ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 1344/2023
23 Φεβρουαρίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
E.N.T.
Αιτήτριας
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
O. Νικολάου (κα) για Α. Λαζάρου (κα), Δικηγόρος Αιτήτριας.
Ι. Χαραλάμπους (κα) για Δ. Κυπριανίδου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 05/08/22, η οποία της κοινοποιήθηκε 04/04/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 25/05/21, ακολούθησε η συνέντευξη της στις 09/02/22, η έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 21/06/22 και απόφαση απόρριψη της αίτησης ασύλου στις 06/07/22, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Κατά την ενώπιον μου διαδικασία η δικηγόρος για την Αιτήτρια υιοθέτησε το περιεχόμενο της Γραπτής της Αγόρευσης και τους λόγους ασύλου που προβλήθηκαν κατά την συνέντευξη. Υποστήριξε ότι θα έπρεπε να γίνουν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας ως εσωτερικά αξιόπιστοι, ότι ανήκει σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, ότι υπάρχει υψηλό ποσοστό πρακτικής Ακρωτηριασμού Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων[1] (στο εξής «ΑΓΓΟ») στην χώρα καταγωγής, συνεπώς εμπίπτει στο καθεστώς πρόσφυγα. Ανέφερε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, λόγω μη εξατομικευμένης αξιολόγησης της περίπτωσης της, οι ερωτήσεις ήταν περιορισμένες και μη επαρκείς, ούτε λήφθηκε υπόψη ότι η Αιτήτρια έχει ανήλικο παιδί στη Δημοκρατία. Επίσης, δεν έγινε έλεγχος ασφαλείας στην χώρα καταγωγής της, η οποία δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο ασφαλών χωρών, και δεν αξιολογήθηκε κατά πόσο σε περίπτωση επιστροφής της κινδυνεύει η ίδια και το ανήλικο τέκνο της. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο.
Οι Καθ' ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της Ένστασης τους, το περιεχόμενο έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού και απάντησαν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα και μετά από δέουσα έρευνα. Η Αιτήτρια κρίθηκε αναξιόπιστη με βάση τα όσα παρουσίασε στην Υπηρεσία Ασύλου και η απόφαση απόρριψης της αίτησης ασύλου της είναι δεόντως αιτιολογημένη.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Το Δικαστήριο, αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τους ανωτέρω ισχυρισμούς που αφορούν κυρίως έλλειψη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).
Η Αιτήτρια στην αίτησης της κατέγραψε ότι έφυγε από τη χώρα καταγωγής της λόγω των πρακτικών ΑΓΓΟ. Ισχυρίστηκε πως η γιαγιά της ήταν μέλος της μυστικιστικής κοινότητας Bondo[2] και πως της πρότεινε να την επισκεφτεί στο χωριό. Παρά τις αντιρρήσεις της μητέρας της, την επισκέφτηκε και αρχικά η υποδοχή της ήταν θερμή, την επόμενη ημέρα, όμως, ζήτησε από την Αιτήτρια να τη συνοδεύσει στον κήπο όπου βρισκόταν μία ομάδα γυναικών. Της έδεσαν τα μάτια και τη μετέφεραν σε κάποιες θαμνώδεις περιοχές της μυστικιστικής κοινότητας. Καθώς ήταν φοβισμένη και έκλαιγε οι εν λόγω γυναίκες της είπαν να μη φοβάται, πως είναι μέρος της παράδοσης και κάτι το φυσιολογικό για κάποιον που θα γίνει μέλος. Προσέθεσε ότι την επόμενη ημέρα ξεκίνησαν οι τελετές, ωστόσο κατάφερε να δραπετεύσει. Επιπλέον, καταγράφει ότι εκείνο το διάστημα ήταν έγκυος (ερυθρό 1 ΔΦ).
Κατά την διαδικασία της συνέντευξης επιβεβαιώθηκε ότι η Αιτήτρια είναι υπήκοος Σιέρα Λεόνε, με τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής τη Freetown (περιοχή Pademba), είναι Χριστιανή, άγαμη και άτεκνη. Ωστόσο κατά την αίτηση επαναφοράς της προσφυγής της, ημερομηνίας 13/06/23, η Αιτήτρια επισύναψε αντίγραφο πιστοποιητικού γέννησης ανήλικου τέκνου της ημερομηνίας 20/07/22. Ως προς το εκπαιδευτικό της επίπεδο δήλωσε πως σπούδαζε λογιστική σε κολλέγιο της χώρας της, ενώ ως προς την επαγγελματική της ιδιότητα πρόβαλε πως δεν εργαζόταν λόγω των σπουδών της. Εγκατέλειψε τη χώρα της με χρήση του διαβατηρίου και κατέληξε στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Τουρκίας και των μη ελεγχόμενων από τη Δημοκρατία περιοχές. Επανέλαβε δε κατά την ελεύθερη αφήγησή της ότι η ζωή της βρισκόταν σε κίνδυνο από ορισμένα μέλη της οικογένειάς της καθώς και της γιαγιάς της που ήταν μέλος της μυστικιστικής οργάνωσης Bondo. Ανέφερε ότι η γιαγιά της ήθελε να την διαδεχθεί ως την επόμενη επικεφαλής της εν λόγω ομάδας. Περιέγραψε ότι στις 11/12 η γιαγιά της (μητέρα του πατέρα της) την επισκέφτηκε και πριν φύγει της ζήτησε να την επισκεφτεί στο χωριό. Η μητέρα της, όμως, εναντιώθηκε στη συγκεκριμένη επίσκεψη επειδή ήξερε τον ρόλο της συγκεκριμένης γυναίκας και επειδή η ίδια και η Αιτήτρια ήταν Χριστιανές. Περιγράφοντας δε, τα όσα έλαβαν χώρα στο χωριό της γιαγιάς της, ανέφερε πως την επόμενη μέρα από την άφιξή της η πρώτη τής ζήτησε να πάνε στον κήπο προκειμένου να φέρουν ορισμένα λαχανικά. Εκεί, είδε κάποιες γυναίκες να έρχονται προς το μέρος της. Η γιαγιά έκανε τις συστάσεις, υπέδειξε την Αιτήτρια ως τη μοναδική της εγγονή και στην συνέχεια της έδεσαν τα χέρια και τα μάτια και τη μετέφεραν στο δάσος. Στο χώρο που την μετέφεραν είδε γυναίκες τόσο της ηλικίας της όσο και μικρότερες και πως της είπαν να κάνει ησυχία γιατί «πρέπει να το κάνουμε αυτό για να είμαστε έτοιμες για γάμο». Η Αιτήτρια διαφώνησε με την πρακτική, ενώ η γιαγιά της τής είπε ότι την προορίζει για γάμο με άντρα κατά πολύ μεγαλύτερό της σε ηλικία. Καθώς μία κοπέλα λιποθύμησε και η προσοχή όλων στράφηκε στη συγκεκριμένη, η Αιτήτρια βρήκε την ευκαιρία να διαφύγει. Την βοήθησε ένας άντρας ο οποίος επικοινώνησε με τη μητέρα της. Προσέθεσε ότι μία ημέρα είδε τη γιαγιά της μαζί με κάποιους άντρες να βρίσκονται έξω από την οικία, όπου διέμενε με τη μητέρα της, προκειμένου να την πάρουν και να την πάνε στον άντρα που προοριζόταν για σύζυγός της. Η Αιτήτρια κατάφερε να διαφύγει μαζί με τη μητέρα της και πως διέμειναν στο σπίτι ενός φίλου της τελευταίας, μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα (ερυθρά 18-17 ΔΦ).
Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού η Αιτήτρια απάντησε ότι η γιαγιά της έφυγε από την οικία τους μετά τα Χριστούγεννα του 2020 και πως η ίδια πήγε στο χωριό της στις 19/02/21 (ερυθρά 16 ΔΦ). Ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες απήχθη και μεταφέρθηκε στο δάσος, πρόβαλε ότι οι ως άνω αναφερθείσες γυναίκες της έδεσαν τα χέρια και την μετέφεραν στο σημείο που περιέγραψε με τα πόδια (ερυθρά 16 ΔΦ). Επιβεβαίωσε, ότι δεν είχε προσεγγιστεί ξανά από μέλη της μυστικιστικής κοινότητας Bondo, ενώ ως προς τις γνώσεις της για το εν λόγω ζήτημα δήλωσε ότι γνωρίζει ότι προβαίνουν σε πρακτικές ΑΓΓΟ για να μειωθεί η σεξουαλική επιθυμία των γυναικών και για να «ολοκληρωθεί» η γυναικεία υπόσταση. Ωστόσο, εξήγησε ότι η ίδια δεν έχει υποβληθεί σε αυτή τη πρακτική, ότι οι γυναίκες που την απήγαγαν ήταν περίπου 6 με 7, ενώ στο δάσος βρισκόντουσαν συνολικά περίπου 15 γυναίκες (ερυθρά 16, 15 ΔΦ). Σε περαιτέρω ερωτήσεις, δήλωσε ότι ουδέποτε της είχε μιλήσει η γιαγιά της για τη μυστικιστική κοινότητα Bondo και επανέλαβε ότι την προόριζε για επικεφαλής της κοινότητας (ερυθρά 15 ΔΦ). Ως προς το χρονικό διάστημα που παρέμεινε στο δάσος, ανέφερε ότι παρέμεινε εκεί για μερικές ώρες (ερυθρά 15 ΔΦ). Αναφορικά με την αντίφαση που ανέκυψε μεταξύ των όσων δήλωσε και της αίτησης ασύλου ήτοι στην οποία είχε ισχυριστεί ότι διέφυγε την επόμενη ημέρα, δήλωσε ότι έκανε λάθος κατά την καταγραφή του αιτήματός της (ερυθρά 12/1Χ ΔΦ). Αναφορικά με τον λόγο που απήχθη για να μυηθεί στη μυστικιστική κοινότητα τη δεδομένη στιγμή, ισχυρίστηκε ότι η γιαγιά της θα λάμβανε χρήματα από τον άντρα που προόριζε για σύζυγο της και ότι δεν έγινε αντιληπτή η απόδρασή της από τους λοιπούς παρευρισκόμενους.
Αναφορικά με τα περιστατικά που επακολούθησαν της διαφυγής της, η Αιτήτρια δήλωσε ότι διέμεινε στο σπίτι του φίλου της μητέρας της για διάστημα 1 – 2 εβδομάδων, ότι δεν της συνέβη οτιδήποτε σε εκείνο το χρονικό διάστημα, ενώ δήλωσε ότι η γιαγιά της δε ξέρει που βρίσκεται η μητέρα της (ερυθρά 15 ΔΦ). Ανέφερε ότι δεν μπορεί να επιτρέψει, καθότι η Σιέρα Λεόνε είναι μικρή χώρα και μπορεί να την εντοπίσουν με την επιστροφή της (ερυθρά 14 ΔΦ). Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί εγκυμοσύνης της κατά την καταγραφή του αιτήματός της, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι ήταν έγκυος κατά την άφιξή της στην Κύπρο ωστόσο εν συνεχεία απέβαλε (ερυθρά 12/2Χ ΔΦ).
Με βάση το περιεχόμενο της Έκθεσης/Εισήγησης έγιναν αποδεκτά τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας, ήτοι η υπηκοότητα, καταγωγή/διαμονή, σχετικά στοιχεία του προφίλ της και οικογενειακό περιβάλλον (ερυθρό 39-38 ΔΦ). Απορρίφθηκε, όμως, ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης από την γιαγιά της, ώστε να μυηθεί στην κοινότητα Bondo λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας. Ειδικότερα:
- στην αίτηση διεθνούς προστασίας της ανέφερε πως η διαδικασία της μύησης ξεκίνησε την επόμενη ημέρα, ενώ στη συνέντευξή της δήλωσε ότι κατάφερε να ξεφύγει το ίδιο βράδυ και πως βρέθηκε υπό καθεστώς αιχμαλωσίας στο δάσος για λίγες μόνο ώρες,
- ενώ στην αίτηση διεθνούς προστασίας της η Αιτήτρια δήλωσε ότι είχε μία ατυχή εγκυμοσύνη. Ερωτηθείσα ως προς τον λόγο που δεν το ανέφερε κατά τη συνέντευξή της, δήλωσε ότι ήταν έγκυος όταν έφτασε στην Δημοκρατία αλλά στην συνέχεια τερματίστηκε η κύησή της λόγω αποβολής,
- οι πληροφορίες που εισέφερε κατά την συνέντευξη σε σχέση με την διαδικασία μύησης βρίσκονταν σε αντίφαση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης,
Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός που πρόβαλε η Αιτήτρια για εγκατάλειψη της χώρας της. Οι συνθήκες απαγωγής-περιορισμού της από την γιαγιά της, οι περιγραφές των πρωταγωνιστών του αφηγήματος της, οι ελλιπείς πληροφορίες, η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων και οι δηλώσεις της για τα περιστατικά που έλαβαν χώρα στο δάσος και/ή μετά την απόδραση της αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας της στο σύνολό τους. Ούτε η Αιτήτρια παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή-λειτουργό της υπόθεσης της (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11[3]). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο αιτών θα πρέπει:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Τα γεγονότα της περίπτωσης της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Η δε αίτησή της αξιολογήθηκε συνολικά, με συνεκτίμηση όλων των παραγόντων που την αφορούσαν, συμπεριλαμβανομένων της ηλικίας, του φύλου, του πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και γλωσσικού υπόβαθρου καθώς και όλων των άλλων συναφών στοιχείων[4]. Διαπιστώνεται ότι και μετά από διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού δεν παρασχέθηκαν ικανοποιητικές απαντήσεις εκ των οποίων θα μπορούσε να στοιχειοθετηθεί ο πυρήνας του αιτήματός της. Η Αιτήτρια δεν κατέστη εφικτό να περιγράψει με επαρκείς λεπτομέρειες τη στιγμή της απαγωγής της και της μεταφοράς της στο δάσος από τα μέλη της μυστικιστικής κοινότητας Bondo. Ερωτηθείσα σχετικώς, δήλωσε αόριστα ότι της έδεσαν τα χέρια και τη μετέφεραν στο σημείο στο δάσος περπατώντας. Η συγκεκριμένη περιγραφή στερείται λεπτομερειών που θα παρέπεμπαν σε καταστάσεις όντως βιωθείσες από την Αιτήτρια (ερυθρά 16 ΔΦ). Υπήρξε ανεπαρκής στην περιγραφή της απόδρασής της και της συνάντησής της με τον άντρα που τη βοήθησε να ξεφύγει. Δήλωσε επιφανειακά και χωρίς να εισφέρει επιπλέον περιγραφικά και βιωματικά στοιχεία ότι η προσοχή των παρευρισκόμενων είχε στραφεί στην κοπέλα που είχε λιποθυμήσει και, συνεπώς, κατάφερε να διαφύγει χωρίς να γίνει αντιληπτή. Παράλληλα, η αναφορά της ότι κατά την απόδρασή της συνάντησε τον εν λόγω άντρα και του είπε πως είχε απαχθεί, είναι γενικόλογη και δε βοηθά στη δημιουργία μίας σαφούς εικόνας του τρόπου που κατάφερε να δραπετεύσει και να εξασφαλίσει βοήθεια (ερυθρά 16, 15 ΔΦ). Αντιφατική, υπήρξε και ως προς τους λόγους για τους οποίους η γιαγιά της ήθελε να τη μυήσει στη κοινότητα Bondo. Αρχικά, δήλωσε ότι η γιαγιά της θα έπαιρνε χρήματα από τον άντρα που προοριζόταν για σύζυγό της, ενώ σε μεταγενέστερο σημείο της συνέντευξης δήλωσε ότι η γιαγιά της ήθελε να την χρίσει επικεφαλής της κοινότητας και για τον λόγο αυτό ανέλαβε την ευθύνη της μύησής της (ερυθρά 15 ΔΦ). Μη ευλογοφανής, φαίνεται και ο ισχυρισμός της ότι θα ενημερωθούν οι «διώκτες» της εάν επιστρέψει – την στιγμή που η ίδια η μητέρα της αντιτίθεται στην εν λόγω πρακτική. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Αιτήτρια διαθέτει μέσο μορφωτικό επίπεδο θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να μπορεί να αναφερθεί με σαφήνεια, συνεκτικότητα και λεπτομέρεια στα γεγονότα που την οδήγησαν να εγκαταλείψει οριστικά τη χώρα της, η έλλειψη συνεκτικότητας στις απαντήσεις της πλήττει ουσιωδώς τον πυρήνα του αιτήματος της. Ορθά, λοιπόν, κρίθηκε ότι η Αιτήτρια δεν ανήκει αυτή ή μέλος της οικογενείας της σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής της, ενώ σε περίπτωση επιστροφής της δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας της και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει τεκμηριώσει ότι έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Παρόλο που εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνουν τις πρακτικές ΑΓΓΟ στην χώρα καταγωγής της Αιτήτριας (ως και ο σχετικός ισχυρισμός της συνηγόρου της), εντούτοις η εσωτερική αξιοπιστία της, όπως αναλύεται πιο πάνω, δεν τεκμηριώθηκε. Ο έλεγχος εξωτερικής αξιοπιστίας μέσω έγκυρων πηγών πληροφόρησης έπεται (μεταξύ άλλων δεικτών αξιοπιστίας) της τεκμηρίωσης εσωτερικής αξιοπιστίας του αιτούντα[5]. Επομένως, δεν θα μπορούσαν οι Καθ΄ ων η Αίτηση, λόγω μόνο της επικρατούσας κατάστασης για ζητήματα ΑΓΓΟ στη χώρα καταγωγής της Αιτήτριας, να θεωρήσουν εξ υπαρχής ότι υπάρχει κίνδυνος να υποστεί με την επιστροφή της την σχετική πρακτική. Επισημαίνεται ότι και ο αριθμός πληροφοριών που εισέφερε κατά την διαδικασία βρίσκεται σε αντίφαση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρό 36 ΔΦ).
Ούτε η περίπτωση της εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτήν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο η Αιτήτρια θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία και/ή σοβαρή βλάβη λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης βάσει του Άρθρου 15 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[6] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Θα συμφωνήσω, σε αυτό το σημείο, με την συνήγορο της Αιτήτριας ότι για σκοπούς ολοκληρωμένης έρευνας θα μπορούσε ο λειτουργός να προβεί και σε έλεγχο μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στη Σιέρα Λεόνε, προτού καταλήξει και στην σχετική του εισήγηση για απόρριψη του αιτήματος της. Σημειώνεται, όμως, ότι ούτε η ίδια κατά την αξιολόγηση της αίτησης της ή κατά την δικαστική διαδικασία ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της. Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου κατά την περίοδο 09/02/23 – 09/02/24, στην δυτική επαρχία της Σιέρα Λεόνε, όπου ανήκει και η πρωτεύουσα Freetown, η βάση δεδομένων ACLED κατέγραψε μόνο 20 περιστατικά ασφαλείας, που είχαν ως αποτέλεσμα 25 θανάτους. Ειδικότερα, καταγράφηκαν, 1 μάχη, 10 περιστατικά βίας κατά αμάχων και 11 εξεγέρσεις.[7] Συνεπώς, επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει ένοπλη σύρραξη στο τόπο συνήθους διαμονής της και δεν αναμένεται ότι θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την επιστροφή της.
Αναφορικά, τώρα, με την θέση της συνηγόρου της Αιτήτριας ότι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα με την επιστροφή της ως μητέρα ανήλικου τέκνου, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει εκδοθεί μόνο σε σχέση με την Αιτήτρια και/ή όλη πρωτογενής αξιολόγηση από την Υπηρεσία Ασύλου αφορά μόνο την Αιτήτρια. Το Δικαστήριο στα πλαίσια των εξουσιών του δεν μπορεί να ασκήσει πρωτογενή κρίση επί αυτού του σημείου χωρίς το ανήλικο τέκνο να είναι μέρος της προσβαλλόμενης πράξης, ούτε μπορεί να ληφθεί υπόψη μαρτυρία που προσκομίζεται (πιστοποιητικό γέννησης τέκνου με ημερομηνία 20/07/22) εκτός των δικονομικών πλαισίων μέσω της Αίτησης Επαναφοράς ημερομηνίας 13/06/23. Οι ισχυρισμοί/ γεγονότα/ έγγραφα που δεν εντοπίζονται στα πρακτικά της συνέντευξης και/ή μέσω του ΔΦ δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά χωρίς να ακολουθηθεί η νενομισμένη διαδικασία προσκόμιση μαρτυρίας (Βλέπε Σταύρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1023 και Ευθυμίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 281, βλέπε επίσης Sportsman Betting Co Limited v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 591 , Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106). Ούτε μαρτυρία ή πληροφορία παρασχέθηκε από την Αιτήτρια στο Δικαστήριο αναφορικά με τις παρούσες οικογενειακές περιστάσεις της για αξιολόγηση που τυχόν να επηρεάζουν την επιστροφή της και ούτε θα μπορούσε να της αποδοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας μόνο λόγω της ιδιαιτερότητας της περίπτωσης της (λόγω του ότι απέκτησε παιδί στη Δημοκρατία).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με μειωμένα €600 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση - λόγω της μη επάρκειας και/ή πληρότητας της έρευνας της αρμόδιας αρχής αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής της Αιτήτριας.
Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας, συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] GUIDANCE NOTE ON REFUGEE CLAIMS RELATING TO FEMALE GENITAL MUTILATION https://www.refworld.org/pdfid/4a0c28492.pdf - «FGM comprises all procedures involving partial or total removal of the external female genitalia, or other injury to the female genital organs, carried out for traditional,
cultural or religious reasons. In other words, the procedure is for non-medical reasons»
[2] Canada: Immigration and Refugee Board of Canada, Sierra Leone: The practice of female genital mutilation (FGM); the government's position with respect to the practice; consequences of refusing to become an FGM practitioner in Bondo Society, specifically, if a daughter of a practitioner refuses to succeed her mother, 27/03/2009, υπό ενότητα 'Consequences for refusing to become a practitioner', διαθέσιμο σε https://www.refworld.org/docid/4b20f02bc.html
[3] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. […] Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»
[4] EASO-Δικαστική ανάλυση-Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, 1/2/2018, https://euaa.europa.eu/publications?field_category_target_id=15212&field_geo_coverage_target_id&field_keywords_target_id&title=&language=All&page=5, σελίδα 73
[5] EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System – Judicial analysis (Second edition), February 2023, https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2023-02/Evidence_credibility_judicial_analysis_second_edition.pdf, ενότητα 4.5. Credibility indicators – σελ. 120-121
[6] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[7] ACLED, dashboard, διαθέσιμο σε https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard