C. V. M. A. K ν. Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 136/23, 26/2/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 136/23

26 Φεβρουαρίου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C. V. M. A. K

Αιτητής,

και

Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Δ. Κακουλλής (κος), για τον Αιτητή

Χρ. Δημητρίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 17.8.2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του τελευταίου για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο Περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Δημοκρατία του Καμερούν. Εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και περί τις 15.7.2019, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 21.6.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής: EASO και πλέον Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο -EUAA). Στις 22.7.2022, λειτουργός υπέβαλε Έκθεση /Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 17.8.2022. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 21.12.2022, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Ο Αιτητής στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης καταγράφει ως λόγο προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας, ότι οι Καθ' ων η Αίτηση ενήργησαν υπό πλάνη περί τα πράγματα, καθώς και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Προς επίρρωση των ως άνω ισχυρισμών του, ο Αιτητής παραθέτει και σχολιάζει τα σημεία εκείνα της συνέντευξης του, τα οποία παρερμηνεύτηκαν και εκτιμήθηκαν κατά την άποψή του εσφαλμένως από τους Καθ'ων η αίτηση. Υποστηρίζει δε ότι οι αναφορές του Αιτητή είναι απόλυτα συμβατές με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, αλλά οι Καθ’ ων η αίτηση παρέλειψαν να συνδέσουν την περίπτωση του Αιτητή με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα του. Εισηγείται ότι οι Καθ΄ων η αίτηση όφειλαν να αναγνωρίσουν στην περίπτωσή του το ευεργέτημα της αμφιβολίας και να εγκρίνουν το αίτημά του για διεθνή προστασία. Ισχυρίζεται ότι παρέθεσε λεπτομερώς τους λόγους που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του κατά την συνέντευξη του, ήτοι λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Τέλος, προωθεί τον ισχυρισμό ότι οι Καθ'ων η αίτηση παρέλειψαν να προβούν σε έρευνα για την επικρατούσα κατάσταση στη χώρα καταγωγής του.

3. Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται της επίδικης πράξης. Αντικρούοντας τους εγειρόμενους λόγους προσφυγής, υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση αποτελεί προϊόν δέουσας έρευνας και υποβάλλουν ότι δόθηκε η ευκαιρία στον Aιτητή να εκθέσει διεξοδικά τους λόγους για τους οποίους αιτείται διεθνούς προστασίας. Ως προς τον τους ουσιώδεις ισχυρισμούς που κρίθηκαν αναξιόπιστοι (σεξουαλικός προσανατολισμός, τον ξυλοδαρμό και την σύλληψη του και ότι αυτός καταζητείται από τις αρχές της χώρας του λόγω της σεξουαλικότητας του), οι Καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι ορθώς αυτός κρίθηκε ως αναξιόπιστος καθώς οι δηλώσεις του ήταν ασαφείς και ασυνάρτητες και παραπέμπουν στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Ακολούθως, υποβάλλουν ότι η επίδικη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη κατά τρόπο που να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος, ενώ επίσης συνιστά προϊόν δέουσας έρευνας, ενώ δεν εμφιλοχώρησε οποιαδήποτε πλάνη περί τα πράγματα.

Το νομικό πλαίσιο

4. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

5. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

8. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

9. Ως προς τους εγειρόμενους λόγους προσφυγής είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των υπό εξέταση λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η έκταση του ελέγχου που ασκεί το παρόν Δικαστήριο επί της επίδικης πράξης δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552].

10. Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης [Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345].

11. Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου [Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320] αποτελεί υποχρέωση του Αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για έναν από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου [Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτούντων ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του [Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68].

12. Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας ο Αιτητής δεν προβάλλει οποιουσδήποτε νέους ισχυρισμούς συναφείς με το αίτημά του για διεθνή προστασία. Οφείλεται εξάλλου να επισημανθεί ότι από τη γραπτή αγόρευση του Αιτητή απουσιάζει η υπαγωγή των πραγματικών περιστάσεων της υπόθεσης του στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Αφ' ης στιγμής, όπως εξηγείται, το παρόν δικαστήριο εξετάζει την αίτηση του Αιτητή εξ' υπαρχής, η εν λόγω ανάλυση θα έπρεπε να αποτελεί την πεμπτουσία της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή, γεγονός που δεν παρατηρείται εν προκειμένω. Η ανακύκλωση των ισχυρισμών του Αιτητή, η γενική αναφορά σε νομοθεσία και η επισήμανση των κατ' ισχυρισμό σφαλμάτων της διοίκησης δεν αποτελεί νομική τεκμηρίωση και ανάλυση του δικαιώματός του να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

13. Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, επισημαίνω συναφώς τα ακόλουθα: Ο Αιτητής, κατά την καταγραφή του αιτήματός του, δήλωσε ότι έχει υποστεί καταδίωξη, απειλές θανάτου και ότι είναι ομοφυλόφιλος. Λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και απόρριψη από τη κοινωνία γι’ αυτό εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του.

14. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξής του, ο Αιτητής δήλωσε υπήκοος Καμερούν, γεννηθείς το 1991 στην πόλη Ombessa, διέμενε όμως στη Yaounde μέχρι που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, είναι καθολικός χριστιανός στο θρήσκευμα, άγαμος και ως προς την εθνοτική του καταγωγή δήλωσε Bafia. Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, αναφέρει ότι οι γονείς του και τρία αδέλφια του διαμένουν στη Yaounde και μια αδελφή του διαμένει στη Douala. Με κάποια εξ αυτών διατηρεί επικοινωνία και είναι γενικά καλά. Αναφορικά με το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο δήλωσε ότι είναι απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ως προς την επαγγελματική του πείρα, δήλωσε ότι εργαζόταν ως δάσκαλος και δεν έχει ενασχοληθεί με κάποιο άλλο επάγγελμα.

15. Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι ομοφυλόφιλος και συνειδητοποίησε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό σε ηλικία 18 ετών. Δήλωσε ότι δεν ένιωθε έλξη για τις γυναίκες και ότι σε ένα πάρτι γνώρισε έναν άντρα με τον οποίο είχε σχέση για περίοδο 6 μηνών. Αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό ημερομηνίας 5.1.2019, όπου μια ομάδα 500 ατόμων από τη γειτονία του, τού επιτέθηκαν και τον χτύπησαν. Ο Αιτητής δήλωσε ότι ο ξυλοδαρμός διήρκησε 45 λεπτά και θέλησαν να τον κάψουν. Ένας περαστικός αστυνομικός σταμάτησε τα άτομα που χτυπούσαν τον Αιτητή και κάλεσε άλλους αστυνομικούς. Μετά το περιστατικό, ο Αιτητής συνελήφθη και οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, παραμένοντας υπό κράτηση για 3 εβδομάδες. Ισχυρίστηκε ότι αφέθηκε ελεύθερος, με τη βοήθεια ενός φίλου του, ο οποίος πλήρωσε τους αστυνομικούς. Ανέφερε εξάλλου ότι οι αστυνομικοί κατέγραψαν ότι έπρεπε να νοσηλευτεί και αφού πήγε στο νοσοκομείο παρέμεινε για δυο εβδομάδες. Δήλωσε ότι πριν αφεθεί ελεύθερος ο αστυνομικός τον ενημέρωσε ότι είχε προγραμματιστεί δίκη στις 3.4.2019. Επιπλέον, δήλωσε ότι οι αρχές της χώρας του τον αναζητούν και υπάρχει ένταλμα εναντίον του. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ουδείς γνώριζε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό πριν τη σύλληψή του. Ανέφερε ότι όταν το έμαθαν οι γονείς του τον προσέβαλλαν και τον απέρριψαν και η τελευταία τηλεφωνική επικοινωνία με την μητέρα του ήταν όταν ήδη βρισκόταν στη Δημοκρατία.

16. Αξιολογώντας το αίτημα διεθνούς προστασίας του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν τέσσερις ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφέρεται στα προσωπικά του στοιχεία, την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή. Ο δεύτερος ισχυρισμός αναφέρεται στο ότι ο Αιτητής είναι ομοφυλόφιλος, ο τρίτος ισχυρισμός ότι ο Αιτητής υπέστη ξυλοδαρμό και σύλληψη λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Ο τέταρτος και τελευταίος ισχυρισμός αφορά στην έκδοση εντάλματος του εναντίον Αιτητή και αναζήτησης του από τις αρχές της χώρας καταγωγής του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Ο Αιτητής κατά τη συνέντευξη του προσκόμισε τα ακόλουθα έγγραφα: 1. Δυο φωτοτυπίες εφημερίδας, 2. Ειδοποίηση εντάλματος, 3. 5 φωτογραφίες καταβολή μισθού, 4. Φωτοτυπία ιατρικού πιστοποιητικού.

17. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, δεδομένου ότι κρίθηκε πως παρατέθηκε με επαρκώς συγκεκριμένο τρόπο και οι συναφείς δηλώσεις του βρίσκονταν σε συμφωνία με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

18. Ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός περί της ταυτότητάς του ως ομοφυλόφιλου, καθώς κρίθηκε ότι δεν θεμελιώθηκε η εσωτερική αξιοπιστία του. Αρχικά, οι Καθ' ων η αίτηση σημείωσαν ότι οι πληροφορίες που παρείχε ο Αιτητής ήταν γενικευμένες και λιγότερο συνεκτικές και συγκεκριμένες σχετικά με την εσωτερική διαδικασία μέσω της οποίας αποφάσισε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Δεν μπορούσε να περιγράψει με λεπτομέρεια τα συναισθήματα του, αντιθέτως απαντούσε με επαναλαμβανόμενο τρόπο και υπεκφυγές. Ερωτηθείς για τις συνθήκες υπό τις οποίες έφτασε στην αυτοπραγμάτωση του δεν μπορούσε να κατανοήσει την ερώτηση και ζήτησε διευκρινίσεις, προσθέτοντας ότι γνώρισε ένα άνδρα κατά την διάρκεια ενός πάρτι. Ο Αιτητής δεν μπορούσε να περιγράψει την πρώτη του σεξουαλική ομοφυλοφιλική εμπειρία, ενώ ως προς τα συναισθήματα του οι απαντήσεις του ήταν γενικές, δηλώνοντας ότι ήταν χαρούμενος και ότι ήταν φυσικό (βλ. ερυθρό 61-2χ του Δ.Φ.). Οι απαντήσεις του ήταν γενικές, αποφεύγοντας να προσδιορίσει το κινητήριο συναίσθημά του ως το επίπεδο έλξης του με το άλλο άτομο. Όταν του ζητήθηκε να περιγράψει μια μέρα με το σύντροφο του, αρχικά παρέμεινε σιωπηλός, δηλώνοντας ακολούθως ότι ένοιωθε πλήρης και ελεύθερος. Ερωτηθείς εκ νέου, απάντησε ότι όταν τον επισκεπτόταν στην οικία του, μαγείρευαν, παρακολουθούσαν ταινία και είχαν σεξουαλικές επαφές. Οι δηλώσεις του θεωρήθηκαν γενικές.

19. Αναφορικά με τα συναισθήματα που βίωσε με την νέα σεξουαλική του ταυτότητα, δήλωσε ότι είναι ένα αίσθημα ικανοποίησης, και το σώμα του ήταν χαρούμενο (βλ. ερυθρά 61-2χ, 60-1χ του Δ.Φ.). Όταν ερωτήθηκε εάν συνέβη κάποια αλλαγή στη ζωή του απάντησε «πολλές αλλαγές», διευκρινίζοντας ότι τον ελκύουν μόνο άνδρες (βλ. ερυθρό 59-1χ του Δ.Φ.). Δηλώσεις που δεν θεωρήθηκαν εξατομικευμένες για ένα άτομο που συνειδητοποίησε και αποδέχθηκε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

20. Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει πληροφορίες αναφορικά με τη στάση της οικογένειας του πέραν του ότι η οικογένειά του τον απέρριψε. Δήλωσε ότι η οικογένεια του έμαθε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό όταν συνελήφθη και γενικά ότι τον ενοχλούσαν καλώντας τον και προσβάλλοντάς τον (βλ. ερυθρό 51-2χ του Δ.Φ). Αναμενόταν, σύμφωνα με τους Καθ’ ων η αίτηση από τον Αιτητή να αποδείξει με πιο εξατομικευμένο τρόπο το γεγονός ότι η οικογένειά του τον απέρριψε και να παράσχει συγκεκριμένα παραδείγματα αυτής της απόρριψης. Ερωτηθείς πως έκρυβε την σεξουαλικότητα του αυτά τα χρόνια μετά τη συνειδητοποίησή του, δήλωσε ότι συναντιόταν σε κρυφά μέρη, αργά το βράδυ (βλ. ερυθρό 56-2χ του Δ.Φ.), διευκρινίζοντας ότι αναφερόταν σε μπαρ. Ο Αιτητής αναφέρθηκε σε ένα μόνο μπαρ, το «Le Coeur» και δεν μπορούσε να αναφερθεί σε άλλα και να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Οι δηλώσεις του στερούνται εξειδίκευσης και συνοχής, με αποτέλεσμα να μην γίνει αποδεκτή η εσωτερική του αξιοπιστία. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, τονίστηκε ότι ο ισχυρισμός αυτός ανάγεται στη σφαίρα της ιδιωτικής του ζωής και, συνεπώς, δεν είναι εφικτή η ανεύρεση σχετικών πληροφοριών από εξωτερικές πηγές.

21. Ο τρίτος ισχυρισμός του Αιτητή, ο οποίος αφορούσε στον ξυλοδαρμό και στη σύλληψή του λόγω του σεξουαλικό προσανατολισμό του, επίσης έτυχε απόρριψης. Ειδικότερα, οι Καθ' ων η αίτηση κατέληξαν ότι οι δηλώσεις του ήταν γενικές, ασυνάρτητες και ότι δεν παρείχε συνεκτικές πληροφορίες σχετικά με το πώς οι γείτονές του έμαθαν ότι είναι ομοφυλόφιλος (βλ. ερυθρό 54-2χ του Δ.Φ.). Ούτε ήταν σε θέση να προσδιορίσει τη φυσική του κατάσταση μετά το ξυλοδαρμό του, δηλώνοντας ότι δεν ήταν σε σοβαρή κατάσταση, πονούσε το σώμα του και ότι είχε ένα τραύμα. Αναμενόταν, σύμφωνα με τους Καθ’ ων η αίτηση να είναι σε θέση να παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με τα τραύματα που υπέστη.

22. Όσον αφορά στη σύλληψή του, οι δηλώσεις του ήταν γενικές και δεν παρείχε λεπτομερείς πληροφορίες, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τις νομικές διαδικασίες που ακολούθησε μετά τη σύλληψη του (βλ. ερυθρό 53-2χ). Αρχικά, ο Αιτητής δήλωσε ότι ξυλοκοπήθηκε κατά τη διάρκεια της κράτησής του και όταν του ζητήθηκε να περιγράψει την παραμονή του στο κρατητήριο, απάντησε «εννοούσα ψυχολογικά και όχι σωματικά» (βλ. ερυθρό 53-2χ του Δ.Φ). Ζητήθηκε από τον Αιτητή να περιγράψει το μέρος όπου κρατήθηκε αλλά δεν ήταν σε θέση να δώσει λεπτομερή περιγραφή, δηλώνοντας ότι ήταν ένα κελί με μικρό παράθυρο χωρίς φως (βλ. ερυθρό 52-1χ του Δ.Φ). Επιπλέον, όταν του ζητήθηκε να περιγράψει μια ημέρα κράτησης, απάντησε ότι ήταν δύσκολο να φάει, δεν υπήρχε στρώμα και μέρος για να καθίσει (βλ. ερυθρό 52-1χ του Δ.Φ.), δηλώσεις μη ικανοποιητικές, εφόσον ο Αιτητής παρέμεινε υπό κράτηση για περίοδο τριών εβδομάδων. Η δήλωση ότι δεν γνωρίζει για τη δίκη για τον λόγο ότι έφυγε κρίθηκε ανεπαρκής (βλ. ερυθρό 52-2χ του Δ.Φ). Τέλος, δεν ήταν σε θέση να παράσχει μια εξατομικευμένη και συνεκτική περιγραφή για το γεγονός ότι δωροδόκησε τον αστυνομικό προκειμένου να αφεθεί ελεύθερος. Δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πως αφέθηκε ελεύθερος για ιατρικούς λόγους, νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο χωρίς την παρουσία αστυνομικών, σε σχέση με το γεγονός ότι κατηγορήθηκε για παραβίαση ευπρέπειας και ομοφυλοφιλίας και είχε να παρουσιαστεί σε δίκη (βλ. ερυθρό 51-1χ του Δ.Φ).

23. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, οι Καθ' ων η αίτηση παρέθεσαν πληροφορίες για τη δίωξη και φυλάκιση ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+, καθώς και πληροφορίες γενικού χαρακτήρα για την αντιμετώπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο Καμερούν, οι οποίες αναφέρουν ότι η ομοφυλοφιλία αποτελεί ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση και πρόστιμο. Καταλήγουν ότι, λόγω της απουσίας εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενα του Αιτητή, ο ισχυρισμός του δε μπορεί να γίνει αποδεκτός.

24. Ο τέταρτος ισχυρισμός του Αιτητή, ο οποίος αφορούσε στην έκδοση εντάλματος από τις αρχές και η αναζήτηση του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, έτυχε απόρριψης. Ειδικότερα, ο Αιτητής δήλωσε ότι αναζητείται από τον Μάρτιο του 2019 και ότι ένας φίλος του τού απέστειλε το ένταλμα. Δήλωσε ότι αναζητείται νεκρός ή ζωντανός λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του προσκόμισε έγγραφα σχετικά με τις δηλώσεις του. Δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το γεγονός ότι οι αρχές της χώρας του τον αναζητούσαν (βλ. ερυθρά 50-49 του Δ.Φ). Ισχυρίστηκε ότι έλαβε το έγγραφο εντάλματος από έναν φίλο του ο οποίος του το έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δηλώνοντας ότι ο φίλος του βρήκε αυτό το έγγραφο σε αστυνομικό τμήμα. Δήλωσε γενικά ότι αναζητείται νεκρός ή ζωντανός επειδή είναι ομοφυλόφιλος και επειδή βρίσκεται εκτός της επικράτειας (βλ. ερυθρό 50-2χ του Δ.Φ.). Αναμενόταν από τον Αιτητή να μπορούσε να παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το γεγονός ότι η αστυνομία εξέδωσε ένταλμα εναντίον του, να προσδιορίσει το στάδιο που ήταν οι νομικές διαδικασίες πριν αποχωρήσει από τη χώρα καταγωγής του αλλά και το πως εξελίχθηκαν οι διαδικασίες μετά την αποχώρησή του.

25. Όσον αφορά στην εξωτερική του αξιοπιστία, λόγω της απόρριψης των ουσιωδών ισχυρισμών δύο και τρία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ο συγκεκριμένος ισχυρισμός καθώς συνδέεται με τα προηγούμενα ουσιαστικά γεγονότα που απορρίφθηκαν. Οι Καθ’ ων η αίτηση προχώρησαν σε αξιολόγηση των εγγράφων που υπέβαλε ο Αιτητής, σημειώνοντας τα εξής (βλ. ερυθρό 67-2χ): Σχετικά με το άρθρο εφημερίδας ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν ήταν σε θέση να παράσχει το πρωτότυπο καθώς πρόκειται για ψηφιακή εφημερίδα. Όταν του ζητήθηκε να παράσχει τον ιστότοπο στον οποίο θα μπορούσε να βρεθεί το άρθρο, απάντησε ότι στάλθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και δεν έχουν ιστότοπο στο διαδίκτυο. Επιπλέον, το έγγραφο δεν ήταν ευκρινές και ο διερμηνέας δεν μπόρεσε να κάνει τη μετάφραση. Σχετικά με το ένταλμα (φωτοτυπία) σύμφωνα με τον διερμηνέα αναφέρει ότι ο Αιτητής καταζητείται από τις αρχές και ότι η κατηγορία αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία αυτό, εκδόθηκε στις 20.3.2019 από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Το ιατρικό έγγραφο που προσκόμισε ο αιτητής, αναφέρει σύμφωνα με τον διερμηνέα ότι ο Αιτητής ξυλοκοπήθηκε και φέρει ημερομηνία 26.1.2019, και εκδούσα αρχή το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας στη Yaounde.

26. Ο Αιτητής δήλωσε ότι κατά την αποχώρηση του από τη χώρα καταγωγής του (19 Φεβρουαρίου 2019), τον σταμάτησαν στο αεροδρόμιο διότι υπήρχε απαγόρευση εξόδου του λόγω της εκκρεμούς υπόθεσης ομοφυλοφιλίας, δωροδόκησε τον αστυνομικό και τον άφησε να φύγει (βλ. ερυθρό 64-1χ του Δ.Φ). Ζητήθηκε να περιγράψει λεπτομερώς τι συνέβη και απάντησε ότι αφού πέρασε τον πρώτο, τον δεύτερο και τον τρίτο έλεγχο, δίδοντας το διαβατήριο του, στον τέταρτο έλεγχο ο αστυνομικός του είπε ότι υπήρχε νομική υπόθεση εναντίον του, η οποία του απαγόρευε την έξοδο από τη χώρα, και αφού του έδωσε τα χρήματα τον συνόδευσε στο αεροπλάνο (βλ. ερυθρό 64-2χ του Δ.Φ). Η περιγραφή του κρίθηκε ασυνάρτητη λαμβάνοντας υπόψη ότι χρησιμοποίησε το διαβατήριό του σε τρεις προηγούμενους ελέγχους και οι αστυνομικοί δεν τον εμπόδισαν και τον σταμάτησαν στον τέταρτο έλεγχο. Κληθείς να εξηγήσει το γεγονός ότι γνώριζε την ύπαρξη νομικής υπόθεσης, πήγε στο αεροδρόμιο για να αποχωρήσει από τη χώρα του, χρησιμοποιώντας το πρωτότυπο διαβατήριό του, απάντησε ότι στη χώρα καταγωγής του υπάρχει διαφθορά, γνώριζε ότι θα αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα στο αεροδρόμιο και αυτός ήταν ο λόγος που ήξερε ότι θα μπορούσε να περάσει τους ελέγχους (βλ. ερυθρό 64-2χ του Δ.Φ.). Ο Αιτητής δεν γνώριζε τον αστυνομικό που τον βοήθησε στον έλεγχο και οι δηλώσεις του ότι γνώριζε ότι στο αεροδρόμιο ο αστυνομικός που επρόκειτο να τον ελέγξει ήταν διεφθαρμένος επειδή υπάρχει νοοτροπία διαφθοράς και στο αεροδρόμιο υπάρχει διαφθορά κρίθηκαν μη ικανοποιητικές (βλ. ερυθρά 64-2χ και 63-1χ του Δ.Φ.). Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει επαρκώς τις δηλώσεις του και ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

27. Με βάση τον ισχυρισμό περί των προσωπικών στοιχείων του Αιτητή, ο οποίος έγινε αποδεκτός, αξιολογήθηκε ότι δεν συντρέχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται πως ο Αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε ότι δεν προκύπτει δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού ενόψει δυνάμει του άρθρου 19(2)(α) (β) και (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

28. Στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας ο Αιτητής, διά του συνηγόρου του, παρέπεμψε στους ισχυρισμούς εκείνους της συνέντευξής του, τους οποίους θεωρεί πως οι Καθ' ων η αίτηση εσφαλμένως αξιολόγησαν και παρερμήνευσαν κατά την άποψή του. Ο συνήγορός του δεν ήταν σε θέση να σχολιάσει τα έγγραφα που προσκόμισε ο Αιτητής κατά τη διοικητική διαδικασία ούτε και επιχείρησε να προσκομίσει πιο καθαρά αντίγραφα, ιδίως του δημοσιεύματος που ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι τον αφορά. Απουσιάζει η υπαγωγή των προσωπικών του περιστάσεων στα συστατικά στοιχεία των άρθρων 3 ή 19 του περί Προσφύγων Νόμου.

29. Κατ' εφαρμογή του άρθρου 11(3) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο δυνάμει του οποίου το παρόν δικαστήριο προβαίνει σε έλεγχο νομιμότητας και ορθότητας αυτής, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής, θα προχωρήσω στην αξιολόγηση των ενώπιον μου δεδομένων ως προς την αίτησή του Αιτητή για διεθνή προστασία.

30. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητή, γίνεται αποδεκτός για τους λόγους που καταγράφονται στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης.

31. Αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό, ως προς τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ως ομοφυλόφιλο άτομο αρχικώς, παρατηρώ πως κατά την συνέντευξη του ο Αιτητής υπεβλήθη σε πλήθος ερωτήσεων ανοικτού τύπου αλλά και σε μεγάλο αριθμό διευκρινιστικών και κλειστού τύπου ερωτήσεων, ώστε να μπορέσει ο ίδιος να μοιραστεί αναλυτικά τόσο τις εμπειρίες και τα βιώματά του, όσο και τις σκέψεις και τα συναισθήματά του και να αποσαφηνίσει τους ισχυρισμούς του περαιτέρω. Επίσης, ορθώς δεν τέθηκαν ερωτήσεις παρεμβατικές στην ιδιωτική ζωή του Αιτητή (βλ. σχετικά την απόφαση του ΔΕΕ της 2ας Δεκεμβρίου 2014, C-148/13 έως C-150/13, A, B, C, A B and C, ECLI:EU:C:2014:2406). Περαιτέρω, παρατηρώ, ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν εφάρμοσαν το μοντέλο ανάλυσης DSSH υπ' αριθ. 2 [Difference, Stigma, Shame, Harm (Διαφορά, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη)] αλλά προχώρησαν απλούς δείκτες αξιοπιστίας, ήτοι εσωτερική συνέπεια, εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια. Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, στη σελίδα 204, αναφέρονται τα εξής: «Όσον αφορά την αξιολόγηση της αξιοπιστίας, οι αιτήσεις που βασίζονται σε γενετήσιο προσανατολισμό ή ταυτότητα φύλου μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολες στον χειρισμό, επειδή οι λόγοι της αίτησης συνδέονται με ευαίσθητες και προσωπικές πτυχές της ιδιωτικής ζωής. Οι αιτούντες ενδέχεται να νιώθουν στιγματισμένοι, να ντρέπονται και/ή να αρνούνται την πραγματικότητα· ενδέχεται επίσης να έχουν υποστεί απόρριψη και/ή κακομεταχείριση από την οικογένεια και/ή την κοινότητά τους. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να καθιστούν δύσκολη για τους αιτούντες την αποκάλυψη των ουσιωδών πραγματικών περιστατικών με σαφή και συνεκτικό τρόπο και, ως εκ τούτου, τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζουν μπορεί να γνωστοποιούνται με καθυστέρηση, να είναι ελλιπή και να περιέχουν ανακολουθίες».^{^[1]}

32. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, από το σύνολο των δηλώσεων του Αιτητού επισημαίνεται πως δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει με συνεκτικότητα, σαφήνεια και λεπτομέρεια^{^[2]} τον ισχυρισμό του περί του σεξουαλικού του προσανατολισμού, ώστε να προκύπτει ο βιωματικός χαρακτήρας αυτού.

33. Ειδικότερα, ο Αιτητής δεν κατάφερε να δώσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώθηκε και εξελίχθηκε η σεξουαλική του ταυτότητα και να περιγράψει την εσωτερική διεργασία που ακολουθήθηκε από τον ίδιο προκειμένου να οδηγηθεί σε αυτή την διαπίστωση για την σεξουαλική του ταυτότητα παρά αναφέρθηκε ότι το διαπίστωσε σε ηλικία 18 ετών, συμπληρώνοντας ότι όταν ήταν με γυναίκα δεν ένοιωθε ευχαρίστηση. (βλ. ερυθρό 61-2χ). Οι περιγραφές ως προς τα συναισθήματα του όταν συνειδητοποίησε ότι είναι ομοφυλόφιλος ήταν λακωνικές και γενικές. Ερωτηθείς υπό ποιες συνθήκες συνειδητοποίησε ότι είναι ομοφυλόφιλος, παρατηρείται ότι αρχικά παρέμεινε σιωπηλός και αποκρίθηκε «κατά τη διάρκεια σεξουαλικής επαφής» αναφερόμενος στο πάρτι όπου γνώρισε τον σύντροφο του (βλ. ερυθρό 60-1χ). Αναφορικά με την πρώτη του σχέση με άνδρα, δήλωσε ότι είχαν σχέση για περίοδο 6 μηνών κατά ή περί το 2009, δεν ήταν σε θέση να εκφράσει τα συναισθήματα του, την έλξη που ένοιωθε με αυτό τον άνδρα καθώς και πως εξελίχθηκε η μεταξύ τους σχέση (βλ. ερυθρό 59-2χ). Παρατηρείται πιο συγκεκριμένα αοριστία στη περιγραφή του όταν του ζητήθηκαν πληροφορίες σχετικά με το σύντροφό του και τη σχέση τους, η οποία αποτέλεσε και τη γενεσιουργό αφορμή των σχετικών εξιστορηθέντων περιστατικών. Μόνο κατά τρόπο επιφανειακό αναφέρθηκε στη σχέση του και στο σύντροφό του, παρέχοντας μόνο επιφανειακές πληροφορίες για το εν λόγω πρόσωπο. Ερωτηθείς πως διατηρούσε κρυφό τον σεξουαλικό του προσανατολισμό από την οικογένειά του και τα κοντινά του πρόσωπα, από το 2009 μέχρι το 2019, όταν και συνελήφθη, απάντησε ότι έκανε τα πάντα για να μην το μάθουν. Οι δηλώσεις του Αιτητή περί αντίδρασης της οικογένειας του όταν αυτοί πληροφορήθηκαν για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κρίνονται ως γενικόλογες, χωρίς να είναι σε θέση να περιγράψει με επάρκεια τις αντιδράσεις αυτών, αλλά και πως αντέδρασαν στο γεγονός ότι η γειτονιά γνώριζε για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Αιτητή και την τυχόν στάση απέναντι τους. Ο Αιτητής δήλωσε ότι απαγορεύεται από τον νόμο η ομοφυλοφιλία στη χώρα καταγωγής του, χωρίς να γνωρίζει οτιδήποτε άλλο. Δήλωσε ότι στη γειτονιά του υπήρχαν μέρη όπου συχνάζουν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, αλλά δεν ήταν σε θέση να τα ονομάσει (βλ. ερυθρά 56-2χ, 55-1χ του Δ.Φ.). Ερωτηθείς εάν κατά την παραμονή του στη Δημοκρατία αποκάλυψε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, απάντησε αρνητικά λόγω διακριτικότητας, συμπληρώνοντας ότι αποτελεί ιδιωτικό θέμα για τον ίδιο (βλ. ερυθρό 54-2χ του Δ.Φ.).

34. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού δεν είναι δυνατή η εξεύρεση πληροφοριών από διεθνείς πηγές πληροφόρησης καθώς πρόκειται για έναν ισχυρισμό που ανάγεται στη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής του Αιτητή. Ωστόσο, με βάση την πιο πρόσφατη αναφορά του Διεθνούς Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch), ο ποινικός κώδικας του Καμερούν τιμωρεί τις «σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου» με φυλάκιση έως και πέντε ετών. Ως αναφέρεται στην Έκθεση USDOS, ο νόμος εφαρμόζεται.^{^[3]} Τον Ιούνιο του 2023 οι αρχές του Καμερούν αντιτάχθηκαν στην επίσκεψη του Γάλλου πρέσβη, Jean-Marc Berthon, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, προκειμένου να παραστεί σε εκδήλωση για το φύλο και τη σεξουαλικότητα που διοργάνωσε το Γαλλικό Ινστιτούτο της Υaounde. Η εκδήλωση προκάλεσε διαδικτυακό μίσος κατά των σεξουαλικών μειονοτήτων στη χώρα και η προγραμματισμένη επίσκεψη ακυρώθηκε.^{^[4]}Έρευνα του Freedom House για το έτος 2022, η οποία κάνει λόγο πως οι διακρίσεις κατά της ΛΟΑΤΚΙ + κοινότητας είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες και πως η βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων είναι συχνή. Παράλληλα, ένας νόμος για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο τιμωρεί όσους ζητούν σχέσεις ομοφυλοφίλων μέσω διαδικτύου με ποινές φυλάκισης δύο ετών. Οι άνθρωποι διώκονται συχνά χωρίς στοιχεία σεξουαλικής δραστηριότητας, αλλά μάλλον με υποψίες ότι είναι ομοφυλόφιλοι.^{^[5]}Ωστόσο, δέον να σημειωθεί πως οι ανωτέρω πληροφορίες αποτελούν γενικές πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του Αιτητή και δεν επαρκούν ούτως ώστε να κριθεί ο συναφής ισχυρισμός ως αξιόπιστος δεδομένης της απουσίας εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενά του.

35. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του τρίτου ισχυρισμού του, ήτοι τον ξυλοδαρμό του και τη σύλληψή του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι οι δηλώσεις του Αιτητή περί ξυλοδαρμού του από τους γείτονες, ήτοι περί τα 500 άτομα κρίνονται μη ευλογοφανείς (βλ. ερυθρά 62-2χ,54-2χ του Δ.Φ). Ούτε ως προς τη φυσική του κατάσταση μετά το περιστατικό, οι δηλώσεις του κρίνονται ευλογοφανείς. Ο Αιτητής δήλωσε ότι τον χτυπούσαν για 45 λεπτά (βλ. ερυθρό 62-2χ), στο κεφάλι, με ξύλα και πέτρες, και είχε αίματα και πληγές, ενώ σε προγενέστερη δήλωση του ανέφερε ότι η κατάσταση του δεν ήταν σοβαρή και πονούσε απλώς το κορμί του (βλ. ερυθρά 54-2χ, 53-1χ). Θα αναμενόταν, ότι μετά από ένα τέτοιο βίαιο περιστατικό, με τον αριθμό του όχλου και τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να τον χτυπήσουν, ο Αιτητής θα νοσηλευόταν πάραυτα, εντούτοις ο ίδιος, ως ισχυρίστηκε, νοσηλεύτηκε μετά την πάροδο τριών εβδομάδων. Ο Αιτητής δεν διευκρινίζει με ποιο τρόπο αυτοί έλαβαν γνώση της σεξουαλικής του ταυτότητας και οδηγήθηκαν σε μαζική συγκέντρωση έξω από την οικία του. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν μπορούσε να προσδιορίσει πώς οι γείτονες έμαθαν για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι γονείς του έμαθαν για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κατά τη σύλληψη του και λόγω του περιστατικού που προηγήθηκε με τους γείτονες. Ο Αιτητής δήλωσε ότι η σχέση που είχε με τον συγκεκριμένο άνδρα ήταν περί το έτος 2009, διήρκεσε 6 μήνες και ακολούθως είχε σύντομες σχέσεις, οι οποίες πραγματοποιούνταν αργά το βράδυ, σε τόπους όπου δεν υπήρχαν άλλοι άνθρωπο (βλ. ερυθρό 57 του Δ.Φ). Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με επάρκεια πως οι γείτονες του πληροφορήθηκαν για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, αφ’ ης στιγμής ο ίδιος, ως δήλωσε, δεν είχε αποκαλύψει σε κανένα την σεξουαλική του ταυτότητα (βλ. ερυθρό 57-2χ) και οι ερωτικές του σχέσεις ήταν μυστικές για περίοδο άνω των 10 ετών. Κατά τη διάρκεια του περιστατικού, η αστυνομία τον συνέλαβε και τέθηκε υπό κράτηση για περίοδο 3 εβδομάδων. Ερωτηθείς για τον λόγο σύλληψής του δήλωσε λόγω ομοφυλοφιλίας, με τον ίδιο να δηλώνει αρχικά ότι οι αρχές δεν έχουν αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του, ενώ στη συνέχεια ο ίδιος δήλωσε ότι παραδέχθηκε στην αστυνομία ότι είναι ομοφυλόφιλος (βλ. ερυθρό 52-2χ). Επιπλέον, αναφορικά με τις συνθήκες κράτησής του, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τις συνθήκες κράτησης του, ενώ κρατείτο για περίοδο 3 εβδομάδων και ως ανέφερε κατόπιν δωροδοκίας αστυνομικού αφέθηκε ελεύθερος για ιατρικούς λόγους (βλ. ερυθρό 51-1χ). Ο Αιτητής ενημερώθηκε για την πραγματοποίηση δίκης στις 4.3.2019, με τον ίδιο να μην ενδιαφέρεται να ενημερωθεί για τις περαιτέρω νομικές διαδικασίες (βλ. ερυθρό 53-2χ,52-2χ του Δ.Φ.). Ως αόριστες και ανεπαρκείς αξιολογούνται οι περιγραφές του Αιτητή σχετικά με την στάση της οικογένειας του ένεκα του σεξουαλικού του προσανατολισμού, περί προσβολών και μη αποδοχής του, ενώ ο ίδιος διατηρεί επαφή μαζί τους (βλ. ερυθρό 66-2χ, 50-1χ του Δ.Φ.).

36. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού σύμφωνα με τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ+, συνεχίζονται οι αυθαίρετες συλλήψεις ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα συνέχισαν να αντιμετωπίζουν σημαντικό στιγματισμό, βία και διακρίσεις από τις οικογένειές τους, τις κοινότητες και την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού των αρχών επιβολής του νόμου.^{^[6]} Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) υπήρξε μια άνοδος της βίας και της κακοποίησης κατά των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στο Καμερούν το 2022. Από τον Μάρτιο έως τον Μάιο οι δυνάμεις ασφαλείας συνέλαβαν αυθαίρετα τουλάχιστον 6 άτομα και φυλάκισαν 11, για φερόμενη συναινετική συμπεριφορά ομοφυλοφίλων και για μη συμμόρφωση με το φύλο. Τον Απρίλιο, ένα πλήθος περίπου οκτώ ανδρών οπλισμένοι με μαχαίρια, ξύλα και ξύλινες σανίδες, επιτέθηκαν σε μια ομάδα τουλάχιστον 10 ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Χωροφύλακες συνέλαβαν και ξυλοκόπησαν τουλάχιστον δύο από τα θύματα.^{^[7]} Σύμφωνα με πληροφορίες, αφέθηκαν ελεύθεροι μόνο μετά την καταβολή 15.000 φράγκων CFA.^{^[8]}

37. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του τέταρτου ισχυρισμού του Αιτητή, με βάση τα ανωτέρω, η αξιοπιστία του κλονίζεται εκ προοιμίου λόγω του ότι οι ισχυρισμοί του ως προς το σεξουαλικό του προσανατολισμό και ως προς τον ξυλοδαρμό του και τη σύλληψη έχουν ήδη απορριφθεί από το παρόν Δικαστήριο. Προχωρώντας παρ' όλ' αυτά σε αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του εν λόγω ισχυρισμού, το Δικαστήριο εντοπίζονται επιπλέον αντιφάσεις στις δηλώσεις του Αιτητή ότι αναζητείται στη χώρα καταγωγής, ότι κρατήθηκε και ότι δωροδόκησε αστυνομικούς προκειμένου να ξεφύγει (βλ. ερυθρά 64-2χ, 51-1χ του Δ.Φ). Σχετικά με το ένταλμα που εκκρεμεί εις βάρος του Αιτητή, ο Αιτητής δήλωσε ότι αναζητείται από τον Μάρτιο του 2019 ως καταγράφεται στο έγγραφο που προσκόμισε (βλ. ερυθρό 50, 46-48 του Δ.Φ), το οποίο του στάλθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από ένα φίλο του και το οποίο εντοπίστηκε από τον φίλο του σε αστυνομικό σταθμό. Παρατηρώ, ότι το έγγραφο στο οποίο αναφέρεται ο Αιτητής (βλ. ερυθρό 46 του Δ.Φ.) δεν αποτελεί ένταλμα αλλά ανακοίνωση αναζήτησης προσώπου, δεν φέρει υπογραφή αρμόδιου οργάνου, δεν διακρίνεται η σφραγίδα στο εν λόγω έγγραφο ως αποτέλεσμα να εγείρονται αμφιβολίες ως προς την γνησιότητά του. Αμφισβητείται δε η πηγή του εγγράφου, καθώς δεν προκύπτει πώς ο φίλος του ξαφνικά εντόπισε και κατάφερε να εξασφαλίσει το εν λόγω έγγραφο. Σημειώνεται εξάλλου ότι επί του εν λόγω εγγράφου βρίσκεται η ίδια φωτογραφία του Αιτητή που παρουσιάζεται στο αντίγραφο της εφημερίδας, ερυθρό 48 του Δ.Φ., ενώ θα αναμενόταν ότι η φωτογραφία σε επίσημο έγγραφο να είχε ληφθεί από τις αρμόδιες αρχές, λαμβανομένου υπόψη ότι ο Αιτητής συνελήφθη και κρατήθηκε για περίοδο τριών εβδομάδων. Είναι δε άξιο απορίας πώς η αστυνομία εντόπισε την ίδια αυτή φωτογραφία, ιδιωτικής στιγμής του Αιτητή. και την προσέθεσε στο εν λόγω έγγραφο. Ο Αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του τον Φεβρουάριο του 2019, με τον αστυνομικό κατά τον τέταρτο έλεγχο εξόδου στο αεροδρόμιο να του αναφέρει ότι απαγορεύεται η έξοδός του από τη χώρα (βλ. ερυθρό 64 του Δ.Φ.). Ωστόσο, το προσκομισθέν έγγραφο εκδόθηκε στις 20.3.2019, ένα μήνα μετά την αποχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του, συνεπώς δεν είναι σαφές στη βάση ποιας πληροφορίας ο εν λόγω αστυνομικός εμπόδισε αρχικώς τον Αιτητή να προχωρήσει, αφού μέχρι τότε δεν είχε εκδοθεί κάτι εναντίον του. Επιπλέον, το Δικαστήριο προχώρησε σε έρευνα ως προς την έκδοση και μορφή των ενταλμάτων σύλληψης στο Καμερούν. Σύμφωνα με τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας του Καμερούν τα εντάλματα ή οι κλήσεις φέρουν το πλήρες όνομα, την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης, το επάγγελμα και τη διεύθυνση του προσώπου που κατονομάζεται σε αυτό και θα φέρει ημερομηνία, σφραγίδα και υπογραφή από τον δικαστή που το εκδίδει είτε από τον πρόεδρο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Σε περίπτωση που το πρόσωπο εναντίον του οποίου εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης δεν μπορεί να βρεθεί μετά από έρευνα, αντίγραφο του εντάλματος αφήνεται στον τελευταίο γνωστό τόπο διαμονής του ή στο χωριό του. Έκθεση σχετικά με τα βήματα που έγιναν για την εκτέλεση του εντάλματος γίνεται γραπτώς και διαβιβάζεται στο πρόσωπο που εξέδωσε το ένταλμα και ο αξιωματικός της δικαστικής αστυνομίας που είναι επιφορτισμένος με την εκτέλεση του εντάλματος υπογράφει και σφραγίζει την έκθεσή του από μία από τις διοικητικές αρχές και αφήνει αντίγραφό της σε αυτόν.^{^[9]} Ως εκ τούτου, τόσο η εμφάνιση του εγγράφου όσο και το περιεχόμενό του, δεν παραπέμπουν για τους πιο πάνω λόγους σε αυθεντικό έγγραφο, ενώ αντίθετα θίγουν παρά να ενισχύουν την αξιοπιστία του Αιτητή.

38. Ως προς τα λοιπά έγγραφα που προσκόμισε ο Αιτητής, ήτοι δυο φωτοτυπίες εφημερίδας (ερ. 48-47), δέσμη εγγράφων πληρωμής (ερ. 45-42), πιστοποιητικό εργασίας (ερ. 41) και ιατρικό πιστοποιητικό (ερ. 40), καταλήγω ότι η αυθεντικότητα των εν λόγω εγγράφων τίθεται υπό αμφισβήτηση καθώς δεν δύνανται να εξαχθούν πληροφορίες ένεκα της θολής αποτύπωσης αυτών και της χαμηλής ποιότητας των προσκομισθέντων εγγράφων. Συνεπώς δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε αποδεικτική αξία σε σχέση με τις δηλώσεις του Αιτητή. Ειδικά ως προς τις φωτοτυπίες της εφημερίδας, δεν προσδιορίζεται ο συντάκτης του κειμένου, ούτε εάν αποτελούν συνέχεια του ίδιου εντύπου και δεν δύναται να εξαχθούν συμπεράσματα από το κείμενο του εγγράφου λόγω της θολής αποτύπωσης. Παρατηρείται εξάλλου ότι το εν λόγω δημοσίευμα αφορά στο περιστατικό ημερομηνίας 5.1.2019, όταν και ξυλοκοπήθηκε ο Αιτητής από όχλο. Ωστόσο, ανακύπτουν σοβαρές υπόνοιες ως προς την γνησιότητα του εγγράφου καθώς παρατηρείται ότι, σύμφωνα με το άρθρο, ο Αιτητής δέχθηκε βοήθεια από δικηγόρο, ο οποίος προσελήφθη από ΜΚΟ που αγωνίζεται για τα δικαιώματα ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+, ενώ ο ίδιος κατά την διάρκεια της συνέντευξης του δήλωσε ότι αφέθηκε ελεύθερος κατόπιν δωροδοκίας, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε ΜΚΟ. Επιπλέον, ερωτήματα εγείρονται ως προς την ταυτότητα της φωτογραφίας στο δημοσίευμα με αυτήν της εντολής αναζήτησης προσώπου και πώς είναι δυνατό να περιήλθε στα χέρια του συντάκτη το άρθρου. Δεν είναι δε επιπλέον, ευλογοφανές ένα άρθρο, το οποίο φαίνεται να λαμβάνει θέση υπέρ το ομοφυλοφίλων να εκθέτει τον Αιτητή δημοσιεύοντας τη φωτογραφία του. Όλα αυτά τα στοιχεία, δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την αυθεντικότητα των εν λόγω εγγράφων και εγείρουν ταυτόχρονα περαιτέρω αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία του Αιτητή. Ως προς το ιατρικό πιστοποιητικό, και σε συνάρτηση με τις δηλώσεις του Αιτητή ότι μετά την πάροδο τριών εβδομάδων κράτησης στη συνέχεια νοσηλεύτηκε για περίοδο δυο εβδομάδων – μέχρι και την 12.02.2019- (βλ. ερυθρό 51), παρατηρώ ότι το πιστοποιητικό εκδόθηκε στις 25.1.2019, χωρίς να περιέχει πληροφορίες ιατρού, νοσοκομείου, ιατρικών εξετάσεων και της νοσηλείας του Αιτητή. Ως εκ τούτου, πέραν του ότι υφίστανται σοβαροί προβληματισμοί ως προς την αυθεντικότητα και αυτού του εγγράφου.

39. Βάσει των ανωτέρω, ο συναφής ισχυρισμός του Αιτητή περί δίωξής του από τις αρχές της χώρας καταγωγής του δεν στοιχειοθετείται και απορρίπτεται.

40. Ως προς την γενική αξιοπιστία του Αιτητή παρατηρείται ότι ναι μεν οι εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν την ποινικοποίησή και κοινωνικό στιγματισμό των ομοφυλοφίλων στη χώρα καταγωγής του, εντούτοις, αναφορικά με τον ίδιο συγκεκριμένα, οι δηλώσεις και τα αποδεικτικά έγγραφα που προσκόμισε προς υποστήριξη της αίτησής του, παρουσιάζουν έντονη έλλειψη ευλογοφάνειας, συνοχής και λεπτομερειών. Ιδίως τα έγγραφα που προσκόμισε μάλλον θίγουν παρά να ενισχύουν τα λεγόμενά του καθώς φαίνεται να πρόκειται περί μη αυθεντικών εγγράφων, το περιεχόμενο μάλιστα των οποίων έρχεται σε κάποια σημεία σε αντίθεση με τις αναφορές του Αιτητή. ^{^[10]}

41. Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής, στη βάση του ισχυρισμού περί προσωπικών στοιχείων του που έγινε αποδεκτός, έχοντας ενώπιόν μου το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση, καταλήγω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

42. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

43. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ή ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)]. Παρατηρείται ότι ο Αιτητής, δεν έθεσε υπόψη των Καθ' ων η αίτηση τα πραγματικά περιστατικά εκείνα που θα επέτρεπαν να αντληθούν τέτοια συμπεράσματα.

44. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

45. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

46. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

47. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

48. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ. 17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

49. Εν προκειμένω, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο Αιτητής λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή. Ως προς τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής, βάσει του portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict),^{^[11]} παρατηρώ ότι το Καμερούν εμπλέκεται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη με την Boko Haram στην περιοχή Far North. Στις περιοχές Northwest και Southwest, αναφέρεται ότι αριθμός αγγλόφωνων αποσχιστικών ομάδων μάχεται έναντι της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των περιοχών.^{^[12]}

50. Οι απαρχές της σύγκρουσης εντοπίζονται κατά το 2016 όταν αγγλόφωνοι δικηγόροι, μαθητές και δάσκαλοι ξεκίνησαν να διαδηλώνουν λόγω της υποεκπροσώπησής τους και της περιθωριοποίησής τους από την κυβέρνηση, ενώ η συμβολική μονομερής ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους της Αμπαζονίας την πρώτη Οκτωβρίου 2017 επέφερε την άμεση χρήση του στρατού στις αγγλόφωνες περιοχές.^{^[13]}Προέκυψαν από τις άνω εξελίξεις διάφορες αυτονομιστικές ομάδες οι οποίες υποστηρίζουν τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Αμπαζονίας» στη βορειοδυτική και τη νοτιοδυτική περιφέρεια.^{^[14]}

51. Αν και καταγράφονται επιθέσεις στις γαλλόφωνες περιοχές από αποσχιστές καθώς και η τακτική των αποσχιστών προς επιχείρηση μεταφοράς της αγγλόφωνης σύρραξης στο γαλλόφωνο τμήμα, δε διαφαίνεται η συστηματικότητα σχετικών περιστατικών ασφαλείας στις γαλλόφωνες περιοχές. Περαιτέρω, τον Μάιο του 2023 αποσχιστές επιτέθηκαν σε στρατιωτικές βάσεις στην Douala, σκοτώνοντας τουλάχιστον 6 ανθρώπους.^{^[15]}

52. Ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας γενικότερα στην περιφέρεια Centre, όπου υπάγεται η πόλη Υaounde τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή μεταξύ 16.02.2023 και 16.02.2024 καταγράφηκαν από τη βάση δεδομένων ACLED 30 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν 19 απώλειες, 1 εξ αυτών καταγράφηκε ως μάχη, 18 ως ταραχές, 11 ως βία κατά αμάχων.^{^[16]}O πληθυσμός της Yaounde ανέρχεται στους 3.3 εκατομμύρια κατοίκων.^{^[17]}

53. Βάσει των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, δεν προκύπτει ότι στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή λαμβάνει χώρα διεθνής ή εσωτερική ένοπλη σύρραξη εντός του πλαισίου του άρθρου 19(2)(γ) του Περί Προσφύγων Νόμου. Αλλά και όλως επικουρικώς, των ανωτέρω, δεν εντοπίζω οποιοδήποτε παράγοντας επίτασης κινδύνου εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, διαπιστώνοντας ότι αυτός είναι, ενήλικας νεαρός άνδρας, μορφωμένος, με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στην χώρα καταγωγής του, χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποια άλλη ευαλωτότητα.

54. Ενόψει της πιο πάνω ανάλυσης και διαπίστωσης, η εξέταση των ισχυρισμών του Αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας, πλάνης περί τα πράγματα και ελλιπούς αιτιολογίας καθίσταται αλυσιτελής, ιδίως δεδομένης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και της έκτασης του ελέγχου που ασκεί στην επίδικη πράξη.

55. Περαιτέρω, ο Αιτητής υποστηρίζει πως όφειλε να του χορηγηθεί το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Επισημαίνεται εξάλλου ότι δεν πρόκειται για περίπτωση σε σχέση με την οποία θα μπορούσε να χορηγηθεί το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Όπως εναργώς προκύπτει από το ίδιο το εδάφιο (4) του άρθρου 13 του περί Προσφύγων Νόμου, το ευεργέτημα της αμφιβολίας δίδεται μόνο εκεί όπου ο αιτών άσυλο υποβάλει όλα τα διαθέσιμα απ' αυτόν στοιχεία σε σχέση με την αίτησή του, τα οποία έχουν ελεγχθεί και ο αρμόδιος λειτουργός ή/και ο Προϊστάμενος ικανοποιούνται ότι ο αιτητής είναι γενικά αξιόπιστος.

56. Το ευεργέτημα της αμφιβολίας χορηγείται εκεί όπου ο αιτών άσυλο καταβάλλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την προσωπική του ιστορία, η οποία βεβαίως δικαιολογεί καταρχήν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας και όταν, εντούτοις, υπάρχουν κενά και έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων προς τεκμηρίωση των συναφών ισχυρισμών. Εν προκειμένω, ο Αιτητής δεν προέβαλε κατά τρόπο αξιόπιστο είτε στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας είτε της παρούσας διαδικασίας οποιουσδήποτε ισχυρισμούς, οι οποίοι θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας, ώστε το έλλειμα των στοιχείων προς τεκμηρίωση συγκεκριμένων ισχυρισμών να καλυφθεί από το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Συνεπώς, ορθώς δεν χορηγήθηκε στην περίπτωσή του το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Εν προκειμένω, κρίνω συνεπώς ορθή τη διαπίστωση των Καθ' ων η αίτηση ότι δεν τεκμηριώνεται κίνδυνος σοβαρής βλάβης του Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του εξαιτίας αδιάκριτης βίας. Συμπερασματικά, ούτε από τους ισχυρισμούς του Αιτητή αλλά ούτε και από τις πηγές που λήφθηκαν υπόψη από το παρόν Δικαστήριο προκύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

^{^[2]} Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System Judicial analysis Second edition, EUAA https://euaa.europa.eu/publications/judicial-analysis-evidence-and-credibility-context-common-european-asylum-systemσ. 120-134 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/2/2024).

^{^[3]}USDOS - US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Cameroon, 20 March 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/cameroon/(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[4]}Human Rights Watch (2024), 'Country Chapters: Cameroon', διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.hrw.org/world-report/2024/country-chapters/cameroon (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[5]}Freedom House (2023), 'Freedom in the world 2022: Camerron', διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://freedomhouse.org/country/cameroon/freedom-world/2022 (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[6]}USDOS - US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Cameroon, 20 March 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/cameroon/(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[7]}Human Rights Watch (2023), 'Country Chapters: Cameroon', διαθέσιμο στη διεύθυνση: https://www.hrw.org/world-report/2023/country-chapters/cameroon (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[8]}USDOS - US Department of State: 2022 Country Report on Human Rights Practices: Cameroon, 20 March 2023, https://www.state.gov/reports/2022-country-reports-on-human-rights-practices/cameroon/(ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[9]}Cameroon: Criminal Procedure Code, Law N°2005 of 27 July 2005, Part II, Section 20, 26 CRIMINAL PROCEDURE CODE (unodc.org) ( ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[11]} https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[12]}https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon Σύμφωνα με το ως άνω portal η βία στις αγγλόφωνες περιοχές δεν εξικνείται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη, το RULAC ωστόσο χρησιμοποιεί κριτήρια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου https://www.rulac.org/about#collapse2accord, υπό What Methodology is Used. Για την αυτοτελή ωστόσο ερμηνεία της έννοιας της μη διεθνούς ένοπλης σύρραξης στο πλαίσιο του άρθρου 15γ' της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ (και κατ' αντιστοιχία της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) βλ. σχετικά ΔΕΕ, C‑285/12, ημερ. 30/01/2014, σκ. 21 επ.

^{^[14]}https://www.acaps.org/country/cameroon/crisis/country-level (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)

^{^[17]}Fast track cities, Yaounde, https://fasttrackcitiesmap.unaids.org/cities/yaounde-2/ , (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 20/02/2024)