ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

      Υπόθεση Αρ.:  5550/22

12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024

[Β.ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

H.I. από Πακιστάν

Αιτητής

-και-

Υπηρεσία Ασύλου / Υπουργείο Εσωτερικών

Καθ' ων η Αίτηση

Χ. Λοϊζίδου (κα) για  Α. Γεωργίου (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή

Θ. Παπανικολάου (κα) Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την υπό εξέταση προσφυγή, ο  Αιτητής προσβάλλει την απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 08/08/2022, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 09/08/2022, με την οποία τον πληροφορούν ότι το μεταγενέστερο αίτημα του για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίπτεται καθότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 και 19 του Περί Προσφύγων Νόμου και ότι ο Αιτητής  δεν απέδειξε οποιονδήποτε λόγο για να του παραχωρηθεί το καθεστώς πρόσφυγα ή της συμπληρωματικής προστασίας.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής είναι υπήκοος  του Πακιστάν. Εγκατέλειψε την χώρα του στις 04/11/2016 και την ίδια ημέρα εισήλθε νόμιμα στην Κυπριακή Δημοκρατία δια μέσου του αεροδρομίου Λάρνακας. Στις 21/05/2018, υπέβαλε αίτηση για παροχή Διεθνούς Προστασίας. Την ίδια ημέρα ο Αιτητής παρέλαβε την βεβαίωση υποβολής αιτήματος Διεθνούς Προστασίας από την Υπηρεσία Ασύλου. Ακολούθως, στις 04/06/2019 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου και την ίδια ημέρα, ο Αρμόδιος Λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με την συνέντευξη του Αιτητή. Στην συνέχεια, ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή στις 06/06/2019. Στις 07/06/2019 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασης της σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον Αιτητή στις 08/08/2019. Στην συνέχεια, ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή ΔΔΠ251/2019, την οποία απέσυρε στις 20/05/2020. Στην συνέχεια, ο Αιτητής καταχώρησε στις 21/05/2020 μεταγενέστερη αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου του για παροχή διεθνούς προστασίας. Στις 07/05/2021 ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε Σημείωμα/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με την αίτηση επανανοίγματος φακέλου του Αιτητή, το οποίο και εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου στις 17/05/2022. Στις 31/01/2022 και 03/02/2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (εφ’ εξής «Ε.Υ.Υ.Α.). Στις 21/07/2022 ο Αρμόδιος Λειτουργός της Ε.Υ.Υ.Α. ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με την συνέντευξη του Αιτητή. Στην συνέχεια, ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή στις 01/08/2022. Στις 08/08/2022 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασης της σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον Αιτητή στις 09/08/2022.

Στις 02/09/2022, ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ο αιτείται ακύρωση της απόφασης ημερομηνίας  08/08/2022 ή/και αναγνώριση του Αιτητή ως πρόσφυγα ή/και ως δικαιούχο συμπληρωματικής προστασίας ή/και αναγνώριση ότι σε περίπτωση τυχών επιστροφής του Αιτητή στο Πακιστάν, προκύπτει σοβαρός κίνδυνος παραβίασης της αρχής της μη-επαναπροώθησης .

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο Αιτητής  δια της αίτησης και Γραπτής Αγόρευσης του, προβάλλει πλείονες λόγους ακύρωσης, καθώς όπως υποστήριξε, η απόφαση ελήφθη κατά παράβαση των άρθρων 3, 3Α – 3Δ και 12Γ του περί Προσφύγων Νόμου (Ν 6.(Ι)/2000)^[1], καθώς ο Αιτητής εμπίπτει στον ορισμό του πρόσφυγα δυνάμει των άρθρων αυτών, επειδή διώκεται γιατί ανήκει σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού του. Επίσης, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι παραβιάζεται το άρθρο 17 του περί Προσφύγων Νόμου^[2] αφού οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν έλαβαν υπόψη τα σχετικά κριτήρια και δεν παραχώρησαν στον Αιτητή το καθεστώς του πρόσφυγα. Περαιτέρω υποστηρίζει, ότι δεν τηρήθηκαν οι νενομισμένες διαδικασίες που διέπουν την αξιολόγηση των ισχυρισμών και προσωπικών περιστάσεων του Αιτητή και δεν λήφθηκαν υπόψη η δραστηριότητες του Αιτητή μετά την αναχώρηση του από την χώρα καταγωγής του. Επίσης, προβάλλει ότι παραβιάζεται το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου σχετικά με την παροχή συμπληρωματικής προστασίας, όπως και η αρχή της μη-επαναπροώθησης. Τέλος, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι η απόφαση ελήφθη τελώντας υπό πλάνη περί τα πράγματα και τον νόμο, χωρίς διεξαγωγή δέουσας έρευνας, στη βάση κακής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας, κατά παράβαση των αρχών που διέπουν το προσφυγικό δίκαιο όπως και κατά παράβαση των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158 (1)/1999) και/ή της σχετικής νομοθεσίας.

Οι Καθ' ων η αίτηση μέσω της γραπτής αγόρευσης του συνηγόρου τους, υποβάλλουν ότι ο Αιτητής στην αίτηση του δεν εγείρει τους νομικούς ισχυρισμούς του σύμφωνα με τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 και για αυτόν τον λόγο, οι λόγοι ακύρωσης δεν μπορούν να εξεταστούν. Επίσης, υποστηρίζουν ότι η ανάπτυξη νομικών ισχυρισμών στο πλαίσιο της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή δεν ακολουθεί τον Κανονισμό 6 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019, που επιτάσσει όπως κάθε γραπτή αγόρευση χωρίζεται ευκρινώς σε ανάλογες παραγράφους, μια για κάθε νομικό σημείο, το οποίο θα αναφέρεται συνοπτικά. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι ο προαναφερόμενος Κανονισμός 6, δεν επιτάσσει τα όσα αναφέρουν οι Καθ’ ων η Αίτηση, αλλά αφορά το χρονικό διάστημα που οφείλουν να καταχωρηθούν οι Γραπτές Αγορεύσεις. Η υποχρέωση όπως κάθε γραπτή αγόρευση χωρίζεται ευκρινώς σε ανάλογες παραγράφους, μια για κάθε νομικό σημείο, το οποίο θα αναφέρεται συνοπτικά προβλέπεται από τον Κανονισμό 7. Επιπρόσθετα, οι Καθ΄ ων η Αίτηση ισχυρίζονται ότι ο Αιτητής προβαίνει σε αόριστη παράθεση των λόγων ακυρώσεως και δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρότητας το οποίο το φέρει ο ίδιος ο Αιτητής. Προσθέτουν, ότι δεν μπόρεσε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για φυλετικούς, θρησκευτικούς λόγους, ιθαγένειας, ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή αντιλήψεων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3(1) του Νόμου και δεν πληροί τις προϋποθέσεις του εν λόγω άρθρου για αναγνώριση του ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας. Οι Καθ΄ ων η Αίτηση αντιτείνουν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση είναι νόμιμη και σύμφωνη με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τη σχετική νομοθεσία και με τους βάση αυτής εκδοθέντες Κανονισμούς, καθώς και με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, είναι δε επαρκώς και/ή δεόντως αιτιολογημένη και έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου και ύστερα από ορθή ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας των Καθ' ων η αίτηση και αφού λήφθηκαν όλα τα γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.

ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Αναφορικά στην αξιολόγηση των περιστάσεων και γεγονότων στις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, σχετικά είναι τα εδάφια (3), (4) και (5) του Άρθρου 18 του περί Προσφύγων Νόμου, τα οποία ενσωματώνουν το άρθρο 4 της  Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[3] και τα οποία έχουν ως εξής:

«(3) Η αξιολόγηση της αίτησης διεθνούς προστασίας γίνεται σε εξατομικευμένη, βάση αντικειμενικά και αμερόληπτα, και περιλαμβάνει τη συνεκτίμηση:

(α) όλων των σχετικών  με την αίτηση στοιχείων που σχετίζονται με τη χώρα καταγωγής κατά το χρόνο λήψης απόφασης, συμπεριλαμβανομένων των νόμων και των κανονισμών στη χώρα καταγωγής και του τρόπου εφαρμογής τους,

(β) των συναφών δηλώσεων και εγγράφων που υπέβαλε ο αιτητής, συμπεριλαμβανομένων στοιχείων σχετικά με το εάν ο αιτητής έχει ήδη ή ενδέχεται να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη,

(γ) την ατομική κατάσταση και τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως το προσωπικό ιστορικό, το φύλο και η ηλικία, ούτως ώστε να εκτιμηθεί εάν, βάσει των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή, οι συνθήκες στις οποίες έχει ήδη ή θα μπορούσε να εκτεθεί ισοδυναμούν με δίωξη ή σοβαρή βλάβη,

(δ) εάν οι δραστηριότητες του αιτητή από τότε που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ανελήφθησαν με αποκλειστικό ή κύριο σκοπό τη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίας, ούτως ώστε να εκτιμηθεί εάν ο ενδιαφερόμενος θα εκτεθεί, συνεπεία των δραστηριοτήτων αυτών, σε δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στην εν λόγω χώρα,

(ε) εάν θα ήταν εύλογο να αναμένεται ότι ο αιτητής θα θέσει εαυτόν υπό την προστασία άλλης χώρας, την ιθαγένεια της οποίας θα μπορούσε να διεκδικήσει.

(4) Το γεγονός ότι ο αιτητής έχει ήδη υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη ή άμεσες απειλές τέτοιας δίωξης ή βλάβης αποτελεί σοβαρή ένδειξη ότι είναι βάσιμος ο φόβος του αιτητή ότι θα υποστεί δίωξη ή ότι διατρέχει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, εκτός εάν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να πιστεύει κάποιος ότι η εν λόγω δίωξη ή η σοβαρή βλάβη δεν θα επαναληφθεί.

(5) Εναπόκειται στον αιτητή να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας. Οσάκις ορισμένες πτυχές των δηλώσεων του αιτητή δεν τεκμηριώνονται με έγγραφα ή άλλες αποδείξεις, οι πτυχές αυτές δεν χρειάζονται επιβεβαίωση, όταν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι

(α) ο αιτητής έχει καταβάλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την αίτησή του,

(β) έχουν υποβληθεί όλα τα συναφή στοιχεία, τα οποία έχει ο αιτητής στη διάθεσή του και έχει δοθεί ικανοποιητική εξήγηση για τη τυχόν έλλειψη άλλων λυσιτελών στοιχείων,

(γ) οι δηλώσεις του αιτούντος  θεωρούνται συνεπείς και ευλογοφανείς και δεν έρχονται σε αντίθεση με διαθέσιμα ειδικά και γενικά στοιχεία που αφορούν την περίπτωση του,

(δ) ο αιτητής αιτήθηκε την παροχή διεθνούς προστασίας το συντομότερο δυνατό, εκτός εάν αποδείξει ότι υπήρχε σοβαρός λόγος που τον εμπόδισε να το πράξει,

(ε) η γενική αξιοπιστία του αιτητή είναι αποδεδειγμένη»

Το άρθρο 18(3) του περί Προσφύγων Νόμου (αντίστοιχο άρθρο 4(3) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) προβλέπει όπως οι αιτήσεις διεθνούς προστασίας να εξετάζονται αντικειμενικά και σε εξατομικευμένη βάση, δηλαδή εν τη απουσία οποιασδήποτε θεώρησης, εικασίας ή ενστίκτου από πλευράς της εξεταστικής αρχής. Οποιαδήποτε αιτιολόγηση η οποία κάνει εικασίες και αντανακλά την προσωπική θεωρία του εξεταστή σχετικά με το πως ο αιτητής θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είχε φερθεί ή το πως θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να συμβούν κάποια γεγονότα παραβιάζει την αρχή της αντικειμενικότητας, εκτός εάν βασίζεται σε ανεξάρτητες, αξιόπιστες και αντικειμενικές πηγές.^[4]

Ο σχετικός Οδηγός της EASO διευκρινίζει ότι η εν λόγω απαίτηση αντικειμενικότητας και αμεροληψίας δεν εφαρμόζεται μόνο στο διοικητικό στάδιο της αποφαινόμενης αρχής (Καθ’ ων η Αίτηση) αλλά και στο στάδιο της δικαστικής διαδικασίας σύμφωνα με την ερμηνεία του άρθρου 47 του Ευρωπαϊκού Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.^[5]

Στην C-277/11, Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 22ας Νοεμβρίου 2012, M. M. κατά Minister for Justice, Equality and Law Reform κ.λπ. το ΔΕΕ ξεκαθάρισε τα δύο βασικά στάδια αξιολόγησης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας:

«63. Το άρθρο 4 της οδηγίας 2004/83, όπως προκύπτει από τον τίτλο του, αφορά την «αξιολόγηση των γεγονότων και περιστάσεων».

64. Στην πραγματικότητα, η «αξιολόγηση» αυτή γίνεται σε δύο αυτοτελή στάδια. Το πρώτο στάδιο αφορά τη διαπίστωση της συνδρομής των πραγματικών περιστατικών που υποδεικνύουν τη βασιμότητα της αιτήσεως, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά τη νομική εκτίμηση των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, προκειμένου να αποφασισθεί αν πληρούνται, υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της συγκεκριμένης υποθέσεως, οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που θέτουν τα άρθρα 9 και 10 ή 15 της οδηγίας 2004/83 για την παροχή διεθνούς προστασίας.

65. Κατά το άρθρο 4, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας, εναπόκειται μεν συνήθως στον αιτούντα να υποβάλει όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για την τεκμηρίωση της αιτήσεώς του, γεγονός, όμως, παραμένει ότι το οικείο κράτος μέλος οφείλει να συνεργαστεί με τον αιτούντα κατά το στάδιο προσδιορισμού των συναφών στοιχείων της αιτήσεώς αυτής.

66. Συνεπώς, η εν λόγω απαίτηση συνεργασίας που βαρύνει το κράτος μέλος έχει επακριβώς την έννοια ότι, εάν για οποιονδήποτε λόγο τα στοιχεία που έχει προσκομίσει ο απών την παροχή διεθνούς προστασίας δεν είναι πλήρη, πρόσφατα ή συναφή, το οικείο κράτος μέλος πρέπει να συνεργαστεί ενεργώς, στο συγκεκριμένο στάδιο της διαδικασίας, με τον αιτούντα προκειμένου να καταστεί δυνατή η συλλογή όλων των στοιχείων που τεκμηριώνουν την εν λόγω αίτηση. Εξάλλου, ένα κράτος μέλος έχει καλύτερη πρόσβαση από τον αιτούντα σε ορισμένα είδη εγγράφων.

67. Άλλωστε, η εκτιθέμενη στην προηγούμενη σκέψη ερμηνεία επιρρώννεται από το άρθρο 8, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2005/85, κατά το οποίο τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να λαμβάνονται συγκεκριμένες και ακριβείς πληροφορίες ως προς τη γενική κατάσταση στις χώρες καταγωγής των αιτούντων άσυλο και, όπου χρειάζεται, στις χώρες μέσω των οποίων διήλθαν.

68. Είναι, συνεπώς, σαφές ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 2004/83 αφορά μόνον το πρώτο στάδιο που εκτίθεται στη σκέψη 64 της παρούσας αποφάσεως, σχετικά με τον προσδιορισμό των γεγονότων και περιστάσεων ως αποδεικτικών στοιχείων δυνάμενων να δικαιολογήσουν την αίτηση ασύλου».

Στην Κ.Ν.Κ v Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Αρ. Υπόθεσης 5787/2013. Ημερ. Απόφασης 31/1/2020, αναφέρθηκε ότι αναμένεται από τον Αιτητή, (δυνάμει του Άρθρου 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου), «να υποβάλει ενώπιον του αρμόδιου οργάνου όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την θεμελίωση του αιτήματός του, εφόσον είναι και το μόνο άτομο που μπορεί να περιγράψει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.  Ωστόσο, η αρμόδια αρχή είναι υποχρεωμένη να διεξάγει έρευνα με γνώμονα, όσα αναφέρονται και υπαγορεύονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 18 του Ν. 6 (Ι)/2000».

Διαφαίνεται ότι η απαίτηση για ενδελεχή έρευνα λοιπόν, βρίσκει έρεισμα στην ημεδαπή νομολογία αλλά και σε σχετική νομολογία του ΔΕΕ^[6]. Επιπρόσθετα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει επίσης υπογραμμίσει την σημασία της ενδελεχής και αμερόληπτης έρευνας σχετικά με την αξιολόγηση αιτημάτων διεθνούς προστασίας^[7]

Πέραν των πιο πάνω, και σχετικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή περί δέουσας έρευνας, έχει πλειστάκις νομολογηθεί ότι η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που ακολουθείται για την διεξαγωγή έρευνας ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης.

Περαιτέρω η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. Το  κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και τη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν ασφαλή συμπέρασμα. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97, Α.Ε.2371, Motorways Ltd v Δημοκρατίας ημερ. 25/6/99). Εξάλλου, αυτό διαμείβεται και στο άρθρο 45 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο του 1999 (Ν. 158(Ι)/1999).

Το Δικαστήριο στα πλαίσια ελέγχου της προσβαλλόμενης απόφασης εξετάζει κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ερεύνησε όλα εκείνα τα στοιχεία που όφειλε να ερευνήσει και να συνεκτιμήσει για να καταλήξει στην απόφασή του σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Η έρευνα θεωρείται πλήρης όταν το διοικητικό όργανο συλλέξει και εξετάσει όλα τα ουσιώδη στοιχεία μιας υπόθεσης ώστε να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα

Περαιτέρω  όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Πολυξένη Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 606/91, ημερομηνίας 22.9.92, στις σελ. 2-3: «Το τι αποτελεί επαρκή έρευνα, εξαρτάται από τα γεγονότα και περιστατικά της κάθε υπόθεσης (AVRA GEORGHIOU KNAI ν. Τhe Republic (1987) 3 CLR 1534). Η έκταση της έρευνας που ένα διοικητικό όργανο διεξάγει για τη λήψη απόφασης εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης (Δημοκρατίας ν. Γιαλλουρίδη και Άλλων), Αναθεωρητικές Εφέσεις 868, 868, ημερομηνίας 13.12.90)».

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κυρίως των όσων ο Αιτητής δήλωσε κατά την διάρκεια της συνέντευξης, όσο και όσα προβάλλει με την παρούσα  προσφυγή.

O Αιτητής είναι ενήλικας από το Πακιστάν. Στο έντυπο της αίτησης, όπου του ζητήθηκε να καταγράψει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτήν, ο Αιτητής προέβαλε ότι ήρθε στην Κυπριακή Δημοκρατία για να σπουδάσει και μετά τον δεύτερο χρόνων σπουδών, όταν το πανεπιστήμιο του άρχισε να απαιτεί την πλήρη πληρωμή των διδάκτρων, ο Αιτητής δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει και για αυτό τον απέβαλαν. Πρόσθεσε ότι είναι φτωχός και δεν μπορεί να επιστρέψει στην χώρα του. Κατά την διάρκεια της προσωπική του συνέντευξης, επανέλαβε ότι οι λόγοι για τους οποίους προχώρησε σε αίτημα ασύλου ήταν για να συνεχίσει να σπουδάζει. Πρόσθεσε ότι χρωστάει λεφτά και ότι ο λόγος για τον οποίο έκανε αίτημα ασύλου ήταν για να νομιμοποιήσει την διαμονή του στην Κύπρο.

Κατά την καταχώρηση της προσφυγής ΔΔΠ 251/19, εναντίον της απόρριψης ασύλου, την οποία ο Αιτητής καταχώρησε χωρίς να εκπροσωπείται από δικηγόρο, δεν προέβαλε κανένα νομικό ισχυρισμό για ακύρωση της απόφασης, εντούτοις, επισύναψε έκθεση με όλα τα ουσιώδη γεγονότα, κατά την οποία ισχυρίστηκε για πρώτη φορά ότι ο λόγος που εγκατέλειψε την χώρα του ήταν επειδή είναι ομοφυλόφιλος (βλ. Παράρτημα 7 της Ένστασης ερ. 53 – 51 Δ.Φ.). Μετέπειτα, ο Αιτητής αποφάσισε να αποσύρει την προσφυγή και να υποβάλει μεταγενέστερο αίτημα επανανοίγματος του φακέλου ασύλου του, ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου.

Κατά την υποβολή του μεταγενέστερου αιτήματος για επανάνοιγμα του φακέλου του, στο σημείο όπου ο Αιτητής καλείται να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους επιθυμεί την επανεξέταση του αιτήματος του, ο Αιτητής αναφέρει ότι είναι ομοφυλόφιλος και δεν επιθυμεί να επιστρέψει πίσω στην χώρα του. Μαζί με το έντυπο υποβολής μεταγενέστερης αίτησης για επανάνοιγμα του φακέλου του, ο Αιτητής επισυνάπτει επιστολή από το Κυπριακό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Στην επιστολή, ο Αιτητής δια των εκπροσώπων του, επιχειρηματολογεί υπέρ του επανανοίγματος του φακέλου του, εξηγώντας ότι άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει το εν λόγω στοιχείο (σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό) κατά την προηγούμενη διαδικασία, αλλά και ότι αυτό το καινούριο στοιχείο, αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σε αυτόν διεθνούς προστασίας.

Στα πλαίσια του ισχυρισμού του Αιτητή ότι ο λόγος που δεν επιθυμεί να επιστρέψει στο Πακιστάν, είναι επειδή είναι ομοφυλόφιλος, αναφέρεται επίσης, ότι ο Αιτητής στην Κύπρο έχει κάνει φίλους επί τω πλείστω Κύπριοι, ομοφυλόφιλοι με τους οποίους έχει μιλήσει ανοιχτά για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ενώ στο παρελθόν είχε και σύντροφο με τον οποίον δεν είναι πλέον μαζί. Επιπλέον έχει δημιουργήσει ενεργό προφίλ στην εφαρμογή Planet Romeo, η οποία αφορά την αναζήτηση εφήμερης σεξουαλικής επαφής μεταξύ αντρών. Προς υποστήριξη των πιο πάνω ισχυρισμών, ο Αιτητής δια των εκπροσώπων του, επισυνάπτει επιστολή από τον κο. Μ.Μ., ο οποίος είναι Κύπριος πολίτης και διαβεβαιώνει ότι «αυτά που καταθέτει [ο Αιτητής] και δηλώνει σχετικά με το σεξουαλικό του προσανατολισμό είναι αλήθεια» (βλ. Ερ. 68 Δ.Φ.). Επίσης επισυνάπτεται εκτύπωση από την εφαρμογή ανεύρεσης (αντρών) συντρόφων Planet Romeo, όπου διαφαίνεται προφίλ με το όνομα χειριστή «Iftikha» (βλ. Ερ. 67 Δ.Φ.).

Κατά την διάρκεια της προσωπικής του συνέντευξης, σε σχέση με το μεταγενέστερο του αίτημα, ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από το χωριό Galoi, κοντά στην πόλη Sahiwal του Πακιστάν. Ως προς το θρήσκευμα, δήλωσε ότι προτιμά το ανθρωπισμό αντί για το Ισλάμ, ωστόσο ενώσω βρισκόταν στο Πακιστάν, ακολουθούσε το Σουννικό Ισλάμ. Είναι άγαμος, χωρίς παιδιά και οι γονείς και τα 6 αδέλφια του ζουν στο Galoi ενώ έχει μια αδελφή που ζει στην πόλη Sahiwal. Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι έχει ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην χώρα καταγωγής του, ενώ κατέφθασε στην Κύπρο με άδεια φοίτησης και χωρίς όμως να καταφέρει να αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του.

Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους αιτείται διεθνή προστασία, ο  Αιτητής επιβεβαίωσε τα όσα δήλωσε στο στάδιο της καταγραφής, ότι δηλαδή ο λόγος που εγκατέλειψε την χώρα του είναι επειδή είναι ομοφυλόφιλος και κινδυνεύει από την δίωξη που εμμένετε να υποστεί από την κοινωνία και το κράτος στο Πακιστάν. Στο σημείο της ελεύθερης αφήγησης κατά την συνέντευξη, ο Αιτητής αφηγήθηκε εκτενώς τα γεγονότα που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την χώρα του. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δήλωσε ότι όταν ήταν περίπου 9-10 χρονών, οι δάσκαλοι στο σχολείο του, τους δίδασκαν σχετικά με το πως γεννιούνται τα παιδιά και πως παντρεύονται οι άνθρωποι. Ο Αιτητής θυμάται να ρωτά τον δάσκαλο του εάν είναι αναγκαίο να παντρευτείς γυναίκα για να κάνεις παιδιά ή εάν μπορείς να παντρευτείς και άντρα. Ο δάσκαλος του αντέδρασε αρνητικά, και είπε στον Αιτητή να μην ξαναρωτήσει τέτοιες ερωτήσεις. Όπως εξήγησε ο Αιτητής, μετά από αυτό το συμβάν, δεν ξαναρώτησε κάτι τέτοιο, εντούτοις στο μυαλό του παρέμεινε η απορία, καθώς ο δάσκαλος του δεν του εξήγησε τίποτα. Συμπλήρωσε ότι τον τότε καιρό, δεν ήξερε τι κάνει και τι τον ελκύει, εντούτοις αυτή η ερώτηση παρέμεινε στο μυαλό του.

Όταν τελείωσε το δημοτικό, εγγράφτηκε στο γυμνάσιο Muhammad Pur, και πριν τις καλοκαιρινές διακοπές υπήρξε ακόμα ένα συμβάν το οποίο είχε δημιουργήσει σκέψεις στον Αιτητή σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής αναφέρει ότι κάποιοι μεγαλύτεροι μαθητές, έγραψαν στον τοίχο του σχολείου την λέξη «gandu» (η οποία όπως εξήγησε ο μεταφραστής κατά την συνέντευξη στα Urdu σημαίνει «πρωκτικό σεξ» και αναφέρεται σε ομοφυλόφιλους άντρες), αναφερόμενοι σε δύο άλλους μαθητές. Ο Αιτητής περιγράφει το πως ένοιωσε όταν το επόμενο πρωί, πήγε σχολείο και αντίκρισε αυτήν την λέξη την οποία, όπως δήλωσε κατά την συνέντευξη, δεν γνώριζε τι σήμαινε. Όταν οι καθηγητές διάβασαν την λέξη, ξεκίνησαν να ψάχνουν ποιος την έγραψε και ο μαθητής που βρέθηκε, τιμωρήθηκε με αποβολή και προειδοποιήθηκε ότι εάν το ξανακάνει, το σχολείο θα καλέσει την αστυνομία. Όπως εξήγησε ο Αιτητής, αυτό το συμβάν τον τρόμαξε και τον έκανε να σκεφτεί την εμπειρία που είχε μικρότερος όταν ο δάσκαλος του είπε ότι δεν μπορεί να παντρευτεί άντρα.

Μετέπειτα, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι όταν ήταν περίπου 13 χρονών, ξεκίνησε να τρέφει αισθήματα για κάποιο φίλο του στο χωριό. Ο Αιτητής εξήγησε ότι από την μία ήθελε να μοιραστεί τα συναισθήματα του και να περνά παραπάνω χρόνο με το αγόρι, από την άλλη φοβόταν ότι θα τιμωρηθεί εάν έκανε κάτι τέτοιο. Πρόσθεσε ότι, το εν λόγω αγόρι δεν έδειχνε να ενδιαφέρεται για τον Αιτητή, εντούτοις αυτός είχε πολύ δυνατά συναισθήματα και σκεφτόταν ασταμάτητα το ενδεχόμενο να έχει σχέση μαζί του. Ωστόσο, ο Αιτητής φοβόταν να πει το οτιδήποτε επειδή οι γονείς του ήταν πολύ θρήσκοι και δεν θα το επέτρεπαν αυτό. Επίσης, ο Αιτητής ανάφερε ότι εκείνη ήταν και η περίοδος που ξεκίνησε τον αυνανισμό.

Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι μετά από 2-3 μήνες, δεν μπορούσε να σκεφτεί τίποτα άλλο και για αυτό ομολόγησε στον φίλο του ότι τον βρίσκει πολύ όμορφο και ότι ήθελε να περνούν παραπάνω χρόνο μαζί και ίσως να κάνουν μια σχέση. Το αγόρι απάντησε στον Αιτητή ότι ο ίδιος δεν νιώθει ότι είναι ομοφυλόφιλος και δεν θέλει να πάθουν ότι έπαθαν τα παιδιά που έγραψαν την λέξη «gandu» στο σχολείο τους. Για αυτόν το λόγο το αγόρι είπε ότι δεν ήθελε να έχουν σχέση με τον Αιτητή, προσθέτοντας ότι εάν έκανε κάτι τέτοιο, οι γονείς του θα τον τιμωρούσαν ή θα τον έπαιρναν στην αστυνομία. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε περαιτέρω, ότι αρχικά είχε σταματήσει τις προσπάθειες να προσεγγίσει το αγόρι, εντούτοις μετά από κάποιο καιρό, δεν άντεχε και αποφάσισε να του ξαναμιλήσει. Η αντίδραση όμως, ήταν ξανά αρνητική, με το αγόρι να θυμώνει και να τσακώνετε με τον Αιτητή και να καταλήγει να τον καταγγέλλει στους γονείς του. Εκείνοι με την σειρά τους, παραπονέθηκαν στην οικογένεια του Αιτητή, ζητώντας όπως κρατήσουν τον Αιτητή μακριά από τον γιό τους, απειλώντας ότι θα σκότωναν τον Αιτητή.

Οι γονείς του Αιτητή απέρριψαν τους ισχυρισμούς της οικογένειας του αγοριού, λέγοντας ότι αυτά είναι ψέματα και ότι ίσως κάποιο άλλο ήταν το πρόβλημα με το αγόρι και τον Αιτητή. Η διαμάχη λύθηκε από τους συγχωριανούς (όπως, με βάση τις δηλώσεις του Αιτητή, είθισται να γίνεται σε μικρά χωριά του Πακιστάν), εντούτοις το βράδυ της ίδιας ημέρας, οι γονείς του Αιτητή, τον ξαναρώτησαν εάν ήταν αληθινές οι κατηγορίες εναντίον του, αλλά αυτός αρνήθηκε και έτσι του ζήτησαν να μην ξανακάνει παρέα με το εν λόγω αγόρι.

Συνεχίζοντας την αφήγηση του, ο Αιτητής ανάφερε ότι ένα μήνα μετά το προαναφερόμενο περιστατικό, αποφάσισε να αλλάξει σχολείο για να μην είναι στο σχολείο που φοιτούσε το εν λόγω αγόρι. Έτσι, μεταφέρθηκε σε άλλο σχολείο, εντούτοις συνέχισε να έχει δυνατά συναισθήματα τα οποία δεν μπορούσε να σταματήσει. Πρόσθεσε ότι φοβόταν να εκφραστεί και παρά του ότι ήξερε ότι ήθελε κάποιο αγόρι στην ζωή του, για 2-3 χρόνια δεν δοκίμασε κάτι με τον οποιοδήποτε. Εξήγησε ότι λόγω του περιβάλλοντος από το σχολείο, την οικογένεια και την γενικότερη ατμόσφαιρα, είχε καταλάβει ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι δύσκολο και η θρησκεία το απαγορεύει.

Στην συνέχεια ο Αιτητής αφηγήθηκε την ιστορία γνωριμίας του με τον Nayer. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι όταν τελείωσε την 10^η τάξη και πήγε κολλέγιο, γνώρισε ένα όμορφο αγόρι στην βιβλιοθήκη ο οποίος καταγόταν από ένα χωριό κοντά στο χωριό του Αιτητή και είχαν παρόμοια ενδιαφέροντα. Αρχικά ξεκίνησε μεταξύ τους μια καλή φιλική σχέση, αλλά σιγά σιγά ο Αιτητής ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για την δημιουργία σεξουαλικής σχέσης. Έτσι, μια μέρα το 2005, ο Αιτητής ζήτησε από τον Nayer να πάνε σε ένα πάρκο μόνοι τους να μιλήσουν. Εκεί, οι δυο τους ξεκίνησαν να μιλούν για γενικά θέματα, μέχρι που ο Αιτητής έκανε το βήμα και είπε στον Nayer ότι του αρέσει και ότι θέλει να ξεκινήσουν μια σεξουαλική σχέση. Όπως αναφέρει ο Αιτητής, ο Nayer στην αρχή δεν αντέδρασε ενώ μετά είπε ότι και ο ίδιος έχει τα ίδια συναισθήματα, κάτι το οποίο χαροποίησε τον Αιτητή πάρα πολύ. Πρόσθεσε, ότι οι δυο του υποσχέθηκαν να κρατήσουν την σχέση τους μυστική και να μην πουν τίποτα σε κανέναν.

Στην συνέχεια, ο Αιτητής ανάφερε ότι ο Nayer αποφοίτησε από το κολλέγιο και πριν να πάει πανεπιστήμιο, αποφάσισε να περιμένει τον Αιτητή να τελειώσει και εκείνος, εφόσον είχαν ένα χρόνο διαφορά. Εξήγησε ότι για την περίοδο δύο χρόνων, οι δυο τους συναντιόντουσαν μυστικά τα βράδια σε χωράφια και έλεγαν ψέματα στις οικογένειες του. Πέραν των μυστικών συνευρέσεων τους, οι δυο επισκέπτονταν και δημόσιους χώρους μαζί, όπως το πάρκο που αναφέρεται πιο πάνω. Ο Αιτητής στην αφήγηση του ανάφερε ότι κάποιος τους έβλεπε να επισκέπτονται το πάρκο και υποψιάστηκε ότι κάτι έχουν μεταξύ τους.

Ο Αιτητής συμπλήρωσε ότι ενημερώθηκε από ένα συγχωριανό του, τον Usman, ότι ένας μακρινός συγγενής του Nayer, ο Rashid, παρακολουθούσε τον Αιτητή και τον Nayer και ξεκίνησε να σχολιάζει την σχέση τους και ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ τους. Ο Αιτητής το ανάφερε στον Nayer και ο ίδιος με την σειρά του, μίλησε στον Rashid ρωτώντας τον γιατί τους παρακολουθεί. Ο Rashid δήλωσε στον Nayer, ότι ο Usman τον είχε ενημερώσει, ότι ο Αιτητής είχε προϊστορία με τέτοιες ενέργειες και για αυτό, ο Rashid πίστευε ότι κάτι συνέβαινε μεταξύ του Αιτητή και του Nayer. Ο Nayer, απέρριψε τους ισχυρισμούς του Rashid, δηλώνοντας ότι αυτός και ο Αιτητής ήταν απλά φίλοι.

Ο Αιτητής συνέχισε να αφηγείται για την σχέση του με τον Nayer και το πως με το πέρας του χρόνου, συνέχισαν να συναντιόνται κρυφά και σταμάτησαν να πηγαίνουν στο πάρκο που πήγαιναν παλιά. Μια μέρα, καθώς επέστρεφαν από επίσκεψη τους στην πόλη Lahore, ο Αιτητής δεν μπορούσε να επιστρέψει σπίτι του καθώς ήταν πολύ αργά και για αυτόν τον λόγο, αποφάσισαν να φιλοξενηθεί ο Αιτητής στο σπίτι του Nayer. Αρχικά το πλάνο τους ήταν να ξυπνήσουν νωρίς για να μην καταλάβει τίποτα η οικογένεια του Nayer, εντούτοις λόγω της κούρασης, άργησαν να ξυπνήσουν και έτσι το πρωί η μητέρα του Nayer τους βρήκε να κοιμούνται μαζί στο ίδιο κρεβάτι. Η μητέρα του Nayer θύμωσε και φώναξε στον σύζυγο της, ο οποίος με την σειρά του κτύπησε τον Αιτητή, του πέταξε τα παπούτσια έξω από το σπίτι και τον προειδοποίησε να μείνει μακριά από τον Nayer. Ο Αιτητής πρόσθεσε ότι, η μητέρα του Nayer είχε εισηγηθεί να καλέσουν την αστυνομία και να κατηγορήσουν τον Αιτητή για κλοπή, αλλά ο Αιτητής κατάφερε να φύγει τρέχοντας για να σωθεί.

Όπως ισχυρίστηκε ο Αιτητής, το βράδυ της ίδιας ημέρας, ο πατέρας και ο αδελφός του Nayer, επισκέφτηκαν μαζί με τον Nayer, το σπίτι του Αιτητή, κατηγορώντας τον Αιτητή ενώπιο της οικογένειας του, ότι παρέσυρε τον Nayer στην διάπραξη απαγορευμένων πράξεων. Παρά του ότι έριξαν όλο το φταίξιμο στον Αιτητή, ο Αιτητής ομολόγησε ότι αυτός και ο Nayer είχαν μια αμοιβαία συναινετική σχέση. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε επίσης, ότι από φόβο ο Nayer πήρε την πλευρά των γονιών του, και υποστήριξε ότι για όλα έφταιγε ο Αιτητής. Ο Αιτητής εξήγησε επίσης, ότι η οικογένεια του Nayer ήταν πιο πλούσια και στον τόπο καταγωγής του, είναι σύνηθες οι ανώτερες τάξεις, να ρίχνουν το φταίξιμο για το οτιδήποτε στις κατώτερες τάξεις. Επίσης ισχυρίστηκε ότι εάν δεν ξέφευγε από το σπίτι του Nayer νωρίτερα, υπήρχε το ενδεχόμενο να τον σκοτώσουν χωρίς επιπτώσεις εφόσον ήταν πλούσιοι. Ισχυρίστηκε επίσης, ότι ο πατέρας του και η οικογένεια του Αιτητή, άσκησαν βία εναντίων του. Στην συνέχεια, ο Αιτητής πρόσθεσε ότι το θέμα επιλύθηκε από τους πρεσβύτερους του χωριού, οι οποίοι όταν αντιλήφθηκαν τον συνωστισμό, πλησίασαν το πατρικό του Αιτητή και εισηγήθηκαν να μην παραδοθεί ο Αιτητής στην αστυνομία και να του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία με την προειδοποίηση να μην το ξανακάνει.

Ο Αιτητής πρόσθεσε ότι, την ίδια νύχτα, όταν όλοι έφυγαν, η οικογένεια του Αιτητή, οι οποίοι ήταν ακόμη θυμωμένοι μαζί του, του είπαν ότι τους προκάλεσε ντροπή και προσβολή και αυτό που έκανε ήταν ασέβεια. Έπειτα αποφάσισαν να τον κλειδώσουν στο δωμάτιο του για 15 ημέρες. Συμπλήρωσε ότι μετά από δικές του παρακλήσεις, αποφασίστηκε να του δώσουν λίγη ελευθερία, αφήνοντας τον να έχει πρόσβαση και στο υπόλοιπο σπίτι, απαγορεύοντας του όμως να βγει εκτός σπιτιού.

Μετέπειτα, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η οικογένεια του αποφάσισαν να τον παντρέψουν με μια ξαδέλφη του. Για να το αποφύγει αυτό, τους ζήτησε να τον αφήσουν να τελειώσει πρώτα την εκπαίδευση του. Οι γονείς δέχτηκαν, και ο Αιτητής ξεκίνησε το πτυχίο του στο πανεπιστήμιο το 2007, υπό τον όρο ότι ο πατέρας του Αιτητή θα τον παίρνει και θα τον φέρνει από το σχολείο και δεν θα επιτρέπουν στον Αιτητή να ταξιδεύει μόνος του. Έτσι και έγινε για λίγο καιρό, αλλά μετά ο Αιτητής ζήτησε και έπεισε την μητέρα του, να τον αφήνει να ταξιδεύει μόνος του με την υπόσχεση ότι δεν θα ξανακάνει κάτι που θα προκαλέσει ντροπή στην οικογένεια του.

Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ακόμα και εάν η οικογένεια του, του επέτρεπε να ταξιδεύει πλέον μόνος του, οι συγχωριανοί του τον κοροϊδεύαν συνέχεια και τον παρενοχλούσαν. Ο ίδιος ο Αιτητής, έγινε εντελώς θρήσκος στην προσπάθεια του να σταματήσει την έλξη του προς τους άντρες, χωρίς όμως να έχει κάποιο αποτέλεσμα.

Συνεχίζοντας την αφήγηση του, ο Αιτητής ανάφερε ότι μετά την αποφοίτηση του από το πανεπιστήμιο, το 2010, οι γονείς του ξεκίνησαν να τον πιέζουν να παντρευτεί αλλά ο ίδιος τους έπεισε να του δώσουν χρόνο να τελειώσει το μεταπτυχιακό του. Εντούτοις, ο Αιτητής δεν είχε αρκετά λεφτά για να καλύψει τα έξοδα του μεταπτυχιακού. Ισχυρίστηκε ότι προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο από τους γονείς του και για αυτό έβρισκε δικαιολογίες για να καθυστερήσει τον γάμο, ενώ το σχέδιο του ήταν να εγκαταλείψει το Πακιστάν και να μεταφερθεί στην Ευρώπη για να ζει όπως ο ίδιος θέλει. Εντούτοις, ούτε για το ταξίδι στην Ευρώπη είχε λεφτά. Το 2013, εγγράφη σε πανεπιστήμιο. Επίσης ισχυρίστηκε ότι αποφάσισε να ψάξει ένα μεγαλύτερο σε ηλικία άντρα για να κάνει σχέση, καθώς θεωρούσε ότι οι νεαροί άντρες δεν μπορούν να κάνουν μια σταθερή σχέση.

Μετέπειτα, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι το 2014, γνώρισε τον Amjad, έναν άντρα 53 χρονών. Ξεκίνησε να έχει σχέση μαζί με τον Amjad η οποία διήρκησε περίπου 1 χρόνο και στις αρχές του 2015, ο Αιτητής αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο. Ο Αιτητής περιέγραψε την σχέση του με τον εν λόγω άντρα ως δύσκολη, καθώς αυτός είχε σύζυγο και παιδιά. Επίσης αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό, όπου κατά την έξοδο του με τον Amjad σε εμπορικό κέντρο, θεάθηκε από ένα ξάδελφο του, ο οποίος στην συνέχεια κατήγγειλε τον Αιτητή στην οικογένεια του. Όταν ο Αιτητής επέστρεψε σπίτι, η οικογένεια του ξεκίνησε να του κάνει ερωτήσεις. Ο Αιτητής είπε ψέματα, ότι ο εν λόγω άντρας είναι καθηγητής του από το πανεπιστήμιο, ωστόσο η οικογένεια του δεν το πίστευε. Έτσι, ξεκίνησαν να εντείνονται οι πιέσεις για να παντρευτεί. Ο ίδιος ζήτησε να του δοθεί χρόνος να βρει δουλειά, ενώ στα αλήθεια προσπαθούσε να βρει τρόπο να εγκαταλείψει το Πακιστάν. Έτσι, ο Αιτητής επικοινώνησε με τον Amjad και αυτός του έδωσε τα μισά λεφτά που χρειαζόταν. Τα άλλα μισά, τα πήρε από τους γονείς του, οι οποίοι παρά του ότι αρχικά δεν ήθελαν να του επιτρέψουν να ταξιδέψει και ήθελαν να παντρευτεί την ξαδέλφη του, τελικά πείστηκαν ότι εάν τον αφήσουν να πάει στην Ευρώπη θα καταφέρει να κάνει καριέρα και λεφτά και έπειτα θα επιστρέψει για να παντρευτεί.

Όπως δήλωσε ο Αιτητής, αρχικά ήθελε να ταξιδέψει στην Αγγλία, αλλά επειδή ήταν πολύ ακριβά, συμβιβάστηκε με την Κύπρο, όπου βάσει της έρευνας του, θα μπορούσε να ζει ελεύθερος και να εκφράζει την σεξουαλικότητα του. Φτάνοντας στην Κύπρο, ο Αιτητής εγγράφτηκε στο «Casa College», και στο μυαλό του είχε μόνο την θέληση να συνεχίσει την ζωή του ελεύθερα. Έτσι ξεκίνησε να επισκέπτεται δημόσιους χώρους όπου γνώριζε ότι συνηθίζεται να επισκέπτονται άντρες με σκοπό την αναζήτηση άλλων αντρών για εφήμερο έρωτα ή σεξουαλική επαφή. Εντωμεταξύ, ανάφερε ότι είχε αποβληθεί από το πανεπιστήμιο του και έκανε αίτηση ασύλου, εντούτοις, καθώς την τότε περίοδο συγκατοικούσε με άλλα αγόρια, δεν ήθελε να αποκαλύψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

Ισχυρίστηκε επίσης, ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα του, θα τον αναγκάσουν να παντρευτεί με γυναίκα και δεύτερον κινδυνεύει να φυλακιστεί λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Υπογράμμισε ότι δεν μπορεί να ελέγξει το πως νιώθει πλέον και την έλξη του στους άντρες. Ανάφερε επίσης, ότι διατηρεί επαφή με την μητέρα του η οποία κάθε φορά που επικοινωνούν τον ρωτά πότε θα επιστρέψει στο Πακιστάν να παντρευτεί.

Ως προς τους λόγους για τους οποίους αναχώρησε από το Πακιστάν την δεδομένη στιγμή και όχι πιο πριν, ο Αιτητής ανάφερε ότι πρώτον, είχαν εντατικοποιηθεί οι πιέσεις από τους γονείς του να παντρευτεί, δεύτερον η σχέση του με τον Amjad τον έκανε να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να ελέγξει την έλξη που νιώθει προς τους άντρες, και τρίτο επειδή πλέον ήταν ενήλικας και διακινδύνευε να μπει στην φυλακή εάν τον τσάκωναν με άλλο άντρα.

Έπειτα από την ελεύθερη αφήγηση του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός της E.Y.Y.A. έκανε διάφορα ερωτήματα στον Αιτητή, αποσαφηνίζοντας κάποιες λεπτομέρειες στο αφήγημα του. Πιο κάτω παρατίθενται οι επιπλέον πληροφορίες, με βάση την μεθοδολογία εξέτασης αιτημάτων ασύλου βασιζόμενα στον σεξουαλικό προσανατολισμό, πάνω στο μοντέλο «Difference, Stigma, Shame, Harm» (δλδ. «Διαφορετικότητα, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη») (εφ’ εξής «DSSH»).

Αναφορικά με το αίσθημα διαφορετικότητας ο Αιτητής ισχυρίστηκε τα ακόλουθα: Περιέγραψε τον εαυτό του μεταξύ άλλων ως ομοφυλόφιλο, ανοιχτό άτομο με θέληση να έχει μια σταθερή ανοιχτή σχέση με άντρα σύντροφο. Ερωτηθείς σχετικά με την έλξη του προς τους άντρες ως μέρος της ταυτότητας του, ο Αιτητής απάντησε ότι πρώτα νιώθει την σωματική έλξη εάν ένας άντρας είναι ωραίος και δεύτερον ελκύεται από ευγενικούς και καθαρούς άντρες. Ερωτηθείς τι σημαίνει για αυτόν το να είναι ομοφυλόφιλος, ο Αιτητής απάντησε ότι σημαίνει η έλξη ενός άντρα σε άλλους άντρες αντί για γυναίκες. Πρόσθεσε ότι για τον ίδιο προσωπικά, αυτά τα αισθήματα δεν ήταν επιτρεπτό από τους γονείς του και προσπάθησε να τα αποσιωπήσει αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Αναφορικά με τα πρώτα χρόνια συνειδητοποίησης ότι είναι διαφορετικός από τα άλλα παιδιά, ο Αιτητής αναφέρθηκε ξανά στην περίοδο όπου ξεκίνησε να σκέφτεται για την σεξουαλικότητα του, όταν ήταν περίπου 9 με 10 χρονών, όταν στο σχολείο μαθαίναν για την σεξουαλικότητα και το πως γεννιούνται τα παιδιά. Λόγο εκείνου του μαθήματος, ο Αιτητής ξεκίνησε να σκέφτεται την δική του σεξουαλικότητα και να ανακαλύπτει σιγά σιγά ότι δεν ελκύεται στις γυναίκες αλλά στους άντρες, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του ως διεμφυλικό άτομο. Ανάφερε συγκεκριμένα ότι ένιωσε μη-κανονικός αντίθετα με τα άλλα παιδιά. Πρόσθεσε, ότι μετά που διάβασε την λέξη «gay» στον τοίχο, ξεκίνησε να εξερευνά την έννοια της λέξης και ότι ένας άντρας μπορεί να έχει σχέση με άλλο άντρα. Ανακαλύπτοντας αυτά τα πράγματα για την σεξουαλικότητα του, ο Αιτητής ανακάλυψε επίσης, ότι η ομοφυλοφιλία στην κοινωνία του τιμωρείται καθώς θεωρείται αμαρτία. Παρά όμως τον φόβο της τιμωρίας, ο Αιτητής επιθυμούσε να έχει σεξουαλική επαφή με άντρα και ήθελε να εξερευνήσει τα αισθήματα του και να μπει σε μια ομοφυλοφιλική σχέση. Θυμάται επίσης να διερωτάται εάν ήταν γραφτό του να είναι με άντρες αντί με γυναίκες.

Αναφορικά με την συσχέτιση του με άλλα μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, ο Αιτητής ανάφερε ότι δεν συναναστρεφόταν με άλλους ομοφυλόφιλους στο Πακιστάν, καθώς αντίθετα με τα διεμφυλικά άτομα που μπορούν να ζουν ελεύθερα, οι ομοφυλόφιλοι διώκονται στο Πακιστάν. Πρόσθεσε ότι, στην Κύπρο, ο Αιτητής ξεκίνησε να επισκέπτεται δημόσιους χώρους όπου γνώριζε ότι συνηθίζεται η αναζήτηση εφήμερου ερωτικού συντρόφου μεταξύ ανδρών. Εκεί γνώρισε και τον Μιχάλη Ματσουράκη το 2018 ο οποίος όπως ανάφερε ο Αιτητής είχε υπογράψει επιστολή ότι γνωρίζει τον Αιτητή και ότι τα όσα δηλώνει σε σχέση με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ευσταθούν. Η εν λόγω επιστολή, όπως υπενθυμίζει ο Αιτητής, είχε καταχωρηθεί μαζί με το μεταγενέστερο αίτημα του για επανάνοιγμα του φακέλου του. Κατά την περίοδο της συνέντευξης, ο Μιχάλης και ο Αιτητής διατηρούσαν ακόμα την σχέση τους.

Αναφορικά με τις ρομαντικές και σεξουαλικές του σχέσεις, ο Αιτητής αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην εμπειρία του με τον Nayer και τον Amjad. Ο αρμόδιος λειτουργός ζήτησε από τον Αιτητή να περιγράψει με λεπτομέρειες τον Nayer, για τον οποίο ο Αιτητής μίλησε εκτενώς στην ελεύθερη αφήγηση του. Ο Αιτητής γνώρισε τον Nayer στην βιβλιοθήκη και ένιωσε αμέσως έλξη λόγω της εμφάνισης του και επιπρόσθετα του άρεσε το χαμόγελο του και ο τρόπος που μιλούσε στην βιβλιοθηκάριο. Για αυτόν το λόγο, ο Αιτητής τον προσέγγισε και γνωριστήκαν. Έτσι ο Αιτητής και ο Nayer ξεκίνησαν να περνούν χρόνο μαζί, συντονίζοντας τις περιόδους που δεν είχαν μάθημα για να μπορούν να συναντιόνται. Έτσι ο Αιτητής έμαθε για το χωριό καταγωγής του Nayer, τις συνήθειες του και τα ενδιαφέροντα του. Επίσης ανάφερε ότι πάντα ήθελε να έχει σεξουαλική επαφή μαζί του και ένιωθε ότι είχαν ένα δυνατό δεσμό μεταξύ τους και για αυτό ο Αιτητής ήθελε να είναι όλο και πιο κοντά στον Nayer.

Όσο αφορά τον χαρακτήρα του, ο Αιτητής ανάφερε ότι ο Nayer ήταν ευγενικός, με καλή συμπεριφορά, βοηθητικός και απλόχερος καθώς βοηθούσε οικονομικά τον Αιτητή που ήταν πιο φτωχός.

Ο Αιτητής ανάφερε ότι η σχέση του με τον Nayer διήρκησε 2 χρόνια. Ερωτηθείς ποια στιγμή με τον Nayer θυμάται πιο έντονα από αυτά τα δυο χρόνια, ο Αιτητής απάντησε ότι θυμάται όλες τις στιγμές που πέρασε με τον Nayer αλλά η πιο αξιοσημείωτη συνάντηση, ήταν για αυτόν η στιγμή, όπου εξέφρασε στον Nayer ότι είναι ομοφυλόφιλος και ότι τρέφει συναισθήματα για αυτόν με τον Nayer να ανταποκρίνεται θετικά, δείχνοντας ενδιαφέρον για τον Αιτητή. Όπως ισχυρίστηκε ο Αιτητής, ο Nayer αρχικά ξαφνιάστηκε, αλλά όταν ο Αιτητής τον ρώτησε σε μετέπειτα στάδιο γιατί ξαφνιάστηκε, ο Nayer απάντησε πως είχε καταλάβει ότι ο Αιτητής είναι ομοφυλόφιλος και ο ίδιος ενδιαφερόταν για τον Αιτητή αλλά φοβόταν να μιλήσει πρώτος. Σε εκείνη τη συνάντηση, ένιωσαν και οι δύο πολύ ωραία επειδή ένιωσαν όμοιοι, ενθουσιασμένοι και γεμάτοι ανυπομονησία για να βρεθούν κάπου ιδιωτικά. Συμπλήρωσε ότι γενικά ένιωθε άνετα μαζί του και ότι την ίδια ημέρα, σε μετέπειτα χρονικό διάστημα, είχαν σωματική επαφή. Όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να παρέχει λεπτομέρειες για την συνάντηση, εξήγησε ότι συγκεκριμένα κάθισαν κάπου στην μέση του πάρκου, πάνω σε ένα παγκάκι κάτω από ένα δέντρο με πλατιά φύλλα που έδιναν την αίσθηση της ιδιωτικότητας.

Όταν ζητήθηκε στον Αιτητή να παρέχει λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκε ο δεσμός μεταξύ του ίδιου και του Nayer, ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά την πρώτη συνάντηση στην βιβλιοθήκη, ξεκίνησε να τον βλέπει στο γήπεδο του κρίκετ (καθώς όπως εξηγεί ο Αιτητής, στον Nayer άρεσε πολύ να παίζει κρίκετ), και μετά κάποιες φορές ο Αιτητής επισκεπτόταν το χωριό του Nayer, άλλες, πήγαιναν μαζί σε άλλες πόλεις. Γενικά συζητούσαν για τα διάφορα τους πλάνα για το μέλλον, για τα αθλήματα που τους αρέσουν και τα ενδιαφέροντα τους. Αρχικά, καθώς ο Αιτητής δεν ήταν σίγουρος εάν ο Nayer ελκύεται στους άντρες, προχωρούσε την φιλία τους σιγά σιγά, χτίζοντας μια δυνατή φιλία η οποία έπειτα από την εξομολόγηση του Αιτητή προς τον Nayer ότι τον ενδιαφέρει ερωτικά, μετατράπηκε σε μια ερωτική και σεξουαλική σχέση. Επίσης, ο Αιτητής ανάφερε σε διάφορα στάδια της συνέντευξης ότι ο Nayer ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος του και δεν ήταν στην ίδια τάξη στο κολλέγιο. Για αυτό τον λόγο, πάντα αυτός που τελείωνε πρώτος το κολλέγιο, περίμενε τον άλλο να τελειώσει για να βρεθούν και να πάνε στο γήπεδο να παίξουν κρίκετ ή για να έτρωγαν μαζί πριν επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Ερωτηθείς για τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν για να προστατεύσουν την σχέση τους από την δημόσια θέα, ο Αιτητής αρχικά ανάφερε ότι βοήθησε πολύ το γεγονός ότι ήταν στο ίδιο κολέγιο και έπαιζαν στα ίδια γήπεδα του κρίκετ, άρα κανείς δεν μπορούσε να υποψιαστεί κάτι εφόσον υποκρίνονταν ότι είναι απλά δυο καλοί φίλοι. Επίσης, δεν εξέφραζαν δημόσια την έλξη που ένοιωθαν ο ένας προς τον άλλο και κάποιες φορές έκαναν παρέα με άλλα άτομα για να μην φαίνεται ότι συναντιούνται  μόνο μεταξύ τους. Επίσης, κάποιες φορές που παράγγελλαν φαγητό, κάθονταν σε διαφορετικές παρέες για να μην κινήσουν υποψίες. Επιπρόσθετα, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε συναντήσεις που είχαν σε μυστικά σημεία.

Ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά την σχέση του με τον Nayer, αποφάσισε ότι για να έχει μια σταθερή σχέση, πρέπει να ψάξει να βρει πιο ώριμο άντρα ο οποίος θα μπορέσει να του παρέχει υποστήριξη και σταθερότητα. Επίσης, θεωρούσε ότι τα νεαρά αγόρια έχουν περιορισμούς από τους γονείς τους ενώ οι μεγάλοι άντρες όχι. Ομολόγησε δε, ότι παρόλο που αυτές ήταν οι σκέψεις του αρχικά, μελλοντικά αντιλήφθηκε ότι ούτε με ώριμους άντρες είναι εύκολο να διατηρήσει κανείς ομοφυλοφιλική σχέση στο Πακιστάν.

Αναφορικά στην σχέση του με τον πενηντατριάχρονο άντρα, με το όνομα Amjad, ο Αιτητής ανάφερε ότι γνωριστήκαν το 2014. Ισχυρίστηκε, ότι ο ίδιος ήταν στη στάση λεωφορείου περιμένοντας το λεωφορείο να τον μεταφέρει στην πόλη Sahiwal, όταν ο Amjad περνούσε με το αυτοκίνητο. Ο Αιτητής ένεψε στον Amjad να σταματήσει και του ζήτησε να τον μεταφέρει. Ο Amjad δέχτηκε, και έτσι γνωριστήκαν. Ο Αιτητής ξεκίνησε να επισκέπτεται τον Amjad στον χώρο εργασίας του και να του στέλνει μηνύματα εκφράζοντας το ενδιαφέρον του να τον δει. Δήλωσε επιπρόσθετα, ότι μια μέρα, ο Αιτητής ζήτησε από τον Amjad να βρεθούν για να μιλήσουν και έτσι, κανόνισαν ραντεβού στην φάρμα του Amjad. Εκεί ο Αιτητής του εξομολογήθηκε ότι ενδιαφέρεται να έχουν σεξουαλική σχέση και οι δύο τους συμφώνησαν να ξεκινήσει να εργάζεται ο Αιτητής στην φάρμα του Amjad ως κάλυψη για να μπορούν να συναναστρέφονται χωρίς να κινήσουν υποψίες. Όπως ξεκαθάρισε ο Αιτητής, η σχέση αυτή διήρκησε για περίπου 10 μήνες. Ερωτηθείς τι βρήκε στον Amjad που του άρεσε, ο Αιτητής απάντησε ότι ο Amjad ήταν ευγενικός και όμορφος.

Αναφορικά με το αίσθημα ντροπής και στιγματοποίησης, ο Αιτητής ισχυρίστηκε τα ακόλουθα:

Πέραν από τα όσα αναφέρει κατά την ελεύθερη αφήγηση του, ο Αιτητής αναφέρθηκε στο περιστατικό στο σχολείο όπου κάποιος έγραψε την λέξη «γκέι» (gandu) στον τοίχο, και πως αυτό το συμβάν τον σημάδεψε αρνητικά. Επίσης αναφέρθηκε στο περιστατικό όπου οι γονείς του αγοριού που άρεσε στον Αιτητή, παραπονέθηκαν στους γονείς του Αιτητή και συνεπώς αυτοί ζήτησαν από τον Αιτητή να δώσει εξηγήσεις. Ο Αιτητής δήλωσε ότι οι γονείς του αρχικά δεν πίστεψαν τις κατηγορίες και ότι στο Πακιστάν δεν επιτρέπονται οι σχέσεις μεταξύ αντρών καθώς φέρνουν ντροπή στην οικογένεια. Για αυτόν τον λόγο, ο Αιτητής είπε ψέματα στους γονείς του παρόλο που ο ίδιος αναγνώριζε ότι ένιωθε έλξη προς άλλα αγόρια. Στην συνέχεια, ο Αιτητής αναφέρθηκε στην σχέση του με τον Nayer, σχολιάζοντας ότι όταν επρόκειτο να εξομολογηθεί ότι ήθελε να έχουν ερωτική σχέση, αρχικά ένοιωσε φόβο και δίσταζε. Ο Αιτητής περιέγραψε επίσης και το αίσθημα ντροπής που ένοιωσε η οικογένεια του μετά που έμαθαν για την σχέση του Αιτητή με τον Nayer. Συγκεκριμένα, ανάφερε πως τον κλείδωσαν στο δωμάτιο του και μόνο η μητέρα του του μιλούσε, προσθέτοντας ότι η υπόλοιπη οικογένεια, τον αντιμετώπιζε σαν εξωγήινο. Συμπλήρωσε επίσης, ότι μετά το εν λόγω περιστατικό, είχε σκέψεις αυτοκτονίας.

Γενικότερα ο Αιτητής ανάφερε ότι δεν εξωτερίκευε τα διάφορα και μικτά συναισθήματα που είχε όπως φόβο σε συνδυασμό με την ανάγκη να έχει σεξουαλική επαφή με άντρες. Δήλωσε επίσης, ότι ένοιωθε να τον διακατέχει η κατάθλιψη, το άγχος και η σύγχυση. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν να έχει σχέση με κάποιον άντρα αλλά φοβόταν να το πράξει και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να συγκεντρωθεί πάνω σε κάτι άλλο. Σχολίασε επίσης ότι με το να γίνει θρήσκος, προσπάθησε να σταματήσει να είναι ομοφυλόφιλος, για να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή αλλά δεν τα κατάφερνε.

Αναφορικά με την εμπειρία βλάβης που έζησε λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, προσθέτοντας στα όσα ανάφερε κατά την ελεύθερη αφήγηση του, o Αιτητής αναφέρθηκε στο περιστατικό όπου οι γονείς του έμαθαν για την σχέση του με τον Nayer. Για αυτό το περιστατικό, ο Αιτητής ανάφερε συγκεκριμένα τον φόβο που ένοιωσε ότι οι γονείς του Nayer θα τον σκότωναν όταν τον πέταξαν έξω από το σπίτι τους. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι καθώς ήταν από πιο ψηλή κάστα, θα μπορούσαν εύκολα να τον σκοτώσουν χωρίς να έχουν επιπτώσεις. Επίσης εξέφρασε την απογοήτευση του από την στάση του Nayer ο οποίος αντί να σταθεί δίπλα στον Αιτητή, αποφάσισε να τον φταίξει για όλα για να γλυτώσει από τους γονείς του. Περιέγραψε επίσης, την συμπεριφορά του πατέρα του Nayer, ο οποίος ήταν επιθετικός και υποστήριζε ότι ο Αιτητής έφθειρε τον υιό του και γι’ αυτό έπρεπε να δοθεί στην αστυνομία και να πάει φυλακή. Σημαντική ήταν επίσης και η αντίδραση των γονιών του, οι οποίοι όπως αναφέρεται και πιο πάνω, σταμάτησαν να του μιλούν και του απαγόρευσαν να βγαίνει από το δωμάτιο του (και μετέπειτα το σπίτι) για 15 ημέρες. Επίσης αναφέρθηκε και στους συγχωριανούς του οι οποίοι μετά το περιστατικό ξεκίνησαν να χρησιμοποιούσαν υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς και κορόιδευαν τον Αιτητή. Ως γενικό σχολιασμό, ο Αιτητής ανάφερε στην συνέντευξη του ότι υπήρξε περίοδος όπου ήταν αυτοκτονικός λόγω του φόβου και της πίεσης που ένοιωθε από την κοινωνία και την οικογένεια του.

Ο Αρμόδιος Λειτουργός της Ε.Υ.Υ.Α. σχημάτισε την εισήγησή του επί τη βάση δύο ουσιωδών ισχυρισμών⸱ ο πρώτος, αφορούσε την ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής και διαμονής του Αιτητή, και αυτός έγινε αποδεκτός τόσο από πλευράς εσωτερικής όσο και εξωτερικής αξιοπιστίας. Αντιθέτως, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός, ήτοι ότι ο Αιτητής είναι ομοφυλόφιλος απορρίφθηκε καθώς ο λειτουργός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετίθηκε η αξιοπιστία του.

Η αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή από τον αρμόδιο λειτουργό της Ε.Υ.Υ.Α., γίνεται στα πλαίσια του μοντέλου «Difference, Stigma, Shame, Harm» (δλδ. «Διαφορετικότητα, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη»), πάνω στο οποίο ο σχετικός οδηγός της EASO, ‘Evidence and Credibility Assessment’ βασίζει την μεθοδολογία εξέτασης αιτημάτων ασύλου βασιζόμενα στον σεξουαλικό προσανατολισμό.^[8]

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή αναφέρονται με ακρίβεια και λεπτομέρεια στη χρονική στιγμή και τις συγκεκριμένες συνθήκες που τον έκαναν να νιώθει διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά, αναφερόμενος στο περιστατικό με την λέξη «gandu» («ομοφυλόφιλος») γραμμένη στον τοίχο του σχολείου. Όπως αναφέρει ο λειτουργός, ενώ δεν αναμένεται από τον Αιτητή να θυμάται αυτό το γεγονός με τόσο υψηλό επίπεδο λεπτομέρειας, είναι λογικό ότι, εάν αυτό αποτελούσε μια βασική στιγμή στη ζωή του, μπορεί να είναι σε θέση να το θυμάται.

Ο λειτουργός έκρινε επίσης, ότι όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για την συνειδητοποίηση του, ο Αιτητής αναφέρθηκε με συνέπεια στο ίδιο γεγονός και ανέφερε ότι ο δάσκαλος τους έκανε μάθημα σχετικά με «σεξουαλικότητα και γέννηση παιδιών» και από εκεί άρχισε να σκέφτεται την σεξουαλικότητα του.

Εντούτοις, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για το πως συγκεκριμένα κατάλαβε ότι ελκύεται στους άντρες, οι δηλώσεις του δεν ήταν λεπτομερείς απαντώντας ότι, «σκέφτομαι και νιώθω ότι σκέφτηκα να κάνω σεξ με αγόρια ή με το αρσενικό φύλο» και ότι όποτε τον έλκυε ένα αγόρι άρχιζε να το σκέφτεται,και να αυτοικανοποιείται.

Περαιτέρω, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για τις σκέψεις που πέρασε όταν συνειδητοποίησε ότι τον ενδιαφέρουν οι άνδρες, οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς και όχι συγκεκριμένες, καθώς είπε ότι ήθελε να έχει σεξουαλική σχέση μαζί έναν άντρα, προσθέτοντας ότι διερωτώταν εάν μπορεί να έχει ευτυχισμένη ζωή με το αρσενικό φύλο αντί το θηλυκό φύλο.

Ο λειτουργός πρόσθεσε ότι, όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για τα συναισθήματά του, οι δηλώσεις του ήταν συνεκτικές αλλά απροσδιόριστες. Είπε ότι όταν ένιωθε έλξη περνούσαν πολλά άλλα πράγματα από το μυαλό του, φοβόταν ότι θα μπορούσαν να τον πιάσουν, ή θα μπορούσε να τιμωρηθεί ή να τον οδηγήσουν στη φυλακή, αλλά και πάλι δεν μπορούσε να ελέγξει τα συναισθήματά του και όποτε έβλεπε κάποιον ένιωθε έλξη και ήθελε να τον έχει στη ζωή του.

Επιπρόσθετα, ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν ήταν λεπτομερείς όταν ρωτήθηκε τι σήμαινε για αυτόν να είναι ομοφυλόφιλος, καθώς είπε ότι αυτό σημαίνει για αυτόν «ανδρική έλξη προς άλλα αρσενικά παρά θηλυκά». Ομοίως, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για το αν άλλαξε κάτι στη ζωή του, οι δηλώσεις του ήταν άνευ λεπτομέρειας λαμβάνοντας υπόψη τις εμπειρίες που είχε αναφέρει ότι είχε κατά την ελεύθερη αφήγησή του. Επίσης αναφέρει ο λειτουργός ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι ο Αιτητής θα αναφερόταν εδώ στην εσωτερικευμένη αντίληψη του να είσαι ομοφυλόφιλος παρά σε στερεότυπα που σχετίζονται με αυτήν.

Ο λειτουργός έκρινε επίσης ότι οι δηλώσεις του Αιτητή αναφορικά με την σχέση του με άλλους ΛΟΑΤΚΙ στη χώρα καταγωγής του, ήταν ασυνεπείς. Συγκεκριμένα, ο λειτουργός αναφέρθηκε στα λεγόμενα του Αιτητή ότι δεδομένου ότι το Πακιστάν είναι μια ισλαμική χώρα και οι κανόνες κατά των ομοφυλόφιλων είναι αυστηροί στο Ισλάμ, τα διεμφυλικά άτομα μπορούν να ζήσουν ελεύθερα αλλά όχι οι ομοφυλόφιλοι. Δήλωσε περαιτέρω, ότι δεν υπάρχει καλά θεμελιωμένη κοινότητα για τους ομοφυλόφιλους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους ή να «μιλήσουν για τον εαυτό τους». Ο λειτουργός σχολίασε ότι είναι επιπλέον παράλογο το γεγονός ότι ο Αιτητής μπόρεσε να αναφερθεί στην αποδοχή των διεμφυλικών ατόμων από την κοινωνία χωρίς να έχει συναντήσει την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ ούτε να εκφράσει τους λόγους για τους οποίους γίνονται αποδεκτοί στην κοινωνία.

Σχετικά με την κύρια ρομαντική και σεξουαλική του σχέση, τον Nayer, έναν άνδρα που ο Αιτητής γνώρισε όταν ήταν 16 ετών και με τον οποίο πέρασε δύο χρόνια, ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν αρχικά συνεπείς και συγκεκριμένες αλλά αργότερα ασαφείς, αποκαλύπτοντας έλλειψη ζωντανών εμπειριών. Συγκεκριμένα, ο λειτουργός αναφέρει ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για τον Nayer, οι δηλώσεις του ήταν γενικές και χωρίς λεπτομέρειες. Αναφερθηκε μόνο στα εξωτερικά χαρακτηριστικά  του . Ο λειτουργός έκρινε ότι ενώ ο ίδιος ζήτησε από τον Αιτητή να διευκρινίσει περαιτέρω λεπτομέρειες, οι δηλώσεις του Αιτητή παρέμειναν απροσδιόριστες, καθώς συνέχισε να περιγράφει την εμφάνιση του Nayer, σχολιάζοντας τη μύτη, την επιδερμίδα, το μυώδες σώμα του, τα οπίσθια, τα χέρια και τα πόδια του.

Όσον αφορά τον χαρακτήρα του Nayer, ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν συγκεκριμένες αλλά χωρίς λεπτομέρειες, αποκαλύπτοντας έλλειψη βιωμένων εμπειριών. Ως παράδειγμα, ο λειτουργός αναφέρθηκε σε δηλώσεις του Αιτητή ότι η συμπεριφορά του Nayer ήταν πολύ ωραία, ότι ήταν βοηθητικός, ότι ήξερε ότι ο Αιτητής ανήκε σε φτωχή οικογένεια, έτσι τις περισσότερες φορές ο Nayer ήταν αυτός που αγόραζε φαγητό και για τους δύο. Ο λειτουργός συμπλήρωσε ότι είναι λογικό να αναμένεται από τον Αιτητή να αναφερθεί στον χαρακτήρα του Nayer και στο πώς οι κινήσεις ή οι χειρονομίες του Nayer αποκάλυψαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του. Ο λειτουργός επίσης έκρινε ότι, οι μεταγενέστερες δηλώσεις για την προσωπικότητα του Nayer επικεντρώθηκαν στη φυσική του εμφάνιση και παρέμειναν απροσδιόριστες.

Μετέπειτα, ο λειτουργός σχολίασε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει μια αξιοσημείωτη στιγμή που μοιράστηκαν μαζί με τον Nayer σε αυτά τα δύο χρόνια, ο Αιτητής δήλωσε ότι θυμάται «όλες τις συναντήσεις που είχα μαζί του» αλλά ή πιο αξιοσημείωτη συνάντηση είναι αυτή που μοιράστηκε τα συναισθήματά του με τον Nayer. Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτή η δήλωση δεν ήταν συγκεκριμένη και ήταν χωρίς λεπτομερείς. Επίσης, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ζήτησε από τον Αιτητή να αναφερθεί στην ιδιαιτερότητα και τη λεπτομέρεια σε αυτή τη συνάντηση, οι δηλώσεις του δεν είχαν ιδιαιτερότητα και λεπτομέρειες, καθώς είπε ότι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι όταν έμαθαν ότι είναι «ίδιοι» και ότι έχουν «κοινά ενδιαφέροντα, ενθουσιασμένοι ή ανυπόμονοι να βρεθούν σε ιδιωτικό μέρος κάπου» για να έχουν σωματική επαφή, κάτι το οποίο έγινε αργότερα την ίδια ημέρα.

Περαιτέρω, ο λειτουργός σχολιάζει ότι, όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει πόσο συγκεκριμένα έγινε ο δεσμός με τον ο Nayer, οι δηλώσεις του Αιτητή δεν ήταν συγκεκριμένες και δεν απάντησαν στην ερώτηση που του τέθηκε.

Επιπρόσθετα, ο λειτουργός αναφέρει ότι δεδομένου ότι ο Αιτητής είχε δηλώσει ότι συναντούσε τον Nayer κρυφά, ο λειτουργός, του ζήτησε να εξηγήσει πώς συναντιόνταν κρυφά για δύο χρόνια, κρατώντας το μακριά από τις οικογένειές τους. Ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν συγκεκριμένες, αλλά μη λεπτομερείς και ασυνεπείς, αναφέροντας τις δηλώσεις του Αιτητή ότι επειδή σπούδαζαν στο ίδιο κολέγιο με τον Nayer, κανείς δεν είχε αμφιβολία επειδή παρίσταναν τους καλούς φίλους. Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτή η δήλωση του Αιτητή, δεν έχει συνοχή με την δήλωση του ότι βρίσκονταναν κρυφά με τον Nayer και ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει αυτήν την ασυνέπεια. Επίσης, ο λειτουργός έκρινε ότι, όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις μυστικές συναντήσεις, οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς, απροσδιόριστες και ασυνεπείς. Σημειώνει ο λειτουργός, ότι ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένο μέρος για να συναντηθούν με τον Nayer, ότι τις περισσότερες φορές ήταν στα χωράφια, ότι δεν είχαν σπίτι ή ξενοδοχείο για να συναντηθούν και στη συνέχεια πρόσθεσε ότι μερικές φορές, πριν ο Nayer αφήσει τον Αιτητή στο σπίτι του Αιτητή, περνούσαν χρόνο σε ένα μυστικό μέρος οι δυό τους . Ο λειτουργός έκρινε ότι είναι λογικό να σκεφτούμε ότι εάν ο Αιτητής δηλώσει ότι δεν είχε συγκεκριμένο μυστικό μέρος, τότε δεν θα αναφέρει ότι υπήρχε συγκεκριμένο μέρος κοντά στο σπίτι του όπου μπορούσαν να περάσουν χρόνο πριν τον αφήσουν από το σπίτι του. Επίσης έκρινε, ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι εάν ο Αιτητής σχεδίαζε μέρη για να συναντηθούν με τον Nayer, θα δήλωνε ποια ήταν αυτά. Ο λειτουργός κατέληξε ότι είναι παράλογο μέσα στα δύο χρόνια σχέσης, ο Αιτητής να μην είχε συγκεκριμένα μέρη για να συναντά τον Nayer κρυφά εφόσον η σχέση τους ήταν απαγορευμένη στη χώρα καταγωγής τους.

Σε σχέση με το στοιχείο της διαφορρετικότητας, ο λειτουργός κατέληξε ότι ο Αιτητής αναφέρθηκε αρχικά με αξιοσημείωτη λεπτομέρεια σε γεγονότα που οδήγησαν στην ανακάλυψη της ταυτότητάς του, αργότερα οι δηλώσεις που δεν είχαν την αναμενόμενη λεπτομέρεια, τις εμπειρίες αυτοπροσδιορισμού και αυτοπραγμάτωσης που αναμένεται να έχει περάσει ο Αιτητής. Συγκεκριμένα, ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν μπόρεσε να αναφερθεί στις σκέψεις και τα συναισθήματα που διέσχισε ανακαλύπτοντας και συνειδητοποιώντας την ταυτότητά του ούτε μπόρεσε να αναφερθεί με έντονες λεπτομέρειες στον χαρακτήρα και τη φυσική εμφάνιση της πιο σημαντικής σχέσης του αλλά και τις συναντήσεις που είχαν στα δύο χρόνια σχέσης.

ΣΤΙΓΜΑ & ΝΤΡΟΠΗ

Ο λειτουργός σημειώνει, ότι κατά τη διάρκεια της ελεύθερης αφήγησής του Αιτητή, εξηγώντας ότι για ένα διάστημα δεν προσπάθησε να συναντήσει κανέναν άντρα, ανάφερε ότι συνειδητοποίησε από τους δασκάλους, από το περιβάλλον, από την οικογένεια, ότι το να είσαι ομοφυλόφιλος είναι δύσκολο, και απαγορευμένο από την θρησκεία, αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει να το σκέφτεται. Ο λειτουργός έκρινε ότι είναι αναμενόμενο μαζί με την συνειδητοποίηση για την δυσκολία, θα έρχονταν και άλλα συναισθήματα συμπεραίνοντας ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς. Επίσης, ο λειτουργός έκρινε ότι αναμένεται από τον Αιτητή να δώσει παραπάνω λεπτομέρειες για τους λόγους που το κάθε στοιχείο που ανάφερε (σχολείο, οικογένεια, κτλ.) δημιουργεί μια δυσκολία για να είναι κανείς ομοφυλόφιλος. Πρόσθεσε ότι συσχετισμένα συναισθήματα θλίψης, αγωνίας, απογοήτευσης, και ανησυχίας, δεν εκφράστηκαν για μια στιγμή που θεωρείται καθοριστική για την αυτοπραγμάτωση και την κατανόηση του Αιτητή ως ατόμου.

Ο λειτουργός σημειώνει ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τα συναισθήματα που βίωσε όταν εξιστόρησε το επεισόδιο όπου ένα αγόρι από ένα κοντινό χωριό τον εξέθεσε ως ομοφυλόφιλο στην οικογένειά του, οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν απροσδιόριστες και χωρίς λεπτομέρειες. Είπε ότι είπε ψέματα στους γονείς του λέγοντάς τους ότι δεν ήταν ομοφυλόφιλος αλλά μέσα του ήξερε ότι ήθελε κάποιον για εκείνον. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός αναφέρει ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τα συναισθήματα που βίωσε, οι δηλώσεις του συνεχίστηκαν απροσδιόριστες και μη λεπτομερείς, χωρίς συναισθήματα που θα μπορούσαν εύλογα να συσχετιστούν με αυτή τη βιωμένη εμπειρία. Σημειώνει ο λειτουργός ότι ο Αιτητής δήλωσε ότι στην αρχή φοβόταν να πει οτιδήποτε και τα κράτησε όλα μέσα του, αλλά με τον καιρό ένιωσε ότι δεν μπορούσε να αντισταθεί σε αυτά τα συναισθήματα και ότι στην πραγματικότητα πέρασε ανάμεικτα συναισθήματα φόβου και σεξουαλικής έλξης. Ο λειτουργός έκρινε ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι αυτό θα μπορούσε να είχε οδηγήσει τον Αιτητή να βιώσει θυμό και θλίψη.

Επιπρόσθετα, ο λειτουργός σχολιάζει τις δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με την διαφορετική ζωή στην Κύπρο σε σύγκριση με τη συμπεριφορά και τη μεταχείριση που έλαβε στο Πακιστάν. Συγκεκριμένα αναφέρεται στις δηλώσεις του Αιτητή ότι η ζωή στην Κύπρο είναι πολύ πιο εύκολη, ότι έχει τη δική του ελευθερία και ο’τι θέλει να κάνει εδώ μπορεί να το κάνει, ότι δεν φοβάται τίποτα, ούτε υπάρχει νόμος που μπορεί να τον βάλει στη φυλακή αν πάει με άντρα, ότι είναι πολύ πιο ελεύθερος και έχει την ελευθερία του. Ο λειτουργός έκρινε ότι λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Αιτητής είναι σε σχέση στην Κύπρο, αναμένεται ότι θα ήταν σε θέση να δώσει πιο χειροπιαστά παραδείγματα για το πως απολαμβάνει την ελευθερία του σε σχέση με το όταν ήταν στο Πακιστάν και συνεπώς έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή παρέμειναν χωρίς λεπτομέρειες και απροσδιόριστες.

Σχετικά με το περιστατικό όπου η οικογένεια του Nayer τους βρήκε μαζί και κατηγόρησαν τον Αιτητή ενώπιων των γωνιών και των συγχωριανών του, ο λειτουργός έκρινε ότι αρχικά, οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν συγκεκριμένες για το στίγμα και την ντροπή που του προκάλεσε αυτό το γεγονός. Ωστόσο, στη συνέχεια πρόσθεσε απροσδιόριστα ότι η συμπεριφορά της οικογένειας του, άλλαξε τελείως και του συμπεριφέρονταν ωσάν να είναι από άλλο πλανήτη. Ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τις δηλώσεις του, οι δηλώσεις του δεν είχαν ακρίβεια και λεπτομέρεια.

Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δήλωσε ότι όταν η οικογένεια του Nayer ήρθε στο σπίτι του, έριξαν όλη την ευθύνη πάνω του και είπαν στους γονείς του ότι ήταν αυτός που παρασύρει τον υιό τους. Ο λειτουργός έκρινε ότι, οι δηλώσεις του Αιτητή δεν ήταν συγκεκριμένες και δεν απάντησε στην ερώτηση όταν ερωτήθηκε για την αντίδραση των γονιών του. Επίσης, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τα συναισθήματά του όταν ο Nayer τον κατηγόρησε μαζί με τους γονείς του, οι δηλώσεις του Αιτητή δεν ήταν λεπτομερείς και αναφέρθηκε στον Nayer ως φίλο.

Στην συνέχεια, ο λειτουργός σημειώνει ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινιστεί τι συνέβη αμέσως μετά το περιστατικό, κατανοώντας ότι αυτή πρέπει να ήταν μια στιγμή ιδιαίτερα σημαντική από την άποψη της ντροπής, του στιγματισμού και της βλάβης, οι δηλώσεις του Αιτητή ότι οι γονείς του τον κλείδωσαν στο σπίτι, ήταν αδιευκρίνιστες. Επίσης, ο λειτουργός σχολίασε ότι όταν ο Αιτητής ερωτήθηκε τι εννοούσε όταν είπε ότι η οικογένειά του τον «χτύπησε άσχημα», ο ίδιος ανάφερε «επειδή ο πατέρας μου χρησιμοποίησε τα παπούτσια του, τα ξύλα πάνω μου και η άλλη οικογένεια για να με χτυπήσει τα ξύλα και τα παπούτσια πάνω μου». Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτές οι δηλώσεις του παρέμειναν αδιευκρίνιστες.

Ο λειτουργός στη συνέχια σχολίασε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει πώς επηρέασε το περιστατικό τη σχέση του με την οικογένειά του, ο Αιτητής δήλωσε ότι η οικογένειά του δεν τον συμπαθούσε και ότι μόνο η μητέρα του μιλούσε μαζί του, προσθέτοντας ότι υπήρξε πνευματική απόσταση μεταξύ του ιδίου και της οικογένειας του. Οι δηλώσεις του Αιτητή αξιολογήθηκαν ως απροσδιόριστες και ο λειτουργός σχολίασε ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι ο Αιτητής θα αναφερόταν με περισσότερη λεπτομέρεια στον ακριβή αντίκτυπο που είχε το περιστατικό στην οικογένειά του.

