ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3434/2023

 

01 Φεβρουαρίου, 2024

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

                                      Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

     C.N.C. εκ Νιγηρίας

Αιτητής

   -και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Μ. Χριστοφορίδη (κα) για Δ. Παυλίδη (κ), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Α. Καρσλιάδου (κα) για Ι. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής παρών.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 30/08/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.  

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία την 31/08/21, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 12/07/23 και στις 17/07/23 λειτουργός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής «ΕΥΥΑ») ετοίμασε έκθεση με εισήγηση για απόρριψη του αιτήματός του. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 19/07/23, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία η δικηγόρος του Αιτητή υποστήριξε ότι  η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε ελλείψει δέουσας έρευνας, διότι κατά τη διενέργεια της προσωπικής συνέντευξης ο τελευταίος απάντησε στο σύνολο των ερωτήσεων που του τέθηκαν. Η απόρριψη του δεύτερου μέρους του αιτήματος του Αιτητή για λόγους αοριστίας και μη συγκεκριμενοποίησης των γεγονότων είναι λανθασμένη και καταχρηστική. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να παραχωρηθεί στον Αιτητή καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας λόγω της ύπαρξης εσωτερικών συρράξεων στη Νιγηρία μεταξύ της Κυβέρνησης και της Boko Haram.

 

Οι Καθ΄ ων η αίτηση σε απάντηση των ισχυρισμών του Αιτητή υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και υποστήριξαν ότι οι ισχυρισμοί του δεν εμπίπτουν στην έννοια του καθεστώτος πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Προβάλλουν ότι η απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας έρευνας, είναι αιτιολογημένη και ότι ο Αιτητής προέρχεται από ασφαλή χώρα ιθαγένειας σύμφωνα με την Κ.Δ.Π. 166/2023 ημερ.26/05/23, ούτε ο Αιτητής έχει τεκμηριώσει ότι δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων. 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος ασύλου σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς της δικηγόρου του Αιτητή ήτοι λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Τα προσωπικά στοιχεία και προφίλ του Αιτητή έγιναν αποδεκτά από την Υπηρεσία Ασύλου (ερυθρά 80 - 79 του διοικητικού φακέλου, στο εξής «ΔΦ»). Απορρίφθηκε, όμως ο ισχυρισμός του για το ότι έφυγε από τη Νιγηρία λόγω απειλών που δέχτηκε προκειμένου να ενταχθεί σε μία μυστικιστική ομάδα ως εσωτερικά αναξιόπιστος. Αυτό το μέρος της ιστορίας του παρουσίαζε έλλειψη λεπτομερειών, αοριστίες και γενικόλογες απαντήσεις (ερυθρά 79 – 78 ΔΦ) ειδικότερα:

- τονίστηκε πως ζητήθηκε από τον Αιτητή να παραθέσει πληροφορίες αναφορικά με το πρόσωπο που τον απείλησε να ενταχθεί στην μυστικιστική ομάδα ωστόσο, παρά τις πολλαπλές σχετικές ευκαιρίες που του δόθηκαν δεν κατέστη εφικτό να εισφέρει επαρκή βαθμό πληροφοριών, καθώς αρκέστηκε στο ότι είναι άτομο το οποίο ήξερε από το χωριό του και το οποίο βρισκόταν στο ίδιο πανεπιστήμιο μαζί του και στο ότι το άτομο αυτό ονομαζόταν Wixon (ερυθρό 44/2Χ ΔΦ),

- ανεπαρκείς κρίθηκαν και οι πληροφορίες σχετικά με την πρόταση συμμετοχής που δέχτηκε για την μυστικιστική ομάδα, καθότι πέραν του ότι ανέφερε γενικά πως ο συμφοιτητής του τού είπε να συμμετάσχει σε αυτή για να έχει προστασία, δε μπορούσε να ανακαλέσει τη χρονιά ή τον μήνα που αυτό συνέβη (ερυθρά 44/3Χ, 43/1Χ ΔΦ),

- ομοίως, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν κατέστη εφικτό να δώσει πληροφορίες για τη μυστικιστική ομάδα αυτή καθαυτή, παρ’ ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο από τη στιγμή που συνδέεται ουσιωδώς με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και αιτήθηκε διεθνή προστασία (ερυθρά  44/2Χ ΔΦ),

- αναφορικά με τις κατ’ ισχυρισμόν απειλές που δέχτηκε το 2017, ο λειτουργός σημείωσε την αδυναμία του Αιτητή να τις περιγράψει με τρόπο συνεκτικό καθώς, παρ’ ότι δήλωσε πως απειλήθηκε πολλές φορές, εντούτοις επαναλάμβανε πως οι απειλές συνοψίζονταν στο ότι εάν δεν λάμβανε μέρος στην μυστικιστική ομάδα θα έχανε τη ζωή του (ερυθρά 43 1Χ ΔΦ),

- τέλος εξακολουθούσε να ζει στη Νιγηρία μέχρι και το 2020, διαμένοντας σε μία εκκλησία στο χωριό Etekwuru. Κληθείς να αναφερθεί σε τυχόν απειλές που δέχτηκε εκείνο το διάστημα, απάντησε μη συγκεκριμένα πως διέμενε στην εκκλησία και, συνεπώς, ο φερόμενος διώκτης του δε μπορούσε να τον εντοπίσει (42/1Χ ΔΦ).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες γενικού περιεχομένου ως προς την ύπαρξη και τη δράση μυστικιστικών οργανώσεων στη Νιγηρία, οι οποίες μάλιστα δρουν εντός των Πανεπιστημίων της χώρας, και οι οποίες υπόσχονται στα μέλη τους προστασία από άλλες μυστικιστικές οργανώσεις. Ωστόσο, επισημάνθηκε πως, παρά τις πληροφορίες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τέτοιων οργανώσεων στη Νιγηρία, εντούτοις οι πληροφορίες αυτές δεν επαρκούν ώστε να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός καθώς η εσωτερική του αξιοπιστία δεν τεκμηριώθηκε επαρκώς από τον Αιτητή.

 

Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το μέρος του αιτήματος του Αιτητή. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11[1]). Γενικά δεν θα αναμενόταν από τον Αιτητή να γνωρίζει με λεπτομέρεια και/ή βεβαιότητα όλες τις ημερομηνίες που έλαβαν χώρα τα κατ’ ισχυρισμόν γεγονότα που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την χώρα του, αλλά οι ανεπαρκείς λεπτομέρειες, οι ελλιπείς πληροφορίες που παρουσιάστηκαν από αυτόν, και η άγνοιά του για ουσιώδη ζητήματα που άπτονταν του πυρήνα του αιτήματος διεθνούς προστασίας του, όπως για παράδειγμα η αναλυτικότερη περιγραφή των απειλών που δέχτηκε όπως και της συχνότητας αυτών, οι περαιτέρω πληροφορίες για τον φερόμενο διώκτη του, όπως και περισσότερα στοιχεία για τη μυστικιστική ομάδα που του ζητήθηκε να ενταχθεί, ήταν στοιχεία που θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να γνωρίζει ο Αιτητής.[2] Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:

 

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς.  Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

 

Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ακόμα δε και εάν γινόταν αποδεκτό το αφήγημα του δεν τεκμηριώνεται ότι ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του που να αντιμετωπίζει δίωξη, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα και του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Ούτε οι αδιευκρίνιστες απειλές που προβάλει πληρούν τα κριτήρια μορφής δίωξης ως οι πρόνοιες του Άρθρου 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000).

 

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[3] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή (Imo State) δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Παρατέθηκαν δε και σχετικά αριθμητικά στοιχεία, με βάση τα οποία μεταξύ 07/07/2022 – 07/07/2023 σημειώθηκαν 118 περιστατικά με 181 ανθρώπινες απώλειες, με τον πληθυσμό της πολιτείας Imo να ανέρχεται σε 2.8 εκατομμύρια. Σημειώνεται περαιτέρω ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του.

 

Το Δικαστήριο, ωστόσο, προέβη σε επικαιροποιημένη έρευνα αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, και ειδικότερα στο χωριό Etekwuru το οποίο αποτελεί τον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή και, συνεπώς, τον τόπο στον οποίο αναμένεται να εγκατασταθεί σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία. Με βάση διαθέσιμες πηγές πληροφόρησης, oι δράστες της βίας στην πολιτεία Imo, όπως προσδιορίζονται στη βάση δεδομένων του ACLED περιλαμβάνουν του κτηνοτρόφους εθνοτικής καταγωγής Fulani, αρκετές τοπικές πολιτοφυλακές, τοπικές θρησκευτικές ομάδες, μέλη των απαγορευμένων αυτονομιστικών κινημάτων IPOB/MASSOB, μαχητές από τα πολιτικά κόμματα APC και PDP και τη νιγηριανή αστυνομία και δυνάμεις ασφαλείας.[4] Ο συνολικός δε πληθυσμός της Πολιτείας Imo το 2022 ανερχόταν σε πλέον των πέντε εκατομμυρίων πολιτών.[5] Με βάση τα πλέον πρόσφατα δεδομένα του ACLED κατά την περίοδο 26/01/2023 – 26/01/2024 στην πολιτεία Imo σημειώθηκαν συνολικά 97 περιστατικά ασφαλείας με 127 ανθρώπινες απώλειες. Εξ’ αυτών, τα 29 κωδικοποιήθηκαν ως μάχες, τα 4 ως εξεγέρσεις, τα 6 ως εκρήξεις/απομακρυσμένη βία και τα 58 ως βία κατά πολιτών. Με βάση τα στατιστικά στοιχεία που διαθέτει η συγκεκριμένη βάση δεδομένων, ο μέσος όρος των περιστατικών ασφαλείας και των ανθρώπινων απωλειών των τελευταίων τεσσάρων εβδομάδων είναι μειωμένος κατά 20.6% και 60.9% αντίστοιχα σε σχέση με τον μέσο όρο της υπό εξέταση περιόδου. Κανένα εξ’ αυτών των περιστατικών δε σημειώθηκε στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι το Etekwuru.[6] Συνεπώς, με βάση τις παρατεθείσες πληροφορίες, επιβεβαιώνεται ότι, παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών είναι χαμηλός, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με τον συνολικό αριθμό της Πολιτείας, ο οποίος ξεπερνάει τα 5 εκατομμύρια – επομένως ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Παράλληλα, εξετάζοντας και το προφίλ του Αιτητή όπως και τις προσωπικές του περιστάσεις, διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής πρόκειται για έναν υγιή, νέο, ενήλικα άντρα. Ο Αιτητής διαθέτει μορφωτικό επίπεδο άνω του μέσου (έχει ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ήταν εγγεγραμμένος στο Πανεπιστήμιο), συνεπώς μπορεί να βιοποριστεί και να εξασφαλίσει τα προς το ζην, ενώ παράλληλα δε διαθέτει κάποια ευαλωτότητα η οποία να του αύξανε το ρίσκο συγκριτικά με τον μέσο πληθυσμό. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 166/2023 ημερ.26/05/23 ορίζει την χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, ο ίδιος δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα του δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων. 

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).

 

Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                              

 

 

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

 



[1] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. Ωστόσο, ο χειριστής πρέπει να θυμάται ότι μπορεί να υπάρχει εύλογη εξήγηση σχετικά με το γιατί ο αιτών / η αιτούσα δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του λεπτομέρειες ενός συγκεκριμένου γεγονότος και πρέπει να λαμβάνει υπόψη του πιθανές στρεβλώσεις (βλ. επίσης ενότητα 2.4 σχετικά με τους παράγοντες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις). Κατά συνέπεια, η έλλειψη λεπτομερειών δεν επηρεάζει την αξιοπιστία σε όλες τις περιπτώσεις. Η πτυχή της ιδιαιτερότητας αφορά τις προσωπικές, ατομικές περιστάσεις και τον τρόπο με τον οποίο βιώνεται και εκφράζεται ένα γεγονός. Η βασική ιστορία πολλών υποθέσεων μπορεί να είναι ιδιαίτερα παρεμφερής, αλλά κάθε υπόθεση έχει τις δικές της μεμονωμένες ιδιαιτερότητες οι οποίες την καθιστούν μοναδική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι χρήσιμο να μη μένετε πολύ προσηλωμένοι στα κύρια στοιχεία των ισχυρισμών, αλλά να θέτετε περισσότερα ερωτήματα σχετικά με το γεγονός και με τον τρόπο αυτό να διαπιστώσετε τις ιδιαιτερότητες. Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»

[2] EYAA, Evidence and Credibility Assessment in the Context of the Common European Asylum System, Judicial Analysis 2nd Edition, February 2023, σελ.122-123

[3] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας

[4] ACLED dataset, filtered on Nigeria, 1-1-2020 to 31-12-2020, https://acleddata.com/data-export-tool/, (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/01/2024)

[5] City Population, https://citypopulation.de/en/nigeria/admin/NGA017__imo/ (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/01/2024

[6] ACLED Dashboard - ACLED (acleddata.com) (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 31/01/2024)

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο