ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.:  1800/2023

                                         31 Ιανουαρίου 2024

[Β.ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

R.M.E. από το Κογκό (M.P NO F22-1ΧΧΧ1, ARC 5819ΧΧΧΧΧ)   

                                                                                          Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                    Καθ' ων η Αίτηση

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.

Π. Βρυωνίδου (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Έλενα Ηρακλέους (κα), Διερμηνέας, παρών για πιστή μετάφραση από την Ελληνική στη Γαλλική και αντίστροφα.

 

Α Π Ο Φ Α ΣΗ 

Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 09/03/2023, με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, είναι υπήκοος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (εφεξής «ΛΔΚ»). Εισήλθε στη Δημοκρατία παράνομα και υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 16.11.2022, οπότε και παρέλαβε τη βεβαίωση υποβολής αιτήματος. Στις 19.01.2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή και στις 31.01.2023 ο Αιτητής υποβλήθηκε συναινετικά σε ιατρικές εξετάσεις προκειμένου να εξακριβωθεί η ηλικία του.

Στις 09.02.23 αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε τελική έκθεση-αξιολόγηση ως προς την ηλικία του Αιτητή, δια της οποίας αποφάνθηκε ότι τελευταίος ήταν τότε ενήλικος. Η εν λόγω εισήγηση εγκρίθηκε αυθημερόν από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου και ακολούθως, στις 10.02.23, ο Αιτητής ενημερώθηκε σχετικά με την ανωτέρω απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 16.02.23 διεξήχθη συνέντευξη στον Αιτητή από αρμόδιο Λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου (εφεξής «ο αρμόδιος λειτουργός») παρέχοντας στον Αιτητή δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Στις 09.03.2023 ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε έκθεση / εισήγηση με την οποία εισηγείτο την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση αυθημερόν και στις 26.05.2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με αιτιολόγηση της απόφασης σχετικά με το αίτημα του Αιτητού, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφηκε ιδιοχείρως από τον Αιτητή την ίδια ημέρα.

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΑΙΤΗΤΗ

Ο Αιτητής δια του εισαγωγικού του δικογράφου δεν εγείρει οποιαδήποτε πλημμέλεια της επίδικης απόφασης. Δηλώνει ωστόσο ότι στη χώρα καταγωγής εργαζόταν αναγκαστικά σε ένα ορυχείο, του οποίου οι υπεύθυνοι τον κακοποίησαν σεξουαλικά. Ακολούθως δήλωσε ότι ένας άγνωστος άνδρας τον πήρε, μαζί με άλλα 2 άτομα, από το ορυχείο και τον βοήθησε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής.

Δια της γραπτής του αγόρευσης ο Αιτητής δήλωσε ότι μια ημέρα και ενώ είχε επιστρέψει από το σχολείο, η γιαγιά του τον έστειλε να αγοράσει ψωμί. Όσο ο Αιτητής βρισκόταν καθ’ οδόν τον πλησίασε ένας άγνωστος άνδρας και του ζήτησε να παραδώσει κάποια χρήματα σε ένα άλλο άνδρα ο οποίος βρισκόταν εντός ενός αυτοκινήτου σε κοντινή απόσταση. Στη συνέχεια ένα άγνωστο πρόσωπο τον άρπαξε από πίσω και του τοποθέτησε ένα ύφασμα στο στόμα με αποτέλεσμα ο Αιτητής να χάσει τις αισθήσεις του. Ακολούθως ο Αιτητής δήλωσε ότι ξύπνησε σε ένα άγνωστο προς τον ίδιο μέρος στην περιοχή Luοzi επί του οποίου βρισκόταν και άλλα παιδιά τα οποία εργάζονταν ως σκλάβοι. Ο Αιτητής προέβαλε ότι στο συγκεκριμένο ορυχείο ανάγκασαν και τον ίδιο να εργάζεται παρά τη θέλησή του καθώς πήγαινε σε ένα βουνό και μάζευε ένα υλικό  του οποίου δε γνωρίζει την ονομασία. Ακολούθως ο Αιτητής δήλωσε ότι ένας εκ των απαγωγέων του τον έπαιρνε σπίτι του όπου το συμπεριφερόταν σαν γυναίκα προκειμένου να ικανοποιήσει τις ομοφυλοφιλικές του ορέξεις. Ως προς τη διάρκεια της απαγωγή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι διήρκησε από το Νοέμβριο του 2020 μέχρι τον Αύγουστο του 2022.

Ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες φέρεται να αφέθηκε ελεύθερος, ο Αιτητής δήλωσε ότι ένας λευκός άνδρας μετέβη στο ορυχείο που εργαζόταν και αφού διάλεξε δέκα παιδιά και έλεγξε τη σωματική τους κατάσταση, προέβη σε μια συμφωνία με τους απαγωγείς του Αιτητή και αποχώρησε. Μερικές ημέρες αργότερα ο εν λόγω άνδρας ανέλαβε υπό την προστασία του τα εν συγκεκριμένα παιδιά, εντός αυτών και τον Αιτητή, και αφού τους έδωσε τσάντες και ρούχα, τους υποσχέθηκε ότι θα εξασφαλίσει τη μόρφωσή τους και ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Ακολούθως τα εν λόγω παιδιά μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο με προορισμό την Κύπρο.

Ο Αιτητής ακολούθως προέβαλε ότι διαθέτει στοιχεία τα οποία επιβεβαιώνουν ότι κάποια άτομα, στη χώρα καταγωγής, απαγάγουν παιδιά και ενήλικες προκειμένου να εμπορευτούν τα όργανά τους. Επειδή μάλιστα είχε μιλήσει γι’ αυτό το θέμα σε μια ομάδα νέων αποκαλύπτοντάς τους ότι πίσω από αυτά βρίσκονται μέλη της κυβέρνησης, προκλήθηκε πολιτική ταραχή.

Ο Αιτητής τέλος δήλωσε ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής θα τον σκοτώσουν τα πρόσωπα που συμμετέχουν στο εν λόγω κύκλωμα. Προσέθεσε δε ότι κάποια από τα άτομα στα οποία είχε ο ίδιος αποκαλύψει τις ανωτέρω πληροφορίες δολοφονήθηκαν .

Οι Καθ' ων η αίτηση προβάλλουν δια της γραπτής τους αγόρευσης ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, νόμιμη, δεόντως αιτιολογημένη, λήφθηκε δε σύμφωνα με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη σχετική νομοθεσία, τους εκδοθέντες Κανονισμούς καθώς και με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, μετά από δέουσα έρευνα και ορθή ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας των Καθ' ων η Αίτηση, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης πλην όμως ο Αιτητή κρίθηκε ορθώς ως μη αξιόπιστος. Ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, υποστήριξαν ότι ο Αιτητής δεν έχει κατορθώσει να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του ούτε κατά το στάδιο της διοικητικής ούτε κατά το στάδιο της δικαστικής διαδικασίας.

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Δεδομένου ότι ο Αιτητής εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου άνευ συνηγόρου, αυτοπροσώπως, ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωσή του. Αυτό συνεπάγεται ότι ο Αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να θέσει με την προσφυγή του τα νομικά σημεία επί των οποίων αυτή στηρίζεται και να τα αιτιολογήσει πλήρως.

Σύμφωνα όμως με το άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν. 73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.

Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου και ειδικότερα όσων ο Αιτητής δήλωσε τόσο με την αίτησή του για διεθνή προστασία, των δηλώσεων του κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου αλλά και όσων προβάλει με την παρούσα Προσφυγή.

Κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής επειδή τον πλησίασε ένα άγνωστο προς τον ίδιο άτομο και του ζήτησε να παραδώσει ένα πακέτο με χρήματα σε ένα άνδρα που βρισκόταν σε κοντινή απόσταση εντός του οχήματός του. Όταν όμως ο Αιτητής προσπάθησε να παραδώσει τα χρήματα στον παραλήπτη, τον ανάγκασαν να επιβιβαστεί σε ένα αυτοκίνητο και τον μετέφεραν σε ένα μέρος όπου βρισκόταν και άλλα παιδιά. Στο συγκεκριμένο μέρος ο Αιτητής δήλωσε ότι τον κράτησαν όμηρο και τον ανάγκασαν να εργαστεί υπό δύσκολες συνθήκες. Ένας λευκός άνδρας όμως πήρε τον Αιτητή και άλλα παιδιά και τα βοήθησε να ταξιδέψουν με προορισμό την Κύπρο (ερ. 1 ΔΦ).

Κατά το στάδιο της προφορικής του συνέντευξης και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο Αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Kinshasa, ενώ το 2020 απήχθη και οδηγήθηκε σε ορυχείο της περιοχής Luozi όπου κρατήθηκε μέχρι τον Αύγουστο του 2022 οπότε με τη βοήθεια ενός λευκού άνδρα κατάφερε να ταξιδέψει μέχρι την Κύπρο. Ως προς την πατρική του οικογένεια, ο Αιτητής κατά της συνέντευξη που έλαβε χώρα προκειμένου να αξιολογηθεί η ηλικία του δήλωσε ότι ουδέποτε γνώρισε τον πατέρα του και η  μητέρα του τον εγκατέλειψε σε ηλικία 5 ετών. Ως εκ τούτου τον Αιτητή μεγάλωσε η γιαγιά του, η οποία έχει πλέον αποβιώσει. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, ο Αιτητής δήλωσε άγαμος και άτεκνος. Σε σχέση με το μορφωτικό του επίπεδο, ο Αιτητής δήλωσε ότι ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το 2020, ενώ ως προς το επάγγελμά του δήλωσε ότι ουδέποτε εργάστηκε πλην όμως βοηθούσε τη γιαγιά του στις αγροτικές εργασίες. Προέβαλε δε ότι από το Σεπτέμβριο του 2020 μέχρι τον Αύγουστο του 2022 εξαναγκάστηκε να εργαστεί σε ορυχείο (ερ. 34, 69-75 ΔΦ). Ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε το ταξίδι του, ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής νόμιμα, μαζί με άλλα 4 ανήλικα και ένα αγνώστων στοιχείων πρόσωπο τον Αύγουστο του 2022. Ο φερόμενος, σύμφωνα με τον Αιτητή, ως διακινητής άμα την άφιξή τους στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια στο αεροδρόμιο Ercan των κατεχομένων περιοχών, παρέδωσε τον Αιτητή και τα υπόλοιπα τέσσερα παιδιά σε ένα άλλο άνδρα, ο οποίος ενημέρωσε τον Αιτητή ότι το κύκλωμα που τους μετέφερε μέχρι τα κατεχόμενα είχε ως σκοπό να τους σκοτώσει προκειμένου να πουλήσει τα ζωτικά τους όργανα. Ακολούθως ο Αιτητής και τα υπόλοιπα παιδιά άλλαξαν όχημα και ταξίδεψαν από τα κατεχόμενα προς τα εδάφη της Δημοκρατίας. Στα εδάφη της Δημοκρατίας ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάφερε να διαφύγει και ακολούθως υπέβαλε αίτημα διεθνούς προστασίας (ερ. 68,69 ΔΦ).

Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής, κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησή του, δήλωσε ότι το έτος 2020 και ενώ επέστρεφε από το σχολείο, τον πλησίασε ένας άγνωστος άνδρας και του ζήτησε να παραδώσει σε ένα άλλο άνδρα που βρισκόταν εντός ενός αυτοκινήτου που βρισκόταν πλησίον του κάποια χρήματα. Όταν ο Αιτητής παρέλαβε τα χρήματα και κινήθηκε προς την κατεύθυνση του σταθμευμένου αυτοκινήτου, κάποιο άτομο τον πλησίασε από πίσω και του τοποθέτησε ένα ύφασμα στη μύτη με αποτέλεσμα ο Αιτητής να χάσει τις αισθήσεις του και να πέσει θύμα απαγωγής. Όταν ανέκτησε τις αισθήσεις του, ο Αιτητής δήλωσε ότι βρέθηκε δεμένος, ενώ στη συνέχεια οι απαγωγείς του τον ανάγκασαν να εργαστεί. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του ο Αιτητής δήλωσε ότι αναγκαζόταν να μαζεύει ένα πέτρωμα και να το τοποθετεί σε καροτσάκια, ενώ προσέθεσε ότι έπεσε κατ’ επανάληψη θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τους απαγωγείς του. Το έτος 2022, εμφανίστηκε στο μέρος που εργαζόταν ο Αιτητής ένας αγνώστων στοιχείων λευκός άνδρας, έβαλε 10 παιδιά σε μια γραμμή και αφού τους έβγαλε τα ρούχα, έλεγξε τα σώματα τους και στη συνέχεια τους ζήτησε να επιστρέψουν στην εργασία τους. Μετά από μερικές ημέρες, επελέγησαν 4 από τα ανωτέρω 10 παιδιά, εντός των οποίων και ο Αιτητής, για να  ακολουθήσουν το λευκό άνδρα. Ο εν λόγω άνδρας ενημέρωσε τα 4 παιδιά ότι είχε πληρώσει πολλά χρήματα προκειμένου να τα πάρει από που εργάζονταν αναγκαστικά και ότι είχε σκοπό να τους προσφέρει μόρφωση και ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Ακολούθως μετέφερε τα 4 παιδιά στο αεροδρόμιο από όπου ταξίδεψαν με προορισμό την Κύπρο (ερ. 67 1Χ ΔΦ).

Κατά τη διερεύνηση του ανωτέρω αφηγήματος ο Αιτητής δήλωσε ότι απήχθη τον Ιούλιο του 2020. Ζητηθείς να περιγράψει εκ νέου την εξέλιξη της απαγωγής του, ο Αιτητής προέβαλε ότι επιστρέφοντας από το σχολείο, ένας άγνωστος άνδρας του ζήτησε να παραδώσει κάποια χρήματα σε ένα άλλο άνδρα που βρισκόταν εντός πλησίον αυτοκινήτου και τότε ένας έτερος άγνωστος άνδρας τον πλησίασε από πίσω και του έβαλε ένα πανί στη μύτη, με αποτέλεσμα ο Αιτητής να χάσει τις αισθήσεις του και να απαχθεί (ερ. 66 ΔΦ). Ως προς την ταυτότητα των απαγωγέων του, ο Αιτητής επέδειξε άγνοια καθώς δεν τους είδε (ερ. 65 3Χ, 4Χ ΔΦ). Στη συνέχεια ζητήθηκε από τον Αιτητή να προσδιορίσει εάν το άτομο που του ζήτησε να κάνει την παράδοση του έδωσε χρήματα ή κάποιο πακέτο, όπως ο Αιτητής δήλωσε κατά την αξιολόγηση της ευαλωτότητας του,  και ο Αιτητής δήλωσε ότι επρόκειτο για χρήματα. Κληθείς να σχολιάσει την εν λόγω αντίφαση, ο Αιτητή ενέμεινε στην τελευταία του απάντηση (ερ. 6Χ ΔΦ). Αναφορικά με τη διαδρομή τους προς το ορυχείο ο Αιτητής δήλωσε ότι δε θυμόταν πολλά πράγματα καθώς ένιωθε αδύνατος λόγω του ότι προηγουμένως τον είχαν αναισθητοποιήσει, προέβαλε όμως ότι εντός του αυτοκινήτου βρισκόταν ο οδηγός και το άτομο που αρχικά του ζήτησε να κάνει την παράδοση (ερ. 65 8Χ ΔΦ). Ζητηθείς να περιγράψει την περιοχή που βρισκόταν το ορυχείο που διέμενε, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι βρισκόταν στα βουνά στη μέση του πουθενά και ότι στην είσοδο του ορυχείου υπήρχαν φύλακες ασφαλείας, ενώ προσέθεσε ότι υπήρχαν και contaniners (ερ. 65 13Χ, 14Χ ΔΦ).

Ως προς τις συνθήκες διαμονής του κατά τη διάρκεια της ομηρίας του, ο Αιτητής δήλωσε ότι διέμενε σε ένα ορυχείο και συγκεκριμένα σε ένα container (ερ. 64 1Χ ΔΦ).. Ερωτηθείς  να εξηγήσει με ποιον διέμενε, ο Αιτητής απάντησε ότι διέμενε με άλλα άτομα τα οποία είχαν απαχθεί και ότι οι φύλακες που τους επέβλεπαν έφεραν μαζί τους οπλισμό (ερ. 64 4Χ ΔΦ). Κληθείς να προσδιορίσει τον αριθμό και το φύλο των παιδιών τα οποία κρατούντα μαζί του στο ορυχείο, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι δε γνωρίζει τον ακριβή αριθμό και ότι δε γνωρίζει άλλα στοιχεία για αυτά τα παιδιά (ερ. 64 5Χ, 6Χ ΔΦ). Ως προς την ταυτότητα των απαγωγέων του, ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι άγνωστη προς αυτών, ενώ προέβαλε ότι δε γνώριζε τα ονόματά τους διότι δεν προσφωνούσαν ο ένας τον άλλον με τα κανονικά τους ονόματα (ερ. 64 7Χ ΔΦ). Ερωτηθείς εάν γνωρίζει κάποια από τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαν οι απαγωγείς του, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά (ερ. 64 9Χ, ΔΦ). Ζητηθείς να περιγράψει τους απαγωγείς του, ο Αιτητής δήλωσε ότι ήταν μεγάλοι (ερ. 64 11Χ, ΔΦ). Ως προς την ενδυμασία των απαγωγέων του, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν φορούσαν στρατιωτικά ρούχα. Ειδικότερα, προέβαλε ότι φορούσαν πολιτικά ρούχα πλην όμως έφεραν επάνω τους οπλισμό (ερ. 64 13Χ, ΔΦ). Όταν του ζητήθηκε να περιγράψει τι συνέβη κατά τη διάρκεια της επί διετίας κράτησής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι εργαζόταν και ότι προσπάθησε να αποδράσει 4 φορές γιατί τον κακοποιούσαν οι φύλακες (ερ. 64 15Χ, 16Χ ΔΦ). Στη συνέχεια ο αιτητής ρωτήθηκε τι συνέβη όταν προσπάθησε να αποδράσει και εκείνος προέβαλε ότι επειδή τον έπιασαν, τον κακοποιούσαν 4 φορές την εβδομάδα οι φύλακες (ερ. 64 15Χ, ΔΦ). Ζητηθείς να περιγράψει περαιτέρω, ο Αιτητής δήλωσε ότι ένας εκ των φυλάκων τοποθέτησε το γεννητικό του όργανο εντός του στόματος του Αιτητή και στη συνέχεια τον χτύπησε (ερ. 63 1Χ ΔΦ). Ως προς το πόσες φορές συνέβη κάποιο παρόμοιο περιστατικό, ο Αιτητής επέδειξε άγνοια επικαλούμενος ότι στη συνέχεια τον βοήθησε ο λευκός άνδρας να εγκαταλείψει το ορυχείο .(ερ. 63 4Χ ΔΦ).

Ως προς το αντικείμενο της αναγκαστικής εργασίας του, ο Αιτητής δήλωσε ότι μάζευε πετρώματα και τα τοποθετούσε σε ένα καρότσι. Ζητηθείς ωστόσο να προσδιορίσει το πέτρωμα που μάζευε, ο Αιτητής επέδειξε άγνοια, ενώ προσέθεσε ότι ούτε τα υπόλοιπα γνώριζαν την ονομασία του πετρώματος που συνέλεγαν (ερ. 63 9Χ ΔΦ). Κληθείς να σχολιάσει το γεγονός ότι δε γνωρίζει το πέτρωμα το οποίο μάζευε στο ορυχείο, δεδομένης της διετούς διαμονής και εργασίας του εκεί, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι δε το γνωρίζει .(ερ. 63 11Χ ΔΦ).

Ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες αφέθηκε ελεύθερος, ο Αιτητής υπέβαλε ότι ένα βράδυ οι φρουροί επέλεξαν 4 ανήλικους, εκ των οποίων και ο Αιτητής, και τους ενημέρωσαν ότι ο λευκός άνδρας θα τους έσωζε τη ζωή και θα τους φιλοξενήσει στην οικία του.(ερ. 63 16Χ ΔΦ). Ερωτηθείς τι ακριβώς του είπαν οι απαγωγείς του κατά την απελευθέρωσή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι τους ενημέρωσαν ότι 4 παιδιά θα αφήνονταν ελεύθερα προκειμένου να μεταβούν σε ένα καλό μέρος όπου θα καταστεί δυνατό να λάβουν μόρφωση (ερ. 62 1Χ ΔΦ).  Σε σχέση με την αποχώρησή του από το ορυχείο, ο Αιτητής δήλωσε ότι επιβιβάστηκε με τα άλλα 3 παιδιά και 3 φύλακες σε ένα αυτοκίνητο και έφυγαν με προορισμό την οικία του λευκού άνδρα (ερ. 62 3Χ, 4Χ ΔΦ). Σε σχέση με τον λευκό άνδρα ο οποίος τον βοήθησε να αποχωρήσει από το ορυχείο, ο Αιτητής δήλωσε ότι δε γνωρίζει το όνομά του διότι ουδέποτε ρώτησε (ερ. 62 7Χ, ΔΦ) και στη συνέχεια προέβαλε ότι διέμεινε στην οικία του για 2-3 εβδομάδες (ερ. 62 9Χ, ΔΦ). Ζητηθείς να προσδιορίσει σε ποια περιοχή βρισκόταν η οικία του λευκού άνδρα, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι δε γνωρίζει, ενώ ούτε επίσης γνωρίζει τις περιοχές δια των οποίων διήλθε με προορισμό το αεροδρόμιο της Kinshasa (ερ. 62 12Χ, 13Χ ΔΦ).

Ως προς τις συνθήκες τις οποίες αντιμετώπισε φτάνοντας στα κατεχόμενα, ο Αιτητής δήλωσε ότι άλλαξαν αυτοκίνητα και ότι ο ίδιος επιβιβάστηκε σε ένα αυτοκίνητο μόνος του με ένα λευκό άνδρα. Υπέβαλε δε ότι δε γνώριζε ούτε το όνομα του εν λόγω άνδρα, ούτε που αυτός είχε σκοπό να τον μεταφέρει (ερ. 61 2Χ, 3Χ ΔΦ). Ως προς τον τρόπο που διέφυγε, ο Αιτητής δήλωσε ότι εξήλθε του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο εν λόγω άνδρας και άρχισε να τρέχει καθώς προηγουμένως ο έτερος λευκός άνδρας που τον συνόδευσε από τη χώρα καταγωγής, όταν φτάσανε στα κατεχόμενα τον ενημέρωσε ότι αποσκοπούσαν στην αφαίρεση των οργάνων του .(ερ. 61 5Χ, 6Χ ΔΦ). Ερωτηθείς για ποιο λόγο ο άνδρας που τον συνόδευσε από τη χώρα καταγωγής του αποκάλυψε την εν λόγω πληροφορία, ο Αιτητής επέδειξε άγνοια (ερ. 61 7Χ, 8Χ ΔΦ). Προέβαλε δε, ότι για λόγο τον οποίο δε γνωρίζει, ο λευκός άνδρας δεν αποκάλυψε τη συγκεκριμένη πληροφορία στα υπόλοιπα 3 παιδιά αλλά μόνο στον ίδιο (ερ. 61 8Χ,9Χ,10Χ ΔΦ). Ερωτηθείς ωστόσο αν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα στα κατεχόμενα, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά (ερ. 61 12Χ ΔΦ).

Ερωτηθείς, τέλος, τι φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν θα έχει που να πάει. Προέβαλε ωστόσο ότι διώκτες του δε γνωρίζουν που βρίσκεται και ότι θα είναι δύσκολο να τον εντοπίσουν αφού δεν έχουν καμία πληροφορία ως προς το πρόσωπό του (ερ. 60 1Χ, 2Χ, 3Χ ΔΦ).

Ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε εκ του ανωτέρω αφηγήματος τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο μεν πρώτος αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή. Ο δεύτερος ισχυρισμός συνίσταται στις δηλώσεις του Αιτητή περί του ότι έπεσε θύμα απαγωγής από αγνώστους το 2020 με σκοπό την αναγκαστική εργασία και ο τρίτος ισχυρισμός συνίσταται στο ότι ο Αιτητής ενδεχομένως  αποτελεί θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευση των ζωτικών του οργάνων.

Ο πρώτος ισχυρισμός του Αιτητή έγινε δεκτός καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία, οι δε δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και/ή χαρτογράφησης.

Ο δεύτερος ωστόσο ισχυρισμός έτυχε απόρριψης. Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς, ασυνεπείς, αόριστες, αντιφατικές και στερούντο περιγραφικής λεπτομέρειας. Ειδικότερα, αρχικά εντόπισε ότι ο Αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις αναφορικά με τον τρόπο που εξελίχθηκε η απαγωγή του καθώς κατά την υποβολή του αιτήματός του δήλωσε ότι του ζήτησαν να παραδώσει σε ένα άνδρα χρήματα, στην προφορική του συνέντευξή όμως προέβαλε ότι του ζητήθηκε να παραδώσει ένα πακέτο το οποίο εμπεριείχε χρήματα. Κληθείς να σχολιάσει την εν λόγω αντίφαση, ο Αιτητής  ενέμεινε στην τελευταία του απάντηση χωρίς ωστόσο να εξηγεί τους λόγους για τους οποίους υπέπεσε στην εν λόγω αντίφαση (ερ. 1, 66 12Χ, 65 5Χ,6Χ ΔΦ).

Ακολούθως εντοπίστηκε ότι κατά την συνέντευξη προσδιορισμού της ηλικίας του στις 19/01/2023 ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά το σχολείο μετέβη στην οικία που διέμενε όπου η γιαγιά του του έδωσε χρήματα προκειμένου να αγοράσει φαγητό, πλην όμως κατά την προφορική του συνέντευξη δήλωσε ότι το περιστατικό της απαγωγής του έλαβε χώρα κατά την επιστροφή του από το σχολείο. Ζητηθείς να σχολιάσει, ο Αιτητής, υπεκφεύγοντας να απαντήσει, προέβαλε αορίστως ότι είπε αυτό που έχει συμβεί (ερ. 34 2Χ, 66 12Χ, 65 1Χ ΔΦ). Κληθείς άλλωστε να παραθέσει περαιτέρω λεπτομέρειες αναφορικά με τους άνδρες που ενεπλάκησαν στην απαγωγή του καθώς και το περιστατικό αυτής ο Αιτητής προσέθεσε αορίστως και χωρίς νοηματική συνοχή ότι  ο άνδρας που του ζήτησε να παραδώσει τα χρήματα το έπραξε επειδή ο Αιτητής πήγαινε σε αντίθεση κατεύθυνση από τον άνδρα που βρισκόταν στο αυτοκίνητο (ερ. 65 3Χ, 5Χ ΔΦ). Οι συγκεκριμένες δηλώσεις κρίθηκαν ως στερούμενες ευλογοφάνειας.

Παράλληλα, αν και κατά την υποβολή του αιτήματός του ο Αιτητής δήλωσε ότι τα ανωτέρω άτομα τον ανάγκασαν να εισέλθει δια της βίας εντός του αυτοκινήτου τους, κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης προέβαλε ότι του έβαλαν ένα μαντήλι, το οποίο είχε αναισθητικό, στη μύτη και έτσι τον επιβίβασαν εντός του οχήματος (ερ. 1, 66 12Χ ΔΦ). Ως στερούμενες ευλογοφάνειας κρίθηκαν και οι δηλώσεις του Αιτητή περί του ότι δεν γνώριζε ούτε την περιοχή που τον μετέφεραν, ούτε κάποιο από τα σημεία που πέρασε καθ’ οδόν για το ορυχείο δεδομένου ότι ο Αιτητής ταξίδευε για αρκετές ώρες με τους απαγωγείς του (ερ. 65 7Χ, 10Χ ΔΦ).

Ως προς το ορυχείο που φέρεται να κρατήθηκε, οι δηλώσεις του Αιτητή κρίθηκαν ασαφείς και μη συγκεκριμένες, καθώς αδυνατώντας να παραθέσει ακριβής πληροφορίες, ο Αιτητής υπέβαλε αορίστως ότι βρισκόταν στην περιοχή Luogi, σε ένα δάσος μέσα στα βουνά (ερ. 33 1Χ, 67 7Χ-9Χ, 66 1Χ-3Χ ΔΦ).

Οι δηλώσεις του Αιτητή αναφορικά με τα πρόσωπα που διέμεναν στο εν λόγω ορυχείο κρίθηκαν επίσης ως στερούμενες ευλογοφάνειας καθώς ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει πόσα περίπου άτομα κρατούνταν εκεί καθώς και το φύλο τους. Δεν ήταν επίσης σε θέση να κατονομάσει έστω και το προσωνύμιο κάποιου εκ των φυλάκων όπως ευλόγως θα αναμενόταν, αν και δήλωσε ότι κρατήθηκε στο ορυχείο για περίπου δύο χρόνια. Κληθείσα άλλωστε να τους περιγράψει, ο Αιτητής υπέβαλε ελλιπώς ότι ήταν μεγαλόσωμοι και έφεραν οπλισμό (ερ. 64 4Χ, 12Χ ΔΦ).

Ως προς το αντικείμενο της εργασίας του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός αξιολόγησε ότι οι δηλώσεις του τελευταίου διέποντο και πάλι από έλλειψη ευλογοφάνειας αφού ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει το πέτρωμα το οποίο μάζευε επί διετίας στο εν λόγω ορυχείο, δηλώνοντας ότι ούτε τα υπόλοιπα άτομα που εργάζονταν εκεί γνώριζαν. Κληθείς να σχολιάσει την εν λόγω άγνοια δεδομένου ότι  εργαζόταν στο ορυχείο επί διετίας, ο Αιτητής αποκρίθηκε ελλιπώς ότι δε γνωρίζει κάτι άλλο (ερ. 72 6Χ, 15Χ,  71 1Χ, 63 8Χ -11Χ ΔΦ).

Τέλος, ως προς τα περιστατικά κακοποίησης των οποίων φέρεται να έπεσε κατ’ επανάληψη θύμα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προβάλει περισσότερες πληροφορίες καθώς αρχικά δήλωσε ότι συνέβαινε 4 φορές την εβδομάδα, στη συνέχεια όμως δήλωσε αορίστως ότι συνέβη πολλές φορές. Ακόμη, ενώ αρχικά δήλωσε ότι τα εν λόγω περιστατικά έλαβαν χώρα εντός των container, στη συνέχεια δήλωσε ότι έλαβαν χώρα σε εξωτερικό χώρο. Όταν άλλωστε ρωτήθηκε εάν αυτό συνέβη και σε άλλα παιδιά που εργάζονταν στο ορυχείο, ο Αιτητής δήλωσε ανεπαρκώς ότι δε γνωρίζει (ερ. 64 15Χ – 16Χ, 63 1Χ-4Χ ΔΦ).

Βάσει της ανωτέρω ανάλυσης ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν θεμελιώνουν την εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού κατά τρόπο που να αντικατοπτρίζει βιωματική εμπειρία.

Περνώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε σε σχετική έρευνα εκ της οποίας ανευρέθηκε ότι  τα ορυχεία που βρίσκονται στη χώρα καταγωγής εντοπίζονται στα ανατολικά της χώρας και όχι στα δυτικά όπου βρίσκεται η περιοχή Luogi. Ακολούθως προέκυψαν πληροφορίες οι οποίες επιβεβαιώνουν το φαινόμενο της παράνομης παιδικής εργασίας στα ορυχεία της χώρας καταγωγής, ενώ ανέκυψε ότι η κυβέρνηση της ΛΔΚ, το 2019 ανέλαβε ένα έργο ύψους πέντε δισεκατομμυρίων  φράγκων του Κονγκό προκειμένου να ενισχυθεί η ικανότητα των επιθεωρητών εργασίας να αποτρέπουν παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών να εργάζονται σε ορυχεία.

Ολοκληρώνοντας, ο αρμόδιος λειτουργός συνήγαγε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή βρίσκουν, εν μέρει, έρεισμα στις διαθέσιμες εξωτερικές πηγές, πλην όμως λόγω του ότι κρίθηκε ότι δεν αντανακλούν βιωματική εμπειρία, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολό του ως μη αξιόπιστος.

Ο τρίτος ισχυρισμός του Αιτητή έτυχε επίσης απόρριψης. Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήτο και πάλι ασαφείς, ασυνεπείς, αόριστες, αντιφατικές και στερούντο περιγραφικής λεπτομέρειας. Ειδικότερα, ο Αιτητής αρχικά δεν παρέθεσε καμία απολύτως πληροφορία, στο σύνολο της προφορικής του συνέντευξης, αναφορικά με τον άνδρα που φέρεται να τον απελευθέρωσε από το ορυχείο και που δια των δηλώσεών του, ο Αιτητής υπαινίσσεται ότι ήταν μέρος του κυκλώματος το οποίο ήθελε να εκμεταλλευτεί τα ζωτικά του όργανα. Ακόμη, ενώ  αρχικά δήλωσε ότι διέμεινε στο εν λόγω ορυχείο  μέχρι τον Αύγουστο του 2022, στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι δε θυμάται ακριβώς το μήνα κατά τον οποίο ο εν λόγω, αγνώστων στοιχείων άνδρας, τον πήρε στο σπίτι του, γεγονός εκ του οποίου προκύπτει χρονική ασυνέπεια ανάμεσα στις δηλώσεις του (ερ. 67 7Χ, 63 15Χ ΔΦ). Ως προς τη διαδικασία επιλογής του ως υποψήφιο προς αποχώρηση από το ορυχείο, ο Αιτητής αρχικά δήλωσε ότι τον έλεγξαν με στηθοσκόπιο και επιβεβαίωσαν ότι δεν φέρει κάποια αναπηρία, χωρίς ωστόσο να παραθέτει κάποιο άλλο στοιχείο ή να αναφέρεται σε περαιτέρω εξετάσεις ή και διαδικασία (67 1Χ, 62 2Χ ΔΦ). Ως προς τον τρόπο που φέρεται να εγκατέλειψε το ορυχείο και τη διαδρομή του μέχρι το σπίτι του λευκού άνδρα που τον φιλοξένησε, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει κανένα σημείο από το οποίο κινήθηκαν κατά τη διαδρομή, όπως ευλόγως θα αναμενόταν. Συν τοις άλλοις, δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει ούτε το που βρισκόταν η οικία του εν λόγω άνδρα αλλά ούτε και να περιγράψει κάποιο άλλο γειτνιάζον σημείο, όπως ευλόγως θα αναμενόταν λόγω της παραμονής του εκεί για 2-3 εβδομάδες (ερ. 63 16Χ, 62 4Χ, 62 8Χ, 62 12Χ-13Χ, 70 12Χ-13Χ ΔΦ). Ως προς τις δηλώσεις του Αιτητή σύμφωνα με τις οποίες ο άνδρας που τον συνόδευε στο ταξίδι του του αποκάλυψε πως θα πουληθούν τα όργανά του, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με συνοχή για ποιο λόγο η εν λόγω πληροφορία αποκαλύφθηκε μόνο στον ίδιο, ενώ υπήρχαν άλλα τρία άτομα μαζί του, επικαλούμενος σε σχετικώς υποβληθείσα ερώτηση ότι δε γνωρίζει. Η συγκεκριμένη δήλωση του Αιτητή κρίθηκε ως στερούμενη ευλογοφάνειας καθώς ο άνδρας που φέρεται να του αποκάλυψε την εν λόγω πληροφορία, ήταν και ο ίδιος μέλος του κυκλώματος, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του Αιτητή (ερ. 61 1Χ, 6Χ- 11Χ ΔΦ). Ως προς τον τρόπο που φέρεται άλλωστε να διέφυγε από τον άνδρα που τον μετέφερε μέχρι τα εδάφη της Δημοκρατίας, ο Αιτητής αρχικά δήλωσε χωρίς περιγραφική λεπτομέρεια και ευλογοφάνεια ότι κατάφερε να διαφύγει όταν το εν λόγω πρόσωπο απάντησε το κινητό του τηλέφωνο. Ως προς τον τρόπο που αντέδρασε ο εν λόγω άνδρας όταν ο Αιτητής διέφυγε, ο τελευταίος προέβαλε χωρίς περιγραφική λεπτομέρεια και σαφήνεια ότι άρχισε να τρέχει  και μάλλον ο λευκός άνδρας τον έχασε, χωρίς ωστόσο η εν λόγω απάντηση να κρίνεται ευλογοφανής, περιγραφική και σαφής (ερ. 69 8Χ, 61 4Χ-5Χ ΔΦ). Ελήφθη άλλωστε υπόψη από τον αρμόδιο λειτουργό και η ξεκάθαρη δήλωση του Αιτητή σχετικά με το ότι δεν αντιμετώπισε κανένα απολύτως πρόβλημα ούτε στη χώρα καταγωγής, ούτε κατά το ταξίδι του, ούτε κατά την άφιξη και διαμονή του στα κατεχόμενα, το οποίο να συνδέεται με την πιθανότητα να είναι ο ίδιος θύμα εμπορίας προσώπων με σκοπό την εκμετάλλευση των οργάνων του (ερ. 62 10Χ, 68 12Χ, 61 12Χ ΔΦ).

Ως προς τις αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε ο Αιτητής, ο λειτουργός εντόπισε ότι κατά τη συνέντευξη ο δεύτερος υπεβλήθη με σκοπό να διαπιστωθεί πιθανή ευαλωτότητα του στις 08/12/2022, ο Αιτητής δήλωσε ότι αφού τον ελευθέρωσε ο λευκός άνδρας, την επόμενη ημέρα τον μετέφερε στο αεροδρόμιο από όπου ο Αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής. Στην προφορική του συνέντευξη όμως, ο Αιτητής δήλωσε ότι διέμεινε στην οικία του λευκού άνδρα για 2 με 3 εβδομάδες πριν εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής. Επίσης, ενώ κατά τη συνέντευξη της ευαλωτότητας του ο Αιτητής δήλωσε ότι στα κατεχόμενα διέμεινε σε μια οικία όπου του είχαν καλυμμένα τα  μάτια και κατάφερε να δραπετεύσει από εκεί πριν τον βοηθήσει ένα ζευγάρι να εισέλθει στις περιοχές της Δημοκρατίας, κατά την προφορική του συνέντευξη προέβαλε το αντιφατικό σενάριο. Κληθείσα να σχολιάσει τις εν λόγω αντιφάσεις, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει γιατί μεταβλήθηκαν οι διηγήσεις που προέβαλε (ερ. 63 16Χ, 62 9Χ, 62 11Χ, 69 8Χ, 62 15Χ, 60 11Χ – 14Χ, 26 ΔΦ).

Ερωτηθείς τέλος να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο κατά την υποβολή του αιτήματός του, ο Αιτητής παρουσίασε τον λευκό άνδρα ως το πρόσωπο που τον απελευθέρωσε και τον βοήθησε να ταξιδέψει, ενώ κατά την προφορική του συνέντευξη υπαινίχθηκε ότι το εν λόγω πρόσωπο ήταν μέλος του κυκλώματος εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την εκμετάλλευση των οργάνων του, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προβάλει σαφείς και ευλογοφανείς απαντήσεις (ερ. 60 11Χ -14Χ, 26 ΔΦ).

Στη βάση της ανωτέρω ανάλυσης, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δε θεμελιώνουν την εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού.

Ως προς την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε σε σχετική έρευνα εκ της οποίας προέκυψαν πληροφορίες οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση της ΛΔΚ δεν πληροί το απολύτως ελάχιστα πρότυπα για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων αν και καταβάλει σημαντικές προσπάθειες να το πετύχει. Επίσης προέκυψαν πληροφορίες οι οποίες επιβεβαιώνουν. Σε σχέση δε με την εμπορία ανθρώπων προκειμένου να αφαιρεθούν τα όργανά τους και να πουληθούν, προέκυψαν πληροφορίες οι οποίες αναφέρουν ότι τα εν λόγω κυκλώματα δραστηριοποιούνται κυρίως στη Βόρεια Αφρική. Ακολούθως όμως ανευρέθηκε έρευνα της Interpol η οποία επιβεβαιώνει ότι τα ανωτέρω κυκλώματα δραστηριοποιούνται και στη Δυτική Αφρική. Βάσει των ανωτέρω πληροφορίων, ο αρμόδιος λειτουργός αξιολόγησε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή βρίσκουν εν μέρει έρεισμα στις διαθέσιμες πληροφορίες.

Βασιζόμενος όμως στην αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεων του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός απέρριψε τον υπό εξέταση ισχυρισμό στο σύνολό του ως μη αξιόπιστο, καθώς έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν αντανακλούν βιωματική εμπειρία.  

Βάσει του μοναδικού ισχυρισμού ο οποίος έγινε αποδεκτός κρίθηκε ότι δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να γίνει αποδεκτό ότι σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην Kinshasa, αυτός θα έλθει αντιμέτωπος με βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, και κίνδυνο σοβαρής βλάβης βάσει του άρθρου 19 (2) (α) και 19 (2) (β) του Περί Προσφύγων Νόμου. Ιδίως ως προς ενδεχόμενη υπαγωγή του Αιτητή στο άρθρου 19 (2) (γ), παρατέθηκαν πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής οι οποίες υποδεικνύουν ότι στην Kinshasa δεν επικρατούν συνθήκες εσωτερικής ή εξωτερικής ένοπλης σύρραξης με αποτέλεσμα να μη στοιχειοθετείται εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής να έλθει αντιμέτωπος με κίνδυνο σοβαρής βλάβης εξαιτίας της επικρατούσας στην Kinshasa κατάστασης ασφαλείας.

Ενώπιον του Δικαστηρίου κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων, ο Αιτητής δήλωσε ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής θα βρίσκεται σε κίνδυνο διότι  εργαζόταν εκεί ως ανήλικος σκλάβος στη Luozi. Ως προς τον τρόπο που διέφυγε από εκεί, ο Αιτητής δήλωσε ότι ένας λευκός άνδρας είχε ανάγκη από 10 παιδιά τα οποία επιλέχθηκαν, ένα εκ των οποίων ήταν ο Αιτητής. Προσέθεσε δε ότι αφού ο συγκεκριμένος άνδρας του εξέτασε, στη συνέχεια έκανε μια συμφωνία με τους απαγωγείς του Αιτητή και μετά από 10 ημέρες πήρε τα εν λόγω τέκνα στην οικία του, ενώ κατά την αποχώρησή του από το ορυχείο ο Αιτητής δήλωσε ότι έφυγαν μαζί του άλλα 5 παιδιά. Ο Αιτητής υπέδειξε και πάλι άγνοια ως προς το όνομα του εν λόγω λευκού ανδρός ενώ δεν ήταν γνώριζε και την τοποθεσία επί της οποίας βρισκόταν η οικία του, αν και προέβαλε ότι βρισκόταν μέσα στο δάσος. Ο εν λόγω άνδρας υποσχέθηκε δε στον Αιτητή και στα άλλα ανήλικα ότι θα τους εξασφαλίσει μόρφωση και ασφάλεια. Ερωτηθείς πόσες ημέρες διέμεινε στο δάσος, ο Αιτητής προέβαλε ότι διέμεινε εκεί για περίπου 5-6 ημέρες. Ακολούθως ο Αιτητής δήλωσε ότι ταξίδεψε με προορισμό την Κύπρο μέσω Τουρκίας συνοδευόμενος από τα υπόλοιπα παιδιά και ένα έτερο λευκό άνδρα, ο οποίος στο αεροδρόμιο κρατούσε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα του Αιτητή και των υπόλοιπων παιδιών περνώντας από τους αντίστοιχους ελέγχους. Ακολούθως ο Αιτητής περιέγραψε λεπτομερώς πως κατέφθασε στην Τουρκία και ακολούθως μετεπιβιβάστηκε σε άλλο αεροπλάνο με προορισμό τα κατεχόμενα. Ερωτηθείς αν ταξίδεψε σύμφωνα με τη θέλησή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι αφού του είχαν υποσχεθεί ότι στον προορισμό του θα μπορέσει να ζήσει ήρεμος και να έχει μια φυσιολογική ζωή. Ο Αιτητής προσέθεσε ότι φτάνοντας στο αεροδρόμιο Ercan επιβιβάστηκαν με τα άλλα παιδιά σε ένα βαν , αργότερα όμως διαχωρίστηκαν αφού επιβιβάστηκε έκαστο παιδί σε διαφορετικό αυτοκίνητο. Ακολούθως ο Αιτητής προέβαλε ότι του κάλυψαν τα μάτια και τον οδήγησαν σε μια τοποθεσία επί της οποίας επιβιβάστηκε σε ένα άλλο όχημα εντός του οποίου επέβαιναν και άλλα παιδιά τα οποία δε μιλούσαν την ίδια γλώσσα με τον Αιτητή. Στη συνέχεια το όχημα που μετέφερε τον Αιτητής και τα υπόλοιπα παιδιά έφτασε σε ένα χωριό του οποίου ο Αιτητής δε γνωρίζει το όνομα. Εκεί ο Αιτητής εξήλθε του οχήματος και αφού ο λευκός άνδρας που τον συνόδευε τον πήρε από το χέρι και αφού σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να απαντήσει το τηλέφωνό του, ο Αιτητής βρήκε την ευκαιρία να διαφύγει τρέχοντας χωρίς να μπορέσει να τον εντοπίσει ο λευκός άνδρας που τον συνόδευε.

Ως προς την ουσία του αιτήματός του, ο Αιτητής δήλωσε ότι την ημέρα που απήχθη είχε πάει στο σχολείο όπου του απαγόρευσαν να εισέλθει εντός αυτού λόγω του ότι δεν είχε πληρώσει τα δίδακτρα. Ερωτηθείς πότε πήγε στο σχολείο ο Αιτητής επικαλέστηκε το απόγευμα εκείνης της ημέρας. Ακολούθως δήλωσε ότι κατά την επιστροφή του από το σχολείο εξελίχθηκε η απαγωγή του, όπως προέβαλε και κατά τη διοικητική διαδικασία. Προσέθεσε δε ότι ακολούθως ανέκτησε τις αισθήσεις του στην Luozi όπου διέμεινε από το 2020 μέχρι το 2022 δουλεύοντας σαν σκλάβος. Κληθείς να προσδιορίσει τα καθήκοντά του εκεί, ο Αιτητής δήλωσε ότι κάποια άτομα μάζευαν το υλικό και άλλα άτομα το τοποθετούσαν σε ένα μεγάλο φορτηγό. Ερωτηθείς αν προσπάθησε να δραπετεύσει από το ορυχείο, ο Αιτητής δήλωσε ότι το έπραξε δις, πλην όμως τον έπιασαν οι φύλακες, τον χτύπησαν και τον κακοποίησαν σεξουαλικά.

Ζητηθείς να προσδιορίσει το λόγο για τον οποίο φοβάται να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής δήλωσε ότι βρίσκεται σε κίνδυνο. Ειδικότερα, ο Αιτητής προέβαλε ότι κατόπιν απόρριψης του Αιτήματός του έγινε μέλος ενός γκρουπ ατόμων που αγωνίζονται εναντίον παρόμοιων περιστατικών στη χώρα καταγωγής, στα οποία διηγήθηκε την ιστορία του. Προέβαλε δε ότι τα συγκεκριμένα άτομα κατήγγειλαν στην αστυνομία της ΛΔΚ τα περιστατικά που τους περιέγραψε ο Αιτητής όσο βρισκόταν στην Κύπρο, πλην όμως δεν είχαν καλό τέλος γιατί ένας εξ αυτών πέθανε ενώ ένας άλλος συνελήφθη. Ερωτηθείς γιατί δεν κατήγγειλε τα εν λόγω περιστατικά στην αστυνομία η θεία του η οποία διαμένει στην Kinshasa, ο Αιτητής απάντησε ότι δε γνωρίζει.

Προχωρώντας στην αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή, αρχικά το Δικαστήριο συντάσσεται με τους και’ ων η αίτηση ως προς την αποδοχή του ισχυρισμού σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητής καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία.

Ως προς το δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή, το Δικαστήριο συμφωνεί εκ νέου με την αξιολόγηση των Καθ΄ων η αίτηση. Έχοντας μελετήσει τόσο το σύνολο του διοικητικού φακέλου και το περιεχόμενο της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή καθώς και τις δηλώσεις του Αιτητή ενώπιόν μου διακρίνω ότι οι δηλώσεις του Αιτητή στερούνται σαφήνειας, περιγραφικής λεπτομέρειας και συνοχής. Ειδικότερα, ο Αιτητής υπέπεσε σε πλήθος αντιφάσεων ως προς το περιστατικό της φερόμενης απαγωγής του, τόσο σε σχέση με το αντικείμενο (πακέτο ή χρήματα) που του ζητήθηκε να παραδώσει, ενώ  αργότερα υπέπεσε και σε αντιφάσεις ως προς το εάν, όταν συνέβη το περιστατικό, ο ίδιος επέστρεφε από το σχολείο ή είχα πρώτα πάει από το σπίτι για να πάρει χρήματα από τη γιαγιά του προκειμένου να αγοράσει φαγητό. Ακολούθως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει, ούτε κατά προσέγγιση όπως ευλόγως θα αναμενόταν, πόσα ήταν και σε ποιο φύλο ανήκαν τα άτομα που εργάζονταν στο ορυχείο. Παρατηρώ επίσης ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να κατονομάσει ούτε ένα εκ των φυλάκων στο ορυχείο, δηλώνοντας μεν ότι οι φύλακες δεν αποκαλούσαν ο ένας τον άλλο με τα κανονικά του ονόματα, πλην όμως δεν ήταν σε θέση να αναφέρει ούτε ένα από το προσωνύμια τα οποία οι φύλακες χρησιμοποιούσαν στις μεταξύ τους επικοινωνίες. Ως προς τα περιστατικά κατά τα οποία φέρεται να κακοποιήθηκε σωματικά και σεξουαλικά, ο Αιτητής υπέπεσε και πάλι σε αντιφάσεις, αφού κατά την προφορική του συνέντευξη αρχικά δήλωσε ότι τον κακοποιούσαν 4 φορές την εβδομάδα, ακολούθως όμως δήλωσε αορίστως ότι αυτό συνέβαινε συστηματικά. Παρατηρώ ωστόσο ότι κατά τη διάρκεια των ενώπιόν μου δηλώσεων, ο Αιτητής προέβαλε σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς που προέβαλε κατά την προφορική τους συνέντευξη ότι κακοποιήθηκε 2 φορές επειδή προσπάθησε να δραπετεύσει από το ορυχείο. Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός ότι ο Αιτητής επέδειξε άγνοια ως προς το εάν αντιμετώπισαν και τα υπόλοιπα παιδιά που εργάζονταν στο ορυχείο, τις ίδιες κακοποιητικές συμπεριφορές με τον ίδιο. Τέλος, η αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού πλήττεται ανεπανόρθωτα από το γεγονός ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει το πέτρωμα το οποίο συνέλεγε κατά τη διετή παραμονή του στο ορυχείο.  Ασχέτως της τότε ηλικίας του και του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, θα αναμενόταν ευλόγως από τον Αιτητή να είναι σε θέση να προσδιορίσει το πέτρωμα που συνέλεγε αυτός και τα υπόλοιπα παιδιά που φέρονται να δούλευαν αναγκαστικά στο ορυχείο. Βάσει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι περιγραφές και οι δηλώσεις του Αιτητή δεν θεμελιώνουν την εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού.

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεων του Αιτητή, το Δικαστήριο προχώρησε σε σχετική έρευνα εκ της οποίας ανευρέθηκαν πηγές οι οποίες επιβεβαιώνουν τόσο την εργασιακή εκμετάλλευση των ανηλίκων στη χώρα καταγωγής, όσο και το ότι πολλά από τα παιδιά που εργάζονται σε ορυχεία καταλήγουν εκεί αφού έχουν πέσει θύματα απαγωγής. Συγκεκριμένα, άρθρο του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τη ΛΔΚ το έτος 2022 αναφέρει ότι η παιδική εργασία και άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον τομέα της εξόρυξης παραμένουν ευρέως διαδεδομένες στη ΛΔΚ και αυτές οι προκλήσεις γίνονται πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν εν μέσω της ανεξέλεγκτης διαφθοράς[1]. Συν τοις άλλοις, από έτερη πηγή επιβεβαιώνεται ότι η εξόρυξη μικρής κλίμακας στη ΛΔΚ περιλαμβάνει άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, που είναι υποχρεωμένα να εργάζονται υπό σκληρές συνθήκες. Από τα 255.000 άτομα που εργάζονται σε εξορύξεις κοβαλτίου στο Κονγκό, τα 40.000 είναι παιδιά, μερικά από τα οποία είναι μόλις έξι ετών. Μεγάλο μέρος της εργασίας είναι άτυπη εξόρυξη μικρής κλίμακας στην οποία οι κερδίζουν λιγότερα από 2 $ την ημέρα χρησιμοποιώντας τα δικά τους εργαλεία, κυρίως τα χέρια τους[2].  Ακόμη, η έκθεση του Υπουργείου Εργασίας των Η.Π.Α. σχετικά με τη ΛΔΚ για το έτος 2022 επιβεβαιώνει ότι τα παιδιά στη ΛΔΚ υπόκεινται επίσης σε άλλες μορφές των χειρότερων μορφών παιδικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής εξόρυξης χρυσού, μεταλλεύματος κασσίτερου (κασιτρίτης), μεταλλεύματος τανταλίου (κολτάν) και μεταλλεύματος βολφραμίου (βολφραμίτη) μερικές φορές ως αποτέλεσμα βίαιης στρατολόγησης ή απαγωγής[3].

Ολοκληρώνοντας, αν και οι δηλώσεις του Αιτητή βρίσκουν έρεισμα στις διαθέσιμες πηγές πληροφόρησης, οι αδυναμία των περιγραφών και/ή δηλώσεών του να θεμελιώσουν την εσωτερική αξιοπιστία των εξιστορισθέντων περιστατικών δεν αφήνει περιθώρια αποδοχής του υπό εξέταση ισχυρισμού ως αξιόπιστου. Ως εκ τούτου, ο συγκεκριμένος ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του ως μη αξιόπιστος.

Προχωρώντας στην αξιολόγηση του τρίτου ισχυρισμού του Αιτητή, ο οποίος συνίσταται στις έμμεσες δηλώσεις του περί του ενδεχομένως αποτελεί θύμα εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την εκμετάλλευση των ζωτικών τους οργάνων, το Δικαστήριο τον αξιολογεί μια έμμεση, πλην όμως ανυπόστατη προσπάθεια του Αιτητή να θεμελιώσει βάσιμο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής. Ειδικότερα, παρατηρώ ότι ο ίδιος ο Αιτητής βασίζει το σύνολο του υπό εξέταση ισχυρισμού στις πληροφορίες που φέρεται να του μετέφερε ένας εκ των φερόμενων διακινητών, σύμφωνα με τις οποίες σκοπός των διακινητών ήταν η εκμετάλλευση των οργάνων του Αιτητή. Αρχικά κρίνω πως οι δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με το ότι ήταν ο μόνος εκ των παιδιών που έλαβε γνώση αυτής της πληροφορίας, όσο και το γεγονός ότι φέρεται να του τη μετέφερε ο ίδιος ο διακινητής, στερούνται ευλογοφάνειας. Σε κάθε περίπτωση, η εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού απορρίπτεται καθώς ο ίδιος ο Αιτητής δήλωσε ότι κατά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του και της διαμονής του στα κατεχόμενα, ουδέν πρόβλημα αντιμετώπισε. Ο δε ισχυρισμός του περί του Αιτητή ότι διέφυγε από τον απαγωγέα όταν εκείνος απάντησε το τηλέφωνό του κρίνεται ως παντελώς ανυπόστατος και στερούμενος ευλογοφάνειας. Για τους ανωτέρω λόγους το Δικαστήριο κρίνει ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δε θεμελιώνουν την εσωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού.

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό εξέταση ισχυρισμού, δεδομένου ότι οι καθ΄ ων η αίτηση προέβησαν σε πλήρη έρευνα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το αυτός κρίθηκε αναξιόπιστος από το παρόν Δικαστήριο,   κρίνεται ότι παρέλκει περαιτέρω έρευνα ως προς τις επικρατούσες συνθήκες στη χώρα καταγωγής καθώς η ανεύρεση περαιτέρω πληροφοριών οι οποίες θα αποτελούσαν επανάληψη των ευρημάτων των καθ’ ων η αίτηση και θα επιβεβαίωναν περαιτέρω τις δηλώσεις του Αιτητή ως προς το φαινόμενο της εργασιακής εκμετάλλευσης ανηλίκων στη χώρα καταγωγής, δεν θα αύξαναν τις πιθανότητες αποδοχής του υπό εξέταση ισχυρισμού λόγω του ότι κρίθηκε ότι οι ισχυρισμοί του δεν αντικατοπτρίζουν βιωματική εμπειρία. Ως εκ τούτου, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος.

Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα με το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, εναπόκειται στον εκάστοτε Αιτητή/Αιτήτρια να τεκμηριώσει την αίτηση του για διεθνή προστασία. Στην υπό κρίση περίπτωση, για τους λόγους που αναλύθηκαν ανωτέρω, ο Αιτητής δεν κατάφερε τεκμηριώσει κάποια παρελθούσα πράξη δίωξης σε βάρος του ούτε κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης, αλλά  ούτε  κατά την ενώπιον μου διαδικασία.

Εν πάσει περιπτώσει  κρίνωότι ορθώς ο αρμόδιος λειτουργός αξιολόγησε κάθε ισχυρισμό του Αιτητή  και για τους λόγους που εκτενώς καταγράφηκαν στην εισήγηση του, ευλόγως κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν θεμελιώθηκε η αξιοπιστία των δηλώσεών του Αιτητή και συνεπώς δεν μπορεί να του παραχωρηθεί το ευεργέτημα της αμφιβολίας, όπως αυτό καθορίζεται στην παράγραφο 204 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων.

Έχει, πολλάκις, νομολογηθεί ότι κρίση επί της αξιοπιστίας του αιτητή/ της αιτήτριας και έγκριση κωλύματος έγκρισης αίτησης για το λόγο αναξιοπιστίας ως προς τα προβαλλόμενα από τον αιτητή είναι επιτρεπτή (AMIRI   ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ Κ.Α. (2009) 3 Α.Α.Δ. 358).

Στην παράγραφο 204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων αναφέρεται ότι "το ευεργέτημα της αμφιβολίας πρέπει  να δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί και εξετασθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντος. Οι ισχυρισμοί του αιτούντος πρέπει να παρουσιάζουν συνοχή και αληθοφάνεια και να μην έρχονται σε αντίφαση με γεγονότα που είναι γενικά γνωστά σε όλους". Επομένως, το ευεργέτημα της αμφιβολίας δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον Αιτητή ούτε από το παρόν Δικαστήριο.

Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μοναδικού ισχυρισμού που έγινε αποδεκτός, ήτοι των προσωπικών στοιχείων του προφίλ του Αιτητή δεν προκύπτει σχετικός φόβος δίωξης ή πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αφοί αμφότεροι οι ισχυρισμοί του Αιτητή σχετικά με τις πράξεις παρελθούσας δίωξης στη χώρα καταγωγής απορρίφθηκαν ως μη αξιόπιστοι. Για τον ίδιο λόγο, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος για να εκχωρηθεί στον Αιτητή το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19 (2) (α) και (β) και/ή των άρθρων 15(α), (β) και (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, εφόσον δεν αποδείχθηκε να υφίσταται κίνδυνος να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής αυτού.

Αναφορικά δε με την πιθανότητα πλήρωσης των προϋποθέσεων παροχής συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του Αιτητή υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου ή άλλως του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, κρίνω σκόπιμο να παρατεθούν αρχικά τα κάτωθι:

Το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προϋποθέτει ουσιώδεις λόγους να πιστεύεται ότι ο Αιτητής θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, υπάρχει ευρεία νομολογία τόσο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015όσο και του ΔΕΕ (βλ. C-285/12, A. Diakité v. Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, 30/01/2014, C-465/07, Meki Elgafaji and Noor Elgafaji v. Staatssecretaris van Justitie, 17/02/2009), καθώς επίσης και του ΕΔΔΑ (βλK.A.B. v. Sweden, 886/11, 05/09/2013 (final 17/02/2014), Sufi and Elmi v. the United Kingdom, 8319/07 and 11449/07, 28/11/2011) στις οποίες ερμηνεύεται η έννοια της «αδιακρίτως ασκούμενης βίας» και της «ένοπλης σύρραξης» και τίθενται κριτήρια ως προς τη σοβαρότητα του κινδύνου που προϋποτίθεται για την αξιολόγηση των περιπτώσεων στις οποίες εξετάζεται η πιθανότητα παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, το οποίο αντιστοιχεί στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Στηνυπόθεση Meki Elgafaji and Noor Elgafaji vStaatssecretaris van Justitie παρ. 35, το ΔΕΕ αναφέρει ότι «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας[4]» ενώ στην παρ. 37 αναφέρεται ότι «η απλή αντικειμενική διαπίστωση κινδύνου απορρέοντος από τη γενική κατάσταση μιας χώρας δεν αρκεί, καταρχήν, για να γίνει δεκτό ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, συντρέχουν ως προς συγκεκριμένο πρόσωπο, εντούτοις, καθόσον η αιτιολογική αυτή σκέψη χρησιμοποιεί τον όρο «συνήθως», αναγνωρίζει το ενδεχόμενο υπάρξεως μιας εξαιρετικής καταστάσεως, χαρακτηριζομένης από έναν τόσο υψηλό βαθμό κινδύνου, ώστε να υπάρχουν σοβαροί λόγοι να εκτιμάται ότι το πρόσωπο αυτό θα εκτεθεί ατομικώς στον επίμαχο κίνδυνο.» (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου). Περαιτέρω το ΔΕΕ στην εν λόγω υπόθεση αποφάσισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών την καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας» (παρ. 39).

Επιπλέον, σύμφωνα με το Εγχειρίδιο της ΕΥΥΑ σχετικά με τη δικαστική ανάλυση του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ακόμη και αν ο αιτητής μπορεί να αποδείξει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης στην περιοχή καταγωγής του (ή καθ' οδόν προς τη συγκεκριμένη περιοχή καταγωγής), το δικαίωμα επικουρικής προστασίας μπορεί να κατοχυρωθεί μόνο εάν ο αιτητής δεν μπορεί να επιτύχει εγχώρια προστασία σε άλλο τμήμα της χώρας, καθώς επίσης, όταν αποφασίζεται η τοποθεσία της περιοχής καταγωγής ενός αιτητή ως προορισμός επιστροφής, απαιτείται η εφαρμογή προσέγγισης βασισμένης στα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την περιοχή του τελευταίου τόπου διαμονής και την περιοχή συνήθους διαμονής[5].

Εν προκειμένω, αναφορικά με τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πόλη Kinshasa, το Δικαστήριο προχώρησε σε έρευνα σχετικά με τις επικρατούσες εκεί συνθήκες ασφαλείας, εκ της οποίας προέκυψε ότι η κατάσταση παραμένει ασταθής κυρίως στο ανατολικό τμήμα της Λ.Δ.Κ., καθώς υπάρχουν ένοπλες ομάδες και η διακοινοτική βία, η οποία μπορεί να επηρεάσει την πολιτική κατάσταση, την ασφάλεια και την ανθρωπιστική κατάσταση. Καταγράφονται επίσης συνεχείς αναφορές για πολλές πόλεις στην ανατολική ΛΔΚ που δέχθηκαν επίθεση ή έπεσαν υπό τον προσωρινό έλεγχο ένοπλων ομάδων[6].

Σε σχέση με την πόλη Kinshasa ωστόσο, πρωτεύουσα της ομώνυμης περιφέρειας αλλά και της χώρας καταγωγής, δεν ανευρέθηκαν πληροφορίες οι οποίες επιβεβαιώνουν είτε τη δραστηριοποίηση ενόπλων φορέων, αφού, από τις ανωτέρω παρατεθείσες πληροφορίες, προκύπτει  ότι οι μη κρατικοί ένοπλοι φορείς δραστηριοποιούνται κυρίως στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ[7]. Σύμφωνα άλλωστε και με την ενημέρωση του ACLED, που συντάχθηκε από το Austrian Centre for Country of Origin & Asylum Research and Documentation (ACCORD), αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας που έλαβαν χώρα στη Λ.Δ.Κ. το τελευταίο τρίμηνο του 2021, προκύπτει ότι μόνο οι επαρχίες Ιturi, North Kivu και South Kivu στα ανατολικά της χώρας βρίσκονται υπό τεταμένο καθεστώς ένοπλης βίας[8].

Αναλύοντας τα κατωτέρω ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα που προέκυψαν κατόπιν έρευνας αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί συγκεκριμένα στην επαρχία της Kinshasa, οι εξωτερικές πηγές καταδεικνύουν το ακίνδυνο και ασφαλές της περιοχής. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα από 05/01/2023 έως 05/01/2024, σημειώθηκαν στην εν λόγω περιφέρεια 55 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 71 ανθρώπων. Δεδομένου δε ότι ο συνολικός πληθυσμός της επαρχίας της Kinshasa ανέρχεται σήμερα σε  περίπου 16.316.000 κατοίκους[9],  καθίσταται κατανοητό ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (71 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας.

Η κατάσταση γενικευμένης βίας θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από διαρκή, γενικά και παρατεταμένα επίπεδα βίας σε μια χώρα ή σε μια περιοχή. Δεν αρκεί για τη συνδρομή των προϋποθέσεων της παραπάνω διάταξης η διαπίστωση σποραδικών και μεμονωμένων περιστατικών τρομοκρατικών ενεργειών ή άλλων βίαιων επεισοδίων ούτε αυξημένης εγκληματικότητας, η οποία αντιμετωπίζεται στο πλαίσιο της έννομης τάξης και των μέτρων για τη δημόσια ασφάλεια κάθε οργανωμένου κράτους.

Τα παραπάνω υποδηλώνουν, στο σύνολό τους, ότι στην πόλη Kinshasa, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή και μέρος όπου ευλόγως αναμένεται να επιστρέψει άμα τη επιστροφή του στη χώρα καταγωγής,  δεν επικρατούν συνθήκες ένοπλης εσωτερικής σύγκρουσης και κατ΄ επέκταση συνθήκες βίας ασκούμενης αδιακρίτως κατά αμάχων, υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Δεδομένου λοιπόν ότι στην πόλη Kinshasa η κατάσταση ασφαλείας δεν παρουσιάζεται ως αντικατοπτρίζουσα συνθήκες εξωτερικής ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης ικανές να επιφέρουν  αδιακρίτως ασκούμενη βία κατά των αμάχων, το Δικαστήριο κρίνει ότι παρέλκει περαιτέρω αξιολόγηση των κριτηρίων υπαγωγής της Αιτήτριας στο άρθρο 19(2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου όπως η εφαρμογή της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας».

Σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο κρίνει ότι άμα τη επιστροφή του στη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής δεν θα αντιμετωπίσει απολύτως κανένα πρόβλημα καθώς αφενός μεν δεν προέκυψαν στοιχεία εποικημένης στοχοποίησης και/ή δίωξής του από οποιονδήποτε φορέα, κρατικό ή μη, ενώ ο ίδιος συνιστά ένα νέο, υγιή και αρτιμελή άνδρα ο οποίος αναμένεται ευλόγως  να εγκατασταθεί και να επιβιώσει με ασφάλεια στην Kinshasa.

Επί τη βάσει όλων όσων παρατέθηκαν στην παρούσα απόφαση, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε έπειτα από δέουσα, πλήρη και εξατομικευμένη έρευνα και αξιολόγηση όλων των σχετικών στοιχείων της υπόθεσης και των δηλώσεων που προέβαλε ο Αιτητής τόσο κατά τη διοικητική, όσο και κατά την παρούσα δικαστική διαδικασία.

Συνεπώς, η προσφυγή απορρίπτεται  με €800 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση.

 

 

                            Β. Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π

 



[1] Human Rights Watch, Child Labor and Human Rights Violations in the Mining Industry of the Democratic Republic of Congo, July 2022, διαθέσιμο σε https://www.hrw.org/news/2022/07/14/child-labor-and-human-rights-violations-mining-industry-democratic-republic-congo, (ημερ. Πρόσβασης 23/01/2024).

[2] Wilson Center, The DRC Mining Industry: Child Labor and Formalization of Small-Scale Mining, 2021, διαθέσιμο σε https://www.wilsoncenter.org/blog-post/drc-mining-industry-child-labor-and-formalization-small-scale-mining, (ημερ. Πρόσβασης 23/01/2024).

[3] U.S. Department of Labour, Child Labor and Forced Labor Reports, Congo, Democratic Republic of the (DRC), διαθέσιμο σε https://www.dol.gov/agencies/ilab/resources/reports/child-labor/congo-democratic-republic-drc#:~:text=Children%20in%20the%20Democratic%20Republic,result%20of%20forcible%20recruitment%20or, (ημερ. Πρόσβασης 23/01/2024).

 

[4] Βλ. επίσης ECHR, Sufi and Elmi v. The United Kingdom, 8319/07 and 11449/07, 28/06/2011 (final 28/11/2011), p. 51, §218 (https://www.refworld.org/cases,ECHR,4e09d29d2.html): «However, it is clear that not every situation of general violence will give rise to such a risk. On the contrary, the Court has made it clear that a general situation of violence would only be of sufficient intensity to create such a risk "in the most extreme cases" where there was a real risk of ill-treatment simply by virtue of an individual being exposed to such violence on return (ibid., § 115).»

[5] Βλ. EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) - Δικαστική Ανάλυση, Δεκέμβριος 2014, σελ. 29 - σημείο 1.8. Γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής: χώρα / περιοχή / περιφέρεια, και σελ. 30 - σημείο 1.8.1. Προσδιορισμός της περιοχής καταγωγής (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf), [ημερ. πρόσβασης 11/01/2024]

[6] Gov.uk, Foreign travel advice Democratic Republic of the Congo, διαθέσιμο σε https://www.gov.uk/foreign-travel-advice/democratic-republic-of-the-congo/safety-and-security, [ημερ. πρόσβασης 23/01/2024]

[7] βλ. ενδεικτικά RULAC, Non-international Armed Conflicts in Democratic Republic of Congo, 13 April 2021, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.rulac.org/news/drc-a-new-conflict-in-ituri-involving-the-cooperative-for-development-of-th UN Security Council Resolutions για τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό στη διεύθυνση: https://www.securitycouncilreport.org/un-documents/democratic-republic-of-the-congo/ καθώς και το πλέον πρόσφατο ψήφισμα που υιοθετήθηκε στις 30/06/2022, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.securitycouncilreport.org/atf/cf/%7B65BFCF9B-6D27-4E9C-8CD3-CF6E4FF96FF9%7D/s_res_2641.pdfHRW, Democratic Republic of Congo, Events of 2021, 13 January 2021, διαθέσιμο στη διεύθυνση:https://www.hrw.org/world-report/2022/country-chapters/democratic-republic-congo,   UNHCR, Attacks by armed groups displace 20 000 civilians in eastern DRC, 16 July 2021, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.unhcr.org/news/briefing/2021/7/60f133814/attacks-armed-group-displace-20000-civilians-eastern-drc.htmlUSAID, Democratic Republic of the Congo - Complex Emergency, Fact Sheet #3, 13 May 2022, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.usaid.gov/sites/default/files/documents/2022-05-13_USG_Democratic_Republic_of_the_Congo_Complex_Emergency_Fact_Sheet_3_0.pdfκαι CFA, Global Conflict Tracker, Center for Preventive Action, Instability in the Democratic Republic of Congo, last updated 03 August 2022, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.cfr.org/global-conflict-tracker/conflict/violence-democratic-republic-congο, [ημερ. πρόσβασης 23/01/2024]

[8] ACLED, Democratic Republic of Congo, Fourth Quarter 2021: Update on incidents according to the Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), 30 Μαΐου 2022,  https://www.ecoi.net/en/file/local/2074522/2021q4DemocraticRepublicofCongo_en.pdf [ημερ. πρόσβασης 23/01/2024].

[9] Macrotrends.net, Kinshasa, Republic of Congo Metro Area Population 1950-2023, διαθέσιμο σε https://www.macrotrends.net/cities/20853/kinshasa/population, [ημερ. πρόσβασης 23/01/2024]


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο