ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 1894/2023

12 Ιανουαρίου, 2024

            [Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

                                       Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

E.E. εκ Νιγηρίας

Αιτητής

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Κ. Κουπαρή (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Σ. Σταύρου (κα) για Α. Καρσλιάδου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής παρών

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 26/05/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.  

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 14/07/22, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 22/05/23 και στις 25/05/23 λειτουργός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής «ΕΥΥΑ») ετοίμασε έκθεση με εισήγηση για απόρριψη του αιτήματός του. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 28/05/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο Αιτητής  υποστηρίζει μέσω Γραπτής Αγόρευσης της δικηγόρου του ότι δεν υπήρξε δέουσα έρευνα κατά την εξέταση του ισχυρισμού που αφορά την επίθεση του από ομάδα Φουλάνι[1], ότι υπήρξε πλημμελής συγγραφή της έκθεσης/εισήγησης από τον λειτουργό και ότι ούτε δυνατή είναι η εσωτερική μετεγκατάσταση του σε άλλη περιοχή της χώρας (παραπέμπει δε σε πηγές πληροφόρησης που αφορούν τη δράση των εν λόγω ομάδων).  Προβάλλει, επίσης, ότι δεν παραπέμφθηκε για εξέταση στη βάση του Άρθρου 15 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) και ότι η ασθένειά του (Ηπατίτιδα Β΄) καθιστά επικίνδυνη και/ή δυσχερή την επιστροφή του λόγω της κακής κατάστασης του ιατροφαρμακευτικού συστήματος στη Νιγηρία και/ή κινδυνεύει με επιδείνωση της υγείας του (επισυνάπτει σχετική Ένορκη Δήλωση με την προσφυγή του). Επομένως, θα έπρεπε να του παρασχεθεί, τουλάχιστον, καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Με την Απαντητική Αγόρευση προβάλλεται, επίσης, ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασης του όπως αυτό διαφυλάσσεται στο Άρθρο 30 του Συντάγματος και στα Άρθρα 13Α (7) και 18(1) του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) και ότι στα πλαίσια της συνέντευξης δεν παρασχέθηκε διερμηνέας αγγλικής γλώσσας και η συνέντευξη/επικοινωνία διενεργήθηκε στην αγγλική μόνο μεταξύ λειτουργού-εξεταστή και Αιτητή. Ούτε ενημερώθηκε για το δικαίωμα του να έχει διερμηνέα κατά την συνέντευξη. Παραπέμποντας στις αποφάσεις του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας 4188/21 και 1061/22, τονίζει ότι η μη παραχώρηση διερμηνείας αποτελεί παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας που θα πρέπει να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης και ότι αυτός ο λόγος ακύρωσης θα πρέπει να εξετάζεται και από το Δικαστήριο (ανεξάρτητα εάν έχει δικογραφηθεί) καθότι αποτελεί ζήτημα δημοσίας τάξης. Προβάλλει, τέλος, ζήτημα αναρμοδιότητας εξουσιοδοτημένου λειτουργού.  

Οι Καθ' ων η Αίτηση απαντούν ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι γενικοί, αόριστοι και δεν αιτιολογούνται πλήρως με την Γραπτή του Αγόρευση κατά παράβαση των διαδικαστικών κανονισμών. Υποστηρίζουν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του περί Προσφύγων Νόμου, μετά από δέουσα έρευνα και ορθή ενάσκηση των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους Καθ' ων η Αίτηση και αφού λήφθηκαν δεόντως υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης με αποτέλεσμα η επίδικη πράξη να είναι δεόντως αιτιολογημένη. Επισημαίνουν ότι ο Αιτητής υποχρεούται να υποστηρίξει την αίτηση του επαρκώς και δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης που έχει.

Τονίζουν επίσης ότι ο λειτουργός υπέβαλε επαρκή αριθμό ερωτήσεων στον Αιτητή κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του και λαμβάνοντας υπόψη τις απαντήσεις του σε συνάρτηση με στοιχεία της χώρας καταγωγής του κατέληξε ότι η εσωτερική αξιοπιστία του δεν τεκμηριώθηκε – στοιχεία που καταγράφηκαν στην έκθεση/εισήγηση. Σημειώνουν ότι η χώρα καταγωγής του Αιτητή κρίθηκε ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας με βάση το Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών (Κ.Δ.Π. 166/2023), δεν υπάρχουν ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή του Αιτητή, ούτε η κατάσταση της υγείας του που έγινε αποδεκτή (για την οποία μπορεί να τύχει ενδεδειγμένης ιατρικής περίθαλψης) μπορούσε να οδηγήσει σε αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Απορρίπτουν την θέση της συνηγόρου του ότι για το θέμα διερμηνείας υποχρεούται το Δικαστήριο να το ελέγχει αυτεπαγγέλτως και προβάλλουν ότι νέοι ισχυρισμοί μέσω Απαντητικής Αγόρευσης δεν μπορούν να εξετασθούν και/ή να γίνουν αποδεκτοί.

