Κ.Ε.S. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 1676/23, 26/2/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 1676/23

26 Φεβρουαρίου, 2024

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Κ.Ε.S.

Αιτητού

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

.........

Χ. Π Χριστοδουλίδης (κ.) και Κ. Κουπαρρή (κα), Δικηγόροι για τον Αιτητή

Α. Ρούσου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 28.4.2023 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία, ως προδήλως αβάσιμη καθότι καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2022 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία και περί τις 19.8.2020, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 30.11.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό. Ακολούθως, υποβλήθηκε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 28.4.2023. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 10.5.2023, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Κατά την ακροαματική διαδικασία, ο Αιτητή δια της συνηγόρου του ανέφερε ότι προωθεί ως λόγο προσφυγής της έλλειψη δέουσας έρευνας υποστηρίζοντας, ότι δεν υπήρχε διερμηνεία στην αγγλική. Ως προς την ουσία του αιτήματός του για διεθνή προστασία, υποστηρίζεται ότι υπήρξαν εναντίον του επιθέσεις από μέλη συμμοριών (cultists), ενώ ταυτόχρονα δηλώνει ότι διώκεται και από τις αρχές της χώρας του εξαιτίας του παρουσιαστικού του. Ως προς την αδυναμία μετεγκατάστασης του σε άλλη περιοχή της χώρας του επικαλείται την κατάσταση που επικρατεί εκεί και εξαιτίας της απουσίας δεσμών σε άλλες περιοχές της χώρας.

3. Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνονται της ορθότητας της επίδικης πράξης και επισημαίνουν ότι η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ήταν προϊόν δέουσας έρευνας. Παραπέμπουν στις δηλώσεις του Αιτητή κατά τη διοικητική διαδικασία και επισημαίνουν ότι αυτός εγκατέλειψε τη χώρα του επικαλούμενος την αστυνομική βία που λαμβάνει χώρα εκεί. Εξαιτίας επίθεσης που ο Αιτητής δέχτηκε από την αστυνομία το Φεβρουάριο του 2018 έφυγε από την πόλη Lagos όπου διέμενε και εγκαταστάθηκε στην πολιτεία Delta. Ειδικότερα, ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε επίθεση εξαιτίας της εμφάνισής του. Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να αναφερθεί σε άλλο περιστατικό αστυνομικής βίας πέραν του συγκεκριμένου. Επιπλέον, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε επίθεση που δέχτηκε περί τον Ιούλιο του 2019 από μέλη αδελφότητας επειδή περπατούσε μόνος του. Ο Αιτητής, ως αναφέρουν οι Καθ’ ων η αίτηση καίτοι προσέφυγε ως ισχυρίζεται στις αρχές αυτές ήθελαν χρήματα για να του πάρουν κατάθεση. Οι Καθ΄ων αναφέρονται επιγραμματικά στο σύνολο των δηλώσεων του Αιτητή και στο γεγονός ότι δεν κρίθηκαν αξιόπιστοι παραπέμποντας στη συναφή ανάλυση της εισηγητικής έκθεσης, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάσης της επίδικης απόφασης. Καταλήγουν οι Καθ’ ων η αίτηση ότι οι ισχυρισμοί του δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσε αυτός να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Υπενθυμίζουν επιπλέον το Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών βάσει του οποίου η χώρα καταγωγής του Αιτητή χαρακτηρίζεται ως ασφαλής χώρα ιθαγένειας. Παραπέμπουν στους ισχυρισμούς τους Αιτητή κατά τη διοικητική διαδικασία και στην αξιολόγησή τους, επισημαίνοντας ότι αυτοί είναι γενικοί συνεχώς εναλλασσόμενοι και άρα αναξιόπιστοι. Τέλος, υποστηρίζουν ότι οι περιστάσεις του Αιτητή δεν δικαιολογούν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Ως προς το ενδεχόμενο υπαγωγής του σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, οι Καθ’ ων η αίτηση επεσήμανα ότι κατόπιν έρευνας σε εξωτερικές πηγές και σε συνάρτηση με την ΚΔΠ 166/23 προκύπτει ότι η χώρα καταγωγής του Αιτητή είναι ασφαλής για τον ίδιο, χωρίς να έχει κατορθώσει να ανατρέψει το εν λόγω τεκμήριο. Σημειώθηκε δε ότι διαθέτει και υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα του καθώς στο Delta State διαμένουν η μητέρα του και ένα φιλικό του πρόσωπο.

To νομικό πλαίσιο

2. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

3. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

4. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα ακόλουθα:

«Πρόσφυγας

3.-(1) Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής, ή πρόσωπο, που δεν έχει ιθαγένεια, το οποίο, ενώ είναι εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του ως αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων, δεν είναι σε θέση ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο να επιστρέψει σ' αυτή και στο οποίο δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 5.».

5. Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις Αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο Αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2) Ιδίως, ο Αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του Αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο Αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

[.]

6. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τα εξής:

«Αναγνώριση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας

19.-(1) Ο Προϊστάμενος, με απόφασή του αναγνωρίζει καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δεν βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, "σοβαρή βλάβη" ή "σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη" σημαίνει-

(α) θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή

(β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή

(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης...».

Κατάληξη

7. Ως προς τον ισχυρισμό που προωθείται από τον Αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της de novo και ex nunc. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100]

4. Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης [Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345].

8. Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

9. Εν προκειμένω, ο Αιτητής στο έντυπο της αίτησής του για άσυλο ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του εξαιτίας της ασφαλείας και των αναταραχών που επικρατούν.

10. Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι νιγηριανής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1989 και διέμενε μέχρι και το 2018 στην περιοχή Amukpe Sapele (Delta State) ενώ από το Φεβρουάριο του 2018 και έπειτα εγκαταστάθηκε στο Lagos, όπου διέμενε με έναν φίλο του. Δεν αντιμετώπισε οποιαδήποτε πρόβλημα κατά την έξοδο του από τη χώρα και ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε στη χώρα καταγωγής του. Ως προς το οικογενειακό του υπόβαθρο, ανέφερε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2017, ενώ η μητέρα του, οι αδελφές και ο αδελφός του εξακολουθούν να διαμένουν στη χώρα καταγωγής του. Ο ίδιος εγκατέλειψε την πατρική οικία πριν αποβιώσει ο πατέρας του. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή και στη συνέχεια ακολούθησε μαθήματα στη Ναυτική Ακαδημία της Νιγηρίας. Μετά τη ματαίωση της συνέχισης των σπουδών του στη Ρουμανία με υποτροφία το 2014, εργάστηκε από το 2014 έως το 2018 στην Piscean Company. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι από το 2018 έως το 2019 εξαιτίας της παρενόχλησης που δεχόταν από την αστυνομία δεν εργαζόταν και αυτό υπήρξε η αφορμή να φύγει από τη χώρα.

11. Eρωτηθείς ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε μια επίθεση που δέχτηκε στην πολιτεία Lagos από την αστυνομία, η οποία υπήρξε η αφορμή για να εγκατασταθεί στην πολιτεία Delta. Ακολούθως και στην πολιτεία Delta δέχτηκε επίθεση από αγνώστους, οι οποίοι του επιτέθηκαν και το κτύπησαν. Αυτό το τελευταίο συμβάν ώθησε τον Αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα του. Ο Αιτητής επιβεβαίωσε ότι δεν πρόκειτο περί προσωπικής στοχοποίησής του τόσο από την αστυνομία όσο και από την άγνωστη συμμορία αλλά εξήγησε ότι αυτό που τον ανησυχεί είναι η γενικότερη κατάσταση ανασφάλειας που επικρατεί στη χώρα καταγωγής του, η βιαιότητα της αστυνομία, η δράση των συμμοριών και το ενδεχόμενο απαγωγής.

12. Όταν του ζητήθηκε να δώσει λεπτομέρειες της κακοποίησης που υπέστη από την αστυνομία στο Lagos, ο Αιτητής εξήγησε ότι ενώ επέβαινε σε ένα ποδήλατο το Φεβρουάριο του 2018, δύο αστυνομικοί τον στόχευσαν θέλοντας να τον πυροβολήσουν, τον πλησίασαν και του είπαν ότι είναι εγκληματίας. Ο Αιτητής τους έδειξε τα έγγραφά του και αυτοί ήθελαν να ελέγξουν και το κινητό του. Όταν ερωτήθηκε, γιατί οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι αυτός είναι εγκληματίας, ο Αιτητή είπε ότι αυτό οφείλεται στην ενδυμασία του (παντελόνι τζιν και μπλούζα με κουκούλα) και το γεγονός ότι είχε φαβορίτες. Ερωτηθείς ωστόσο εάν στη Νιγηρία σημαίνει κάτι όταν κάποιος έχει φαβορίτες, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά (ερ. 24-23 του διοικητικού φακέλου).

