ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

    Υπόθεση Αρ.: 7486/22

12 Ιανουαρίου, 2024

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

Κ. Μ.

Αιτητού

και

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

 

 

Καθ' ων η αίτηση

 ........

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως

 

Ρ. Χρυσάνθου (κ.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Ε. Ηρακλέους (κα) για διερμηνεία από την ελληνική στην αγγλική και αντιστρόφως

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 9.9.2022, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του τελευταίου για διεθνή προστασία και κατά της απόφασης επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.

Γεγονότα

1.                Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από το Καμερούν. Εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία και περί τις 13.3.2019 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 14.7.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό. Στις 26.8.2022, ο λειτουργός υπέβαλε Έκθεση /Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 9.9.2022. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 16.12.2022, αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας συνιστά και η απόφαση επιστροφής, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.              Ο Αιτητής στο εισαγωγικό δικόγραφο δηλώνει την αντίθεσή του με την επίδικη απόφαση, καθώς αναφέρει πως εάν επιστρέψει στη χώρα του υπάρχει κίνδυνος να τον σκοτώσουν, επιθυμεί να παραμείνει στη Δημοκρατία για να ολοκληρώσει το σχολείο του και για την οικογένειά του.  

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης πράξης. Υποδεικνύοντας ότι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Αιτητή κατά το στάδιο της διοικητικής εξέτασης της αίτησής του, από το 2015 και έπειτα δεν έλαβε κάποια απειλή ενώ σε συνάρτηση με τις εξωτερικές πηγές, υπέδειξαν ότι ο Αιτητής δύναται να συνεχίσει τις σπουδές του και ότι γενικότερα δεν συντρέχει βάσιμος φόβος δίωξής του.

4.             Απαντώντας ο Αιτητής στους Καθ’ ων αίτηση, υποστήριξε ότι και μετά το 2015 εξακολούθησε να λαμβάνει τηλεφωνικώς απειλές. Οπόταν και άλλαξε τηλέφωνο.

To νομικό πλαίσιο

5.              Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα ακόλουθα:

«Πρόσφυγας

3.-(1) Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής, ή πρόσωπο, που δεν έχει ιθαγένεια, το οποίο, ενώ είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο να επιστρέψει σ' αυτή και στο οποίο δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 5.».

8.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις Αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο Αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2)  Ιδίως, ο Αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του Αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο Αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

 [.]

9.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τα εξής:

«Αναγνώριση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας

19.-(1) Ο Προϊστάμενος, με απόφασή του αναγνωρίζει καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δεν βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής.

 (2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, "σοβαρή βλάβη" ή "σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη" σημαίνει-

(α) θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή

(β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη  ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή

(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης...».

Κατάληξη

10.           Εκ προοιμίου, παρατηρώ ότι κανένας συγκεκριμένος λόγος προσφυγής δεν προβάλλεται και κατά μείζονα λόγο δεν αιτιολογείται από τον Αιτητή στο πλαίσιο του εισαγωγικού δικογράφου της παρούσας διαδικασίας. Ωστόσο, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Αιτητής εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου άνευ συνηγόρου, προσωπικά, ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωσή του. Αυτό συνεπάγεται ότι αυτός δεν είναι υποχρεωμένος να θέσει με την προσφυγή του τα νομικά σημεία επί των οποίων αυτή στηρίζεται και να τα αιτιολογήσει πλήρως.

11.          Εντούτοις, αυτό, δεν απαλλάσσει τον Αιτητή από την υποχρέωση, τουλάχιστον με τη γραπτή του αγόρευση, να παραθέσει τους λόγους και να συγκεκριμενοποιήσει γιατί η επίδικη πράξη είναι λανθασμένη/ πλημμελής (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση Αρ. 1484/2010, Κώστας Λαγός v. Yπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ημερ. 28.9.20212) και, λαμβανομένης υπόψη της δικαιοδοσίας του παρόντος δικαστηρίου, γιατί η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ανατραπεί και πού ακριβώς εδράζεται το αίτημά του για υπαγωγή σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

12.          Επισημαίνεται εξάλλου ότι το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.

13.          Παρατηρείται συναφώς ότι ο Αιτητής κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία στο πεδίο καταγραφής των λόγων εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, ανέφερε ότι η κοινωνικοπολιτική κρίση στη χώρα του επηρέασε τόσο την οικογένειά του όσο και τον ίδιο ως το μεγαλύτερο παιδί μιας οικογένειας με θανόντα πατέρα. Έφυγε για την ασφάλεια του και για ευημερία καθώς στη χώρα του δεν υπάρχουν σχολεία και καλή τροφή.

14.          Κατά το στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής δήλωσε πως κατάγεται από το Καμερούν, με τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής το χωριό Batchu Akagbe, το οποίο βρίσκεται πλησίον την πόλης Mamfe. Ο Αιτητής έζησε εξάλλου και στην Bamenda και στη Buea. Oι γονείς του για ένα διάστημα διέμεναν στη Douala, για εργασιακούς λόγους. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ομιλεί αγγλικά και γαλλικά και εργάστηκε στο παρελθόν στη χώρα του στον τομέα των οικιακών εγκαταστάσεων. Ερωτηθείς αναφορικά με τα κίνητρα εγκατάλειψης της χώρας του, δήλωσε ότι ο πόλεμος επηρέασε τη μόρφωσή του καθώς αναγκάστηκε να επιστρέψει στο χωριό του. Μετέβη στις μη ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση περιοχές της Δημοκρατίας για εκπαιδευτικούς λόγους, ωστόσο δεν μπορούσε να καλύψει τα έξοδα διαβίωσής του. Κατόπιν σχετικής ερώτησης, προσέθεσε ότι δέχτηκε απειλές κατά καιρούς από τους Ambazonians, καθώς θεώρησαν ότι δίνει πληροφορίες στο στρατό, εντούτοις εξήγησε ότι ο λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα του δεν ήταν οι εν λόγω απειλές αλλά η επίδραση του πολέμου στην εκπαίδευσή του. Σε ακόλουθη ερώτηση αναφορικά με τις ενδεχόμενες συνέπειες της εκεί επιστροφής του, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι η ζωή, οι φιλοδοξίες και οι στόχοι του, θα χαραμιζόταν ή ενδεχομένως να γινόταν και αυτός ένα από τα άτομα που μάχονται εναντίον της κυβέρνησης. Επιπλέον, η ζωή του θα βρισκόταν σε κίνδυνο εξαιτίας των βομβαρδισμών που λαμβάνουν χώρα καθημερινώς. Ερωτηθείς εάν συνέβη κάτι στον ίδιο προσωπικά, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό όπου στρατιώτες εισήλθαν στη φάρμα του νομίζοντας ότι ήταν ένας εκ των αποσχιστών, όμως εντέλει τον άφησαν ελεύθερο. Ο Αιτητής αναφέρθηκε εξάλλου σε έτερο περιστατικό όπου στρατιώτες έκαναν έφοδο στον τόπο όπου έμεναν καθώς κάποιος πληροφόρησε το στρατό ότι κρύβονταν εκεί Ambazonians. Ανέφερε εξάλλου ότι στο παρελθόν η σύντροφός του βιάστηκε από τους Ambazonians. Στη συνέχεια υποβλήθηκαν στον Αιτητή, διερευνητικής φύσεως ερωτήματα αναφορικά με τα δύο αυτά περιστατικά. Τέλος, ερωτηθείς ο Αιτητής αν πιστεύει ότι θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί στην Duala ή και να συνεχίσει τις σπουδές του εκεί, απάντησε ότι θα ήταν μεν δύσκολο να μετεγκατασταθεί εκεί αλλά πιθανό. Αναφορικά με τις σπουδές του και την πιθανότητα συνέχισής τους στην Duala ανέφερε ότι η μόρφωση που έλαβε προέρχεται από το αγγλικό σύστημα και θα πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή καθότι δεν θα του αναγνωριστεί ό,τι πέτυχε μέχρι τότε.

15.           Οι Καθ’ ων η αίτηση στη βάση των ανωτέρω σχημάτισαν τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορούσε την ταυτότητα του Αιτητή, τα προσωπικά του στοιχεία και την καταγωγή του. Ο δεύτερος ισχυρισμός ως προς το γεγονός ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Καμερούν και ο τρίτος αφορούσε τις κατ’ ισχυρισμό απειλές που δέχτηκε από τους Ambazonians το 2015. Και οι τρεις ισχυρισμοί του Αιτητή αξιολογήθηκαν ως αξιόπιστοι.  

