Ε.Ν. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μεσω της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ. 6558/2022, 19/1/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ. 6558/2022

19 Ιανουαρίου, 2024

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με τα άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ε.Ν.

Αιτητή

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της

Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η αίτηση

…………………….

Κασσάνδρα Κουπαρή, Δικηγόρος για τον αιτητή

Αίγλη Κίτσιου για Χαρά Παλαικυθρίτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 09/09/2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ο αιτητής είναι υπήκοος Νιγηρίας και αφίχθη παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές. Στις 26/03/2018 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στην Υπηρεσία Ασύλου και έλαβε αυθημερόν βεβαίωση υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας.

Στις 07/03/2021, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Η αρμόδια λειτουργός, ετοίμασε Έκθεση/Εισήγηση σε σχέση με το αίτημα του αιτητή στις 07/09/2022. Ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης του αιτητή στις 09/09/2022. Η Υπηρεσία Ασύλου, εξέδωσε επιστολή στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση σχετικά με το αίτημα του αιτητή, η οποία παραλήφθηκε από τον ίδιο αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018, Ν.73(Ι)/2018, το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση επί της ουσίας. Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά η υπόθεση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 11 (2) και (3) του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν.73(Ι)/2018, οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου της νομιμότητας και ορθότητας της πράξης.

Θα πρέπει να αναφερθεί πως η συνήγορος του αιτητή κατά την δικάσιμο ημερομηνίας 05/07/2023, όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσε μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης πλην του ισχυρισμού περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Κατά συνέπεια, όλοι οι νομικοί ισχυρισμοί αποσύρθηκαν και απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο και παρέμεινε προς εξέταση ο προαναφερόμενος ισχυρισμός.

Προχωρώ να εξετάσω τον ισχυρισμό του αιτητή περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημα του για χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου δήλωσε γενικά και αόριστα πως εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του λόγω δολοφονιών από τους κτηνοτρόφους Fulani και της Boko Haram. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του στην Υπηρεσία Ασύλου, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω εισβολής των κτηνοτρόφων Fulani στο χωριό του, κατά το έτος 2016 (ερ. 38-1χ του διοικητικού φακέλου). Ανέφερε ότι σκότωσαν και τραυμάτισαν πολλούς ανθρώπους, μεταξύ άλλων ένα ιερέα και μια εγκυμονούσα γυναίκα. Αστυνομικές δυνάμεις και κυβέρνηση κλήθηκαν στο χωριό και υποσχέθηκαν όπως διερευνήσουν το έγκλημα και στείλουν τους ενόχους ενώπιον της δικαιοσύνης. Ωστόσο, η αστυνομία δεν έπραξε οτιδήποτε διότι τα άτομα που διέπραξαν το έγκλημα βρίσκονται στην εξουσία. Ο αιτητής δήλωσε ότι κάτοικοι του χωριού διαμαρτυρήθηκαν έξω από την οικία του βασιλιά, στην οποία ο αιτητής δεν συμμετείχε (ερ. 39-5χ,6χ του διοικητικού φακέλου).

Οι κτηνοτρόφοι Fulani απείλησαν ότι θα επιστρέψουν στο χωριό, με αποτέλεσμα ο θείος του αποφάσισε όπως ο αιτητής εγκαταλείψει την χώρα τους για να είναι ασφαλής (ερ. 39-1χ-7χ, 38, του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ο αιτητής ανέφερε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω φόβου και ότι η επίθεση δεν τον επηρέασε προσωπικά αλλά η οικογένεια του αποφάσισε όπως αποχωρήσει από τη χώρα για να μην του συμβεί οτιδήποτε στο μέλλον (ερ. 38-6χ, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής ανέφερε πως αποχώρησε από τη χώρα του το 2018, δηλαδή 2 έτη μετά το περιστατικό, προκειμένου να ετοιμάσει τα έγγραφα του και να εξεύρει χρήματα για το ταξίδι του στην Κυπριακή Δημοκρατία (ερ. 38-7χ, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής του νόμιμα χωρίς να αντιμετωπίσει πρόβλημα κατά την έξοδό του από τη χώρα καταγωγής του (ερ. 39, του διοικητικού φακέλου) και ουδέποτε έχει κρατηθεί ή συλληφθεί στη χώρα του (ερ. 37 του διοικητικού φακέλου). Όπως ισχυρίστηκε, σε περίπτωση επιστροφής του, θα ξεκινήσει τη ζωή του από την αρχή (ερ. 37, του διοικητικού φακέλου).

Η λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου στην εισηγητική της έκθεση η οποία, στη συνέχεια, υιοθετήθηκε από τον αρμόδιο εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, εντόπισε δύο ισχυρισμούς του αιτητή, τους οποίους εξέτασε μετά από ανάλυσή τους (βλ. ερυθρά 92-98 διοικητικού φακέλου). Ο πρώτος ισχυρισμός που σχηματίστηκε αφορούσε την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του αιτητή, την Νιγηρία, τον οποίο αποδέχτηκε στο σύνολό του. Ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός, ο οποίος δεν έγινε αποδεκτός, αφορά την επίθεση των κτηνοτρόφων Fulani στο χωριό του αιτητή. Η Υπηρεσία Ασύλου έκρινε πως δεν τεκμηριώθηκε από την αφήγησή του η εσωτερική αξιοπιστία του αιτητή, διότι ο αιτητής δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του, ενώ οι απαντήσεις του χαρακτηρίστηκαν από ασάφεια και έλλειψη ευλογοφάνειας. Επιπρόσθετα, σημειώθηκε πως ο αιτητής δεν ανέφερε ότι συνέβηκε οτιδήποτε στον ίδιο προσωπικά, αλλά αρκέστηκε στις γενικές του αναφορές σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα του.

Διαφαίνεται από τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου πως η αρμόδια λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου διεξήγαγε έρευνα σε πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του αιτητή προκειμένου να αξιολογήσει την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του. Η λειτουργός επιβεβαίωσε ότι τον Αύγουστο του 2016 έγινε επίθεση στο χωριό του από τους κτηνοτρόφους Fulani. Κρίθηκε βέβαια πως ο αιτητής δεν έδωσε ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες για την επίθεση και διευκρινίστηκε πως η επίθεση δεν επηρέασε προσωπικά τον ίδιο. Επίσης, κατέγραψε πως ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του δύο έτη μετά την επίθεση στο χωριό του, δηλώνοντας ότι κατά την χρονική αυτή περίοδο δεν συνέβη οτιδήποτε στον ίδιο ή στην οικογένειά του. Επομένως, συνέχισε να διαμένει με ασφάλεια στη χώρα του.

Στη βάση εκτενούς ανάλυσης, το αρμόδιο όργανο ορθά κατέληξε πως δεν θα μπορούσε να χορηγηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα ή καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, ενόψει των ισχυρισμών που προώθησε και αποτελούν τον πυρήνα του αιτήματός του. Ο αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του. Η λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ορθά σημείωσε στην εισηγητική της έκθεση ότι η προσωπική αφήγηση του αιτητή διαθέτει υποθετικό χαρακτήρα, ότι δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες όσον αφορά την επίθεση των κτηνοτρόφων Fulani στο χωριό του, αλλά και ότι κατά την παραμονή του στο χωριό μέχρι και την αποχώρηση του δεν συνέβη οτιδήποτε εναντίον του, με αποτέλεσμα ο ισχυρισμός του αιτητή να μην μπορεί να γίνει δεκτός ως αξιόπιστος.

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (βλ. παραγράφους 37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

Αδιαμφισβήτητα όπως προκύπτει από το άρθρο 18 (5) του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000), ο αιτητής που επιθυμεί την υπαγωγή του στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς της Σύμβασης, οφείλει να εκθέσει στη διοίκηση με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει για την απόδειξη των ισχυρισμών του, τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, αυτό όμως δεν αίρει την υποχρέωσή του να επικαλεσθεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αίτημα που υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την παράγραφο 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια του Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών, ο αιτητής πρέπει (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

Από τα όσα ισχυρίστηκε ο αιτητής σε κάθε στάδιο εξέτασης του αιτήματός του, προκύπτει πως προέβαλε γενικόλογους ισχυρισμούς, χωρίς να είναι σε θέση να δώσει επαρκείς εξηγήσεις, λεπτομέρειες και πληροφορίες σχετικά με πυρήνα του αιτήματός του, ενώ δεν επικαλέστηκε εναντίον του δίωξη από οποιονδήποτε φορέα. Ο αιτητής όφειλε να παρουσιάσει με λεπτομέρεια και συνοχή το αίτημά του, καθώς και να το αναπτύξει ικανοποιητικά, περιγράφοντας συγκεκριμένα περιστατικά και προσωπικά του βιώματα, ενέργεια στην οποία ωστόσο δεν προέβη. Ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με αξιοπιστία τους προβληθέντες ισχυρισμούς που θα τον ενέτασσαν στον ορισμό του πρόσφυγα.

Πρόσθετα, κρίθηκε από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619.

Οι Καθ’ ων η αίτηση διεξήγαγαν επαρκή έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για να αξιολογήσουν κατά πόσο ο αιτητής θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία. Σε κάθε περίπτωση, ενόψει της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου διεξήγαγα έρευνα του Δικαστηρίου σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή καταγωγής και διαμονής του αιτητή (πολιτεία Enugu), σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης. Βάσει έρευνας, η πολιτεία Enugu (η οποία βρίσκεται νοτιοανατολικά της χώρας) αποτελείται από 17 LGA (περιοχές τοπικής αυτοδιοίκησης) και πρωτεύουσά της είναι η πόλη Enugu. Ο εκτιμώμενος πληθυσμός της πολιτείας ήταν 4.690.100 κάτοικοι το 2022[1].

Οι κύριοι πρωταγωνιστές στην κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία ήταν οι αστυνομικές υπηρεσίες, άγνωστοι ένοπλοι, διαδηλωτές του κινήματος EndSARS, οι αυτονομιστές IPOB και διάφορες κοινότητες. Το 2020, οι συγκρούσεις στην πολιτεία Enugu έλαβαν χώρα κυρίως μεταξύ των κοινοτήτων για την κατοχή γης. Η κυβέρνηση της πολιτείας Enugu ανέθεσε σε ένα σώμα ασφαλείας την αρμοδιότητα να παρέχει ασφάλεια στις υπό αμφισβήτηση περιοχές στη σύγκρουση μεταξύ αγροτών και κτηνοτρόφων. Τον Αύγουστο του 2020, μια σύγκρουση μεταξύ των IPOB και της αστυνομίας οδήγησε σε απώλειες και από τα δύο μέρη.^{^[2]}

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα από 12/01/2023 έως 12/01/2024, σημειώθηκαν στην πολιτεία Enugu 106 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 82 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 27 περιστατικά αφορούσαν μάχες, τα 21 περιστατικά διαδηλώσεις, τα 54 βία κατά αμάχων και τα 4 περιστατικά αφορούσαν εξεγέρσεις / ταραχές.^{^[3]} Λαμβάνοντας υπόψη πως ο πληθυσμός στην εν λόγω πολιτεία σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση το 2022 ανέρχεται σε 4.690.100^{^[4]}, συμπεραίνεται πως ο προαναφερθείς αριθμός περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην εν λόγω περιοχή επικρατούν συνθήκες αδιάκριτης βίας ως αυτή ορίζεται στο άρθρο 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

Έκθεση του EASO αναφέρει ότι οι πολιτείες όπου γενικά δεν διαπιστώνεται πραγματικός κίνδυνος για έναν άμαχο να επηρεαστεί προσωπικά με βάση την έννοια του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας είναι οι Abia, Akwa Ibom, Anambra, Bauchi, Bayelsa, Cross River, Delta, Ebonyi, Edo, Ekiti, Enugu, Gombe, Imo, Jigawa, kano, Kebbi, Kogi, Kwara, Lagos, Nasarawa, Niger, Ogun, Ondo, Osun, Oyo, Plateau, Rivers, Sokoto και Taraba, καθώς και η ομοσπονδιακή πρωτεύουσα Abuja.^{^[5]}

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447). Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120). Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου διαπιστώνων πως το αρμόδιο όργανο διεξήγαγε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Ως εκ τούτου, ο μοναδικός προβαλλόμενος νομικός ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του, εφόσον το αρμόδιο όργανο διενήργησε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα προτού λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση.

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την ΚΔΠ 166/2023, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια και υπήρξε η δέουσα αιτιολόγηση εκ μέρους του αποφασίζοντος οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι ορθή και νόμιμη.

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[3] ACLED -DISAGGREGATED DATA COLLECTION – ANALYSIS & CRISIS MAPPING PLATFORM, The Armed Conflict Location & Event Data Project

https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (βλ. Πλατφόρμα Dashboard, με στοιχεία ανάλυσης ως εξής: ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: 12/01/2023-12/01/2024, ΤΥΠΟΣ ΣΥΜΒΑΝΤΩΝ: Battles / Violence against civilians / Explosions - Remote violence/ Riots / Protests και ΠΕΡΙΟΧΗ: Western Africa – Nigeria - Enugu