13. Ως προς το έτερο περιστατικό, το οποίο έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2019 στην πολιτεία Delta, ο Αιτητής εξήγησε ότι δέχτηκε επίθεση από μια ομάδα ατόμων, μέλη συμμορίας, τα οποία του επιτέθηκαν επειδή ήταν μόνος και όχι επειδή είχαν στοχοποιήσει τον ίδιο προσωπικά για άλλον λόγο. Ο Αιτητής δήλωσε ότι ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία, η οποία δεν του πήρε κατάθεση αλλά ζήτησαν από αυτόν χρήματα. Στην πολιτεία Delta, o Αιτητής ισχυρίζεται ότι δέχτηκε επίθεση τρεις φορές από αγνώστους. Σε ακόλουθο στάδιο της συνέντευξής του ωστόσο, δήλωσε ότι οι τρεις επιθέσεις έλαβαν χώρα γενικά στη χώρα του. Ο ίδιος υπέδειξε ότι του επιτέθηκαν επειδή είναι ευάλωτος και όχι επειδή τον στοχοποίησαν συγκεκριμένα (βλ ερ. 22 σημείο 1Χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς την επίθεση που δέχτηκε από την αστυνομία, ο Αιτητής δήλωσε σε κατοπινό στάδιο της συνέντευξής του ότι δέχτηκε επίθεση από τους αστυνομικούς και του ζήτησαν να τους δώσει χρήματα, αναφέροντας ότι το εν λόγω περιστατικό έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2019.

14. Αξιολογώντας τις πιο πάνω δηλώσεις του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς^. ο πρώτος ότι ο Αιτητής είναι Νιγηριανός υπήκοος με περιοχή καταγωγής την πόλη Amupke Sapele. Από το 2014 έως το 2018 διέμενε στην πόλη του Lagos όπου και εργαζόταν σε ναυτιλιακή εταιρεία. Το 2018 επέστρεψε στην πόλη Sapele. Η μητέρα και τα αδέλφια του μένουν στη Νιγηρία.

15. Ο πρώτος ισχυρισμός του Αιτητή ως προς τον τόπο καταγωγής του έγινε αποδεκτός, καθώς οι πληροφορίες που έδωσε ο Αιτητής ήταν συνεκτικές και δεδομένου ότι ο Αιτητής παρέδωσε στην υπηρεσία ασύλου το διαβατήριό του, το οποίο επιβεβαίωνε την εθνικότητα και τον τόπο γέννησής του, ενώ οι δηλώσεις του σχετικά με την περιοχή καταγωγής του επιβεβαιώνονταν από εξωτερικές πηγές.

16. Ως δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός απομονώθηκε η κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα καταγωγής του Αιτητή. Οι περιστάσεις γύρω από αυτόν τον ισχυρισμό κρίθηκε ότι παρουσιάστηκαν με τρόπο μη επαρκή και συγκεκριμένο και εντοπίστηκαν επιπλέον αντιφάσεις. Ειδικότερα, οι Καθ’ ων η αίτηση σχολίασαν ότι ερωτηθείς ο Αιτητής να υποδείξει εάν του συνέβη κάτι σε σχέσης με την αστυνομία πέραν του περιστατικού όπου αστυνομικοί ζήτησαν τα έγγραφά του διότι έμοιαζε με εγκληματία, απέφυγε να απαντήσει περιγράφοντας ξανά το ίδιο περιστατικό. Ως μη ευλογοφανής κρίθηκε η απάντησή του ότι τον στοχοποίησαν επειδή είχε μούσι και λόγω της ενδυμασίας του, καθώς ο Αιτητής δεν υπέδειξε στη συνέχεια κάποια ιδιαιτερότητα στην ενδυμασία του ενώ όταν ερωτήθηκε σχετικά είπε ότι οι φαβορίτες δεν σημαίνουν κάτι ιδιαίτερο στη Νιγηρία. Η αναφορά του στη συνέχεια στο περιστατικό της κατ’ ισχυρισμό επίθεσης που δέχτηκε από μέλη συμμορίας κρίθηκε ότι παρουσιάστηκε χωρίς λεπτομέρειες. Επεσήμαναν περαιτέρω αντίφαση στα λεγόμενά του, καθώς ενώ αρχικώς ο Αιτητής δήλωσε ότι στην περιοχή Delta δέχτηκε επίθεση από άγνωστα άτομα, σε άλλο σημεία της συνέντευξής του ανέφερε ότι δέχτηκε επίθεση και από την αστυνομία στο Delta State. Μη ευλογοφανείς χαρακτηρίστηκαν και οι αναφορές του Αιτητή ως προς τους λόγους που ο ίδιος δέχτηκε επίθεση ενώ όχι ο φίλος του που διέμενε στην ίδια περιοχή. Κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες για κανέναν εκ των περιστατικών που συνέβησαν εναντίον του.

17. Αξιολογώντας την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση, παραπέμποντας σε συναφείς με την κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία, χωρίς ωστόσο, όπως επισημαίνουν να μπορούν τα ειδικότερα περιστατικά στα οποία αναφέρθηκε ο Αιτητήςς εκ της φύσεως τους να επιβεβαιωθούν από άλλες πηγές. Δεδομένης της μη στοιχειοθέτησης της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολό του.

18. Προβαίνοντας σε αξιολόγηση του πιθανού κινδύνου που διατρέχει βάσει του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση εξετάζοντας την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα του και στη βάση επικαιροποιημένων πηγών ειδικότερα στην πολιτεία Delta για την περίοδο 2022 έως 2023, διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός τους είναι αμελητέος ενώ υπήρξε και μείωση των περιστατικών βίας κατά των πολιτών. Ταυτόχρονα, διαπιστώθηκε ότι από τα στοιχεία του προφίλ του Αιτητή δεν προκύπτει ευαλωτότητα, ενώ σημειώθηκε ότι διατηρεί και υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα του και στην περιοχή τελευταίας συνήθους διαμονής του.

19. Προχωρώντας τέλος, στην νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας δυνάμει του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου.

20. Στο πλαίσιο της ακροαματικής διαδικασίας, ο Αιτητής μέσω της συνηγόρου του, δεν προβάλλει οποιουσδήποτε νέους ισχυρισμούς συναφείς με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία.

21. Θα εξεταστούν εν συνεχεία, στη βάση των ενώπιόν μου δεδομένων, οι ισχυρισμοί του Αιτητή. Συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ως προς τη διάκριση των ουσιωδών ισχυρισμών του Αιτητή αλλά και με την αξιολόγηση αυτών όπως αυτή καταγράφεται στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Ιδίως ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, επισημαίνεται περαιτέρω ότι ο Αιτητής σε πλείστα σημεία της συνέντευξής του επεσήμανε ότι δεν υπήρξε προσωπική στοχοποίησή του είτε από την αστυνομία είτε από τα άτομα των συμμοριών. Ο Αιτητής από τις δηλώσεις του αλλά και από τα περιστατικά που αναφέρει προβάλλει την ανασφάλεια που αισθάνεται εξαιτίας της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και κατάστασης που επικρατεί στη χώρα του. Πράγματι συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση ότι η περιγραφή των περιστατικών από τον Αιτητή είναι πολύ γενική και απουσιάζουν βιωματικής φύσεως λεπτομέρειες.[1] Ο Αιτητής παρά το γεγονός ότι υποστηρίζει ότι στοχοποιήθηκε από την αστυνομία εξαιτίας της ενδυμασίας του δεν εξηγεί ακολούθως γιατί η ενδυμασία του ή το κούρεμά του παραπέμπουν σε εγκληματία ή γιατί προκάλεσε το ενδιαφέρον της αστυνομία. Αντίφαση παρατηρείται εξάλλου και στα λεγόμενά του όταν αναφερόμενος στην παρενόχλησή του από την αστυνομία τοποθετεί το περιστατικό το Φεβρουάριο του 2018 στην πολιτεία Lagos (ερ. 24, σημείο Χ3 ) ενώ σε επόμενο σημείο της συνέντευξής του αναφερόμενος στο ίδιο περιστατικό το τοποθετεί τον Ιούλιο του 2019 στην πολιτεία Delta (βλ. ερ. 22, σημεία Χ7, Χ8 και Χ9).

22. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, παρατηρείται ότι οι αιρέσεις (cults) είναι ιδιαίτερα σημαντικές στις νοτιοδυτικές και νότιες περιοχές. Στη πολιτεία Delta κύριοι πρωταγωνιστές είναι κτηνοτρόφοι και γεωργοί, τοπικές κοινότητες, αντίπαλες συμμορίες αιρέσεων και εγκληματικές συμμορίες. Η συμμετοχή σε αιρετική ομάδα ήταν μια σημαντική πηγή βίας (Cultism). Η γενική εγκληματική δραστηριότητα ήταν επίσης ευρέως διαδεδομένη. Η εγκληματική βία, κατά το 2020, αφορούσε κυρίως ληστείες, απαγωγές, δολοφονίες για τελετουργικούς σκοπούς, ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ συμμοριών και αιρέσεων και δημόσια ασφάλεια. Επίσης, καταγράφηκαν βίαιες διαμαρτυρίες, ένοπλες ληστείες δολοφονίες σε ορισμένους δρόμους.[2]

23. Οι θρησκευτικές αιρέσεις είναι ιδιαίτερα ενεργές στο Δέλτα του Νίγηρα και σε άλλες νότιες πολιτείες, σύμφωνα με έκθεση του Ιανουαρίου 2023 του Ολλανδικού Υπουργείου Εξωτερικών για τη Νιγηρία. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Πρωτοβουλιών Συνεργασίας στο Δέλτα του Νίγηρα (PIND), η βία που σχετίζεται με συμμορίες και τις αιρέσεις ήταν μεταξύ των πιο κοινών προβλημάτων σύγκρουσης στο Δέλτα του Νίγηρα το 2021. Τα περισσότερα περιστατικά που σχετίζονται με τις θρησκευτικές αιρέσεις σημειώθηκαν στις πολιτείες Benue, Kwara και Kogi (στη βόρεια-κεντρική ζώνη), Lagos, Ogun, Osun και Ondo (στα νοτιοδυτικά), Bayelsa, Delta, Rivers, Akwa Ibom και Edo (στο Νότο-Νότο) και Anambra (στη Νοτιοανατολική). Οι πιο γνωστές αιρέσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε πολλές πολιτείες, είναι οι Black Axe, The Vikings, The Buccaneers και Eiye. Στο Δέλτα του Νίγηρα, στις ενεργές αιρέσεις συμπεριλαμβάνονται οι Dey Bam, Dey Well και Highlanders.[3]

24. Η βία των συμμοριών (gang violence) ήταν ένα από τα πιο θανατηφόρα ζητήματα σύγκρουσης στο Δέλτα του Νίγηρα το 2022, αν και υπήρξε μείωση κατά 40% των αναφερόμενων περιστατικά σε περιφερειακό επίπεδο κατά τη διάρκεια του έτους σε σύγκριση με το 2021. Οι συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων αιρέσεων συμμοριών (cult gangs) ήταν διαδεδομένες στις επαρχίες Akwa Ibom, Delta, Rivers και Bayelsa. Κυρίαρχο ζήτημα ασφαλείας το έτος 2022, στη πολιτεία Delta αποτελεί η βία των συμμοριών. Οδηγήθηκε κυρίως από τη μάχη για την υπεροχή μεταξύ των αντίπαλων αιρέσεων συμμοριών, τις κοινοτικές εντάσεις και την εγκληματικότητα. Η βία των συμμοριών ήταν διαδεδομένη στις Aniocha South, Ethiope West, Ughelli North και Warri North LGAs.Τον Ιούνιο, ένας άνδρας φέρεται να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια καυγά μεταξύ μελών δύο αντίπαλων συμμοριών στην πόλη Sapele.[4]

25. Η βάση δεδομένων Nextier, κατά το διάστημα Ιανουαρίου 2022 με Δεκέμβριο 2022, καταγράφει ότι σημειώθηκαν 6 περιστατικά βίαιων συγκρούσεων αντίπαλων αιρετικών ομάδων, κατατάσσοντας την πολιτεία Delta στην έβδομη θέση. Τον Μάρτιο του 2022, ο πρόεδρος Buhari ζήτησε από την αστυνομία και άλλους αξιωματούχους να αντιμετωπίσουν και να συλλάβουν ομάδες αιρέσεων με στόχο να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Πολλές πολιτειακές κυβερνήσεις έχουν εισάγει νομοθεσία και χρηματοδότηση για της αιρέσεις. Επιπλέον, η κυβέρνηση αναδιοργάνωσε την μονάδα καταπολέμησης του εγκλήματος, την Rapid Response Squad (RRS) και χορήγησε 8,7 δισεκατομμύρια σε εξοπλισμό ασφαλείας στην αστυνομία. Τον Ιούνιο 2022, η αστυνομία συνέλαβε 51 υπόπτους για συμμετοχή σε αιρέσεις στη πολιτεία Delta.[5]

26. Ως εκ τούτου αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν θετικό δείκτη της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού, ενόψει, όμως, της μη τεκμηριωθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας αυτού, ο ως άνω ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητού δεν γίνεται αποδεκτός.

27. Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής στη βάση των ισχυρισμών του Αιτητή που έγιναν αποδεκτοί, ήτοι την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του, επισημαίνονται τα κάτωθι: Καταρχάς, σημειώνεται συναφώς, το Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών ημερομηνίας 26.5.2023 (Κ.Δ.Π. 166/2023) δυνάμει του οποίου η χώρα του Αιτητή ορίζεται ως ασφαλής χώρα καταγωγής, χωρίς εν προκειμένω ο τελευταίος να προβάλει οποιουσδήποτε ισχυρισμούς/στοιχεία που αφορούν προσωπικά στον ίδιο και οι οποίοι να ανατρέπουν το τεκμήριο περί ασφαλούς τρίτης χώρας. Ακόμη και αξιόπιστες να είχαν κριθεί οι αναφορές του Αιτητή ως προς τα περιστατικά ασφαλείας στο οποία αναφέρεται, δεν προκύπτει προσωπική δίωξή του.

28. Εξετάζονται στη συνέχεια και αξιολογούνται εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής του και ειδικότερα στην περιοχή συνήθους διαμονής του, ώστε να διερευνηθεί αν συντρέχει εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής, βάσει αυτών των πληροφοριών σε συνδυασμό με τις ατομικές του περιστάσεις, να υποστεί δίωξη ή κίνδυνο σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του εκεί. Υπενθυμίζεται ακόμη, πως καίτοι κρίθηκε ως αναξιόπιστος ο ισχυρισμός του Αιτητή ακόμα και εάν υποτεθεί πως ο Αιτητής δέχθηκε επιθέσεις από μέλη συμμορίας και την αστυνομία κατά την διαμονή του στη πολιτεία Delta , πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, και ως δήλωσε ο ίδιος δεν υπήρχε πρόθεση προσωπικής στοχοποίησης (ερυθρό 22-χ1 Δ.Φ).

29. Σύμφωνα με την έρευνα που διενεργήθηκε από το παρόν Δικαστήριο, ως προς τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία βάσει του Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία είναι αναμεμειγμένη σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις ενάντια στις μη κρατικές ένοπλες ομάδες Boko Haram και ISWAP (Islamic State in West Africa Province)[6].

30. Σύμφωνα με πρόσφατα αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 16.2.2023 έως 16.2.2024 στην πολιτεία Delta , όπου υπάγεται η περιοχή συνήθους διαμονής του Αιτητή, καταγράφηκαν 91 περιστατικά ασφαλείας τα οποία οδήγησαν σε 77 καταγεγραμμένες απώλειες. Εξ αυτών των περιστατικών τα 45 καταχωρήθηκαν ως «βία κατά πολιτών» («violence against civilians»), τα 35 ως «μάχες» («battles) και τα 11 ως «αναταραχές» («riots»).[7]^{^[8]} Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Delta, ανέρχεται σε 5,636,100.[9]

31. Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, καταλήγω βάσει όλων των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου που έχω ενώπιον μου ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητού στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητού τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά.

32. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

33. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)]. Παρατηρείται ότι ο Αιτητής, δεν έθεσε υπόψη των Καθ' ων η αίτηση τα πραγματικά περιστατικά εκείνα που θα επέτρεπαν να αντληθούν τέτοια συμπεράσματα.

34. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητού ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

35. Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

36. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

37. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

38. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

39. Επί τη βάσει των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, όπως αναλύθηκαν ανωτέρω, σε σχέση με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Delta , δεν προκύπτει ότι σε περίπτωση επιστροφής του εκεί αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης οι οποίες να θέτουν σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας μόνο εκ της παρουσίας του στο έδαφος της συγκεκριμένης περιοχής εντός της έννοιας του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου[10]. Αλλά και όλως επικουρικώς των ανωτέρω, δεν εντοπίζω οποιοδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, διαπιστώνοντας ότι αυτός είναι, σε κάθε περίπτωση, νέος,ενήλικας άνδρας, μορφωμένος, ικανός προς εργασία, με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του.

40. Ως προς τον ισχυρισμό του Αιτητού για παραβίαση του Άρθρο 15 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2020 (Ν.6(Ι)/2000) το σχετικό άρθρο του Νόμου για ιατρική και ψυχολογική εξέταση αφορά στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν «(α) ενδείξεις που ενδεχομένως υποδηλώνουν διώξεις ή σοβαρή βλάβη που υπέστη κατά το παρελθόν∙ και (β) συμπτώματα και ενδείξεις βασανιστηρίων ή άλλων σοβαρών πράξεων σωματικής ή ψυχολογικής βίας, περιλαμβανομένων των πράξεων σεξουαλικής βίας». Ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου δεν έκρινε σκόπιμο ο Αιτητής να παραπεμφθεί σε ειδική εξέταση καθότι ερωτήθηκε κατά την προσωπική του συνέντευξη εάν αντιμετωπίζει οιονδήποτε πρόβλημα υγείας με τον ίδιο να δηλώνει άσθμα και ότι λαμβάνει σχετική αγωγή. Παράλληλα, από τα πρακτικά της συνέντευξης, προκύπτει ότι ο Αιτητής ήταν σε θέση να απαντήσει στα ερωτήματα που του είχαν υποβληθεί. Εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του λειτουργού να το κρίνει ως αναγκαίο και να παραπέμψει σε αυτές, εάν λάβει προηγουμένως τη συγκατάθεση του εκάστοτε αιτητή. Σύμφωνα δε με το εδάφιο (8) του άρθρου 15 όταν δεν διενεργείται ιατρική ή/και ψυχολογική εξέταση σύμφωνα με το εδάφιο (1), οι αιτητές δικαιούνται με δική τους πρωτοβουλία και δικά τους έξοδα να μεριμνήσουν για την ιατρική ή/και ψυχολογική τους εξέταση όσον αφορά ενδείξεις που ενδεχομένως υποδηλώνουν διώξεις ή σοβαρές βλάβες, που υπέστησαν κατά το παρελθόν. Επιπλέον, ο Αιτητής θα μπορούσε να λάβει τα δέοντα δικονομικά μέσα προς περαιτέρω τεκμηρίωση και εξειδίκευση των ισχυρισμών του. Παρατηρείται συναφώς ότι, ο Αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε μαρτυρία περί της κατάστασης της υγείας του ή και αναφορικά με τις κατ’ ισχυρισμό ουλές και χτυπήματα που αυτός φέρει.

41. Παρατηρώ εξάλλου ότι ο Αιτητής δια της συνηγόρου του δεν προβαίνει σε οποιαδήποτε ανάλυση της ζημίας που έχει υποστεί εκ της κατ' ισχυρισμό διαδικαστικής αυτής παράληψης ούτε και προβαίνει σε σύνδεση του και ανάλυση σε σχέση με κάποιο ουσιώδη ισχυρισμό.

42. Ως προς τον ισχυρισμό του περί παροχής υπηρεσιών διερμηνέα, αυτός προβάλλεται αλυσιτελώς, δεδομένου ότι δεν εξειδικεύεται από τη συνήγορο του Αιτητή η βλάβη που επήλθε στον Αιτητή, ιδίως δεδομένης και της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου. Επισημαίνεται επιπλέον χαρακτηριστικά ότι στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής παραπέμπει στους ισχυρισμούς του κατά το στάδιο της συνέντευξης, χωρίς να διαφοροποιήσει με οποιοδήποτε τρόπο τις δηλώσεις του. Η θέση συνεπώς αυτή έρχεται σε αντίφαση με τον προβαλλόμενο ισχυρισμό καθώς αποδοκιμάζει από τη μία τη διοικητική διαδικασία και εμμέσως, επιδοκιμάζει το περιεχόμενο της συνέντευξης αναφερόμενος μόνο σε αυτό προς υποστήριξη της αίτησής του. Σημειώνεται εξάλλου ότι σε κάθε περίπτωση όσον αφορά στη συνέντευξη, όπως προκύπτει από το πρακτικό αυτής, πραγματοποιήθηκε στα αγγλικά, γλώσσα που ομιλεί και κατανοεί ο Αιτητής, σε κάθε περίπτωση δε με το πέρας της συνέντευξης, το πρακτικό της διαβάστηκε και υπογράφηκε της από τον ίδιο τον Αιτητή, παρέχοντας την δυνατότητα ελέγχου και προσβολής του σε περίπτωση εσφαλμένης διατύπωσης.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π

[2] EASO (ήδη EUAA), 'Country Guidance: Nigeria', Common analysis and guidance note, Οκτώβριος 2021, σσ. 50,122, https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2022-01/Country_Guidance_Nigeria_2021.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 22/02/2024)

[3] Ministry of Foreign Affairs of the Netherlands 'General Country of Origin Information Report Nigeria'(2023) 14-16, https://www.ecoi.net/en/file/local/2103765/2023-1_EN_AAB_Nigeria.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 22/02/2024)

[4] PIND, Niger Delta Annual Conflict Report: J a n u a r y t o D e c e m b e r 2 0 2 2, σελ.8, https://pindfoundation.org/niger-delta-annual-conflict-report-january-december-2022/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 22/02/2024)

[5] Nextier, '2022 Annual Review of Nigeria's Violent Conflict Profile Insights from the Nextier Violent Conflict Database April 21, 2023' (2023), 42,45 διαθέσιμο σε https://reliefweb.int/report/nigeria/2022-annual-review-nigerias-violent-conflict-profile (ημερομηνία πρόσβασης 22/02/2024)

[7] Προσμαρμοσμένη έρευνα στη βάση δεδομένων ACLED, διαθέσιμη στη διεύθυνση: https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard

[8] Η κατηγορία «μάχες» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «ένοπλη σύγκρουση», «ανάκτηση εδαφών από τη κυβέρνηση», «κατάκτηση περιοχής από μη κυβερνητικό φορέα». Η κατηγορία «βία κατά πολιτών» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «απαγωγή/εξαναγκασμένη εξαφάνιση», «επίθεση», «σεξουαλική βία». Η κατηγορία «έκρηξη/απομακρυσμένη βία» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «επίθεση από αέρος/επίθεση με drone», «χρήση χημικών όπλων», «χρήση χειροβομβίδας», «απομακρυσμένη έκρηξη, ενεργοποίηση ναρκών, ενεργοποίηση αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού», «επίθεση με οβίδες/πυροβολικό/πύραυλο», «επίθεση αυτοκτονίας». Η κατηγορία «αναταραχές» περιλαμβάνει τις υποκατηγορίες «βία σε κατάσταση οχλοκρατίας» και «βίαιη διαδήλωση».

[9] City Population, Africa, Nigeria , https://www.citypopulation.de/en/nigeria/cities/agglos/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 22.02.2024)

[10] Αξιολογώντας τα ως άνω δεδομένα συμφωνώ με το συμπέρασμα του Οδηγού Χώρας (Country Guidance) της Νιγηρίας, εκδοθέντος από το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), ο οποίος δεν αποτελεί δεσμευτικό κείμενο, οφείλει ωστόσο να λαμβάνεται υπόψιν από τα κράτη-μέλη EASO, 'Country Guidance: Nigeria' (2021), σελ.122, διαθέσιμο σε https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2022-01/Country_Guidance_Nigeria_2021.pdf