16.          Προβαίνοντας σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών του Αιτητή που έγιναν αποδεκτοί, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν πως ο τελευταίος δεν πληροί τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο άρθρο 3 ή, επικουρικώς, στο 19(1) και (2) του περί Προσφύγων Νόμου. Σχετικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι εγκατέλειψε τη χώρα του επειδή δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Καμερούν, οι Καθ’ ων η αίτηση παρέθεσαν πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του Αιτητή όπου εντοπίστηκαν προσπάθειες ανάπτυξης της πανεπιστημιακής συνεργασίας μεταξύ του Καμερούν και της Γαλλίας και κατέληξαν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Αιτητής αποκλείεται από την πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα ούτε υπάρχει πιθανότητα να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη λόγω της επιθυμίας του να συνεχίσει τις σπουδές του σε περίπτωση που επιστρέψει στην χώρα του. Αναφορικά με τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό, και τις τηλεφωνικές απειλές τις οποίες δέχτηκε ο Αιτητής το 2015 από τους Ambazonians, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι αφού ο Αιτητής δεν δέχτηκε ξανά απειλές έκτοτε, δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη.

17.          Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή και τη χώρα καταγωγής του και λαμβανομένων υπόψιν των πληροφοριών από τη χώρα καταγωγής, οι οποίες υποδεικνύουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους των δυνάμεων ασφαλείας και των αυτονομιστών και την ύπαρξη περιστατικών ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές, αξιολογήθηκε πως προκύπτει ζήτημα ασφαλείας σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στο χωριό Batchuo Akagbe στη νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν. Προχωρώντας ωστόσο στη νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητού δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου, παραθέτοντας επιπλέον πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του Αιτητή.  και λαμβάνοντας υπόψιν τις προσωπικές περιστάσεις του ιδίου.  

18.          Με βάση την ανωτέρω εκτίμηση κινδύνου, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν πως ο Αιτητής δε δύναται να υπαχθεί στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου, απορρίπτοντας έτσι την αίτησή του.

19.          Κατά το στάδιο της δικαστικής διαδικασίας, ο Αιτητής επανέλαβε μέσω της γραπτής του αγόρευσης τα όσα είχε αναφέρει και ενώπιον των Καθ’ ων η αίτηση κατά το στάδιο της προσωπικής του συνέντευξης. Δήλωσε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης και του πολέμου που τον εμπόδιζε να συνεχίσει τις σπουδές του και επειδή η ζωή του απειλείτο από τις δυνάμεις άμυνας του Καμερούν. Επιπρόσθετα, ο Αιτητής δήλωσε ότι οι μαχητές Ambazonians έχουν στο σώμα τους σημάδια τα οποία αποτελούν στοιχείο αναγνώρισης της ιδιότητας τους ως μαχητές. Λόγω ενός σημαδιού που έχει ο Αιτητής στο πρόσωπό του εκ γενετής, ο στρατός θεωρούσε ότι πρόκειται για μαχητή Ambazonian. Επανέλαβε ότι επιθυμεί να συνεχίσει την εκπαίδευσή του και ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του λόγω της κρίσης, των επιθέσεων, των βομβαρδισμών και των μαζικών δολοφονιών. Ο Αιτητής αναφέρθηκε στην κρίση που υπάρχει στο Καμερούν μεταξύ του στρατού και των Ambazonians με αποτέλεσμα να υποφέρουν οι αθώοι πολίτες. Ο Αιτητής δήλωσε ότι η γυναίκα του βρίσκεται στη Δημοκρατία και ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην χώρα του χωρίς αυτήν. Τέλος, ο Αιτητής δήλωσε ότι δέχτηκε απειλές και κατηγορίες ότι είναι πληροφοριοδότης και των δύο πλευρών και πως ως  «Black Leg» (έκφραση που χρησιμοποιείται για τους πληροφοριοδότες) σημείωσε ότι κινδυνεύει αφού τα άτομα αυτά δέχονται βασανιστήρια και εν τέλει δολοφονούν.

20.    Κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, ο Αιτητής επανέλαβε τα όσα είχε ήδη αναφέρει ενώπιον των Καθ΄ων η αίτηση όπως επίσης και στην γραπτή του αγόρευση και υπέδειξε  ότι το σημάδι στο πρόσωπό του το έχει εκ γενετής. Ερωτηθείς  ο Αιτητής από που πηγάζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην χώρα του, είτε από την κυβέρνηση ή από τους Ambazonians απάντησε ότι αυτά προέρχονται από την κυβέρνηση. Στη συνέχεια ο Αιτητής, ανέφερε ότι είναι ιερέας και ότι κατηγορήθηκε και από τους Ambazonians και από την κυβέρνηση ως πληροφοριοδότης που μεταφέρει πληροφορίες. Ο Αιτητής επανέλαβε το περιστατικό που συνέβη στην φάρμα και τον έλεγχο που διενήργησαν σε αυτόν οι αρχές του κράτους δηλώνοντας ότι συνελήφθη και κρατήθηκε για περίπου μια εβδομάδα. Εξήγησε εξάλλου ο Αιτητής ότι σε νεαρότερη ηλικία διέμενε στις γαλλόφωνες περιοχές και ειδικότερα στην Douala. Εξαιτίας ωστόσο της αγγλόφωνης κρίσης δεν μπορεί να επιστρέψει εκεί, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι οι αγγλόφωνοι εγκαταλείπουν τις γαλλόφωνες περιοχές και αντίστροφα εξαιτίας της κρίσης.

21.            Θα εξεταστούν και θα αξιολογηθούν πιο κάτω, οι ισχυρισμοί του Αιτητή όπως αυτοί εκτέθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης της αίτησής του. Κατ’ αρχήν,  συντάσσομαι εν μέρη με τους Καθ' ων η αίτηση ως προς τη διάκριση και αξιολόγηση των ουσιωδών ισχυρισμών του Αιτητή. Παρατηρείται καταρχάς ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν απομόνωσαν ως διακριτούς ισχυρισμούς αφενός την κατ’ ισχυρισμό έφοδο του στρατού στην φάρμα όπου εργαζόταν ο Αιτητής δέχτηκε στη φάρμα του και αφενός την έφοδο που κατ’ ισχυρισμό διενήργησε ο στρατός στον τόπο όπου διέμενε, στο πλαίσιο επιχείρησης εντοπισμού μαχητών/αποσχιστών. Εντούτοις, όπως παρατηρείται και στις δύο περιπτώσεις ακόμα και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι όντως είχαν διενεργηθεί έφοδοι στις δύο αυτές περιπτώσεις του στρατού, δεν προκύπτει κάποια προσωπική στοχοποίηση του Αιτητή, αλλά πρόκειται σύμφωνα με τα ενώπιόν μου δεδομένα για μεμονωμένες περιπτώσεις, οι οποίες εντάσσονται στην περίμετρο της ευρύτερης κατάστασης ασφαλείας που επικρατεί στην περιοχή του τελευταίου τόπου συνήθους διαμονής του Αιτητή, η οποία εξετάζεται στη συνέχεια. 

22.        Κατά τα άλλα συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση και αποδοχή του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού περί των προσωπικών του στοιχείων, εφόσον ο Αιτητής παρείχε επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με την ταυτότητα, το προσωπικό του προφίλ και την χώρα καταγωγής του, έχοντας ως τόπο τελευταίας διαμονής του το χωριό Batchuo Akagbe, Manyo στη νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν.

 

23.          Όσον αφορά το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι την επιθυμία του Αιτητή να συνεχίσει τις σπουδές του στο Καμερούν, συντάσσομαι με το συμπέρασμα των Καθ’ ων η αίτηση περί αποδοχής του. Ο Αιτητής ήταν αρκούντως συνεκτικός και λεπτομερής στις δηλώσεις του. Ανατρέχοντας στο πρακτικό της συνέντευξης του Αιτητή, παρατηρώ ότι από τις δηλώσεις του διαφαίνεται ότι η γενικότερη κατάσταση στο Καμερούν είναι που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει αρχικά της σπουδές του και να επιστρέψει πίσω στο χωριό του και εν τέλει να εγκαταλείψει την χώρα του για να κυνηγήσει το όνειρο του να συνεχίσει την εκπαίδευσή του (βλ. ερυθρό 50 σημείο Χ1 του διοικητικού φακέλου). Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι ο  Αιτητής με σαφήνεια δήλωσε ότι παρόλο που απειλήθηκε από τους Ambazonians ότι είναι πληροφοριοδότης, ο λόγος που αποφάσισε να εγκαταλείψει την χώρα του είναι γιατί επηρεάστηκε η εκπαίδευσή του (βλ. ερυθρό 50, σημείο Χ1 του διοικητικού φακέλου).

24.          Σχετικά με τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι ότι ο Αιτητής απειλήθηκε από τους Ambazonians το 2015, παρατηρώ ότι τοποθέτησε χρονικά τις απειλές το 2015, ότι ήταν τηλεφωνικές και ότι κατηγορήθηκε ότι έδινε πληροφορίες στο στρατό για το σημείο που βρίσκονταν οι Ambazonians μαχητές. Ο Αιτητής ήταν λεπτομερής στις δηλώσεις του ωστόσο παρατηρείται ότι όπως ο ίδιος ανέφερε ότι δεν είχε κάποια άλλο περιστατικό με τους μαχητές μετά το 2016 μέχρι και το 2019 όπου και εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του (βλ. ερυθρό 48, σημείο 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

25.          Κατά την επ' ακροατηρίω διαδικασία ο Αιτητής, παρατηρώ ότι διαφοροποίησε μερικώς τις δηλώσεις του, αναφέροντας για πρώτη φορά την ιδιότητά του ως ιερέας. Δήλωσε εξάλλου, πως τον επισκέπτονταν στην εκκλησία στρατιώτες της κυβέρνησης και τον κατηγορούσαν ότι μεταφέρει πληροφορίες, όπως επίσης κατηγορίες δεχόταν και από την πλευρά των αποσχιστών ότι είναι πληροφοριοδότης της άλλης πλευράς. Αναφορικά με το σημάδι που ο Αιτητής έχει στο πρόσωπό του κατά την προσωπική του συνέντευξη στην Υπηρεσία Ασύλου δήλωσε ότι το έχει από το 2010, σε αντίθεση με τα όσα δήλωσε ενώπιον του Δικαστηρίου και στην γραπτή του αγόρευση ότι το σημάδι το έχει εκ γενετής με αυτό να του προκαλεί προβλήματα αφού τον θεωρούσαν έναν από τους μαχητές. Τέλος, ο Αιτητής, κατά την δικαστική διαδικασία διαφοροποίησε την δήλωσή του σε σχέση με το περιστατικό ελέγχου του από τον στρατό ερχόμενος από την φάρμα του. Αν και κατά την προσωπική του συνέντευξη δήλωσε πως εν τέλει μετά τον έλεγχο δεν συνελήφθη από τον στρατό, ενώπιον του δικαστηρίου δήλωσε ότι κρατήθηκε για περίπου μία εβδομάδα.  Οι καινοφανείς ισχυρισμοί του περί της στοχοποίησης του από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές ως πληροφοριοδότη λόγω της γενικότητας με την οποία προβάλλονται αλλά και της οψιγενούς προβολής τους απορρίπτονται ως αναξιόπιστοι.

26.          Βάσει των ισχυρισμών που έγιναν αποδεκτοί, ακολουθεί η αξιολόγηση κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του. Αρχικά, σε σχέση με τον πρώτο, σε συνδυασμό με τον δεύτερο αποδεκτούς ουσιώδεις ισχυρισμούς του Αιτητή ήτοι την ταυτότητα, την χώρα καταγωγής μαζί με την επιθυμία του να συνεχίσει την εκπαίδευσή του κρίνεται σκόπιμο να εξεταστεί σε επικαιροποιημένη βάση η γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στο τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του.

27.          Ειδικότερα, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων RULAC (Rule of Law in Armed Conflict)[1] παρατηρείται ότι το  Καμερούν εμπλέκεται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη με την Boko Haram στην περιοχή Far North. Στις περιοχές Northwest (Βορειοδυτικά) και Southwest (Νοτιοδυτικά), αναφέρεται ότι αριθμός αγγλόφωνων αποσχιστικών ομάδων μάχεται έναντι της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των περιοχών[2].

28.           Οι απαρχές της σύγκρουσης εντοπίζονται κατά το 2016 όταν αγγλόφωνοι δικηγόροι, μαθητές και δάσκαλοι ξεκίνησαν να διαδηλώνουν λόγω της υπο-εκπροσώπησής τους και της περιθωριοποίησής τους από την κυβέρνηση, ενώ η συμβολική μονομερής ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους της Αμπαζονίας την πρώτη Οκτωβρίου 2017 επέφερε την άμεση χρήση του στρατού στις αγγλόφωνες περιοχές[3]. Προέκυψαν από τις άνω εξελίξεις διάφορες αυτονομιστικές ομάδες οι οποίες υποστηρίζουν τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Αμπαζονίας» στη βορειοδυτική και τη νοτιοδυτική περιφέρεια[4].

29.          Οι αντιμαχόμενες πλευρές αποτελούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας του Καμερούν και από τις ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες. Οι δυνάμεις των αυτονομιστών παρουσιάζονται διαιρεμένες, αν και το μεταξύ τους επίπεδο συνεργασίας παραμένει ασαφές[5]. Παρατηρείται διαρκώς αυξανόμενη προσπάθεια των ομάδων προς συνεργασία, μεταξύ των οποίων η πραγματοποίηση συναντήσεων τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2022, όταν αποπειράθηκαν να ευθυγραμμίσουν τους σκοπούς και να εξεύρουν κοινή στρατηγική στις διενέξεις αυτών[6]. Οι ομάδες αυτές φαίνεται να πολλαπλασιάζονται και να αποκτούν οικονομική και αποφασιστική αυτονομία έναντι της διασποράς στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, η οποία έδιδε πολιτική κατεύθυνση σε αυτές[7]. H στρατιωτική ικανότητα των αυτονομιστών αξιολογείται περί τις δύο με τέσσερις χιλιάδες μαχητές[8].

30.          Περαιτέρω, ως προς τις χρησιμοποιούμενες τακτικές, μεθόδους, μέσα και όπλα πολέμου αξιολογούνται τα κάτωθι. Το 2021 φαίνεται να έλαβε χώρα στρατιωτική αναδιοργάνωση εντός των αποσχιστικών ομάδων, οι οποίες προκρίνουν την τακτική της φθοράς και στοχεύουν συγκεκριμένα το στρατό[9]. Πιο συγκεκριμένα, αντί να χτυπούν τα αστικά κέντρα προς δημιουργία χάους, προκρίνουν κατά προτεραιότητα τη στοχοποίηση του στρατού από την αρχή της χρονιάς[10]. Ένας περισσότερο τελειοποιημένος εξοπλισμός και ελαφρύς οπλισμός, ο οποίος καθιστά δυσχερή την αναγνώριση των αυτονομιστών έχει βοηθήσει στη στρατηγική αυτή[11]. Κατά τη διάρκεια των επιθέσεών τους στο στρατό, οι αυτονομιστές χρησιμοποιούν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, καθώς και περισσότερο προηγμένα όπλα, όπως εκτοξευτές αντιαρματικών. [12]

31.          Παρά τη γενικότερη έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στο Καμερούν, θα πρέπει να εξεταστεί ειδικότερα η περιοχή Batchuo Akagbe Manyo στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας που συνέβησαν στη συνήθη διαμονή του Αιτητή, κατά το διάστημα 08/12/2022 – 08/12/2023 σημειώθηκαν στη νοτιοδυτική περιφέρεια συνολικά 91 περιστατικά ασφαλείας με 176 ανθρώπινες απώλειες (35 μάχες, 13 διαμαρτυρίες, 7 εκρήξεις/απομακρισμένη βία και 36 περιστατικά βίας κατά αμάχων)[13]. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εκτίμηση του 2015 ο πληθυσμός της νοτιοδυτικής περιφέρειας ανέρχεται στους 1.553.232 κατοίκους[14]. Με βάση τα ανωτέρω ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα, δεν προκύπτει ότι ο Αιτητής εκ της παρουσίας του και μόνο διατρέχει κίνδυνο βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη και τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι ότι πρόκειται περί υγιούς, πεπαιδευμένου, νεαρού άνδρα.

32.          Εξάλλου ως προς τα παρελθόντα γεγονότα με τους Αμπαζόνιανς και με το στρατό δεν προκύπτει οποιαδήποτε προσωπική στοχοποίηση του Αιτητή σε χρόνο πλησίον της ημερομηνίας εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του. Υπενθυμίζεται ότι οι απειλές από τους Αμπαζόνιανς, σύμφωνα με τις αρχικές δηλώσεις του Αιτητή, δεν έλαβαν χώρα περί τα δύο έτη προ της αποχωρήσεώς του από τη χώρα καταγωγής του. Αλλά και τα όσα ανέφερε σε σχέση με το στρατό δεν παραπέμπουν σε προσωπική στοχοποίηση του, ενώ ως προς το σημάδι που φέρει στο πρόσωπο, φαίνεται ότι επιτυχώς στο παρελθόν εξήγησε ότι πρόκειται για σημάδι που έχει εκ γενετής και το οποίο σε κάθε περίπτωση δεν σχετίζεται με συμμετοχή του σε αποσχιστικές ομάδες. Με βάση τα ανωτέρω, δεν προκύπτει ούτε και στη βάση αυτού του ισχυρισμού βάσιμος φόβος δίωξής του ή κίνδυνος σοβαρής βλάβης του εκ των γεγονότων που συνθέτουν τους εν λόγω ισχυρισμούς.

33.          Ως προς τη δυσχέρειά του να συνεχίσει της εκπαίδευσή του, ως αποτέλεσμα της γενικότερης κρίσης που επικρατεί στη χώρα, από αυτό δεν απορρέει κάποιος φόβος δίωξης ή κίνδυνος βλάβης του Αιτητή. Κυρίως παρατηρείται ότι δεν προκύπτει οποιοσδήποτε φορέας δίωξης, συστατικό στοιχείο απαραίτητο για την υπαγωγή ενός αιτούντος στις προστατευτικές διατάξεις του άρθρου 3  ή 19 του περί Προσφύγων Νόμου. [Βλ. Απόφαση του ΔΕΕ της 18ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση C-542/13, Mohamed MBodj κατά Βελγικού Δημοσίου, EU:C:2014:2452)  

34.          Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Τέτοιος φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός ούτε από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά.

35.          Ούτε επίσης τεκμηριώνεται η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κατά βάσιμο τρόπο αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

36.          Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] και δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

37.          Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94  Elgafaji, σκέψη 43].

38.          Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως  «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

39.          Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

40.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών  8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

41.          Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

42.          Με βάση λοιπόν τα όσα καταγράφονται ανωτέρω, παρά το ότι αδιάκριτη βία λαμβάνει χώρα στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, εντούτοις, τα επίπεδα της αδιάκριτης βίας δεν είναι υψηλά ούτως ώστε να θεωρηθεί ότι υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο πραγματικής βλάβης απλώς και μόνο λόγω της παρουσίας του στην περιοχή. Προς τούτου λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές περιστάσεις του Αιτητής, καθώς πρόκειται για ενήλικα νεαρό άνδρα, μορφωμένο  χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποια άλλη ευαλωτότητα. Επιπλέον, έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, είναι εξοικειωμένος με την περιοχή και άρα σε θέση να εντοπίζει και να αξιολογεί επαρκώς τους κινδύνους.

43.          Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνεται ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν καταδεικνύεται ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

20.          Όλως επικουρικώς, ο Αιτητής, θα μπορούσε εάν το επιθυμούσε, να διαμείνει στην Douala, όπου διέμενε η μητέρα του τουλάχιστον από το 2015 έως το 2019, δεδομένου ότι ομιλεί και γαλλικά και δεδομένων των δηλώσεών του κατά το στάδιο της συνέντευξης (βλ. ερυθρό 45 του διοικητικού φακέλου). Ειδικότερα, σύμφωνα με πηγές η δράση των Ambazonians φαίνεται να εκτείνεται γεωγραφικώς στο αγγλόφωνο τμήμα και όχι στα αστικά κέντρα της Douala και της Yaoundé, τα δε περιστατικά τα οποία καταγράφονται από το ACLED dashboard δεν κάνουν αναφορά σε δράση των Ambazonians στις δύο αυτές πόλεις[15]. Περαιτέρω, κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι στη διάρκεια ενός έτους και συγκεκριμένα το διάστημα από τις 08/12/2022 έως τις 08/12/2023 στην επαρχία Littoral καταγράφηκαν 32 περιστατικά ασφαλείας τα οποία οδήγησαν σε 24 απώλειες. Εξ αυτών των περιστατικών 3 καταχωρήθηκαν ως «μάχες» (“battles”) και οδήγησαν σε 8 απώλειες, 14 ως «βία κατά πολιτών» και οδήγησαν σε 6 απώλειες, 15 ως «αναταραχές» και οδήγησαν σε 10 απώλειες (“riots”), ενώ τέλος κανένα περιστατικό δεν καταγράφηκε στην κατηγορία «έκρηξη ή απομακρυσμένη βία» (“explosions/remote violence”)[16][17]. Ο περιορισμένος αριθμός των περιστατικών ασφαλείας και των συνακόλουθων απωλειών σε συνάρτηση με τον πληθυσμό της περιφέρειας Littoral (εκτιμώμενος πληθυσμός τον Μάρτιο του 2015: 3.355.000 κάτοικοι[18]) επιβεβαιώνει ότι στην Douala δεν παρατηρούνται συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.                                                                                                            

 

 Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.



[1] https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon

[2] https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon Σύμφωνα με το ως άνω portal η βία στις αγγλόφωνες περιοχές δεν εξικνείται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη, το RULAC ωστόσο χρησιμοποιεί κριτήρια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου https://www.rulac.org/about#collapse2accord, υπό What Methodology is Used (ημερομηνία πρόσβασης 16/2/2023) Για την αυτοτελή ωστόσο ερμηνεία της έννοιας της μη διεθνούς ένοπλης σύρραξης στο  πλαίσιο του άρθρου 15γ' της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ (και κατ' αντιστοιχία της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) βλ. σχετικά ΔΕΕ, C‑285/12, ημερ. 30/01/2014, σκ. 21 επ.

[3] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONESITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 7-8 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf

[4] https://www.acaps.org/country/cameroon/crisis/country-level 

[5] https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord

[6] https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord 

[7] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONESITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 7-8 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 26/10/2023)

[8]CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONESITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 36 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf 

[9] https://www.rfi.fr/fr/afrique/20210923-cameroun-la-nouvelle-strat%C3%A9gie-des-s%C3%A9paratistes (ημε

[10]  https://www.rfi.fr/fr/afrique/20210923-cameroun-la-nouvelle-strat%C3%A9gie-des-s%C3%A9paratistes (ημερ

[11]  CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONESITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 12 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf 

[12] https://www.rulac.org/browse/conflicts/non-international-armed-conflict-in-cameroon#collapse2accord 

[13] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (Region-Middle Africa-Cameroon-Sud-West) ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 05/01/2024

[14]  South-West - Cameroon | Data and Statistics - knoema.com 

[15] Crisis24, Separatist activism likely to continue in the Southwest and Northwest regions of Cameroon through mid-2023, 04/01/2023, https://crisis24.garda.com/alerts/2023/01/cameroon-separatist-activism-likely-to-continue-in-the-southwest-and-northwest-regions-through-at-least-mid-2023#:~:text=Separatist%20activism%20is%20likely%20to,through%20at%20least%20mid%2D2023.,

Crisis24, Cameroon: Suspected separatists attack security post in Matouke, Littoral Region, May 1, 03/05/2023, https://crisis24.garda.com/alerts/2023/05/cameroon-suspected-separatists-attack-security-post-in-matouke-littoral-region-may-1, όπου αναφέρεται ότι: « Η βία που σχετίζεται με τους αυτονομιστές δεν είναι συχνή στην περιοχή του Littoral. Ωστόσο, η απειλή της βίας παραμένει αυξημένη στις αγγλόφωνες νοτιοδυτικές και βορειοδυτικές περιοχές καθώς διάφορες ένοπλες ομάδες συνεχίζουν να ζητούν απόσχιση, υπογραμμίζοντας τους κινδύνους για όσους επιχειρούν ή ταξιδεύουν στις πληγείσες περιοχές».

 Global center for the responsibility to protect, Cameroon, May 2023, https://www.globalr2p.org/countries/cameroon/

Amnesty International, With or Against us, July 2023, https://www.ecoi.net/en/file/local/2094320/AFR1768382023ENGLISH.pdf,

[16] Προσαρμοσμένη έρευνα στη βάση δεδομένων ACLED, διαθέσιμη στη διεύθυνση: https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard

[17] Η κατηγορία «μάχες» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «ένοπλη σύγκρουση», «ανάκτηση εδαφών από τη κυβέρνηση», «κατάκτηση περιοχής από μη κυβερνητικό φορέα». Η κατηγορία «βία κατά πολιτών» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «απαγωγή/εξαναγκασμένη εξαφάνιση», «επίθεση», «σεξουαλική βία». Η κατηγορία «έκρηξη/απομακρυσμένη βία» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «επίθεση από αέρος/επίθεση με drone», «χρήση χημικών όπλων», «χρήση χειροβομβίδας», «απομακρυσμένη έκρηξη, ενεργοποίηση ναρκών, ενεργοποίηση αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού», «επίθεση με οβίδες/πυροβολικό/πύραυλο», «επίθεση αυτοκτονίας». Η κατηγορία «αναταραχές» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «βία σε κατάσταση οχλοκρατίας» και «βίαιη διαδήλωση».

[18] City Population, Cameroon, διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.citypopulation.de/en/cameroon/cities/


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο