/2000, βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11[2]). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο αιτών θα πρέπει:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ορθά κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν ανήκει αυτός ή μέλος της οικογενείας του σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[3] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός που δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Συγκεκριμένα, από τα στοιχεία της ιστοσελίδας ACLED εντοπίστηκαν στο σύνολο 94 περιστατικά ασφαλείας και 127 θάνατοι εκ των οποίων 18 μάχες (40 θάνατοι), 58 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (87 θάνατοι), 4 εκρήξεις / απομακρυσμένη βία και 4 εξεγέρσεις[4]. O πληθυσμός της πολιτείας είχε εκτιμηθεί το 2022 ότι ανερχόταν στα 6.35 εκατομμύρια, καθότι το 2006 η επίσημη καταγραφή πληθυσμού ανέδειξε ότι ήταν 3.9 εκατομμύρια[5]. Τα περιστατικά ασφαλείας σε συνάρτηση με τον πληθυσμό της περιοχής δεν δημιουργούν συνθήκες που να πληρούνται οι προϋποθέσεις αδιάκριτης βίας.
Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Λαμβάνω δε υπόψη ότι με την Κ.Δ.Π.166/2023 ημερ. 26/05/23 καθορίστηκε η χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας και δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με οποιοδήποτε τρόπο ότι η χώρα του δεν είναι ασφαλής ειδικά για την περίπτωση του.
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EASO Country Guidance Nigeria Common Analysis and Guidance Note 2021, σελ.65
[2] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. Ωστόσο, ο χειριστής πρέπει να θυμάται ότι μπορεί να υπάρχει εύλογη εξήγηση σχετικά με το γιατί ο αιτών / η αιτούσα δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του λεπτομέρειες ενός συγκεκριμένου γεγονότος και πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πιθανές στρεβλώσεις (βλ. επίσης ενότητα 2.4 σχετικά με τους παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις). Κατά συνέπεια, η έλλειψη λεπτομερειών δεν επηρεάζει την αξιοπιστία σε όλες τις περιπτώσεις. Η πτυχή της ιδιαιτερότητας αφορά τις προσωπικές, ατομικές περιστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται και εκφράζεται ένα γεγονός. Η βασική ιστορία πολλών υποθέσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα παρεμφερής, αλλά κάθε υπόθεση έχει τις δικές της μεμονωμένες ιδιαιτερότητες οι οποίες την καθιστούν μοναδική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι χρήσιμο να μη μένετε πολύ προσηλωμένοι στα κύρια στοιχεία των ισχυρισμών, αλλά να θέτετε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός και με τον τρόπο αυτό να διαπιστώσετε τις ιδιαιτερότητες. Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»
[3] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[4] ACLED dashboard, Nigeria, Imo, 19/01/2023-19/01/2024, https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard
[5] Nigeria Civil Society Situation Room, ‘Report of Pre – Election Assessment of the 2023 Imo State Governorship Election’, 2023, σελ. 3, ημερομηνία πρόσβασης 23/01/2024