ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ.Αρ.:434/23
01 Φεβρουαρίου, 2024
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Ο.M. εκ Καμερούν
Αιτητής
-και-
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μέσω Υπουργείου Εσωτερικών - Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Σ. Θεμιστοκλέους (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Δημητρίου (κα) για Α. Αναστασιάδη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 21/05/21, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 17/01/23, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για την παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και είναι αποτέλεσμα μη χρηστής διοίκησης, κατάχρησης εξουσίας, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο Αιτητής, υπήκοος Καμερούν, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 13/12/17, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 04/08/20 και ο λειτουργός της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής «ΕΥΥΑ») ετοίμασε έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 13/11/20. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την έκθεση/εισήγηση και αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 25/11/20, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με την Γραπτή Αγόρευση του Αιτητή υιοθετούνται οι λόγοι για τους οποίους υποστηρίζει ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του ήτοι η πολιτική αναταραχή μεταξύ Γαλλόφωνων και Αγγλόφωνων στο Καμερούν[1], λόγω της συμμετοχής του στο κίνημα SCNC[2] (Southern Cameroon National Council), λόγω του ότι έχει τύχει σωματικής βίας/φυλάκισης και ότι εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης εναντίον του. Είναι επίσης ισχυρισμός της συνηγόρου του ότι ο λειτουργός απέτυχε να ακολουθήσει κατευθυντήριες γραμμές ως οι πρόνοιες της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ[3] και/ή αφορούν την διαδικασία εξέτασης ασύλου ως οι πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου. Η απόφαση, αναφέρει, λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα, στερείται αιτιολογίας, είναι δε πεπλανημένη σε συνάρτηση με τις δηλώσεις του Αιτητή και τα έγγραφα που προσκόμισε στην Υπηρεσία Ασύλου (αριθμός των οποίων επισυνάπτονται και με την προσφυγή του) και των εξωτερικών πηγών πληροφόρησης που αφορούν την κατάσταση ασφαλείας στην χώρα του. Οι δηλώσεις του ήτο επαρκείς και οι όποιες ασυνέπειες ή αποκλίσεις δεν θα έπρεπε να ληφθούν ως δείκτης αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του – η δε αρμόδια αρχή όφειλε να συνεργαστεί ενδελεχώς με τον Αιτητή προτού καταλήξει στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Ούτε αξιολογήθηκε επαρκώς ο κίνδυνος που διατρέχει σε περίπτωση επιστροφής του και θα έπρεπε τουλάχιστον να του δοθεί συμπληρωματική προστασία λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατεί στο αγγλόφωνο βορειοδυτικό και νοτιοδυτικό μέρος του Καμερούν. Αφού γίνεται παραπομπή σε διάφορες πηγές πληροφόρησης τονίζεται ότι η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα παραμένει ασταθής, υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυθαίρετες συλλήψεις και είναι αρκετό το γεγονός ότι είναι αγγλόφωνος για υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.
Οι Καθ' ων η Αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις Διεθνείς Συμβάσεις, τις διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, των Κανονισμών και τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου, μετά από δέουσα έρευνα, και κατόπιν ορθής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους Καθ' ων η Αίτηση και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών επί των οποίων βασίζεται και/ή θεμελιώνεται το αίτημα ασύλου το φέρει πρωτίστως ο Αιτητής, κρίθηκε δε αναξιόπιστος από την Υπηρεσία Ασύλου για σωρεία ζητημάτων – τα οποία θα αναμενόταν να γνωρίζει με λεπτομέρεια. Ούτε προκύπτει οποιαδήποτε πλημμέλεια κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Αναφορικά με τον ισχυρισμό για παραβίαση των διαδικασιών όπως αυτές προνοούνται στον περί Προσφύγων Νόμο 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) και της σχετικής Οδηγίας 2013/32 ΕΕ διαπιστώνω από τα στοιχεία του φακέλου του Αιτητή ότι ενημερώθηκε πλήρως από τον λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης Ασύλου (στο εξής ΕΥΥΑ) για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του. Κατά την συνέντευξη του έγιναν επαρκείς ερωτήσεις (ανοικτού και κλειστού τύπου όπως επίσης και διευκρινιστικές ερωτήσεις) για να περιγράψει τους λόγους που υπέβαλε αίτημα ασύλου όπως επίσης και άλλα ζητήματα που αφορούν τις προσωπικές του περιστάσεις. Τηρήθηκε η νενομισμένη διαδικασία και του παραχωρήθηκε το δικαίωμα της δωρεάν βοήθειας διερμηνέα σε γλώσσα κατανοητή σε αυτόν. Μετά δε το πέρας της συνέντευξης ο λειτουργός της ΕΥΥΑ, ο διερμηνέας και ο Αιτητής υπέγραψαν κάθε σελίδα της συνέντευξης όπως επίσης στο τέλος του εντύπου της συνέντευξης, βεβαιώνοντας πως όσα καταγράφηκαν αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις δηλώσεις του Αιτητή. Επομένως, δεν εντοπίζω οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Η διαδικασία της συνέντευξης ήτο σε πλήρη σύμπνοια με το Άρθρο 13 & 13Α του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000).
Το Δικαστήριο, αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023, (Ν. 73(I)/2018) προχωρεί σε εξέταση των στοιχείων του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ») του Αιτητή σε συνδυασμό με τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης που αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας/αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, μη εξατομικευμένης αξιολόγησης της περίπτωσης του Αιτητή, μη ενδελεχούς αξιολόγησης προσκομισθέντων έγγραφων του Αιτητή (που επισυνάπτονται και με την προσφυγή του) και της μη παροχής σε αυτόν του ευεργετήματος αμφιβολίας.
Κατά την καταγραφή του αιτήματός του για διεθνή προστασία ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι έφυγε από τη χώρα του λόγω της συμμετοχής του σε μία πολιτική οργάνωση που αποσκοπούσε στην αποκατάσταση του κράτους του νοτίου Καμερούν και στην αυτοδιάθεση, ενάντια στην περιθωριοποίηση των πολιτών του νοτίου Καμερούν από την Κυβέρνηση της χώρας (ελεύθερη μετάφραση - ερυθρού 1 ΔΦ)
Κατά την συνέντευξη δήλωσε τόπο καταγωγής/τελευταίας συνήθους διαμονής την περιοχή Kosala, Kumba Καμερούν και ότι έχει διαμείνει και στην πόλη Dschang για λόγους σπουδών. Ανέφερε ότι ανήκει στην εθνοτική ομάδα Bakossi, είναι Χριστιανός Καθολικός, είναι άγαμος και πατέρας τριών ανήλικων τέκνων που διαβιούν στην Kumba μαζί με την πατρική του οικογένεια (βρίσκεται δε σε επικοινωνία μαζί τους), έχει σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Dschang και εργαζόταν ως δάσκαλος μαθηματικών μερικής απασχόλησης σε ιδιωτικό σχολείο της Kumba.
Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του πρόβαλε κατά την ελέυθερη αφήγηση του στη συνέντευξη ότι εγκατέλειψε την χώρα του λόγω της συμμετοχής του σε μία οργάνωση που αγωνιζόταν για την αποκατάσταση του νοτίου Καμερούν, υπέρ της αυτοδιάθεσης και ενάντια στην περιθωριοποίηση των συμπολιτών του από την Κυβέρνηση της χώρας. Όταν τελείωσε τις σπουδές του, τα ξαδέρφια του τον προσκάλεσαν σε μία εκδήλωση του SCNC. Μέχρι εκείνη την περίοδο, όπως ανέφερε, δεν είχε βιώσει την περιθωριοποίηση από την Κυβέρνηση, ωστόσο από σχετικές συζητήσεις συνειδητοποίησε κάποια ζητήματα που τον οδήγησε να υποστηρίξει το SCNC και να ενταχθεί σε αυτό. Κατά τον 12ο/15, μαζί με μέλη του SCNC, έδωσαν το παρόν τους στην κηδεία ενός μέλους της οργάνωσης στην Bamenda. Κατά την επιστροφή του η αστυνομία σταμάτησε το λεωφορείο, τον μετέφερε στο αστυνομικό τμήμα και σε ερώτηση τους για τους λόγους που φορούσε μπλούζα του SCNC τους έδωσε ψευδή απάντηση. Υποστήριξε ότι οι αστυνομικοί τον κακοποίησαν, τον ανάγκασαν να παραδεχτεί τους λόγους που φορούσε το συγκεκριμένο ένδυμα και εν τέλει απελευθερώθηκε μετά από βοήθεια δικηγόρου τον 1ο/16. Μετά την αποφυλάκισή του μετέβη στο νοσοκομείο για ιατρικές εξετάσεις. Ακολούθως, τον Μάρτιο μετέβη στη Muyoka για να παρευρεθεί σε συνάντηση, στον δρόμο τον σταμάτησε η αστυνομία και τον οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα της Buea καθότι είχε μαζί του φυλλάδια του SCNC. Παρέμεινε κρατούμενος στις φυλακές για διάστημα τριών μηνών και αποφυλακίστηκε με τη βοήθεια του δικηγόρου του και της οικογένειάς του. Ισχυρίστηκε, επίσης, ότι στις 22/09 και 01/10 του 2017 συμμετείχε σε πορεία κατά της περιθωριοποίησης και/ή παροχής ίσων δικαιωμάτων (συμμετείχαν δάσκαλοι και δικηγόροι). Ανέφερε ότι επενέβη η αστυνομία με πυροβολισμούς, με αποτέλεσμα ο αδερφός του να χάσει τη ζωή του. Πρόσθεσε, ότι όταν απελευθερώθηκε από τις φυλακές της Buea είχε τεθεί ως όρος η μη συμμετοχή του σε δραστηριότητες του SCNC, διαφορετικά η ποινή που θα του επιβαλλόταν θα ήταν η θανατική.
Μετά τα πιο πάνω γεγονότα η αστυνομία τον συνέλαβε στις 02/10/17, οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα (μαζί και με άλλα μέλη της οργάνωσης) και δέχτηκε σωματική κακοποίηση, ορισμένα δε συλληφθέντα πρόσωπα έχασαν τη ζωή τους. Καθώς πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί έξω από το αστυνομικό τμήμα Fiango και απειλούσε να το πυρπολήσει, ο Αιτητής κατάφερε να δραπετεύσει καθότι οι αστυνομικοί εγκατέλειψαν το τμήμα. Ακολούθως η οικογένειά του τον βοήθησε στο να εγκαταλείψει την χώρα. Εκκρεμεί, ανέφερε, ένταλμα σύλληψης εναντίον του, το οποίο παρουσιάστηκε στον πατέρα του ο οποίος δεν αποκάλυψε το που βρίσκεται με αποτέλεσμα να τον πυροβολήσουν στο πόδι και να κάψουν το σπίτι του. Καταληκτικά, πρόβαλε ότι ήταν ο τοπικός ηγέτης του SCNC στην Kosala, υπεύθυνος διοργανωτής συγκεντρώσεων και έχει δημοσιευτεί σε εφημερίδα ως καταζητούμενος. Σε περίπτωση επιστροφής του, ισχυρίστηκε ότι θα χάσει τη ζωή του, προσθέτοντας ότι κατά το περιστατικό σύλληψής του στην Buea οι αρχές του δήλωσαν ότι εάν τον βρουν ξανά θα τον σκοτώσουν, ούτε μπορεί να μετεγκατασταθεί σε άλλη περιοχή του Καμερούν (ερυθρά 66-50 ΔΦ).
Προκειμένου να στηρίξει το αίτημά του για διεθνή προστασία ο Αιτητής προσκόμισε τα εξής έγγραφα (φωτοαντίγραφα): (α) καταστάσεις μισθοδοσίας 4/19, 5/19, 6/19, 8/19 - εταιρείας που εργάζεται ο Αιτητής, (β) άρθρο εφημερίδας «The Sun», το οποίο περιέχει το όνομα και τη φωτογραφία του Αιτητή ημερομηνίας 30/10/17, (γ) ένταλμα σύλληψης ημερομηνίας 21/12/17 με το όνομα του Αιτητή, (δ) αριθμός υποστηρικτικών και/ή βεβαιωτικών επιστολών, (ε) δύο ιατρικά πιστοποιητικά, εκδοθέντα από το νοσοκομείο της Kumba, ημερομηνίας 18/08/16 & 14/01/16, (στ) βεβαίωση έναρξης απασχόλησης μισθωτού, (ζ) δύο φωτογραφίες που απεικονίζουν κατ΄ ισχυρισμό το καμένο σπίτι του Αιτητή, (η) δύο φωτογραφίες προσώπου σε δωμάτιο που απεικονίζουν τον κατ΄ ισχυρισμό πατέρα του να δέχεται ιατρικής περίθαλψης στο πόδι του, (θ) κάρτα μέλους του SCNC ημερομηνίας 13/03/13, (ι) ταυτότητα της χώρας καταγωγής, (ερυθρά 48-24 ΔΦ).
Ο λειτουργός με βάση την έκθεση/εισήγηση του αποδέχθηκε την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, (ερυθρό 104 ΔΦ) απέρριψε όμως τους υπόλοιπους ισχυρισμούς του λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας (ερυθρό 104-99 ΔΦ) ως περιγράφεται κατωτέρω, ήτοι:
(i) Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του Αιτητή ότι είχε αρχηγικό ρόλο στο SCNC, καθότι δεν κατέστη εφικτό να αναφερθεί με λεπτομέρεια αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκε στο να συμμετάσχει στο SCNC. Οι πληροφορίες που εισέφερε για τη διαδικασία συμμετοχής του στο κίνημα ήταν επιφανειακές και χωρίς τον απαραίτητο βαθμό λεπτομέρειας, αναφερόμενος μόνο στη συνάντηση στην οποία παρευρέθηκε το 2012. Καταγράφεται στην έκθεση/εισήγηση ότι δεν ήτο επαρκώς συγκεκριμένος στην περιγραφή του ρόλου του εντός του SCNC και ενώ αναφέρθηκε για τον ηγετικό του ρόλο στην περιοχή Kosala – θα ήταν εύλογο και αναμενόμενο να μπορεί να προβεί σε ακριβείς δηλώσεις σε σχέση με τα καθήκοντα του. Δεν κατέστη δυνατό να εξηγήσει επαρκώς τον τρόπο με τον οποίο ανελίχθηκε στη θέση του τοπικού αρχηγού της Kosala και περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι έγινε αρχηγός επειδή έπρεπε να αντικαταστήσει τον ξάδερφό του. Επίσης, δεν είχε επαρκείς γνώσεις για το SCNC και/ή οι πληροφορίες που έδωσε (λαμβάνοντας υπόψη την κατ΄ ισχυρισμό θέση του) ήταν επιφανειακές. Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού, οι απαντήσεις του ήταν γενικού περιεχομένου, χωρίς να προσθέτει νέα στοιχεία. Ούτε περιέγραψε αναλυτικά το λογότυπο του SCNC και ούτε γνώριζε το όνομα του αρχηγού του, ενώ θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο να γνωρίζει αυτές τις πληροφορίες λόγω και της κατ΄ ισχυρισμό ηγετικής του θέσης. Ως προς την εξωτερική του αξιοπιστία ο λειτουργός αφού παρέθεσε πληροφορίες γενικού περιεχομένου για το SCNC και για την ιεραρχία του, καταγράφει ότι ο Αιτητής δεν προσέφερε καμία από αυτές τις πληροφορίες κατά την συνέντευξη. Δεν έγιναν δε αποδεκτά έγγραφα που προσκομίστηκαν από τον Αιτητή καθότι δεν μπορούσε να διαπιστωθεί η αυθεντικότητα τους μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, παρουσίαζαν ουσιαστικά λάθη και απορρίφθηκαν στο σύνολο τους.
(ii) Απορρίφθηκε και ο ισχυρισμός του ότι στοχοποιήθηκε από τις αρχές της χώρα του λόγω (α) περιστατικού όπου επέστρεφε από κηδεία με μπλούζα του SCNC, (β) ότι τον συνέλαβαν κατά τη διάρκεια μετάβασής του στη Muyoka, και (γ) σύλληψης που πραγματοποιήθηκε στην οικία των γονιών του στις 2/10 (ερυθρό 101-99 ΔΦ), καθότι κρίθηκε ότι προέκυψαν αντιφάσεις/ελλείψεις και/ή ανακρίβειες από το αφήγημα του. Σε σχέση με το περιστατικό της πρώτης σύλληψης του οι δηλώσεις του ήταν ανεπαρκείς. Ενώ του ζητήθηκε να δώσει λεπτομέρειες ως προς τις συνθήκες σύλληψής του, δεν υπήρξε αρκούντως αναλυτικός και ήτο ρηχός ως προς τις συνθήκες υπό τις οποίες απελευθερώθηκε. Αναφορικά δε με το δεύτερο περιστατικό σύλληψης του, υπήρξε μη συνεκτικός στις δηλώσεις του αλλά και αντιφατικός δηλώνοντας αρχικά πως ταξίδευε προς τη Muyoka με αμάξι, ενώ στη συνέχεια άλλαξε τα λεγόμενά του και δήλωσε ότι ταξίδευε με λεωφορείο. Δεν θυμόταν τις ημερομηνίες σύλληψης και αποφυλάκισής του και οι ημερομηνίες που έδωσε ήταν κατά προσέγγιση (Μάρτιος – Μάιος του 2016). Ούτε ήταν σε θέση να αναφερθεί με λεπτομέρεια και ακρίβεια στις συνθήκες απελευθέρωσής του, αναφέροντας απλώς ότι απελευθερώθηκε με τη βοήθεια του δικηγόρου του και της οικογένειάς του. Ομοίως, δεν ήταν σε θέση να προβάλει επαρκείς λεπτομέρειες για το τρίτο περιστατικό σύλληψης και κράτησης του – ήτοι τους λόγους και στα γεγονότα που οδήγησαν στη σύλληψη. Οι δηλώσεις του επί των γεγονότων ειδικά ως προς την απελευθέρωσή του ήταν αόριστες και επιφανειακές και δεν δημιούργησε μια σαφή εικόνα των όσων διαδραματίστηκαν - ιδιαίτερα λαμβάνοντας την κατ΄ ισχυρισμό θέση του ως τοπικός αρχηγός του SCNC ιδιότητα που οι αρχές (όπως ο ίδιος δήλωσε ) γνώριζαν. Ούτε αναφέρθηκε αρκούντως αναλυτικά στις συνθήκες υπό τις οποίες ο αδερφός του πέθανε κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων. Τέλος, οι δηλώσεις του περί απόδρασης του από τις φυλακές κρίθηκαν ως μη ευλογοφανείς ότι δηλαδή οι πολίτες απειλούσαν να βάλουν φωτιά στο αστυνομικό τμήμα και κατά συνέπεια το κτίριο εγκαταλείφθηκε, αφήνοντάς το αφύλακτο. Απορρίφθηκαν οι υποστηρικτικές δηλώσεις που προσκόμισε ο Αιτητής (ερυθρά 39, 38 και 37 ΔΦ) καθότι κρίθηκε ότι εντοπίστηκαν αντιφάσεις σε σχέση με τις δηλώσεις του. Ειδικότερα, τονίστηκε ότι κατά την προσωπική του συνέντευξη και σε σχέση με το δεύτερο περιστατικό σύλληψής του από τις αρχές του Καμερούν, δήλωσε ότι βρισκόταν υπό κράτηση για τρεις μήνες και πως οι ημερομηνίες σύλληψης και απελευθέρωσής του είναι κατά προσέγγιση περί τον Μάρτιο – Μάιο του 2016, εν τούτοις, στις υποστηρικτικές δηλώσεις που προσκομίστηκαν ως ημερομηνία σύλληψης του Αιτητή αναγράφεται σε όλες 5ος/2016. Τονίστηκαν δε τα λάθη τα οποία δεν είναι εύλογα δεδομένου ότι η αγγλική γλώσσα αποτελεί μία εκ των επίσημων γλωσσών του Καμερούν.
Παρόλο που κρίνονται ορθές οι πιο πάνω διαπιστώσεις του λειτουργού όπως καταγράφονται εκτεταμένα στην έκθεση/εισήγηση, ο ισχυρισμός της συνηγόρου του Αιτητή για μη επαρκή έρευνα όλων των συναφών εγγράφων που παραδόθηκαν κατά την υποβολή αιτήματος ασύλου, ευσταθεί. Η έρευνα του λειτουργού μπορεί να ήταν ενδελεχής αλλά δεν επεκτάθηκε σε όλα τα έγγραφα που προσκομίστηκαν (Βλέπε Nicolaou v. Minister of Interior a.ο. (1974) 3 C.L.R. 189, Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Motorways Ltd ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447, Χαράλαμπος Κύπρου Χωματένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 102/09, 14/03/13 και Logicom Public Ltd v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.α., Α.Ε. Αρ. 153/2009, ημερ.14/01/14) καθότι το κριτήριο για την επάρκεια και πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση όλων των ουσιωδών στοιχείων, που παρέχουν και τη βάση για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων. Ούτε έχουν επαρκώς σχολιαστεί ή/και αξιολογηθεί κατά τη συγγραφή της εισηγητικής του έκθεσης (αριθμός εγγράφων που έχουν επισυναφθεί και στην προσφυγή του Αιτητή).
Σε αυτό το σημείο το Δικαστήριο, στα πλαίσια των εξουσιών του[4], προβαίνει σε αξιολόγηση των εγγράφων του Αιτητή (με βάση τη νομολογία και τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο) τόσο σε συνάρτηση με τα ευρήματα της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού όσο και το περιεχόμενο/συμβατότητας τους με τις δηλώσεις του Αιτητή κατά την συνέντευξη. Λαμβάνονται, επίσης, δεόντως υπόψη (α) η συνάφειά τους με το αίτημα ασύλου, (β) η ύπαρξη του τύπου εγγράφων σύμφωνα με τις γενικές πληροφορίες της χώρας καταγωγής, (γ) ακρίβεια/λεπτομέρειες των εγγράφων, (δ) εάν αποτελούν άμεση μαρτυρία ενός ουσιώδους πραγματικού περιστατικού, (ε) τον τύπο/τυποποιημένη μορφή ως προς την αξιολόγηση της γνησιότητάς/αυθεντικότητας τους, (στ) τη φύση των εγγράφων - πρωτότυπη μορφή ή αντίγραφο, και (ζ) τον συντάκτη τους[5].
Καταρχάς, θα συμφωνήσω με τα σφάλματα/ανακρίβειες/αντιφάσεις ως αυτές εντοπίσθηκαν και καταγράφηκαν από τον λειτουργό στην έκθεση/εισήγηση, επισημαίνονται δε τα ακόλουθα:
(α) Κάρτα μέλους πολιτικού κόμματος SCNC. Το εξωτερικό μέρος της προσκομισθείσας από τον Αιτητή κάρτας ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά/στοιχεία βάσει διάφορων πηγών[6] η αυθεντικότητα της όμως δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης. Επίσης, από αναφορά του Καναδικού Συμβουλίου Μετανάστευσης «δείγματα των καρτών δεν μπορούν να παρασχεθούν επειδή ένα άτομο που έχει συλληφθεί έχοντας στην κατοχή του την συγκεκριμένη κάρτα θα υπόκειται σε "σύλληψη, κράτηση και παρατεταμένη κράτηση" για άγνωστο χρονικό διάστημα»[7]. Το δε εσωτερικό τμήμα της κάρτας παρουσιάζει στοιχεία που εγείρουν αμφιβολίες ως προς την γνησιότητα της καθότι δεν είναι συμπληρωμένα με τον ορθό τρόπο όλα τα πεδία που πρέπει να αναγράφονται στην κάρτα λ.χ. δεν έχει συμπληρωθεί τόπος γέννησης και η ημερομηνία έκδοσης της κάρτας αναγράφεται στο πεδίο που θα έπρεπε να τεθεί η υπογραφή του Αιτητή. Παράλληλα, ενώ υπάρχει υπογραφή Προέδρου και ταμία του SCNC, εντούτοις δεν υπάρχει υπογραφή του Αιτητή, η δε «υπόσχεση πίστης» (pledge) που αναγράφεται στη κάρτα δεν ανευρέθηκε μέσω εξωτερικών πηγών[8]. Σημειώνεται ότι ένεκα της απλοϊκής μορφής που έχει το εν λόγω έγγραφο είναι εύκολο κάποιος στην χώρα καταγωγής του Αιτητή να εκδώσει/σφραγίσει την δική του κάρτα-μέλους (ερυθρό 26-25 ΔΦ),
(β) φωτογραφίες που περιέχονται στο ερυθρό 28 ΔΦ είναι περιορισμένης αποδεικτικής αξίας καθότι δεν ακολουθούνται με οποιαδήποτε πληροφορία, ούτε προκύπτει κατά πόσο είναι αυθεντικές. Στις συγκεκριμένες φωτογραφίες απεικονίζεται ένας άντρας σε ένα κρεβάτι, με επιδέσμους στο ένα του πόδι, μαζί με μία γυναίκα η οποία φαίνεται να φέρει στολή γιατρού ή νοσοκόμας. Δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει ότι ο συγκεκριμένος άντρας είναι ο πατέρας του Αιτητή, ούτε πως νοσηλεύεται, ούτε πως το πόδι του είναι τραυματισμένο, ούτε συνοδεύονται από περαιτέρω έγγραφα ή πληροφορίες που θα συνηγορούσαν στο αξιόπιστο του αφηγήματος του Αιτητή. Επίσης, δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί ότι ο συγκεκριμένος άντρας νοσηλεύεται έπειτα από πυροβολισμούς που δέχθηκε από τις κρατικές αρχές ως ο ισχυρισμός του Αιτητή,
(γ) oμοίως, με βάση την ανωτέρω ανάλυση, οι φωτογραφίες οι οποίες κατ’ ισχυρισμό απεικονίζουν την καμένη πατρική οικία του Αιτητή (ερυθρό 29 ΔΦ) από μόνες τους δεν επαρκούν για να γίνει αποδεκτό το συγκεκριμένο μέρος του αφηγήματος του, ούτε και πως η εμπλοκή του Αιτητή με το SCNC αποτελεί την αφορμή για την οποία η κατ΄ ισχυρισμό οικία του καταστράφηκε ολοσχερώς,
(δ) τα ιατρικά πιστοποιητικά (ερυθρά 32 – 33 ΔΦ) που ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι μετά την αποφυλάκισή του τον 1ο/2016 μετέβη στο νοσοκομείο για ιατρικές εξετάσεις (ερυθρό 59/1x ΔΦ) φέρουν ημερομηνία 14/01/16, 15/01/16 και σφραγίδες. Τα εν λόγω έγγραφα είναι κακής ποιότητας και το περιεχόμενό τους είναι δυσανάγνωστο χωρίς να είναι δυνατή η εξακρίβωση της αυθεντικότητας τους. Το μόνο σημείο που δύναται να αναγνωστεί, στο πιστοποιητικό στο ερυθρό 32 ΔΦ, είναι το ότι «That Mouozie Olivier, 28 years old, presented with […] and leg injuries followed an alleged detention […]given 32 days temporal incapacity to pursue treatment with […] to clinical evaluation». Επομένως, τα έγγραφα αυτά δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν από μόνα τους το ότι ο Αιτητής είχε συλληφθεί από τις αρχές και είχε υποστεί σωματική βία λόγω της συμμετοχής του στο SCNC, καθώς τα όσα αναγράφονται σε αυτά περί κράτησης του αποτελούν προσωπικούς ισχυρισμούς του ιδίου (alleged detention), ούτε συνοδεύονται από επιπλέον έγγραφα.
(ε) οι υποστηρικτικές επιστολές που βρίσκονται στα ερυθρά 34 – 41 ΔΦ (Παράρτημα Γ της Προσφυγής του Αιτητή) ήτοι: (i) επιστολή ημερομηνίας 09/03/18 με λογότυπο του «Southern Cameroon National Council» υπογεγραμμένη από τον κ. Mbah Akwo, (ii) επιστολή από κ. Paul Akwo χωρίς ημερομηνία και υπογραφή, (iii) επιστολή κ. Teupono Jean χωρίς ημερομηνία σύνταξης, (iv) επιστολή κ. Teupono Paul χωρίς ημερομηνία σύνταξης, και (v) επιστολή από δικηγορικό γραφείο Kenu Asu & Partners, το οποίο φέρεται να εδρεύει στην Kumba, και η οποία επιστολή φέρει ημερομηνία σύνταξης την 08/03/18, επίσης είναι περιορισμένης αποδεικτικής αξίας. Το περιεχόμενο των επιστολών επαναλαμβάνουν-αναπαράγουν τα όσα δήλωσε ο Αιτητής κατά την συνέντευξη, η αυθεντικότητα τους δεν είναι εφικτό να εξακριβωθεί μέσω του συντάκτη τους, ούτε το περιεχόμενο τους μπορεί να ληφθεί υπόψη για τεκμηρίωση των ισχυρισμών του Αιτητή οι οποίοι έχουν κριθεί ως εσωτερικά αναξιόπιστοι. Επί αυτού του ζητήματος κρίνονται ορθές και οι διαπιστώσεις/ευρήματα του λειτουργού ότι οι επιστολές του κ. Mbah Akwo και κ. Paul Akwo δεν μπορούσε να διαπιστωθεί η αυθεντικότητα τους μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης – το οποίο θα ήτο αναμενόμενο – λαμβάνοντας υπόψη το αξίωμα των συντακτών όπως αυτό καταγράφεται στις εν λόγω επιστολές,
(στ) αναφορικά με το ένταλμα σύλληψης που βρίσκεται στο ερυθρό 42 ΔΦ (Παράρτημα Δ της Προσφυγής του Αιτητή) το οποίο κατ΄ ισχυρισμό εκδόθηκε από το Εφετείο της Kumba στις 21/12/17 - με βάση τα όσα αναγράφονται στο ένταλμα, ο Αιτητής κατηγορείται για «secessionist, inciting violence and arson» - σε ελεύθερη μετάφραση - απόσχιση, πρόκληση βίας και εμπρησμό. Το εν λόγω έγγραφο δεν ανταποκρίνεται επακριβώς ως προς τον τύπο/τυποποιημένη μορφή και δομή/περιεχόμενο βάσει (περιορισμένων/διαθέσιμων) εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, ενώ παράλληλα ο τρόπος με τον οποίο ο Αιτητής εξασφάλισε το εν λόγω ένταλμα δεν είναι σύμφωνος με τους τρόπους που δεικνύουν εξωτερικές πηγές πληροφόρησης[9]. Παρουσιάζονται, επίσης, σφάλματα στο σώμα του εντάλματος ήτοι στο πεδίο που θα έπρεπε να αναγράφεται το όνομα της μητέρας του Αιτητή αναγράφεται αναιτιολόγητα η λέξη «Deceased», ενώ στο πεδίο που αφορά το επάγγελμα του Αιτητή αναγράφεται η λέξη «applicant» (Αιτητής), η οποία δεν αντιστοιχεί σε κάποια επαγγελματική δραστηριότητα. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχουν πρόσφατες και/ή ούτε αξιόπιστες εξωτερικές πηγές αναφορικά με τα εξωτερικά (τυπικά) χαρακτηριστικά ενός εντάλματος σύλληψης και οποιαδήποτε αξιολόγηση περί γνησιότητας/αυθεντικότητας του προσκομισθέντος εγγράφου καθίσταται αδύνατη ή/και επισφαλής,
(ζ) το αντίτυπο της εφημερίδας «The Sun» ημερομηνίας 30/10/17 (ερυθρά 43 – 44 ΔΦ & Παράρτημα Ε της Προσφυγής – επισυνάπτεται πρωτότυπο έγγραφο) περιλαμβάνει άρθρο με τίτλο «Meme courts still grounded despite lawyers’ strike suspension» (σε ελεύθερη μετάφραση - τα Δικαστήρια της περιοχής Meme παραμένουν κλειστά παρά την αναστολή της απεργίας των δικηγόρων). Στο εν λόγω άρθρο γίνεται αναφορά ότι «Amongst them is Mouozie Olivier, a prominent SCNC activist said to be the leader of Kosala East, Kumba who is on the run after police declared him wanted for takin part in the October 1 and September 22 demonstration that turned deadly» (σε ελεύθερη μετάφραση - μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Mouozie Olivier, ένας σημαντικός ακτιβιστής του SCNC, ο οποίος λέγεται ότι είναι ο ηγέτης της Kosala, East Kumba, και ο οποίος έχει τραπεί σε φυγή έπειτα από την ανακήρυξή του ως καταζητούμενου από την αστυνομία λόγω της συμμετοχής του στις διαμαρτυρίες της 1ης Οκτωβρίου και της 22ας Σεπτεμβρίου που είχαν θανατηφόρα κατάληξη). Ωστόσο, η αποδεικτική αξία του σχετικού εντύπου είναι περιορισμένη, καθότι η εν λόγω δημοσίευση δεν εντοπίζεται από σχετική αναζήτηση στην ιστοσελίδα της εφημερίδας «The Sun»[10], δεν μπορεί να εξακριβωθεί η αυθεντικότητα της, το δε άρθρο αποτελεί αναπαραγωγή των όσων ανέφερε ο Αιτητής χωρίς να αποτελεί εντούτοις απόδειξη της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του. Επιπλέον, εξωτερικές πηγές πληροφόρησης[11] δεικνύουν ότι δημοσιογράφοι του Καμερούν έχουν προβεί σε παραποίηση άρθρων εφημερίδων και/ή ασκούν «ψεύτικη δημοσιογραφία» για να βοηθήσουν Καμερουνέζους αιτούντες άσυλο στο εξωτερικό, ότι συντάκτες εφημερίδων δωροδοκούνται από συγγενείς αιτούντων άσυλο για να δημοσιεύσουν άρθρα που δεν πληρούν βασικά δημοσιογραφικά κριτήρια λ.χ. ιστορίες για «διώξεις» ακτιβιστών που περιλαμβάνουν το όνομα που υποδεικνύεται από το άτομο που δωροδοκεί και συχνά περιγράφονται ως μέλη του Εθνικού Συμβουλίου του Νοτίου Καμερούν (SCNC),
(η) Σημειώνεται ότι τα υπόλοιπα έγγραφα που εντοπίζονται στο ΔΦ δεν έχουν συνάφεια με το αίτημα ασύλου του Αιτητή (καταστάσεις μισθοδοσίας 4/19, 5/19, 6/19, 8/19 - εταιρείας που εργάζεται ο Αιτητής, βεβαίωση έναρξης απασχόλησης μισθωτού).
Ως εκ των ανωτέρω και μετά από την συνολική αξιολόγηση των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή εγγράφων και δηλώσεων του Αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης ασύλου του[12] διαπιστώνω ότι η γενική αξιοπιστία του δεν τεκμηριώνεται. Καθώς η αξιολόγηση αίτησης διεθνούς προστασίας πρέπει να βασίζεται στο σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων,[13] οι βασικές δηλώσεις του δεν θεωρούνται συνεπείς και ευλογοφανείς, και παρουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό αμφιβολίες ως προς την αληθοφάνεια των ισχυρισμών του. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν.6(Ι)/2000, βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11[14]). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:
«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.
(ii) Να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.
(iii) Να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»
Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι δηλώσεις του Αιτητή σε συνάρτηση με την μορφή/τύπο/περιεχομένου των εγγράφων που προσκομίστηκαν (όπως αναλύεται ανωτέρω) παρουσιάζουν πληροφορίες/χαρακτηριστικά/λεπτομέρειες που δημιουργούν ισχυρούς λόγους αμφισβήτησης της αλήθειας των ισχυρισμών του[15]. Ούτε στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας προσκομίστηκε στο Δικαστήριο οποιαδήποτε μαρτυρία για αξιολόγηση και/ή για να ενισχυθεί το αίτημα του Αιτητή. Καμία προσπάθεια έγινε μέσω μαρτυρίας για να ανατραπούν τα όσα προκύπτουν από την έκθεση/εισήγηση, ούτε ισχυρισμοί/γεγονότα που καταγράφονται μέσω Γραπτής Αγόρευσης και δεν εντοπίζονται στα πρακτικά της συνέντευξης και/ή μέσω του ΔΦ μπορούν να γίνουν αποδεκτά, καθότι η Γραπτή Αγόρευση δεν αποτελεί μέσο προσαγωγής μαρτυρίας (Βλέπε Σταύρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1023 και Ευθυμίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 281, βλέπε επίσης Sportsman Betting Co Limited v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 591 , Ρούσος ν. Ιωαννίδης κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549, Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 106). Επομένως, από τα στοιχεία που τέθηκαν τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και ενώπιον του Δικαστηρίου ο Αιτητής απέτυχε να τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής, υπάρχει κίνδυνος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Από δε συμπληρωματική έρευνα που έχει προβεί το Δικαστήριο, προκύπτει από το πληροφοριακό σημείωμα Country Policy and Information Note Cameroon: Anglophones, έκδοση 2.0, Δεκέμβριος 2020 ότι οι διαθέσιμες πληροφορίες για τη χώρα δεν υποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση στοχεύει Αγγλόφωνους για σύλληψη, παρενόχληση ή άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποκλειστικά και μόνο επειδή προέρχονται από τις εν λόγω περιοχές του Καμερούν ή/και είναι Αγγλόφωνοι. Γενικά, οι Αγγλόφωνοι δεν υπόκεινται σε μεταχείριση η οποία, από τη φύση της ή/και την επανάληψη, ή με συνδυασμό μέτρων, ισοδυναμεί με δίωξη.
Αναφορικά, τώρα, με το ζήτημα παραχώρησης στον Αιτητή συμπληρωματικής προστασίας προκύπτει από τη έκθεση/εισήγηση ότι ο λειτουργός της ΕΥΥΑ εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Ο Αιτητής δεν έχει τεκμηριώσει με τους ισχυρισμούς του (ως και η ανωτέρω ανάλυση) ότι σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[16] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν. 6(Ι)/2000. Αξιολογώντας δε την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πόλη Kumba της Νοτιοδυτικής Περιφέρειας του Καμερούν ο λειτουργός έκρινε πως δεν διαπιστώνεται ότι η κατάσταση που επικρατεί έχει φθάσει το σημείο όπου άμαχοι στοχοποιούνται αδιάκριτα και, σε συνδυασμό με τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, κατέληξε ότι δεν δικαιολογείται η απόδοση σε αυτόν συμπληρωματικής προστασίας (ερυθρά 98-96 ΔΦ). Ειδικά ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός αξιολόγησε μέσω διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε συνάρτηση με την στάθμιση κατώτατου επιπέδου/όριο - lower threshold[17] και αφού ανέλυσε το τι αποτελεί αδιάκριτη βία λόγω ένοπλης σύγκρουσης σε έδαφος μιας χώρας[18] και την έννοια της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας[19] - που έχει προτείνει το ΔΕΕ στις αποφάσεις Elgafaji[20] και Diakité[21] - κατέληξε ότι δεν προκύπτει δεδομένης της έντασης της σύγκρουσης στην περιοχή του Αιτητή σε συνδυασμό με τις προσωπικές του περιστάσεις ότι θα εκτεθεί σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω μόνο της παρουσίας του σε περίπτωση επιστροφής του. Μετά δε από έρευνα του Δικαστηρίου ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας από την βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) κατά την περίοδο 05/01/23 – 05/01/24 σημειώθηκαν μόνο 86 περιστατικά ασφαλείας στη Νοτιοδυτική Περιφέρεια του Καμερούν. Εξ’ αυτών των περιστατικών τα 33 καταχωρήθηκαν ως μάχες, τα 12 ως εξεγέρσεις, τα 7 ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία και τα 34 ως βία κατά αμάχων. Ειδικότερα στην Kumba, τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, σημειώθηκαν μόνο 11 περιστατικά ασφαλείας με 14 ανθρώπινες απώλειες. Εξ’ αυτών, τα 4 κατηγοριοποιήθηκαν ως μάχες, 3 ως εξεγέρσεις και 4 ως βία κατά αμάχων. Αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι ο πληθυσμός της Νοτιοδυτικής Περιφέρειας καταγράφεται στους 1,316,079 κατοίκους[22]. Επαληθεύεται, συνεπώς, το συμπέρασμα – ως και η τότε εισήγηση του λειτουργού - ότι στην περιοχή καταγωγής του Αιτητή δεν υπάρχει, γενικά, πραγματικός κίνδυνος να επηρεαστεί προσωπικά ένας άμαχος λόγω εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Τα αναθεωρημένα στοιχεία, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι παρόλο που στην περιοχή του Αιτητή λαμβάνουν χώρα περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων αυτών και ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής (Νοτιοδυτικό Καμερούν) τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης, κατά την έννοια της διάταξης του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ και του Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με μειωμένα €600 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση - λόγω της μη επάρκειας και/ή πληρότητας της έρευνας της αρμόδιας αρχής. Το Δικαστήριο μετά από πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Ως εκ τούτου η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] UK Home Office, Country Policy and Information Note Cameroon: North-West/South-West crisis, Version 2.0, December 2020, ηλεκτρονική έκδοση διαθέσιμη στον ακόλουθο σύνδεσμο https://www.ecoi.net/en/file/local/2042244/Cameroon_-_North-West_South-West_crisis_-_CPIN_-_v2.0_.pdf
[2] Refworld | Cameroon: The Southern Cameroons National Council (SCNC) and the Southern Cameroons Youth League (SCYL); organizational structures; leaders; activities; membership cards; treatment of their members by government authorities (2010-February 2014)
[3] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013 , σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση)
[4] Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023, (Ν. 73(I)/2018)
[5] EASO, Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.14-15
[6] IRB – Immigration and Refugee Board of Canada (Author): Cameroon: Membership cards of the Southern Cameroons National Council (SCNC) and whether different versions are available; specimens (2019–September 2021) [CMR200612.E], 5 October 2021 https://www.ecoi.net/en/document/2063716.html
[7] IRB – Immigration and Refugee Board of Canada (Author): Cameroon: Membership cards of the Southern Cameroons National Council (SCNC) and whether different versions are available; specimens (2019–September 2021) [CMR200612.E], 5 October 2021 https://www.ecoi.net/en/document/2063716.html.
[9] Κώδικας Ποινικής Διαδικασίας Άρθρο 21 - Journal Officiel de la République du Cameroun portant Code de Procédure αPénale N°2005/007 27 Juillet 2005, https://www.ilo.org/dyn/natlex/docs/ELECTRONIC/71813/89563/F-236841017/CMR-71813.pdf, βλέπε, επίσης, SFH – Schweizerische Flüchtlingshilfe (Author): Überprüfung der Echtheit eines Haftbefehls, 25 September 2008
[11] IRB – Immigration and Refugee Board of Canada (Author): ‘Cameroon: Corruption of journalists; the falsification of newspaper articles for the purpose of refugee claims’, διαθέσιμο στη διεύθυνση: Refworld | Cameroon: Corruption of journalists; the falsification of newspaper articles for the purpose of refugee claims
[12] Άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023 (Ν6(Ι)/2000)
[13] Βλέπε High Court (Ανώτερο Δικαστήριο) (Ιρλανδία), IR κατά Minister for Justice Equality & Law Reform & anor, [2009] IEHC 353, ημερομηνίας 24/07/2009, σκέψη 11, αρχή 4: «Η αξιολόγηση της αξιοπιστίας πρέπει να γίνεται με βάση την πλήρη εικόνα που διαμορφώνεται από το σύνολο των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων και πληροφοριών, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους».
[14] «Κατά κανόνα, όσο περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται και διατίθενται τόσο καλύτερη είναι η εικόνα που σχηματίζεται. Αυτό αφορά το γεγονός ότι τα γεγονότα που έχει πράγματι βιώσει κάποιος αναφέρονται με περισσότερη παραστατικότητα και αυθορμητισμό. […] Εάν η μαρτυρία του αιτούντος / της αιτούσας δεν χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητα, αυτό ίσως αποτελεί ένδειξη έλλειψης αξιοπιστίας. Συνήθως, η προσωπική συνέντευξη αποτελεί τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών για τη συλλογή όσο το δυνατόν περισσότερων λεπτομερειών και εξειδικευμένων πληροφοριών και εξαρτάται πολύ από τις δεξιότητες λήψης συνέντευξης του χειριστή (δημιουργία καλής ατμόσφαιρας, ορθές τεχνικές συνέντευξης, βασικές γνώσεις για την υπόθεση) ώστε να εκμαιεύσει τις ουσιώδεις λεπτομέρειες.»
[15] Βλέπε High Court (Ανώτερο Δικαστήριο) (Ιρλανδία), απόφαση της 24ης Ιουλίου 2009, IR κατά Minister for Justice Equality & Law Reform & anor, [2009] IEHC 353, σκέψη 11, αρχή 4: «Η αξιολόγηση της αξιοπιστίας πρέπει να γίνεται με βάση την πλήρη εικόνα που διαμορφώνεται από το σύνολο των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων και πληροφοριών, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους».
[16] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[17] EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική Ανάλυση, Νοέμβριος 2014, σελ. 16-17 – σημείο 1.2.1. Εσωτερική ένοπλη σύρραξη (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf)
[18] Απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/2009 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, σκέψη 34
[19] EASO, Άρθρο 15 στοιχείο γ) της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις ασύλου (2011/95/ΕΕ) Δικαστική Ανάλυση, Νοέμβριος 2014, σελ. 26 – 1.6.2. Η έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» (https://easo.europa.eu/sites/default/files/Article-15c-QD_a-judicial-analysis-EL.pdf)
[20] Απόφαση ΔΕΕ (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 17/02/2009 στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji και Noor Elgafaji κατά Staatssecretaris van Justitie, σκέψεις 32&38
[21] Απόφαση του ΔΕΕ της 30/01/14 στην υπόθεση C-285/12, Aboubacar Diakité κατά Commissaire général aux réfugiés etaux apatrides, σκέψη 35