Τέλος, δεδομένου ότι ο Αιτητής είχε πει ότι μετά από αυτό το περιστατικό οι χωρικοί τον κορόιδευαν και χρησιμοποιούσαν βασανιστικά λόγια απέναντί του, ο λειτουργός του ζήτησε να είναι συγκεκριμένος. Οι δηλώσεις του Αιτητή ότι οι χωριανοί μιλούσαν εναντίον του και έλεγαν ο ένας στον άλλο «μην τον γνωρίσεις» δεν είναι τέλειος άντρας και ότι δεν πρέπει να του μιλάνε, ήταν απροσδιόριστες και ασυνεπής με την προηγούμενη δήλωσή του.

Συνολικά, ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει με ακρίβεια και λεπτομέρεια τις περιπτώσεις όπου ισχυρίζεται ότι βίωσε στίγμα και ντροπή.

ΒΛΑΒΗ

Όσον αφορά το στοιχείο της βλάβης που σχετίζεται με τη νύχτα που βρέθηκε με τον Nayer και την επακόλουθη ζημιά που υπέστη ο Αιτητής από τους γονείς του, ο λειτουργός αρχικά παραθέτει τα όσα σχετικά αναφέρει ο Αιτητής στην αφήγηση του και έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή παρουσίαζαν ελλείψεις στις λεπτομέρειες. Επίσης σχολίασε ότι όταν ο Αιτητής ρωτήθηκε για τα συναισθήματά του εκείνη τη στιγμή, ο Αιτητής δήλωσε ότι ένιωθε ότι ο πατέρας του Nayer μπορούσε να τον σκοτώσει. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός έκρινε ότι όταν  ο Αιτητής ρωτήθηκε για την αντίδραση του Nayer, οι δηλώσεις του παρουσίαζαν έλλειψη λεπτομέρειας, καθώς δήλωσε ότι ο Nayer έμεινε ήσυχος και δεν πήρε θέση και ίσως αυτός να είναι ο λόγος που τον κατηγορούσαν για όλα.

Στην συνέχεια, ο λειτουργός σημειώνει ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη στιγμή που η οικογένεια του Nayer πήγε στο σπίτι του Αιτητή, οι δηλώσεις του παρουσίασαν έλλειψη λεπτομεριών, καθώς δήλωσε ότι «όπως σας είπα πριν όταν ήρθαν στο σπίτι μου, έρειξαν όλο το φταίξιμο σε μένα και είπαν στους γονείς μου ότι είμαι αυτός που παρασύρει τον γιο τους και τον εμπλέκει σε κακές δραστηριότητες». Ο λειτουργός σημειώνει ότι, όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τι συνέβη αμέσως μετά το περιστατικό, ο Αιτητής απάντησε ότι οι γονείς του τον κλείδωσαν στο σπίτι, δηλώσεις οι οποίες κατά τον λειτουργό, παρουσίαζαν έλλειψη λεπτομερειών.

Επιπρόσθετα, ο λειτουργός ανάφερε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει τι εννοούσε όταν είπε ότι η οικογένειά του «τον χτύπησε άσχημα» ο ίδιος απάντησε ότι «επειδή ο πατέρας μου χρησιμοποίησε τα παπούτσια του, τα ραβδιά του πάνω μου και η υπόλοιπη οικογένεια για να με χτυπήσει τα ραβδιά και τα παπούτσια πάνω μου». Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτές οι δηλώσεις ήταν αδιευκρίνιστες και όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινήσει, ανάφερε ότι δεν τον συμπαθούσαν μετά από αυτό και ότι μόνο η μητέρα του μιλούσε μαζί του. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός σχολίασε ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να διευκρινίσει πώς επηρέασε το περιστατικό τη σχέση του με την οικογένειά του, οι δηλώσεις του παρέμειναν απροσδιόριστες και απροσδιόριστες. Ο λειτουργός έκρινε ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι ο Αιτητής θα αναφερόταν με περισσότερη λεπτομέρεια στον ακριβή αντίκτυπο που είχε το περιστατικό στην οικογένειά του.

Στην συνέχεια, ο λειτουργός αναλύει τις δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με τους σχεδιασμούς της οικογένειας του να τον παντρέψουν και πως έπρεπε να αλλάξει τον εαυτό του. Ενώ ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής ήταν συγκεκριμένος όταν το εξιστόρησε αυτό, αργότερα δεν διευκρίνισε με επαρκείς λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα, όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για την εμπειρίαπου βίωσε  με βάση τη δήλωσή του,απάντησε πως  όταν ολοκλήρωσε το πτυχίο του, παρά το γεγονός ότι προσπαθούσε να σκοτώσει τα συναισθήματα που είχε για τους άντρες, και παρά του ότι έγινε θρήσκος, δεν μπορούσε να σταματήσει την έλξη που ένοιωθε απέναντι στους άντρες. Ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να το εξηγήσει με ακρίβεια και λεπτομέρειες μια στιγμή στη ζωή του, η οποία είναι κατανοητό ότι ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για εκείνον. Επίσης, ο λειτουργός σημείωσε ότι ο Αιτητής δήλωσε ότι για τον σεβασμό και τις επιθυμίες της οικογένειας του, προσπάθησε να γίνει ετεροφυλόφιλος άντρας ώστε να ζήσει μια ζωή με σεβασμό, αλλά δεν τα κατάφερε. Συνεπώς ο λειτουργός έκρινε ότι είναι λογικό να αναμένεται ότι ο Αιτητής θα είχε αναφερθεί με συγκεκριμένα παραδείγματα για το τι σήμαινε να γίνει ετεροφυλόφιλος άντρας και πώς τον επηρέασε ψυχολογικά.

Ο λειτουργός έκρινε επίσης, ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να εξηγήσει τη δήλωσή του «Είχα σταματήσει τα πάντα και έγινα εντελώς θρήσκος για να ζήσουν οι άλλοι τη ζωή μου ελεύθερα», οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ανακριβείς και χωρίς λεπτομέρειες. Είπε ότι δεν ήθελε να ζει άλλο γιατί προσπάθησε να αλλάξει τον εαυτό του και ακόμη και μετά από αυτό η συμπεριφορά των γονιών του δεν άλλαξε πολύ και ήθελε απλώς να φύγει από το μέρος. Ο λειτουργός έκρινε ότι είναι εύλογο να αναμένετε από τον Αιτητή να αναφερθεί με περισσότερη λεπτομέρεια στα σημεία που έθεσε, π.χ. με ποιον τρόπο προσπάθησε να αλλάξει τον εαυτό του, εάν υιοθέτησε συγκεκριμένες    συνήθειες, εάν ακολουθούσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είχε δει στην κοινωνία κτλ. Ο λειτουργός πρόσθεσε περαιτέρω, ότι όταν ζητήθηκε από τον Αιτητή να εξηγήσει τι ακριβώς εννοούσε όταν δήλωσε ότι προσπαθούσε να αλλάξει, οι δηλώσεις του παρέμειναν ανακριβείς, καθώς είπε ότι προσπάθησε να γίνει ετεροφυλόφιλος άντρας παρά ομοφυλόφιλος. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός έκρινε ότι η δήλωση του Αιτητή ότι έγινε θρήσκος και προσπάθησε να αλλάξει τον εαυτό του μέσα του, ώστε να μην του αρέσει ένας άντρας και να μπορέσει να του αρέσει μια κοπέλα για να την παντρευτεί, ήταν απροσδιόριστη.

Τέλος, ο λειτουργός αξιολόγησε τις δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με την εξέλιξη της σχέσης με τους γονείς του. Ο Αιτητής είχε δηλώσει ότι, τις περισσότερες φορές έμενε έξω από το σπίτι επειδή η μητέρα του ήταν η μόνη που του μιλούσε, οπότε δεν διατηρούσε ιδιαίτερη σχέση και ότι μερικές φορές είχε αυτοκτονικές σκέψεις. Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτές οι δηλώσεις του Αιτητή, δεν είχαν λεπτομέρεια και ακρίβεια. Επίσης, ο λειτουργός σχολίασε τις δηλώσεις του Αιτητή, όταν ερωτήθηκε εάν υπήρχε κάτι που έκανε τη σχέση με τους γονείς του να αλλάξει. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δήλωσε ότι ένιωθε ότι δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη συμπεριφορά τους και ότι η μόνη αλλαγή που συνέβη ήταν ότι ο πατέρας του άρχισε να μιλά με τον Αιτητή όποτε ήταν αναγκαίο. Ο λειτουργός έκρινε ότι αυτές οι δηλώσεις δεν ήταν αντιφατικές σε σχέση με προηγούμενες δηλώσεις του Αιτητή ο οποίος πρώτα είπε ότι η κατάσταση με τους γονείς του βελτιώθηκε αφού δέχτηκε να παντρευτεί την ξαδέλφη του και μετά λέγοντας ότι τίποτα δεν άλλαξε στην αλληλεπίδραση του με τους γονείς του. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητης δεν μπόρεσε να διευκρινίσει τις ασυνεπείς δηλώσεις του παρέχοντας μια ανακριβή απάντηση, δηλώνοντας ότι ο πατέρας του μιλούσε μαζί του για πράγματα που ήταν απαραίτητα για τον γάμο ή για την ζωή του.

Εν κατακλείδι, ο λειτουργός έκρινε ότι συνολικά, η εσωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του Αιτητή σχετικά με τα διάφορα στοιχεία του μοντέλου DSSH δεν είχε τεκμηριωθεί, σημειώνοντας ότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν είχαν λεπτομέρεια και παρουσίαζαν  έλλειψη εξατομικευμένης εμπειρίας, παρά του ότι ο Αιτητής αρχικά ήταν πολύ περιγραφικός σχετικά με ορισμένα στοιχεία του ισχυρισμού του. Συνεπώς ο λειτουργός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού και συνεπώς προχώρησε στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας.

Αναφορικά με την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, ο λειτουργός έκρινε ότι  καθώς οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι εν γένη προσωπικής φύσεως, δεν κατέστη εφικτό να ανευρεθούν εξωτερικές πηγές που να επιβεβαιώνουν εάν τα γεγονότα που εξιστορεί ο Αιτητής έλαβαν χώρα. Εντούτοις, ο λειτουργός παραθέτει εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την αντιμετώπιση των ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών ατόμων στο Πακιστάν. Οι πηγές κάνουν αναφορά στην ποινικοποίηση των ομοφυλοφιλικών σχέσεων και την παραβίαση των δικαιωμάτων των διεμφυλικών ατόμων, κάτι το οποίο ο λειτουργός έκρινε ότι έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με την αντιμετώπιση των διεμφυλικών ατόμων. Εν κατακλείδι, ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ανακριβείς και χωρίς λεπτομέρειες και εν μέρη δεν ήταν συνεπείς με προηγούμενες δηλώσεις του Αιτητή και συνεπώς ο ως άνω ισχυρισμός του Αιτητή απορρίφθηκε από τον λειτουργό της Ε.Υ.Υ.Α..

Αξιολογώντας την πιθανότητα μελλοντικού κινδύνου σε περίπτωση που ο Αιτητής επιστρέψει στην χώρα του, ο λειτουργός βασίστηκε στον μοναδικό αποδεδειγμένο ισχυρισμό που εντέλει έγινε αποδεκτός, ήτοι την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή. Ο Αρμόδιος Λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη την εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος του Αιτητή σε συνδυασμό με όλα τα συναφή στοιχεία που άπτονται του πυρήνα του αιτήματος του, αλλά και έπειτα από αξιολόγηση εξωτερικών πηγών σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στο Πακιστάν, διαπίστωσε ότι δεν συντρέχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση που ο Αιτητής επιστρέψει στην χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει οποιασδήποτε μορφής δίωξη ή κίνδυνο σοβαρής βλάβης, και συνεπώς, η ασφαλής επιστροφή του κρίνεται δυνατή.

Τέλος, ως προς την νομική ανάλυση των ισχυρισμών του Αιτητή, είναι θέση του αρμόδιου λειτουργού ότι κανένας φόβος για δίωξη δεν καθορίστηκε με βάση την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα του μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική του γνώμη και, συνεπώς, δεν εμπίπτει στην νομική έννοια του πρόσφυγα, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, το άρθρο 10 του Qualification Directive 2011/95/ΕΕ και το άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου 2000 - 2020. Ομοίως, ο λειτουργός της Ε.Υ.Υ.Α. έκρινε ότι δεν επιβεβαιώθηκε ούτε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή κίνδυνος λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας υπό συνθήκες ενόπλων συγκρούσεων στην περιοχή του, ώστε να χορηγηθεί στον Αιτητή καθεστώς επικουρικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 15 του Qualification Directive 2011/95/ΕΕ και του άρθρου 19  του Περί Προσφύγων Νόμου 2000 - 2020.

Με βάση το άρθρο 11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν. 73(I)/2018), προχωρώ σε πλήρη εξέταση από τούδε και στο εξής σχετικά με την ορθότητα της απόρριψης του αιτήματος του Αιτητή για Διεθνή Προστασία, αλλά και σχετικά με την ανάγκη χορήγησης Διεθνούς Προστασίας στον Αιτητή. Πρωτού προχωρήσω στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το νομικό πλαίσιο αναφορικά με την αξιολόγηση ισχυρισμών που σχετίζονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του αιτητή.

Σε υποθέσεις όπου ο ισχυρισμός ασύλου σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του αιτητή, καθίσταται αναγκαία αφενός, η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των εξεταστών αιτημάτων ασύλου όσον αφορά στις ειδικότερες εμπειρίες των αιτητών ασύλου και αφετέρου, η ενδελεχέστερη εξέταση των σχετικών νομικών ζητημάτων.

Το άρθρο 15(3)(α) της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ προβλέπει ότι κατά την συνέντευξη, τα κράτη μέλη οφείλουν να συνεκτιμήσουν «τις προσωπικές και γενικές συνθήκες που περιβάλλουν την αίτηση, συμπεριλαμβανομένης της πολιτιστικής καταγωγής, του φύλου, του γενετήσιου προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου ή της ευαισθησίας του αιτούντος·» (η υπογράμμιση είναι δική μου). Αυτή η διάταξη ενσωματώνεται στην εθνική έννομη τάξη με το άρθρο 13Α (9)(α) του περί Προσφύγων Νόμου.

Στις Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα Αιτήματα Ασύλου που στηρίζονται στον Σεξουαλικό Προσανατολισμό και στην Ταυτότητα Γένους της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες^[9] γίνεται αναφορά στον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας των συγκεκριμένων αιτητών ασύλου και την κατανομή του βάρους απόδειξης:

«35. Ο αυτο-προσδιορισμός του αιτούντα άσυλο ως λεσβίας, ομοφυλόφιλου, αμφιφυλόφιλου, τρανσέξουαλ πρέπει να θεωρείται ένδειξη για το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Ενώ κάποιοι αιτούντες άσυλο μπορεί να είναι σε θέση να τεκμηριώσουν το σεξουαλικό τους προσανατολισμό, για παράδειγμα με μάρτυρες, φωτογραφίες ή άλλα αποδεικτικά έγγραφα, δεν απαιτείται να προσκομίσουν στοιχεία για τις δραστηριότητές τους στη χώρα καταγωγής προκειμένου να αποδείξουν τη διαφορετικότητα του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητας του γένους τους. Ο κριτής του αιτήματος ασύλου οφείλει να βασιστεί στις μαρτυρίες του αιτούντα άσυλο όταν αυτός αδυνατεί να προσκομίσει αποδεικτικά στοιχεία για το σεξουαλικό του προσανατολισμό και / ή δεν είναι επαρκείς οι σχετικές πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του. Όπως σημειώνεται στο Εγχειρίδιο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες για τα Κριτήρια και τις Διαδικασίες Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων «αν η αφήγηση του αιτούντος φαίνεται αξιόπιστη, η περίπτωσή του πρέπει, εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για το αντίθετο, να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας». Στο ίδιο πνεύμα, το Δικαστήριο Ασύλου και Μετανάστευσης του Ηνωμένου Βασιλείου απεφάνθη: «είναι οι πλήρεις και συνεκτικές λεπτομέρειες και η βάσιμη αναφορά σε μικρά σημεία, που είναι αδύνατον να παρατηρήσει ή να αφηγηθεί κάποιος που δεν έχει τις εμπειρίες που περιέγραψε [ο προσφεύγων]»

36. Κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών των λεσβίων, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσέξουαλ πρέπει να αποφεύγονται οι στερεότυπες εικόνες που έχουν δημιουργηθεί για τα πρόσωπα που υπάγονται σε αυτές τις ομάδες

[…]

38. Δεν πρέπει να θεωρείται ότι δεν είναι λεσβία, ομοφυλόφιλος, αμφιφυλόφιλος ή τρανσέξουαλ ο αιτών άσυλο που δεν επικαλείται κάποια σημαντική σχέση στη χώρα καταγωγής του ή στη χώρα ασύλου. Όπως προαναφέρεται στις παραγράφους 23-26 τούτο μπορεί να αποτελεί ένδειξη για τις προσπάθειες που κατέβαλε για να αποφύγει τη βλάβη που συνεπάγεται η διαφορετικότητα του σεξουαλικού προσανατολισμού του. Επίσης, συχνά ο αιτών άσυλο δεν γνωρίζει ότι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός μπορεί να αποτελέσει βάση για το καθεστώς του πρόσφυγα ή είναι απρόθυμος να μιλήσει για πτυχές της προσωπικής του ζωής, ιδίως εάν ο σεξουαλικός του προσανατολισμός ήταν αιτία της ντροπής ή ταμπού στη χώρα καταγωγής του. Έτσι, μπορεί αρχικά να νοιώθει ανασφάλεια και επομένως να μην αναφερθεί ελεύθερα σ΄ αυτό το θέμα ή να μην αφηγηθεί με ακρίβεια και λεπτομέρειες την προσωπική του ιστορία.» (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Σχετικά με την αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, αυτό που αναμένεται και εξετάζεται, σύμφωνα και με την απαίτηση για εξατομικευμένη εξέταση αιτήσεων διεθνούς προστασίας, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη το ‘ευεργέτημα της αμφιβολίας’, δεν είναι ένα επίπεδο απόλυτης συνέπειας και συνοχής.^[10]

Ο σχετικός οδηγός της EASO, ‘Evidence and Credibility Assessment’ βασίζει την μεθοδολογία εξέτασης αιτημάτων ασύλου βασιζόμενα στον σεξουαλικό προσανατολισμό, πάνω στο μοντέλο DSSH^[11]. Ορθώς οι Καθ’ ων η αίτηση χρησιμοποίησαν το μοντέλο αυτό ως εργαλείο αξιολόγησης του 2^ου ουσιώδους ισχυρισμού του Αιτητή. Ωστόσο, κρίνω ότι κατέληξαν σε εσφαλμένα, αυθαίρετα και υποκειμενικά συμπεράσματα καθώς δεν αξιολόγησαν ορθά και επαρκώς όλα όσα ο Αιτητής δήλωσε κατά την διαδικασία.

Κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης, ζητήθηκε από τον Αιτητή να δηλώσει τους λόγους για τους οποίους υπέβαλε μεταγενέστερο αίτημα ασύλου στην Κύπρο. Ζητήθηκε επίσης από τον Αιτητή να εξηγήσει τους λόγους ούτως ώστε να καταλάβει ο λειτουργός. Απαντώντας στην ερώτηση, ο Αιτητής αναφέρθηκε εκτενώς στην διαδικασία αλλά και τα περιστατικά που τον οδήγησαν να αντιληφθεί ότι είναι ομοφυλόφιλος, αλλά και για την διαδικασία και τα περιστατικά που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει το Πακιστάν. Χωρίς να ζητηθεί ξεκάθαρα από τον Αιτητή, ο ίδιος κατέβαλε προσπάθεια να περιγράψει με επαρκή και αναλυτικό τρόπο την παιδική του ηλικία, την συνειδητοποίηση του σχετικά με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, τους 3 άντρες/αγόρια με τους οποίους είτε επιχείρησε να κάνει, ή διατηρούσε ερωτική σχέση, την πρώτη του σεξουαλική επαφή, αλλά και για το πως έζησε ως ομοφυλόφιλος στην Κύπρο, αναφέροντας τις επισκέψεις του σε πάρκα προς ανεύρεση εφήμερου έρωτα και για την σχέση του με Κύπριο πολίτη.

Όντως, ο λειτουργός της Ε.Υ.Υ.Α. αναφέρει στην Έκθεση - Εισήγηση (βλ. σελ. 5 της Έκθεσης - Εισήγησης) ότι ο Αιτητής αναφέρθηκε με ακρίβεια και λεπτομέρεια στη στιγμή που ένιωσε διαφορετικός αναφέροντας μάλιστα ότι ο Αιτητής μπορούσε να ανακαλέσει με μεγάλη λεπτομέρεια το περιστατικό όπου στο σχολείο κάποιοι μαθητές έγραψαν σε ένα τοίχο τη λέξη «gandu», γεγονός που προβλημάτισε τον ίδιο ως προς τη σεξουαλικότητα του (βλ Ερ. 124 1Χ, 131 2Χ Δ.Φ.).

Θα συμφωνήσω με τον συνήγορο του Αιτητή ο οποίος αναφέρει στην Γραπτή Αγόρευση του Αιτητή, ότι παρά την πιο πάνω παραδοχή του αρμόδιου λειτουργού, ακολούθως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Αιτητής δεν έδωσε λεπτομέρειες ως προς το ζήτημα της διαφορετικότητας του, πράγμα το οποίο είναι αντιφατικό.

Το πρώτο σημείο που αναφέρει ως έλλειψη λεπτομέρειας ο αρμόδιος λειτουργός είναι το ζήτημα της συνειδητοποίησης του σεξουαλικού προσανατολισμού από τον Αιτητή. Ο αρμόδιος λειτουργός παραπέμπει σε ερωτήσεις που απεύθυνε στον αιτητή (βλ Ερ. 106 1Χ, 2Χ) αγνοώντας κομμάτια από την ελεύθερη αφήγηση του Αιτητή αλλά και σωρεία άλλων απαντήσεων του. Συγκεκριμένα, παρά το γεγονός ότι  ο λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής περιέγραψε με λεπτομέρεια (χωρίς καν να του ζητηθεί) το περιστατικό όταν ο Αιτητής ήταν 9-10 χρονών όταν για πρώτη φορά ήρθε αντιμέτωπος με τη διαφορετικότητα του, αλλά και το περιστατικό με την λέξη «gandu» γραμμένη στον τοίχο, σημειώνω ότι ο ίδιος λειτουργός, αγνοεί πλήρως τις δηλώσεις του Αιτητή ότι ενώ ήδη ένιωθε μέσα του ότι μπορεί να ελκύεται από άντρες, στην ηλικία των 13 ετών, ήταν η πρώτη φορά μου ένιωσε να ελκύεται από συγκεκριμένο αγόρι και να έχει την επιθυμία να δημιουργήσει περαιτέρω σχέση μαζί του (βλ. Ερ. 112 Δ.Φ.). Στο σημείο αυτό, το οποίο αγνοήθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό, ο Αιτητής αναφέρεται στα συναισθήματα που ένιωσε, στη σεξουαλική έλξη που ένιωσε για το αγόρι αυτό αλλά και στο φόβο που ένιωσε εξαιτίας της τιμωρίας που θα δεχόταν αλλά όπως ο ίδιος αναφέρει, και εξαιτίας της βαθιά θρησκευόμενης οικογένειας του. Αναφέρεται επίσης στο πώς η σχέση τους ξεκίνησε, εξελίχθηκε και τελείωσε. Εξήγησε πως συνέχισε να έχει συναισθήματα για άντρες, μετά την απόρριψη από το αγόρι, αλλά μίλησε και για τον φόβο να μην μάθουν οι γονείς του για την έλξη του προς του άντρες. Κρίνω ότι, σε αυτό το σημείο ο Αιτητής περιέγραψε με επαρκή τρόπο την συγκεκριμένη σχέση και περίοδο της ζωής του.

Πέραν των πιο πάνω, συμφωνώ με το συνήγορο του Αιτητή ο οποίος σε σημείο στην Γραπτή Αγόρευση (σελ. 18-19) του Αιτητή, υποστηρίζει ότι τα αφηγήματα του Αιτητή στην σελίδα 13 της συνέντευξης του Αιτητή (βλ. Ερ. 107 και 106 Δ.Φ.), συνιστούν πρόσθετες πληροφορίες στα όσα είχε ήδη αναφέρει με λεπτομέρεια κατά την ελεύθερη αφήγησή του.

Στο σημείο της σελίδας 6 της Έκθεσης - Εισήγησης ο αρμόδιος λειτουργός αναφέρει ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ως προς την επαφή του με τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στο Πακιστάν είναι ασυνεπής. Στην  C – 148/13 έως C – 150 / 13, ημερ. 2/12/14, A, B, C κατά Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, το ΔΕΕ έκρινε ότι οι αξιολογήσεις που βασίζονται σε αμφισβήτηση ως προς τις γνώσεις του αιτούντος άσυλο σχετικά με οργανώσεις για την προστασία των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και τα στοιχεία αυτών των οργανώσεων, υποδηλώνουν στερεότυπες αντιλήψεις ως προς τη συμπεριφορά των ομοφυλόφιλων και όχι στη βάση της ειδικής κατάστασης κάθε αιτούντος άσυλου^[12]. Συνεπώς ο λειτουργός δεν λαμβάνει υπόψη το προφίλ του Αιτητή και την κατάσταση στην χώρα καταγωγής του όπου η ομοφυλοφιλία εκδιώκεται, και προβαίνει σε αυθαίρετη αξιολόγηση. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός αγνοεί τα όσα δήλωσε ο Αιτητής σχετικά με την επαφή του με την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Κύπρο και συγκεκριμένα τις δηλώσεις του ότι όταν ήρθε στην Κύπρο, ξεκίνησε να επισκέπτεται ένα δημοτικό πάρκο στην Λευκωσία απέναντι από το παλιό νοσοκομείο όπου είχε ακούσει ότι μπορεί να βρει ερωτικό σύντροφο εκεί. Επίσης ο λειτουργός παραλείπει να λάβει υπόψη την δήλωση του Αιτητή ότι εκεί γνώρισε τον κο. Μιχάλη Ματσουράκη το 2018 με τον οποίο διατηρούσε σχέση κατά την διάρκεια της συνέντευξης του Αιτητή τον Ιούλιο του 2020.

Αναφορικά με την σχέση του Αιτητή με τον Nayer, ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή παρουσιάζουν έλλειψη λεπτομέρειας. Παρατηρώ ότι και σε αυτό το σημείο, ο λειτουργός παραλείπει να λάβει υπόψη την περιεκτική αφήγηση του Αιτητή κατά την ελεύθερη αφήγηση η οποία υποδηλώνει αν μη τι άλλο, την πρόθεση του Αιτητή να συνεργαστεί με τον λειτουργό και να εξιστορήσει τον τρόπο γνωριμίας του με τον Nayer, την εξέλιξη της σχέσης του, πως ένιωσε όταν του ανέφερε ότι ένιωθε έλξη, πώς συνεχίστηκε μυστικά η σχέση τους, πως προγραμμάτιζαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους μαζί, πως τελικά αποκαλύφθηκε η σχέση τους και τις συνέπειες της αποκάλυψης αυτής. Ο Αιτητής όταν ερωτήθηκε ξανά, αναφέρθηκε περαιτέρω στην πρώτη τους συνάντηση στη βιβλιοθήκη (βλ. Ερ. 103 Δ.Φ.), στα κοινά τους ενδιαφέροντα, αλλά και στο πως εξελίχθηκε αρχικά η φιλία και ακολούθως η σχέση (βλ. Ερ. 103 Δ.Φ.). Συγκεκριμένα ο Αιτητής αναφέρθηκε με λεπτομέρεια, στην γνωριμία του με τον Nayer, στο πως επιδίωξε να ενδυναμώσει την σχέση τους, χτίζοντας πρώτα μια φιλία και μετά κάνοντας το βήμα να αποκαλύψει τα συναισθήματα του στον Nayer, τις λεπτομέρειες των μυστικών τους συναντήσεων όπου, όπως εξηγεί ο Αιτητής, είχαν κοινό σημείο συνάντησης την αντλία νερού, και από εκεί πήγαιναν σε διάφορα σημεία όπου δεν θα τους έβλεπε κανείς, και πως αυτά τα σημεία δεν ήταν σταθερά. Συνεπώς, διαφωνώ με τον λειτουργό ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ότι είχε μυστικές συναντήσεις με το Nayer (βλ. Ερ. 149 1Χ, 2Χ, 3Χ Δ.Φ.) είχαν κάποια ασυνέπεια.

Επίσης, ο Αιτητής περιέγραψε και άλλες τακτικές που χρησιμοποιούσαν για να μην κινήσουν υποψίες, όπως το να κάνουν παρέα με άλλο κόσμο, να τρώνε κάποτε σε διαφορετικές παρέες. Επίσης ανάφερε ότι το γεγονός ότι φοιτούσαν στο ίδιο σχολείο, βοήθησε στο να κρατήσουν την σχέση μυστική καθώς η συναναστροφή τους στα γήπεδα κρίκετ και μετά το σχολείο δεν κινούσε υποψίες. Επιπρόσθετα, η περιγραφή του Αιτητή για τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του Nayer, ήταν λεπτομερής εφόσον μίλησε για τα μαλλιά, τα χέρια τα πόδια, την μύτη, το μούσι τα οπίσθια την επιδερμίδα και το χαμόγελο του Nayer. Επίσης ο Αιτητης χαρακτήρισε τον Nayer ως ευγενικό άτομο, βοηθητικό, δοτικό (βλ. Ερ. 149, 150 Δ.Φ.), ενώ ανάφερε ότι κατάγεται από ανώτερη κάστα και συγκεκριμένα την οικογένεια «Μαλέκ» (βλ. Ερ. 149 Δ.Φ.)

Ως προς το στίγμα και το αίσθημα της ντροπής, ο λειτουργός έκρινε τις δηλώσεις του Αιτητή ως μη λεπτομερής. Αντιθέτως, το αίσθημα ντροπής που συνδέεται και με την στιγματοποίηση από την κοινωνία, εκφράζεται κατά όλη την διάρκεια αφήγησης του Αιτητή, ξεκινώντας από το περιστατικό στο σχολείο όπου η πρώτη ανάμνηση που έχει ο Αιτητής αντίληψης της σεξουαλικότητας του, τελειώνει με την απογοήτευση από τον δάσκαλο του (βλ. Ερ. 114 Δ.Φ.). Ο Αιτητής επίσης εξέφρασε τον φόβο του σχετικά με την αντιμετώπιση που είχαν οι μαθητές που έγραψαν «gandu» στον τοίχο του σχολείου (βλ. Ερ. 114 Δ.Φ.). Επίσης αναφέρεται στον φόβο από την οικογένεια του, όταν αντιλήφθηκε ότι τον έλκυε το αγόρι από το χωριό του (βλ. Ερ. 114 Δ.Φ.), αλλά και τα ψέματα που είπε στους γονείς του λόγω φόβου και για να αποφύγει την τιμωρία (βλ. Ερ. 113 Δ.Φ.). Επιπρόσθετα, ο Αιτητής περιγράφει επαρκώς τις περιόδους όπου προσπαθούσε να αποκρύψει τα συναισθήματα του και να μην νιώθει έλξη προς άντρες, κάτι το οποίο έγινε για πρώτη φορά μετά που οι γονείς του συγχωριανού του παραπονέθηκαν στους γονείς του (βλ. Ερ. 113  Δ.Φ.), και την αντίδραση των γονιών του Nayer (βλ. Ερ. 111 Δ.Φ.) και της δικής του οικογένειας όταν έμαθαν για την σχέση του με τον Nayer (βλ. Ερ. 111, 110 Δ.Φ.).

Ο Αιτητής αναφέρει εκτενώς την προσπάθεια του να σταματήσει να είναι ομοφυλόφιλος, στρέφοντας επίσης τον εαυτό του και προς την θρησκεία (βλ. Ερ. 110, 139, 6Χ Δ.Φ.), χωρίς αποτέλεσμα. Επίσης σχολιάζει τα ανάμεικτα συναισθήματα που του προκάλεσε η διαδικασία απόκρυψης της σεξουαλικής του ταυτότητας (βλ. Ερ. 142 2χ.) Παρομοίως, παρατηρείται ο φόβος του Αιτητή να αναφέρει κάτι για την σεξουαλικότητα του, στο αγόρι στο χωριό του (βλ. Ερ. 114 Δ.Φ.), αλλά και στον Nayer (βλ. Ερ. 113 Δ.Φ.), και την διαφορά στα αισθήματα του όταν στο πρώτο περιστατικό έζησε την απόρριψη ενώ στο δεύτερο την αποδοχή.

Θα συμφωνήσω επίσης με το επιχείρημα του συνηγόρου του Αιτητή στην Γραπτή του Αγόρευση, ότι ο λειτουργός παρέλειψε να λάβει υπόψη τις δηλώσεις του Αιτητή όταν ερωτηθείς πως επηρεάστηκε η συμπεριφορά του στο Πακιστάν, απάντησε ότι είχε κατάθλιψη, ζούσε στο άγχος, ήταν συγχυσμένος και ήθελε να έχει σχέση με άντρα αλλά φοβόταν να την κάνει και δεν έκανε οποιανδήποτε άλλη δραστηριότητα (βλ. Ερ. 142 και 141 Δ.Φ.). Επίσης αναφέρει ότι ένιωθε ως άτομο που δεν υπάρχει στην κοινωνία επειδή τον χλεύαζαν και κορόιδευαν οι άνθρωποι γύρο του και για αυτό ένοιωθε ότι δεν είναι ένας από αυτούς. Επίσης συμφωνώ με το επιχείρημα του συνηγόρου του Αιτητή στην Γραπτή του Αγόρευση ότι αυτές οι δηλώσεις του Αιτητή, αναδεικνύουν συναισθήματα σχετικά με το στίγμα και τη ντροπή που βίωσε.

Επιπρόσθετα, ο Αιτητής περιγράφει με επαρκή λεπτομέρεια δύο περιπτώσεις όπου η στιγματοποίση της ομοφυλοφιλίας είχε ως αποτέλεσμα να τον παρακολουθούν τρίτα πρόσωπα. Το πρώτο περιστατικό όταν ο μακρινός ξάδελφος του Nayer, o Rashid, παρακολουθούσε τον Αιτητή και τον Nayer επειδή είχε ακούσει φήμες ότι ο Αιτητής είχε προϊστορία με «απαγορευμένες» πράξεις/συμπεριφορές (βλ. Ερ. 112 Δ.Φ.). Το δεύτερο περιστατικό, ήταν όταν ο ξάδελφος του Αιτητή, ο Imran, κατήγγειλε στους γονείς του Αιτητή ότι τον είδε μαζί με τον Amjad να κάνουν, ψώνια (βλ. Ερ. 110 Δ.Φ.).

Επιπρόσθετα, σημειώνω ότι  ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή, ότι στην Κύπρο είναι εύκολο να είσαι ομοφυλόφιλος (βλ. Ερ. 141 1Χ Δ.Φ.) και ότι εδώ δεν υπάρχει νόμος που να πολιτικοποιεί την ομοφυλοφιλία (βλ. Ερ. 141 2Χ Δ.Φ.),  παρέμειναν χωρίς λεπτομέρειες και απροσδιόριστες, σχετικά με την εμπειρία του Αιτητή στην Κύπρο ως ομοφυλόφιλος (βλ. Ερ. 171 Δ.Φ.). Εντούτοις, σε αυτό το σημείο ο λειτουργός δεν έλαβε υπόψη, ως όφειλε, τις δηλώσεις του Αιτητή σχετικά με τις επισκέψεις του σε δημόσια πάρκα προς ανεύρεση εφήμερου έρωτα με άλλους άντρες, ούτε την σχέση του με τον κο. Μιχάλη Ματσουράκη η οποία υπήρχε ήδη για 2 χρόνια κατά το στάδιο της συνέντευξης του Αιτητή (βλ. Ερ. 126 Δ.Φ.). Θεωρώ ότι αυτά τα δύο χειροπιαστά παραδείγματα, αποτελούν ένδειξη για το πως ο Αιτητής απολαμβάνει την ελευθερία του σε σχέση με το όταν ήταν στο Πακιστάν.

Περαιτέρω, ο Αιτητής στην ελεύθερη του αφήγηση, περιγράφει με επαρκή λεπτομέρεια, τις επιπτώσεις που είχε μετά την αποκάλυψη της σχέσης του με τον Nayer (βλ. Ερ. 111 και 110 Δ.Φ.). Σε συνδυασμό με τις διευκρινιστικές ερωτήσεις από τον λειτουργό, ο Αιτητής ήταν σε θέση να περιγράψει τον λόγο που έμεινε σπίτι του Nayer, την αντίδραση των γονιών του Nayer και το ότι ακολούθησε στο σπίτι του Αιτητή αργότερα την ίδια ημέρα, αλλά και τις επιπτώσεις που είχε στην μετέπειτα σχέση του με την οικογένεια του. Επίσης ο Αιτητής αναφέρθηκε στην απογοήτευση που ένοιωσε από την θέση που πήρε ο Nayer (βλ. Ερ. 141 5Χ Δ.Φ.) εξηγώντας ότι είναι σύνηθες η ανώτερη τάξη (στην οποία ανήκει η οικογένεια του Nayer) να ρίχνει το φταίξιμο στην κατώτερη τάξη (στην οποία ανήκει η οικογένεια του Αιτητή) (βλ. Ερ. 128 Δ.Φ.).

Στην συνέχεια, ο Αιτητής περιγράφει επαρκώς και με λεπτομέρεια την αντίδραση της οικογένειας του, αναφέροντας ότι τον κλείδωσαν στο σπίτι, ότι μόνο η μητέρα του του μιλούσε και ότι η υπόλοιπη οικογένεια τον αντιμετώπιζαν σαν εξωγήινο. Στην συνέχεια αναφέρει στα περιοριστικά μέτρα που υποβλήθηκε αλλά και τον εξαναγκασμό να παντρευτεί την ξαδέλφη του και πως αυτός το απέφευγε χρησιμοποιώντας τις σπουδές του ως δικαιολογία (βλ. Ερ. 110 Δ.Φ.).

Με βάση τα όσα αναλύονται πιο πάνω, στοιχειοθετείται η εσωτερική αξιοπιστία του  Αιτητή σχετικά με τον ισχυρισμό του ότι είναι ομοφυλόφιλος και προχωρώ στην εξέταση της εξωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή. Προτού αναφερθώ στις σχετικές εξωτερικές πηγές και πληροφορίες από έρευνα που μετέβηκε το Δικαστήριο, θα ήθελα να σχολιάσω το γεγονός ότι στην Έκθεση – Εισήγηση, ο λειτουργός παραπέμπει σε μια πηγή, η οποία αναφέρει την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στο Πακιστάν, χωρίς να διερευνά το κατά πόσο ο σχετικός νόμος εφαρμόζεται. Ούτε παραθέτει ο λειτουργός κάποια πηγή σχετικά με την αντιμετώπιση ομοφυλόφιλων από την κοινωνία και τις οικογένειες τους. Συνεπώς η έρευνα σχετικά με το αντικειμενικό στοιχείο στον φόβο του Αιτητή σε σχέση με το ενδεχόμενο κινδύνου βλάβης εναντίον του (ήτοι την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας) είναι ελλιπής.

Τα άρθρα 25, 26 και 27 του Συντάγματος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Πακιστάν προβλέπουν την ισότητα και την αρχή της μη διάκρισης, παραλείποντας την αναφορά στις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου^[13]. Επιπρόσθετα, το άρθρο 227 του Συντάγματος προβλέπει ότι όλοι οι νόμοι στο Πακιστάν οφείλουν να συνάδουν με τις εντολές του Ισλάμ, όπως αυτές αναγράφονται στο Κοράνι και στην Σούνα («Sunnah»)^[14]. Στις Καταληκτικές Παρατηρήσεις («Concluding Observations») της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών (Human Rights Committee)^[15] για το Πακιστάν το 2017, η Επιτροπή εξέφρασε την ανησυχία της σχετικά με την παράλειψη του Συντάγματος του Πακιστάν να συμπεριλάβει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και την ταυτότητα φύλου στα άρθρα που προβλέπουν την ισότητα και την αρχή της μη-διάκρισης (Άρθρα 25-27 του Συντάγματος) και παρότρυνε την Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν να προχωρήσει σε ανάλογες τροποποιήσεις για να συμπεριληφθούν αυτά τα προστατευόμενα χαρακτηριστικά^[16]. Η Επιτροπή επίσης αναφέρθηκε στην ανάγκη να αρθεί η ποινικοποίηση της συναινετικής σεξουαλικής επαφής μεταξύ ενηλίκων^[17].

Όσον αφορά την ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, σχετικός είναι ο Ποινικός Κώδικας του Πακιστάν και συγκεκριμένα το άρθρο 337 με τίτλο «Αφύσικες παραβάσεις» και που προβλέπει ότι «Όποιος οικειοθελώς έχει σαρκική συνουσία ενάντια στην τάξη της φύσης με οποιονδήποτε άνδρα, γυναίκα ή ζώο, τιμωρείται με ισόβια φυλάκιση ή με φυλάκιση οποιασδήποτε άλλης ονομασίας για περίοδο που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από δύο χρόνια ούτε μεγαλύτερη από δέκα χρόνια, και υπόκειται επίσης σε πρόστιμο»^[18]. Επιπρόσθετα, το άρθρο 496 του Ποινικού Κώδικα του Πακιστάν, απαγορεύει την τέλεση γάμου μεταξύ ατόμων που δεν μπορούν να παντρευτούν νόμιμα^[19], κάτι το οποίο εμμέσως πλην σαφώς, εμπεριέχει και την τέλεση γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Με βάση έκθεση της ILGA^[20], τον Αύγουστο του 2020 φέρεται να εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για έναν διεμφυλικό άνδρα που παντρεύτηκε γυναίκα, για κάτι που οι αρχές θεωρούσαν γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, μια πλατφόρμα ψηφιακών μέσων με έδρα το Πακιστάν ανέφερε ότι δύο λεσβίες «συνελήφθησαν από την αστυνομία αφού οι συγγενείς και οι φίλοι τους ανέφεραν για τη σχέση και το σχέδιο γάμου τους» ^[21].

Με βάση το «Hudood Ordinance 1979» και την απαγόρευση της ποινικής πράξης «Zina», άτομα τα οποία έρχονται σε σεξουαλική επαφή εκτός γάμου, διαπράττουν επίσης ποινικό αδίκημα και τιμωρούνται με την θανατική ποινή^[22]. Παρά την έλλειψη ενδείξεων ότι αυτός ο νόμος χρησιμοποιείται εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων^[23], υπάρχει η πιθανότητα αυτές οι διατάξεις να ποινικοποιούν την ομόφυλη σεξουαλική επαφή, καθώς αυτή γίνεται εκτός γάμου. Όπως αναφέρεται σε διάφορες πηγές, «δεν υπάρχει νομική σαφήνεια εάν η θανατική ποινή εφαρμόζεται [σε ομοφυλόφιλα άτομα]»^[24].

Σύμφωνα με την έκθεση της ILGA, March 2019 State-Sponsored Homophobia «Κατά τη διάρκεια του 3ου κύκλου της [Παγκόσμιας Περιοδικής Ανασκόπησης] UPR που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2017, το Πακιστάν έλαβε επτά συστάσεις SOGIESC [σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα φύλου, έκφραση φύλου και χαρακτηριστικά φύλου]. Δέχτηκε δύο από αυτά, ενώ σημείωσε (στην ουσία απέρριψε) και τα υπόλοιπα πέντε. Το Πακιστάν «απέρριψε» τις συστάσεις για υιοθέτηση νομοθετικών μέτρων για την αποποινικοποίηση των συναινετικών σεξουαλικών σχέσεων ομοφυλοφίλων και για τη λήψη μέτρων για την προστασία της LGBTIQ κοινότητας από διακρίσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους»»^[25].

Έγκυρες πηγές επιβεβαιώνουν ότι ΛΟΑΤΚΙ άτομα υπόκεινται σε συλλήψεις στο Πακιστάν. Σύμφωνα με την UNAIDS στην έκθεση της Global AIDS Monitoring 2018 progress report για το 2017 «άντρες που κάνουν σεξ με άντρες (MSM) είχαν συλληφθεί κατά την διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών» ^[26]. Τα ίδια επαναλαμβάνονται για τα έτη 2018 και 2019^[27].

Στις βάση δεδομένων την ILGA, αναφέρεται ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ ατόμων με το ίδιο φύλο παραμένει παράνομη de jure, και επιπρόσθετα θεωρείται από την πακιστανική κοινωνία ως αμαρτία και κάτι το ανήθικο.^[28] Σύμφωνα με διάφορες έγκυρες πηγές, όπως η ετήσια έκθεση του State Department των ΗΠΑ το 2022, «Η εγχώρια συμφωνία εγγραφής ΜΚΟ με την κυβέρνηση απαιτεί από τις ΜΚΟ να μην χρησιμοποιούν όρους που η κυβέρνηση θεωρεί αμφιλεγόμενους, όπως: […], «αναπαραγωγική υγεία» και «λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, διεμφυλικό, queer ή ιντερσεξ (LGBTQI+)», στις ετήσιες εκθέσεις ή τα έγγραφά τους»^[29]. Η ίδια έκθεση χαρακτηρίζει εγκλήματα που συμπεριλαμβάνουν χρήση βίας και απειλών χρήσεις βίας εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ως κάποια από τα ποιο σημαντικά προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν^[30]. Άλλες έγκυρες πηγές κάνουν αναφορά για δολοφονίες, βιασμούς, επιθέσεις, άρνησης παροχής υπηρεσιών και έλλειψης σεβασμού βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων^[31]. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, στις Καταληκτικές Παρατηρήσεις για το Πακιστάν το 2017, εξέφρασε τη λύπη της για την απουσία πληροφοριών στο Πακιστάν αναφορικά με αποτελεσματικά μέτρα για την πρόληψη και την τιμωρία κάθε μορφής διακρίσεων σε βάρος λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, διεμφυλικών και ίντερσεξ^[32].

Ως προς την μεταχείριση που τυγχάνουν τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα από την κοινωνία, σε έκθεση του Department of Foreign Affairs της Αυστραλίας αναφέρεται ότι «Η ομοφυλοφιλία είναι ένα βαθιά ριζωμένο ταμπού στην πακιστανική κοινωνία. Ενώ πόλεις όπως το Καράτσι φέρεται να έχουν μια ενεργή υπόγεια LGBTI+ σκηνή, οι άνθρωποι που δεν κρύβουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι ή λεσβίες στο Πακιστάν είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν εξοστρακισμό από τις οικογένειές τους, εξαναγκασμένους ετεροφυλόφιλους γάμους, διακρίσεις, εκφοβισμό και βία. […] Τον Απρίλιο του 2014, ο Muhammed Ejaz, ένας άνδρας από τη Λαχόρη, σκότωσε τρεις ομοφυλόφιλους άνδρες που είχε γνωρίσει στο Διαδίκτυο. Είπε στην αστυνομία ότι ήθελε να στείλει ένα μήνυμα για τα κακά της ομοφυλοφιλίας.»^[33] Αναφορά στον εξαναγκασμό σε ετερόφυλο γάμο από τις οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, γίνεται και σε έκθεση του 2021 από ILGA Αsia, όπου επίσης αναφέρεται ότι ο όρος «ΛΟΑΤΚΙ» θεωρείται ως δυτική προπαγάνδα^[34].

Σε συνέντευξη του Haseeb Rathore (Πακιστανός ΛΟΑΤΚΙ), η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του «il grande colibri»^[35], ο Rathore υποστηρίζει  ότι «Οι οικογένειες του Πακιστάν κάνουν διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ παιδιών πιστεύοντας ότι έχουν κάποια ψυχική διαταραχή. Κρατούν τα παιδιά μακριά από τους συγγενείς τους, άλλοτε τα αδέρφια τα αποκηρύσσουν δημόσια και άλλοτε τα ΛΟΤΑΚΙ παιδιά, ειδικά τα διεμφυλικά, διώχνονται από το σπίτι των γονιών τους. Είναι δύσκολο να πούμε αν πρόκειται για θρησκευτική ή πολιτιστική διάκριση, καθώς τόσοι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν τη διαφορά μεταξύ πολιτιστικών και θρησκευτικών αξιών.»^[36] Οι πρακτικές χρήσης βίας και εξοστρακισμού, επιβεβαιώνονται και από την Deutsche Welle (DW) σε άρθρο της τον Μάιο του 2021^[37].

Με βάση τις ως άνω, αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης, η σεξουαλική επαφή και ευρύτερα η ερωτικές σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ποινικοποιούνται στο Πακιστάν με υφιστάμενο κίνδυνο σύλληψης αλλά και μεταχείρισης που συνιστά παραβίαση ουσιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πέραν όμως της αντιμετώπισης ομοφυλόφιλων από το κράτος, η οποία είναι σοβαρή από μόνη της, προκύπτει η εχθρική αντιμετώπιση και ο εξοστρακισμός ΛΟΑΤΚΙ ατόμων από την οικογένεια και την κοινωνία. Τέλος προκύπτει ότι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα αναγκάζονται σε γάμο με το αντίθετο φύλο από τις οικογένειες τους και είναι συχνά θύματα βίας είτε από την οικογένεια τους, ή από την ευρύτερη κοινωνία η οποία θεωρεί ως ταμπού την ομοφυλοφιλία.

Αναφορικά με την συσχέτιση του Αιτητή με μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στην Κύπρο, και συγκεκριμένα με τον ισχυρισμό του ότι είχε προφίλ στην εφαρμογή Planet Romeo, σε έρευνα του Δικαστηρίου, βρέθηκε η ιστοσελίδα της εν λόγω εφαρμογής όπου η χρήστες μπορούν να κάνουν εγγραφή. Σκοπός της ιστοσελίδας είναι η ανεύρεση εφήμερου σεξουαλικού συντρόφου, ερωτικού συντρόφου και φίλους^[38].

Ο Αιτητής ανάφερε επίσης ότι μετά την άφηξη του στην Κύπρο, ξεκίνησε να επισκέπτεται δημόσια πάρκα όπου γνώριζε ότι επισκέπτονται άντρες με σκοπό την ανεύρεση εφήμερων ερωτικών συντρόφων του ίδιου φύλου. Σε έρευνα του Δικαστηρίου, διαφαίνεται ότι υπάρχουν τέτοια μέρη στην Κύπρο^[39] και ονομάζονται «ψωνιστήρια» (στα αγγλικά «crusing spots»)^[40].

Με βάση τις αποδεκτές περιστάσεις του Αιτητή και συγκεκριμένα ότι πρόκειται για ενήλικα Πακιστανό άντρα ο οποίος έχει φόβο δίωξης στο Πακιστάν λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, προχωρώ να εξετάσω στο κατά πόσο ο αποδεκτός ισχυρισμός του Αιτητή, εμπίπτει στον ορισμό του δικαιούχου διεθνούς προστασίας στα πλαίσια του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου.

Ως προς τον ορισμό του πρόσφυγα, σχετικά είναι το εξής:

«Πρόσφυγας

3.-(1) Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής, ή πρόσωπο, που δεν έχει ιθαγένεια, το οποίο, ενώ είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο να επιστρέψει σ’ αυτή και στο οποίο δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 5.»

Περαιτέρω, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο καθορισμός της ιδιότητας του πρόσφυγα πρέπει να γίνεται λαμβάνοντας υπόψη τα πιο κάτω:

«Κριτήρια για τον καθορισμό της ιδιότητας του πρόσφυγα

17.-(1) Για τον καθορισμό της ιδιότητας του πρόσφυγα, ο Προϊστάμενος-

(α) Λαμβάνει υπόψη-

(i) Τις κατευθυντήριες γραμμές που περιλαμβάνονται στη Κοινή θέση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ημερομηνίας 4 Μαρτίου 1996, σχετικά με την εναρμονισμένη εφαρμογή του ορισμού του «πρόσφυγα»· και

(ii) τις κοινές εκθέσεις σε σχέση με τρίτες χώρες, οι οποίες συντάσσονται σύμφωνα με τη διαδικασία για την ετοιμασία εκθέσεων σχετικά με τις κοινές αξιολογήσεις της κατάστασης σε τρίτες χώρες, που υιοθετήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κοινές εκθέσεις σε σχέση με τρίτες χώρες, που υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 20.6.1994.

(β) Καθοδηγείται από το Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και Κριτήρια για τον Προσδιορισμό της Ιδιότητας του Πρόσφυγα που εκδίδεται από το Γραφείο του Υπάτου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.

(2) Ο Προϊστάμενος ενημερώνει οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο για τον τρόπο πρόσβασης στις αναφερόμενες στο εδάφιο (1) πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο Εγχειρίδιο της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.»

Σχετικά δε με τους λόγους δίωξης, το πλέον σχετικό άρθρο είναι το 3Δ του περί Προσφύγων Νόμου αναφέρει τα εξής:

«Λόγοι δίωξης

3Δ.-(1) Κατά την αξιολόγηση των λόγων της δίωξης, η Υπηρεσία Ασύλου λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα [Σ.Σ.: βλ. Υποσημείωση αρ. 37(2) του Ν. 105(Ι)/2016]:

[…]

(δ) Η ομάδα θεωρείται ως ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα όταν, μεταξύ άλλων:

(i) τα μέλη της ομάδας αυτής έχουν κοινά εγγενή χαρακτηριστικά ή κοινό ιστορικό παρελθόν το οποίο δεν μπορεί να μεταβληθεί ή έχουν από κοινού χαρακτηριστικά ή πεποιθήσεις τόσο θεμελιώδους σημασίας για την ταυτότητα ή τη συνείδηση, ώστε ένα πρόσωπο να μην πρέπει να αναγκάζεται να τις αποκηρύξει και

(ii) η ομάδα έχει ιδιαίτερη ταυτότητα στην οικεία χώρα, διότι γίνεται αντιληπτή ως διαφορετική ομάδα από τον περιβάλλοντα κοινωνικό χώρο.

Ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα καταγωγής μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα μπορεί να περιλαμβάνει ομάδα που βασίζεται στο κοινό χαρακτηριστικό του γενετήσιου προσανατολισμού. Ο γενετήσιος προσανατολισμός δεν μπορεί να νοηθεί ότι περιλαμβάνει πράξεις που θεωρούνται αξιόποινες κατά το κυπριακό δίκαιο. Λαμβάνονται δεόντως υπόψη πτυχές συνδεόμενες με το φύλο, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας του φύλου, κατά τον καθορισμό της ιδιότητας μέλους ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή τον προσδιορισμό χαρακτηριστικού αυτής της ομάδας.» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Στο άρθρο 3Δ (1) (δ) βλέπουμε την ρητή αναφορά στον γενετήσιο προσανατολισμό (sexual orientation) ως προστατευόμενο «κοινό χαρακτηριστικό».

Περαιτέρω, συγκεκριμένα για το θέμα της συμμετοχής σε ιδιαίτερη  κοινωνική ομάδα και του γενετήσιου προσανατολισμού, η UNHCR στις Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διεθνή Προστασία των Προσφύγων «Συμμετοχή σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα» στα πλαίσια του Άρθρου 1 Α (2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και / ή του Πρωτοκόλλου του 1967 για το Καθεστώς των Προσφύγων, αναφέρει τα εξής:

«Είναι απαραίτητο η ερμηνεία της συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα να διέπετε από την εξέλιξη, τη διαφορετική και μεταλλασσόμενη φύση των ομάδων διαφόρων κοινωνιών και από την ανάπτυξη των κανόνων του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων»^[41]. «Εάν τα μέλη της ομάδας συνδέονται με ένα αμετάβλητο χαρακτηριστικό ή με χαρακτηριστικά τα οποία είναι τόσο θεμελιώδη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ώστε δεν είναι δυνατό να ζητηθεί από τα μέλη της να αναγκαστούν να τα απαρνηθούν.»^[42] (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Όπως αναφέρεται και στις Κατευθυντήριες Γραμμές της Ύπατης Αρμοστείας για τα δικαιώματα των Προσφύγων, «οι έννομες τάξεις των συμβαλλόμενων στη Σύμβαση του 1951 έχουν αναγνωρίσει ότι οι γυναίκες, οι οικογένειες, […] οι ομοφυλόφιλοι αποτελούν ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, η συμμετοχή στην οποία μπορεί να υποδηλώνει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης»^[43] (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).

Σχετικές είναι επίσης οι Συνεκδικασθείσες Υποθέσεις C – 199 / 12 έως C - 201/12 X κ.λπ., Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 7ης Νοεμβρίου 2013, Minister voor Immigratie en Asiel κατά X και Y και Z κατά Minister voor Immigratie en Asiel, όπου το ΔΕΕ ξεκαθαρίζει δύο σωρευτικές προϋποθέσεις για να θεωρείται μια ομάδα «ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα» για τους σκοπούς του άρθρου 10 (1) (δ) της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ (αντικαταστήθηκε από την Οδηγία 2011/95/ΕΕ, στα ίδια εδάφια). Συγκεκριμένα το ΔΕΕ έκρινε ότι:

«45 Κατά τον ορισμό αυτόν, μια ομάδα θεωρείται «ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα» όταν πληρούνται ειδικά δύο σωρευτικές προϋποθέσεις. Αφενός, τα μέλη της ομάδας πρέπει να έχουν κοινά εγγενή χαρακτηριστικά ή κοινό ιστορικό παρελθόν το οποίο δεν μπορεί να μεταβληθεί, ή ακόμη να έχουν από κοινού χαρακτηριστικά ή πεποιθήσεις τόσο θεμελιώδους σημασίας για την ταυτότητα ώστε ένα πρόσωπο να μην πρέπει να αναγκάζεται να τα αποκηρύξει. Αφετέρου, η ομάδα αυτή πρέπει να έχει ιδιαίτερη ταυτότητα στην περί ης πρόκειται τρίτη χώρα επειδή από τον περιβάλλοντα κοινωνικό χώρο γίνεται αντιληπτή ως διαφορετική ομάδα.» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Το ΔΕΕ συνεχίζει, εφαρμόζοντας το ως άνω σκεπτικό σε υποθέσεις που αφορούν τον γενετήσιο προσανατολισμό:

«46 Όσον αφορά την πρώτη από τις εν λόγω προϋποθέσεις, δεν αμφισβητείται ότι ο γενετήσιος προσανατολισμός ενός προσώπου αποτελεί τόσο θεμελιώδους σημασίας χαρακτηριστικό της ταυτότητάς του ώστε το πρόσωπο αυτό να μην πρέπει να αναγκάζεται να τον αποκηρύξει. Η ερμηνεία αυτή επιρρωννύεται από το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας, από το οποίο προκύπτει ότι, ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα καταγωγής, ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα δύναται να είναι μια ομάδα της οποίας τα μέλη έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό έναν γενετήσιο προσανατολισμό.

47 Η δεύτερη προϋπόθεση απαιτεί όπως, στη συγκεκριμένη χώρα καταγωγής, η ομάδα της οποίας τα μέλη έχουν τον ίδιο γενετήσιο προσανατολισμό έχει ιδιαίτερη ταυτότητα, επειδή από τον περιβάλλοντα κοινωνικό χώρο η ομάδα αυτή γίνεται αντιληπτή ως διαφορετική.

48 Εν προκειμένω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η ύπαρξη ποινικής νομοθεσίας όπως οι επίμαχες σε κάθε μία από τις υποθέσεις των κύριων δικών, η οποία αφορά ειδικά τους ομοφυλόφιλους, καθιστά δυνατή τη διαπίστωση ότι τα πρόσωπα αυτά αποτελούν χωριστή ομάδα η οποία από τον περιβάλλοντα κοινωνικό χώρο γίνεται αντιληπτή ως διαφορετική.

49 Κατά συνέπεια, στο πρώτο ερώτημα σε κάθε μία από τις υποθέσεις των κύριων δικών πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 10, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, της οδηγίας πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η ύπαρξη ποινικής νομοθεσίας όπως οι επίμαχες σε κάθε μία από τις υποθέσεις των κύριων δικών, η οποία αφορά ειδικά τους ομοφυλόφιλους, καθιστά δυνατή τη διαπίστωση ότι τα πρόσωπα αυτά πρέπει να θεωρηθούν ως αποτελούντα ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα.» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).

Σε σχέση με τον βάσιμο φόβο δίωξης, σχετικές είναι οι σκέψεις 72 και 73 τις πιο πάνω υπόθεσης:

«72 Όσον αφορά τη συγκράτηση που φέρεται ότι πρέπει να επιδείξει το συγκεκριμένο πρόσωπο, στο σύστημα της οδηγίας, οι αρμόδιες αρχές, όταν αξιολογούν αν ένας αιτών έχει βάσιμο φόβο διώξεως, εξετάζουν αν οι αποδεδειγμένες περιστάσεις συνιστούν ή όχι τέτοια απειλή ώστε το πρόσωπο αυτό εύλογα να φοβάται, όσον αφορά την ατομική του κατάσταση, ότι όντως θα αποτελέσει το αντικείμενο πράξεων διώξεως (βλ., στο ίδιο πνεύμα, προαναφερθείσα απόφαση Y και Z, σκέψη 76).

73 Η εν λόγω αξιολόγηση του μεγέθους του κινδύνου, η οποία σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να γίνεται με προσοχή και σύνεση (απόφαση της 2ας Μαρτίου 2010, C-175/08, C-176/08, C-178/08 και C-179/08, Salahadin Abdulla κ.λπ., Συλλογή 2010, σ. I-1493, σκέψη 90), στηρίζεται μόνο σε συγκεκριμένη αξιολόγηση των γεγονότων και περιστάσεων σύμφωνα με τους κανόνες που περιλαμβάνονται ειδικά στο άρθρο 4 της οδηγίας (προαναφερθείσα απόφαση Y και Z, σκέψη 77).» .» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Στις Συνεκδικαθείσες Υποθέσεις C – 71/11 και C – 99 / 11 Υ και Ζ ειπώθηκε το εξής από το ΔΕΕ:^[44]

«76 Επ’ αυτού, διαπιστώνεται ότι, στο πλαίσιο του συστήματος της οδηγίας, οσάκις οι αρμόδιες αρχές καλούνται να εκτιμήσουν, σύμφωνα με το άρθρο 2, στοιχείο γʹ, αυτής, αν ο αιτών διακατέχεται βασίμως από τον φόβο ότι θα διωχθεί, οφείλουν να διερευνήσουν αν οι στοιχειοθετημένες περιστάσεις συνιστούν ή όχι τέτοια απειλή, ώστε ο ενδιαφερόμενος να φοβείται βασίμως, λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης καταστάσεώς του, ότι αποτελεί πράγματι αντικείμενο πράξεων διώξεως.

77 Η εκτίμηση αυτή της σοβαρότητας του κινδύνου η οποία, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να χωρεί με προσοχή και σύνεση (προπαρατεθείσα απόφαση Salahadin Abdulla κ.λπ., σκέψη 90) στηρίζεται μόνο σε συγκεκριμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών και των περιστάσεων σύμφωνα με τους κανόνες που απαντούν μεταξύ άλλων στο άρθρο 4 της οδηγίας.» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Δηλαδή, όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, η αξιολόγηση του βάσιμου φόβου ενός αιτητή διεθνούς προστασίας γίνεται εξατομικευμένα και λαμβάνοντας υπόψη το τι αναμένεται ότι θα του συμβεί αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, εξαιτίας των δικών του περιστάσεων. Συνεπώς, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το αντικειμενικό, καθώς και το υποκειμενικό στοιχείο, όπως αναφέρεται και στο Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, στην παράγραφο 45:

«Η λέξη 'φόβος' δεν αναφέρεται ωστόσο μόνο στα πρόσωπα που έχουν ήδη διωχθεί αλλά και σε εκείνα που επιδιώκουν να αποφύγουν μια κατάσταση που περικλείει τον κίνδυνο της δίωξης».

Στις παραγράφους 52 και 53 του ίδιου Εγχειριδίου αναφέρεται:

«52 […] Ο υποκειμενικός χαρακτήρας του φόβου δίωξης απαιτεί αξιολόγηση των απόψεων και των συναισθημάτων του εν λόγω προσώπου. Με βάση αυτές τις απόψεις και τα συναισθήματα πρέπει επίσης να εκτιμηθούν απαραιτήτως οποιαδήποτε, ισχύοντα ή παλαιότερα, μέτρα που έχουν ληφθεί εναντίον του. Λόγω των ψυχολογικών ιδιαιτεροτήτων των ατόμων και των ειδικών συνθηκών της κάθε υπόθεσης, είναι φυσικό να ποικίλουν οι ερμηνείες σχετικά με το τι σημαίνει δίωξη.

53 Είναι ακόμα δυνατόν ο αιτών να έχει υποβληθεί σε διάφορα μέτρα που δεν συνιστούν κάθε αυτά δίωξη (π.χ. δυσμενής μεταχείριση σε διάφορες μορφές), σε μερικές δε περιπτώσεις σε συνδυασμό με άλλους αρνητικούς παράγοντες (π.χ. γενικό κλίμα ανασφάλειας στη χώρα προέλευσής του). Στις περιπτώσεις αυτές τα διάφορα στοιχεία που εμπλέκονται, είναι δυνατό να δημιουργήσουν τέτοια κατάσταση στον ψυχικό κόσμο του αιτούντος, ώστε ο ισχυρισμός για την ύπαρξη δικαιολογημένου φόβου δίωξης να θεμελιώνεται εύλογα σε «συσσωρευμένους λόγους» […].»

Κατά την εφαρμογή του πιο πάνω αναφερθέντος νομικού πλαισίου, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον, υπό τις εξατομικευμένες περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι ένα άτομο το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως ομοφυλόφιλος και έχει διωχθεί στην χώρα του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, έχει βάσιμο φόβο δίωξης στην χώρα καταγωγής του.

Ο Αιτητής, υπό την ιδιότητα του ως ομοφυλόφιλος αλλά και λόγω της πονικοποίησης της ομοφυλοφιλίας, θεωρείται μέλος «ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας». Όπως αναλύθηκε πιο πάνω, η ομοφυλοφιλία αποτελεί ποινικό αδίκημα στο Πακιστάν το οποίο συνοδεύεται με ποινή φυλάκισης. Με βάση της ως άνω έγκυρες πηγές πληροφόρησης, σχετικά με την αντιμετώπιση ΛΟΑΤΚΙ ατόμων από το κράτος και την κοινωνία του Πακιστάν, τεκμηριώνεται ο εύλογος φόβος δίωξης εναντίων του.

Παράλληλα, ο περί Προσφύγων Νόμος αναφέρει τα εξής στο άρθρο 3Γ:

«Πράξεις δίωξης

3Γ.-(1) Οι πράξεις δίωξης κατά την έννοια του άρθρου 1Α της Σύμβασης πρέπει:

(α) να είναι αρκούντως σοβαρές λόγω της φύσης ή της επανάληψης τους ώστε να συνιστούν σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικά των δικαιωμάτων από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση, βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 2, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, ή

(β) να αποτελούν σώρευση διαφόρων μέτρων συμπεριλαμβανομένων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία να είναι αρκούντως σοβαρή, ούτως ώστε να θίγεται ένα άτομο κατά τρόπο αντίστοιχο με το αναφερόμενο στην παράγραφο (α).

(2) Οι ακόλουθες πράξεις συνιστούν μη εξαντλητικό κατάλογο πράξεων δίωξης, κατά την έννοια του εδαφίου (1):

(α) πράξεις σωματικής ή ψυχικής βίας, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας,

(β) νομικά, διοικητικά, αστυνομικά ή/και δικαστικά μέτρα, τα οποία εισάγουν διακρίσεις αφ’ ευατού ή εφαρμόζονται κατά τρόπο εισάγοντα διακρίσεις,

(γ) ποινική δίωξη ή επιβολή ποινής η οποία είναι δυσανάλογη ή μεροληπτική,

(δ) άρνηση ένδικων μέσων με αποτέλεσμα την επιβολή δυσανάλογης ή μεροληπτικής ποινής,

(ε) ποινική δίωξη ή επιβολή ποινής, για την άρνηση εκπλήρωσης στρατιωτικής θητείας σε σύρραξη, εάν η εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας θα περιλάμβανε έγκλημα, αδίκημα ή πράξη που αναφέρεται στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (1) του άρθρου 5,

(στ) πράξεις που στοχεύουν το φύλο ή τα παιδιά.

(3) Σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 3, απαιτείται να υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των λόγων που αναφέρονται στο άρθρο 3 Δ και της πράξης δίωξης κατά την έννοια του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου ή της έλλειψης προστασίας κατά των πράξεων αυτών.» .» (η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου)

Σχετικά είναι και τα ακόλουθα αποσπάσματα από το κύριο εγχειρίδιο της UNHCR:

«(b) Δίωξη

51. Δεν υπάρχει παγκόσμια αποδεκτός ορισμός της «δίωξης», και διάφορες προσπάθειες που απέβλεπαν στη διατύπωση ενός τέτοιου ορισμού είχαν περιορισμένη επιτυχία. Από το άρθρο 33 της Σύμβασης του 1951 μπορεί να συναχθεί ότι η απειλή κατά της ζωής ή της ελευθερίας για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα πρέπει να θεωρείται πάντοτε ως δίωξη. Άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί για τους ίδιους λόγους να συνιστούν δίωξη.

52. Εάν άλλες μεροληπτικές ενέργειες ή σχετικές απειλές συνιστούν δίωξη, εξαρτάται από τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, λαμβανομένου υπόψη του υποκειμενικού στοιχείου για το οποίο έγινε λόγος στις προηγούμενες παραγράφους. Ο υποκειμενικός χαρακτήρας του φόβου δίωξης απαιτεί αξιολόγηση των απόψεων και των συναισθημάτων του εν λόγω προσώπου. Με βάση αυτές τις απόψεις και τα συναισθήματα πρέπει επίσης να εκτιμηθούν απαραιτήτως οποιαδήποτε, ισχύοντα ή παλαιότερα, μέτρα που έχουν ληφθεί εναντίον του. Λόγω των ψυχολογικών ιδιαιτεροτήτων των ατόμων και των ειδικών συνθηκών της κάθε υπόθεσης, είναι φυσικό να ποικίλουν οι ερμηνείες σχετικά με το τι σημαίνει δίωξη.»

Συνεπώς, όπως προκύπτει από τα πιο πάνω η παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στη ζωή και της μη υποβολής σε βασανιστήρια ή/και απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, θεωρείται πάντα δίωξη.

Στις προαναφερθείσες Συνεκδικασθείσες Υποθέσεις C – 199 / 12 έως C - 201/12 X κ.λπ, το ΔΕΕ ξεκαθαρίζει το αντικειμενικό στοιχείο του φόβου δίωξης για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού. Συγκεκριμένα, σε προδικαστικό ερώτημα του αιτούντος δικαστηρίου ως προς το κατά πόσον το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί ποινικό αδίκημα, είναι ικανό να θεωρηθεί πράξη δίωξης για σκοπούς προσφυγικού δικαίου, το ΔΕΕ έδωσε την απάντηση στο εν λόγω ερώτημα, με αναφορά στο πώς πρέπει να ερμηνεύονται οι διατάξεις του άρθρου 9 της Οδηγίας:

«51 Για να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό, πρέπει να υπομνησθεί ότι το άρθρο 9 της οδηγίας ορίζει τα στοιχεία που καθιστούν δυνατό να θεωρηθεί ότι πράξεις συνιστούν δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 1, τμήμα Α, της Συμβάσεως της Γενεύης. Εν προκειμένω, το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας, στο οποίο παραπέμπει το αιτούν δικαστήριο, διευκρινίζει ότι οι σχετικές πράξεις πρέπει να είναι αρκούντως σοβαρές λόγω της φύσεως ή της επαναλήψεώς τους, ώστε να συνιστούν σοβαρή προσβολή βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, και ειδικότερα των απόλυτων δικαιωμάτων από τα οποία βάσει του άρθρου 15, παράγραφος 2, της ΕΣΔΑ δεν χωρεί παρέκκλιση.

52 Επιπλέον, το άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας διευκρινίζει ότι ως δίωξη πρέπει να θεωρείται επίσης η σώρευση διαφόρων μέτρων, περιλαμβανομένων προσβολών δικαιωμάτων του ανθρώπου, η οποία είναι αρκούντως σοβαρή ώστε να θίγει ένα άτομο κατά τρόπο αντίστοιχο με τον αναφερόμενο στο άρθρο 9, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας.

53 Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι, για να συνιστά μια προσβολή των βασικών δικαιωμάτων δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 1, τμήμα Α, της Συμβάσεως της Γενεύης, η προσβολή αυτή πρέπει να έχει κάποιο επίπεδο σοβαρότητας. Κατά συνέπεια, κάθε προσβολή των βασικών δικαιωμάτων ενός ομοφυλόφιλου αιτούντος άσυλο δεν θα φθάνει κατ’ ανάγκην σε αυτό το επίπεδο σοβαρότητας.

54 Εν προκειμένω, διαπιστώνεται ευθύς εξαρχής ότι τα βασικά δικαιώματα που συνδέονται ειδικά με τον επίμαχο σε κάθε μία από τις υποθέσεις των κύριων δικών γενετήσιο προσανατολισμό, όπως το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, το οποίο κατοχυρώνεται με το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, στο οποίο αντιστοιχεί το άρθρο 7 του Χάρτη, σε συνδυασμό, αν παρίσταται ανάγκη, με το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ, από το οποίο εμπνέεται το άρθρο 21, παράγραφος 1, του Χάρτη, δεν περιλαμβάνονται στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση

55 Υπό τις συνθήκες αυτές, απλώς και μόνον η ύπαρξη νομοθεσίας που ποινικοποιεί ομοφυλοφιλικές πράξεις δεν δύναται να θεωρηθεί πράξη θίγουσα τον αιτούντα κατά τόσο σημαντικό τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται το επίπεδο σοβαρότητας που είναι αναγκαίο για να θεωρηθεί ότι η ποινικοποίηση αυτή συνιστά δίωξη υπό την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, της οδηγίας.

56 Αντιθέτως, η ποινή φυλακίσεως ή καθείρξεως με την οποία συνοδεύεται νομοθετική διάταξη η οποία, όπως οι επίμαχες στις υποθέσεις των κύριων δικών, ποινικοποιεί ομοφυλοφιλικές πράξεις δύναται, από μόνη της, να αποτελέσει πράξη διώξεως υπό την έννοια του άρθρου 9, παράγραφος 1, της οδηγίας, αρκεί όντως να εφαρμόζεται στη χώρα καταγωγής η οποία θέσπισε μια τέτοια νομοθεσία.

[…]

61      Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των κρίσεων αυτών, στο τρίτο ερώτημα σε κάθε μία από τις υποθέσεις των κύριων δικών πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 9, παράγραφος 1, της οδηγίας, σε συνδυασμό με το άρθρο της 9, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι απλώς και μόνον η ποινικοποίηση των ομοφυλοφιλικών πράξεων δεν αποτελεί, αυτή καθ’ εαυτήν, πράξη διώξεως. Αντιθέτως, ποινή φυλακίσεως ή καθείρξεως κολάζουσα ομοφυλοφιλικές πράξεις και όντως εφαρμοζόμενη στη χώρα καταγωγής η οποία θέσπισε μια τέτοια νομοθεσία πρέπει να θεωρηθεί δυσανάλογη ή μεροληπτική κύρωση και επομένως αποτελεί πράξη διώξεως.» (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).

Εν κατακλείδι, ο Αιτητής έχει αποδείξει την εσωτερική αξιοπιστία του σε σχέση με τους ισχυρισμούς του περί του γενετήσιου του προσανατολισμού και τον κίνδυνο δίωξης εναντίον του λόγω τούτου. Περαιτέρω, έχει αποδείξει ότι διατρέχει βάσιμο φόβο δίωξης επειδή είναι ομοφυλόφιλος στο Πακιστάν, εφόσον οι αρχές αλλά και η κοινωνία της χώρας εκδιώκουν άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, με τις αρχές να μην είναι πρόθυμες να τον προστατεύσουν, λόγω – και πάλι – του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Βάσει τούτου, ο Αιτητής θεωρείται μέλος ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας και στην περίπτωση του συντρέχουν οι προϋποθέσεις αναγνώρισης προσφυγικού καθεστώτος δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εσωτερικής μετεγκατάστασης του Αιτητή σε άλλη περιοχή της χώρας καταγωγής του, δεδομένου ότι η δίωξη εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων μπορεί να λάβει χώρα οπουδήποτε στο Πακιστάν με φορείς δίωξης το ίδιο το κράτος αλλά και την κοινωνία κρίνω ότι δεν είναι εφικτό ούτε εύλογα αναμενόμενο αυτός να μετεγκατασταθεί σε άλλη περιοχή της χώρας καταγωγής του.

Υπό το φως των πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει με €1000 υπέρ του Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται και αντικαθίσταται με την παρούσα σύμφωνα με την οποία  αναγνωρίζεται ο Αιτητής ως δικαιούχος του καθεστώτος διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν.6(Ι)/ 2000).

Βούλα Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

---

[1] Όπως και τα αντίστοιχα άρθρα της Οδηγίας 2011/95/22 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13^ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασία, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (αναδιατύπωση)

[2] Όπως και το αντίστοιχο άρθρο 10 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ

[3] Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13^ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας

[4] EASO, ‘Evidence and Credibility Assessment,’ σελ. 67

[5] EASO, ‘Evidence and Credibility Assessment,’ σελ. 67

[6] C-71/11, Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 5ης Σεπτεμβρίου 2012, Bundesrepublik Deutschland κατά Y και Z.

[7] ECtHR, judgment of 12 April 2005, Shamayev and Others v Georgia and Russia, application no 36378/02

[8] EASO, ‘Evidence and credibility assessment,’ σελ. 179.

[9] Γενεύη, Νοέμβρης 2008

[10] EASO, ‘Evidence and credibility assessment,’ σελ. 86.

[11] EASO, ‘Evidence and credibility assessment,’ σελ. 179.

[12] Παρα. 60

[13] The Constitution of the Islamic Republic of Pakistan Articles 25, 26, 27 https://na.gov.pk/uploads/documents/1333523681_951.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[14] The Constitution of the Islamic Republic of Pakistan Article 227 (1) https://na.gov.pk/uploads/documents/1333523681_951.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[15] Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι σώμα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων που παρακολουθεί την εφαρμογή του Διεθνούς Συμφώνου του ΟΗΕ για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα από τα συμβαλλόμενα κράτη μέλη.

[16] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 και 12 https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[17] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 και 12 https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[18] Pakistani Penal Code (6th October, 1860) Article 377, https://www.punjabpolice.gov.pk/system/files/pakistan-penal-code-xlv-of-1860.pdf η υπογράμμιση και μετάφραση είναι του Δικαστηρίου (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[19][19] Pakistani Penal Code (6th October, 1860) Article 496, https://www.punjabpolice.gov.pk/system/files/pakistan-penal-code-xlv-of-1860.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[20] Διεθνής Μη-Κυβερνητικός Οργανισμός ο οποίος προωθεί την προστασία των δικαιωμάτων και την ορατότητα τον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.

[21] ILGA, 2020 State-Sponsored Homophobia, https://ilga.org/downloads/ILGA_World_State_Sponsored_Homophobia_report_global_legislation_overview_update_December_2020.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[22] Offence of Zina (Enforcement of Hudood) Ordinance 1979 Offence of Zina (Enforcement of Hudood) Ordinance, 1979.pdf (federalshariatcourt.gov.pk) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[23] Human Dignity Trust, Pakistan https://www.humandignitytrust.org/country-profile/pakistan/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[24] BBC news, Homosexuality: The countries where it is illegal to be gay, 31/03/2023 https://www.bbc.com/news/world-43822234 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023) ILGA, 2020 State-Sponsored Homophobia, https://ilga.org/downloads/ILGA_World_State_Sponsored_Homophobia_report_global_legislation_overview_update_December_2020.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[25]ILGA, March 2019 State-Sponsored Homophobia https://ilga.org/downloads/ILGA_State_Sponsored_Homophobia_2019.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[26]UNAIDS, ‘Country progress report - Pakistan Global AIDS Monitoring 2018 https://www.unaids.org/sites/default/files/country/documents/PAK_2018_countryreport.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[27] UNAIDS, ‘Country progress report - Pakistan Global AIDS Monitoring 2019, https://www.unaids.org/sites/default/files/country/documents/PAK_2019_countryreport.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023), UNAIDS, ‘Country progress report - Pakistan; Global AIDS Monitoring 2020 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023) https://www.unaids.org/sites/default/files/country/documents/PAK_2020_countryreport.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[28] Ilga world database, Pakistan https://database.ilga.org/criminalisation-consensual-same-sex-sexual-acts (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[29] 2022 Country Reports on Human Rights Practices: Pakistan https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/pakistan/ 20 March 2023 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[30] 2022 Country Reports on Human Rights Practices: Pakistan https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/pakistan/ 20 March 2023 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[31] Human Dignity Trust, Pakistan https://www.humandignitytrust.org/country-profile/pakistan/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[32] Human Rights Committee: Concluding observations on the initial report of Pakistan, 23 August 2017 παρα. 11 https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G17/246/36/PDF/G1724636.pdf?OpenElement (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[33] DFAT – Australian Government - Department of Foreign Affairs and Trade (Author): DFAT Country Information Report Pakistan, 25 January 2022, παρά. 3.102 https://www.ecoi.net/en/file/local/2067350/country-information-report-pakistan.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[34] ILGA Asia, ‘Disapproval and rejection: The LGBTIQ struggle for freedom…’ (σελ. 13), 2021, https://www.ilgaasia.org/publications/country-rights-report-pakistan-2021 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[35] Οργανισμός που προωθεί την ορατότητα και την προάσπιση των δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ ατόμων

[36] Il Grande Colibri, Being Gay in Pakistan, What a miserable and hard life, 20 September 2018 https://www.ilgrandecolibri.com/en/gay-pakistan-miserable-life/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[37] DW, ‘Pakistan: How has COVID impacted the LGBT+ community?’ https://www.dw.com/en/pakistan-how-has-covid-impacted-the-lgbt-community/a-57529639 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[38] Planet Romeo https://www.romeo.com/en/about/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[39] Cruising Gays, City Hookup Guide: Nicosia https://www.cruisinggays.com/nicosia/c/areas/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[40] Περιοδικό Lifo, Σκοτεινοί έρωτες και παράνομοι πόθοι: το γκέι ψωνιστήρι και η ιστορία του στην Αθήνα https://www.lifo.gr/lgbtqi/skoteinoi-erotes-kai-paranomoi-pothoi-gkei-psonistiri-kai-i-istoria-toy-stin-athina (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 18/12/2023)

[41] Παρα. 3

[42] Παρα. 6

[43] ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ «Συμμετοχή σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα» στα πλαίσια του Άρθρου 1 Α (2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και / ή του Πρωτοκόλλου του 1967 για το Καθεστώς των Προσφύγων παρα. 1

[44] Στην συγκεκριμένη απόφαση το ΔΕΕ, αναφέρεται στο άρθρο 2(γ) της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ, το οποίο αντιστοιχεί στο Άρθρο 2(δ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο