ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
12 Ιανουαρίου 2024
[Β.ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
P. Y. N. από Σενεγάλη
(M.P NO F21-0ΧΧΧ9, ARC 5818ΧΧΧΧΧ)
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Σ. Πιτσιλλίδου (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Aίτηση.
[Παρούσα η κα Έλενα Ηρακλέους για πιστή μετάφραση από γαλλικά σε ελληνικά και αντίστροφα].
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την υπό εξέταση προσφυγή, ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 31/03/2023, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 12/06/2023, και με την οποία τον πληροφορούν ότι το αίτημα του για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίπτεται καθότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 του Περί Προσφύγων Νόμο και ότι ο Αιτητής δεν απέδειξε οποιονδήποτε λόγο για να του παραχωρηθεί το καθεστώς πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, ο Αιτητής, υπήκοος της Σενεγάλης, (Ερ.5 Δ.Φ.) αφίχθηκε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσω των μη ελεγχόμενων από τη Δημοκρατία περιοχών στις 28/03/2021 (Ερ.1, 5, 21 Δ.Φ.) και στις 28/05/2021 υπέβαλε αίτηση για παροχή Διεθνούς Προστασίας. (Ερ.6 Δ.Φ.) Στις 26/01/2023 διεξήχθη συνέντευξη στον Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο. (Ερ.46-66 Δ.Φ.) Στον Αιτητή παραχωρήθηκε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Στις 24/03/2023 ο αρμόδιος λειτουργός του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο ετοίμασε έκθεση/εισήγηση με την οποία εισηγείτο την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας. (Ερ.95-106 Δ.Φ.) Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση στις 31/03/2023. (Ερ.107 Δ.Φ.) Στις 12/06/2023, ετοιμάστηκε επιστολή από την Υπηρεσία Ασύλου προς τον Αιτητή σχετικά με την απόρριψη της αίτησης και αιτιολόγηση της απόφασης. (Ερ.108 Δ.Φ.) Η εν λόγω επιστολή επιδόθηκε στον Αιτητή αυθημερόν κατόπιν διερμηνείας του περιεχομένου της σε γλώσσα πλήρως κατανοητή από τον ίδιο (Γαλλικά). (Ερ.108 Δ.Φ.) Ακολούθως, ο Αιτητής προχώρησε στην καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 14/06/2023.
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΑΙΤΗΤΗ
Ο Αιτητής δεν υποδεικνύει στο εισαγωγικό δικόγραφο της διαδικασίας οποιαδήποτε πλημμέλεια της επίδικης απόφασης. Ενίσταται κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου διότι, όπως ισχυρίζεται, στη Σενεγάλη δέχεται απειλές από την ετεροθαλή αδελφή του ενώ στο παρελθόν υπέστη βία εκ μέρους της, λόγω των μεταξύ τους κληρονομικών προβλημάτων που προέκυψαν μετά το θάνατο του πατέρα του.
Κατόπιν αιτήματος των μερών, δόθηκε άδεια από το παρόν Δικαστήριο όπως αγορεύσουν προφορικώς.
Στις 05/10/2023 όπου η απόφαση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις στο ακροατήριο, ο Αιτητής επανέλαβε ότι κινδυνεύει στη χώρα του αν επιστρέψει λόγω οικογενειακών προβλημάτων. Όπως ισχυρίστηκε, εκτός από τον ίδιο αντιμετωπίζουν προβλήματα στη χώρα του τόσο ο αδελφός όσο και η μητέρα του, και ο ίδιος - εάν επιστρέψει - θα δεχθεί απειλές κατά της ζωής του. Πρόσθεσε ακόμη ότι θα επηρεαστεί η πνευματική του κατάσταση, σε περίπτωση επιστροφής του. Ερωτηθείς σε σχέση με τον νυν κάτοχο της περιουσίας του, ο Αιτητής απάντησε ότι κανείς δεν κατέχει σήμερα την περιουσία του διότι ο ίδιος κράτησε τα έγγραφα με σκοπό να μην μπορεί κανείς να την πάρει. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του Δικαστηρίου, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τα αυθεντικά έγγραφα κατέχει σήμερα ένας Ιμάμης της γειτονιάς του, στον οποίο δόθηκαν από την μητέρα του Αιτητή. Ερωτήθηκε ακόμη κατά πόσο ζήτησε τη βοήθεια των αρχών της χώρας του ώστε να λύσει τα προβλήματα που έχει με την αδελφή του, αλλά ο Αιτητής απάντησε πως δεν το έπραξε καθώς πιστεύει πως λόγω της πολιτικής θέσης της αδελφής του στη χώρα δεν θα κατάφερνε κάτι.
Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η Αίτηση υποβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθή και νόμιμη, σύμφωνη με τις διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, είναι αποτέλεσμα ορθής ενάσκησης των εξουσιών με τις οποίες περιβάλλονται οι Καθ' ων η Αίτηση και λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, αφού αξιολογήθηκαν όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης και είναι πλήρως αιτιολογημένη. Υποβάλλουν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Αιτητής είναι ιδιωτικής φύσεως και κατ' επέκταση αυτός δεν κατάφερε να θεμελιώσει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης για έναν από τους πέντε λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο Άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου αλλά ούτε και κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) του ιδίου Νόμου.
Υποδεικνύουν ακόμη ότι η χώρα καταγωγής του Αιτητή ανήκει στις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 166/23. Προσθέτουν τέλος ότι πρόκειται για ένα αναξιόπιστο Αιτητή διεθνούς προστασίας και ισχυρίζονται ότι αυτός δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο στην χώρα καταγωγής γιατί ειδάλλως θα αναζητούσε τη βοήθεια των αρχών αυτής.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Αρχικά θα πρέπει να τονιστεί ότι σύμφωνα με το άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν. 73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.
Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κυρίως των όσων ο Αιτητής δήλωσε τόσο με την αίτησή του για διεθνή προστασία όσο και κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, αλλά και όσων προβάλει με την παρούσα Προσφυγή.
Ο Αιτητής κατά το στάδιο υποβολής της αίτησής του για διεθνή προστασία κατέγραψε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή η ζωή του στη Σενεγάλη βρίσκεται σε κίνδυνο εξαιτίας της μαγείας που ασκούσε εναντίον του η ετεροθαλής αδελφή του. Υπέβαλε πως η πρακτική της μαγείας εναντίον του ξεκίνησε όταν ο ίδιος αποφάσισε να ανακτήσει ό,τι νομίμως ανήκε στον ίδιο και την μητέρα του αλλά μονοπωλείτο παρανόμως από την ετεροθαλή αδελφή του και τη μητέρα της από τότε που πέθανε ο πατέρας τους. (Eρ. 1, 21 Δ.Φ.)
Στο πλαίσιο αξιολόγησης της ευαλωτότητάς του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του εξαιτίας της μεγαλύτερης αδελφής του, η οποία χρησιμοποιούσε μαγεία εναντίον του ιδίου και της οικογένειας της μητέρας του, με αποτέλεσμα ο μεγαλύτερος αδελφός του να χάσει το μυαλό του ενώ και ο ίδιος ο Αιτητής ξεχνά πολύ γρήγορα. Ισχυρίστηκε, ακόμη, ότι απ' όταν ήταν μικρός, η αδελφή του τον τραυμάτιζε και μια μέρα ήταν η αιτία να χτυπήσει πάνω σε μια φιάλη αερίου. (Eρ. 17-18 Δ.Φ.)
Κατά την προσωπική του συνέντευξη, ο Αιτητής επιβεβαίωσε πως τα όσα κατέγραψε στην αίτησή του για διεθνή προστασία είναι ακριβή και ορθά. (Eρ. 62-63 Δ.Φ.) Όσον αφορά το προφίλ του, ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι μουσουλμάνος, ανήκει στην εθνοτική ομάδα Serrere (Serer) (Eρ. 62/1χ Δ.Φ.) και είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. (Eρ. 60/2χ Δ.Φ.) Ανέφερε, επίσης, ότι στη χώρα του εργάστηκε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. (Eρ. 60/2χ Δ.Φ.) Δήλωσε ακόμη ότι γεννήθηκε στην πόλη Thies αλλά από το 2019 μετακόμισε στην πόλη Dakar, στην περιοχή Grand Mbao, όπου διέμενε μέχρι την ημέρα που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του. (Eρ. 62/2χ Δ.Φ.) Όπως ανέφερε δεν είναι νυμφευμένος και δεν έχει παιδιά, ο πατέρας του απεβίωσε έναν μήνα μετά τη γέννηση του Αιτητή και έχει μόνο τη μητέρα του που ζει με τα τέσσερα αδέλφια του στην πόλη Thies, όπως και επτά ετεροθαλή αδέλφια που ζουν στο τμήμα (department) Ziguinchor. (Eρ. 61/2χ Δ.Φ.)
Αναφορικά με τον πυρήνα του αιτήματός του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ήταν τα προβλήματα που είχε με την ετεροθαλή αδελφή του. Όπως ισχυρίστηκε, ο πατέρας του ήταν επιχειρηματίας και είχε πολλά περιουσιακά στοιχεία. Ωστόσο, όταν ο πατέρας του απεβίωσε, η θετή οικογένειά του πήρε όλη την περιουσία του πατέρα του. Έτσι, όταν ο Αιτητής μεγάλωσε, αυτός και ο αδελφός του αποφάσισαν να πάρουν ό,τι τους ανήκει δια νόμου και κατάφεραν να εξασφαλίσουν από δικαστήριο πιστοποιητικό κληρονομιάς για τα αγαθά που θα έπρεπε να τύχουν διανομής. Επειδή, όμως, η θετή οικογένειά του δεν συμφωνούσε με το διαμοιρασμό, ξεκίνησε να χρησιμοποιεί πρακτικές μαγείας εναντίον του ιδίου και του αδελφού του, με αποτέλεσμα ο αδελφός του να τρελαθεί. Ανέφερε ακόμη ότι κατάφερε να εξασφαλίσει απόφαση του δήμου με την οποία οριζόταν συγκεκριμένο μερίδιο ακινήτου προς όφελος του Αιτητή και της οικογένειάς του και πως εξαιτίας αυτού δέχθηκε λεκτική και σωματική επίθεση από την ετεροθαλή αδελφή του και τους ανθρώπους που αυτή προσέλαβε για να τον κτυπήσουν. (Eρ. 58/1χ-59/2χ Δ.Φ.)
Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι αυτοί με τους οποίους έχει διαφορές είναι τρία από τα ετεροθαλή αδέλφια του, η μια εκ των οποίων είναι αντιπρόσωπος του κόμματος APR στο τμήμα (department) Zeguinchor. (Eρ. 57/1χ-2χ Δ.Φ.) Όπως ισχυρίστηκε, εξαιτίας ακριβώς αυτής της θέσης της στο πολιτικό κόμμα δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη όταν την κατάγγειλε στις αρχές αφού του επιτέθηκε. (Eρ. 58/2χ, 48/1χ Δ.Φ.) Επιπρόσθετα, ερωτηθείς ο Αιτητής τοποθέτησε χρονικά την απαρχή της επικοινωνίας του με την θετή οικογένειά του ώστε να λάβει μέρος της κληρονομιάς εντός του 2017, (Eρ. 52/2χ Δ.Φ.) ενώ την απαρχή των διαδικασιών μέσω του δήμου για να πάρει το πιστοποιητικό κληρονομίας εντός του 2019. (Eρ. 55/2χ Δ.Φ.) Καταληκτικά, ισχυρίστηκε ότι δεν θα μπορούσε να επιστρέψει στη χώρα του και να εγκατασταθεί σε κάποια άλλη πόλη καθώς η αδελφή του μπορεί να τον βρει οπουδήποτε και αν πάει. (Eρ. 48/2χ Δ.Φ.)
Υπό το φως των ως άνω πληροφοριών, ως αυτές προκύπτουν από το πρακτικό της συνέντευξης και τα λοιπά στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε την εισήγησή του επί τη βάση δύο πραγματικών ισχυρισμών. Ο μεν πρώτος αφορά την ταυτότητα, το προφίλ, τη χώρα καταγωγής και τον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή. Ο δε δεύτερος αφορά τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι είχε μια περιουσιακή διαφορά με τα ετεροθαλή αδέλφια του. (Eρ. 104 Δ.Φ.) Όσον αφορά τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή, αυτός έγινε δεκτός ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. (Eρ. 102-104 Δ.Φ.) Αντιθέτως, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής καθότι ο Αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος. (Eρ. 99-102 Δ.Φ.)
Ειδικότερα σε σχέση με τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό και την εσωτερική αξιοπιστία αυτού, ο αρμόδιος λειτουργός εισηγήθηκε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή σε σχέση με την περιουσιακή διαφορά που είχε δεν ήταν αρκετά συγκεκριμένες και λεπτομερείς αλλά ούτε και συνεπείς με αποτέλεσμα να μην δύνανται να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς του. (Eρ. 100 Δ.Φ.) Μεταξύ άλλων, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής παρείχε επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την κληρονομία από τον πατέρα του, όπως το είδος των ακινήτων, την τοποθεσία και την αξία αυτών, και τον επίσημο ιδιοκτήτη που εξακολουθεί με βάση τα έγγραφα να είναι ο πατέρας του. Συγκεκριμένες έκρινε και τις πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία που ακολούθησε ο Αιτητής στο δήμο προκειμένου να διεκδικήσει το μέρος της κληρονομιάς του, ήτοι το γραφείο που επισκέφθηκε, τα έγγραφα που υπέβαλε και τον τρόπο με τον οποίο προχώρησε ο δήμος. Επιπλέον, απεικόνισε με επαρκείς πληροφορίες τα αδέλφια του, δίδοντας τα ονόματα και επαγγέλματα αυτών.
Ωστόσο, ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν μπόρεσε να προσδιορίσει τα συγκεκριμένα καθήκοντα και το ρόλο της ετεροθαλούς αδελφής του ως πολιτικός, όπως ούτε και τον χαρακτήρα των υπόλοιπων ετεροθαλών αδελφών του, τους οποίους απλώς χαρακτήρισε ως επιθετικούς και ασεβείς. Επιπρόσθετα, έκρινε ως μη συγκεκριμένη την απεικόνιση της συνάντησης του Αιτητή με τα ετεροθαλή αδέλφια του το 2017, καθώς ο Αιτητής δήλωσε μόνο ότι οι τελευταίοι αρνήθηκαν να του δώσουν μέρος της κληρονομιάς. Ομοίως, έκρινε ως μη λεπτομερείς τις δηλώσεις του ως προς τη δεύτερη συνάντησή του με την ετεροθαλή αδελφή του το 2017 αφού ανέφερε απλώς ότι η αδελφή του απείλησε να του επιτεθεί, και αργότερα κατάλαβε ότι αυτή προσπαθούσε να τον βλάψει με μαγεία. Γενική έκρινε, ακόμη, την περιγραφή της επίθεσης που δέχθηκε το 2017 από την ετεροθαλή αδελφή του επειδή ο Αιτητής ανέφερε ότι δύο άντρες τον προσέγγισαν και του είπαν να δώσει στην αδελφή του ό,τι κρατάει. Ίδια ήταν η κατάληξη του λειτουργού και ως προς την περιγραφή των άλλων δύο σωματικών επιθέσεων που ισχυρίσθηκε ο Αιτητής πως δέχθηκε το 2019. Ειδικότερα, σε σχέση με την πρώτη επίθεση ο λειτουργός έκρινε πως αυτός ανέφερε με γενικό τρόπο ότι κάποιοι τον ξυλοκόπησαν χωρίς να δώσει πληροφορίες για το πώς ακριβώς συνέβη το περιστατικό και πως αντέδρασε ο ίδιος ο Αιτητής, ενώ σε σχέση με τη δεύτερη επίθεση έκρινε ότι δεν περιέγραψε αυτή με ακρίβεια αφού απλώς ανέφερε ότι η ετεροθαλής αδελφή του και κάποιοι άνδρες τον σταμάτησαν και του ζήτησαν να τους δώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας. Τέλος, ο λειτουργός εντόπισε και την εξής αντίφαση στην αφήγηση του Αιτητή: Ο Αιτητής αρχικά ανέφερε ότι δέχθηκε επίθεση το 2019 σε μια παραλία από τέσσερα άτομα και αργότερα ανέφερε ότι οι άνδρες ήταν μόνο δύο, ενώ σε διευκρινιστική περί τούτου ερώτηση απάντησε ανεπαρκώς ότι η αδελφή του τον απείλησε ότι θα του επιτεθεί με τέσσερα άτομα αλλά το έπραξε με δύο.
Έπειτα, ο λειτουργός αξιολογώντας την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του Αιτητή, έκρινε ότι ενώ τα προσκομισθέντα κατά τη συνέντευξη έγγραφα αποδεικνύουν ότι ο Αιτητής γεννήθηκε σε μια πολυγαμική οικογένεια και κληρονόμησε ένα ακίνητο, δεν δύνανται να επιβεβαιώσουν τις δηλώσεις του Αιτητή σε σχέση με την σύγκρουση που είχε με τα ετεροθαλή αδέλφια του. Τέλος, ο λειτουργός προέβη σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όσον αφορά το δίκαιο που διέπει την κληρονομική διαδοχή στη Σενεγάλη και τις διαφορές που προκύπτουν μεταξύ των κληρονόμων, και κατέληξε ότι οι πληροφορίες δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν την εσωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του.
Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου, ο λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη τους αποδεκτούς ισχυρισμούς του Αιτητή, δηλαδή το μορφωτικό επίπεδο του Αιτητή, την επαγγελματική του πείρα, το οικογενειακό δίκτυο στη χώρα του, τις πληροφορίες που αφορούν άτομα θετικά στην Ηπατίτιδα Β, ως ο Αιτητής, και τις πληροφορίες σχετικά με τα περιστατικά βίας στη χώρα, έκρινε ότι δεν υφίσταται εύλογος βαθμός πιθανότητας ο Αιτητής να εκτεθεί σε μεταχείριση η οποία θα μπορούσε να ανέλθει σε επίπεδο δίωξης ή σοβαρής βλάβης κατά την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του.
Προχωρώντας στη νομική ανάλυση και σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις του Αιτητή, το προσωπικό του προφίλ, καθώς και την εκτίμηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ως προς το ενδεχόμενο υπαγωγής του Αιτητή σε προσφυγικό καθεστώς, υπό την έννοια του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για ένα από του πέντε λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο ανωτέρω άρθρο. Σε σχέση με το ενδεχόμενο υπαγωγής του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι, δεν προκύπτουν ενδείξεις εκ των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη Σενεγάλη, πιθανολογείται ότι αυτός θα αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή παραβίασης της αρχής της μη επαναπροώθησης υπό την έννοια των Άρθρων 19 (1) και (2) του Νόμου και 3 της ΕΣΔΑ.
Έχω εξετάσει με προσοχή τις απαντήσεις που ο Αιτητής έδωσε κατά την διάρκεια της συνέντευξής του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και έχω διαπιστώσει ότι ο αρμόδιος λειτουργός έκανε επαρκείς ερωτήσεις για να καλύψει, τόσο τον πυρήνα του αιτήματος του Αιτητή όσο και τα επιμέρους θέματα, ενώ ακολούθησε την ορθή διερευνητική διαδικασία.
Όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου οι Καθ' ων η Αίτηση ενήργησαν σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και εξέτασαν όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχαν ενώπιον τους.
Καταρχάς κρίνω ότι, ορθά ο αρμόδιος λειτουργός διαπίστωσε και κατέγραψε στην εισηγητική του έκθεση, η οποία υιοθετήθηκε από τον εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή δεν εμπίπτουν στους λόγους του Άρθρου 1Α(2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, ούτε στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου.
Ειδικότερα, ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, συντάσσομαι με τα ευρήματα των Καθ' ων η Αίτηση που δεικνύουν ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των όσων ισχυρίστηκε. Ο Αιτητής υπήρξε γενικόλογος, ασαφής, αόριστος, αντιφατικός και μη πειστικός και ως εκ τούτου, οι ισχυρισμοί του περί απειλών λόγω κληρονομικών διαφορών δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί. Παρά τις ερωτήσεις που του τέθηκαν ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει επαρκώς τα περιστατικά απειλών και βίας τα οποία βίωσε. Η αφήγησή του δεν φτάνει τον απαιτούμενο αλλά και ενδεδειγμένο βαθμό σαφήνειας και επάρκειας λεπτομερειών, που εύλογα αναμένει κάνεις από άτομο που εξιστορεί βιωματικές εμπειρίες. Ελλείπουν, για παράδειγμα, πληροφορίες, όπως ο ακριβής χρόνος των περιστατικών με απειλές και χρήση βίας εναντίον του, οι περιστάσεις αυτών, και η αντίδραση του ίδιου του Αιτητή. Η αδυναμία του Αιτητή να αναφερθεί σε συγκεκριμένα περιστατικά, αφαιρεί από την αφήγησή του την εσωτερική αξιοπιστία καθότι δεν μπορούν να αντληθούν συμπεράσματα για τη διάρκεια, τη φύση και την ένταση των απειλών αυτών. Σχετικά με αυτό το μέρος του αιτήματός του, κρίνω πως ορθώς οι Καθ' ων η Αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός του.
Περαιτέρω, δεν αιτιολογείται επαρκώς η εκ μέρους του Αιτητή πίστη ότι η ετεροθαλής αδελφή του έχει τη δύναμη να επέμβει και επηρεάσει το σύστημα δικαιοσύνης ούτε και η έλλειψη καταγγελίας των επιθέσεων εναντίον του στις αρχές. Στα όσα ορθώς παρατήρησαν οι Καθ' ων η Αίτηση προσθέτω ότι δεν είναι ευλογοφανές να ηγηθεί της περιουσιακής αυτής διεκδίκησης ένα άτομο, που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του ίδιου του Αιτητή, ήταν μόλις 15 ετών, όπως μη ευλογοφανής κρίνεται η κατ' ισχυρισμό χρήση βίας μόνο κατά του μικρότερου από τους κληρονόμους, ήτοι κατά του Αιτητή, από τη στιγμή μάλιστα που τα διεκδικούμενα έγγραφα βρίσκονταν στα χέρια της μητέρας του, (Ερ. 55/1χ Δ.Φ) η οποία κίνησε τις δικαστικές διαδικασίες για να εξασφαλίσει ένα εξ αυτών (Ερ. 53/1χ Δ.Φ) και πλέον στα χέρια ενός ιμάμη, ως ισχυρίστηκε κατά την ακροαματική διαδικασία. Μη ευλογοφανής κρίνω ότι είναι και ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι η ετεροθαλής οικογένειά του μπορεί να τον βρει οπουδήποτε και να τον βλάψει στο μέλλον, αφού σύμφωνα με τον ίδιο το τελευταίο περιστατικό επίθεσης εναντίον του συνέβη το 2019, (Ερ. 50/1χ Δ.Φ) ενώ ο ίδιος συνέχιζε τις διαδικασίες για απόκτηση του κληρονομικού του μεριδίου μέχρι το τέλος του 2020 (Ερ. 55/2χ Δ.Φ) και τελικά αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του τον Απρίλιο του 2021. Συνεπώς, η εσωτερική αξιοπιστία του εν λόγου ισχυρισμού δεν μπορεί να θεμελιωθεί. Όσον αφορά δε στην εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του, και έχοντας μελετήσει τα όσα εντόπισαν μετά από έρευνα οι Καθ' ων η Αίτηση, (Ερ. 118-119 Δ.Φ) δεν κρίνω σκόπιμο να προχωρήσω με επιπρόσθετη έρευνα ενόψει και της καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής των ισχυρισμών του Αιτητή.[1]
Ανεξαρτήτως των ανωτέρω δέον να σημειωθεί ότι και αληθώς υποτιθεμένων των ισχυρισμών του Αιτητή, αυτοί δεν αρκούν για να τον εντάξουν στον προστατευτικό σκοπό της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ. Η διαφορά που επικαλείται ο Αιτητής είναι καθαρά ιδιωτικής φύσης, υπό τη μορφή κτηματικής/περιουσιακής διαμάχης μεταξύ συγγενών με αντικείμενο τη διεκδίκηση της κυριότητας επί κληρονομηθέντων ακινήτων. Η εν λόγω διαφορά υπό τη συγκεκριμένη μορφή, όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία του φακέλου, δεν παρουσιάζει στοιχεία δίωξης για έναν από τους πέντε περιοριστικά αναφερόμενους στο νόμο λόγους, ήτοι για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους ιδιαίτερου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων.
Επίσης, ως προς τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι κινδυνεύει από μαύρη μαγεία γίνεται δεκτό ότι υπάρχουν χώρες και κουλτούρες, μεταξύ των οποίων και η Σενεγάλη, όπου η πίστη στη μαγεία είναι δυνατή και εδραιωμένη στον πληθυσμό.[2] Ωστόσο ο υποκειμενικός φόβος της μαγείας χωρίς ταυτόχρονη απόδειξη εύλογης απειλής πρόκλησης βλάβης, δεν δημιουργεί αντικειμενική βάση στο φόβο αυτό και δεν εμπίπτει στο πλαίσιο υποχρεώσεων προστασίας που γεννά η Σύμβαση της Γενεύης του 1951.
Όπως προβλέπεται στην αιτιολογική σκέψη 29 της ΟΕΑΑ (αναδιατύπωση), οι συγκεκριμένοι λόγοι δίωξης πρέπει να συσχετίζονται με τις πράξεις δίωξης ή την έλλειψη προστασίας κατά των εν λόγω πράξεων σύμφωνα με τη σύμβαση για τους πρόσφυγες. Κατά την αιτιολογική σκέψη 29: «Μία από τις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος πρόσφυγα κατά την έννοια του άρθρου 1(A) της σύμβασης της Γενεύης έγκειται στην ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ των λόγων της δίωξης, δηλαδή η φυλή, η θρησκεία, η ιθαγένεια, οι πολιτικές πεποιθήσεις ή η ιδιότητα μέλους ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας και των πράξεων δίωξης ή της έλλειψης προστασίας κατά παρόμοιων πράξεων».
Ομοίως, το άρθρο 9 παράγραφος 3 ορίζει τα εξής: «Σύμφωνα με το άρθρο 2 στοιχείο δ), πρέπει να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των λόγων που αναφέρονται στο άρθρο 10 και των πράξεων δίωξης όπως ορίζονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου ή της έλλειψης προστασίας κατά των πράξεων αυτών». Ο συσχετισμός καθιστά σαφές ότι οι πράξεις δίωξης δεν αρκούν αφ' εαυτών για τον χαρακτηρισμό ενός προσώπου ως πρόσφυγα, εκτός εάν τελέστηκαν για έναν από τους λόγους δίωξης.
Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα με το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, εναπόκειται στον εκάστοτε αιτητή/αιτήτρια να τεκμηριώσει την αίτησή του για διεθνή προστασία. Στην υπό κρίση περίπτωση, για τους λόγους που αναλύθηκαν ανωτέρω, ο Αιτητής δεν κατάφερε τεκμηριώσει κάποια παρελθούσα πράξη δίωξης σε βάρος του ούτε κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης, αλλά ούτε κατά την ενώπιον μου διαδικασία.
Περαιτέρω, συμφωνώ με την αξιολόγηση κινδύνου στην οποία προέβη ο αρμόδιος λειτουργός στη βάση του αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού, καθώς και με το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε αναφορικά με την μη πλήρωση των προϋποθέσεων αναγνώρισης προσφυγικού καθεστώτος καθώς ο Αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης για ένα από τους πέντε λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο Άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου και του Άρθρου 1Α(2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.
Σημειώνεται πως λόγω του ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή αναφορικά με τους λόγους που φέρεται να εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής απορρίφθηκαν στο σύνολό τους ως μη αξιόπιστοι, δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις υπαγωγής του Αιτητή στα άρθρα 19 (2) (α) και (β) περί συμπληρωματικής προστασίας, καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής κινδυνεύει να αντιμετωπίσει θανατική ποινή ή εκτέλεση κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (α), ή άλλως βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική µμεταχείριση ή τιμωρία κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (β).
Αναφορικά δε με την μη πλήρωση των προϋποθέσεων παροχής συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του Αιτητή υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου ή άλλως του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, κρίνω σκόπιμο να παρατεθούν αρχικά τα κάτωθι:
Το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προϋποθέτει ουσιώδεις λόγους να πιστεύεται ότι ο Αιτητής θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, υπάρχει ευρεία νομολογία τόσο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015) όσο και του ΔΕΕ (βλ. C-285/12, A. Diakité v. Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, 30/01/2014, C-465/07, Meki Elgafaji and Noor Elgafaji v. Staatssecretaris van Justitie, 17/02/2009), καθώς επίσης και του ΕΔΔΑ (βλ. K.A.B. v. Sweden, 886/11, 05/09/2013 (final 17/02/2014), Sufi and Elmi v. the United Kingdom, 8319/07 and 11449/07, 28/11/2011) στις οποίες ερμηνεύεται η έννοια της «αδιακρίτως ασκούμενης βίας» και της «ένοπλης σύρραξης» και τίθενται κριτήρια ως προς τη σοβαρότητα του κινδύνου που προϋποτίθεται για την αξιολόγηση των περιπτώσεων στις οποίες εξετάζεται η πιθανότητα παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, το οποίο αντιστοιχεί στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.
Στην υπόθεση Meki Elgafaji and Noor Elgafaji v. Staatssecretaris van Justitie παρ. 35, το ΔΕΕ αναφέρει ότι «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας[3]» ενώ στην παρ. 37 αναφέρει ότι «η απλή αντικειμενική διαπίστωση κινδύνου απορρέοντος από τη γενική κατάσταση μιας χώρας δεν αρκεί, καταρχήν, για να γίνει δεκτό ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, συντρέχουν ως προς συγκεκριμένο πρόσωπο, εντούτοις, καθόσον η αιτιολογική αυτή σκέψη χρησιμοποιεί τον όρο «συνήθως», αναγνωρίζει το ενδεχόμενο υπάρξεως μιας εξαιρετικής καταστάσεως, χαρακτηριζομένης από έναν τόσο υψηλό βαθμό κινδύνου, ώστε να υπάρχουν σοβαροί λόγοι να εκτιμάται ότι το πρόσωπο αυτό θα εκτεθεί ατομικώς στον επίμαχο κίνδυνο.» (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου). Περαιτέρω το ΔΕΕ στην εν λόγω υπόθεση αποφάσισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών την καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας» (παρ. 39).
Επιπλέον, σύμφωνα με το Εγχειρίδιο της ΕΥΥΑ σχετικά με τη δικαστική ανάλυση του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ακόμη και αν ο αιτητής μπορεί να αποδείξει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης στην περιοχή καταγωγής του (ή καθ' οδόν προς τη συγκεκριμένη περιοχή καταγωγής), το δικαίωμα επικουρικής προστασίας μπορεί να κατοχυρωθεί μόνο εάν ο αιτητής δεν μπορεί να επιτύχει εγχώρια προστασία σε άλλο τμήμα της χώρας, καθώς επίσης, όταν αποφασίζεται η τοποθεσία της περιοχής καταγωγής ενός αιτητή ως προορισμός επιστροφής, απαιτείται η εφαρμογή προσέγγισης βασισμένης στα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την περιοχή του τελευταίου τόπου διαμονής και την περιοχή συνήθους διαμονής.[4]
Εν προκειμένω, αναφορικά με τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πόλη Dakar, το Δικαστήριο προχώρησε σε επικαιροποιημένη έρευνα αναφορικά με τις επικρατούσες εκεί συνθήκες. Από την έρευνα προέκυψε ότι η Σενεγάλη αποτελεί μία από τις πιο σταθερές χώρες στην Αφρική.[5] Υπό τον σημερινό Πρόεδρο Macky Sall, η κυβέρνηση σημείωσε πρόοδο στην καταπολέμηση της διαφθοράς και στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων. Οι κύριες απειλές για τους ξένους ταξιδιώτες προέρχονται από μικροεγκληματικές δραστηριότητες, τροχαία ατυχήματα και κινδύνους για την υγεία. Επίσης, υπάρχουν κάποιες ανησυχίες σχετικά με την πρόθεση διεθνικών τρομοκρατικών ομάδων να στοχοποιήσουν τη Σενεγάλη, ενώ η απειλή από το αυτονομιστικό κίνημα στο νότιο Casamance υποχώρησε τα τελευταία χρόνια.[6]
Προκειμένου να ολοκληρωθεί η εικόνα αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην πόλη Dakar, κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν και ορισμένα αριθμητικά δεδομένα. Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι στη διάρκεια του τελευταίου περίπου έτους και συγκεκριμένα το διάστημα από τις 08/12/2022 έως τις 08/12/2023 στην πόλη Dakar καταγράφηκαν 92 περιστατικά ασφαλείας τα οποία οδήγησαν σε 22 απώλειες ανθρώπινων ζωών.[7]
Τα εν λόγω στοιχεία, εξεταζόμενα συνδυαστικά με τον εκτιμώμενο πληθυσμό της εν λόγω πόλης (city) που κατά το 2024 υπολογίζεται περί τους 3.540.000 κατοίκους,[8] καταδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν συνθήκες αδιάκριτης βίας και γενικά δεν υφίσταται πραγματικός κίνδυνος για έναν πολίτη να επηρεαστεί προσωπικά μόνο από την παρουσία του στην εν λόγω πολιτεία, υπό την έννοια του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.
Από τα πιο πάνω, δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δημιουργεί τέτοιες προϋποθέσεις ώστε, σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην περιοχή συνήθους διαμονής του, στην πόλη (city) Dakar, να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτός θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή λόγω της παρουσίας του και μόνο στην εν λόγω περιοχή, αφού πρόκειται για άμαχο πολίτη, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος να υποστεί θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του στη χώρα καταγωγής του.
Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας νεαρής ηλικίας, φορέας της Ηπατίτιδας Β αλλά χωρίς οποιαδήποτε επίπτωση στην υγεία του και με δυνατότητα να έχει επαρκή πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη χώρα καταγωγής του, ως διαφάνηκε από την έρευνα των Καθ' ων η Αίτηση, εάν τυχόν χρειαστεί, ικανοποιητικού μορφωτικού επιπέδου, με υποστηρικτικό δίκτυο στον τόπο καταγωγής του και ικανός προς εργασία. Επομένως, λαμβάνοντας υπόψιν και τις ιδιαίτερες περιστάσεις του Αιτητή, οι οποίες δεν παρουσιάζουν δείκτες ευαλωτότητας, θεωρώ ότι δεν εγείρονται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτός θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.
Στη βάση των παραπάνω δεν προκύπτει ότι με την επιστροφή του στη Σενεγάλη ο Αιτητής θα έλθει αντιμέτωπος με σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας του, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης βάσει του άρθρου 19 (2) (γ).
Τέλος, λαμβάνω υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, στα πλαίσια των εξουσιών του άρθρου 12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, καθόρισε με την Κ.Δ.Π. 166/2023 τη χώρα καταγωγής του Αιτητή (Σενεγάλη) ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας.
Επί τη βάσει όλων όσων παρατέθηκαν στην παρούσα απόφαση, το Δικαστήριο κρίνει ότι το αίτημα του Αιτητή για διεθνή προστασία εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των στοιχείων και δεδομένων, είναι επαρκώς αιτιολογημένη και λήφθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, το Σύνταγμα και τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου.
Υπό το φως των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €800 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση.
Βούλα Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] EASO, ‘Δικαστική ανάλυση – Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστία στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου’, 2018, σελ. 132, διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/EASO-Evidence-and-Credibility-Assessment-JA-EL.pdf (τελευταία ημερομηνία πρόσβασης 03/01/2024).
[2] Humanists International, ‘“Alleged witches are still killed today, in 2020”, says humanist anti-witchcraft activist Leo Igwe’, 24/04/2020, διαθέσιμο σε https://humanists.international/2020/04/alleged-witches-are-still-killed-today-in-2020-says-humanist-anti-witchcraft-activist-leo-igwe/ (τελευταία ημερομηνία πρόσβασης 03/01/2024).
[3] Βλ. επίσης ECHR, Sufi and Elmi v. The United Kingdom, 8319/07 and 11449/07, 28/06/2011 (final 28/11/2011), p. 51, §218 (https://www.refworld.org/cases,ECHR,4e09d29d2.html, ): «However, it is clear that not every situation of general violence will give rise to such a risk. On the contrary, the Court has made it clear that a general situation of violence would only be of sufficient intensity to create such a risk "in the most extreme cases" where there was a real risk of ill-treatment simply by virtue of an individual being exposed to such violence on return (ibid., § 115).»
[4] EASO, ‘Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) - Δικαστική Ανάλυση’, Δεκέμβριος 2014, σελ. 29 - σημείο 1.8. Γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής: χώρα / περιοχή / περιφέρεια, και σελ. 30 - σημείο 1.8.1. Προσδιορισμός της περιοχής καταγωγής, διαθέσιμο σε https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 03/01/2024).
[5] Freedom House, ‘Freedom in the World 2023 - Senegal’, n.d., διαθέσιμο σε https://freedomhouse.org/country/senegal/freedom-world/2023 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 03/01/2024).
[6] Crisis24, ‘Senegal Country Report’, last updated 12/04/2022, διαθέσιμο σε https://crisis24.garda.com/insights-intelligence/intelligence/country-reports/senegal (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 03/01/2024).
[7] ACLED -DISAGGREGATED DATA COLLECTION - ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. Πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 08/12/2022-08/12/2023, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions / Remote violence/ Riots / Protests και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa - Senegal - Dakar.
[8] Macrotrends, ‘Dakar, Senegal Metro Area Population 1950-2024’, n.d., διαθέσιμο σε https://www.macrotrends.net/cities/22439/dakar/population (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 03/01/2024).