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Η δικηγόρος του Αιτητή ζητά, μέσω της Απαντητικής Αγόρευσης της, από το Δικαστήριο να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, καθότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασης του όπως αυτό διαφυλάσσεται στο Άρθρο 30 του Συντάγματος και στα Άρθρα 13Α (7) και 18(1) του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) και ότι αποτελεί ζήτημα δημοσίας τάξης το οποίο ανεξάρτητα εάν έχει ή όχι δικογραφηθεί θα πρέπει να εξεταστεί από το ίδιο το Δικαστήριο. Η θέση της δικηγόρου του Αιτητή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή για τους ακόλουθους λόγους:

- ο Κανονισμός 7 των Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962, «θέτει υποχρέωση σε κάθε διάδικο, δια των εγγράφων προτάσεών του «να εκθέτει τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως».  Η αιτιολόγηση των νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση των λόγων ακύρωσης από το δικαστήριο. Οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική βάση των λόγων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης.»

- στην υπό εξέταση υπόθεση εμφανώς η διατύπωση των λόγων ακύρωσης στην προσφυγή του Αιτητή, ήταν εξαιρετικά λακωνική και ήτο κατά παράβαση των σχετικών διαδικαστικών κανονισμών - απλή επίκληση της παραβίασης του Συντάγματος, Νόμων και γενικών διοικητικών αρχών χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή, 

- ο λόγος ακύρωσης που επικαλείται η δικηγόρος του Αιτητή δεν καλύπτεται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς όπως αυτοί διατυπώνονται στα σημεία 1-4 του δικογραφου της προσφυγής,

- η νομολογία έχει με σταθερότητα καθιερώσει την αρχή ότι δεν επιτρέπεται η εισαγωγή εντελώς νέων λόγων ακύρωσης μέσω Αγορεύσεων πέραν εκείνων που έχουν καταγραφεί στην αίτηση. Αντικείμενο της διαδικασίας καθορίζεται στη δικογραφία η οποία αποτελεί το δικονομικό μέσο για την έκθεση και προσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων, ούτε και μπορεί ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης να προβληθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. Χωρίς το εν λόγω θέμα να είχε προηγουμένως διατυπωθεί στη προσφυγή ως επίδικο και να αιτιολογηθεί πλήρως θα ήταν εσφαλμένη η ενασχόληση του παρόντος Δικαστηρίου και η διατύπωση κρίσης σε σχέση με αυτό το ζήτημα,

- ο εξεταστικός χαρακτήρας της διαδικασίας κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, δεν καταργεί τη δικογραφία ως το μέσο προσδιορισμού των επίδικων θεμάτων,

- δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης,

(Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599 (Απόφαση Πογιατζή, Δ.), Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924 (Απόφαση Πική, Δ. - όπως ήταν τότε)

Ούτε η θέση της δικηγόρου του Αιτητή ευσταθεί, ότι το Δικαστήριο θα πρέπει αυτεπάγγελτα να εξετάσει αυτό τον συγκεκριμένο λόγο ακύρωσης, καθότι αποτελεί ζήτημα δημοσίας τάξεως. Λόγοι δημοσίας τάξεως που εξετάζονται αυτεπαγγέλτως είναι η προθεσμία καταχώρισης της αίτησης, το έννομο συμφέρον, η εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, λόγοι που έχουν σχέση με το παραδεκτό της προσφυγής, όπως επίσης  «αναρμοδιότης του εκδόσαντος την προσβαλλομένη πράξη οργάνου, η κακή συγκρότηση του αποφασίσαντος ή γνωμοδοτήσαντος συμβουλίου, η μη νομότυπη δημοσίευση της πράξεως, η παράλειψη λήψεως της απαιτουμένης γνωμοδοτήσεως συνιστούν τους πλέον κοινούς λόγους εξ επαγγέλματος εξεταζομένους» (Κυριάκος Τριανταφυλλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, «Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας», Ιωάννη Δ. Σαρμά σελ. 447-449, Δημοκρατία ν. Γεωργιάδη (1972) 3 Α.Α.Δ. 594, Όθωνος κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(A) Α.Α.Δ. 475, Δημοκρατία ν. Χατζηπαντελή (1989) 3 (Β) Α.Α.Δ. 961, Οικονομίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) Α.Α.Δ. 1009).

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω που εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση, προχωρώ να εξετάσω μόνο τους λόγους ακύρωσης που καλύπτονται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς του δικογραφου της προσφυγής και πληρούν τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης.

Παρόλο που το ζήτημα αναρμοδιότητας προσώπου που υπογράφει την προσβαλλόμενη απόφαση τέθηκε ελλιπώς μέσω Απαντητικής Αγόρευσης, εξετάζεται από το Δικαστήριο καθότι αφορά θέμα δημοσίας τάξεως. Η προσβαλλόμενη απόφαση, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ») λήφθηκε από αρμόδιο όργανο, ήτοι τον κο Κ. Αλκείδη. Η εν λόγω εξουσιοδότηση ημερομηνίας 07/03/23 εντοπίζεται στο ερυθρό 36 ΔΦ Με βάση αυτήν παρέχεται εξουσιοδότηση από τον Υπουργό Εσωτερικών προς αυτόν όπως εκτελεί τα καθήκοντα Προϊσταμένου, στα πλαίσια έκδοσης αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας. Δεδομένου του ότι η απόφαση η οποία λήφθηκε ήτο από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών πρόσωπο και δεδομένου του ότι επιτρέπεται η εκχώρηση αυτών των εξουσιών δυνάμει του πιο πάνω Άρθρου 2 του Ν.6(Ι)/2000 θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από εξουσιοδοτημένο και εν τέλει αρμόδιο πρόσωπο και ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι η απόφαση εκδόθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο απορρίπτεται ως αβάσιμος.

Ούτε παραβίαση του Άρθρο 15 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023(Ν.6(Ι)/2000) υπάρχει. Το σχετικό άρθρο του Νόμου για ιατρική και ψυχολογική εξέταση του Αιτητή αφορά στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν «(α) ενδείξεις που ενδεχομένως υποδηλώνουν διώξεις ή σοβαρή βλάβη που υπέστη κατά το παρελθόν∙ και (β) συμπτώματα και ενδείξεις βασανιστηρίων ή άλλων σοβαρών πράξεων σωματικής ή ψυχολογικής βίας, περιλαμβανομένων των πράξεων σεξουαλικής βίας», η κατάσταση της υγείας και/ή πάθηση του Αιτητή ουδεμία σχέση έχει με τις πρόνοιες του σχετικού άρθρου του Νόμου. Άλλωστε υπάρχει στο ερυθρό 19-11 ΔΦ συμπληρωμένο το ειδικό έντυπο «Screening Assessment Vulnerability Form» στο οποίο δεν σημειώνεται οποιαδήποτε πρόβλημα σωματικής ή ψυχολογικής βίας που έχει υποστεί ο Αιτητής (το δε ζήτημα πάθησης του από Ηπατίτιδα Β΄ το οποίο έχει γίνει αποδεκτό από την Υπηρεσία Ασύλου εξετάζεται κατωτέρω).

Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023, (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί σε εξέταση της ουσίας της αίτησης του Αιτητή σε συνδυασμό με τους εγειρόμενους ακύρωσης που αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και τους ισχυρισμούς του για μη εξέταση και παραχώρηση σε αυτόν του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

Κατά τη συνέντευξη, ο Aιτητής επιβεβαίωσε τα προσωπικά του στοιχεία και τον τόπο καταγωγής, την εθνοτική καταγωγή του (Igbo) τη θρησκεία του και την οικογενειακή του κατάσταση. Περεταίρω, δήλωσε ότι πάσχει από Ηπατίτιδα Β΄, ότι η πατρική του οικογένεια αποτελείται από τους γονείς, 3 αδελφές και έναν αδελφό και ότι η οικογένεια ασχολείται με τις καλλιέργειες, βρίσκεται δε σε επικοινωνία μαζί τους. Είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στην χώρα του απασχολείτο με τις καλλιέργειες του πατέρα του. Στην Κύπρο έφτασε αεροπορικώς στις μη ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές μέσω Τουρκίας κάνοντας χρήση διαβατηρίου και φοιτητικής βίζας. Δήλωσε ότι εγκατέλειψε την χώρα του εξαιτίας των επιθέσεων των κτηνοτρόφων Φουλάνι στην οικογενειακή περιουσία, μετά από διένεξη μεταξύ τους και μετά που η συμμορία πήγε σπίτι του με μαχαίρια και επιχείρησε να τον σκοτώσει. Επιπλέον, εξαιτίας της Ηπατίτιδας Β΄ η υγεία του έχει επιδεινωθεί και το σύστημα υγείας της χώρας του δεν είναι αποτελεσματικό. Σε περίπτωση επιστροφής του φοβάται ότι η ζωή του θα κινδυνέψει διότι δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση στη σωστή θεραπεία για την πάθηση του και επίσης οι κτηνοτρόφοι Φουλάνι θα τον σκοτώσουν.

Κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων ερωτώμενος αν έλαβε κάποια μέτρα προκειμένου να διαφυλάξει τον εαυτό του και την οικογένειά του από τον κίνδυνο των κτηνοτρόφων απάντησε ότι προέβη σε καταγγελία του περιστατικού στην αστυνομία και προσκόμισε αντίγραφο της αναφοράς στις Αρχές -  τονίζοντας παράλληλα ότι η Αστυνομία δεν μπόρεσε να τους βοηθήσει καθώς αδυνατούσε να εντοπίσει τους κτηνοτρόφους. Σημείωσε ότι από την μέρα που εγκατέλειψε τη χώρα του δεν υπήρξε κάποιο άλλο πρόβλημα με τους κτηνοτρόφους, αλλά δεν επιχείρησε να εγκατασταθεί αλλού από φόβο μήπως τον αναζητήσουν. Καλούμενος να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο στο έγγραφο αναφοράς που προσκόμισε καταγράφεται το όνομα της αδελφής του ως καταγγέλλουσας και είχε ημερομηνία μεταγενέστερη της ημερομηνίας αναχώρησής του από τη χώρα καταγωγής, απάντησε ότι εκείνος είχε πάει την πρώτη φορά αλλά η αδελφή του πήγε τη δεύτερη μαζί με την οικογένειά του. Τα έγγραφα τα πήρε στα χέρια του από την οικογένειά του προκειμένου να υποστηρίξει τις δηλώσεις του κατά τη συνέντευξη. Ερωτώμενος αν και τα αδέλφια του αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους κτηνοτρόφους, απάντησε θετικά όμως επισήμανε ότι εκείνος είχε προσωπικό θέμα με έναν συγκεκριμένο κτηνοτρόφο και εξαιτίας αυτού δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του. Ερωτώμενος για τον λόγο για τον οποίο δεν εγκαταστάθηκε αλλού στη Νιγηρία απάντησε ότι οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται παντού στη χώρα και φοβάται ότι μπορεί να τον εντοπίσουν.

Τα προσωπικά στοιχεία και προφίλ του Αιτητή έγιναν αποδεκτά από την Υπηρεσία Ασύλου (ερυθρά 60-59 ΔΦ). Απορρίφθηκε, όμως η ισχυριζόμενη δίωξή του από τους Φουλάνι κτηνοτρόφους, καθότι ο λειτουργός  εκτίμησε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει  ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες, αυτό το μέρος της ιστορίας του παρουσίαζε αντιφάσεις, έλλειψη ευλογοφάνειας, ασάφειες και αοριστίες (ερυθρό 59-58 ΔΦ) ειδικότερα:

- δεν ήταν σε θέση να παρέχει  ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σχετικά με την έκθεση της Αστυνομίας αντίγραφο της οποίας προσκόμισε,

- εντοπίζεται αντίφαση μεταξύ των δηλώσεων του (ότι κατήγγειλε ο ίδιος το γεγονός της επίθεσης από τους Φουλάνι) και του περιεχομένου του προσκομισθέντος εγγράφου (στην αναφορά την οποία προσκόμισε εμφανίζεται το όνομα της αδελφής του ως καταγγέλλουσας),

- αντίφαση εντοπίζεται επίσης στις δηλώσεις του Αιτητή σε ό,τι αφορά στο τι επακολούθησε της επίθεσης των Φουλάνι, ενώ επισημαίνει ότι κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων υπήρξε γενικόλογος, μη παρέχοντας επαρκείς πληροφορίες για τη διαδικασία ενώπιον των Αστυνομικών Αρχών στη χώρα του,

- η αξιοπιστία του Αιτητή πλήττεται περεταίρω διότι άλλος είναι ο λόγος που καταγράφηκε στην αίτηση του και διαφορετικός είναι αυτός που πρόβαλε κατά τη συνέντευξη,

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία, ο λειτουργός επισημαίνει ότι δεν υφίσταται κίνδυνος στη πολιτεία Δέλτα από κτηνοτρόφους Φουλάνι, διότι η σύγκρουση μεταξύ καλλιεργητών και κτηνοτρόφων εντοπίζεται στη Μέση Ζώνη. Ο ισχυρισμός δεν έγινε δεκτός εξαιτίας των αντιφάσεων, των ασαφειών, της έλλειψης επαρκών πληροφοριών και της γενικότητας των δηλώσεων του Αιτητή.

Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το μέρος του αφηγήματος του Αιτητή. Ούτε παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11^[2]). Γενικά οι αντιφατικές πληροφορίες που παρουσιάστηκαν από αυτόν δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά ως προς την γενική αξιοπιστία του καθότι ούτε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων ήταν ικανός να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις^[3]. Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς.  Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Αναφορικά, τώρα, με το έγγραφο που προσκόμισε ο Αιτητής (ερυθρό 33 ΔΦ) και αξιολογήθηκε από τον λειτουργό σημειώνεται ότι σύμφωνα με το Άρθρο 4 (1) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (στο εξής «ΟΕΑΑ» (αναδιατύπωση), η υποχρέωση τεκμηρίωσης της αίτησης φαίνεται να περιλαμβάνει την υποχρέωση υποστήριξης των δηλώσεων με έγγραφα ή άλλες αποδείξεις, δεν υπάρχει γενική απαίτηση να τεκμηριώνονται όλες οι πτυχές των δηλώσεων του αιτούντος με έγγραφα ή άλλες αποδείξεις. H αξιολόγηση της αξιοπιστίας που διενεργείται από την αποφαινόμενη αρχή ή από δικαστικούς λειτουργούς αφορά τη διαδικασία έρευνας σχετικά με το αν το σύνολο ή μέρος των δηλώσεων του αιτούντος ή άλλων αποδεικτικών στοιχείων που υποβλήθηκαν από αυτόν σχετικά με τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά μπορεί να γίνει δεκτό προκειμένου να προσδιοριστεί αν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις χορήγησης διεθνούς προστασίας^[4]. Σημειώνεται δε ότι, όταν παρουσιάζονται πληροφορίες που δημιουργούν ισχυρούς λόγους αμφισβήτησης της αλήθειας των ισχυρισμών ενός αιτούντος άσυλο, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να παράσχει ικανοποιητική εξήγηση των προβαλλόμενων ανακριβειών των ισχυρισμών του, εξετάζεται δε η συνέπεια των δηλώσεων του αιτούντος με τα αποδεικτικά έγγραφα που προσκομίζει ο ίδιος προς στήριξη της αίτησής του^[5]. Τα έγγραφα αξιολογούνται με κριτήρια, όπως  συνάφεια με το αίτημα, η ύπαρξη και ο τύπος του εγγράφου (π.χ. αν είναι γνήσιο και αυθεντικό) το περιεχόμενο και ο συντάκτης του εγγράφου^[6]. Η αίτηση πρέπει να αξιολογείται συνολικά, με συνεκτίμηση όλων των παραγόντων που αφορούν τον αιτούντα, συμπεριλαμβανομένων της ηλικίας, του φύλου, του πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και γλωσσικού υπόβαθρου, των αναπηριών, των προβλημάτων υγείας, των τραυματικών εμπειριών, του γενετήσιου προσανατολισμού, της ντροπής ή του στίγματος καθώς και όλων των άλλων συναφών αποδεικτικών στοιχείων^[7]. Από τις αρχές που ήδη αναφέρθηκαν μπορεί να συναχθεί ότι η αξιολόγηση αίτησης διεθνούς προστασίας πρέπει να βασίζεται στο σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων^[8].

Η συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του Αιτητή των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή εγγράφων και δηλώσεων του δεικνύουν ότι αξιοπιστία του αναφορικά με τις επιθέσεις εναντίον αυτού και της οικογενείας του από τους Φουλάνι δεν τεκμηριώνεται και/ή το έγγραφο αναφοράς που προσκόμισε στην Υπηρεσία Ασύλου δημιουργεί πλήττει ουσιωδώς την αξιοπιστία των ισχυρισμών του. Ακόμα δε και εάν γινόταν αποδεκτό το αφήγημα του δεν τεκμηριώνεται ότι ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του που να αντιμετωπίζει δίωξη, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του. Ούτε οι πηγές που παραθέτει η συνήγορος στην Γραπτή Αγόρευση βοηθούν την περίπτωση του Αιτητή. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[9] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου^[10] επιβεβαιώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός – επομένως ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης.

Ούτε λόγω του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει ο Αιτητής (Ηπατίτιδα Β΄) μπορεί να του παρασχεθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και/ή η επιστροφή του συνεπάγεται με απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ως ο ισχυρισμός της συνηγόρου του. Στην N. v. the United Kingdom, no. 26565/05^[11] το Δικαστήριο έκρινε πως από τη Σύμβαση δεν προκύπτει τυπική υποχρέωση για την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου να παράσχει δωρεάν και απεριόριστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους αλλοδαπούς που δεν έχουν δικαίωμα παραμονής και βρίσκονται υπό τη δικαιοδοσία του, ώστε να αντιμετωπίζονται οι διαφορές ανάμεσα στις ρυθμίσεις για την περίθαλψη σε κράτη μη μέρη στη Σύμβαση (ΕΣΔΑ). Στην δε απόφαση του ΔΕΕ C-542/13, Mohamed M’Bodj v Βελγικού Δημοσίου, ημερ.18/12/2014 αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι:

«35 Συγκεκριμένα, το άρθρο 6 της οδηγίας αυτής απαριθμεί τους φορείς σοβαρής βλάβης, γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι βλάβες αυτές πρέπει να απορρέουν από συμπεριφορά τρίτου και δεν μπορούν, κατά συνέπεια, να αποτελούν απλώς και μόνο συνέπεια των γενικών ανεπαρκειών του συστήματος υγείας της χώρας καταγωγής.

36 Ομοίως, η αιτιολογική σκέψη 26 της εν λόγω οδηγίας διευκρινίζει ότι οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη. Επομένως, ο κίνδυνος επιδεινώσεως της καταστάσεως του πάσχοντος από σοβαρή ασθένεια υπηκόου τρίτης χώρας, ο οποίος απορρέει από την ανυπαρξία κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής του, δεν αρκεί προκειμένου να χορηγηθεί η επικουρική προστασία, εκτός αν απορρέει από την εκ προθέσεως άρνηση χορηγήσεως ιατρικής περιθάλψεως στον εν λόγω υπήκοο τρίτης χώρας.

[…]

40 Εντούτοις, το γεγονός ότι, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή, δυνάμει του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ, όπως έχει ερμηνευτεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η απομάκρυνση πάσχοντος από σοβαρή ασθένεια υπηκόου τρίτης χώρας προς χώρα στην οποία δεν υπάρχει κατάλληλη θεραπευτική αγωγή δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωτικό να του χορηγηθεί άδεια διαμονής σε κράτος μέλος, δυνάμει του καθεστώτος επικουρικής προστασίας που προβλέπει η οδηγία 2004/83.

41 Λαμβανομένων υπόψη των προεκτεθέντων, το άρθρο 15, στοιχείο β΄, της οδηγίας 2004/83 έχει την έννοια ότι η σοβαρή προσβολή που αυτό διαλαμβάνει δεν καλύπτει περίπτωση κατά την οποία τυχόν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, κατά τα προβλεπόμενα από την εφαρμοστέα στην υπόθεση της κύριας δίκης εθνική νομοθεσία, την οποία ενδέχεται να υποστεί αιτών διεθνή προστασία σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του είναι απόρροια της ελλείψεως κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη συγκεκριμένη χώρα, εκτός αν συντρέχει περίπτωση εκ προθέσεως αρνήσεως χορηγήσεως ιατρικής περιθάλψεως στον εν λόγω αιτούντα.

[…]

43 Εντούτοις, η επιφύλαξη του άρθρου 3 της οδηγίας 2004/83 απαγορεύει στα κράτη μέλη να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ διατάξεις που χορηγούν το προβλεπόμενο από την οδηγία καθεστώς της επικουρικής προστασίας σε υπήκοο τρίτης χώρας πάσχοντα από σοβαρή ασθένεια λόγω του κινδύνου επιδεινώσεως της καταστάσεως της υγείας του συνεπεία της ελλείψεως κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής στη χώρα καταγωγής, καθόσον τέτοιου είδους διατάξεις δεν συνάδουν με τη συγκεκριμένη οδηγία.»

Σημειώνεται, ότι στην υπόθεση L530 1309578-5^[12] που αφορά σε Νιγηριανό υπήκοο εξετάστηκε η διαθεσιμότητα περίθαλψης και φαρμακευτικής αγωγής στην Νιγηρία για «sarcoidosis of the lungs and liver and pre-existing conditions», όπου κρίθηκε ότι ήτο διαθέσιμη – συνεπώς η συνέχισή της σε περίπτωση επιστροφής δε συνεπαγόταν οποιοδήποτε αρνητικό αντίκτυπο στο επίπεδο της υγείας, την ταλαιπωρία που υφίσταται ο αιτών ή το προσδόκιμο ζωής του. Για σκοπούς ολοκληρωμένης έρευνας του Δικαστηρίου και χωρίς αυτό να επηρέαζε το ζήτημα συμπληρωματικής προστασίας του Αιτητή και/ή την προσβαλλόμενη απόφαση (με βάση την M’Bodj, ανωτέρω) μετά από έρευνα προκύπτει ότι η Νιγηρία συγκαταλέγεται στις χώρες με το υψηλότερο ιικό φορτίο Ηπατίτιδας.^[13] Σύμφωνα με την έκθεση του 2018 Nigeria HIV/AIDS Indicator and Impact Survey (NAIIS),^[14] ο επιπολασμός του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV) και του ιού της ηπατίτιδας C (HCV) σε άτομα ηλικίας 15 έως 64 ετών ανέρχεται σε 8,1 % (10,3 % στους άνδρες και 5,8 % στις γυναίκες) και 1,1 % 1,3 % στους άνδρες και 1,0 % στις γυναίκες), αντίστοιχα.^[15] Έτσι, υπολογίζεται ότι 20 εκατομμύρια Νιγηριανοί ζουν με Ηπατίτιδα Β ή C.^[16] Το 2019, υπολογίζεται ότι υπήρξαν περίπου 20.245 θάνατοι που σχετίζονται με τον HBV.^[17] Το 2016, το FMoH άρθρωσε τις πρώτες εθνικές κατευθυντήριες γραμμές για την πρόληψη, τη θεραπεία και τη φροντίδα της ιογενούς ηπατίτιδας στη Νιγηρία που περιλαμβάνει συνιστώμενες στρατηγικές για αποτελεσματική διαχείριση προγραμμάτων της ιογενούς ηπατίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης του συστήματος υγείας, της αποκέντρωσης των υπηρεσιών, της μετατόπισης εργασιών, της διαχείρισης logistics, της παρακολούθησης και αξιολόγηση, και επιχειρησιακή έρευνα για τον έλεγχο της ιογενούς ηπατίτιδας στη Νιγηρία.^[18] Επίσης, παρέχει τα πρωτόκολλα θεραπείας που πρέπει να χρησιμοποιούνται από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, για τον έλεγχο, τη θεραπεία και τη φροντίδα των ατόμων με λοιμώξεις από HBV και HCV.^[19] Στο πλαίσιο της Δεύτερης Εθνικής Στρατηγικής Σχέδιο Ανάπτυξης Υγείας 2018-2022 (NSHDP II), ο εμβολιασμός βρεφών και ομάδων υψηλού κινδύνου (εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας, επαγγελματίες του σεξ και οι πελάτες τους, χρήστες ενέσιμων ναρκωτικών, άνδρες που κάνουν σεξ με άντρες, όλοι οι προγεννητικές θεραπείες αρνητικών πελατών για ηπατίτιδα παραδοσιακών συνοδούς γεννήσεων, κουρείς κ.λπ.), καθώς και ο έλεγχος και η διάγνωση χρόνιας λοίμωξης από ηπατίτιδα επισημάνθηκαν ως υπηρεσίες που θα παρέχονται σε επίπεδο πρωτοβάθμιου κέντρου υγείας (ΠΦΥΚ) με παραπομπή σε δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες εγκαταστάσεις για τη διαχείριση επιβεβαιωμένων περιπτώσεων^[20]. Ο προσυμπτωματικός έλεγχος της ηπατίτιδας σε έγκυες γυναίκες περιλαμβάνεται στο καλάθι υπηρεσιών που θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Παροχής Βασικής Υγείας (BHCPF)291 – το οποίο περιλαμβάνει συνεισφορές από επιχορηγήσεις από διεθνείς δωρητές. κεφάλαια από οποιαδήποτε άλλη πηγή· και τουλάχιστον 1% των ενοποιημένων εσόδων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που προορίζονται για την παροχή υπηρεσιών υγείας σε επίπεδο PHC, συμπεριλαμβανομένων των επειγουσών παρεμβάσεων υγείας.^[21] Η Νιγηρία στοχεύει να επιτύχει μείωση κατά 50 % του επιπολασμού της ηπατίτιδας Β ανά 100.000 πληθυσμού.^[22] Οι παραπάνω πολιτικές ενδέχεται να υποδηλώνουν την παρουσία πολιτικής βούλησης και στρατηγικής κατεύθυνσης. Οι διαθέσιμες υπηρεσίες για τη διαχείριση της ηπατίτιδας στα PHCC, όπως αναφέρονται στο Πακέτο Ελάχιστης Υγειονομικής Περίθαλψης του Θαλάμου, περιλαμβάνουν συμβουλές τροποποίησης του τρόπου ζωής και συμβουλευτική, προσυμπτωματικό έλεγχο και θεραπεία πριν από την παραπομπή, όταν απαιτείται. καθοδηγούν τους γιατρούς σε επίπεδο δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας μονάδας σχετικά με τυποποιημένες προσεγγίσεις για τη διαχείριση διαφορετικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων των λοιμώξεων από ηπατίτιδα.^[23] Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση δημιούργησε το Εθνικό Σύστημα Ασφάλισης Υγείας (NHIS) το οποίο ξεκίνησε το 2005 και παρέχει ασφαλιστική κάλυψη υγείας για τους Νιγηριανούς μέσω τριών μεγάλων προγραμμάτων.^[24] Συνεπώς, στην χώρα καταγωγής του Αιτητή είναι προσβάσιμη και διαθέσιμη η ιατρική περίθαλψη σε σχέση με την κατάσταση της υγείας του^[25], παρόλες τις δυσχέρειες που υπάρχουν.

Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).

Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 166/2023 ημερ.26/05/23 ορίζει την χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, ο ίδιος δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα του δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων, το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

---

[1] Among the non-State actors of persecutionor serious harm, herders and farmers participating in armed groups and communal militias have become increasingly relevant. Herders’ groups are mainly composed of Fulani Muslims, while the farmers are mainly Christian, particularly in the Middle Belt and southern states. In the North-West and North-East there are also Muslim farmers. The origins of the conflict are rooted in the difficulties to access natural resources such as water andland. Nowadays, it also has profound ethnic and religious implications and is becoming more politicised. Long-standing tribal, ethnic, religious and community disputes have also continued to lead to violence, conflict and unrest, involving communal militias. The lines between the farmer-herder clashes, inter/intra-communal clashes and banditry are becoming increasinglyblurred in the NorthWest and North-Central. Βλέπε - EASO, «Country Guidance: Nigeria Common analysis and guidance note October 2021», p.54.

^[2] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. Ωστόσο, ο χειριστής πρέπει να θυμάται ότι μπορεί να υπάρχει εύλογη εξήγηση σχετικά με το γιατί ο αιτών / η αιτούσα δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του λεπτομέρειες ενός συγκεκριμένου γεγονότος και πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πιθανές στρεβλώσεις (βλ. επίσης ενότητα 2.4 σχετικά με τους παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις). Κατά συνέπεια, η έλλειψη λεπτομερειών δεν επηρεάζει την αξιοπιστία σε όλες τις περιπτώσεις. Η πτυχή της ιδιαιτερότητας αφορά τις προσωπικές, ατομικές περιστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται και εκφράζεται ένα γεγονός. Η βασική ιστορία πολλών υποθέσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα παρεμφερής, αλλά κάθε υπόθεση έχει τις δικές της μεμονωμένες ιδιαιτερότητες οι οποίες την καθιστούν μοναδική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι χρήσιμο να μη μένετε πολύ προσηλωμένοι στα κύρια στοιχεία των ισχυρισμών, αλλά να θέτετε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός και με τον τρόπο αυτό να διαπιστώσετε τις ιδιαιτερότητες. Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»

[3] EYAA, Evidence and Credibility Assessment in the Context of the Common European Asylum System, Judicial Analysis 2^nd Edition, February 2023, σελ.122-123

[4] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 21

[5] Η απόφαση του ΕΔΔΑ, M.A. κατά Ελβετίας, προσφυγή αριθ. 52589/13, σκέψεις 62-67 παρέχει μια χρήσιμη αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο το ΕΔΔΑ αξιολόγησε τη βαρύτητα που δόθηκε σε κλήτευση και απόφαση τις οποίες υπέβαλε ο αιτών, επιβεβαιώνοντας στη σκέψη 62 ότι το αληθές της ιστορίας του αιτούντος πρέπει επίσης να αξιολογείται στο πλαίσιο των υποβαλλόμενων εγγράφων.

[6] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=4 , σελίδα 106

[7] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 73

[8] Βλέπε High Court (Ανώτερο Δικαστήριο) (Ιρλανδία), απόφαση της 24/09/2009, IR κατά Minister for Justice Equality & Law Reform & anor, [2009] IEHC 353, σκέψη 11, αρχή 4: «Η αξιολόγηση της αξιοπιστίας πρέπει να γίνεται με βάση την πλήρη εικόνα που διαμορφώνεται από το σύνολο των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων και πληροφοριών, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους».

[9] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας

[10] ACLED dashboard, Nigeria, Delta State, - https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard σημειώθηκαν 102 περιστατικά τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 91 απώλειες. Από τα περιστατικά αυτά 50 κωδικοποιήθηκαν ως βία κατά αμάχων (26 απώλειες), 36 ως μάχες (55 απώλειες), 14 ως αναταραχές (10 απώλειες), και κανένα ως εκρήξη/ απομακρυσμένη βία. Στο Agbor  σημειώθηκε μόνο ένα περιστατικό το οποίο κωδικοποιήθηκε ως αναταραχή και το οποίο είχε ως συνέπεια μία απώλεια.

[11] European Court of Human Rights, N. v. the United Kingdom, no. 26565/05, 27.05.2008, https://hudoc.echr.coe.int/fre#{%22itemid%22:[%22001-86490%22]}

[12] Austria, Federal Administrative Court [Bundesverwaltungsgericht - BVwG], L530 1309578-5, 04.01.2022, https://caselaw.euaa.europa.eu/pages/viewcaselaw.aspx?CaseLawID=2451&returnurl=/pages/searchresults.aspx

[13] Nigeria, FMoH, National AIDS/STIs Control Program, National Guidelines for the Prevention, Care and Treatment of Viral Hepatitis B & C in Nigeria, 2016, https://www.hepb.org/assets/Uploads/Nigeria-Hepatitis-Guidelines-TX-guidelines.pdf,  p. 10

[14] The NAIIS survey was a national house-hold based Survey, with a sample size of 83 909 households and 383 574 individuals across 36 States and the FCT. Through this survey, the HIV incidence and prevalence as well as the viral load suppression and risk behaviours were determined. For the first time, there were estimates of national HIV incidence and viral load suppression as well as estimates of the prevalence of hepatitis B and C virus infections. Source: Nigeria, FMoH, NAIIS, 2018 Technical Report, October 2019, https://www.naiis.ng/resource/NAIIS-Report-2018.pdf, p. 11

[15]  Nigeria, FMoH, NAIIS, 2018 Technical Report, October 2019, https://www.naiis.ng/resource/NAIIS-Report-2018.pdf, p. 128

[16]  Nigeria, FMoH, National AIDS/STIs Control Program, National Guidelines for the Prevention, Care and Treatment of Viral Hepatitis B & C in Nigeria, 2016, https://www.hepb.org/assets/Uploads/Nigeria-Hepatitis-Guidelines-TX-guidelines.pdf, p. 4

[17] Coalition for Global Hepatitis Elimination, Nigeria, 2019, https://www.globalhep.org/country-progress/nigeria,

[18]  Nigeria, FMoH, National Guidelines for the Prevention, Care and Treatment Of Viral Hepatitis B & C in Nigeria, 2016, https://www.hepb.org/assets/Uploads/Nigeria-Hepatitis-Guidelines-TX-guidelines.pdf, p. 11

[19] Ο.π. σ.19-54

[20] Nigeria, FMoH, Second National Strategic Health Development Plan (NSHDP II) 2018 – 2022, https://www.health.gov.ng/doc/NSHDP%20II%20Final.pdf, p. 66

[21] Nigeria, FMoH, National Health Insurance Scheme (NHIS) and the National Primary Care Development Agency (NPHCDA), Basic Healthcare Provision Fund, Guidelines for the Administration, Disbursement, Monitoring and Fund Management of the Basic Healthcare Provision Fund, August 2016, https://www.publichealth.com.ng/wp-content/uploads/2020/07/Guidelines-for-the-Administration-Disbursement-Monitoring-and-Fund-Management-of-the-Basic-Healthcare-Provision-Fund-2016-1.pdf, p. 15

[22]  Nigeria, FGoN, Monitoring And Evaluation Plan for the Second National Strategic Health Development Plan(2018 – 2022), https://health.gov.ng/doc/NSHDP_II_ME_Plan.pdf, p. 16

[23] Nigeria, FMoH, Standard Treatment Guidelines, 2008, https://www.health.gov.ng/doc/StandardTreatmentGuidelines.pdf

[24] Nigeria, NHIS, Membership Handbook: A guide for enrolees on the operations of the NHIS Formal Sector Programmes, October 2020, https://www.nhis.gov.ng/?media_dl=2713, p. 5

[25] European Union Agency for Asylum, Nigeria: Medical Country of Origin Information Report, 04.2022, pp. 61-67, https://coi.euaa.europa.eu/administration/easo/PLib/2022_04_EUAA_MedCOI_Report_Nigeria.pdf,

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο