ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Νομική Αρωγή αρ.187/23
11 Ιανουαρίου 2024
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 (Ν. 165(Ι)/2002)
Αίτηση από:
S. Κ. Ρ.
Αιτητής
Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως
Κα Μ. Βασιλείου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
Κος Α. Άλι, μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Περσικά στα Ελληνικά και αντίστροφα
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Δόθηκε Αυθημερόν)
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, προκειμένου να διορίσει δικηγόρο για να χειριστεί την προσφυγή την οποία έχει ήδη καταχωρίσει εναντίον απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.08/12/23, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε.
Ως προκύπτει από το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα που κατατέθηκε στα πλαίσια της παρούσας, ο αιτητής κατάγεται από το Νεπάλ, εισήλθε στη Δημοκρατία νόμιμα, ως φοιτητής σε ιδιωτικό κολλέγιο, στις 26/09/19 και στις 09/11/21 υπέβαλε 1η αίτηση διεθνούς προστασίας, η οποία και απορρίφθηκε. Ακολούθως, στις 08/12/23 κατέθεσε μεταγενέστερη αίτηση, η οποία επίσης απορρίφθηκε αυθημερόν.
Η παρούσα στηρίζεται στους περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικούς Κανονισμούς (Αρ.1) του 2003 και στον περί Νομικής Αρωγής Νόμο του 2002, Ν. 165(Ι)/2002 και συγκεκριμένα στις διατάξεις του άρθρου 6Β (2) (α) και 6Β (2) (ββ) του σχετικού Νόμου, το οποίο ορίζει τα ακόλουθα:
«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος -
[.]
(α) Κατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή
υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο∙ και
(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:
Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.»
Σε περιπτώσεις λοιπόν ως η παρούσα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη του το δικαίωμα του αιτητή να έχει πρόσβαση στην δικαιοσύνη, όμως το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιον του χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας.
Κατά την εξέταση των εκατέρωθεν ισχυρισμών το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς βεβαίως να αποφασίζεται οριστικά η τύχη της προσφυγής που σε κάθε περίπτωση έχει δικαίωμα να καταχωρήσει ο αιτητής. Το αποτέλεσμα δε της παρούσας δεν επηρεάζει κατ’ ουδένα λόγο την τελική έκβαση της προσφυγής που πιθανόν να καταχωρηθεί από τον αιτητή (βλέπε μεταξύ άλλων Durgo Man v. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 278/2009, ημ.15/07/2009, καθώς και Baghour και Roud Gad, υπόθ. αρ.7/11 και 8/11, ημ.28/03/2011 ).
Στην απόφαση στην αιτ. Νομικής Αρωγής αρ.31/2013, SINGH KHUSHWANT του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
«Όπως νομολογιακά έχει αποφασιστεί, ο Νόμος δίνει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει, κατά πόσον «είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση». Είναι, επίσης, πάγια γραμμή της Νομολογίας, ότι ο Αιτητής δεν πρέπει να στερείται, χωρίς επαρκή λόγο, του δικαιώματός του να ακουστεί η προσφυγή του από το Ανώτατο Δικαστήριο, έχοντας τη βοήθεια συνηγόρου. Από την άλλη, όμως, δεν είναι επιτρεπτή η παροχή νομικής αρωγής ανεξέλεγκτα, με συνακόλουθο την σπατάλη δημοσίου χρήματος με την καταχώρηση προσφυγών, οι οποίες δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας.
[…]
Παρεμβάλλω ότι είναι βασική αρχή πως το Δικαστήριο, εξετάζοντας αιτήσεις αυτής της μορφής και ασκώντας την ευρεία διακριτική του εξουσία, δεν προβαίνει σε οριστικά συμπεράσματα ως προς το αποτέλεσμα της ίδιας της προσφυγής, αλλά παραμένει στην πιθανολόγηση έκδοσης θετικής απόφασης. […]. Τελικό, λοιπόν, κριτήριο είναι η πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης και, κατά την εξέταση μιας τέτοιας πιθανότητας, το Δικαστήριο δεν αποφασίζει για την οριστική τύχη της προσφυγής, αλλά, όπως είναι καθήκον του, σταθμίζει τα ενώπιόν του στοιχεία, προκειμένου να κρίνει κατά πόσον οι απαραίτητες προϋποθέσεις του Νόμου ικανοποιούνται, για να συνεκτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης στην αναμενόμενη να καταχωρηθεί προσφυγή.».
Λαμβάνεται υπόψη ότι το Δικαστήριο έχει εξουσία να εξετάσει τυχόν προσφυγή κατά απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου εξ υπαρχής (ex nunc) τα γεγονότα και νομικά ζητήματα που προκύπτουν καθώς, στη βάσει του άρ.11 (5) του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, «[…] λαμβάνει υπόψη και σχετικά γεγονότα και ισχυρισμούς του προσφεύγοντος που δεν λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ή πράξης, είτε αυτά είναι προγενέστερα είτε είναι μεταγενέστερα αυτής.»
Από τα συνημμένα στο Σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα προκύπτουν τα ακόλουθα.
Στην αίτηση διεθνούς προστασίας ο αιτητής κατέγραψε ότι δε διαθέτει οποιαδήποτε υποστήριξη από την οικογένειά του, και πως εξαιτίας της συνεχιζόμενης υγειονομικής κρίσης του COVID-19, έκαναν δύσκολη τη κατάσταση γι’ αυτόν και για τους λόγους αυτούς επιθυμεί να βοηθήσει την οικονομική ανάπτυξη της Δημοκρατίας, ως αναφέρει, και θέλει να παραμείνει εδώ. Γι’ αυτό τον λόγο υπέβαλε και την 1η αίτηση. Περαιτέρω αναφέρει ότι εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας στη χώρα καταγωγής και των φυσικών καταστροφών δεν μπορεί να επιστρέψει.
Στην συνέντευξη ο αιτητής αναίρεσε τα ως άνω αναφέροντας ότι δεν είναι αληθή και πως πρόθεση του είναι να σπουδάσει και να εργαστεί στη Δημοκρατία, ενώ προέβη στην αίτηση διεθνούς προστασίας για να νομιμοποιήσει τη διαμονή του εδώ, αφότου σταμάτησε τις σπουδές του τον Σεπτέμβριο 2020, λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Σε ερώτηση σχετικά με τις συνέπειες επιστροφής του, εξήγησε πως θα επιθυμούσε να παραμείνει στη Δημοκρατία για περίοδο 4-5 ετών πριν επιστρέψει στη χώρα. Δήλωσε ακόμα πως ούτε ο ίδιος ούτε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του ανήκαν σε οιανδήποτε ομάδα ή σύνολο πολιτικής, θρησκευτικής, στρατιωτικής, εθνοτικής, κοινωνικής φύσης, ενώ ο ίδιος δεν έχει ποτέ διωχθεί ή παρενοχληθεί.
Ενόψει των ως άνω η 1η αίτηση που υπέβαλε απορρίφθηκε.
Ακολούθως ο αιτητής καταχώρησε στο Δικαστήριο στην προσφυγή αρ.3150/23, την οποία και απέσυρε (ερ.85).
Στα πλαίσια της επίδικης μεταγενέστερης αίτησης του ο αιτητής καταγράφει ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού, καθώς διατηρεί δεσμό με ομόφυλο άτομο στη Δημοκρατία και την αδυναμία του να εκφραστεί στο Νεπάλ. Ως αναφέρει, έχει καταχωρήσει τη συμφωνία συμβίωσης στο Τμήμα Μετανάστευσης, εξηγώντας σε άλλο σημείο πως έχει καταθέσει αίτηση για σύμφωνο έγγαμης συμβίωσης, ενώ διαμένει με το σύντροφό του εδώ και 3 χρόνια, με τον οποίο διαθέτει οικογενειακό και συναισθηματικό δεσμό. Εξήγησε ακόμα πως η οικογένειά του δεν αποδέχεται τον προσανατολισμό του και πως τον σκοτώσει εξαιτίας του θρησκευτικού και παραδοσιακού τρόπου σκέψης τους. Επιθυμεί δε να μυηθεί στον πολιτισμό και τη γλώσσα της Δημοκρατίας
Η Υπηρεσία Ασύλου, ως καταγράφεται και στην εισηγητική έκθεση που ετοιμάστηκε κατά την εξέταση της μεταγενέστερης αίτησης, κατέληξε πως δεν πληρούνται εν προκειμένω οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία και απέρριψε την αίτηση ως απαράδεκτη. Ως προς τον ισχυρισμό περί ομοφυλοφιλίας του, αξιολόγησαν ότι ο αιτητής απέσυρε την προσφυγή κατά την οποία είχε προβάλει την ομοφυλοφιλία του και πως δεν παρέθεσε τους λόγους αυτούς και στο σχετικό κίνδυνο τον οποίο αντιμετωπίζει από την οικογένειά του κατά την προηγούμενή του αίτηση εξ υπαιτιότητας του ιδίου. Σε σχέση με τον ισχυρισμό του ότι επιθυμεί να αποκτήσει γνώση της κουλτούρας και της γλώσσας της Δημοκρατίας, κρίθηκε πως συνιστά στοιχείο που δεν αυξάνει τις πιθανότητες χορήγησης διεθνούς προστασίας, αφού δε συνδέεται με τις προϋποθέσεις παραχώρησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Λαμβάνοντας δε υπόψη πως δεν προκύπτουν ενδείξεις ότι ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του διατρέχει τον κίνδυνο να υποβληθεί σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία βάσει του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ και της αρχής της μη επαναπροώθησης, η αίτηση απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.
Σημειώνεται ότι, στα πλαίσια μεταγενέστερης αίτησης, αυτό που ερευνάται είναι, πρώτα, το κατά πόσο «[…] υποβλήθηκαν από τον/την αιτητή/τρια νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία ο Προϊστάμενος δεν έλαβε υπόψη κατά την έκδοση της εκδοθείσας απόφασής του […]» [αρ.16Δ (3) (α)] του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (6(I)/2000]) και, εφόσον διαπιστωθεί τούτο, προχωρά σε εξέταση του κατά πόσο «[τ]α εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον/στην αιτητή/τρια διεθνούς προστασίας […]» [αρ.16Δ (3) (β) (i)] και του κατά πόσο «ικανοποιείται πως ο/η αιτητής/τρια, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία» [αρ.16Δ (3) (β) (i)], [βλ. και αρ.40 (2),(3) και (4) Οδηγία 2013/32/ΕΕ].
Στον αιτητή μεταφράστηκε το σημείωμα του γενικού εισαγγελέα και του δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρει οτιδήποτε επιθυμεί, αφότου του εξηγήθηκαν οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία σε σχέση με την έγκριση αιτήσεων ως η παρούσα.
Ερωτώμενος για τους λόγους που δεν έπραξε τούτο νωρίτερα ο αιτητής ανέφερε
Εν προκειμένω, στα πλαίσια πάντοτε μιας εκ πρώτης όψεως θεώρησης των ενώπιον μου στοιχείων και δεδομένων, θα συμφωνήσω με τη κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση επί της επίδικης μεταγενέστερης αίτησης. Τούτο γιατί πουθενά εκ των στοιχείων που έχω ενώπιον μου δεν αιτιολογείται το γιατί ο αιτητής δεν ανέφερε τους ισχυρισμούς του περί κινδύνου που αντιμετωπίζει εξαιτίας ως κατ’ ισχυρισμό του ιδίου ομοφυλόφιλο άτομο κατά την 1η αίτηση που υπέβαλε και γιατί απέσυρε την προσφυγή 3150/23, όπου αναφέρεται στον ισχυρισμό αυτό για 1η φορά. Περαιτέρω σημειώνω ότι, ως και ο ίδιος αναφέρει, συμβιεί με τον σύντροφο του στη Δημοκρατία εδώ και 3 χρόνια και συνεπώς οι ισχυρισμοί και τα στοιχεία αυτά προϋπήρχαν της 1ης αιτήσεως που υπέβαλε στις 09/11/21, 2 και πλέον έτη αφότου εισήλθε νομίμως και διέμενε στη Δημοκρατία ως φοιτητής σε ιδιωτικό κολλέγιο.
Συμφωνώ επίσης με την κατάληξη των καθ’ ων η αίτηση αναφορικά με τα όσα ο αιτητής καταγράφει στην επίδικη αίτηση σχετικά με τη βούληση του να μάθει τον πολιτισμό και τη γλώσσα της Δημοκρατίας, καθότι επ’ ουδενί δε θα μπορούσαν να αποτελέσουν βάση για παροχή διεθνούς προστασίας.
Σε κάθε περίπτωση αξίζει να σημειωθούν και τα εξής.
Σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ.3 του Συντάγματος του Νεπάλ για το δικαίωμα στην ισότητα, «[τ]ο κράτος δε θα πρέπει να διακρίνει πολίτες επί τη βάσει της καταγωγής, της θρησκείας, της φυλής (race), της κάστας, της φυλής (tribe), φύλου, οικονομικής κατάστασης, γλώσσας, ιδεολογίας ή άλλων όμοιων λόγων.
Δεδομένου ότι τίποτα δε θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εμποδίζει τη δημιουργία ειδικών διατάξεων από το νόμο για την προστασία, ενδυνάμωση ή ανάπτυξη των πολιτών συμπεριλαμβανομένων των […] μειονοτήτων φύλου και των σεξουαλικών μειονοτήτων […]». [1]
Βάσει της αναφοράς του Υπουργείου Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών για το 2022, το Σύνταγμα το οποίο επικυρώθηκε το 2015 παρέχει δικαιώματα για τα LGBTQI+ πρόσωπα, μεταξύ των οποίων το δικαίωμα κτήσης εγγράφων ιθαγένειας, ίσης προστασίας από το νόμο και κοινωνικής δικαιοσύνης. Τοπικές οργανώσεις και υποστηρικτές των δικαιωμάτων των ως άνω προσώπων εξακολουθούν να πιέζουν για περαιτέρω νομοθεσία η οποία αυξάνει την προστασία τους.[2]
Σύμφωνα με άρθρο Φεβρουαρίου 2021 της εφημερίδας ‘The Diplomat’, η πολιτική μετάβαση ενσωμάτωσε μία σημαντική μεταστροφή σε πολλά υπάρχοντα κοινωνικά ζητήματα, μεταξύ των οποίων τα δικαιώματα των LGBTQ+ προσώπων. Με την αλλαγή του συστήματος σε κοσμική δημοκρατία, η κοινότητα των LGBT+ σταδιακά έγινε περισσότερο ορατή, διεκδικώντας δικαιότερη μεταχείριση βάσει φύλου. Με την ετυμηγορία της απόφασης ‘Pant v. Nepal’ το Δεκέμβριο 2007 το «Ανώτατο Δικαστήριο κάλεσε για κατάργηση των νόμων οι οποίοι διακρίνουν σε βάρος των LGBTQ+ προσώπων, τη νομική αναγνώριση του ‘τρίτου φύλου’ καθώς και τη σύσταση επιτροπής προς μελέτη της πιθανότητας να επιτραπεί ο γάμος μεταξύ ομοφύλων».[3]
Την αποποινικοποίηση της ιδιότητας του LGBTQ+ προσώπου ενόψει της ανωτέρω απόφασης επιβεβαιώνει και η αναφορά του Υπουργείου Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών για τα πεπραγμένα κατά το 2022.[4] Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Human Rights Watch αναφέροντας για τα πεπραγμένα του 2022 χαρακτηρίζει «μεικτές» τις επιδόσεις του Νεπάλ ως προς τα δικαιώματα, χαρακτηρίζοντας τη νομική του πρόοδο «παραδειγματική» για την περιοχή, με την εφαρμογή της ωστόσο να αποδεικνύεται ασυνεπής. Προς την τελευταία αυτή διαπίστωση παρέχει παραδείγματα, μεταξύ των οποίων η αναγνώριση μόνο του γάμου μεταξύ ετερόφυλων από τον ποινικό κώδικα, παρά την επιταγή του Ανωτάτου Δικαστηρίου για μελέτη επί των ίσων δικαιωμάτων γάμου των ομόφυλων ζευγών.[5] Άρθρο αγγλόφωνης εφημερίδας του Νεπάλ[6] «The Himalayan Times» του Δεκεμβρίου 2023 αναφέρει τη νομική καταχώρηση του πρώτου έγγαμου ομόφυλου ζεύγους. [7]
Παρά τα ανωτέρω, βάσει της έκθεσης της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Freedom House για το 2022, τα LGBT+ πρόσωπα εξακολουθούν να δέχονται παρενόχληση από τις αρχές και άλλους πολίτες, ιδίως σε αγροτικές περιοχές.[8] Αντίστοιχα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για το 2022 αναφέρει ότι, βάσει των ομάδων για τα δικαιώματα των LGBTQI+ προσώπων, τα ανωτέρω άτομα αντιμετώπισαν παρενόχληση από την αστυνομία.
Βάσει της ανωτέρω έκθεσης του Υπουργείου Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, αν και αξιόπιστα στοιχεία για τη διάκριση σε βάρος LGBTQI+ προσώπων σε διάφορους τομείς δεν είναι διαθέσιμα, οι ακτιβιστές ανέφεραν ότι ήταν συχνό για τα πρόσωπα αυτά να υφίστανται άρνηση σε προαγωγές και ευκαιρίες ανταγωνισμού εντός των υπηρεσιών ασφαλείας και του αθλητισμού. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις επιπλέον ανέφεραν πως η LGBTQI+ κοινότητα δεν έχει ίση πρόσβαση σε εργασιακές ευκαιρίες είτε στον κυβερνητικό τομέα είτε στο δημόσιο. Βάσει της ίδιας έκθεσης, ομάδες υποστήριξης των LGBTQI+ προσώπων ανέφεραν ότι η κυβέρνηση δεν έχει παράσχει ακόμα ίσες ευκαιρίες για εκπαίδευση, υγεία, ή εκπαίδευση.[9]
Σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών και Εμπορίου της Αυστραλίας (DFAT), η οποία εκδόθηκε το 2019, η γενική στάση της κοινότητας ως προς τις ομόφυλες σχέσεις παραμένει αρνητική. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται «ότι τα LGBTI πρόσωπα αντιμετωπίζουν χαμηλό κίνδυνο επίσημης διάκρισης και παρενόχλησης και μέτριο κίνδυνο κοινωνικής διάκρισης. Τα LGBTI πρόσωπα αντιμετωπίζουν χαμηλό κίνδυνο βίας. Αν και ο κίνδυνος διάκρισης, παρενόχλησης και βίας μειώνεται γενικά, ο κίνδυνος είναι χαμηλότερος γενικά στις αστικές περιοχές..» [10]
Δεδομένης λοιπόν της συμφωνίας μου με την κατάληξη της Υπηρεσίας στην επίδικη αίτηση αλλά και της αιτιολογίας που εκεί δίδεται και λαμβανομένου υπόψη του ότι, ως εκ των ανωτέρω δεικνύεται, στη χώρα καταγωγής δεν επικρατούν τέτοιες συνθήκες που θα επέτρεπαν εύλογο συμπέρασμα ότι ομοφυλόφιλα άτομα δέχονται πράξεις διώξεως, είναι κατάληξη μου ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσφυγή που έχει καταχωρηθεί διατηρεί πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Τούτο γιατί δεν μπορεί να πιθανολογηθεί θετική κατάληξη της καταχωρηθείσας προσφυγής.
Σημειώνω βεβαίως σε κάθε περίπτωση και τονίζω ότι το αποτέλεσμα της παρούσας δεν προδικάζει το αποτέλεσμα της προσφυγής που καταχώρησε, την οποία ο αιτητής έχει κάθε δικαίωμα να προωθήσει, στηρίζοντας μόνος του την υπόθεσή του.
Ενόψει των όσων ανωτέρω αναφέρονται, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Με δεδομένο τούτο παρέλκει η εξέταση της οικονομικής δυνατότητας του αιτητή να εξασφαλίσει με ίδια μέσα νομική αρωγή για χειρισμό της προσφυγής που ήδη έχει καταχωρήσει.
Τα έξοδα της μεταφράστριας να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Ministry of Law, Justice, Parliamentary Affairs, ‘The Constitution of Nepal’ (χωρίς χρονολογία), διαθέσιμο σε http://www.moljpa.gov.np/wp-content/uploads/2017/11/Constitution-of-Nepal-_English_-with-1st-Amendment_2.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 15/9/2022), ανεπίσημη μετάφραση του Συντάγματος του Νεπάλ βρίσκεται επίσης διαθέσιμη και σε Government of Nepal published by UNHCR ‘Constitution of Nepal 2015’ (2015), διαθέσιμο σε https://www.ecoi.net/en/file/local/1125402/1930_1444821984_561625364.pdf (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/2024)
[4] USDOS, ‘2022 Country Reports on Human Rights Practices: Nepal’ (2023), Section 6: Discrimination and Societal Abuses: ACTS OF VIOLENCE, CRIMINALIZATION, AND OTHER ABUSES BASED ON SEXUAL ORIENTATION, GENDER IDENTITY OR EXPRESSION, OR SEX CHARACTERISTICS διαθέσιμο σε https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/nepal (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/2024)
[5] HRW, ‘Nepal Events of 2022’ (2023), υπό Sexual Orientation and Gender Identity, διαθέσιμο σε https://www.hrw.org/world-report/2023/country-chapters/nepal (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/2024)
[6] The Himalayan Times, ‘About us’ (χωρίς χρονολογία), διαθέσιμο σε https://thehimalayantimes.com/about-us (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/2024)
[8] Freedom House, ‘Freedom in the World 2023: Nepal’ (2023), υπό F4, διαθέσιμο σε https://freedomhouse.org/country/nepal/freedom-world/2023 (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/20240
[9] USDOS, ‘2022 Country Reports on Human Rights Practices: Nepal’ (2023), Section 6: Discrimination and Societal Abuses: ACTS OF VIOLENCE, CRIMINALIZATION, AND OTHER ABUSES BASED ON SEXUAL ORIENTATION, GENDER IDENTITY OR EXPRESSION, OR SEX CHARACTERISTICS διαθέσιμο σε https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/nepal (ημερομηνία πρόσβασης 09/01/2024)
[10] DFAT, ‘Country Information Report Nepal’ (2019), https://www.dfat.gov.au/sites/default/files/country-information-report-nepal.pdf