ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Νομική Αρωγή Αρ.189/23
06 Φεβρουαρίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003
ΚΑΙ ΤΟΝ
ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 (Ν. 165(Ι)/2002)
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ: DEMINKU PRERRA
Αιτητής
...................................................................................................................
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά
Α. Κίτσιου, (κα) Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
Κ. Enongo, (κος) παρών για πιστή μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα αίτηση ημερομηνίας 28/12/23 ο Αιτητής αιτείται παροχή δωρεάν νομικής αρωγής για να χειριστεί την προσφυγή την οποία ήδη έχει καταχωρήσει, κατά της απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 23/11/23 (του κοινοποιήθηκε αυθημερόν) με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
Με οδηγίες του Δικαστηρίου κατατέθηκε γραπτό σημείωμα από τον Γενικό Εισαγγελέα που καταγράφει τα κατωτέρω γεγονότα της παρούσας υπόθεσης:
Ο Αιτητής είναι υπήκοος Γκάμπια, αφού εισήλθε παράνομα από τις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 12/10/20. Στις 04/04/23 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του, στις 28/04/23 ετοιμάστηκε έκθεση/εισήγηση και ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης αυθημερόν. Στις 23/11/23 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασης την οποία παρέλαβε ο Αιτητής την ίδια μέρα, απόφαση την οποία προσβάλει με την προσφυγή του με αριθμό 4524/23.
Κατά την ακροαματική διαδικασία της παρούσας αίτησης, ο Αιτητής απαντώντας σε σχετικά ερωτήματα του Δικαστηρίου επανέλαβε στην ουσία το βασικό πυρήνα του αιτήματός του. Ο δε εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα, εισηγήθηκε μέσω του Γραπτού του Σημειώματος και κατά την ενώπιον μου διαδικασία ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Νόμου.
To Άρθρο 6Β των περί Νομικής Αρωγής Νόμων του 2002 έως 2019 (Ν. 165(I)/2002) προβλέπει, μεταξύ άλλων και στην έκταση που μας ενδιαφέρει, τα ακόλουθα:
«Νομική αρωγή σε αιτητές και δικαιούχους διεθνούς προστασίας
6Β. (1) [...]
(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος -
(α) Kατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή
(β) [...]
υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο∙ και
(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:
Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.».
(ο τονισμός δικός μου)
Ο Αιτητής καταχώρησε προσφυγή κατά της δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, περίπτωση που καλύπτεται από τις πιο πάνω πρόνοιες του Νόμου, νοουμένου ότι η προσφυγή, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Δίδεται δηλαδή ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει κατά πόσον, με βάση τα ενώπιον του στοιχεία, η προσφυγή του Αιτητή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας (Βλέπε Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ.23/2010, Farshad Khamsen, ημερ. 14/10/2010).
Το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του το δικαίωμα του Αιτητή να ακουστεί στη βάση του άρθρου 146 του Συντάγματος, αλλά θα πρέπει περαιτέρω να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιον του χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας. (Βλέπε Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ.10/2010, Αlali Abdulhamid, ημερ.06/05/2010, Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ.25/2010, Antonia Adahor, ημερ.13/12/2010).
Περαιτέρω το Δικαστήριο κατά την εξέταση των ισχυρισμών του Αιτητή στα πλαίσια νομικής αρωγής προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς να αποφασίσει επί της οριστικής τύχης της προσφυγής του. Ούτε το αποτέλεσμα της παρούσας αίτησης για νομική αρωγή, επηρεάζει την τελική έκβαση της προσφυγής του Αιτητή. (Βλέπε Yπoθ.Αρ. 278/09, Tamaga Durgo Man v. Δημοκρατίας, ημερ.15/07/2009 και Yπoθ.Αρ. 7/11 & 8/11, Nacira Baghour και Maged Amin Roud Gad Roud Gad, ημερ.28/03/2011).
