F. S. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθ. Αρ.: 86/23, 26/2/2024

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 86/23

26 Φεβρουαρίου 2024

[K. ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

F. S.

Αιτητή,

-και-

Kυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση,

.........

Χρ. Ματθαίου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή

Π. Δημητρίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση ημερομηνίας 9.11.2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2020 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1. Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από το Καμερούν. Εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και περί τις 15.3.2019 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 2.8.2022, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής: EUAA). Την ίδια μέρα, λειτουργός υπέβαλε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 9.11.2022. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 3.1.2023, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής προωθεί ως λόγους προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η απόφαση λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης.

3. Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνονται της ορθότητας της επίδικης πράξης και επισημαίνουν ότι η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ήταν προϊόν δέουσας έρευνας. Εισηγούνται ότι οι λόγοι που προβάλλει ο Αιτητής δεν προβάλλονται κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, o οποίος επιβάλλει την εξειδίκευση των λόγων προσφυγής, χωρίς να συνοδεύονται από σαφή αιτιολογία και παραπομπή σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά. Εισηγούνται ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή στερούνται ευλογοφάνειας και συνοχής, ότι οι αντιφάσεις είναι τόσο έκδηλες που δεν επιτρέπουν την εξαγωγή συμπερασμάτων και πως τέλος δεν αποδεικνύονται από τον Αιτητή οι ισχυρισμοί του, και ως εκ τούτου εισηγούνται την απόρριψή τους.

Το νομικό πλαίσιο

4. Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

5. Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι δική μου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6. Ο Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 προβλέπει τα εξής:

«Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται και αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμό αυτόν».

7. Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

8. Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

9. Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

10. Ως προς τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθεί ο Αιτητής περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και ότι η απόφαση λήφθηκε υπό πλάνη είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως Δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιόν του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής, που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητά της, σε επικαιροποιημένη βάση (ex nunc). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η έκταση του ελέγχου που ασκεί το παρόν Δικαστήριο επί της επίδικης απόφασης καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής, εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωση τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελείς χαρακτηρίζονται οι λόγοι προσφυγής, οι οποίοι ακόμα και αν γίνουν δεκτοί δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100].

11. Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345).

12. Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

13. Παρατηρείται συναφώς ότι ο Αιτητής κατά την καταγραφή της αίτησής του δήλωσε ότι o στρατός του Καμερούν αποπειράθηκε να τον σκοτώσει, έκαψαν το σπίτι του, σκότωσαν τον πατέρα του με αποτέλεσμα ο Αιτητής να διαφύγει προς την Νιγηρία.

14. Κατά το στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής δήλωσε πως είναι Καμερουνέζος υπήκοος, με τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής την πόλη Kumba, στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν. Ο Αιτητής έζησε εξάλλου και στο χωριό Baba Ekombe Waterfall κατά την διάρκεια που διατηρούσε φάρμα κακάο. Δήλωσε χριστιανός καθολικός που ανήκει στην εθνοτική φυλή Meta, η μητρική του γλώσσα είναι Meta και ομιλεί επίσης την αγγλική. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, ο Αιτητής δήλωσε ότι οι γονείς του απεβίωσαν, ο μεν πατέρας του τον Σεπτέμβριο 2018 κατά την ανταλλαγή πυρών των αυτονομιστών και του στρατού στο χωριό Baba και η μητέρα του τον Απρίλιο 2022. Ο Αιτητής έχει δύο αδερφούς ο ένας εκ των οποίων ζει στην πόλη Kumba και ο άλλος στην πόλη Limbe. Ο Αιτητής δήλωσε ακόμα, ότι υπήρξε παντρεμένος, χώρισε και έχει μια κόρη η οποία ζει μαζί με την μητέρα της στην Kumba, με τις οποίες ο Αιτητής δεν έχει επικοινωνία. Ως προς το μορφωτικό του επίπεδο, ο Αιτητής δήλωσε ότι έλαβε δέκα χρόνια εκπαίδευση στο δημοτικό σχολείο και συμπλήρωσε 3 χρόνια εκπαίδευσης σε δευτεροβάθμιο επίπεδο. Εργάστηκε στο παρελθόν στον τομέα συγκόλλησης, και στη συνέχεια διατηρούσε αρχικά επιχείρηση πετρελαιοειδών αργότερα επιχείρηση ηλεκτρονικών παιχνιδιών και τέλος επιχείρηση κακάο.

15. Ερωτηθείς ο Αιτητής αναφορικά με τα κίνητρα εγκατάλειψης της χώρας του, δήλωσε ότι έχασε τον πατέρα του τον Σεπτέμβριο 2018 κατά την διάρκεια διαμάχης μεταξύ των αυτονομιστών και του στρατού στο χωριό. Κατά τη διαμάχη και τους πυροβολισμούς, σπίτια της περιοχής κάηκαν. Ακολούθως, περί τον Νοέμβριο 2018, ο Αιτητής μαζί με άλλους χωριανούς, σκέφτηκαν να συγκροτήσουν μια ομάδα διατήρησης της ειρήνης («peace keeping force») με το όνομα «Ventilante Group». Στη συνέχεια, όπως δήλωσε ο Αιτητής, ένας από τους χωριανούς του διέδωσε ότι η δημιουργία αυτής της ομάδας ήταν ιδέα του Αιτητή. Μετά από αυτή την ενημέρωση που έλαβαν οι αυτονομιστές, επιτέθηκαν ένα βράδυ στο χωριό, με αποτέλεσμα να μαχαιρώσουν τον Αιτητή στην κοιλιά και να τον κτυπήσουν. Οι χωριανοί του τον μετέφεραν στο νοσοκομείο στην Kumba όπου παρέμεινε και έλαβε θεραπεία για έναν μήνα. Ακολούθως, οι χωριανοί τον πληροφόρησαν ότι οι αυτονομιστές τον ψάχνουν παντού και ότι αν τον βρουν θα τον σκοτώσουν γιατί τον θεωρούν «black leg», αφού πιστεύουν ότι υποστηρίζει την γαλλόφωνη κυβέρνηση και ενεργεί ως πληροφοριοδότης. O Αιτητής αναφέρθηκε στα σημάδια που φέρει στο σώμα του από την επίθεση και επίσης ανέφερε πως σε οποιοδήποτε μέρος στο Καμερούν και αν τύχει να τον δουν θα αντιμετωπίσει κίνδυνο και δεν θα είναι ασφαλής. Στη συνέχεια υποβλήθηκαν στον Αιτητή, διερευνητικής φύσεως ερωτήματα αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα του. Τέλος, ερωτηθείς ο Αιτητής αν πιστεύει ότι θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί στην Duala ή και στη Yaoundé, απάντησε ότι δεν του αρέσουν οι περιοχές αυτές και πως επίσης πρόκειται για περιοχές που είναι ακριβές και στις οποίες η γλώσσα που μιλούν είναι η γαλλική.

16. Οι Καθ’ ων η αίτηση στη βάση των ανωτέρω δηλώσεων σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορούσε στην ταυτότητα του Αιτητή, τα προσωπικά του στοιχεία και την χώρα καταγωγής του. Ο δεύτερος ισχυρισμός στην κατ΄ισχυρισμό επίθεση και τις απειλές που δέχτηκε από τους αυτονομιστές μαχητές. Ο πρώτος ισχυρισμός του Αιτητή ως προς τον τόπο καταγωγής και τα προσωπικά του στοιχεία έγινε αποδεκτός, καθώς οι πληροφορίες που έδωσε κρίθηκαν συνεκτικές και σε συνάρτηση με το γεγονός ότι ο Αιτητής παρέδωσε στην Υπηρεσία Ασύλου την ταυτότητά του, η οποία επιβεβαιώνει τις συναφείς αναφορές του ενώ οι δηλώσεις του σχετικά με την περιοχή καταγωγής του επιβεβαιώνονταν από εξωτερικές πηγές.

17. Αντίθετα, ο δεύτερος ισχυρισμός του δεν έγινε αποδεκτός. Αρχικά, οι Καθ΄ ων η αίτηση σε σχέση με την επίθεση και τις απειλές που δέχτηκε από τους αυτονομιστές μαχητές έκριναν ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εισφέρει επαρκείς και λεπτομερείς πληροφορίες. Ειδικότερα, σημειώνουν ότι σε σχέση με την ομάδα που ο Αιτητής εισηγήθηκε να δημιουργηθεί στο χωριό με το όνομα «Ventilante Group», δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες. Αναφορικά με τους στόχους και τις δράσεις της ομάδας, οι Καθ’ ων η αίτηση επίσης έκριναν ότι ο Αιτητής δεν παρείχε επαρκείς λεπτομέρειες αν και θα αναμένετο από αυτόν να γνωρίζει περισσότερα, αφού ο λόγος της μετέπειτα επίθεσης που δέχτηκε ήταν γιατί ήταν ο εισηγητής της δημιουργίας αυτής της ομάδας (Βλ. ερυθρό 27 σημείο Χ1 του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, αναφορικά με την επίθεση που δέχτηκε, οι Καθ΄ ων η αίτηση έκριναν ότι παρά τις διαδοχικές ευκαιρίες που είχε να περιγράψει με λεπτομέρεια το περιστατικό, δεν παρείχε πληροφορίες, παρά μόνο δήλωσε ότι το περιστατικό συνέβη το βράδυ. Οι απαντήσεις του επαναλαμβάνονταν δηλώνοντας ότι τον κτυπούσαν και πως εν τέλει τον συνέλαβαν αναφέροντάς του ότι ο λόγος που τον κτυπούν ήταν γιατί αυτός πρότεινε τη δημιουργία της ομάδας «Ventilante Group» (Βλ. ερυθρό 27 σημείο 2Χ του διοικητικού φακέλου), χωρίς, όπως σημείωσαν οι Καθ’ ων η αίτηση, να μπορεί να προσδιορίσει πόσα ήταν τα άτομα που του επιτέθηκαν (Βλ. ερυθρό 27 σημείο 3Χ του διοικητικού φακέλου), καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Αιτητής απέτυχε να μεταφέρει την εμπειρία της ισχυριζόμενης επίθεσης κατά τρόπο που να παραπέμει σε περιστατικό που όντως βίωσε. Ακόμα, ασυνεπή κρίθηκαν από τους Καθ’ ων η αίτηση τα λεγόμενα του Αιτητή αναφορικά με επιθέσεις που δέχτηκαν άλλοι χωριανοί και ειδικότερα τα άτομα που επρόκειτο να συγκροτήσουν την συγκεκριμένη ομάδα, αφού ο Αιτητής δήλωσε ότι την ίδια νύχτα που επιτέθηκαν σε αυτόν, επιτέθηκαν και σε άλλα σπίτια χωρίς όμως να γνωρίζει τους λόγους, όπως ομοίως ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν γνωρίζει αν αυτά τα άτομα δέχτηκαν οποιεσδήποτε άλλες προσωπικές ενοχλήσεις αν και στην συνέχεια με ασυνέπεια δήλωσε ότι δύο εκ των ατόμων αυτών δεν ήταν στο χωριό το βράδυ της επίθεσης (Βλ. ερυθρό 27 σημείο 3Χ του διοικητικού φακέλου). Ο Αιτητής περαιτέρω δήλωσε ότι μετά το βράδυ της επίθεσης δεν επισκέφθηκε ξανά το χωριό (Βλ. ερυθρό 26 σημείο 2Χ του διοικητικού φακέλου) ωστόσο σε κατοπινό στάδιο δήλωσε ότι μερικοί χωριανοί τον επισκέφθηκαν στο σπίτι του αλλά και στο νοσοκομείο και τον πληροφόρησαν για επιθέσεις σε άλλα άτομα στο χωριό το ίδιο βράδυ (Βλ. ερυθρό 26 σημείο 1Χ του διοικητικού φακέλου). Τέλος, οι Καθ΄ ων η αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής, με αοριστία ανέφερε ότι μέσω τηλεφώνου τον απειλούν ότι θα τον σκοτώσουν. Ως προς την αντίδρασή του στις απειλές αυτές, ο Αιτητής δήλωσε ότι επικοινώνησε με τον αρχηγό των αυτονομιστών στην Kumba, ζητώντας του να βρει τον αρχηγό στο χωριό Baba, για να συμφιλιωθούν(Βλ. ερυθρά 26 σημείο 3Χ και 25 σημείο 1Χ του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι ο λόγος που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα του ήταν οι απειλές που δεχόταν από τους αυτονομιστές, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ως ασυνεπή την επικοινωνία που είχε με τον αρχηγό των αυτονομιστών. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή, οι Καθ΄ ων η αίτηση παρέθεσαν πηγές οι οποίες επιβεβαιώνουν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους των δυνάμεων ασφαλείας και των αυτονομιστών και την ύπαρξη περιστατικών ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές ωστόσο, λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση απέρριψαν τον ισχυρισμό.

18. Στη βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, ήτοι τα προσωπικά στοιχεία του και τη χώρα καταγωγής του και λαμβανομένων υπόψιν των πληροφοριών από τη χώρα καταγωγής, οι οποίες δεικνύουν ότι δεν παρουσιάζεται αλλαγή στην τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν, αξιολογήθηκε πως προκύπτει ζήτημα ασφαλείας σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη πόλη Kumba στη νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν. Προχωρώντας ωστόσο στη νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου, παραθέτοντας επιπλέον πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του Αιτητή.

19. Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας ο Αιτητής δεν προέβαλε οποιοδήποτε νέο, ειδικό και τεκμηριωμένο ισχυρισμό συναφή με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία. Οφείλεται εξάλλου να επισημανθεί ότι από τη γραπτή αγόρευση του Αιτητή απουσιάζει η υπαγωγή των πραγματικών περιστάσεων της υπόθεσης του Αιτητή στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Αφ' ης στιγμής, όπως εξηγείται, το παρόν Δικαστήριο εξετάζει την αίτηση του Αιτητή εξ υπαρχής, η εν λόγω ανάλυση θα έπρεπε να αποτελεί την πεμπτουσία της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή, γεγονός που δεν παρατηρείται εν προκειμένω. Η ανακύκλωση των ισχυρισμών του Αιτητή, η γενική αναφορά σε νομολογία και η επισήμανση των κατ' ισχυρισμό σφαλμάτων της διοίκησης δεν αποτελεί νομική τεκμηρίωση και ανάλυση του δικαιώματός του να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Δεν σχολιάζεται δε με οποιοδήποτε τρόπο το εύρημα αναξιοπιστίας εκ των ουσιωδών ισχυρισμών του Αιτητή. Κατά την ακροαματική διαδικασία, μέσω του συνηγόρου του, ο Αιτητής προβάλλει ότι ο Αιτητής δικαιούται συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, επικαλούμενος την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στο τελευταίο τόπο διαμονής του.

20. Θα εξεταστούν εν συνεχεία, στη βάση των ενώπιόν μου δεδομένων, οι ισχυρισμοί του Αιτητή. Κατ’ αρχάς, συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ' ων η αίτηση περί αξιοπιστίας του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού. Ο Αιτητής παρείχε επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με τον τελευταίο τόπο διαμονής του, επίσης προσκόμισε ενώπιον των Καθ’ ων η αίτηση, την ταυτότητα του και τα όσα δήλωσε αναφορικά με τον τελευταίο τόπο διαμονής του έχουν εντοπιστεί σε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης και χαρτογράφησης.

21. Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ισχυρισμού του Αιτητή, ήτοι ως προς την επίθεση αλλά και τις απειλές τις οποίες δέχτηκε, σημειώνονται τα κάτωθι: Εξετάζοντας διεξοδικά τη συνέντευξη του Αιτητή, διαπιστώνεται ότι πράγματι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν αόριστες και γενικές. Αν και ο Αιτητής γνώριζε τους στόχους της ομάδας (ήτοι η προστασία των πολιτών από τους αποσχιστές) που επρόκειτο να δημιουργηθεί στο χωριό, θα αναμένετο να γνωρίζει περισσότερες πληροφορίες για τον σχεδιασμό και τις δράσεις της ομάδας αυτής με σκοπό την επίτευξη του στόχου της. Ωστόσο σημειώνεται ότι ο Αιτητής κατά την διάρκεια της συνέντευξής του, δήλωσε ότι τέσσερις μέρες μετά την συνάντηση με τους χωριανούς και την εισήγηση για την δημιουργία της ομάδας, οι αυτονομιστές μαχητές του επιτέθηκαν (Βλ. ερυθρά 28 σημείο 4Χ και 27 σημείο 1Χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς την ισχυριζόμενη επίθεση που δέχτηκε ο Αιτητής, θα συμφωνήσω με το συμπέρασμα των Καθ’ ων ότι οι αναφορές αλλά και οι περιγραφές του Αιτητή ως προς τη επίθεση που δέχτηκε και τις απειλές που κατ’ ισχυρισμό ακολούθησαν δεν καταδεικνύουν εμπειρία βιωθείσα από τον ίδιο. Επαναλαμβάνεται, ότι ούτε στο πλαίσιο της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, ο Αιτητής εξειδικεύει περαιτέρω τους ισχυρισμούς του. Οι δηλώσεις του χαρακτηρίζονται από γενικότητα και απλότητα αφού το μόνο που αναφέρει είναι ότι τον συνέλαβαν, τον κτυπούσαν, λέγοντάς του ότι ο λόγος της επίθεσής τους ήταν γιατί πληροφορήθηκαν ότι επρόκειτο για πρωτοβουλία του Αιτητή η δημιουργία της ομάδας για την ειρήνη. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία δέον να αναφερθεί ότι πρόκειται περί ισχυρισμού που ανάγεται στην σφαίρα της ιδιωτικής ζωής του Αιτητή και συνεπώς δεν είναι εφικτή η εύρεση πληροφοριών που να επιβεβαιώνουν την εν λόγω επίθεση και τις απειλές που δέχτηκε ο Αιτητής. Ωστόσο, ανεξάρτητη έρευνα του παρόντος Δικαστηρίου αναφορικά με την στάση/δράση των αυτονομιστών από την Ετήσια Έκθεση του Human Rights Watch που καλύπτει τα γεγονότα για το 2023 επιβεβαιώνει ότι οι αυτονομιστές μαχητές συνεχίζουν να στοχεύουν αμάχους, αναγκάζοντας πολίτες να παραμένουν στα σπίτια τους και εξαπέλυσαν επιθέσεις γύρω από σημαντικές εκδηλώσεις, όπως για παράδειγμα σε ένα ετήσιο αγώνα δρόμου, σε εκλογές και στην επαναλειτουργία των σχολείων στις αρχές Σεπτεμβρίου[1]. Από τα πιο πάνω διαφαίνεται ότι οι αποσχιστές μαχητές ενοχλούν πολίτες, όμως λόγω της πληγείσας εσωτερικής αξιοπιστίας ο ισχυρισμός του Αιτητή δεν γίνεται αποδεκτός. Αξίζει να σημειωθεί από το σύνολο των στοιχείων του διοικητικού φακέλου προκύπτει ότι ο Αιτητής κατά την καταγραφή του αιτήματος του για διεθνή προστασία, αναφέρει ότι ο λόγος που εγκατέλειψε την χώρα του είναι γιατί ο στρατός του Καμερούν προσπάθησε να τον σκοτώσει και έκαψε το σπίτι του, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στον πυρήνα του αιτήματός του όπως αναπτύσσεται κατά το στάδιο της συνέντευξής του.

22. Όλως επικουρικώς και παρά το εύρημα περί αναξιοπιστίας του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, σημειώνεται ότι το περιστατικό της επίθεσης συνέβη σύμφωνα με τον Αιτητή τον Νοέμβριο 2018 στο χωριό Baba και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της πόλης Kumba, με απόσταση διάρκειας 1 ώρας και 15 λεπτών. Ο Αιτητής δήλωσε ότι μέχρι και τη στιγμή που εγκατέλειψε την χώρα του παρέμενε στην πόλη Kumba. Παρατηρείται συναφώς ότι το διάστημα των 4 μηνών που παρήλθε μέχρι που εγκατέλειψε την χώρα του (εισήλθε στην Κυπριακή Δημοκρατία περί τον Μάρτιο 2019) δεν συνέβη κάτι στον ίδιο, παρά μόνο λάμβανε τηλεφωνικές απειλές, στις οποίες αναφέρθηκε με γενικότητα.

23. Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής στη βάση του μόνου ισχυρισμού που έγινε αποδεκτός, ήτοι το προφίλ, την ταυτότητα και την χώρα καταγωγής του Αιτητή, επισημαίνονται τα κάτωθι: Το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο όπως προχωρήσει σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για να εξεταστεί σε επικαιροποιημένη βάση η γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στο τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του.

24. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων RULAC (Rule of Law in Armed Conflict)^{^[2]} παρατηρείται ότι το Καμερούν εμπλέκεται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη με την Boko Haram στην περιοχή Far North. Στις περιοχές Northwest (Βορειοδυτικά) και Southwest (Νοτιοδυτικά), αναφέρεται ότι αριθμός αγγλόφωνων αποσχιστικών ομάδων μάχεται έναντι της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των περιοχών^{^[3]}.

25. Οι απαρχές της σύγκρουσης εντοπίζονται κατά το 2016 όταν αγγλόφωνοι δικηγόροι, μαθητές και δάσκαλοι ξεκίνησαν να διαδηλώνουν λόγω της υποεκπροσώπησής τους και της περιθωριοποίησής τους από την κυβέρνηση, ενώ η συμβολική μονομερής ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους της Αμπαζονίας την 1^η Οκτωβρίου 2017 επέφερε την άμεση χρήση του στρατού στις αγγλόφωνες περιοχές^{^[4]}. Προέκυψαν από τις άνω εξελίξεις διάφορες αυτονομιστικές ομάδες οι οποίες υποστηρίζουν τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Αμπαζονίας» στη βορειοδυτική και τη νοτιοδυτική περιφέρεια^{^[5]}.

26. Οι αντιμαχόμενες πλευρές αποτελούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας του Καμερούν και από τις ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες. Οι δυνάμεις των αυτονομιστών παρουσιάζονται διαιρεμένες, αν και το μεταξύ τους επίπεδο συνεργασίας παραμένει ασαφές^{^[6]}. Παρατηρείται διαρκώς αυξανόμενη προσπάθεια των ομάδων προς συνεργασία, μεταξύ των οποίων η πραγματοποίηση συναντήσεων τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2022, όταν αποπειράθηκαν να ευθυγραμμίσουν τους σκοπούς και να εξεύρουν κοινή στρατηγική στις διενέξεις αυτών^{^[7]}. Οι ομάδες αυτές φαίνεται να πολλαπλασιάζονται και να αποκτούν οικονομική και αποφασιστική αυτονομία έναντι της διασποράς στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, η οποία έδιδε πολιτική κατεύθυνση σε αυτές^{^[8]}. H στρατιωτική ικανότητα των αυτονομιστών αξιολογείται περί τις δύο με τέσσερις χιλιάδες μαχητές^{^[9]}.

27. Περαιτέρω, ως προς τις χρησιμοποιούμενες τακτικές, μεθόδους, μέσα και όπλα πολέμου αξιολογούνται τα κάτωθι. Το 2021 φαίνεται να έλαβε χώρα στρατιωτική αναδιοργάνωση εντός των αποσχιστικών ομάδων, οι οποίες προκρίνουν την τακτική της φθοράς και στοχεύουν συγκεκριμένα το στρατό^{^[10]}. Πιο συγκεκριμένα, αντί να χτυπούν τα αστικά κέντρα προς δημιουργία χάους, προκρίνουν κατά προτεραιότητα τη στοχοποίηση του στρατού από την αρχή της χρονιάς^{^[11]}. Ένας περισσότερο τελειοποιημένος εξοπλισμός και ελαφρύς οπλισμός, ο οποίος καθιστά δυσχερή την αναγνώριση των αυτονομιστών έχει βοηθήσει στη στρατηγική αυτή^{^[12]}. Κατά τη διάρκεια των επιθέσεών τους στο στρατό, οι αυτονομιστές χρησιμοποιούν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, καθώς και περισσότερο προηγμένα όπλα, όπως εκτοξευτές αντιαρματικών.^{^[13]}

28. Παρά τη γενικότερη έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στο Καμερούν, θα πρέπει να εξεταστεί ειδικότερα η πόλη Kumba η οποία βρίσκεται στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας που συνέβησαν στη συνήθη διαμονή του Αιτητή, κατά το διάστημα 16.2.2023–16.2.2024 σημειώθηκαν στη νοτιοδυτική περιφέρεια συνολικά 85 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων οδήγησαν 173 ανθρώπινες απώλειες. 30 εξ αυτών καταγράφηκαν ως μάχες («battles») εκ των οποίων προέκυψαν 64 απώλειες, 10 καταγράφηκαν ως διαμαρτυρίες («riots») εκ των οποίων προέκυψαν 5 απώλειες, 7 καταγράφηκαν ως εκρήξεις/απομακρυσμένη βία («explosions/remote violence»)εκ των οποίων προέκυψαν 6 απώλειες και 38 περιστατικά καταγράφηκαν ως βία κατά αμάχων («violence against civilians») και προέκυψαν 98 απώλειες^{^[14]}. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εκτίμηση του 2015 ο πληθυσμός της νοτιοδυτικής περιφέρειας ανέρχεται στους 1.553.232 κατοίκους^{^[15]}. Με βάση τα ανωτέρω ποιοτικά και ποσοτικά δεδομένα, δεν προκύπτει ότι ο Αιτητής εκ της παρουσίας του και μόνο διατρέχει κίνδυνο βλάβης, λαμβάνοντας υπόψη και τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι ότι πρόκειται περί υγιούς, πεπαιδευμένου, νεαρού άνδρα.

29. Καταληκτικά, ενόψει των ανωτέρω και από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Τέτοιος φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός ούτε από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά.

30. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κατά βάσιμο τρόπο αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

31. Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] και δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

32. Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

33. Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

34. Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

35. Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

36. Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

37. Επομένως, δε συντρέχει περίπτωση υπαγωγής του Αιτητή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας στη βάση του άρθρου 19(2)(γ).

38. Με βάση λοιπόν τα όσα καταγράφονται ανωτέρω, παρά το ότι αδιάκριτη βία λαμβάνει χώρα στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, εντούτοις, τα επίπεδα της αδιάκριτης βίας δεν είναι υψηλά ούτως ώστε να θεωρηθεί ότι υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο πραγματικής βλάβης απλώς και μόνο λόγω της παρουσίας του στην περιοχή. Προς τούτου λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές περιστάσεις του Αιτητής, καθώς πρόκειται για ενήλικα νεαρό άνδρα, μορφωμένο χωρίς κάποιο πρόβλημα υγείας ή κάποια άλλη ευαλωτότητα. Επιπλέον, έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, είναι εξοικειωμένος με την περιοχή και άρα σε θέση να εντοπίζει και να αξιολογεί επαρκώς τους κινδύνους.

39. Ενόψει της ανωτέρω ανάλυσης η εξέταση των επιμέρους λόγων προσφυγής καθίσταται αλυσιτελής.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.

[1] Human Rights Watch, World Report 2024-Cameroon, διαθέσιμο στο: https://www.ecoi.net/en/document/2103168.html

[3] https://www.rulac.org/browse/countries/cameroon Σύμφωνα με το ως άνω portal η βία στις αγγλόφωνες περιοχές δεν εξικνείται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη, το RULAC ωστόσο χρησιμοποιεί κριτήρια του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου https://www.rulac.org/about#collapse2accord, υπό What Methodology is Used (ημερομηνία πρόσβασης 16/2/2023) Για την αυτοτελή ωστόσο ερμηνεία της έννοιας της μη διεθνούς ένοπλης σύρραξης στο πλαίσιο του άρθρου 15γ' της Οδηγίας 2004/83/ΕΚ (και κατ' αντιστοιχία της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) βλ. σχετικά ΔΕΕ, C‑285/12, ημερ. 30/01/2014, σκ. 21 επ.

[8] CGVS/CGRA (Belgium), 'COI Focus CAMEROUN CRISE ANGLOPHONE: SITUATION SECURITAIRE' (19.11.2021), 7-8 διαθέσιμο σε https://coi.euaa.europa.eu/administration/belgium/PLib/COI_Focus_Cameroun_Crise_anglophone_situation_s%C3%A9curitaire_%2020211119.pdf (ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 26/10/2023)

[14] https://acleddata.com/dashboard/#/dashboard (Region-Middle Africa-Cameroon-Sud-West) ημερομηνία τελευταίας πρόσβασης 21.2.2024