Μετά από ενδελεχή μελέτη του Γραπτού Σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου, τα πρακτικά συνέντευξης του Αιτητή, την εισηγητική έκθεση του λειτουργού της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, την απόφαση του Προϊσταμένου και γενικά το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτουν τα ακόλουθα:
• Ο Αιτητής ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα του, ανέφερε κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία, ότι έφυγε λόγω προβλημάτων που αντιμετώπιζε με τον πατέρα του. Ειδικότερα, ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του (που εν τέλει δεν ήταν ο βιολογικός του πατέρας αλλά θετός) του ζήτησε να φύγει από το σπίτι, καθότι ο Αιτητής του ζήτησε ένα κομμάτι γης. Αφού, λοιπόν, του αποκάλυψε ότι δεν είναι ο βιολογικός του υιός, τον απείλησε ότι θα τον σκοτώσει εάν πλησιάσει ξανά στο σπίτι τους. Πρόβαλε, επίσης, ότι διατηρούσε ομόφυλες σχέσεις και πως η οικογένειά του τον απείλησε ότι θα τον αποκαλύψουν. Καθώς η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο (λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού), έφυγε από τη χώρα για να προστατευθεί.
• Κατά την συνέντευξη επανέλαβε τα περί της περιουσιακής διαμάχης με τον θετό πατέρα του, την αποκάλυψη ότι είναι υιοθετημένος, πως είχε ομοφυλόφιλους συντρόφους και ότι ο θετός του πατέρας απείλησε πως θα τον καταγγείλει στις αρχές. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις ως προς τον σεξουαλικό του προσανατολισμό δήλωσε ότι δεν χρησιμοποιεί κάποια συγκεκριμένη ορολογία για να προσδιορίσει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι άντρες και πως έχει φίλους που είναι ομοφυλόφιλοι, αλλά, δεν αναπτύσσει σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους. Ο λειτουργός μετά που επανέλαβε στον Αιτητή την ερώτηση αναφορικά με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, απάντησε ότι παλαιότερα τον έλκυαν οι άντρες ωστόσο, μετά το περιστατικό που περιέγραψε κατά την ελεύθερη αφήγησή του, άρχισε να φοβάται. Σε μεταγενέστερο δε σημείο της συνέντευξης η ερώτηση επαναλήφθηκε και ο Αιτητής δήλωσε ότι ελκύεται ερωτικά από άντρες.
• Ο λειτουργός έθεσε σωρεία ερωτήσεων ανοικτού και κλειστού τύπου προκειμένου να συλλέξει περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τη δήλωσή του Αιτητή ότι είχε ομόφυλο σύντροφο. Ομοίως, έγιναν ενδελεχείς ερωτήσεις σε σχέση με την περιουσιακή διαμάχη που είχε με τον πατέρα του.
• Στην εισηγητική έκθεση καταγράφεται ότι οι απαντήσεις του Αιτητή στερούνταν συνοχής, συνέπειας, λεπτομέρειας και ακρίβειας, στοιχεία καθοριστικά για την εδραίωση της εσωτερικής του αξιοπιστίας. Ο ισχυρισμός του ότι είχε αναπτύξει ομόφυλες σχέσεις στη Γκάμπια, με αποτέλεσμα ο θετός πατέρας του να τον απειλεί με καταγγελία στις αρχές απορρίφθηκε.
• Ο λειτουργός σημείωσε αρχικά ότι για την αξιολόγηση του συγκεκριμένου ισχυρισμού χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο DSSH (Difference, Shame, Stigma, Harm[1]).
• Ως προς το μέρος που αφορά διαφορετικότητα (Difference), κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν κατόρθωσε να περιγράψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό επαρκώς, την κατ’ ισχυρισμό έλξη του προς τους άντρες, αλλά ούτε και τις ακριβείς σχέσεις που είχε αναπτύξει με άτομα του ιδίου φύλου. Παράλληλα, εντοπίστηκε και έλλειψη λεπτομερειών ως προς τις κοινές δραστηριότητες και τον χρόνο που περνούσε μαζί με τον σύντροφό του, ούτε είχε αναπτύξει σεξουαλικές σχέσεις με άλλους άντρες. Τονίστηκε, ότι δεν εισέφερε επαρκείς πληροφορίες για τον κατ’ ισχυρισμό σύντροφό του, λ.χ. για τον χαρακτήρα και το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, ή για τον τρόπο με τον οποίο συνειδητοποίησε ότι ο σύντροφός του ήταν ομοφυλόφιλος.
• Ως προς το μέρος που αφορά ντροπή και στίγμα (Shame and Stigma), αξιολογήθηκαν τα όσα ανέφερε ο Αιτητής περί διαμάχης του με τον θετό του πατέρα και των απειλών που δέχθηκε ότι θα τον καταγγείλει στις αρχές. Ωστόσο, κρίθηκε ότι δεν μπόρεσε να παράσχει περισσότερες πληροφορίες, υπήρξε αόριστος και μη λεπτομερής ως προς τα ακριβή περιστατικά που διαδραματίστηκαν. Συγχρόνως, όπως καταγράφεται στην έκθεση/εισήγηση απέτυχε να αναφερθεί εκτενώς στις σκέψεις του αναφορικά με τις απειλές του πατέρα του περί καταγγελίας του στην αστυνομία, ενώ επαναλάμβανε τις ίδιες δηλώσεις σε όλες τις σχετικές ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν χωρίς παράθεση επιπλέον λεπτομερειών.
• Ως προς το μέρος που αφορά βλάβη (harm), δεν αναφέρθηκαν κάποια στοιχεία περί βλάβης που έχει υποστεί και να συνδέεται με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.
• Γίνεται και αξιολόγηση από τον λειτουργό αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή μέσω πηγών πληροφόρησης για την Γκάμπια όπου η ομοφυλοφιλία αποτελεί ποινικό αδίκημα και καταδικάζεται κοινωνικά. Επίσης, διενεργήθηκε από τον λειτουργό έρευνα μέσω εξωτερικών πηγών όπου διαπιστώθηκε ότι η Γκάμπια θεωρείται ασφαλής, με συνολικά 7 περιστατικά ασφαλείας μεταξύ 31/03/22 και 31/03/23.
• Ο λειτουργός εισηγήθηκε στη βάση των πιο πάνω ότι η αξιοπιστία του Αιτητή δεν τεκμηριώνεται, συνακόλουθα η Υπηρεσία Ασύλου λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω δηλώσεις, το προσωπικό προφίλ και την αξιολόγηση κινδύνου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν διαπιστώθηκε βάσιμος φόβος δίωξης για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα - ούτε ότι θα αντιμετωπίσει σοβαρό κίνδυνο βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής.
Στην Υπόθεση Αρ. 626/2010 JAFAR KALASH ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ κ.α., , ημερομηνίας 08/10/2013 επί της αξιοπιστίας του αιτητή λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«΄Εχει νομολογηθεί ότι κρίση επί της αξιοπιστίας του αιτητή και έγκριση κωλύματος έγκρισης αίτησης για το λόγο αναξιοπιστίας ως προς τα προβαλλόμενα από τον αιτητή είναι επιτρεπτή (Amiri v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων κ.α. (2009) 3 Α.Α.Δ. 358). Όπως ορθώς υποδεικνύει η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του αιτητή ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας των βασικών ισχυρισμών του και του κλονισμού της αξιοπιστίας του λόγω ουσιωδών αντιφάσεων, ελλείψεων και αδυναμιών όπως εντοπίστηκαν στις συνεντεύξεις. Αυτό είναι ένα εμπόδιο που ρητά αναγνωρίζεται ως κώλυμα στην έγκριση αιτήματος ασύλου, από τις πρόνοιες του ιδίου του Εγχειριδίου στο οποίο παραπέμπει τόσο ο αρμόδιος Λειτουργός στην εισήγησή του, όσο και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στην προσβαλλόμενη απόφασή της. Συγκεκριμένα το άρθρο 196 του Εγχειριδίου προβλέπει:
«Αλλά ακόμη και μια τόσο ανεξάρτητη έρευνα μπορεί να μην έχει πάντοτε επιτυχία και είναι μάλιστα ενδεχόμενο να υπάρχουν ισχυρισμοί ανεπίδεκτοι απόδειξης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αν η αφήγηση του αιτούντος φαίνεται αξιόπιστη, η περίπτωση του πρέπει, εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι για το αντίθετο, να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας».
Και στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 197 του Εγχειριδίου:
«Η προϋπόθεση έτσι της τεκμηρίωσης δεν πρέπει να τηρείται με μεγάλη αυστηρότητα ενόψει της δυσχέρειας της απόδειξης που είναι εγγενής στην ειδική κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο αιτών το καθεστώς του πρόσφυγα. Η ανοχή μιας τέτοιας πιθανής έλλειψης τεκμηρίωσης δεν σημαίνει πάντως ότι οι αθεμελίωτοι ισχυρισμοί πρέπει να εκλαμβάνονται κατ΄ ανάγκη ως αληθείς εάν είναι ανακόλουθοι προς τη συνολική αφήγηση του αιτούντος».
Ο αιτητής κρίθηκε αναξιόπιστος επειδή ακριβώς δεν μπόρεσε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του κατά τη συνέντευξη: δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του σε αναφορά με τη θέση του ότι θα συλληφθεί από τις Συριακές αρχές λόγω της συμμετοχής του σε διαδήλωση στην πόλη Qamishli. Τα σημεία αναξιοπιστίας του διαπιστώθηκαν τόσο κατά την εξέταση από το αρμόδιο Λειτουργό Ασύλου στη συνέντευξη ημερ. 3.3.2009, όσο και κατά τη δευτεροβάθμια εξέταση του αιτήματος με αποτέλεσμα να πλήττουν σοβαρά την αξιοπιστία του αιτητή στον πυρήνα του αιτήματός του και δικαιολογημένα εγείρει κώλυμα έγκρισης της αίτησης (Mohammad Amiri v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων κ.α. (2009) 3 Α.Α.Δ. 358).»
(ο τονισμός δικός μου) - (Βλέπε επίσης Υπόθεση Αρ. 1673/2010 EDWARD ESKANDAZ v ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ 1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΚΑΙ 2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ημερομηνίας 04/07/2013)
Επιπρόσθετα με βάση το Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες §204 καταγράφεται ότι:
«Το ευεργέτημα της αμφιβολίας πρέπει όμως να δίνεται μόνον όταν έχουν προσκομισθεί και εξετασθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντος. Οι ισχυρισμοί του αιτούντος πρέπει να παρουσιάζουν συνοχή και αληθοφάνεια και να μην έρχονται σε αντίφαση με γεγονότα που είναι γενικά γνωστά σε όλους.»
Περαιτέρω, όπως περιγράφεται στον Πρακτικό Οδηγό EASO: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων §2.4.1.7. υπό τον τίτλο «Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου (ΣΠΤΦ) [επιστροφή]» αναφέρονται τα εξής:
«Τα ζητήματα που άπτονται του ΣΠΤΦ μπορεί συχνά να είναι ευαίσθητα θέματα και να απαιτούν ειδικές γνώσεις σχετικά με τον εν λόγω τομέα, καθώς και ιδιαίτερη προσοχή στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας. Ο χειριστής δεν πρέπει να θεωρεί ότι αυτή η απαίτηση ισοδυναμεί με αποδοχή όλων των λεγομένων του αιτούντος / της αιτούσας σε μια τέτοια περίπτωση χωρίς πρότερη ανάλυση. Ωστόσο, απαιτείται υψηλό επίπεδο ευαισθητοποίησης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, καθώς η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας σε τέτοιες περιπτώσεις συνδέεται άμεσα με λεπτότατα προσωπικά θέματα. Τα άτομα των οποίων οι αιτήσεις σχετίζονται με ζητήματα ΣΠΤΦ που δεν είναι αποδεκτά στη χώρα καταγωγής τους αναγκάζονται συχνά να αποκρύπτουν την πραγματική τους ταυτότητα, τα συναισθήματα και τις απόψεις τους προκειμένου να αποφύγουν το αίσθημα ντροπής, την απομόνωση και τον στιγματισμό, και πολύ συχνά τον κίνδυνο να υποστούν βία. Ο στιγματισμός και τα αισθήματα ντροπής ενδέχεται να αποτρέψουν περαιτέρω τον αιτούντα / την αιτούσα από το να αποκαλύψει πληροφορίες στο πλαίσιο του ασύλου. Υπάρχουν πολυάριθμες περιπτώσεις όπου ο αιτών / η αιτούσα αποκαλύπτει ότι είναι λεσβία, ομοφυλόφιλος, αμφιφυλόφιλο, διεμφυλικό ή μεσοφυλικό άτομο μόνο σε μεταγενέστερη αίτηση. Ο χειριστής πρέπει να αποφεύγει να εξάγει στερεοτυπικά συμπεράσματα όσον αφορά τη συμπεριφορά ή την εμφάνιση μελών σεξουαλικών μειονοτήτων, έχοντας κατά νου ότι άλλοι παράγοντες, όπως το πολιτισμικό και κοινωνικό υπόβαθρο, η μόρφωση και το φύλο, ενδέχεται να επηρεάσουν σημαντικά τον/την συγκεκριμένο/-η αιτούντα/αιτούσα.»
Όπως προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα της συνέντευξης του Αιτητή, ο λειτουργός ακολούθησε τη νενομισμένη διαδικασία καθοδηγούμενος από τις κατευθυντήριες οδηγίες που προβλέπονται στα σχετικά εγχειρίδια της EASO. Έχει προβεί σε εξέταση της αξιοπιστίας του Αιτητή με βάση το μοντέλο DSSH το οποίο βασίζεται στην αντίληψη ότι υπάρχουν ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά ή στοιχεία τα οποία είναι πιθανό να είναι κοινά σε άτομα που αναγνωρίζουν ένα φύλο ή μια σεξουαλική ταυτότητα που δεν συνάδει με τις ετεροκανονικές κοινωνίες στις οποίες ζουν.
Με την σχετική έκθεση/εισήγηση του κατέληξε ότι ο Αιτητής δεν είναι αξιόπιστος. Δεν έδωσε επαρκή πληροφόρηση σχετικά με τις προσωπικές του περιστάσεις και σχέσεις, οι απαντήσεις του ήτο γενικές και αόριστες, ενώ απέτυχε να δώσει ουσιαστική απάντηση σε σχέση με το πώς άλλαξε η ζωή του και πως ένιωθε όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Το αφήγημα για τη σχέση του στερείται συνοχής και λεπτομερειών, ενδεικτικών μιας γνήσιας προσωπικής εμπειρίας. Καμία πληροφόρηση έδωσε σε σχέση με την κοινότητα των ομοφυλόφιλων της χώρας του και δεν ήτο σε θέση να περιγράψει συναισθήματα διαφορετικότητας, στιγματισμού, ντροπής ή βλάβης. Ούτε έχει υποστεί δίωξη, σύλληψη, ή κράτηση στη χώρα καταγωγής του και αναχώρησε από τη χώρα του νόμιμα, με διαβατήριο που έφερε τα πραγματικά του στοιχεία χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ως εκ των ανωτέρω καταλήγω ότι το αίτημα του Αιτητή για διεθνή προστασία διερευνήθηκε ενδελεχώς και εκτεταμένα από τον λειτουργό-χειριστή της υπόθεσης σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Η κατάληξη για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή ήτο αποτέλεσμα επαρκούς έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των δεδομένων και στοιχείων της υπόθεσης και σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Δεν έχει καταδειχθεί στα πλαίσια δικαστικού ελέγχου για την έγκριση αίτησης για Νομική Αρωγή, να υπάρχει πιθανότητα επιτυχίας της προσφυγής του Αιτητή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους και χωρίς το Δικαστήριο να αξιολογεί σε βάθος την περίπτωση και την αίτηση του Αιτητή κρίνει ότι δεν πληρείται η προϋπόθεση πραγματικών πιθανοτήτων επιτυχίας της προσφυγής που ήδη καταχώρησε.
Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Ενόψει της κατάληξης μου, παρέλκει η εξέταση της οικονομικής δυνατότητας του Αιτητή να ανταπεξέλθει στα έξοδα της προσφυγής που έχει ήδη καταχωρήσει.
Το αποτέλεσμα της παρούσας αίτησης δεν επηρεάζει την έκβαση της προσφυγής και ο Αιτητής διατηρεί το δικαίωμα να προωθήσει την προσφυγή του με δικά του έξοδα.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Βλέπε EUAA, Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System – Judicial analysis (Second edition), February 2023, https://euaa.europa.eu/sites/default/files/publications/2023-02/Evidence_credibility_judicial_analysis_second_edition.pdf, ενότητα 6.6. Sexual orientation and gender identity – σελ. 265